ابراهیم رضایی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، در واکنش به آغاز روند فعال‌سازی مکانیسم ماشه، سه کشور اروپایی را «بی‌اختیار» و «ذلیل» توصیف کرد و گفت: «طرف اصلی ما آمریکایی‌ها هستند.»
او در ادامه افزود: «اروپایی‌ها هیچ اختیاری از خود ندارند. از زمانی که دونالد ترامپ روی کار آمد، این کشورها پیوسته تحقیر شده‌اند. بنابراین نباید برای اروپا حسابی باز کرد. اروپا مگر چه‌کاره است؟»
شماری از دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به مصوبه تازه هیئت‌رییسه دانشگاه که منجر به اخراج گسترده دانشجویان از خوابگاه‌ها می‌شود، تجمع کردند.
خبرنامه امیرکبیر گزارش داد که این تجمع شامگاه سه‌شنبه ۱۱ شهریور در میدان اصلی کوی پسران و همچنین در خوابگاه فاطمیه دختران دانشگاه تهران برگزار شد.
براساس مصوبه جدید هیات‌رییسه دانشگاه تهران، تخصیص خوابگاه و امکان سرترم برای دانشجویان ترم دهم کارشناسی و دکتری و ترم ششم کارشناسی ارشد منوط به تایید کمیسیون موارد خاص، تخلیه خوابگاه و تسویه بدهی‌ها شده است.
طبق این تصمیم، اسکان این گروه‌ها تنها یک ماه پس از آغاز ترم و در صورت وجود ظرفیت خالی امکان‌پذیر خواهد بود.
این مصوبه در عمل به معنای اخراج صدها دانشجو از خوابگاه‌ها است و به نوشته خبرنامه امیرکبیر، پیامدهای آن تمام مقاطع و ورودی‌ها را دربر خواهد گرفت.
دانشجویان معترض در دانشگاه‌های ایران طی سال‌های گذشته بارها به دلایل مختلف، از جمله اخراج از خوابگاه‌ها، محرومیت از تحصیل، مسمومیت‌های زنجیره‌ای در دانشگاه‌ها و خوابگاه‌ها و مخالفت با سیاست‌های جمهوری اسلامی، دست به تجمع و تحصن زده‌اند.
در تازه‌ترین نمونه، خبرگزاری ایلنا ۱۱ شهریور گزارش داد دانشجویان دانشکده پرستاری ایذه در یک سال گذشته چندین بار نسبت به بهداشت و کیفیت غذای سلف اعتراض کرده‌اند، اما مسئولان به‌جای رسیدگی به خواسته‌های آنان، شماری از معترضان را با پرونده‌سازی و تهدید به اخراج تحت فشار قرار داده‌اند.
خواسته‌های دانشجویان
دانشجویان معترض دانشگاه تهران تاکید کرده‌اند که بدون دسترسی به خوابگاه، تکمیل دوره تحصیلی برای بسیاری از آن‌ها غیرممکن خواهد بود.
آن‌ها در تجمع خود خواستار آن شدند که به دانشجویان دکتری روزانه ورودی ۹۸ و ۹۹ که در دوران قرنطینه سراسری از امکانات خوابگاهی محروم مانده بودند، خوابگاه اختصاص یابد.
دانشجویان همچنین تاکید کردند اسکان دانشجویان شبانه باید طبق روال گذشته ادامه یابد؛ به این شکل که دانشجویان دکتری بدون هیچ شرطی و کارشناسی ارشد با الگوی «کار در قبال اسکان» امکان استفاده از خوابگاه داشته باشند.
معترضان در بخش دیگری از مطالباتشان بر لغو مصوبه تازه هیئت‌رییسه دانشگاه درباره محدودیت خوابگاه برای دانشجویان ترم دهم کارشناسی و دکتری و ترم ششم کارشناسی ارشد پافشاری کردند.
اعتراض‌های تازه در دانشگاه تهران نشان می‌دهد سیاست‌های جدید در حوزه خوابگاه‌ها فشار مضاعفی بر دانشجویان وارد کرده است.
فعالان دانشجویی گفته‌اند این تصمیم‌ها نه‌تنها امنیت تحصیلی دانشجویان را به خطر می‌اندازد، بلکه می‌تواند موج تازه‌ای از نارضایتی و اعتراض در میان دانشجویان سراسر کشور ایجاد کند.
بابک نگاهداری، رییس مرکز پژوهش‌های مجلس، اعلام کرد این مرکز پیشنهادی را برای تدوین قطعنامه‌ای جدید با همکاری چین و روسیه در مقابل فعال‌سازی مکانیسم ماشه از سوی کشورهای اروپایی مطرح کرده است که در آن دوره تمدید مکانیسم ماشه سه تا پنج سال در نظر گرفته شده است.
علیرضا رحیمی، معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، برگزاری کنسرت خیابانی همایون شجریان را «فرصتی برای همدلی و اتحاد ملی» خواند. رحیمی در حساب ایکس خود نوشت: «جوانان حق دارند شادی کنند و حال خوب داشته باشند.»
حسین رونقی، فعال سیاسی زندانی، در نامه‌ای از زندان قزلحصار خطاب به مردم ایران، شرایط کشور و وضعیت زندانیان سیاسی را تشریح کرد و نوشت که حاضر است جان خود را برای آزادی و حق حاکمیت مردم ایران فدا کند.
کانال تلگرامی رونقی، سه‌شنبه ۱۱ شهریور نوشت که او قرار است از بعدازظهر ۱۲ شهریورماه اعتصاب غذای خود را آغاز کند.
رونقی در ابتدای این نامه نوشته است: «زمانی جان به لب می‌رسد و انسان سر به عصیان برمی‌دارد که قانون ابزار ظلم، عدالت تهی از معنا و سفره‌ها خالی از نان می‌شوند و وطن‌دوستی جرم انگاشته می‌شود و موجودیت و انسانیت مردم لگدمال می‌شود.»
او تاکید کرده است که در چنین شرایطی آزادی دست‌یافتنی نیست.
رونقی با تاکید بر اینکه «نه زندگی آن‌قدر شیرین است که به هر ذلتی تن دهیم و نه مرگ آن‌قدر ترسناک که از آن بگریزیم»، نوشته است: «ذره‌ذره جان خود را در زندان و در مقابل دیدگان آنان که ما را به جرم دوست داشتن ایران به بند کشیده‌اند، فدای ایران و مردمانش خواهم کرد.»
بسیاری از زندانیان در ایران به‌ناچار از اعتصاب غذا بهعنوان آخرین راه برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند و جان خود را به خطر می‌اندازند.
آن‌ها اغلب در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات خود، از جمله تاخیر در رسیدگی به پرونده و مراعات نشدن حقوقشان بهعنوان زندانی، دست به اعتصاب می‌زنند.
رونقی در بخش دیگری از نامه خود با اشاره به انتقال‌های اخیرش میان بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف نوشته است که مدتی در بند ۳۵ واحد سه قزلحصار ـ که محل نگهداری محکومان به اعدام و زندانیان خطرناک است ـ و سپس در بند ۲۰ سالن ۳ واحد چهار این زندان ـ محل زندانیان سیاسی و عقیدتی ـ نگهداری شده است.
او وضعیت این بندها را «بیانگر مرگ انسانیت» توصیف کرد و نوشت: «هنوز باورش سخت است که چند وقت بعد از قتل الهه حسین‌نژاد، چند سلول آن‌طرف‌تر با قاتلش بهمن فرزانه در یک بند نگهداری شوم؛ آن هم به جرم اظهار نظر و عقیده و دفاع از حق حاکمیت ملت ایران.»
این فعال سیاسی در بخش دیگری از نامه‌اش نوشت: «ایران نیازمند فداکاری ماست. آزادی و آبادی ایران، حفظ یکپارچگی کشور و حق حاکمیت مردم بر پایه قانون و عدالت، خواست همه ماست. اگر بهای آن حتی خون ما باشد، آماده‌ایم با افتخار و شرافتمندانه جانمان را فدای ایران کنیم.»
رونقی از سوم تیر در زندان به‌سر می‌برد و دادسرای فرهنگ و رسانه تهران، ۲۱ مرداد کیفرخواست پرونده تازه‌اش را صادر و با صدور قرار جلب به دادرسی، اتهامات مطرح شده علیه او را «محرز» دانست.
او در این پرونده با اتهامات «فعالیت رسانه‌ای و تبلیغی به نفع اسرائیل»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» و «انتشار محتوای مبتذل در فضای مجازی به علت انتشار تصاویر بی‌حجاب بانوان از جمله بازیگران و چهره‌های عمومی پس از اعتراضات ۱۴۰۱»، مواجه شده است.
این زندانی سیاسی، ۳۰ تیرماه نیز در پرونده‌ای مربوط به جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست ابوالقاسم صلواتی، به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به پنج سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده بود.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، روز سه‌شنبه ۱۱ شهریور با تمجید از اقدامات رییس ستاد مشترک ارتش این کشور، به‌ویژه در حمله به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی، گفت: «اگر ما آن اقدام را انجام نمی‌دادیم، ایران ظرف یک ماه به آن [سلاح هسته‌ای] دست پیدا می‌کرد.»
ترامپ افزود که ارتش آمریکا با این عملیات توانست «توان بالقوه هسته‌ای» جمهوری اسلامی را برای مدت طولانی از میان ببرد.
