مسعود پزشکیان، رییس دولت جمهوری اسلامی، در سفر به بلاروس و دیدار با رییس‌جمهور این کشور، با اشاره به تحریم‌ها گفت: «ما هیچ‌چیزی از آن‌هایی که تصور می‌کنند می‌توانند ما را تحریم کنند، کم نداریم.»
او افزود: «یک‌جانبه‌گرایی که در دنیا شکل گرفته و کارهایی که ایالات متحده و دوستان آنها دارند انجام می‌دهند و می‌خواهند با زور نگاه‌ها و باورهای خودشان را به کشورهای دیگر مسلط بکنند و این برای ما و قطعا برای شما قابل قبول نیست.»
وب‌سایت سندیکای خبر یهود با اشاره به جنگ ۱۲ روزه نوشت تهدید تهران هنوز تمام نشده و رهبران جمهوری اسلامی منتظر لحظه مناسب برای ضربه زدن به اسرائیل و غرب هستند. این سندیکا هشدار داد رهبران جمهوری اسلامی فقط از «قدرت و اراده واقعی برای به‌کارگیری آن» هراس دارند.
این وب‌سایت چهارشنبه ۲۹ مرداد در مطلبی تحلیلی به راهبردهایی پرداخت که جمهوری اسلامی برای فریب غربی‌ها و واداشتن آنها به پذیرش خواسته‌هایشان به کار می‌گیرد و نوشت رهبران حکومت، در هنر صبر، تعلل و فرصت‌طلبی مهارت یافته‌اند و منتظر لحظه مناسب برای ضربه‌زدن هستند.
به گفته این سندیکا، هرچند حکومت تضعیف شده، اما هنوز ضربه مهلکی نخورده است، بنابراین تا زمانی‌که در قدرت بماند، غرب، اسرائیل و متحدان عرب میانه‌رویشان در معرض خطر خواهند بود.
باور تهران به پیروزی با استفاده از «گذر زمان و پافشاری»
رهبران جمهوری اسلامی پیوسته در حال آزمودن و سنجیدن دشمنان خود هستند و باور دارند که گذر زمان و پافشاری سرانجام آنها را به پیروزی می‌رساند.
به گفته نویسنده مطلب، تفاوت در نگرش به مذاکره میان ایرانی‌ها و غربی‌ها بازتاب همین نگاه است.
بر اساس این گزارش، برای غربی‌ها، مذاکره به معنای مصالحه و رسیدن به نتیجه‌ای برد-برد است؛ هر دو طرف چیزی به دست می‌آورند و هر دو قوی‌تر از میز مذاکره برمی‌خیزند. اما برای ایرانی‌ها، مذاکره تنها زمانی رخ می‌دهد که یک طرف از پیش پیروز شده باشد. در این صورت، برنده شروط را دیکته می‌کند و بازنده باید بپذیرد.
نویسنده افزود از این رو، زمانی که جمهوری اسلامی شاهد تمایل رهبران غربی به مذاکره پیش از رسیدن به پیروزی قاطع است، آن را نشانه ضعف می‌داند؛ اعترافی به این موضوع که طرف مقابل اراده یا توان تحمیل شرایط را ندارد.
این ذهنیت بر چگونگی تفسیر رویدادهایی مانند جنگ ۱۲ روزه اثر می‌گذارد؛ از دیدگاه تهران، چون اسرائیل و آمریکا نه اراده و نه توان نابودی جمهوری اسلامی را نداشتند، پس این به مثابه پیروزی است.
سندیکای خبر یهود توضیح داد مقام‌های جمهوری اسلامی توافق‌های امضاشده را «ابزارهایی موقت» می‌دانند، نه «تعهداتی الزام‌آور» و در همین راستا ممکن است برای «دل‌جویی و راضی نگه داشتن» دیگران پای سندی را امضا کنند، اما به ندرت قصد اجرای آن را دارند.
به نوشته این وب‌سایت، توافق‌ها از نگاه مقام‌های جمهوری اسلامی پله‌ای برای رسیدن به پیروزی نهایی است، نه مصالحه‌ای متقابل. در فرهنگ سیاسی ایران، مصالحه نوعی تحقیر است؛ سرنوشتی بدتر از مرگ.
تنها هراس حکومت از «قدرت و اراده واقعی برای استفاده از آن» است
نویسنده مطلب با اشاره به سیاست‌های تهران برای تحت تاثیر قرار دادن غرب در مذاکرات هسته‌ای، نوشت جمهوری اسلامی «اغلب خود را مهربان و هم‌دل» نشان می‌دهد و در هنر «ابراز صمیمیت و صادق نشان دادن خود برای خلع سلاح غربی‌ها» استاد است.
این رویکرد در کاریکاتورهای سیاسی و طنز رسانه‌های وابسته به حکومت نیز برای تقویت تصویر «ایرانِ پیروز» به کار گرفته می‌شود.
رسانه‌های حکومتی در جریان مذاکرات برجام نیز رهبران آمریکا از جمله جان کری و باراک اوباما را به تمسخر گرفتند. پای شکسته کری با عصاهای بزرگ‌تر نشان داده شد تا ضعف او را برجسته کنند. رنگ پوست اوباما هم تیره‌تر کشیده شد تا «عیوب» را پررنگ کنند.
این سندیکا هشدار داد باوجود ضربات چشم‌گیر اسرائیل و آمریکا در جنگ ۱۲ روزه، تهران «زمان» را متحد خود می‌داند؛ صبر می‌کند تا غرب بی‌علاقه شود و عقب‌نشینی کند. اگر چنین شود، جمهوری اسلامی می‌تواند دوباره با سلاح هسته‌ای و منابع تازه بازگردد و آمریکا، اسرائیل و متحدان عرب سنی را تهدید کند. غرب باید این «شکاف فرهنگی و راهبردی» را بشناسد.
به گفته نویسنده مطلب، تنها راه‌حل پایدار، حمایت از مردم ایران برای رهایی از جمهوری اسلامی است. در غیر این صورت، بازی طولانی تهران ممکن است در نهایت سه دشمن اصلی‌اش یعنی آمریکا و غرب، اسرائیل و جهان عرب سنی را از پا درآورد.
این سندیکا افزود: «آنچه برای ما غیرقابل تصور است، از نگاه تهران کاملا شدنی به نظر می‌رسد.»
روزنامه کیهان، زیر نظر نماینده خامنه‌ای، با هشدار درباره تبدیل شدن مسئله معیشت و تورم به «پاشنه آشیل نظام حکمرانی» نوشت نگرش مردم نسبت به قدرت نظامی و بازدارندگی تغییر کرده و شهروندان مطالبه تقویت توان نظامی را دارند.
این روزنامه حکومت افزود در حالی که «بخشی از افکار عمومی از هزینه‌های نظامی انتقاد می‌کردند، در جریان جنگ ۱۲ روزه، مطالبه تقویت توان نظامی به یک خواست عمومی تبدیل شد.»
کیهان اضافه کرد: «حتی در برخی نظرسنجی‌های غیررسمی، بیش از ۶۰ درصد مردم خواستار تسریع در توسعه بازدارندگی هسته‌ای شدند.»
این رسانه در بخشی دیگر از مطلب خود اشاره کرد که جنگ ۱۲ روزه نشان داد جمهوری اسلامی دچار «تنهایی استراتژیک» است.
سفارت اتریش در تهران اعلام کرد به دلیل شرایط کنونی که آن را ناشی از «موانع فایق‌ناپذیر» دانست، تمامی خدمات کنسولی خود را تا اطلاع ثانوی تعلیق کرده است. بر این اساس، هیچ درخواست جدیدی پذیرفته نمی‌شود و درخواست‌های قبلی نیز در حال حاضر قابل پردازش نیستند.
سفارت اتریش تاکید کرده که در شرایط فعلی حتی در موارد اضطراری نیز قادر به ارائه کمک‌های کنسولی در محل نخواهد بود و هیچ اطلاعاتی درباره وضعیت پرونده‌های در حال بررسی ارائه نمی‌دهد.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، خود و بنیامین نتانیاهو را به‌دلیل حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران قهرمان خواند. او با تاکید بر اینکه ذخایر هسته‌ای جمهوری اسلامی نابود شده گفت آنها می‌توانستند ظرف چهار هفته به سلاح هسته‌ای دست پیدا کنند.
ترامپ در مصاحبه‌ای رادیویی با مارک لوین که شامگاه سه‌شنبه ۲۸ مرداد پخش شد گفت: «نتانیاهو قهرمان جنگ است. فکر می‌کنم من هم هستم. کسی اهمیت نمی‌دهد، اما من هم هستم.»
او با تاکید که حملات آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران نابود کننده بود، افزود: «من آن هواپیماها را اعزام کردم. می‌دانید، ۲۲ سال تمرین کرده بودند و خلبانان آمدند. من به آنها پاداش دادم. همه آنها و تمام افرادی را که در این عملیات بی‌نقص نقش داشتند به دفتر بیضی دعوت کردم.»
ترامپ گفت: «سی‌ان‌ان تلاش کرد بگوید شاید این عملیات آن‌طور که ترامپ می‌گوید موفق نبوده، اما بعد مشخص شد که حتی از آنچه گفته بودم هم فراتر بود؛ نابودی کامل. کمیسیون انرژی اتمی اعلام کرد که آن محل از بین رفته است. شاید بتوانند دوباره شروع کنند، اما دیگر آنجا شروعی در کار نیست.»
رییس‌جمهوری آمریکا گفت :«ذخایر هسته‌ای را نابود کردیم. به‌نظر من آنها می‌توانستند ظرف چهار هفته به سلاح هسته‌ای دست یابند. خلبان‌ها به دفتر بیضی آمدند و گفتند: «آقای رییس‌جمهوری، ما و پیشینیان‌مان ۲۲ سال برای این پرواز تمرین کرده‌ایم؛ همان پرواز به همان محلی که مواد ذخیره شده بود. شما تنها رئیس‌جمهوری بودید که به ما شجاعت دادید تا این ماموریت را انجام دهیم. اگر این عملیات انجام نمی‌شد، احتمالاً همین حالا آنها یک سلاح هسته‌ای داشتند و حتماً از آن استفاده می‌کردند.»
این برای چندمین بار در روزهای اخیر است که دونالد ترامپ بر نقش خود در حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران تاکید می‌کند.
رییس‌جمهوری آمریکا دوشنبه ۲۷ مرداد پیش از نشست با ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهوری اوکراین، در واشینگتن، در شبکه اجتماعی تروث‌سوشال نوشت: «به خاطر داشته باشید! ... من کسی بودم که تاسیسات هسته‌ای ایران را نابود کردم. یا برای بردن بازی کن، یا اصلا بازی نکن! از توجه شما به این موضوع متشکرم!»
او شنبه ۲۵ مرداد نیز درباره نقش خود در پایان جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل در مصاحبه با فاکس‌نیوز گفت: «ما کار خارق‌العاده‌ای انجام دادیم، چون طی ۲۲ سال هیچ رییس‌جمهوری حاضر به انجام آن نبود.»
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، نیز سه‌شنبه ۲۱ مرداد در مصاحبه با شبکه آی۲۴نیوز، حملات اسرائیل به تاسیسات اتمی حکومت ایران در جریان جنگ اخیر را «عملیاتی تاریخی» توصیف کرد.
او با اشاره برخی گمانه‌زنی‌ها درباره سرنوشت ۴۰۰ کیلوگرم ذخیره اورانیوم غنی‌شده جمهوری اسلامی پس از جنگ ۱۲ روزه گفت: «از پیش می‌دانستیم که نابود نخواهد شد، اما [این ذخایر] برای ساخت بمب اتم کافی نیست. آنها در حال حاضر در موقعیتی نیستند که بتوانند پیشرفت کنند.»
نخست‌وزیر اسرائیل هشدار داد این کشور همواره برای اقدامات احتمالی تهران، به‌ویژه تلاش برای بازسازی برنامه هسته‌ای خود، آمادگی دارد.
چهار منبع کنونی و سابق اطلاعاتی اسرائیل ۲۱ مرداد به یورونیوز گفتند که حمله این کشور به ایران در خرداد ماه، پس از سال‌ها برنامه‌ریزی، زمانی عملی شد که چند عامل کلیدی از جمله انتخاب دونالد ترامپ به ریاست‌جمهوری آمریکا، پایان مهلت ۶۰ روزه مذاکرات هسته‌ای و حملات مستقیم ایران به اسرائیل، هم‌زمان شدند.
منابع اطلاعاتی اسرائیل که به‌دلیل ملاحظات امنیتی نخواستند نامشان فاش شود، گفتند موساد پیش از آغاز عملیات، شرایط راهبردی و سیاسی لازم را شناسایی کرده بود.
این شرایط شامل تشدید جنگ نیابتی جمهوری اسلامی و اسرائیل، انتخاب ترامپ به ریاست‌جمهوری آمریکا و فضای ایجاد شده در مذاکرات هسته‌ای با غرب بود.
به گفته این منابع، هدف این بود که در روزهای نخست جنگ، اسرائیل کنترل کامل بر وضعیت، تلفات حداقلی در داخل و تسلط کامل بر حریم هوایی ایران داشته باشد.
منابع اطلاعاتی گفتند اسرائیل سال‌ها به‌طور موازی با تلاش‌های دیپلماتیک برای توقف برنامه هسته‌ای در ایران، سناریو حمله را آماده می‌کرد.
کانون حقوق بشر ایران گزارش داده است که در شاهین‌شهر اصفهان یک زندان مخفی در کنار کارخانه بیسکوییت صنعتی «بهشت اخوان» وجود دارد. این زندان سوله‌ای است که صدها زندانی در آن و در شرایط غیرانسانی نگهداری می‌شوند. این سوله در پوشش یک سوله صنعتی و تحت مدیریت تعاون سپاه فعالیت می‌کند.
کانون حقوق بشر با انتشار تصویری از منطقه‌ای که این زندان مخفی و اعلام‌نشده در آنجا واقع شده، تاکید کرده که به‌دلیل استتار و پنهان‌کاری، موقعیت دقیق این زندان به‌طور قطعی و قابل استناد ثبت نشده است.
براساس این گزارش، ظاهر سوله و دیوارهای محصور با سیم‌خاردار آن به گونه‌ای است که کمتر کسی احتمال می‌دهد در این محل صدها زندانی در شرایط سخت نگهداری می‌شوند. همین امر باعث شده امکان نظارت عمومی و حتی حقوقی بر وضعیت زندانیان وجود نداشته باشد.
به‌گفته کانون حقوق بشر ایران، بسیاری از زندانیان با وجود گذراندن بخش زیادی از محکومیت، از آزادی مشروط محروم مانده‌اند و دادستان اصفهان با استناد به ماده ۴۵، کوچک‌ترین خطا را زمینه صدور حکم اعدام قرار داده است، اقدامی که امنیت روانی و حقوقی زندانیان را به‌شدت مختل کرده و به ابزاری برای اعمال فشار مضاعف بدل شده است.
شرایط طاقت‌فرسای زندانیان و کار اجباری
در این گزارش توصیفی از شرایط طاقت‌فرسای زندانیان این زندان مخفی در شاهین شهر داده و گفته شده که در این زندان وسایل سرمایشی و تهویه، یخچال، تلویزیون وجود ندارد و آب و برق آن نیز برای سه روز متوالی در هفته قطع می‌شود.
براساس این گزارش غذا و نان به میزان بسیار اندک و بی‌کیفیت در اختیار زندانیان قرار می‌گیرد و هیچ بهداری یا داروخانه‌ای در محل فعال نیست. تنها داروهایی که به‌طور منظم توزیع می‌شوند قرص‌های آرام‌بخش و شربت متادون هستند. این امر موجب شده بسیاری از زندانیان به اجبار برای رهایی از بی‌خوابی و فشارهای جسمی و روانی به مصرف این داروها روی آورند.
به‌گزارش کانون حقوق بشر ایران، این سوله به‌طور رسمی «محل اشتغال زندانیان» معرفی شده است، اما در عمل، برنامه‌ای برای اشتغال‌زایی یا حرفه‌آموزی وجود ندارد. هر روز حدود صد زندانی از ساعت پنج صبح با مینی‌بوس به بیرون منتقل می‌شوند و در شرایطی نزدیک به کار اجباری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در این گزارش همچنین به نگرانی شدید خانواده‌ها از وضعیت عزیزان خود اشاره و گفته شده که محرومیت از خدمات درمانی، قطع ارتباطات معمول با خانواده، نبود امکان دسترسی به وکیل و شرایط سخت جسمی و روانی، از جمله نگرانی‌های اصلی خانواده‌ها به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران با اشاره به گزارش‌های متعدد از وجود این زندان مخفی، بر ضرورت مستندسازی و افشای کامل این زندان تاکید کرده و از شهروندان خواسته در برابر این موضوع سکوت نکنند.
