یحیی رحیم صفوی، دستیار علی خامنه‌ای، با بیان اینکه «قدرت عشق از قدرت بمب اتمی بالاتر است»، گفت: «اسرائیل به‌زودی با شکست سنگینی مواجه خواهد شد.»
او افزود: «مردم مسلمان ایران اسلامی برای حفظ کشور، انقلاب، قرآن و اسلام جان می‌دهند و از مرگ نمی‌هراسند و آن را نه پایان بلکه آغاز زندگی بهتر و جاودانی می‌دانند.»
۴۵ تن از زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان قرچک ورامین در بیانیه‌ای روایت‌های جمهوری اسلامی درباره علت مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی را «تحریف‌آمیز» خواندند و اعلان کردند او مدت‌ها از رسیدگی پزشکی محروم بود. همزمان زندانیان سیاسی اوین مرگ رشیدی را «جنایت سازمان‌یافته» توصیف کردند.
زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان قرچک ورامین در بیانیه‌ای که نسخه‌ای از آن پنج‌شنبه سوم مهرماه به‌دست ایران‌اینترنشنال رسید، اعلام کردند که رشیدی از بدو ورود به زندان به صرع مبتلا بود، بارها دچار تشنج‌های شدید شد و با وجود اطلاع کامل مسئولان زندان، بدون اعزام به بیمارستان و بستری مناسب، به بند بازگردانده شده بود.
امضاکنندگان این بیانیه، رشیدی را «سرشار از میل به زندگی و آزادی» توصیف کرده و نسبت به به‌خطر افتادن جان زندانیان دیگر در قرچک و دیگر زندان‌های ایران هشدار داده‌اند.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی، صبح سوم مهرماه و هشت روز پس از گزارش ایران‌اینترنشنال درباره قطع امید پزشکان از نجات جان رشیدی که پس از مدت‌ها محرومیت از درمان از زندان قرچک به بیمارستان منتقل شد، گزارش داد که او جان خود را از دست داده است.
درحالی‌که مسئولان زندان قرچک در ماه‌های گذشته با وجود نیاز حیاتی رشیدی به درمان، از ارائه خدمات پزشکی به او خودداری کرده بودند، خبرگزاری میزان محروم ساختن این زندانی سیاسی از دسترسی به خدمات پزشکی را رد کرد و نوشت او «پس از انجام اقدامات درمانی اولیه» در بهداری زندان، برای «انجام روند تکمیلی درمان» به بیمارستان اعزام شده بود.
زنان زندانی سیاسی در واکنش به گزارش‌های قوه قضاییه جمهوری اسلامی درباره دلیل مرگ رشیدی اعلام کردند رشیدی «نه معتاد بود و نه از بیماری روانی مشخصی رنج می‌برد» و «با اطلاع مسئولان امنیتی، سازمان زندان‌ها، زندان اوین، زندان قرچک و بهداری قرچک» بیمار مبتلا به صرع شناخته می‌شد.
آن‌ها تاکید کردند که رشیدی در دو ماه اخیر بارها در فاصله‌های کوتاه‌مدت دچار تشنج شد اما هر بار پس از انتقال به بهداری، بدون رسیدگی اضطراری و اعزام برای بستری، به بند برگردانده شد.
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کردند که رشیدی «تا روزهای واپسین مصرانه پیگیر وثیقه سه میلیارد تومانی» بود، اما خانواده نتوانست آن را تامین کند و «مسئولان قرچک، اوین و بازپرسی دادگاه کچویی با علم به وضعیت سلامت او، در نزدیک به پنج ماه برای تسهیل آزادی‌اش اقدامی نکردند».
این زندانیان با هشدار درباره اینکه «سمیه‌های دیگر همچنان در کنار ما و در سایر زندان‌های جمهوری اسلامی در بند هستند و سلامتی‌شان در خطر است»، مرگ دو زندانی جرائم عمومی طی هفته گذشته در قرچک را شاهدی بر این وضعیت دانسته و خواستار آزادی هرچه زودتر زندانیان بالای ۶۰ سال و زندانیان با شرایط خطرناک سلامتی و پایان دادن به چرخه محرومیت از درمان و الزام به اعزام فوری زندانیان بیمار به مراکز تخصصی پزشکی شدند.
یک منبع آگاه نیز ۲۷ شهریور در خصوص وضعیت رشیدی به ایران‌اینترنشنال گفته بود: «او در ماه‌های گذشته چندین بار به بهداری زندان مراجعه کرد اما هر بار پزشک زندان به او گفته بود تمارض می‌کند و قرص‌های اعصاب به او می‌دادند و از اعزامش به بیمارستان جلوگیری می‌کردند.»
انتشار این خبر با واکنش‌های گسترده همراه شد و بسیاری مرگ رشیدی را «قتل تدریجی عامدانه» و نتیجه مستقیم سیاست‌های قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها از طریق «بی‌توجهی به درمان زندانیان» دانستند و خواستار محاکمه عاملان و آمران مرگ او شدند.
با ادامه واکنش‌ها به مرگ رشیدی، زندانیان سیاسی اوین با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که در اعتراض به مرگ این زندانی سیاسی، از حضور در آمار روزانه خودداری کرده‌اند.
آن‌ها با بیان اینکه شامگاه سوم مهرماه در نافرمانی مدنی اعتراضی حیاط زندان را ترک نکرده و تا ساعت ۲۱ به داخل بند نمی‌روند، اعلام کردند با تجمع در حیاط زندان و سر دادن شعارهایی علیه نظام و مسئولان قضایی، مرگ رشیدی را «جنایت سازمان‌یافته» توصیف کرده و یاد او را گرامی داشته‌اند.
این زندانیان در پایان بیانیه‌ای که در کانال تلگرام مهدی محمودیان منتشر شد، سمیه رشیدی را نماد مقاومت و مظلومیت دانسته و اعلام کردند: «ما عهد می‌بندیم که یاد او و دیگر قربانیان این نظام سرکوبگر را زنده نگه داریم. این صدا خاموش نخواهد شد.»
در ساعت‌های گذشته نیز بسیاری از سازمان‌ها و مدافعان حقوق بشر از جمله سازمان حقوق بشر ایران، خبرگزاری هرانا، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، نرگس محمدی و شیرین عبادی، در بیانیه‌هایی جداگانه، مرگ رشیدی را بخشی از «کشتار خاموش» در زندان‌های ایران دانستند و خواستار تعطیلی زندان زنان قرچک ورامین شد.
در سال‌های گذشته شماری از زندانیان در ایران جان باخته‌اند و جمهوری اسلامی مسئولیتی در قبال این مرگ‌ها که به‌دلیل فشار، شکنجه یا عدم ارائه خدمات پزشکی رخ داده، نپذیرفته است.
بر اساس گزارش سالانه هرانا، محروم‌ماندن زندانیان سیاسی و عقیدتی از درمان مناسب در پنج‌سال گذشته نسبت به دوره پنج‌ساله پیش از آن هشت برابر شده و تنها در سال ۲۰۲۴، دست‌کم در ۴۱۲ مورد مقام‌های زندان از ارائهٔ خدمات پزشکی مناسب به زندانیان خودداری کرده‌اند.
زندان قرچک ورامین که بر اساس برآورد سازمان‌های حقوق‌بشری، یکی از بدنام‌ترین زندان‌های جمهوری اسلامی برای زنان زندانی است، با ادامه سیاست «پول در برابر درمان»، جان بیش از هزار و ۲۰۰ زندانی محبوس در این زندان از جمله بیش از ۶۰ زندانی سیاسی هر روز بیش از پیش به خطر می‌افتد.
عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، روز پنج‌شنبه در نیویورک با ایوت کوپر، وزیر خارجه بریتانیا، دیدار کرد.
رسانه‌های ایران گزارش دادند که عراقچی در این دیدار خواستار «باز نگه داشتن مسیر دیپلماسی و جلوگیری از تنش» شد و گفت: تصمیم سه کشور اروپایی برای فعال‌سازی مکانیسم ماشه، از اساس در راستای سیاست فشار حداکثری آمریکا است.
عراقچی گفت: «نه تحریم، نه حمله نظامی و نه فشارهای دیپلماتیک نمی‌تواند ملتی را که تصمیم به حفظ استقلال و عزت خود گرفته است از این مسیر منحرف کند.»
او «اصرار» سه کشور اروپایی بر بازگرداندن قطعنامه‌های شورای امنیت را «ناموجه، غیرقانونی و غیر مسئولانه» خواند.
امیر سعید ایروانی، سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل، در نامه‌ای به آنتونیو گوترش نوشت: «اقدام آمریکا در محدود کردن آزادی تردد مسعود پزشکیان، عباس عراقچی و دیگر اعضای هیأت ایرانی در نیویورک نقض فاحش تعهدات بین‌المللی است.»
سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل این اقدام آمریکا را «خدشه‌دار کردن حیثیت و کرامت نمایندگان جمهوری اسلامی» خواند.
در شرایطی که مقام‌های اسرائیل در ماه‌های گذشته بارها علی خامنه‌ای را به مرگ تهدید کرده‌اند، رهبر جمهوری اسلامی در پیامی از مخفیگاه به مناسبت سالگرد هفته آغازین جنگ ایران و عراق بر ادامه نبرد تا مرگ تاکید کرد و «شهادت» را پاداش «مجاهدت» خواند.
خامنه‌ای در پیامی که پنج‌شنبه سوم مهرماه در رسانه‌های ایران منتشر شد، نوشت «شهادت» در جنگ هشت ساله ایران و عراق، جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل و جنگ در لبنان، غزه و فلسطین پاداش «مجاهدت» است.
او در ادامه با تاکید بر اینکه «ملت‌ها با این مجاهدت‌ها رشد می‌کنند و با این شهادت‌ها جلوه و جلا می‌یابند»، اعلام کرد: «مهم آن است که به وعده الهی درباره پیروزی حق و زوال باطل یقین کنیم و به وظیفه خود در نصرت دین خدا پایبند باشیم.»
صحبت‌های خامنه‌ای دباره «فرهنگ شهادت‌طلبی» دو روز پس از رد قاطع مذاکره با آمریکا و تاکید بر ادامه برنامه هسته‌ای به‌معنای آن است که او «نوشیدن شربت شهادت» را بر «نوشیدن جام زهر» در مذاکره ترجیح می‌دهد.
رهبر جمهوری اسلامی پس از حمله اسرائیل به مخفیگاه منتقل شده است.
خامنه‌ای اول مهر در یک سخنرانی تلویزیونی بر ادامه برنامه هسته‌ای و غنی‌سازی اورانیوم در داخل ایران تاکید کرد و مذاکره با آمریکا را «ضرر محض» خواند و گفت جمهوری اسلامی در خصوص برنامه هسته‌ای خود و سایر مسائل «تسلیم فشارها نشده و نخواهد شد».
او با اشاره به صحبت‌های مقام‌های آمریکایی در خصوص لزوم برچیدن غنی‌سازی در ایران نیز گفت: «ملت ایران توی دهن گوینده این حرف خواهد زد.»
در ماه‌های گذشته شماری از مقام‌های اسرائیل در اظهارنظرهای مختلف رهبر جمهوری اسلامی را به مرگ تهدید کرده بودند.
در یکی از این تهدیدها، یسرائیل کاتس، وزیر دفاع اسرائیل، ششم مرداد در سخنانی تهدیدآمیز خطاب به خامنه‌ای هشدار داد که در صورت تداوم تهدیدات جمهوری اسلامی، دست‌های اسرائیل، حتی به شخص او هم خواهد رسید.
کاتس پس از حملات موشکی سپاه به مناطق مسکونی تل‌آویو نیز اعلام کرده بود که خامنه‌ای با این اقدامات دیگر نمی‌تواند زنده بماند.
در واکنش به تهدید علنی به ترور خامنه‌ای، امیر سعید ایروانی، نماینده دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل، هفتم تیرماه در نامه‌ای به دبیرکل، رییس شورای امنیت و رییس مجمع عمومی این سازمان خواست این اظهارات را «به شدیدترین شکل ممکن» محکوم کرده و اقداماتی را برای «پاسخگو کردن» عاملان این تهدیدها در دستور کار قرار دهند.
میدل‌ایست فروم در تحلیلی درباره سخنان اخیر خامنه‌ای در زمینه مقابله با اسرائیل و جنگ ۱۲ روزه نوشت سرسختی او ناشی از آنجاست که «معتقد است رژیم او در امان است» و «سخنرانی خامنه‌ای نشان می‌دهد او بیش از حد به بقای خود مطمئن است که بخواهد از جاه‌طلبی‌های هسته‌ای و متعارف دست بکشد.»
این وبسایت نوشت: «البته جمهوری اسلامی همچنان به‌شدت نامحبوب است و حتی درون‌حاکمیتی‌ها نیز به نظام تردید دارند.»
در ادامه مطلب آمده است: «آرامشی که خامنه‌ای آن را به اتحاد نسبت می‌دهد، در واقع نشانه بی‌سازمانی، نبود رهبری و ترس از ابتکار عمل است. این ویژگی در جوامع تمامیت‌خواه دیده می‌شود، اما در عین حال در فرهنگ سیاسی ایران نیز ریشه‌دار است.»
میدل‌ایست فروم نوشت: «تنها تهدیدهایی که می‌تواند خامنه‌ای را وادار به تغییر مسیر کند، تهدید علیه حیات رژیم یا جان خودش است.»
