زوج گردشگر بریتانیایی بازداشتشده در ایران به اتهام جاسوسی محاکمه خواهند شد
لینزی و کریگ فورمن، زوج گردشگر بریتانیایی که نزدیک به ۹ پیش به اتهام «جاسوسی» در ایران بازداشت شدند، قرار است شنبه پنجم مهرماه در دادگاه انقلاب تهران محاکمه شوند. این زوج در زندانهای اوین و قرچک ورامین بهسر میبرند.
رییس سازمان قضایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی حسین سلامی، فرمانده سپاه پاسداران را که در حمله اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه کشته شد، «از نخبگان علمی» خواند و گفت نیروهای مسلح حکومت ایران انتقام خون او را خواهند گرفت.
احمدرضا پورخاقان افزود سلامی «به آنچه میگفت عمل میکرد، و امور را بهگونهای مدیریت میکرد که استعداد افراد تحت امر او شکوفا میشد.»
پورخاقان اشاره کرد: «سلامی نسبت به نیروهای زیرمجموعه حساس بود و تاکید داشت که آنها امانتی هستند در دستان ما که باید از آنها حفاظت کنیم.»
علی اکبر ولایتی، مشاور خامنهای در گفتوگو با شبکه المیادین گفت: «گامی که سه کشور اروپایی اخیر در شورای امنیت برای فعالسازی مکانیسم ماشه اتخاذ کردند، و تحمیل تحریمهای یکجانبه علیه ایران بار دیگر چهره واقعی دشمنی تاریخی غرب و آمریکا با ملت ایران را نشان داد.»
او افزود: «مکانیزم ماشه نیز که از ابتدا بر پایهای غلط بنا نهاده شده بود، در این شرایط هیچ اثر عملی علیه ایران نخواهد داشت و صرفاً ابزاری تبلیغاتی و هجمهای علیه جمهوری اسلامی محسوب میشود.»
خبرگزاری رویترز در یادداشتی به بازگشت قریبالوقوع تحریمهای بینالمللی ایران پرداخت و نوشت که این تحریمها احتمالا صادرات حیاتی نفت این کشور را متوقف نخواهد کرد اما میتواند برای پالایشگران چینی سودآور باشد و امکان دسترسی آنها را به سهم بزرگتری از نفت تخفیفی ایران، فراهم کند.
فرانسه، بریتانیا و آلمان از ششم شهریور ماه روند ۳۰ روزه فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپبک) را آغاز کردند که منجر به بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل علیه ایران خواهد شد.
آنها تهران را به نقض توافق برجام متهم کردهاند؛ توافقی که هدف آن جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای بود.
رویترز چهارشنبه دوم مهر نوشت که دیپلماتهای ایرانی و اروپایی، سهشنبه در نیویورک در مذاکراتی «آخرین لحظهای» دیدار کردند اما احتمال جلوگیری از اجرای اسنپبک، اندک توصیف میشود.
تحریمهای تنبیهی که قرار است در پایان ماه جاری میلادی اجرایی شوند، شامل ممنوعیت فروش سلاح، محدودیت بر آزمایش و فناوری موشکهای بالستیک، مسدود کردن داراییها، ممنوعیت سفر و ممنوعیت تولید فناوری هستهای است.
این اقدام همچنین مبنای حقوقی لازم را برای اتحادیه اروپا و بریتانیا فراهم میکند تا دوباره محدودیتها را علیه بخشهای بانکی، کشتیرانی و انرژی ایران، اعمال کنند.
بازگشت تحریمها میتواند عملا به معنای «مرگ توافق هستهای سال ۲۰۱۵» (برجام) باشد؛ توافقی که با خروج دونالد ترامپ، رییسجمهوری وقت آمریکا از آن در سال ۲۰۱۸ ضربه سنگینی متحمل شد و پس از آن، تحریمهای سختگیرانه آمریکا علیه حکومت ایران، دوباره برقرار شد.
چین و روسیه اعلام کردهاند از اجرای تحریمهای بازگشتی حمایت نخواهند کرد.
صادرات نفت ایران و روشهای دور زدن تحریمها
تحریمهای غربی از سال ۲۰۱۰ صنعت نفت ایران را هدف قرار دادند و باعث کاهش تولید و افت صادرات شدند.
بر اساس دادههای بانک فدرال رزرو سنتلوئیس، صادرات نفت خام ایران از حدود ۲.۲ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۱ به کمتر از یک میلیون بشکه در سال ۲۰۱۴ سقوط کرد.
پس از توافق برجام، اکثر تحریمها برداشته شد و صادرات نفت ایران در سال ۲۰۱۷ به ۱.۸۵ میلیون بشکه در روز رسید اما خروج آمریکا از توافق و بازگشت تحریمها باعث سقوط شدید صادرات شد و در سال ۲۰۲۰ به پایینترین سطح یعنی ۴۴۴ هزار بشکه در روز رسید.
اروپا نیز از سال ۲۰۱۹ خرید نفت ایران را متوقف کرد.
با این حال، تاثیر محدودیتهای آمریکا به تدریج کاهش یافت زیرا حکومت ایران و معاملهگران و خریداران نفت بهویژه در چین، شبکهای پیچیده برای دور زدن تحریمها ایجاد کردند.
این شبکه شامل شرکتهای صوری، ناوگان قدیمی و اغلب بدون بیمه نفتکشها، انتقال کشتی به کشتی در دریا و خاموش کردن سیستمهای رهیابی بود تا ردیابی نفتکشها دشوارتر شود.
ایالات متحده در سالهای اخیر دامنه تحریمها را گسترش داده و هزاران فرد، نفتکش، تاجر و پالایشگاه و بندر چینی را هدف قرار داده است اما این اقدامات تاثیر محدود و کوتاهمدتی بر جریان فروش نفت ایران داشتهاند.
بازی قدرت چین در بازار نفت ایران
رویترز در یادداشت خود نوشت که صادرات نفت ایران از سطح پایین سال ۲۰۲۰ به تدریج بهبود یافت و در سال ۲۰۲۴ به ۱.۵ میلیون بشکه در روز رسید که حدود چهارپنجم آن به چین تحویل داده شد.
این بهبود به ایران درآمدی حیاتی بخشیده است؛ حتی اگر نفت آن با تخفیف فروخته شود.
در سال ۲۰۲۴، صنعت نفت و پتروشیمی حدود یکچهارم تولید ناخالص داخلی ایران را تشکیل میداد.
تحریمهای بازگشتی بدون تردید مسیر معاملات با ایران را پیچیدهتر خواهد کرد اما همانطور که تجربه گذشته نشان داده، فعالان در دور زدن این محدودیتها مهارت یافتهاند و به احتمال زیاد راههای تازهای برای عبور از موانع پیدا خواهند کرد.
این تحریمها ممکن است برخی خریداران آسیایی را منصرف کند اما انتظار نمیرود چین خرید نفت ایران را متوقف کند. برعکس، پالایشگران چینی میتوانند از این فرصت بهرهبرداری کرده و نفت مازاد ایران را با تخفیفهای بیشتر خریداری کنند و اهرم فشار بیشتری در معاملات به دست آورند.
تضعیف کارایی تحریمهای غربی
پکن که با تحریمهای ایران مخالف است، از سال ۲۰۲۲ انتشار دادههای رسمی واردات نفت ایران را متوقف کرده تا از نظارت غرب بگریزد.
چین در هفتههای اخیر نشان داده که تحریمهای غرب و آمریکا را نادیده میگیرد؛ از جمله با واردات محمولههای گاز طبیعی مایع از پروژه «آرکتیک الانجی-۲» روسیه که تحت تحریمهای سنگین قرار دارد.
رویترز بر این اساس نوشت: «بنابراین بعید است که چین با بازگشت تحریمها خرید نفت ایران را کاهش دهد.»
به گفته تحلیلگران، تضعیف تدریجی کارایی تحریمهای غربی علیه ایران و روسیه اکنون به یکی از ویژگیهای اصلی بازارهای بینالمللی نفت و گاز تبدیل شده و یک نظام دو لایه از تجارت «مطابق با قانون» و «غیرمطابق با قانون» ایجاد کرده است: «در نتیجه احتمالا بازگشت تحریمها و فروپاشی کامل برجام تاثیر چشمگیری بر صادرات حیاتی نفت ایران نخواهد داشت و تجارت نفت این کشور بیش از پیش به سایههای بازار جهانی منتقل خواهد شد.»
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی از انجام یک نظرسنجی خبر داده که طبق آن بیش از ۷۱ درصد مردم در ایران از اینکه در این کشور متولد شدهاند، «خوشحال» هستند.
طبق نتایج منتشرشده از این نظرسنجی، ۹۲.۲ درصد مردم، به ایرانی بودن خود افتخار میکنند.
موسسه افکارسنجی ملت اشاره کرده که بیش از ۱۲ درصد مردم ایران از اینکه در ایران به دنیا آمدهاند «ابراز خوشحالی نکردهاند.»
همچنین ۹۴.۵ درصد مردم بیان کردهاند حاضرند از قومیتهای غیر از خود دوست صمیمی داشته باشند.
تصاویر ماهوارهای تحلیل شده بهوسیله خبرگزاری آسوشیتدپرس نشان میدهد ایران بازسازی سایتهای تولید موشک خود را که در جریان جنگ ۱۲ روزه هدف قرار گرفتند، آغاز کرده است. با این حال کارشناسان میگویند مؤلفهای کلیدی هنوز غایب است: میکسرهای بزرگ برای تولید سوخت جامد موشکها.
آسوشیتدپرس چهارشنبه دوم مهر در گزارش خود تاکید کرد بازسازی توان موشکی برای جمهوری اسلامی حیاتی است، زیرا تهران احتمال میدهد در آینده نزدیک دور تازهای از جنگ با اسرائیل رخ دهد.
بر اساس این گزارش، موشکها یکی از معدود ابزارهای بازدارندگی ایران پس از تخریب گسترده سامانههای پدافندی در جنگ اخیر هستند. سامانههایی که مقامات ایران تاکید کردهاند هرگز موضوع مذاکره با غرب نخواهند بود.
کارشناسان موشکی میگویند دستیابی به میکسرهای تولید سوخت جامد هدف اصلی تهران است؛ بهویژه با توجه به احتمال بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل در پایان ماه جاری که توسعه برنامه موشکی را نیز شامل میشود.
قرار است مسعود پزشکیان، رییس دولت جمهوری اسلامی، چهارشنبه در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند. او احتمالا به برنامه هستهای جمهوری اسلامی خواهد پرداخت و حفظ توان موشکی حکومت ایران را «ضرورتی برای بازدارندگی» خواهد خواند.
سایتهای تخریب شده و اهمیت میکسرها
میکسرهای موسوم به «سیارهای» تیغههایی دارند که به دور یک محور مرکزی میچرخند و برای ترکیب یکنواخت سوخت جامد ضروریاند. ایران در گذشته برخی قطعات و مواد مرتبط با سوخت موشک را از چین خریداری کرده و کارشناسان میگویند که ممکن است دوباره به این مسیر روی بیاورد.
آسوشیتدپرس نوشت تصاویر ماهوارهای ماه جاری نشان میدهد در دو سایت پارچین و شاهرود، ساختوساز در حال انجام است.
به گفته سم لِیر، پژوهشگر مرکز جیمز مارتین، ساختمانهای مخصوص ترکیب سوخت در حال تعمیر هستند.
حملات اسرائیل به این منطقه، ظاهرا با هدف تخریب همین ساختمانها و تجهیزات صورت گرفت.
ایران پایگاههای تولید موشک سوخت جامد در پارچین، خُجیر و شاهرود دارد که حتی پیش از جنگ اخیر (در اکتبر ۲۰۲۴) هدف حملات اسرائیل قرار گرفتند.
سرعت بازسازی این تاسیسات نشاندهنده جایگاه محوری برنامه موشکی برای تهران است؛ در حالی که سایتهای هستهای آسیبدیده شاهد چنین فعالیتی نبودهاند.
پیامدهای جنگ و ظرفیت تولید
به گزارش اندیشکده یهودی امنیت ملی آمریکا، ایران در جنگ ۱۲ روزه، ۵۷۴ موشک بالستیک به سمت اسرائیل شلیک کرد و پیشتر در تبادل آتشهای محدود، ۳۳۰ موشک دیگر پرتاب کرده بود.
ارتش اسرائیل پیش از این ظرفیت زرادخانه ایران را حدود دو هزار و ۵۰۰ موشک برآورد کرده بود که به این ترتیب بیش از یکسوم این ذخایر مصرف شده است.
کارل پارکین، پژوهشگر مرکز جیمز مارتین، به آسوشیتدپرس گفت که حکومت ایران پیش از جنگ در مسیر تولید بیش از ۲۰۰ موشک سوخت جامد در ماه قرار داشت. ظرفیتی که باعث شد تاسیسات ساخت موشک، هدف اصلی حملات باشند: «اسرائیل تولید مخلوط سوخت را گلوگاه اصلی برنامه میدانست. اگر ایران بر این محدودیت غلبه کند، میتواند دوباره به تولید انبوه بازگردد.»
عزیز نصیرزاده، وزیر دفاع جمهوری اسلامی، بیش از یک ماه پیش اعلام کرد: «جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل برخی اولویتهای ما را تغییر داده است. اکنون تمرکز بر تولید تجهیزاتی با دقت و توان عملیاتی بالاتر است.»
نقش چین و معادلات منطقهای
جمهوری اسلامی ممکن است برای تهیه میکسر و سوخت موشک به چین متکی شود. مواد شیمیایی مشابهی که احتمالا در انفجار بزرگ بندر رجایی در بندرعباس نقش داشتند. حادثهای که دستکم ۷۰ کشته بر جای گذاشت.
چند روز پس از آن، آمریکا شرکتهای چینی مرتبط با فروش مواد پیشران به ایران را تحریم کرد.
گزارشها حاکی است سپاه پاسداران پیشتر یک میکسر سیارهای به تاسیسات زیرزمینی ساخت موشک در مصیاف سوریه منتقل کرده است.
ارتش اسرائیل پیش از این تصاویری منتشر کرد که شباهت دستگاه موجود در این مرکز به محصولات شرکتهای چینی را نشان میداد.
پزشکیان اوایل شهریور ماه همراه مقامهای نظامی در رژه «روز پیروزی» چین شرکت کرد. با این حال دولت ایران گزارشی درباره محتوای گفتوگوها با شی جینپینگ ارائه نکرد و رسانههای دولتی چین هم به درخواست احتمالی تهران برای کمک اشارهای نکردند.
وزارت خارجه چین در واکنش به پرسشها اعلام کرد که پکن «مایل است از نفوذ خود برای کمک به صلح و ثبات خاورمیانه استفاده کند» و از حمایت از «حاکمیت و امنیت ایران» سخن گفت.
آینده برنامه موشکی جمهوری اسلامی
کارشناسان میگویند پکن میتواند علاوه بر سوخت، سیستمهای هدایت و ریزپردازندههای لازم را نیز برای موشکهای ایران فراهم کند.
یک کارشناس از اندیشکده هادسون معتقد است که اگر حکومت ایران از روابط خود با چین برای تقویت توان نظامی استفاده کند، «جنگ ۱۲ روزه تنها یک وقفه کوتاه خواهد بود نه شکستی تعیینکننده».
به گفته لِیر نیز اگر تهران تولید را به سطح پیش از جنگ بازگرداند، «حجم بالای موشکهای ساخته شده» کار اسرائیل را برای «نابود کردن یا رهگیری» دشوارتر خواهد کرد.
این پژوهشگر مرکز جیمز مارتین گفت: «ایران به وضوح سرمایهگذاری بزرگی روی برنامه موشکی خود کرده و بعید است هرگز حاضر به مذاکره برای کنار گذاشتن آن شود.»
بیبیسی چهارشنبه دوم مهرماه گزارش داد که این زوج بریتانیایی قرار است برای آخرین جلسه دادرسیشان در دادگاه حاضر شوند و خانواده آنها درباره جلسه دادگاه پیشرو «در بیخبری مطلق» قرار دارند.
جو بنت، پسر این زوج اعلام کرد که آنها «در شرایطی هولناک بهسر میبرند و با نقضهای مکرر حقوق بشری مواجهاند». او از دولت بریتانیا خواست در این زمینه اقدام کند.
جو بنت در بیانیهای نوشت: «آزار و نقضهای نظاممند باید متوقف شود. آنها به حمایت واقعی و ملموس برای حضور در دادگاهها و نیز تضمین رسیدگی پزشکی مناسب، تماس منظم خانوادگی و تامین فوری آزادیشان نیاز دارند.»
این خبر حدود یک ماه پس از آن منتشر شد که این دو شهروند بریتانیایی بهطور ناگهانی به دادگاهی در تهران منتقل شدند؛ رخدادی که بستگان آنها گفتهاند پیشاپیش از آن اطلاعی نداشتند و هنوز هم جزئیاتی به آنها داده نشده است.
اسکاینیوز هفت شهریور گزارش داد که آنها پنجم شهریور همراه با یک وکیل دولتی که بهتازگی با او آشنا شدهاند در دادگاهی در پایتخت ایران حاضر شدند.
پسر این زوج، همان زمان با ابراز نگرانی عمیق نسبت به روند قضایی آنها گفت: «نمیتوانیم ببینیم که این وضعیت چگونه میتواند یک محاکمه عادلانه تلقی شود.»
ایراناینترنشنال نیز هشت مرداد در خبری اختصاصی گزارش داد آنها از سوی ماموران امنیتی برای اخذ اعترافات اجباری، تحت فشار و شکنجه از جمله نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی و کمخوابی اجباری قرار گرفته بودند.
یک منبع مطلع از وضعیت این زندانیان با بیان اینکه این زوج گفتهاند به هیچ وجه اتهامات مطرح شده علیه خود را قبول ندارند، به ایراناینترنشنال، گفته بود آنها تاکید کردهاند تنها توریست بودهاند و با بهانهتراشی و بدون دلیل در کرمان بهدست نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند.
لیندزی و کریگ فورمن هر دو ۵۲ ساله، پیش از این ساکن شرق ساسکس بودند اما از سال ۲۰۱۹ به اندلس در جنوب اسپانیا نقل مکان کرده بودند. لیندزی مشاور امور مربوط به زندگی (لایفکوچ) و کریگ نجار بوده است.
آنها در جریان سفر خود به کشورهای مختلف، با هدف پژوهشی، از مردم درباره مفهوم «زندگی خوب» میپرسیدند و از تجربهها و فرهنگهای گوناگون مستند تهیه میکردند.
این زوج در جریان یک سفر موتوری دور دنیا از ارمنستان وارد ایران شدند و پس از اقامت در شهرهای تبریز، تهران و اصفهان قصد داشتند به کرمان بروند اما ۱۴ دی ۱۴۰۳ در مسیر این شهر به اتهام «جاسوسی» دستگیر شدند.
خانواده فورمن تنها اروپاییهای محبوس در زندانهای ایران نیستند و مقامات اروپایی و فعالان حقوق بشر بازداشت شهروندان کشورهای غربی از سوی جمهوری اسلامی را مصداق «گروگانگیری حکومتی» میدانند.
آنها معتقدند حکومت ایران از این افراد به عنوان دستاویزی برای فشار آوردن به غرب با هدف گرفتن امتیاز استفاده میکند.
امید معماریان، تحلیلگر سیاسی در موسسه دان، پنجم مرداد در گفتوگو با ایراناینترنشنال، گفته بود: «ادامه بازداشت این زوج بریتانیایی در ایران، گروگانگیری برای چانهزنی در حوزه سیاست خارجی است و جمهوری اسلامی همواره از این روش برای تحت فشار قرار دادن کشورهای خارجی استفاده کرده است.»