وزیر خارجه کره‌جنوبی: بیش از ۳۰۰ شهروند این کشور در کارخانه هیوندای در آمریکا بازداشت شدند
وزیر خارجه کره جنوبی خبر داد بیش از ۳۰۰ شهروند این کشور در کارخانه هیوندای در آمریکا بازداشت شده‌اند.
وزیر خارجه کره جنوبی خبر داد بیش از ۳۰۰ شهروند این کشور در کارخانه هیوندای در آمریکا بازداشت شده‌اند.
روز گذشته یک مقام اداره مهاجرت و گمرک آمریکا اعلام کرد ماموران مهاجرت آمریکا ۴۷۵ کارگر در کارخانه هیوندای در ایالت جورجیا را بازداشت کردند.
این مقام به تابعیت بازداشت‌شدگان اشاره‌ای نکرد.
خبرگزاری رویترز شنبه ۱۵ شهریور خبر داد شرکت هندی «دابور» (DABU.NS)، رقیب شرکت آمریکایی خدمات مراقبت شخصی «کولگیت ـ پامولیو»، خمیر دندان خود را به آزمونی از ملی‌گرایی بدل کرده و از مصرف‌کنندگان می‌خواهد برندهای آمریکایی را کنار بگذارند. اقدامی که در بحبوحه تشدید تبلیغ کالاهای بومی و بدتر شدن روابط تجاری با ایالات متحده انجام شده است.
شرکت کالاهای مصرفی «دابور» با ارزش ۱۱ میلیارد دلار، این هفته در صفحه اول روزنامه‌ها آگهی‌ای منتشر کرد که در آن عکس بسته‌بندی‌های بی‌نامی از خمیر دندان ـ شبیه به بسته‌بندی کولگیت ـ دیده می‌شد.
در این آگهی بدون نام برده شدن از رقیب، نوشته شده است محبوب‌ترین برند خمیر دندان هند آمریکایی است، در حالی که دابور انتخاب «سوَدِشی» است.
سوَدشی در هندوستان اصطلاحی برای اشاره به کالاهای ساخت داخل است.
در ادامه آمده است: «آنجا متولد شده، نه اینجا.»
جمله‌ای که با فونتی طراحی شده به رنگ پرچم آمریکا (قرمز، سفید و آبی) درج شده است.
این تبلیغات پس از آن بود که نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، پنج‌شنبه ۱۳ شهریور بار دیگر بر استفاده از کالاهای سوَدِشی تاکید کرد.
او گفت کودکان باید فهرستی از کالاهای خارجی تهیه کنند و معلمان نیز آن‌ها را تشویق کنند که از این کالاها استفاده نکنند.
حدودا ۱۰ روز قبل، پنجم شهریور، ترامپ تعرفه‌هایی تا سقف ۵۰ درصد بر کالاهای وارداتی از هند وضع کرد. این اقدام باعث شد هواداران مودی کارزاری در واتس‌اپ برای تحریم برندهای آمریکایی از جمله مک‌دونالد، پپسی و اپل به راه بیندازند.
کولگیت با ۴۳ درصد سهم، بزرگ‌ترین بازیگر بازار خمیر دندان هندوستان است. پس از آن، واحد هندی «یونیلیور» با برند «پپسودنت» قرار دارد و دابور با سهم ۱۷ درصدی در رتبه سوم است.
۱۴ شهریور، ترامپ پس از نشست سازمان همکاری شانگهای به میزبانی پکن گفت: «به نظر می‌رسد ما هند و روسیه را در اعماق تاریک چین از دست داده‌ایم و این کشورها آینده خود را در کنار پکن تعریف می‌کنند.»
ترامپ با انتشار تصویری از شی جین‌پینگ، ولادیمیر پوتین و نارندرا مودی، روسای جمهوری چین، روسیه و هند که در اجلاس چین در کنار هم ایستاده بودند، در شبکه اجتماعی خود، تروث سوشال، نوشت: «امیدوارم آینده‌ای طولانی و پررونق در کنار هم داشته باشند!»
هند با جمعیت ۱.۴ میلیارد نفری بازار بزرگی برای کالاهای مصرفی آمریکایی به شمار می‌رود. این کالاها اغلب از طریق فروشگاه آنلاین آمازون خریداری می‌شوند و طی سال‌ها برندهای آمریکایی تا شهرهای کوچک نیز نفوذ کرده‌اند.
شرکت‌های دیگر هندی نظیر شرکت لبنیاتی «آمول» و سرویس ایمیل هندی «ردیف» نیز در روزهای گذشته تبلیغات مشابهی داشته‌اند.
وب‌سایت گورو فوکس (GruruFocus) که به تحلیل وضعیت شرکت‌های بزرگ شهرت دارد، جمعه ۱۴ شهریور در یادداشتی خبر داد گروه مخابراتی ام‌تی‌ان (MTNOY) در ایران با بن‌بست نقدینگی روبه‌رو شده است.
بر اساس این گزارش، پس از سال‌ها تلاش برای خروج از ایران، رالف موپیتا، مدیرعامل ام‌تی‌ان، سهام این شرکت در ایرانسل را «دارایی منجمد» (بلوکه شده) توصیف کرده است؛ اشاره‌ای به تأثیر تحریم‌های آمریکا که هرگونه جابه‌جایی پول به داخل یا خارج ایران را مسدود کرده است.
اکنون ام‌تی‌ان دیگر هیچ کنترلی بر عملیات ایرانسل ندارد.
ام‌تی‌ان که با بنیاد مستضعفان، زیر نظر علی خامنه‌ای در ایران شریک است، سال ۱۳۹۵ به‌دنبال سیاست جدید این شرکت برای خروج از خاورمیانه، اعلام کرد از بازار ایران خارج خواهد شد.
آذر سال ۱۳۹۵، برخی خبرگزاری‌ها به نقل از منابع آگاه نوشتند که ام‌تی‌ان حدود ۴۳۰ میلیون دلار بازپرداخت وام و سودهای انباشته شده آن در ایران در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ را از کشور خارج کرده است.
اگرچه ام‌تی‌ان در حال همکاری با هیات منصفه فدرال وزارت دادگستری آمریکا در تحقیقات مربوط به فعالیت‌های گذشته‌اش در افغانستان و ایران است و تاکنون نیز هیچ شکایتی علیه آن ثبت نشده است اما همچنان به دارایی‌های خود در ایران دسترسی ندارد.
با آغاز کار دونالد ترامپ برای دور دوم به عنوان رییس‌جمهوری آمریکا و سخت‌گیری مجدد در تحریم‌های جمهوری اسلامی، به نظر می‌رسد این شرکت برای دسترسی به دارایی‌هایش مسیر دشوارتری در پیش رو دارد.
سال ۱۴۰۰، هم‌زمان با آغاز دوره ریاست‌جمهوری جو بایدن و گشوده شدن پنجره فرصت برای احیای برجام، ام‌تی‌ان در صورت‌های مالی سالانه خود اعلام کرد ۲۰۴ میلیون دلار، عمدتا مربوط به بازپرداخت وام و سود نقدی در ایران دارد.
با این حال خبری درباره نقل و انتقال این پول منتشر نشد.
شرکت ام‌تی‌ان در ایران مالک سهام اقلیت شرکت ایرانسل است؛ شرکتی که ۵۱ درصد سهام آن در اختیار شرکت گسترش الکترونیک سینا قرار دارد. این شرکت یکی از شرکت‌های اقماری «بنیاد مستضعفان» است که زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند.
بر اساس صورت مالی سال ۱۳۹۵ بنیاد مستضعفان، ایرانسل بالاترین سوددهی را در بین شرکت‌های این بنیاد داشته.
ایرانسل از سهامداران اصلی تاکسی اینترنتی اسنپ نیز به‌شمار می‌رود.
خبرگزاری رویترز شنبه ۱۵ شهریور به نقل از دو مقام ارشد پیشین آمریکا و یک منبع آگاه گزارش داد که واشینگتن هنوز نخستین گام برای صدور مجوز کمک اضطراری به افغانستان را برنداشته و روشن نیست اساسا قصد کمک دارد یا نه.
به گفته این منبع آگاه و مقام‌های پیشین آمریکا، بی‌عملی واشینگتن در برابر یکی از مرگبارترین زلزله‌های سال‌های اخیر افغانستان نشان می‌دهد که دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری ایالات متحده، با کاهش‌های عمیق در کمک خارجی و بستن اصلی‌ترین نهاد کمک‌رسانی خارجی آمریکا، دهه‌ها رهبری این کشور در امدادرسانی جهانی به بلایا را کنار گذاشته است.
رویترز نوشت که آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده (یو‌اِس‌اِید USAID) سه‌شنبه ۱۱ شهریور رسما تعطیل شد.
۱۰ شهریور، وزارت خارجه آمریکا با انتشار پستی در شبکه اجتماعی ایکس، «تسلیت صمیمانه» خود را به افغانستان ابراز کرد.
با این حال به گفته دو مقام پیشین (هر دو از کارکنان سابق یو‌اِس‌اِید) و منبع سوم که به‌دلیل نگرانی از تلافی‌جویی نخواست نامش فاش شود، تا جمعه ۱۴ شهریور، وزارت خارجه هنوز «اعلام وضعیت نیاز بشردوستانه» را که نخستین گام برای صدور مجوز کمک اضطراری آمریکا محسوب می‌شود، تصویب نکرده بود.
چنین اعلامیه‌ای معمولا ظرف ۲۴ ساعت پس از یک فاجعه بزرگ صادر می‌شود.
این منابع گفتند مقام‌های وزارت خارجه پیشنهادهایی برای کمک آمریکا به فاجعه افغانستان را بررسی کرده‌اند.
یکی از مقامات ارشد پیشین گفت که کاخ سفید نیز موضوع را بررسی کرده اما تصمیم گرفته در سیاست پایان دادن به کمک به افغانستان تجدیدنظر نکند.
سخنگوی وزارت خارجه در پاسخ به این پرسش که آیا آمریکا پس از زلزله به بزرگی شش یک‌شنبه ۹ شهریور - که پنج‌شنبه و جمعه ۱۳ و ۱۴ شهریور با پس‌لرزه‌های قدرتمند همراه شد - کمک اضطراری ارائه خواهد کرد، گفت: «در حال حاضر خبر بیشتری برای اعلام نداریم.»
ایالات متحده تا سال جاری بزرگ‌ترین کمک‌کننده به افغانستان بود؛ کشوری که آمریکا در آن ۲۰ سال جنگید و این جنگ با خروج آشفته آمریکا و تصرف کابل به‌وسیله طالبان در سال ۲۰۲۱ پایان یافت.
دولت ترامپ در آوریل تمام کمک‌ها به مبلغ ۵۶۲ میلیون دلار به افغانستان را متوقف کرد؛ با استناد به گزارش یک نهاد نظارتی آمریکایی که اعلام کرد گروه‌های بشردوستانه دریافت‌کننده پول آمریکا، ۱۰٫۹ میلیون دلار مالیات، عوارض و حقوق به طالبان پرداخته‌اند.
یک مقام کاخ سفید در پاسخ به این‌که آیا آمریکا برای زلزله‌زدگان کمک اضطراری فراهم می‌کند، گفت: «رییس‌جمهوری بر این موضع ثابت مانده که کمک نباید به دست رژیم طالبان برسد؛ رژیمی که همچنان شهروندان آمریکایی را به ناحق در بازداشت نگه می‌دارد.»
در انبار مانده است!
تام فِلِچر، مدیر کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل، گفت زلزله افغانستان «جدیدترین بحرانی است که هزینه کوچک شدن منابع در کار حیاتی بشردوستانه را آشکار می‌کند».
او پنج‌شنبه ۱۳ شهریور در بیانیه‌ای نوشت: «کاهش‌های عظیم بودجه‌ای از پیش خدمات اساسی سلامت و تغذیه برای میلیون‌ها نفر را متوقف کرده؛ هواپیماها - که اغلب تنها شریان حیاتیِ دسترسی به جوامع دورافتاده هستند - را زمین‌گیر کرده و آژانس‌های امدادی را مجبور به کاهش حضور میدانی کرده است.»
دولت ترامپ همچنین هنوز به درخواست سازمان بشردوستانه کمیته نجات بین‌المللی (آی‌آر‌سی IRC) برای ارسال ۱۰۵ هزار دلار تجهیزات پزشکی تامین‌شده با بودجه آمریکا پس از نخستین زلزله پاسخ نداده است.
به گفته کلی رزوک، معاون سیاست‌گذاری و کنش‌گری در IRC، این اقلام شامل گوشی پزشکی، تجهیزات کمک‌های اولیه، برانکارد و سایر ملزومات است.
رزوک - که در شورای امنیت ملی دولت جو بایدن، رییس‌جمهوری پیشین آمریکا خدمت کرده - گفت: «این موجودی‌ها در انبار گیر کرده‌اند. تا جایی که یادم می‌آید، زمانی را سراغ ندارم که آمریکا به بحرانی مثل این پاسخ نداده باشد.»
آی‌آر‌سی برای ارسال این تجهیزات به افغانستان به مجوز واشینگتن نیاز دارد، چون این اقلام با کمک‌هزینه‌ای نامرتبط از سوی آمریکا تامین شده که دولت ترامپ لغوش کرده است.
استیون رودریگز، نماینده برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) در افغانستان، جمعه ۱۴ شهریور به خبرنگاران گفت: «علاوه بر تلفات انسانی، شاهد تخریب زیرساخت‌های پایه و معیشتی نیز بوده‌ایم.»
او گفت پول، کالا و خدمات از بریتانیا، کره جنوبی، استرالیا، هند، پاکستان، ایران، ترکیه و کشورهای دیگر رسیده است اما بسیار بیش از این لازم است.
