پشت پرده جراحیهای زیبایی در ایران؛ از فشارهای روانی تا تبعات مالی
همزمان با شکلگیری الگوهای افراطی در بازنمایی زیبایی زنانه در رسانههای اجتماعی، تحقیقات ایراناینترنشنال نشان میدهد هزینه جراحیهای زیبایی در ایران غالبا از طریق گرفتن وام تامین میشود. در همین حال، گزارشهای کلینیکهای تخصصی از افزایش چشمگیر شمار این جراحیها حکایت دارد.
ایرانیان، همراه با شهروندان کشورهایی چون برزیل و کره جنوبی، مدتهاست که اقبال زیادی به جراحیهای زیبایی، بهویژه عمل بینی، نشان میدهند، اما اکنون تقاضا برای عملهایی چون لیپوساکشن (حذف چربیهای زیرپوستی)، تامیتاک (جمعکردن شکم) و بزرگکردن سینه و باسن نیز گسترش یافته است.
بر اساس آمارها، زنان تقریبا ۸۰ درصد متقاضیان جراحیهای زیبایی در ایران را تشکیل میدهند و تخمین زده میشود که تعداد این عملها سالانه به چند صدهزار مورد برسد.
یکی از این متقاضیان به نام ندا، ۲۹ ساله از تهران، به ایراناینترنشنال گفت تحت تاثیر شریک زندگیاش بهدنبال تغییر شکل بدن خود است.
او افزود: «دوستپسرم مدام پستهای بلاگرهایی با باسن و سینههای بزرگ را لایک میکند و من میخواهم چیزی باشم که او دوست دارد.»
او ادامه داد: «میترسم اگر تغییر نکنم، علاقهاش را به من از دست بدهد.»
سارا، ۳۱ ساله از تهران، در مصاحبه با ایراناینترنشنال از فشار مالی جراحی زیبایی سخن گفت: «دارم هزینه جراحی را قسطی پرداخت میکنم. تنها راه همین است. فقط میخواهم بدنم در لباس خوب به نظر برسد.»
از زمان استقرار جمهوری اسلامی در ۴۶ سال پیش تاکنون، حکومت حجاب و پوشش اجباری را بر زنان تحمیل کرده است.
با این حال، از بیم موج جدید اعتراضات، قانون سختگیرانه جدید موسوم به «حجاب و عفاف» در سال جاری اجرا نشد و به حالت تعلیق درآمد.
«برای دیده شدن»
لادن، ۲۷ ساله، درباره تاثیر عملهای زیبایی بر زندگی اجتماعیاش گفت: «با یک باسن برزیلی و سینههای بزرگ، همه نگاهها در مهمانیهای آخر هفته به من است. حتی مردان متاهل هم نمیتوانند نگاهشان را برگردانند.»
اظهارات او نشان میدهد جراحی زیبایی اغلب نه برای حریم خصوصی، بلکه برای دیده شدن در انظار عمومی انجام میشود.
بسیاری از زنان چنین انگیزهای را ناشی از فشارهای پنهان اما دائمی مردسالاری در ایران میدانند.
سمانه سوادی، فمینیست ایرانی مقیم بریتانیا، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «یه سوالی که اینجا میشنوم اینه که زنها از مردها میپرسن آیا پستان برات مهمتره یا باسن؟ هر بار متعجب میشم و از خودم میپرسم آیا این زنها دارن تو دلشون خدا خدا میکنن که جواب "هیچکدوم، شخصیت برام مهمتره" باشه یا نه.»
او با استناد به گفتههای نئومی ولف، نویسنده آمریکایی، افزود: «دغدغه جامعه برای زیبایی زنان، دغدغه زیبایی نیست! دغدغه اطاعت زنه، اطاعت از استانداردهای زیبایی مردسالاری.»
فشار شبکههای اجتماعی
اینستاگرام در ایجاد انگیزه برای جراحیهای زیبایی نقشی محوری ایفا میکند.
بلاگرها و اینفلوئنسرهای زیبایی که علاوه بر جراحی عکسهای خود را با فیلتر دستکاری میکنند، انتظارات تازهای را از ظاهر بدن به وجود آوردهاند.
یک بلاگر ایرانی
سارا درباره تاثیرات چنین فضایی به ایراناینترنشنال گفت: «این فقط درباره زیبایی نیست، درباره دیده شدن و روابط اجتماعی است. وقتی آن عکسهای بینقص را میبینی، با خودت فکر میکنی اگر مثل آنها نباشی، آیا کسی اصلا به تو توجه خواهد کرد؟»
در چنین شرایطی، همه جراحیهای زیبایی با رضایت کامل متقاضی انجام نمیشود.
فرناز، ۳۶ ساله و مادر دو فرزند، گفت: «بعد از زایمان، سینههایم افتاد و شکمم شل شد. میترسیدم شوهرم علاقهاش را از دست بدهد. جواهراتم را فروختم تا هزینه پروتز سینه، لیپو و لیفت باسن را بدهم. حالا او راضی است، و برایم مهمتر بود که زندگی زناشوییام حفظ شود تا طلاهایم.»
چنین تجربههایی نشان میدهد که عملهای زیبایی نهتنها برای بهبود ظاهر بلکه بهعنوان راهی برای بقا در ازدواج، روابط یا جایگاه اجتماعی انجام میشوند.
موج متقاضیان مرد
در حالی که زنان همچنان بیشترین متقاضیان جراحیهای زیبایی در ایران را تشکیل میدهند، موجی از مراجعهکنندگان مرد نیز در حال شکلگیری است. آنان در پی انجام عملهایی هستند که زمانی تابو محسوب میشدند.
عملهای محبوب میان مردان شامل کاشت مو، لیپوساکشن، عمل تغییر فک و حتی فرمدهی عضلات سینه و شکم است.
کلینیکها این خدمات را در کنار عملهایی مانند لیفت سینه (رفع افتادگی سینه) و جراحی بینی تبلیغ میکنند؛ امری که نشان میدهد جراحیهای زیبایی بیش از گذشته برای مردان نیز ترویج و تبلیغ میشود.
قیمتهای نسبتا ارزان
هزینه جراحیهای زیبایی از دلایل افزایش تقاضا برای چنین جراحیهایی است.
برای نمونه، بزرگ کردن سینه بین ۸۵۰ تا ۱۷۰۰ دلار، لیپوساکشن برای یک ناحیه ۳۰۰ تا ۶۰۰ دلار و «لیفت باسن برزیلی» بین ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ دلار هزینه دارد و پکیج کامل بدن از ۱۸۰۰ دلار شروع میشود.
تفاوت قیمت جراحیهای زیبایی در ایران با نرخ جهانی چشمگیر است. در ایالات متحده یا بریتانیا چنین عملهایی اغلب بیش از ۱۰ هزار دلار هزینه دارند.
نرخهای ارزان در ایران، مشتریان خارجی را جذب میکند و مردم ایران را نیز به راههایی چون گرفتن وام و پرداخت قسطی سوق میدهد.
در چنین شرایطی، کلینیکها بازپرداخت هزینهها به صورت قسطی را تبلیغ میکنند.
هشدار کارشناسان
اما پشت این تبلیغات پر زرق و برق، خطراتی پنهان شده است.
جراحان متخصص هشدار میدهند کلینیکهای غیرمجاز که در شبکههای اجتماعی بازارشان داغ است، تصاویر دستکاریشدهای از «قبل و بعد عمل» منتشر میکنند و نتایج غیرممکنی از جراحیهای زیبایی را وعده میدهند.
تصویری که در تبلیغات یک کلینیک زیبایی استفاده شده است
در نبود یک سامانه ثبت مرکزی، عوارض چنین عملهایی پنهان میمانند و بیماران اغلب تنها به توصیههای شفاهی اعتماد میکنند.
یک جراح ساکن تهران که نخواست نامش فاش شود، به ایراناینترنشنال گفت: «مردم باور دارند جراحی جادو است. اما بدنها با هم فرق دارند و محدودیتهایی وجود دارد. بعضی بیماران نمیخواهند این بخش را بشنوند.»
رونق جراحیهای زیبایی در ایران بیش از آنکه ریشه در نیازهای جسمی داشته باشد، بازتابی از فشارهای روانی و اجتماعی است که افراد، بهویژه زنان، با آن روبهرو هستند.
در عین حال، در شرایط بحرانی اقتصاد ایران، بسیاری از متقاضیان برای تامین هزینه این جراحیها ناچار به دریافت وام یا ایجاد بدهی میشوند؛ وضعیتی که بار مالی و روانی آنان را همزمان افزایش میدهد.
محمدرضا عارف، معاون اول مسعود پزشکیان، دلیل افزایش قیمت دلار و ارز را «عملیات روانی دشمن» دانست و گفت: «این مسئله ناشی از اقدامات روانی بدخواهان ملت ایران است.»
او افزود: «دشمن عملیات روانی خود را ادامه خواهد داد و بر موضوع بیثباتی در اقتصاد متمرکز کرده است.»
روزنامه پیام ما در گزارشی با عنوان بشقاب مسموم درباره کیفیت و قیمت غذاهای دانشجویی نوشت برخی دانشجویان پس از خوردن غذای سلف دچار تهوع، اسهال شدهاند و حتی در برخی مواقع متوجه حضور کرم در غذا شدهاند.
این در حالی است که شاپور رمضانی، رییس صندوق رفاه دانشجویان در شهریور ۱۴۰۴ اعلام کرده بود دانشجویان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۵ باید برای هر پرس غذای پرهزینه ۲۲ هزار تومان، غذای متوسط ۱۷ هزار تومان و کمهزینه نیز ۱۱ هزار تومان پرداخت کنند.
به گزارش این روزنامه از ابتدای سال ۱۴۰۴ دستکم شش مورد اعتراض به کیفیت غذای سلف دانشجویی در دانشگاههای سراسر ایران رخ داده است.
ماموران جمهوری اسلامی خانوادههای شش زندانی اعدامشده در زندان سپیدار اهواز را تهدید کردهاند تا از برگزاری هرگونه مراسم عزاداری یا ارتباط با رسانهها خودداری کنند.
سایت هرانا که اخبار نقض حقوق بشر در ایران را پوشش میدهد، یکشنبه ۱۳ مهر گزارش داد خانوادهها هنوز از محل دفن و جزئیات اجرای حکم فرزندانشان بیاطلاع ماندهاند.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، ۱۲ مهر از اعدام شش نفر در استان خوزستان با «اتهامات امنیتی» خبر داد.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی از ذکر نام زندانیان سیاسی اعدامشده خودداری کرد؛ اقدامی که آن را در زمره «اعدامهای مخفیانه» قرار میدهد.
به گفته دستگاه قضایی حکومت، این شش نفر به مواردی از جمله «کشتن ماموران فراجا، ارتباط با اسرائیل، تجزیهطلبی، بمبگذاری و انجام حملههای مسلحانه» متهم و محکوم شده بودند.
قوه قضاییه همچنین بدون ارائه مستندات، مشارکت این افراد در «انفجار ایستگاه گاز خرمشهر، حمله مسلحانه به بانکها، پرتاب نارنجک به مرکز نظامی و تیراندازی به مساجد» را از دیگر اتهامات آنان عنوان کرد.
در پی انتشار این خبر، سازمان حقوق بشری کارون گزارش داد زندانیان اعدامشده علی مجدم، معین خنفری، سالم موسوی، محمدرضا مقدم، عدنان آلبوشوکه (غبیشاوی) و حبیب دریس بودند که اواخر سال ۱۳۹۷ و اوایل سال ۱۳۹۸ بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب اهواز به اعدام محکوم شدند.
هرانا نیز نوشت ماموران وزارت اطلاعات ۱۲ مهر در تماس تلفنی با خانوادههای این زندانیان سیاسی، از اجرای احکام اعدام فرزندانشان خبر دادند.
خانوادهها پیش از این تماس، از زمان اجرای حکم یا انتقال عزیزانشان به سلول انفرادی برای اعدام اطلاعی نداشتند.
تهدید خانوادههای زندانیان اعدامشده
منابع نزدیک به خانوادههای شش زندانی اعدامشده در مصاحبه با هرانا گفتند پس از اجرای حکم، ماموران حکومت شماری از بستگان و بزرگان قبایل را به مراکز امنیتی، از جمله ستاد خبری اداره اطلاعات، احضار کردند.
بر اساس این گزارش، خانوادهها از برگزاری مراسم عزاداری در مساجد یا سالنها منع شدهاند.
هرانا افزود همچنین «پخش قرآن، شعر یا شعائر دینی از طریق بلندگو» که از رسوم محلی در میان اعراب خوزستان به شمار میرود، ممنوع اعلام شده است.
طبق اطلاعاتی که به دست هرانا رسیده، از اعضای خانوادهها و شیوخ قبایل تعهد کتبی گرفته شده که هیچگونه مراسم عمومی برگزار نکنند.
مقامهای جمهوری اسلامی همچنین خانوادههای زندانیان اعدامشده را تهدید کردهاند که در صورت ارتباط با رسانهها یا سازمانهای مدافع حقوق بشر، با آنان برخورد خواهد شد.
بنا بر اعلام دو نهاد حقوق بشری، شمار اعدامها در ایران در ماه سپتامبر ۲۰۲۵ افزایش یافته است: ههنگاو دستکم ۱۸۷ مورد و سازمان حقوق بشر ایران ۱۷۱ مورد اعدام را ثبت کردهاند.
این آمارها بهدلیل پنهانکاری دستگاه قضایی، بر پایه شبکههای راستیآزمایی و منابع مستقل گردآوری شدهاند.
به گفته سازمان حقوق بشر ایران، در سپتامبر ۲۰۲۵ تنها خبر ۱۰ مورد، معادل کمتر از شش درصد از مجموع اعدامها در آن ماه، از سوی جمهوری اسلامی اعلام شده است.
احمد علمالهدی، نماینده خامنهای در خراسان رضوی با اشاره به جنگ ۱۲ روزه گفت: «حملات پیدرپی اسرائیل به سرزمین ما تنها به سرکوب توانمندیهای امنیتی رسید و نیروی انتظامی به عنوان پشتوانه اصلی دفاع، هرگز غلبهای نپذیرفت.»
او افزود: «دشمن در جنگ نقطه ضعفی برای تهاجم به فراجا نیافت.»
روزنامه فرهیختگان در گزارشی از ثبت نام دانشآموزان اتباع در مدارس شهرستان مهدیشهر در استان سمنان، نوشت: «بر اساس برخی شنیده ها، دانشآموزان اتباع حق تحصیل در رشتههای ریاضی و تجربی را ندارند.»
این روزنامه افزود: «دانشآموزان اتباع متوسطه تنها به صورت آنلاین حق تحصیل دارند.»
این گزارش توضیح داده که به دلیل درگیری پیش آمده میان یکی از اتباع مجاز ساکن در مهدیشهر و شهروندان آن، اکنون فرزندانشان از تحصیل بازماندهاند و درحال حاضر تمام اتباع مجاز به دلیل تخلف یک شخص مجازات میشوند.