رسانه‌های اسرائیلی نوشتند هکرهای ترکیه‌ای با یافتن شماره تلفن وزیر دفاع اسرائیل، با او تماس تصویری برقرار کردند و پس از پاسخ تصادفی یسرائیل کاتس، تصویر تماس او را منتشر کردند. طبق این گزارش، کاتس به اشتباه تماس را پاسخ داد و سپس قطع کرد.
در واکنش، وزیر دفاع اسرائیل در شبکه ایکس نوشت: «باندهای اسلام‌گرای جهادی از کشورهای مختلف با تلفن شخصی غیرمحرمانه من تماس گرفته و پیام‌های تهدید و توهین می‌گذارند.» او افزود: «بگذارید به تماس‌ها و تهدیدها ادامه دهند؛ من هم به دستور حذف اعضا و سران ترور ادامه خواهم داد.»
به گزارش فاکس‌نیوز نمایندگان کنگره در این جلسه خواستار شفافیت بیشتر در خصوص پدیده‌های هوایی ناشناخته شدند.
در این جلسه اریک برلیسون نماینده ایالت میزوری ویدیویی را به نمایش گذاشت که در آن یک پهپاد MQ-9 در حال ردیابی یک جسم ناشناخته است و یک پهپاد دیگر موشک هلفایر را به آن شلیک می‌کند.
برخلاف انتظارات، این موشک به جسم برخورد کرده و به‌جای از بین بردن آن، از روی آن منحرف می‌شود و جسم همچنان به حرکت خود ادامه می‌دهد.
نمایندگان و شاهدان تاکید کردند که هیچ‌کدام از فناوری‌های شناخته‌شده ایالات متحده نمی‌تواند چنین ضربه‌ای را تحمل کند.
آنا پائولینا لونا، نماینده فلوریدا، از شاهدان پرسید: «آیا از فناوری‌ای در زرادخانه ایالات متحده آگاهید که بتواند چنین موشک هلفایری را شکست داده و سپس به‌گونه‌ای که در ویدیو دیدیم، عمل کند و به حرکت خود ادامه دهد؟»
شاهدان پاسخ دادند که هیچ تکنولوژی‌ای در زرادخانه ایالات متحده نمی‌تواند چنین ضربه‌ای را تحمل کند.
در کنار ویدیو برخورد موشک هلفایر، شاهدان همچنین تجربیات شخصی خود از برخورد با «پدیده‌های هوایی ناشناخته» (UAPها) را به اشتراک گذاشتند.
یکی از شاهدان، جفری نوکتلی، به یاد آورد که در سال ۲۰۰۳ در پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا شاهد یک حادثه شگفت‌انگیز بوده است.
او به یاد می‌آورد که یکی از همکارانش فریاد می‌زد: «داره به سمت ما میاد! داره به سمت ما میاد!»
اما تنها چند لحظه بعد، او شنید که می‌گویند جسم به سرعت از محل خارج یا ناپدید شد؛ توصیفی که نشان‌دهنده یک حرکت غیرعادی و سریع جسم است که نمی‌توان به راحتی آن را توضیح داد.
شاهد دیگری، الکساندرو ویگینز، به یاد آورد که در یک برخورد شاهد جسم در حال پروازی به شکل یک قرص بود که هیچ‌گونه شباهتی به هواپیما یا پرنده‌ای که از سوخت یا نیروی محرکه معمولی برای پرواز استفاده می‌کنند، نداشت.
اگرچه منشاء این اجسام ناشناخته هنوز مشخص نیست، اما نمایندگان کنگره بر شفافیت بیشتر در این زمینه تاکید کردند و خواستار دریافت پاسخ‌هایی برای این پرسش‌ها شدند.
طبق گزارش منتشر شده در مجله «نیچر»، نمونه‌ای که از صخره‌ای به نام «آبشار چایوا» جمع‌آوری شده، حاوی احتمال وجود نشانه‌های زیستی است.
نشانه زیستی بالقوه، ماده یا ساختاری است که ممکن است منشاء زیستی داشته باشد، اما قبل از نتیجه‌گیری در مورد عدم وجود یا وجود حیات، نیاز به داده‌های بیشتر یا مطالعه بیشتر دارد.
این نمونه که «دره یاقوت کبود» نام دارد، حاوی ترکیبات شیمیایی است که می‌تواند نشان‌دهنده حیات میکروبی در گذشته باشد.
به گفته شان دافی، مدیر موقت ناسا، این «نزدیک‌ترین چیز به کشف حیات در مریخ تاکنون است».
او گفت: «شناسایی یک نشان زیستی بالقوه در سیاره سرخ، کشفی پیشگامانه است و درک ما را از مریخ افزایش می‌دهد.»
مریخ‌نورد استقامت، در جولای ۲۰۲۴ با ابزارهای علمی شامل ابزار PIXL (ابزار سیاره‌ای برای لیتوشیمی اشعه ایکس) و SHERLOC (اسکن محیط‌های قابل سکونت برای مواد آلی و شیمیایی)، توانست ترکیبات شیمیایی مهمی را در سازند «فرشته درخشان» کشف کند.
این سنگ‌های رسوبی که از خاک رس و گل و لای تشکیل شده‌اند، سرشار از کربن آلی، گوگرد، فسفر و آهن اکسید شده هستند. این ترکیبات شیمیایی می‌توانند منبع انرژی برای حیات میکروبی باشند.
جوئل هوروویتز، نویسنده اصلی این مقاله، گفت: «ترکیب این ترکیبات شیمیایی می‌توانست منبع غنی انرژی برای متابولیسم‌های میکروبی باشد. اما تنها با دیدن این داده‌ها نمی‌توانیم نتیجه‌گیری قطعی داشته باشیم و باید آنها را تجزیه و تحلیل کنیم.»
یکی از کشفیات جالب دیگر، وجود لکه‌های رنگارنگی بود که در سنگ چیاوا، سنگی به شکل نوک پیکان است، یافت شدند.
این لکه‌ها می‌توانند نشانه‌هایی از حیات میکروبی باشند که از مواد خام موجود در سنگ استفاده کرده‌اند.
تصاویر با وضوح بالاتر نشان دادند که این لکه‌ها مربوط به مواد معدنی غنی از آهن مانند ویویانیت و گریگیت هستند.
این مواد معدنی معمولا در محیط‌های زیستی به‌ویژه در نزدیکی مواد آلی در حال پوسیدگی یافت می‌شوند.
اما در سنگ‌های «فرشته درخشان» شواهدی از دمای بالا یا شرایط اسیدی مشاهده نشده و این موضوع باعث می‌شود که شواهد زیستی احتمال بیشتری داشته باشند.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که مریخ ممکن است مدت زمان طولانی‌تری از آنچه که قبلا تصور می‌شد، قابل سکونت بوده باشد.
به گفته کتی استک مورگان، محقق پروژه استقامت ، اگرچه توضیحات غیرزیستی برای این پدیده‌ها نیز وجود دارد، اما شواهد موجود به احتمال زیاد نشان‌دهنده فرآیندهای زیستی در گذشته‌ی مریخ هستند.
