پت کانروی، وزیر صنایع دفاعی استرالیا، در پاسخ به فشار پنتاگون بر متحدانش، برای اعلام موضع در جنگ احتمالی میان آمریکا و چین بر سر تایوان، گفت این کشور پیشاپیش به هیچ درگیری نیرو اعزام نخواهد کرد.
گاردین شنبه ۲۱ تیر ماه در گزارشی نوشت هدف ماسک از راه‌اندازی «حزب آمریکا»، شکستن انحصار دو حزب اصلی و تاثیرگذاری بر آینده سیاسی ایالات متحده است.
ماسک از احتمال حمایت از چند نامزد انتخاباتی سخن گفته و اعلام کرده این حزب ممکن است برای دو تا سه کرسی سنای آمریکا و حداکثر ۱۰ حوزه مجلس نمایندگان، نامزد معرفی کند.
او معتقد است در شرایط فعلی که توازن قدرت میان دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در کنگره بسیار شکننده است، تصاحب همین تعداد محدود کرسی می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در تصویب یا رد قوانین جنجالی ایفا کند.
اما پرسش اصلی همچنان پابرجاست: آیا ماسک می‌تواند «حزب آمریکا» را به مسیر موفقیت سیاسی هدایت کند؟
برنارد تاماس، استاد علوم سیاسی در دانشگاه ایالتی والدوستا و نویسنده کتاب «مرگ و تولد دوباره احزاب سوم در آمریکا»، با دیده تردید به حزب ماسک می‌نگرد.
تاماس در همین رابطه به گاردین گفت: «در فضای فعلی سیاست آمریکا، هیچ نشانه‌ای دیده نمی‌شود که یک حزب سوم بتواند وارد کنگره شود و واقعا بر دولت تاثیر بگذارد.»
او افزود: «موضوع فقط پول نیست که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در اختیار دارند. آن‌ها همه منابع را دارند: پول، ساختاری که ۱۵۰ سال قدمت دارد، همه سیاستمداران حرفه‌ای، همه مشاوران کارکشته و همه شرکت‌های تبلیغاتی بزرگ که برایشان کار می‌کنند.»
«حزب آمریکا»، بدون مانیفست، بدون بیانیه
گاردین در ادامه گزارش خود نوشت ایده تاسیس «حزب آمریکا» ظاهرا ظرف چند هفته و پس از درگیری مشهور ماسک و ترامپ شکل گرفت، اما همانند بسیاری از طرح‌هایی که از سر «خشم و کینه» خلق می‌شوند، به نظر می‌رسد برخی جنبه‌های آن به‌درستی بررسی و برنامه‌ریزی نشده‌اند.
برای مثال، دامنه اینترنتی Americaparty.com پیش‌تر به نام شخص دیگری ثبت شده و حالا ظاهرا مالک آن قصد دارد این دامنه را به قیمت ۶.۹ میلیون دلار به فروش برساند.
همچنین در شبکه اجتماعی ایکس که ماسک مالک آن است، نام کاربری AmericaParty از قبل گرفته شده و به همین دلیل، حزب جدید به‌ناچار نام AmericaPartyX را برای حساب خود برگزیده است.
«حزب آمریکا» هنوز چارچوب فکری یا برنامه سیاسی مشخصی ندارد. به‌جز انتقاد از جمهوری‌خواهان به‌دلیل افزایش بدهی ملی، اهداف و مواضع این حزب به‌روشنی تعریف نشده و ماسک نیز درباره قوانین مورد مناقشه‌ای که قصد مقابله با آن‌ها را دارد، توضیحی ارائه نداده است.
این حزب تاکنون نه بیانیه رسمی داشته و نه مانیفستی منتشر کرده است.
گاردین افزود در عمل، احزاب سوم به‌ندرت توانسته‌اند موفقیتی مشابه آنچه ماسک در سر دارد، به دست آورند. با این حال، نقش آن‌ها بیشتر در جلب توجه عمومی به موضوعات خاص و تحت فشار قرار دادن دو حزب اصلی برای اقدام در این زمینه‌هاست.
تامس در همین رابطه گفت: «احزاب تاثیرگذار الزاما به پیروزی در انتخابات نیازی ندارند. ماموریت احزاب سوم ایجاد اختلال در نظم موجود است؛ باید مثل زنبور نیش بزنند و درد ایجاد کنند.»
حزب «فوروارد»، یک نمونه ناکام
گاردین نوشت احزاب سومی که تمرکزشان بر پیروزی در انتخابات و ورود به نهادهای قانون‌گذاری بوده، در مقایسه با احزابی که ایجاد اختلال و فشار بر جریان‌های اصلی سیاسی را به‌عنوان هدف خود برگزیده‌اند، موفقیت کمتری به دست آورده‌اند.
برای نمونه، حزب «فوروارد» که در سال ۲۰۲۲ به دست اندرو یانگ، نامزد سابق دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری، با شعار «نه چپ، نه راست، بلکه رو به جلو» تاسیس شد، این روزها حضور چشمگیری در عرصه سیاسی آمریکا ندارد.
اگرچه این حزب همچنان در شبکه‌های اجتماعی فعال است، اما میزان تاثیرگذاری‌اش بسیار محدود شده؛ به‌طوری که یکی از پست‌های اخیرش در اینستاگرام برای روز استقلال آمریکا تنها حدود ۴۰ لایک دریافت کرد.
رهبران حزب فوروارد در ابتدای راه اعلام کرده بودند جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها «بیش از حد افراطی» شده‌اند و حزب جدیدشان از آن رو که ساختاری متفاوت دارد، در چارچوب مرسوم چپ و راست نمی‌گنجد.
اما نداشتن موضع‌گیری ایدئولوژیک مشخص پیام چندان جذابی برای رای‌دهندگان به شمار نمی‌رود.
عدم محبوبیت ماسک در آمریکا
باوجود حمایت گسترده افکار عمومی از ایده شکل‌گیری یک حزب سوم در آمریکا که بارها در نظرسنجی‌ها نیز به تایید رسیده، هنوز مشخص نیست این حزب چه تشکیلاتی خواهد داشت و چه مسیری را طی خواهد کرد.
حتی در نظرسنجی ماسک در شبکه‌های اجتماعی، تنها ۶۵ درصد مشارکت‌کنندگان از طرح تاسیس یک حزب جدید حمایت کردند و ۳۴ درصد با آن مخالف بودند. یک نظرسنجی دیگر در اواسط تیرماه نشان داد تنها ۱۴ درصد رای‌دهندگان «قطعا» حاضرند از این حزب حمایت کنند و ۲۶ درصد نیز گزینه «احتمالا» را برگزیدند.
حزب «آمریکا» از همان آغاز با مشکلاتی روبه‌رو شده است. ماسک در حال مشورت با چهره‌هایی جنجالی از جمله کرتیس یاروین است؛ وبلاگ‌نویس راست‌گرای دنیای فناوری که معتقد است دموکراسی آمریکایی به پایان راه رسیده و کشور باید زیر نظر یک مدیرعامل اقتدارگرا اداره شود.
اما مشکل اصلی این حزب به خود ماسک برمی‌گردد: بسیاری از مردم او را دوست ندارند. بر اساس یافته‌های یک نظرسنجی که هفته گذشته انجام شده، ۶۰ درصد آمریکایی‌ها نسبت به ماسک دیدگاه منفی دارند، در حالی که تنها ۳۲ درصد با رویکردی مثبت به او می‌نگرند.
ماسک در آغاز راه‌اندازی حزب جدید خود گفت: «ایالات متحده باید یک حزب سوم داشته باشد.» اما اکنون این پرسش مطرح است که آیا افکار عمومی آمریکا از چنین حزبی تحت رهبری ماسک استقبال خواهد کرد؟
یک مقام آگاه شنبه ۲۱ تیر به رسانههای عبری گفت بر اساس این پیشنهاد، اسرائیل و حماس قرار بود در چارچوب اهداف اعلامشده اسرائیل از عملیات نظامیاش، درباره پایان جنگ نیز گفتوگو کنند.
به گفته او، اسرائیل در مذاکراتی که در دوحه برگزار شد «انعطاف نشان داد»، اما حماس با اتخاذ مواضعی، مانع پیشرفت گفتوگوها شد و روند مذاکرات را متوقف کرد.
خبرگزاری رویترز نیز به نقل از منابع آگاه فلسطینی و اسرائیلی گزارش داد مذاکرات برای دستیابی به آتش‌بس در غزه به دلیل اختلاف بر سر میزان عقبنشینی نیروهای اسرائیلی از این منطقه، با مانع روبه‌رو شده است.
با این حال، به گفته این منابع، مذاکرات غیرمستقیم بر سر طرح آمریکا برای آتش‌بس ۶۰ روزه همچنان ادامه خواهد داشت.
اختلاف بر سر خروج نظامی اسرائیل از غزه
کانال ۱۲ تلویزیون اسرائیل گزارش داد مذاکرات دوحه به دلیل اختلاف بر سر ماهیت خروج کامل یا بازآرایی نیروهای ارتش اسرائیل در غزه پس از توافق، به بنبست رسیده است.
این شبکه به نقل از یک مقام خارجی مطلع نوشت حماس طرح قبلی اسرائیل را برای استقرار نیروهای ارتش رد کرده است.
به گفته این مقام، اسرائیل قصد دارد در صورت دستیابی به توافق آتش‌بس، یکشنبه ۲۲ تیر نقشههای جدیدی برای محل استقرار مجدد نیروهای ارتش در کریدور موراغ و پیرامون نوار غزه ارائه کند.
شبکه العربیه نیز ۲۱ تیر با تایید این خبر، به نقل از یک منبع آگاه گزارش داد میانجیهای قطری و مصری انتظار دارند طرف اسرائیلی اصلاحاتی در نقشه خروج نیروهایش از نوار غزه اعمال کند.
این منبع گفت میانجیها در انتظار نسخه اصلاحشدهای از نقشههای عقبنشینی ارتش اسرائیل هستند.
یک منبع فلسطینی مطلع به خبرگزاری فرانسه گفت اسرائیل در نقشهای که ۲۰ تیر در مذاکرات ارائه داد، پیشنهاد کرد حدود ۴۰ درصد از مساحت نوار غزه همچنان تحت کنترل نظامی این کشور باقی بماند.
منبع فلسطینی دیگری به رویترز گفت حماس نقشههای پیشنهادی اسرائیل برای عقبنشینی را رد کرده، چرا که در آن‌ها همه مناطق جنوبی رفح و بخشهایی از شمال و شرق همچنان تحت کنترل اسرائیل باقی میماند.
دو منبع اسرائیلی به این خبرگزاری گفتند حماس خواهان بازگشت نیروهای اسرائیلی به خطوطی است که در آتش‌بس قبلی، پیش از حمله مجدد اسرائیل در ماه مارس، برقرار بود.
پیش‌تر منابع فلسطینی به العربیه گفتند رسیدگی به موضوع عقبنشینی اسرائیل از محور صلاحالدین (فیلادلفی) تا زمان سفر آتی استیو ویتکاف، نماینده ویژه آمریکا، به دوحه به تعویق افتاده است.
دیگر موارد اختلاف
پیش‌تر اعلام شده بود مذاکرات غیرمستقیم شنبه بر موضوعاتی چون وضعیت گروگانها و سازوکارهای ورود کمکهای بشردوستانه به نوار غزه متمرکز است.
یک منبع فلسطینی به رویترز گفت مسائل مربوط به کمکرسانی و تضمین پایان جنگ، از دیگر موانع پیشرفت مذاکرات است؛ موضوعاتی که به گفته او، با مداخله بیشتر آمریکا ممکن است حل شود.
حماس از ابتدا تاکید داشته که تنها در صورت توافق بر سر پایان جنگ، گروگانهای باقیمانده را آزاد خواهد کرد.
در مقابل، اسرائیل گفته تنها پس از آزادی همه گروگانها و نابودی کامل ساختار نظامی و اداری حماس در غزه، به جنگ پایان خواهد داد.
هیاتهایی از اسرائیل و حماس از حدود یک هفته پیش در قطر بهسر میبرند تا درباره توافقی مذاکره کنند که شامل آزادی تدریجی گروگانها، عقبنشینی نیروهای اسرائیلی و آغاز گفتوگو برای پایان جنگ است.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، که در روزهای اخیر میزبان بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، بود گفت امیدوار است بهزودی توافقی حاصل شود، اما منابع اسرائیلی و فلسطینی میگویند مسائل مهمی هنوز حلنشده باقی ماندهاند.
اسکاینیوز شنبه ۲۱ تیر گزارش داد تمامی امضاکنندگان این نامه از اعضای حزب کارگر هستند.
آن‌ها هشدار دادند در صورتی که کشور فلسطین به رسمیت شناخته نشود، این موضوع سبب تضعیف «سیاست ما» در حمایت «از راهحل دوکشوری» میشود و «این تصور را به وجود میآوریم که وضعیت کنونی می‌تواند ادامه یابد و شاهد محو تدریجی و الحاق عملی سرزمین فلسطینی [به اسرائیل] باشیم.»
این ۵۹ نماینده در نامه خود پنج خواسته مشخص را از دولت بریتانیا مطرح کردند که از آن جمله میتوان به ادامه حمایت از آژانس امدادرسانی و کاریابی آوارگان فلسطینی سازمان ملل (آنروا)، تلاش برای آزادی گروگانهای در بند حماس و به رسمیت شناختن کشور فلسطین اشاره کرد.
آن‌ها همچنین خواستار ازسرگیری کامل و بدون مانع ارسال کمکهای بشردوستانه به نوار غزه و بازنگری و اعمال محدودیت در روابط تجاری و مالی با شهرکهای غیرقانونی اسرائیلی در کرانه باختری رود اردن شدند.
پیش‌تر در ۱۹ تیر، امانوئل مکرون، رییس‌جمهوری فرانسه، در یک نشست خبری مشترک با کییر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، به موضوع تشکیل کشور مستقل فلسطین پرداخت.
مکرون در این نشست گفت: «امروز همکاری برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین و آغاز این پویش سیاسی، تنها مسیر دستیابی به صلح است.»
پیش‌تر نیز در چهارم خرداد، دولت مالت از تصمیم خود برای به رسمیت شناختن فلسطین خبر داد. اسپانیا، نروژ، ایرلند و اسلوونی نیز سال گذشته دست به چنین اقدامی زده بودند.
انتقاد از طرح ساخت «شهر بشردوستانه» در رفح
۵۹ نماینده پارلمان بریتانیا در ادامه نامه خود از اظهارات اخیر یسرائیل کاتز، وزیر دفاع اسرائیل، در خصوص ساخت یک «شهر بشردوستانه» برای اسکان آوارگان فلسطینی در جنوب نوار غزه انتقاد کردند و آن را تلاشی برای «پاکسازی قومی» در این باریکه خواندند.
آن‌ها به نقل از مایکل سفارد، وکیل برجسته حقوق بشر اسرائیلی، نوشتند اظهارات کاتز «طرحی عملیاتی برای ارتکاب جنایت علیه بشریت» است که در نهایت، با هدف آماده کردن شرایط برای «اخراج» فلسطینیان از نوار غزه دنبال میشود.
کاتز ۱۶ تیر اعلام کرد به ارتش و وزارت دفاع اسرائیل دستور داده است طرحی را برای ایجاد یک «شهر بشردوستانه» بر ویرانههای رفح تهیه و اجرا کنند.
در مراحل ابتدایی این طرح، ۶۰۰ هزار آواره فلسطینی در این منطقه اسکان داده خواهند شد، اما اجازه خروج از آن را نخواهند داشت.
روزنامه گاردین نوشت این دومین بار در هفتههای اخیر است که نمایندگان حزب کارگر در نامهای از دولت بریتانیا خواستهاند کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد. با این حال، این نخستین بار است که امضاکنندگان چنین درخواستی نام خود را بهصورت علنی منتشر کردهاند.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری ایالات متحده، ۱۷ تیر در دیدار با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در کاخ سفید اعلام کرد طرح جابهجایی فلسطینیان از غزه با پیشرفتهایی همراه شده و آمریکا و اسرائیل در حال همکاری با کشورهایی هستند که از ساختن «آیندهای بهتر» برای فلسطینیان استقبال می‌کنند.
کانروی یکشنبه ۲۲ تیر در مصاحبه‌ای افزود: «استرالیا حاکمیت ملی خود را در اولویت قرار می‌دهد و وارد بحث درباره فرضیات نمی‌شود.»
او افزود: «تصمیم درباره اعزام نیروهای استرالیایی به یک درگیری، نه پیشاپیش، بلکه در زمان خودش و از سوی دولت وقت اتخاذ خواهد شد.»
روزنامه فایننشال تایمز شنبه ۲۱ تیر گزارش داد البریج کالبی، معاون وزارت دفاع آمریکا در امور سیاست‌گذاری، در ماه‌های اخیر با مقام‌های دفاعی ژاپن و استرالیا دیدار داشته و بر این متحدان خود در منطقه اقیانوس هند و آرام فشار آورده تا موضع خود را در قبال سناریوی درگیری در تایوان روشن کنند.
هرچند که به نظر می‌رسد آمریکا در مقابل، تعهدی بی‌قید و شرط برای دفاع از تایوان ارائه نداده است.
کولبی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت وزارت دفاع آمریکا در حال اجرای دستور کار «اول آمریکا» دونالد ترامپ برای بازگرداندن بازدارندگی است.
این سیاست شامل «ترغیب متحدان به افزایش هزینه‌های دفاعی و دیگر تلاش‌های مرتبط با دفاع جمعی آمریکا» است.
چین، تایوان را بخشی از قلمروی خود می‌داند و بارها تهدید کرده در صورت لزوم، برای الحاق این جزیره به سرزمین خود به زور متوسل خواهد شد.
لای چینگ‌ته، رییس‌جمهوری تایوان، ادعای حاکمیت چین را نمی‌پذیرد و می‌گوید تنها مردم تایوان می‌توانند درباره سرنوشت خود تصمیم بگیرند.
آنتونی آلبانیز، نخست‌وزیر استرالیا، در آغاز سفر شش‌روزه‌اش به چین در شانگهای که انتظار می‌رود عمدتا بر امنیت و تجارت متمرکز باشد، گفت کانبرا خواهان هیچ تغییری در وضعیت موجود تایوان نیست.
وزیر صنایع دفاعی استرالیا نیز در مصاحبه جدید خود گفت این کشور نگران تقویت نیروهای هسته‌ای و متعارف چین و خواستار «منطقه‌ای متوازن» در هند-آرام است که هیچ کشوری در آن برتری و تسلط نداشته باشد.
کانروی گفت چین در پی احداث پایگاهی نظامی در اقیانوس آرام است که به نفع استرالیا نیست.
رزمایشی با هدف «ممانعت از جنگ»
بزرگترین مانور نظامی استرالیا با آمریکا با عنوان «تَلیزمن سیبر» یکشنبه در بندر سیدنی آغاز شد.
این رزمایش قرار است با حضور ۴۰ هزار نیروی نظامی از ۱۹ کشور از جمله ژاپن، کره جنوبی، هند، بریتانیا، فرانسه و کانادا برگزار شود.
کانروی گفت نیروی دریایی چین ممکن است مانند گذشته این رزمایش را زیر نظر بگیرد تا اطلاعات جمع‌آوری کند.
به گفته جاستین جونز، فرمانده عملیات‌های مشترک ارتش استرالیا، این رزمایش گسترده در هزاران کیلومتر، از جزیره کریسمس در قلمرو اقیانوس هند استرالیا تا دریای مرجان در شرق این کشور امتداد دارد و هدفش، تمرین جنگ ترکیبی است.
جونز در جمع خبرنگاران گفت تمرین‌های هوایی، دریایی، زمینی و فضایی که به‌مدت دو هفته ادامه دارد، توانایی استرالیا را در جابجایی نیروها به شمال کشور و اجرای عملیات از خاک استرالیا محک خواهد زد اما هدف اصلی آن «ابزاری برای بازدارندگی» و جلوگیری از وقوع جنگ است.
او افزود: «تعبیر اینکه حضور ۱۹ کشورِ دوست، متحد و شریک در این منطقه چه معنایی دارد را به عهده چین می‌گذارم.»
آمریکا بزرگترین و اصلی‌ترین متحد امنیتی استرالیاست.
اگرچه استرالیا اجازه تاسیس پایگاه نظامی دائمی خارجی را در خاک خود نمی‌دهد، ارتش آمریکا در حال گسترش حضور چرخشی و ذخایر سوخت خود در پایگاه‌های نظامی استرالیاست.
از سال ۲۰۲۷ زیردریایی‌های اتمی کلاس «ویرجینیا» آمریکا در بنادر غرب استرالیا مستقر خواهند شد.
به گفته تحلیل‌گران، این زیردریایی‌ها نقشی کلیدی در پشتیبانی از نیروهای آمریکایی در صورت وقوع درگیری بر سر تایوان خواهند داشت.
