عباس عراقچی: مردم غزه به اجلاس و قطعنامه ما نیاز ندارند به غذا نیاز دارند

خبرگزاری دولتی بلاروس، بلتا، چهارشنبه ۲۹ مرداد گزارش داد که الکساندر لوکاشنکو و مسعود پزشکیان، روسای جمهوری دو کشور، در دیداری در مینسک توافق کردند که بر روی یک معاهده همکاری استراتژیک کار کنند.

این خبرگزاری به نقل از لوکاشنکو نوشت: «در شرایط آشفتگی ژئوپلیتیکی، مینسک و تهران گام‌های مداوم و متعادلی را برای توسعه بیشتر همکاری‌ها برمی‌دارند و سخت تلاش می‌کنند تا هر چالش جدید را به فرصتی جدید تبدیل کنند.»

لوکاشنکو گفت: «ما آماده‌ایم تا در مورد هر موضوعی بحث کنیم، هیچ موضوع بسته‌ای نداریم.» او افزود که دو کشور می‌توانند در طیف وسیعی از زمینه‌ها از جمله «همکاری نظامی-فنی» با یکدیگر کار کنند.

رسانه‌های ایران گزارش دادند پزشکیان هم در این دیدار در پایتخت بلاروس گفته تهران آمادگی دارد همکاری‌ با مینسک را بیش از پیش تقویت کند و همان‌گونه که با روسیه معاهده همکاری‌های راهبردی امضا کرده، می‌تواند چنین الگویی را «در چارچوب روابط دوستانه و برادرانه» با بلاروس نیز دنبال کند.

لوکاشنکو، متحد نزدیک ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، به مسکو اجازه داد تا از خاک بلاروس به عنوان سکوی پرتابی برای حمله خود به اوکراین استفاده کند و بعدا با میزبانی موشک‌های هسته‌ای تاکتیکی روسیه موافقت کرد.

جمهوری اسلامی هم پهپادهایی را برای استفاده در جنگ به روسیه تحویل داد و تهران یک معاهده همکاری استراتژیک با پوتین امضا کرد، اگرچه این معاهده شامل بند دفاع متقابل نبود.

ایران و بلاروس هر دو تحت تحریم‌هایی هستند که پزشکیان آن را «تحریم‌های غیرقانونی غرب» توصیف کرد. او در بلاروس گفت: «جمهوری اسلامی ایران آماده است تجربیات ارزشمند خود در مسیر خنثی‌سازی تحریم‌ها را در اختیار دوستان و شرکای خود قرار دهد.»

رییس دولت جمهوری اسلامی با اشاره به تحریم‌ها گفت: «ما هیچ‌چیزی از آن‌هایی که تصور می‌کنند می‌توانند ما را تحریم کنند، کم نداریم.»

پزشکیان تاکید کرد توافقات میان دو کشور را شخصا پیگیری می‌کند و حجم کنونی مبادلات تجاری در مقایسه با ظرفیت‌های موجود ناچیز است و باید ارتقاء یابد.

لوکاشنکو که از سوی‌ منتقدانش به‌عنوان «آخرین دیکتاتور اروپا» شناخته می‌شود، از سال ۱۹۹۴ قدرت را در بلاروس در دست دارد.

او بارها به نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب بی‌رحمانه مخالفان خود متهم شده است.

لوکاشنکو در اسفند ۱۴۰۱ با سفر به ایران، به دیدار علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، رفت.

خامنه‌ای در این دیدار گفت: «کشورهایی که مورد تحریم آمریکا قرار گرفته‌اند، باید با همکاری یک‌دیگر و با تشکیل یک مجموعه مشترک، حربه تحریم را از بین ببرند.»

این روزنامه چهارشنبه ۲۹ مرداد در مطلبی، مواجهه با جمهوری آذربایجان و ارمنستان در موضوع دالان زنگزور را با حمله جمهوری اسلامی به پایگاه‌های آمریکا در قطر مقایسه کرد و نوشت در مورد زنگزور هم باید همین رویکرد استفاده شود.

این روزنامه نوشت مواجهه با «تهدیدات احتمالی از مرز همسایگان شمالی» به معنی تقابل با آن‌ها نیست.

جمهوری اسلامی دوم تیر و در جریان جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، در واکنش به حمله آمریکا به تاسیسات اتمی خود، با اطلاع‌رسانی قبلی، به پایگاه العدید آمریکا در قطر حمله موشکی کرد.

دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، با اشاره به رهگیری موشک‌ها، این حمله را «پاسخی بسیار ضعیف» خواند و از جمهوری اسلامی بابت «اطلاع‌رسانی زودهنگام که باعث شد هیچ جانی از دست نرود و کسی آسیب نبیند»، تشکر کرد.

روزنامه نیویورک‌تایمز نیز همان زمان نوشت جمهوری اسلامی حمله به پایگاه هوایی آمریکا را با مقام‌های دوحه هماهنگ کرده و پیشاپیش درباره این عملیات اطلاع داده بود تا تلفات به حداقل برسد.

فرهیختگان با اشاره به این حمله، نوشت: «ایران باید ضمن رصد دقیق تحرکات امنیتی، در مورد هرگونه اقدام امنیتی علیه خود به همسایگان شمالی‌اش هشدار دهد.»

این روزنامه تاکید کرد تهران باید این درک را ایجاد کند که در صورت «تهدید ایران از خاک آن‌ها»، مناسبات امنیتی بر مناسبات دیپلماتیک غلبه پیدا می‌کند و جمهوری اسلامی مبدا تهدیدات را «در لیست اهداف مشروع خود» لحاظ خواهد کرد.

دالان زنگزور جمهوری آذربایجان را از طریق خاک ارمنستان به منطقه خودمختار نخجوان متصل می‌کند و مرز مشترک ایران و ارمنستان را از بین می‌برد.

به همین دلیل، مقام‌های جمهوری اسلامی و رسانه‌های حکومتی در ماه‌های گذشته به‌شدت با ساخت چنین کریدوری مخالفت کرده‌اند.

عباس موسوی،‌ معاون دفتر مسعود پزشکیان، ۲۲ مرداد آذربایجان و ارمنستان را تهدید کرد که «همه‌چیز به آخر نرسیده» و باید در توافق خود درباره دالان زنگروز که حالا «مسیر ترامپ» نام گرفته، بازنگری کنند.

علی باقری‌ کنی، عضو شورای راهبردی روابط خارجی نیز پیش‌تر در مصاحبه با صدا و سیما تهدید کرده بود جمهوری اسلامی به‌راحتی از موضوع زنگزور نمی‌گذرد.

کاخ سفید ۱۷ مرداد میزبان الهام علی‌اف، رییس‌جمهوری آذربایجان و نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، برای امضای پیمان صلح بود تا به گفته دونالد ترامپ، دو طرف به تمام درگیری‌ها پایان دهند، تجارت، سفر و روابط دیپلماتیک را آغاز کنند و به حاکمیت و تمامیت ارضی یکدیگر احترام بگذارند.

بر اساس این توافق، نام دالان زنگزور به «مسیر ترانزیتی دونالد ترامپ برای صلح و شکوفایی بین‌المللی» تغییر می‌یابد و آمریکا به‌مدت ۹۹ سال آن را اجاره خواهد کرد.

وزیر ارتباطات چهارشنبه ۲۹ مرداد سخنان علیرضا رفیعی، مدیرعامل شرکت ایرانسل، درباره ضرورت افزایش قیمت خدمات و احتمال قطع اینترنت مثل برق را «نگرانی» و «طبیعی» خواند و گفت این سخنان «تهدید» نیست.

مدیرعامل ایرانسل هشدار داده اگر تعرفه‌ها ۷۰ درصد گران نشوند، روزی سه ساعت قطعی اینترنت اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

رفیعی گفت در شرایطی که مصرف اینترنت به طور مداوم بیشتر می‌شود، تعرفه‌ها سال‌هاست که ثابت مانده است.

ستار هاشمی در واکنش به احتمال استفاده از سامانه‌ چینی «بِی‌دو» به جای جی‌پی‌اس در ایران گفت: «از همه ظرفیت‌هایی که در دنیا وجود دارد، استفاده می‌کنیم.»

احسان چیت‌ساز، معاون وزیر ارتباطات دولت ایران، ۲۳ تیر ایجاد اختلال عمدی در خدمات مکان‌یابی، جی‌پی‌اس، را تایید کرد و با وجود این‌که پذیرفت این اقدام در ایران انجام می‌شود، بدون ارائه شواهد، بخشی از موضوع را متوجه آمریکا دانست و از برنامه‌ریزی برای جایگزینی سامانه چینی بِی‌دو به‌جای جی‌پی‌اس خبر داد.

او در گفت‌وگو با روزنامه هم‌میهن، اختلال‌های گسترده در سرویس‌های موقعیت‌یاب را تایید کرد و گفت برخی اختلال‌های ایجاد شده در جی‌پی‌اس، به دلایل «امنیتی» و «نظامی» و «از داخل کشور» اعمال شده‌اند.

آیا نشانه‌ای از تلاش ایران برای استفاده از سامانه‌های جایگزین همچون بی‌دو وجود دارد؟

جمهوری اسلامی شاید در حال حاضر به‌دنبال قطع کامل جی‌پی‌اس نباشد، اما با سرمایه‌گذاری در اختلال‌های هدفمند و استفاده از سامانه جایگزینی‌ بِی‌دو محصول چین، تلاش می‌کند وابستگی خود به این فناوری آمریکایی را کاهش دهد؛ رویکردی که بخشی از استراتژی جنگ نامتقارن جمهوری اسلامی است.

محمد کشاورز زاده، سفیر جمهوری اسلامی ایران در پکن اسفند ۱۳۹۹ اعلام کرده بود که چین سیستم موقعیت‌یاب جهانی جدید خود با نام بی‌دو را در اختیار ایران قرار خواهد داد.

مرکز بلفر هاروارد، همان سال در گزارشی نوشت ایران از سال ۱۳۹۴ با چین تفاهم‌نامه‌ای درباره سامانه بی‌دو امضا کرده که شامل ایستگاه‌های زمینی و مرکز داده فضایی است، اما تاکنون شواهد دقیقی از استفاده ایران از این سامانه منتشر نشده است.

در نبود اطلاعات موثق نمی‌توان گمانه‌زنی دقیقی انجام داد، اما این احتمال وجود دارد که تهران برخی از تجهیزات نظامی به ویژه موشکی خود را مستقل از جی‌پی‌اس و وابسته به بی‌دو به‌روزرسانی کرده باشد.