شهرداری به بهانه وجود آفت و درخواست مردمی درختان خیابان فلسطین تهران را سر برید
روزنامه پیام ما در گزارشی نوشت شهرداری منطقه ۱۱ تهران اعلام کرده به‌دلیل «وجود آفت و درخواست مردمی» درختان خیابان فلسطین را قطع کرده است.
روزنامه پیام ما در گزارشی نوشت شهرداری منطقه ۱۱ تهران اعلام کرده به‌دلیل «وجود آفت و درخواست مردمی» درختان خیابان فلسطین را قطع کرده است.
میترا حسینی، کارشناس محیط‌زیست، به این روزنامه گفت: «تاکنون هیچ تحقیقی درباره این درختان ندیده‌ایم که نشان دهد آفت قارچی دارند و تنها نهادی که چنین ادعایی را مطرح کرده، شهرداری است.»
در آبان‌ماه ۱۴۰۲ نیز تصاویری از درختان سربریده خیابان ایتالیا منتشر شد و شهردار منطقه شش تهران اعلام کرد که این اقدام برای «رفع خطر» انجام شده است.
پیشتر نیز گزارش شده بود که دیپلمات‌های سفارت جمهوری اسلامی در کانبرا ساعاتی پس از اعلام اخراج، نیمه‌شب و زیر پوشش تاریکی پایتخت استرالیا را ترک کردند؛ اقدامی که در پی افشای نقش جمهوری اسلامی در هدایت دو حمله ضدیهودی در سیدنی و ملبورن و اخراج بی‌سابقه سفیر ایران از زمان جنگ جهانی دوم صورت گرفت.
شاهدان محلی گفتند سه مرد از ساختمان سفارت خارج شدند، صورت‌هایشان را با کاپشن پوشاندند و به سرعت سوار خودرویی شدند که بیرون منتظر بود. احمد صادقی، سفیر جمهوری اسلامی، تنها نیم ساعت پیش از کنفرانس خبری دولت از تصمیم اخراج مطلع شد و همراه با سه دیپلمات دیگر مامور به ترک خاک استرالیا شد.
آنتونی آلبانیز، نخست‌وزیر استرالیا، اعلام کرد اطلاعات سازمان امنیت داخلی (ASIO) به روشنی نشان داد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هدایت دو حمله آتش‌افروزی در رستوران «لوئیس کانتیننتال کیچن» سیدنی و کنیسه آدس اسرائیل ملبورن را بر عهده داشته است. او گفت این حملات با انگیزه یهودستیزی و ایجاد تفرقه در جامعه استرالیا انجام شد.
به گفته آلبانیز، این اتهامات «سطح تازه‌ای» از مداخله خارجی را نشان می‌دهد: «این اقدام مستقیم و خشونت خارجی علیه استرالیایی‌هاست که با تامین مالی و استفاده از شبکه‌های جنایی در این کشور انجام شد.»
او افزود مدارک انتقال پول از ایران به عاملان محلی «کاملاً روشن» است.
پنی وانگ، وزیر امور خارجه استرالیا، این تصمیم را «بی‌سابقه پس از جنگ جهانی دوم» خواند و هشدار داد حدود چهار هزار شهروند استرالیایی مقیم ایران هرچه زودتر کشور را ترک کنند. او تاکید کرد حملات ضدیهودی «خط قرمز را رد کرده» و دولت نمی‌تواند آن را تحمل کند.
تونی برک، وزیر امور داخلی، نیز در واکنش به ادعای اسرائیل مبنی بر اینکه مداخله تل‌آویو باعث اخراج سفیر ایران شده، گفت: «مزخرف کامل است. بین دریافت این ارزیابی و آغاز تصمیم‌گیری ما حتی یک دقیقه فاصله نیفتاد.»
او افزود شاید عاملان مستقیم از نقش سپاه پاسداران بی‌خبر بوده‌اند، اما این چیزی از جدیت موضوع کم نمی‌کند.
اپوزیسیون استرالیا از تصمیم دولت استقبال کرد اما آن را دیرهنگام دانست. اندرو هستی، وزیر امور داخلی دولت سایه، گفت: «سال گذشته خواستار اخراج سفیر شده بودیم. این تصمیم پیام روشنی به حکومت ایران می‌فرستد که چنین رفتارهایی تحمل نخواهد شد.»
میکائیلا کش، وزیر امور خارجه دولت سایه، نیز انتقاد کرد چرا دولت آلبانیز سپاه پاسداران را زودتر در فهرست گروه‌های تروریستی قرار نداده است.
در مقابل، وانگ گفت اقدام‌های دولت کنونی «سخت‌تر از هر دولت پیشین» بوده است.
الگرا اسپندر، نماینده مستقل پارلمان، نیز افزود: «تروریستی شناختن سپاه مدت‌ها به تاخیر افتاده بود.»
سازمان امنیت داخلی استرالیا در بیانیه‌ای اعلام کرد جمهوری اسلامی علاوه بر دو حمله تاییدشده، احتمالاً در دیگر حملات نیز نقش داشته است.
با این افشاگری، روابط دیپلماتیک تهران و کانبرا به بحرانی بی‌سابقه رسیده و اخراج سفیر جمهوری اسلامی نقطه عطفی در تاریخ سیاست خارجی استرالیا به‌شمار می‌رود.
در همین حال، آنتونی آلبانیز، بامداد چهارشنبه با دفاع از تصمیم خود برای خارج کردن دیپلمات‌های استرالیا از تهران به دیلی تلگراف گفت جمهوری اسلامی سابقه «بی‌احترامی به دیپلمات‌ها» را دارد و به همین دلیل تخلیه آنها از تهران حیاتی بود.
او درباره اخراج سفیر جمهوری اسلامی از استرالیا هم گفت این اقدام، سیاسی نبوده و در پی دریافت گزارش‌ها از سوی سازمان اطلاعات امنیتی استرالیاانجام شده است.
آلبانیز گفت: «ما گزارش‌های کاملی دریافت کردیم مبنی بر اینکه آنها مطمئن بودند. شما باید مطمئن باشید. بسیار روشن بگویم که اخراج یک دیپلمات اقدامی سیاسی نیست. این کاری نیست که به‌سادگی انجام شود.»
نخست‌وزیر استرالیا همچنین درباره نقش اسرائیل در ارائه اطلاعات در این زمینه افزود: «این عملیات به‌طور قاطع، یک عملیات استرالیایی بود. سازمان‌های اطلاعاتی با هم گفت‌وگو کردند، اما این‌جا باید حق را به مدیرکل مایک برجس و دوستانمان در سازمان اطلاعات امنیتی استرالیاداد. این چیزی است که استرالیایی‌ها باید به آن افتخار کنند.»
