آزادی لبنانی محکوم در پرونده قتل دیپلمات‌های اسرائیلی و آمریکایی در فرانسه
جورج ابراهیم عبدالله، شهروند لبنانی که پیش‌تر در پرونده قتل دیپلمات‌های آمریکایی و اسرائیلی در فرانسه محکوم شده بود، پس از ۴۰ سال از زندان آزاد شد.
جورج ابراهیم عبدالله، شهروند لبنانی که پیش‌تر در پرونده قتل دیپلمات‌های آمریکایی و اسرائیلی در فرانسه محکوم شده بود، پس از ۴۰ سال از زندان آزاد شد.
سی‌ان‌ان در گزارشی به قلم جوزف آتامان، تهیه‌کننده مستقر در پاریس، تصمیم غیرمنتظره امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، برای شناسایی کشور فلسطین را بررسی کرده است؛ تصمیمی که به باور بسیاری از تحلیل‌گران، می‌تواند موازنه دیپلماتیک در قبال بحران خاورمیانه را دگرگون کند.
مکرون در ساعات پایانی شب با انتشار پستی در شبکه اجتماعی ایکس اعلام کرد که فرانسه در سپتامبر آینده، در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، فلسطین را به‌عنوان یک کشور مستقل به رسمیت خواهد شناخت. فرانسه نخستین کشور از میان اعضای شورای امنیت و گروه هفت است که چنین تصمیمی اتخاذ می‌کند.
این اعلامیه با وجود پیش‌بینی‌های قبلی، با توجه به لغو نشست پاریس با عربستان و متحدان اروپایی در پی جنگ کوتاه‌مدت جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل، غافلگیرکننده بود. به گفته یک مقام ارشد در کاخ الیزه، هدف فرانسه از این اقدام، وارد کردن فشار بر دیگر کشورها برای پیوستن به این روند است.
سی‌ان‌ان می‌نویسد این تصمیم در زمانی اتخاذ شده که بحران انسانی در غزه به نقطه اوج رسیده است. تصاویر کودکان گرسنه و وضعیت وخیم ساکنان غزه که به گفته رئیس آنروا «شبیه اجساد متحرک شده‌اند»، موجی از انزجار در غرب ایجاد کرده است. اما هنوز اقدام ملموسی از سوی قدرت‌های جهانی برای توقف این بحران صورت نگرفته است.
هرچند این تصمیم در سرزمین‌های فلسطینی، به‌ویژه از سوی حماس، به‌عنوان «گامی مثبت» ارزیابی شده، اما در اسرائیل با واکنش منفی روبه‌رو شده است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، این اقدام را «پاداش دادن به تروریسم» توصیف کرده و برخی دیگر از مقامات اسرائیلی آن را دلیلی برای الحاق رسمی کرانه باختری دانسته‌اند.
سی‌ان‌ان در پایان یادآور می‌شود که گرچه شناسایی رسمی فلسطین از سوی فرانسه ممکن است در کوتاه‌مدت تغییر محسوسی در وضعیت ساکنان غزه ایجاد نکند، اما پاریس امیدوار است با این «جهش دیپلماتیک»، کشورهای غربی به دومینوی به‌رسمیت‌شناختن بپیوندند و راه برای احیای راه‌حل تشکیل دو کشور هموارتر شود.
جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ۴۵ ساله ایتالیا، نخستین زنی است که در تاریخ این کشور به این مقام رسیده است.
او در خانواده‌ای طبقه متوسط در رم به دنیا آمد و پس از جدایی والدینش، با سختی‌های فراوانی بزرگ شد. یک آتش‌سوزی در کودکی مسیر زندگی او را تغییر داد و باعث شد خانواده‌اش به محلهای کارگری نقل مکان کنند.
در ۱۵ سالگی به شاخه جوانان حزب پسا-فاشیستی ام‌اس‌آی پیوست و به‌سرعت در سیاست رشد کرد. ملونی دانشگاه نرفت اما با کار و تلاش توانست در جوانی به پارلمان راه یابد و در ۳۱ سالگی به‌عنوان وزیر امور جوانان در دولت برلوسکونی منصوب شود.
او در سال ۲۰۱۲ حزب جدیدی به نام «برادران ایتالیا» تاسیس کرد که با شعارهای ملی‌گرایانه، ضد مهاجرت و ضد جهانی‌سازی به‌تدریج محبوبیت یافت.
در انتخابات ۲۰۲۲ ائتلاف راست‌گرای او پیروز شد و او به نخست‌وزیری رسید.ملونی با وجود پیشینه راست افراطی، در عرصه بین‌المللی چهره‌ای عمل‌گرا و متمایل به غرب نشان داده و توجه رهبران آمریکا و اتحادیه اروپا از اورزولا فون در لاین تا جو بایدن و جی‌دی ونس و دونالد ترامپ را به خود جلب کرده به حدی که رابطه گرم او با ترامپ مورد توجه ویژه رسانه‌ها قرار گرفته است.
به گزارش جروزالم‌پست، موساد در ماه ژوئن ۲۰۲۵ (خرداد ۱۴۰۴) نقش کلیدی در ترور ۹ تن از ۱۳ فرمانده ارشد نظامی حکومت ایران و دست‌کم ۱۲ «دانشمند هسته‌ای» این کشور داشته است.
این گزارش از «عملیاتی بی‌سابقه» در عمق خاک ایران سخن می‌گوید که با وجود پاک‌سازی‌های امنیتی گسترده پس از جنگ ۱۲ روزه، همچنان ادامه دارد.
طبق این گزارش، موساد نه‌تنها در ترورها، بلکه در شناسایی و حمله به تاسیسات موشکی و هسته‌ای ایران نیز مشارکت داشته است، هرچند عملیات فیزیکی توسط نیروی هوایی اسرائیل انجام شده است. دیوید بارنئا، رئیس موساد، در پیامی ویدئویی به نیروهایش گفت: «همچنان آن‌جا خواهیم بود، همان‌طور که همیشه بوده‌ایم»، پیامی که از سوی ناظران به‌مثابه تهدید مستقیم به تهران تلقی شده است.
جروزالم‌پست به نقل از منابع امنیتی گزارش می‌دهد که موساد با استفاده از عوامل نفوذی، ابزارهای سایبری پیشرفته و حتی تکنولوژی هوش مصنوعی توانسته برخی از فرماندهان سپاه را به دام بیندازد. برای مثال، طبق گزارش‌ها، امیرعلی حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه، با یک تماس ساختگی به جلسه‌ای کشانده شد که به کشته‌شدن او و معاونانش انجامید.
همچنین اعلام شده که بدافزاری در سیستم دوربین‌های امنیتی تهران نصب شده بود که محل اختفای علی شادمانی، فرمانده قرارگاه خاتم، را شناسایی کرد. او نیز در حمله پهپادی کشته شد. موساد ابتدا با فناوری‌های دیجیتال نمونه دی‌ان‌ای او را شناسایی کرده و با کمک هوش مصنوعی و تشخیص چهره، مکان او را یافت.
به نوشته این روزنامه اسرائیلی در جنگ ۱۲روزه، موساد علاوه‌بر جاسوسان میدانی، از تسلیحات کنترل از راه دور، پهپادهای مرگبار و خودروهای مجهز به سلاح استفاده کرد.
جروزالم‌پست می‌نویسد نکته مهم آن‌که با وجود بازداشت یا کشته‌شدن برخی عوامل موساد، اسرائیل در میان میلیون‌ها ایرانی مخالف رژیم، همواره ظرفیت جذب نیروهای جدید را دارد. حتی اگر جمهوری اسلامی موفق به سرکوب شود، پر کردن تمام شکاف‌های امنیتی و فناورانه‌ای که موساد می‌تواند از آن بهره گیرد، تقریباً غیرممکن به‌نظر می‌رسد.
اسرائیل و آمریکا پنجشنبه دوم تیر تیم‌های مذاکره‌کننده‌شان را از مذاکرات آتش‌بس در غزه برای مشورت فراخواندند. این دو کشور حماس را به اخلال در فرآیند صلح متهم می‌کنند، در مقابل حماس از خروج ویتکاف از مذاکرات ابراز شگفتی و بر تمایل خود برای رفع موانع و تحقق آتش‌بس تاکید می‌کند.
حماس با انتشار بیانیه‌ای در بامداد جمعه سوم تیر به وقت محلی از اظهارات ویتکاف مبنی بر «فقدان حسن‌نیت از سوی حماس» ابراز شگفتی کرد و نوشت که میانجی‌گران از نسخه به‌روز شده پیشنهاد حماس استقبال کرده بودند.
این گروه شبه‌نظامی تحت حمایت جمهوری اسلامی مدعی است پیشنهادی که ارائه کرده «مسیر را برای دستیابی به توافقی جامع باز می‌کند.»
حماس همچنین نسبت به ادامه مذاکرات «به‌نحوی که به رفع موانع و دستیابی به آتش‌بس دائمی منجر شود» ابراز تمایل کرده است.
یک مقام اسرائیلی که در جریان مذاکرات قرار دارد به خبرگزاری رویترز گفت این طرح «بدون امتیازدهی از سوی حماس، امکان پیشرفت را فراهم نمی‌کند»، با این حال اسرائیل قصد دارد گفت‌وگوها را ادامه دهد.
یگ مقام ارشد حماس هم به این رسانه گفت که دستیابی به توافق هنوز ممکن است اما چند روز زمان خواهد برد زیرا به گفته او «اسراییل تعلل می‌کند.»
استیو ویتکاف، نماینده ویژه دونالد ترامپ در امور خاورمیانه پنجشنبه اعلام کرد که ایالات متحده گفت‌وگوهای مربوط به آتش‌بس غزه را نیمه‌کاره رها می‌کند و تیم مذاکره‌کننده را به کشور باز می‌گرداند زیرا آخرین پاسخ حماس از «بی‌میلی این گروه به رسیدن به توافق» حکایت دارد.
او همچنین گفت: «اکنون در حال بررسی گزینه‌های جایگزین هستیم تا گروگان‌ها را به خانه بازگردانیم و محیطی باثبات‌تر برای مردم غزه ایجاد کنیم.»
تامی پیگات، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم با تایید «بررسی گزینه‌های جایگزین از سوی ایالات متحده» جزییاتی این گزینه‌ها ارائه نکرد.
پیگات در پاسخ به اینکه آیا آمریکا همچنان به دنبال آتش‌بس در غزه است و چگونه این هدف را دنبال می‌کند، پاسخ روشنی نداد و تنها گفت: «این وضعیت بسیار پویاست.»
او تاکید کرد که تعهد آمریکا به دستیابی به آتش‌بس تردیدناپذیر است و حماس را بابت توقف مذاکرات مقصر دانست.
شکست پشتِ شکست
دور نخست مذاکرات با میانجی‌گری مصر و قطر بهار سال گذشته انجام شد و بدون نتیجه پایان یافت.
بلافاصله پس از روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ، دور دوم گفت‌وگوها آغاز و توافقی شامل تبادل هشت‌مرحله‌ای گروگان‌ها و زندانیان، آتش‌بس شش‌هفته‌ای، عقب‌نشینی جزییِ اسرائیل از باریکه غزه و فراهم کردن امکان ارسال گسترده کمک‌های بشردوستانه پایان یافت.
این توافق تا حدودی عملی شد اما در میانه اجرا دو طرف بر سر نحوه آزادسازی گروگان‌ها و زندانیان به اختلاف جدی خوردند، اسرائیل آتش‌بس را شکست و اجرای توافق ادامه نیافت.
دور سوم مذاکرات با حماس نیمه تیر آغاز و یک روز بعد متوقف و دوباره از سر گرفته شد.
ده روز پس از آغاز این دور از مذاکرات اعلام شد که با وجود تلاش میانجی‌ها، اختلافات بر سر میزان عقب‌نشینی نهایی ارتش اسرائیل از نوار غزه، محل استقرار مجدد نیروهای اسرائیلی و خلع‌سلاح حماس ادامه دارد.
بر اساس گزارش‌ها حماس تنها در صورتی همه گروگان‌ها را آزاد خواهد کرد که اسرائیل به‌طور کامل از غزه خارج شده و جنگ را پایان داده باشد. از سوی دیگر اسرائیل می‌گوید تا وقتی حماس قدرت را واگذار نکرده و خلع سلاح نشده به جنگ پایان نخواهد داد.
به نقل از رویترز این گروه شبه‌نظامی با واگذاری قدرت موافقت کرده اما می‌گوید سلاح‌های خود را تحویل نخواهد داد.
گمان می‌رود حماس گروگان‌ها را در مکان‌های مختلف، از جمله در تونل‌ها، نگهداری می‌کند و اعلام کرده نگهبانان گروگان‌ها مامور شده‌اند تا در صورت پیش‌روی نیروهای اسرائیلی گروگان‌ها را بکشند.
«انجمن خانواده‌های گروگان‌ها» با انتشار بیانیه‌ای از خروج اسرائیل از مذاکرات ابراز نگرانی کرد: «هر روز که می‌گذرد، شانس نجات گروگان‌ها کمتر می‌شود و احتمال از دست رفتن اطلاعات حیاتی درباره آن‌ها افزایش می‌یابد.»
وخامت وضعیت انسانی در غزه؛ نرخ ناشی از گرسنگی ۹ برابر بالاتر از میانگین جهانی
در پی حدود دو سال جنگ، هر دو طرف برای رسیدن به توافق تحت فشار داخلی و بین‌المللی هستند؛ از یک سو بحران انسانی در غزه تشدید شده و از سوی دیگر اسرائیلی‌ها نگران وضعیت گروگان‌های خود هستند.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد در گزارش تازه خود اعلام کرد که در سه روز نخست هفته گذشته دست‌کم ۴۳ نفر بر اثر گرسنگی در باریکه غزه جان خود را از دست داده‌اند.
بیش از ۱۰۰ سازمان امدادی، از جمله پزشکان بدون مرز، سازمان نجات کودکان و آکسفام روز چهارشنبه در بیانیه‌ای نوشتند: «همکاران ما و ساکنان غزه با گرسنگی فزاینده درگیرند و تحلیل می‌روند.»
وزارت بهداشت غزه که تحت کنترل گروه حماس است، اعلام کرد که بیمارستان‌های این منطقه تنها ظرف ۲۴ ساعت روز چهارشنبه ۱۰ مورد مرگ ناشی از قحطی و سوء تغذیه را ثبت کرده‌اند و با این حساب تعداد کل مرگ و میر ناشی از قحطی در این منطقه به ۱۱۱ نفر رسیده است.
بر اساس آمار مورد تایید نهادهای بین‌المللی، نرخ مرگ روزانه بر اثر گرسنگی نسبت به جمعیت در غزه، در قیاس با میانگین جهانی نشان می‌دهد که وضعیت کنونی غزه یکی از وخیم‌ترین بحران‌های گرسنگی ثبت شده در دوران معاصر است.
طبق گزارش‌های رسمی سازمان ملل، روزانه بیش از ۲۴ هزار نفر در جهان بر اثر گرسنگی می‌میرند. با احتساب جمعیت حدود هشت میلیارد نفری جهان، این عدد معادل ۰.۳ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر در روز است.
در مقابل، با در نظر گرفتن جمعیت حدود ۲ میلیون نفری غزه و مرگ دست‌کم ۴۳ نفر ظرف یک هفته، عدد متناظر در این منطقه روزانه به ۲.۷۸ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر می‌رسد.
این مقایسه نشان می‌دهد که نرخ مرگ ناشی از قحطی و گرسنگی در غزه بیش از ۹ برابر بالاتر از میانگین جهانی است.
فشار جهانی بر اسرائیل برای پایان دادن به بحران انسانی در غزه
کی‌یر استارمر، نخست وزیر بریتانیا، پنجشنبه با انتشار بیانیه‌ای وضعیت غزه را یک فاجعه انسانی «غیرقابل توصیف و غیرقابل دفاع» خواند و اعلام کرد که جمعه برای گفت‌وگو درباره این موضوع با فرانسه و آلمان تماس اضطراری خواهد گرفت.
به گفته او موضوع اصلی این گفت‌وگوی فوری «توقف کشتار و رساندن غذای مورد نیاز مردم». او همچنین از اسرائیل خواست تا اجازه دهد کمک‌ها به این منطقه محصور فلسطینی وارد شود.
استارمر با بیان اینکه «دیدن آینده‌ای امیدوارکننده در چنین دوران تاریکی دشوار است»، بار دیگر از همه طرف‌ها خواست تا «با حسن نیت و سرعت» برای تحقق آتش‌بس و آزادی همه گروگان‌ها مشارکت کنند.
از سوی دیگر، امانوئل مکرون، رییس‌جمهوری فرانسه، پنجشنبه شب به وقت محلی اعلام کرد که این کشور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد فلسطین را به‌عنوان کشوری مستقل به رسمیت خواهد شناخت. او گفت: «ضروری‌ترین اقدام در حال حاضر، پایان جنگ در غزه و نجات جان غیرنظامیان است.»
نامه مکرون درباره به‌رسمیت شناختن کشور اسراییل پنجشنبه از سوی مقامات این کشور به محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین تحویل داده شد.
این اقدام فرانسه با استقبال چندین کشور اروپایی روبه‌رو شد. اسراییل مخالفت شدید خود با این تصمیم را آشکارا بیان کرد.
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، نیز اعلام کرد واشینگتن با تصمیم فرانسه برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین در نشست آتی مجمع عمومی سازمان ملل مخالف است و آن را «بی‌ملاحظه» خواند.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسراییل گفت: «ایجاد یک کشور فلسطینی زمینه‌ساز نابودی اسراییل است چون خواسته فلسطینی‌ها ایجاد کشوری به‌جای اسراییل است.»
مردم می‌میرند اما کسی مسئولیت قطحی و گرسنگی را نمی‌پذیرد
در حالی که بحران گرسنگی در غزه ساعت به ساعت ناگوارتر و پیچیده‌تر می‌شود، اسرائیل حماس را مقصر این وضعیت معرفی می‌کند، از سوی دیگر حماس انگشت اتهام را به سوی اسرائیل می‌گیرد و این کشور را مانع توزیع کمک‌ها معرفی می‌کند.
اسراییل مدعی است روزانه کمک‌های کافی به غزه وارد می‌شوند اما نهادهای مرتبط با سازمان ملل که مسئولیت توزیع کمک‌ها بر عهده آن‌هاست در توزیع اصولی ناکام مانده‌اند و حماس هم بخشی از کمک‌های ورودی را می‌دزدد.
در مقابل سازمان‌های حقوق بشری مرتبط با سازمان ملل می‌گویند باوجود محدودیت‌هایی که اسرائیل ایجاد کرده و فروپاشی نظم عمومی به دنبال بیش از دو سال جنگ، تحویل کمک‌ها تقریبا غیرممکن است.
این نهادها وضعیت فعلی کمک‌ها را این‌طور توصیف می‌کنند: به محض ورود کامیون‌های حامل غذا به منطقه هزاران نفر به سوی کامیون‌ها هجوم می‌برند و پیش از اینکه کامیون‌ها به محل توزیع برسند، خالی شده‌اند.
از سوی دیگر، یک نهاد غیردولتی آمریکایی و برخوردار از تایید و حمایت اسرائیل به نام بنیاد بشردوستانه غزه، که از فوریه سال جاری با توزیع کمک‌های انسانی در غزه را بر عهده دارد، «روایت قحطی» از سوی حماس را یک تاکتیک مذاکره‌ای می‌داند و کمبود کمک‌های وارد شده به غزه را «بی‌میلی جامعه جهانی به همکاری» عنوان می‌کند.
سازمان ملل شیوه کار بنیاد بشردوستانه غزه را «ناامن و مغایر با اصول کمک‌رسانی بشردوستانه از جمله بی‌طرفی» می‌داند، اتهامی که این بنیاد آن را رد کرده است.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل ۲۴ تیر اعلام کرد که طی شش هفته پیش از آن، دست‌کم ۸۷۵ مورد مرگ در اطراف محلهای توزیع کمک و کاروان‌های غذایی در غزه ثبت شده که بیشتر آن‌ها در نزدیکی قرارگاه‌های متعلق به بنیاد بشردوستانه غزه رخ داده است.
بیشتر این مرگ‌ها ناشی از تیراندازی است. مردم محلی ارتش اسرائیل را مسئول می‌دانند. ارتش اسرائیل هم «آسیب به غیرنظامیان» را پذیرفته و اعلام کرده که «با اتکا به درس‌هایی که آموخته» دستورالعمل‌های جدیدی صادر کرده است.
اسرائیل که از نیمه اسفند ۱۴۰۳ تمامی کمک‌ها به غزه را قطع کرده بود، نیمه بهار امسال با در نظر گرفتن محدودیت‌هایی اجازه ورود کمک‌ها را از سر گرفت. این کشور می‌گوید به ورود کمک‌ها متعهد است، اما باید بر این روند نظارت کند تا مطمئن شود حماس از آن‌ها سودی نخواهد برد.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در واکنش به تصمیم امانوئل مکرون برای شناسایی کشور فلسطین، آن را «هدیه‌ای به حماس» خواند و هشدار داد که این اقدام نه‌تنها تهدیدی برای موجودیت اسرائیل است، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز گسترش نفوذ جمهوری اسلامی از طریق نیروهای نیابتی در منطقه شود.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، در نامه‌ای خطاب به محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، اعلام کرد که فرانسه در مجمع عمومی آتی سازمان ملل کشور فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت. آمریکا اعلام کرد این کشور در کنفرانس آتی درباره راه حل دوکشوری اسرائیل شرکت نخواهد کرد.
نسخه‌ای از این نامه پنجشنبه دوم تیر در حساب کاربری رئیس‌جمهوری فرانسه در شبکه اجتماعی ایکس منتشر شد.
مکرون در توییت خود نامه به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان کشوری مستقل را «تعهد تاریخی فرانسه به صلح منصفانه و پایدار در خاورمیانه» خوانده است.
از سوی دیگر، تامی پیگوت، معاون سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده روز پنجشنبه در یک نشست خبری اعلام کرد که این کشور در کنفرانس پیشِ رو درباره راه حل دو کشوری شرکت نخواهد کرد.
این کنفرانس که اواخر ماه جاری میلادی در سازمان ملل برگزار می‌شود، قرار است به تاسیس یک کشور فلسطینی در کنار اسرائیل بپردازد.
واکنش نتانیاهو: «هدیه مکرون به حماس»
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در واکنش به نامه مکرون، آن را «هدیه رئیس‌جمهوری فرانسه به حماس» خواند و گفت: «ایجاد یک کشور فلسطینی زمینه‌ساز نابودی اسرائیل است چون فلسطینی‌ها کشوری در کنار اسرائیل نمی‌خواهند، خواسته‌شان کشوری به‌جای اسرائیل است.»
او ادامه داد: «ما تصمیم به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی در همسایگی تل‌آویو پس از قتل عام ۷ اکتبر را به شدت محکوم می‌کنیم.»
نتانیاهو در این اظهارات به جمهوری اسلامی نیز اشاره کرد و گفت که با ایجاد یک کشور مستقل به نام فلسطین خطر ایجاد یک نیروی نیابتی جدید از سوی جمهوری اسلامی افزایش می‌یابد، همان‌طور که باریکه غزه به مکانی برای نیروهای نیابتی آن‌ها تبدیل شد.
واکنش حماس
گروه حماس با صدور بیانیه‌ای از تصمیم امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، برای به‌رسمیت شناختن کشور فلسطین در ماه سپتامبر استقبال کرد و آن را «گامی مثبت در مسیر تحقق عدالت برای مردم مظلوم فلسطین» خواند. حماس در این بیانیه تأکید کرد که این تصمیم نشان‌دهنده افزایش باور جهانی به عدالت آرمان فلسطین و شکست تلاش‌های اسرائیل برای تحریف واقعیت‌هاست و از سایر کشورهایی که هنوز فلسطین را به رسمیت نشناخته‌اند خواست تا از اقدام فرانسه پیروی کنند.
واکنش آمریکا
مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، روز پنجشنبه اعلام کرد واشینگتن با تصمیم فرانسه برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین در نشست سپتامبر مجمع عمومی سازمان ملل مخالف است و آن را «بی‌ملاحظه» خواند. روبیو در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس گفت این تصمیم تنها به تبلیغات حماس خدمت می‌کند و روند صلح را عقب می‌اندازد. مایک هاکبی، سفیر آمریکا در اسرائیل، نیز در ماه ژوئن اعلام کرده بود که تشکیل کشور مستقل فلسطین دیگر هدف سیاست خارجی ایالات متحده نیست.
استقبال تشکیلات خودگردان، مخالفت مقامات اسرائیل
معاون رییس تشکیلات خودگردان فلسطین از تصمیم فرانسه برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین در سپتامبر تشکر کرد.
ژانو نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه با انتشار عکسی از تحویل نامه مکرون به محمود عباس در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «فرانسه در ماه سپتامبر به‌طور رسمی کشور فلسطین را در ماه سپتامبر به رسمیت خواهد شناخت. رییس‌جمهوری ما تعهد داده و من این دوشنبه آن را در سازمان ملل متحد دوباره تایید خواهم کرد.»
همزمان نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، در حساب ایکس خود نوشت که سخنان مکرون درباره به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین، پس از «قتل‌عام هفتم اکتبر، دیپلماسی نیست بلکه فروپاشی اخلاقی است.»
وزیر دادگستری اسرائیل نیز گفت: «به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط مکرون نقطه سیاهی در تاریخ فرانسه است.»
افزون بر این، آمیخای چیکلی، وزیر امور یهودیان خارج از اسرائیل، و جاناتان اوریچ، مشاور رسانه‌ای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، هر دو با انتشار پست‌هایی در شبکه اجتماعی ایکس با لحنی آمیخته به طنز و کنایه به امانوئل مکرون واکنش نشان دادند.
چیکلی یک تصویر متحرک (گیف) از مکرون در حال سیلی خوردن از همسرش در جریان بازدیدشان از ویتنام منتشر کرد و خطاب به مکرون نوشت: «از طرف دولت اسرائیل، این پاسخ ما به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط شماست.»
اوریچ هم همان گیف را بازنشر کرد و بالای آن نوشت: «از رودخانه تا دریا فقط یک کشور وجود دارد.»
واکنش استرالیا
در واکنش به تصمیم فرانسه برای به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین، نخست‌وزیر استرالیا، آنتونی آلبانیزی، نیز در بیانیه‌ای بر حمایت کشورش از راه‌حل تشکیل دو کشور تاکید کرد و گفت به‌رسمیت شناختن آرمان‌های مردم فلسطین برای داشتن کشوری مستقل، همواره یک موضع دوحزبی در استرالیا بوده است. او با اشاره به بحران انسانی در غزه، آن را «فراتر از بدترین نگرانی‌های جهان» توصیف کرد و ضمن محکوم کردن خشونت‌های حماس، خواستار توقف فوری کشتار غیرنظامیان و فراهم شدن دسترسی کامل به کمک‌های بشردوستانه شد.
اسپانیا استقبال کرد
پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا هم با افزودن یادداشتی به توییت مکرون از پیوستن فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی به اسپانیا در به‌رسمیت شناختن فلسطین استقبال کرد و نوشت: «ما باید با هم از آنچه نتانیاهو سعی در نابودی آن دارد، محافظت کنیم. راه حل دو کشور، تنها راه حل است.»
اسپانیا خرداد سال گذشته فلسطین را به‌عنوان یک کشور مستقل شامل باریکه غزه و کرانه باختری به پایتختی اورشلیم شرقی به رسمیت شناخت.
سخنگوی وزارت امور خارجه اسپانیا همان زمان تایید کرد که این تصمیم از یک ماه پیش از اعلام رسمی به اجرا گذاشته شده بود و طبق آن اسپانیا «تمام امتیازات و مصونیت‌های مربوط به کشورها» را به فلسطین اعطا کرده است.
تا پیش از آن حدود ۱۴۷ کشورِ عضو سازمان ملل، فلسطین را به عنوان یک کشور رسمیت شناخته بودند.
تلاش اروپا برای حل بحران در غزه
کی‌یر استارمر، نخست وزیر بریتانیا، پیش از انتشار نامه امانوئل مکرون، وضعیت غزه را یک فاجعه انسانی «غیرقابل توصیف و غیرقابل دفاع» خواند و اعلام کرد که برای گفت‌وگو درباره این موضوع با فرانسه و آلمان تماس اضطراری خواهد گرفت.
او با انتشار بیانیه‌ای موضوع اصلی این گفت‌وگوی فوری را «توقف کشتار و رساندن غذای مورد نیاز مردم» اعلام کرد و از اسرائیل خواست تا اجازه دهد کمک‌ها به این منطقه محصور فلسطینی وارد شود.
استارمر گفت: «رنج و گرسنگی که در غزه در حال وقوع است، غیرقابل توصیف و غیرقابل دفاع است. هرچند مدت‌هاست که اوضاع در این منطقه وخیم است، اما حالا با عمق تازه‌ای از وخامت روبه‌روییم و اوضاع مدام بدتر می‌شود. ما شاهد یک فاجعه انسانی هستیم.»
او با اعلام حمایت از تلاش‌های ایالات متحده، قطر و مصر برای برقراری آتش‌بس در غزه، به توافق با فرانسه و آلمان در خصوص نیاز مبرم اسرائیل به تغییر مسیر و صدور مجوزِ ورود بدون تعلل کمک‌های مورد نیاز به غزه اشاره کرد.
نخست وزیر بریتانیا همچنین با بیان اینکه «آتش‌بس ما را در مسیر به رسمیت شناختن کشور فلسطین و راه‌حل دو کشور قرار می‌دهد» به‌طور ضمنی حمایت بریتانیا از تشکیل کشور مستقل فلسطینی را اعلام کرد.
در همین رابطه بلومبرگ در گزارشی نوشت کی‌یر استارمر، تحت فشار برخی از اعضای ارشد دولت خود و همچنین امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، قرار گرفته تا به‌زودی فلسطین را به‌عنوان یک کشور مستقل به‌رسمیت بشناسد؛ اقدامی که با توجه به بحران انسانی رو به وخامت در غزه، فوریت یافته است.
بر اساس گزارش منابع آگاه، برخی از وزرای کابینه از تعلل استارمر در عمل به وعده‌اش برای حمایت از تشکیل کشور فلسطین، ابراز نارضایتی کرده‌اند. وزیر بهداشت وس استریتینگ، وزیر دادگستری شبانه محمود، وزیر ایرلند شمالی هیلالی بن و وزیر فرهنگ لیزا ناندی، در هفته‌های اخیر از استارمر و وزیر خارجه‌اش دیوید لامی خواسته‌اند تا در این زمینه با سرعت بیشتری اقدام کنند.
این تحولات در حالی به سرعت روی می‌دهد که مذاکرات در مورد آتش‌بس بین حماس و اسرائیل نیز همچنان ادامه دارد و رسیدن به توافق همچنان با تردیدهای جدی روبه‌رو است.
خبرگزاری فرانسه گزارش داد عبدالله ۷۴ ساله ساعت ۳:۴۰ (به وقت محلی) بامداد جمعه سوم مردادماه از زندانی در منطقه لانمزان در جنوب غربی فرانسه خارج شد.
ژان لویی شالانسه، وکیل این شهروند لبنانی، دوم تیر برای آخرین بار با عبدالله در زندان دیدار کرد.
شالانسه در همین رابطه به خبرگزاری فرانسه گفت: «او می‌داند که در شرایطی بسیار دشوار برای مردم فلسطین و لبنان به خاورمیانه بازمی‌گردد؛ با این وجود، از آزادی قریب‌الوقوع خود بسیار خوشحال به نظر می‌رسید.»
در جریان حملاتی در شهر پاریس در سال ۱۹۸۲، چارلز رابرت رِی، وابسته نظامی آمریکا و یاکوف بارسیمانتوف، دیپلمات اسرائیلی، کشته شدند.
عبدالله در سال ۱۹۸۴به اتهام دست داشتن در قتل این دو نفر بازداشت و در سال ۱۹۸۷به حبس ابد محکوم شد.
او همچنین به تلاش برای قتل رابرت هوم، سرکنسول ایالات متحده در استراسبورگ، در سال ۱۹۸۴متهم بود.
پلیس فرانسه در جریان بازرسی یکی از آپارتمان‌های او در پاریس در سال ۱۹۸۴، چندین قبضه سلاح نیمه‌خودکار و دستگاه‌های ارتباطی بی‌سیم کشف کرد.
عبدالله بنیان‌گذار گروه مارکسیستی، ضداسرائیلی و منحل‌شده «فارل» یا همان «گروه‌های انقلابی مسلح لبنان» بود.
او هفته گذشته در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه تاکید کرد پس از سپری کردن بیش از چهار دهه در زندان، همچنان خود را «مبارزی پایبند به آرمان» می‌داند.
انتقال از پاریس به بیروت
به گفته یک منبع آگاه، عبدالله قرار است پس از خروج از زندان، در ابتدا به فرودگاه تارب در جنوب غربی فرانسه و سپس با هواپیمای پلیس به فرودگاه شارل دوگل پاریس منتقل شود.
خبرگزاری فرانسه افزود این شهروند لبنانی در نهایت از پاریس به بیروت انتقال خواهد یافت.
دادگاه تجدیدنظر فرانسه ۲۶ تیر در حکمی اعلام کرد گروهفارلاز سال ۱۹۸۴ تاکنون هیچ اقدام خشونت‌آمیزی انجام نداده و عبدالله امروز «نمادی از مبارزه فلسطینیان در گذشته» محسوب می‌شود.
قضات دادگاه تجدیدنظر همچنین مدت طولانی حبس عبدالله را با توجه به سن او و ماهیت جرائمش «نامتناسب» ارزیابی کردند.
دادگاه آزادی عبدالله را مشروط به ترک خاک فرانسه و ممنوعیت بازگشت او به این کشور دانست.
خانواده عبدالله اعلام کرده‌اند در سالن تشریفات فرودگاه بیروت از او استقبال می‌کنند و سپس عازم زادگاهش در شهر القبیات واقع در شمال لبنان می‌شوند.
به گفته آن‌ها، مراسمی برای استقبال از این شهروند لبنانی در القبیات تدارک دیده شده است.
عبدالله با وجود برخورداری از شرایط قانونی آزادی از سال ۱۹۹۹، بهدلیل مخالفتهای مکرر ایالات متحده به‌عنوان یکی از شاکیان پرونده، تاکنون در زندان باقی مانده بود.
این در حالی است که در نظام قضایی فرانسه، محکومان به حبس ابد معمولا پس از کمتر از ۳۰ سال زندان آزاد می‌شوند.