رییس پیشین صداوسیما: برخی مسئولان دیگر موبایل ندارند و محل استقرارشان هم معلوم نیست

سایت خبرآنلاین دوشنبه ۲۱ مهرماه گزارش داد پیگیری‌هایش از منابع آگاه در دانشگاه تهران نشان می‌دهد قتل این زن به‌دست همسرش صورت گرفته است.

خبرآنلاین در ادامه نوشت شیوا علینقیان، مدرس سابق دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، با انتشار پستی در صفحه شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی، وقوع این قتل را تایید کرده است.

تا زمان انتشار این گزارش، جزییات بیشتری درباره روند رسیدگی قضایی و انگیزه قتل قائمی، از سوی منابع رسمی منتشر نشده است.

سایت هه‌نگاو در گزارشی نوشت قائمی ۱۹ مهر‌ماه به‌دست همسر خود خفه شده و به قتل رسیده است.

این سایت حقوق بشری، از قتل قائمی به‌عنوان نمونه‌ای دیگر از زن‌کشی در ایران نام برد و نوشت قتل او دوباره توجه به خشونت علیه زنان، حتی در میان تحصیل‌کردگان و فعالان اجتماعی را نشان می‌دهد.

هه‌نگاو اضافه کرد: «جمهوری اسلامی با سلب نظام‌مند حقوق بنیادین زنان و تصویب و اجرای قوانین زن‌ستیز، نه تنها در مواردی مستقیما مسئول قتل زنان است، بلکه زمینه و بستر ارتکاب چنین جنایاتی را به شدت تسهیل و تقویت می‌کند.»

در سال‌های اخیر، موارد زن‌کشی در ایران افزایش یافته و بخش چشم‌گیری از آن ذیل عنوان «قتل‌های ناموسی» رخ داده است.

۱۱ مهرماه، سازمان حقوق بشر هانا گزارش داد زنی به نام شهلا کریمانی، ۳۸ ساله و اهل مهاباد، به دست همسر و برادر همسر خود «به شکل وحشیانه‌ای» خفه شد.

۱۷ مرداد، هه‌نگاو اعلام کرد در ماه ژوییه ۲۰۲۵ دست‌کم ۱۴ زن در شهرهای مختلف ایران به قتل رسیدند که بیشتر آنان قربانی خشونت از سوی نزدیکان خود، از جمله همسرانشان شدند.

سایت حقوق بشری هرانا نیز هشتم مرداد گزارش داد دست‌کم ۴۵ زن در ایران طی چهار ماه نخست سال جاری به دست مردان خانواده کشته شدند.

هرانا پیش‌تر گزارش داده بود در سال ۱۴۰۳، در حوزه حقوق زنان، دست‌کم ۱۵۸ مورد قتل زنان، ۱۶ هزار و ۵۶۷ مورد خشونت خانگی و ۳۰ هزار و ۶۴۲ مورد برخورد با عنوان «بدحجابی» برای زنان ثبت شده است.

با وجود افزایش موارد زن‌کشی در ایران، لایحه تامین امنیت زنان که نزدیک به ۱۴ سال پیش تنظیم شد، از دولت و قوه‌ قضاییه گذشت اما هنوز در راهروهای مجلس معطل مانده است.

مای‌ ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، چهارم مهرماه در گزارشی درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، با اشاره به دست‌کم ۱۰۸ مورد زن‌کشی در کشور گفت که نبود قانون جامع علیه خشونت خانگی و جرم‌انگاری نشدن «تجاوز زناشویی»، زمینه را برای خشونت بیشتر علیه زنان فراهم کرده است.

این تجمعات دوشنبه ۲۱ مهرماه در شهرهایی از جمله اصفهان، اهواز، تبریز، تهران، زنجان، سنندج، کرمانشاه و مریوان شکل گرفت و حاضران در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالباتشان، به سیاست‌های «ستاد اجرایی فرمان امام» و «بنیاد تعاون سپاه پاسداران» که سهامداران عمده شرکت مخابرات هستند، اعتراض کردند.

بازنشستگان در این تجمعات شعارهایی چون «تا حق خود نگیریم/ نهضت ادامه دارد»، «حقوق بازنشسته/ تمام می‌شه یک هفته»، «اعتماد مبین سپاه/ حق ماها را خورده است»، «ستاد فرمان امام/ حق ماها را خورده است، مخابرات را برده است»، «این همه بی‌عدالتی/ هرگز ندیده ملتی»، «معیشت و خواروبار/ به‌روز باید گردد» و «بیمه تکمیلی/ اصلاح باید گردد»، سر دادند.

شماری از معترضان در برخی شهرها پلاکاردهایی با شعارهای «دولت پر ادعا/ حاصل وعده‌ها کجاست»، «سهامدار ظالم/ ننگت باد ننگت باد»، «مخابرات حیا کن/ وعده‌هات را ادا کن»، «سهامدار ظالم/ مخابرات را رها کن» و «تا حق خود نگیریم/ دوشنبه‌ها می‌آییم» در دست گرفتند.

کارکنان و بازنشستگان مخابرات در سال‌های اخیر بارها در اعتراض به تاخیر در پرداخت مطالبات و کمک‌هزینه‌های رفاهی و مشکلات بیمه و خدمات درمانی، با خواست بازنگری در همسان‌سازی، در نقاط مختلف ایران تجمع کرده و خواستار رسیدگی به مطالباتشان شده‌اند.

آن‌ها در سال‌های گذشته بیش از ۱۰۰ تجمع در اعتراض به وضعیت خود، به صورت سراسری در استان‌های مختلف برگزار کرده‌اند.

تجمع نانوایان شیراز و کارگران چوکا

همزمان با تجمع بازنشستگان مخابرات در شهرهای مختلف کشور، نانوایان شیراز نیز ۲۱ مهرماه در اعتراض به «پرداخت‌ نشدن چندماهه یارانه‌ها، فساد و ناکارآمدی در مدیریت نان کشور، کارکرد نامناسب سامانه نانینو و هزینه‌های سنگین تولید نان»، در برابر استانداری فارس تجمع کردند.

نانوایان معترض حاضر در این تجمع، شعارهایی از جمله «وعده وعید کافیه/ سفره ما خالیه»، «یارانه‌مان کجا رفت/ دود شد و هوا رفت» و «یک اختلاس کم بشه/ مشکل ما حل می‌شه»، سر دادند.

کارگران صنایع چوب و کاغذ ایران (چوکا) نیز ۲۱ مهر در شهرستان رضوان‌شهر استان گیلان در اعتراض به‌ واریز نشدن حقوق خود، در محدوده شرکت تجمع اعتراضی برگزار کردند.

خبرگزاری ایلنا به نقل از این کارگران نوشت: «حقوق شهریور واریز نشده و ما در پرداخت اجاره خانه، اقساط بانکی و خرید مایحتاج حداقلی خانوادهایمان دچار مشکل شده‌ایم.»

کارگران صنایع چوب و کاغذ ایران که به‌نوشته ایلنا حدود ۷۰۰ تن هستند، گفته‌اند که پولی برای تامین هزینه‌های آموزش فرزندانشان ندارند، پیگیری زیادی کرده‌اند اما نتیجه‌ای نگرفته‌اند.

بر اساس گزارش سالانه هرانا، تنها در سال ۱۴۰۳ دست‌کم سه‌هزار و ۷۰۲ تجمع اعتراضی و اعتصاب در حوزه‌های مختلف از جمله کارگری، صنفی، دانشجویی، محیط‌‌زیست و اندیشه و بیان در ایران ثبت شده است.

سایت حال‌وش که اخبار شهروندان بلوچ در ایران را پوشش می‌دهد، دوشنبه ۲۱ مهر گزارش داد خودروی حامل کودکان کار و کارگران بلوچ با ستون‌های بتنی در عوارضی باغچه مشهد برخورد کرد.

به‌نوشته حال‌وش، در این خودرو ۱۴ سرنشین بلوچ از جمله چند کودک کار، از روستاهای شهرآباد و سالارآباد مشهد سوار بوده‌اند که برای چیدن زعفران به سمت فریمان حرکت می‌کردند.

حال‌وش به نقل از منابع خود نوشت برخی از سرنشینان این خودرو بین هفت تا ۱۲ سال داشته‌اند و برای کمک به مخارج زندگی خانواده‌هایشان در برداشت زعفران شرکت می‌کردند.

شماری از این کودکان نیز از افراد فاقد شناسنامه یا مدارک هویتی بوده‌اند که از فرصت تحصیل و‌ رفتن به مدرسه محروم بوده‌اند.

این دست سوانح برای خودروهای حامل کارگران فصلی، به‌ویژه در فصل برداشت، در جاده‌های کشور مسبوق به سابقه است و بارها به مرگ‌های جمعی انجامیده است.

در یکی از این موارد در خرداد ۱۴۰۳، در پی واژگونی یک خودروی پراید در مسیر دهدشت به بهبهان دو زن جان خود را از دست دادند و سه نفر دیگر زخمی شدند. آن‌ها زنان کارگری بودند که برای گوجه‌چینی به بهبهان می‌رفتند.

خبرگزاری ایلنا دوشنبه ۲۱ مهرماه در گزارشی با اشاره به کشته‌ شدن دست کم پنج کارگر مزرعه در جاده‌های خراسان نوشت مجروحان به بیمارستان منتقل شده‌اند: «اما هنوز آمار دقیق کشته‌شدگان و وضعیت مصدومان اعلام نشده است.»

یک شاهد عینی در خصوص رخداد دوشنبه در خراسان رضوی به حال‌وش گفت: «من سرویس‌ کارگرها هستم. با ماشین خودم دنبالشان بودم که ناگهان صدای مهیبی مثل انفجار شنیدم. وقتی رسیدم، ماشین به ستون‌های بتنی عوارضی خورده بود و صحنه وحشتناکی بود. بیشترشان بچه بودند، دست‌کم پنج نفر همان‌جا جان دادند.»

یکی دیگر از شاهدان این رخداد نیز گفت: «در جعبه عقب ماشین حدود ۱۰ بچه کنار چند کارگر بزرگ‌تر نشسته بودند .... حالا چند خانواده عزادار شدند.»

با توجه به بی‌تفاوتی جمهوری اسلامی به موضوع کارگران به‌‎خصوص کودکان کار در ایران، آمار دقیقی درباره تعداد این کودکان و محل کار آن‌ها در شهرهای مختلف کشور وجود ندارد.

رضا شفاخواه، دبیر کمیته حقوق کودک کارگروه حقوق بشر اتحادیه سراسری کانون‌های وکلا، خرداد ۱۴۰۳ از وجود ۱۹ میلیون حاشیه‌نشین در ایران خبر داد و گفت آخرین آمار رسمی از تعداد کودکان کار، «جمعیتی سه میلیون نفری» است.

سایت حقوق بشری هرانا نیز اردیبهشت‌ماه در گزارشی به مناسبت روز جهانی کارگر نوشت در بازه زمانی ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ تا هشت اردیبهشت ۱۴۰۴، حداقل ۱۶ هزار و ۲۷۳ کارگر بر اثر حوادث کار مجروح شدند و دست‌کم دو هزار و ۸۱ کارگر دیگر جان خود را از دست دادند.