نتایج یک تحقیق: رقابت بر سر جفت‌گیری طول عمر حیوانات نر را کمتر می‌کند
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که رقابت برای جفت‌گیری می‌تواند علت اصلی طول عمر بیشتر زنان و ماده‌های پستاندار در مقایسه با مردان و نرها باشد.
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که رقابت برای جفت‌گیری می‌تواند علت اصلی طول عمر بیشتر زنان و ماده‌های پستاندار در مقایسه با مردان و نرها باشد.
پژوهشگران موسسه ماکس پلانک در انسان‌شناسی تکاملی دریافتند که در میان حیوانات پستاندار، نرها روش‌های جفت‌گیری پرتحرک و پرانرژی دارند، مانند برخورد شاخ‌های گوزن‌ها، که اغلب منجر به جراحت و کوتاه‌تر شدن عمر می‌شود.
در میان هزار و ۱۷۶ گونه پستاندار و پرنده‌ای که برای بررسی اینکه کدام جنس بیشتر عمر می‌کند مطالعه شدند، ماده‌ها در پستانداران به طور متوسط ۱۳ درصد بیشتر از نرها عمر می‌کنند، در حالی که در پرندگان، نرها حدود پنج درصد بیشتر عمر می‌کنند.
پستانداران و پرندگان نر هر دو ویژگی‌هایی مانند نشانه‌های رنگارنگ، شاخ، شاخچه و جثه بزرگ‌تر را برای افزایش موفقیت تولیدمثلی پرورش می‌دهند. اما اگر چندهمسری باشند و با چندین جفت رابطه داشته باشند، عمرشان ممکن است کوتاه شود.
در پستانداران چندهمسری که رقابت شدید است، نرها معمولا به دلیل نبرد با سایر نرها برای به دست آوردن جفت زودتر از ماده‌ها می‌میرند. در مقابل، بسیاری از پرندگان تک‌همسر هستند، به این معنا که فشار رقابتی کمتر است و نرها اغلب بیشتر عمر می‌کنند.
پژوهشگران با بررسی اسکن مغزی رقصندگان، نوازندگان، هنرمندان تجسمی و بازیکنان بازی‌های ویدیویی در ۱۰ کشور مختلف دریافتند سرگرمی‌های خلاقانه با کمک به حفظ ارتباط عملکردی در بخش‌هایی از مغز که بیش از دیگر نواحی در معرض زوال هستند، می‌توانند روند طبیعی پیری مغز را آهسته‌تر کنند.
وب‌سایت یورو نیوز بر اساس نتایج این مطالعه که در مجله «نیچر کامیونیکیشنز» منتشر شد، گزارش داد افرادی که به‌طور منظم به این گونه فعالیت‌ها می‌پردازند، مغز جوان‌تری دارند.
افراد تازه‌کار نیز با یادگیری مهارت‌های جدید از مزایای مشابهی برای سلامت مغز بهره‌مند می‌شوند.
ساعت‌های مغزی و ارتباطات عصبی
به گفته آگوستین ایبانیز، عصب‌شناس دانشگاه آدولفو ایبانیز شیلی و یکی از نویسندگان این مطالعه، شواهد زیست‌شناختی قوی درباره تاثیر خلاقیت بر سلامت ذهنی بسیار اندک بود.
در نتیجه پژوهشگران با استفاده از داده‌های تصویربرداری مغزی هزار و ۲۴۰ نفر از ۱۰ کشور مختلف، مدل‌های یادگیری ماشینی به نام «ساعت‌های مغزی» ساختند.
این مدل‌ها با بررسی نحوه هماهنگی نواحی مختلف مغز با یکدیگر، سن بیولوژیکی مغز را تخمین می‌زنند و با سن تقویمی آن مقایسه می‌کنند.
سپس محققان این مدل را روی ۲۳۲ نفر که به‌طور منظم به رقص، نقاشی، نوازندگی یا بازی‌های ویدیویی می‌پردازند، اعمال کردند.
نتایج مشخص کرد در همه این فعالیت‌ها، افراد دارای مغزی جوان‌تر از سن واقعی خود بودند.
بیشترین تاثیر در رقصندگان تانگو مشاهده شد که مغزشان به طور متوسط هفت سال جوان‌تر به نظر می‌رسید.
تقویت مناطق آسیب‌پذیر مغز
محققان دریافتند بیشترین تاثیر در ناحیه پیشانی-آهیانه‌ای مغز رخ می‌دهد که برای تصمیم‌گیری و حافظه کاری حیاتی است و معمولا سریع‌ترین کاهش را با افزایش سن نشان می‌دهد.
شرکت‌کنندگان باتجربه همچنین ارتباطات قوی‌تری در شبکه‌های مرتبط با ریتم، حرکت و هماهنگی نشان دادند.
برای بررسی تاثیر یادگیری مهارت جدید در سنین بالاتر، محققان ۲۴ داوطلب را برای یادگیری بازی «استارکرافت-۲»، یک بازی ویدیویی پیچیده و استراتژیک، آموزش دادند.
گروه دیگری بازی ساده‌تری یاد گرفتند.
پس از چند هفته، تازه‌کاران استارکرافت-۲، کاهش سن مغزی و بهبود نمرات توجه را نشان دادند که با افزایش فعالیت در مناطقی از مغز همراه است که با ادراک و تشخیص اشیا مرتبط است. چنین تغییری در گروه کنترل مشاهده نشد.
مکانیسم‌های احتمالی تاثیر خلاقیت
فرانسیسکا رودریگز، دانشمند علوم شناختی مرکز بیماری‌های نورودژنراتیو آلمان، معتقد است اثرات کاهش سن مغز، احتمالا به این دلیل رخ می‌دهند که خلاقیت نواحی بیشتری از مغز را نسبت به تمرینات شناختی معمول مانند پازل و بازی‌های فکری درگیر می‌کند.
همچنین شواهدی وجود دارد که مشارکت خلاقانه موجب افزایش دوپامین و فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز می‌شود.
این مواد شیمیایی از یادگیری و رشد نورون‌ها و سیناپس‌های جدید حمایت می‌کنند.
ایبانیز تاکید کرد: «نیازی نیست لئوناردو داوینچی باشید تا از اثرات فعالیت خلاقانه بهره‌مند شوید ....»
بنابراین اگر قصد یادگیری پیانو، پیوستن به کلاس رقص تانگو یا امتحان کردن نقاشی را دارید، مغزتان از شما سپاسگزار خواهد شد.
