دونالد ترامپ در واکنش به اظهارات محمدجواد لاریجانی که گفته بود او دیگر نمی‌تواند با خیال راحت در مارالاگو آفتاب بگیرد، گفت: «خیلی وقت است که این کار را نکرده‌ام. نمی‌دانم، شاید آخری بار حدودا هفت سالم بود. خیلی هم اهل آفتاب گرفتن نیستم.»
او افزود: «مطمئن نیستم، اما فکر می‌کنم که تهدیدی وجود داشته باشد.»
نقابی چهارشنبه ۱۸ تیرماه در یادداشتی در اینستاگرام با اشاره به فرا رسیدن ۱۸ تیر و وقایع کوی دانشگاه، نوشت: «این نامه برای پسرم، سعید زینالی است که چون ۲۶ سال است از او نشانی ندارم، با شما به اشتراک می‌گذارم.»
این مادر دادخواه در بیست‌وششمین سال ناپدیدسازی پسرش با یادآوری روزهای پرالتهاب پس از حمله به کوی دانشگاه تهران، نوشت: «تقویم نشان می‌دهد چیزی به ۲۳ تیرماه، آن روز شوم که آخرین‌بار دیدمت و لباست را پشت در آویختی و گفتی به‌زودی میآیم و با مامورینی که گویا چندان هم معذور نبودند راهی شدی، نمانده است.»
او ادامه داد: «دلم همیشه تقویم خودش را دارد. نزدیک تولدت بی‌تاب می‌شوم و نزدیک ۱۸ تیر دل‌شوره می‌گیرم. نمی‌دانم کدام روز تقویم جان عزیزت را از تو گرفتند، اما گاهی شده در روزهای خاص دل‌شوره می‌گیرم و با خود می‌گویم، حتما امروز را یادداشت کنم، شاید امروز همان روزی است که باید برای تو یادبود بگیرم. بعد به خودم میآیم و می‌گویم حالا چه کسی گفته پسر تو مرده است که این‌جور داوطلبانه دنبال روز مرگش می‌گردی؟»
زینالی دانشجوی متولد سال ۱۳۵۵ بود و در زمان بازداشت در جریان وقایع کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ و مفقود شدن ۲۳ سال سن داشت.
نقابی در بیش از دو دهه اخیر بارها روایت بازداشت پسرش در برابر چشمان خود را روایت کرده و گفته است ماموران مسلح پس از ورود به خانه گفتند برای ۱۰ دقیقه از سعید سوالاتی دارند و او را با خود بردند: «اما آن دقایق هنوز تمام نشده است.»
سعید من کجاست؟
طی این سال‌ها، جملاتی چون «سعید زینالی کجاست؟» و «سعید من کجاست؟» به نمادهایی ماندگار در حافظه تاریخی ایرانیان دادخواه تبدیل شده‌اند.
نقابی در یادداشت خود در بیست‌وششمین سالگرد ناپدید شدن فرزندش، نوشت هنوز با خود در کشاکش است که آیا ممکن است پس از این همه سال، فرزندش که از سوی نیروهای امنیتی ربوده شد، زنده باشد.
او از گفت‌وگوهای ذهنی ناشی از دلتنگی‌ها برای پسرش و ادامه بی‌خبری از او نوشته و گفته است: «به ساعت نگاه می‌کنم و می‌بینم زمان زیادی گذشته که با خودم حرف می‌زنم و حساب‌وکتاب زنده‌بودن یا مجنون‌شدن یا مرگت را می‌کنم.»
نقابی همچنین از همسرش هاشم زینالی یاد می‌کند که اکنون با بیماری آلزایمر روبه‌روست اما هنوز نام سعید، فرزند ناپدیدشده‌اش را از یاد نبرده است: «با خود می‌گویم، کاش این مرد، لااقل با آلزایمر و فراموش‌کردن آنچه بر ما گذشت، به آرامش برسد.»
این مادر دادخواه در پایان می‌نویسد به‌عنوان مادری که ۲۶ سال است چشم‌انتظار است، در دل تاریکی بی‌خبری، هنوز به روشنایی امید و به آمدن روز عدالت دل بسته و منتظر است.
فعالان مدنی و سیاسی و کاربران فضای مجازی، طی سال‌های گذشته بارها با استفاده از هشتگ «سعید زینالی کجاست؟» نهادها و مقام‌های امنیتی و سیاسی جمهوری را خطاب قرار داده‌اند.
شیرین عبادی: «سعید زینالی کجاست؟» را فریاد بزنیم
شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح، با انتشار پیامی در اینستاگرام خواستار زنده نگه داشتن یاد قربانیان اعتراضات دانشجویی سال ۱۳۷۸ شد و نوشت: «در این روز تاریخی، با صدای بلند فریاد بزنیم: سعید زینالی کجاست؟»
عبادی با گرامی‌داشت یاد قربانیان اعتراضات ۱۸ تیر به‌ویژه عزت ابراهیم‌نژاد و سعید زینالی که به گفته او نام‌شان در حافظه جمعی مردم جاودان شده است، افزود: «سعید زینالی، قربانی ناپدیدسازی قهری حکومت، تنها یکی از هزاران شهروندی است که خانواده‌هایشان سال‌هاست از آن‌ها بی‌خبرند. برقراری عدالت نزدیک است.»
او جمهوری اسلامی را به یک «هیولای تمام‌خواه» تشبیه کرد و نوشت از آن تنها یک «ماکت نظامی» یا «ببر کاغذی و پوشالی» باقی مانده است.
این فعال حقوق بشر تاکید کرد: «نقطه‌ای که اکنون در آن ایستاده‌ایم، نشانگر ارزشی است که راه طی‌شده دارد، راهی که شاید آغازش از جنبش کوی دانشگاه بود. ۲۶ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، با درس گرفتن از گذشته و نگاه به آینده قربانیان و بازماندگان را نباید فراموش کنیم.»
همزمان با فرا رسیدن ۱۸ تیرماه، رضا محمدی، فعال حقوق بشر و برادر اکبر محمدی از فعالان جنبش دانشجویی که در سال ۱۳۷۸ بازداشت و در زندان درگذشت، از رسانه‌ها خواست یاد جان‌باختگان این قیام دانشجویی زنده نگه داشته شود.
او در این خصوص نوشت یاد اکبر محمدی و دیگر پیشگامان مظلوم این جنبش، سرمایه‌ای است که نباید در هیاهوی سیاست به فراموشی سپرده شود.
به گزارش روزنامه تایمز اسرائیل، هگست چهارشنبه ۱۸ تیر در آستانه دیدار با نتانیاهو در پنتاگون، گفت: «متحدان زیادی وجود دارند، اما برخی متحدان واقعا عمل می‌کنند.»
او با اشاره به مهلت ۶۰ روزهای که دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، برای مذاکره به تهران داده بود، گفت: «پس از ۶۰ روز مذاکره، ترامپ بسیار روشن بود. او به ایران هر فرصتی را داد و بعد از آن عملیات انجام شد.»
بنیامین نتانیاهو در این دیدار گفت: «خلبانان اسرائیلی و خلبانان بمب‌افکن‌های بی-۲ پیامی به جهان فرستادند. فکر می‌کنم ایران متوجه شد، فکر می‌کنم خاورمیانه متوجه شد.»
او از ایالات متحده بابت نقش آن در حمله به جمهوری اسلامی قدردانی کرد و گفت: «ما صمیمانه‌ترین تشکر و قدردانی را از سنتکام، ارتش آمریکا، وزیر دفاع و رییس‌جمهور ایالات متحده داریم. فوق‌العاده بود.»
نتانیاهو چهارشنبه در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که او و ترامپ درباره «پیروزی بزرگی که علیه حکومت ایران به دست آورده‌اند» گفت‌وگو کردند.
نتانیاهو: تمرکز همچنان بر غزه است
نخست‌وزیر اسرائیل تاکید کرد که در دیدار با ترامپ بر مسئله آزادی گروگان‌ها در نوار غزه تمرکز داشته است.
نتانیاهو که برای سومین بار از زمان آغاز ریاست‌جمهوری ترامپ به آمریکا سفر کرده، پیشتر به خبرنگاران گفت که اگرچه کارزار نظامی اسرائیل در غزه هنوز تمام نشده، اما مذاکرات برای رسیدن به آتش‌بس در حال انجام است.
ترامپ سه‌شنبه برای دومین بار طی دو روز با نتانیاهو دیدار کرد.
استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ در امور خاورمیانه، با اشاره به پیشرفت در مذاکرات گفت تعداد اختلاف‌ها میان اسرائیل و حماس از چهار به یک مورد کاهش یافته و ابراز امیدواری کرد که توافق آتش‌بس موقت تا پایان هفته نهایی شود.
او افزود که طرح پیشنهادی شامل آتش‌بس ۶۰ روزه و آزادی ۱۰ گروگان زنده و ۹ گروگان کشته‌شده خواهد بود.
طاهر النونو، از مقام‌های حماس، به رویترز گفت: «درگیر دوری دشوار از مذاکرات هستیم» و تاکید کرد که ورود بدون مانع کمک‌های بشردوستانه به غزه، محل عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی و تضمین‌هایی برای رسیدن به آتش‌بس دائمی از محورهای اصلی مذاکره برای حماس است.
منابع آگاه به پایگاه خبری اکسیوس گفته‌اند هیاتی از قطر، که میزبان مذاکرات غیرمستقیم میان اسرائیل و حماس است، پیش از ورود نتانیاهو به واشینگتن با مقام‌های کاخ سفید دیدار کرده است. کاخ سفید تاکنون درباره این گزارش اظهارنظری نکرده است.
نتانیاهو پیش از رفتن به کنگره آمریکا، با جِی‌دی ونس، معاون رییس‌جمهور، دیدار کرد و قرار است روز چهارشنبه با رهبران مجلس سنا نیز گفت‌وگو کند.
شهبازی که یک دهه همکاری نزدیکی با وزارت اطلاعات داشت، در حساب شبکه ایکس خود نوشت مقام‌های جمهوری اسلامی باید وسایل ارتباطی مثل موبایل را از «بیم ترور» از خود دور کنند.
این عضو سابق حزب توده، که پس از بازداشت در سال ۱۳۶۱ و پس از تشکیل وزارت اطلاعات، نقش پررنگی در پژوهش‌های وزارت اطلاعات داشته، اضافه کرد «اکنون روشن شده که علاوه بر نیروی هوایی و موشکی و ریزپرنده، نیروی فعالی از شبکه ایرانی موساد بر روی زمین فعال است. نمی‌دانم این وضعیت دوگانه تا کی دوام می‌آورد؟»
با این حال، پس از آنکه نوشته شهبازی در رسانه‌ها بازتاب یافت، او در متن دیگری نوشت که
عضو وزارت اطلاعات نبوده اما در ساختمان این وزارتخانه کار می‌کرده است.
عبدالله شهبازی در شبکه ایکس با انتقاد از معرفی خود به عنوان محقق سابق وزارت اطلاعات نوشت که «هیچ‌گاه عضو وزارت اطلاعات نبودم» اما به دلیل پرفروش بودن کتاب‌هایم مقام‌های حکومت ساختمانی را سال ۱۳۶۷ برای موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی در اختیارم قرار دادند.
به گفته او، بعدا سند این ساختمان و عنوان موسسه پژوهشی به نام وزارت اطلاعات انتقال یافت.
این محقق کتاب‌هایی درباره تاریخ حکومت پهلوی، حزب توده ایران و همچنین تاریخ جمهوری اسلامی دارد.
یکی از کتاب‌های او شامل اعترافات اخذشده از حسین فردوست، رییس دفتر ویژه اطلاعات دربار حکومت پهلوی و کتاب دیگرش درباره نورالدین کیانوری، دبیر اول حزب توده است که با همکاری امنیتی با جمهوری اسلامی منتشر کرد.
او در دوره‌ای با دستور خامنه‌ای به امکانات و ساختمان بنیاد مستضعفان نیز دسترسی داشته است.
کارزار گسترده اطلاعاتی اسرائیل
بنا بر گزارش‌ها، اسرائیل همزمان با حملات هدفمند به فرماندهان نظامی و امنیتی یک کارزار گسترده اطلاعاتی نیز فعال کرد که گوشه‌هایی از این کارزار افشا شده است.
از جمله دوم تیرماه، روزنامه واشینگتن‌پست یک فایل صوتی منتشر کرد که در آن یکی از ماموران اطلاعاتی اسرائیل با یک فرمانده ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تماس گرفته و به زبان فارسی به او هشدار می‌دهد: «همین حالا می‌گویم: ۱۲ ساعت فرصت داری با زن و فرزندت فرار کنی. وگرنه در فهرست ما هستی ... از رگ گردنت به تو نزدیک‌تریم. اینو در سرت فرو کن. خدا حفظت کنه.»
اسنادی هم پس از حمله به ساختمان اداری زندان اوین منتشر شد که نشان می‌داد ماموران امنیتی اسرائیل پیش از حمله با فرزند هدایت‌الله فرزادی، رییس زندان اوین تماس گرفته و پس از آن تماس، فرزادی سریعا محل خدمت خود در زندان اوین را ترک کرده است.
نوشته جدید شهبازی نیز تاکید کرده مقامات جمهوری اسلامی تلفن همراه را از خود دور می‌کنند و شاید به همین علت، ماموران امنیتی با پسر فرزادی تماس گرفته بودند.
به هم خوردن امنیت روانی مقامات جمهوری اسلامی
پس از حمله اسرائیل، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی برای مدت طولانی حتی پس از آتش‌بس، در مراسم عمومی حضور پیدا نمی‌کرد و حتی عکس یا ویدیویی از او در محل‌های معمول گذشته منتشر نمی‌شد.
سطح حفاظت از او تا حدی بالا رفت که حتی برای فرماندهان نظامی بلندپایه سپاه پاسداران که در حملات اسرائیل هدف قرار گرفتند، بر خلاف معمول، نماز میت اقامه نکرد.
تا هشتم تیرماه، چندین بار تشییع اجساد فرماندهان کشته شده در شب ۲۳ خرداد به تاخیر افتاد و در هشتم تیرماه نیز، با وجود اعلام رسمی آتش‌بس، بازهم تصاویر مراسم نشان می‌داد مقامات فعلی و گذشته جمهوری اسلامی، نظیر محمدباقر قالیباف و محمدجواد ظریف، با وجود محافظان پرشمار در اطراف‌شان، بازهم چهره خود را با کلاه و ماسک در تهران پوشانده بودند.
پزشکیان اختیارات خود را واگذار کرد
۱۶ تیر، مسعود پزشکیان، نیز در گفت‌وگویی که با تاکر کارلسون، مجری آمریکایی ترتیب داده بود، گفت که اسرائیل برای کشتن او تلاش و اقدام کرد، اما ناکام ماند. پزشکیان اضافه کرد که معتقد است «مرگ هر کسی در دستان خداست.»
پس از آتش‌بس، روشن شد هیئت وزیران در جلسه‌ای به تاریخ ۲۸ خرداد، طیف گسترده‌تری از اختیارات را به استانداران واگذار کرده است. این موضوع از زمان آغاز به کار دولت پزشکیان در دستورکار دولت او قرار گرفته بود، اما پس از جنگ، با شتاب بیشتری دنبال شد.
با اینکه این موضوع در گذشته بارها مطرح شده بود، اما پزشکیان در جلسه ۱۷ تیرماه، یک روز پس از گفت‌وگو با کارلسون، در یک جلسه رسمی، تاکید کرد بخش بزرگی از اختیارات ریاست جمهوری به استانداران واگذار شده است.
مطرح شدن دوباره مرگ مرموز رئیسی
تکاپوی پزشکیان، بار دیگر حاشیه‌های مرگ ابراهیم رئیسی و همراهانش در واقعه سقوط هلیکوپتر را در کانون توجه قرار است. سال ۱۴۰۳ در زمان وقوع نیز بسیاری بر این باور بودند که سقوط هلیکوپتر رئیسی تنها یک حادثه نبوده و احتمال دست داشتن اسرائیل در آن را مطرح کردند.
حال با سخنان و اقدامات پزشکیان، بار دیگر این موضوع در کانون توجه قرار گرفته است. در همین حال، رضا عاشری، عضو شورای شهر رشت، در یک استوری اینستاگرام، با اشاره به مرگ رئیسی به طعنه نوشت : «اسرائیل؛ یک رییس‌جمهور ما را که شهید کردی. مرحوم شهید رئیسی. [...] این جدیده خیلی از اون قبلی انقلابی‌تره…»
وحشت از اسرائیل، انتقام از مردم
چهار سال پیش، تیرماه ۱۴۰۰، علی یونسی، وزیر اطلاعات دولت محمد خاتمی ضمن ابراز نگرانی از نفوذ اطلاعاتی اسرائیل در ساختار امنیتی جمهوری‌اسلامی، گفت: «جا دارد همه مسئولین نگران جانشان باشند.»
پیش از جنگ ۱۲ روزه، اسرائیل در عملیات محدود، بسیاری از اشخاص تاثیرگذار در جمهوری اسلامی را به طور دقیق هدف قرار داده بود. در موارد متعدد از محسن فخری‌زاده تا اسماعیل هنیه، اسرائیل از محل دقیق رفت‌وآمد مقامات جمهوری اسلامی اطلاع داشت.
حتی با وجود عدم استفاده از تلفن همراه و وسایل ارتباطی و جا‌به‌جایی مکرر، بازهم اسرائیل مقامات و فرماندهان جمهوری اسلامی را هدف قرار می‌داد.
برای نمونه، مهدیه شادمانی، فرزند پس از کشته شدن علی شادمانی، فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء که اندکی پس از انتصاب به جای غلامعلی رشید هدف قرار گرفت، فاش کرد پدرش برای مدت طولانی در خانه نبوده و با وجود اقدامات حفاظتی و تغییر محل، باز هم کشته شده است. او نوشت «ردیابی‌های دقیق اسرائیل فراتر از واتساپ و یا جاسوسی سنتی و فردی است.»
در چنین شرایطی، جمهوری‌اسلامی که تجربه اخیر نشان داده است از هرزمانی در حفظ جان و امنیت فرماندهان و مدیران خود ناتوان است، انگشت اتهام را به سمت شهروندان نشانه رفته است.
بازداشت‌های فله‌ای شهروندان که اندکی پس از آغاز جنگ ۱۲ روزه به اتهامات سنگین جاسوسی آغاز شد، پس از آتش‌بس شدت گرفته است.
این در حالی است که کارشناسان و اشخاص آگاه از رویه حفاظت از شخصیت‌ها و نزدیکان اشخاص کشته شده، صراحتا اعلام کردند اطلاعات دقیق و به‌روز اسرائیل از محل اختفای مقامات جمهوری اسلامی، با تکیه به اطلاعات شهروندان عادی ممکن نیست.
