زن ۲۵ ساله در سرپل‌ذهاب به دست یکی از اعضای خانواده کشته شد
رسانه حقوق بشری هانا گزارش داد سارینا رنجبر، ۲۵ ساله در شهرستان سرپل‌ذهاب، دوشنبه ۲۸ مهر از سوی یکی از اعضای خانواده خود به قتل رسید.
رسانه حقوق بشری هانا گزارش داد سارینا رنجبر، ۲۵ ساله در شهرستان سرپل‌ذهاب، دوشنبه ۲۸ مهر از سوی یکی از اعضای خانواده خود به قتل رسید.
طبق این گزارش او متاهل و مادر بوده است.
روزنامه اعتماد ۲۷ مهرماه گزارش داد در سه هفته گذشته بیش از ۱۰ زن در استان‌های آذربایجان غربی، تهران، کردستان، سیستان و بلوچستان و همدان به دست مردان نزدیک خانواده خود کشته شده‌اند.
وکیل احسان فریدی، دانشجوی ۲۲ ساله محکوم به اعدام، گفت که تقاضای اعاده دادرسی موکلش در دیوان عالی کشور رد شده اما دوباره اعتراض خواهد کرد. محمود بهزادی‌راد با اشاره به رد سریع درخواست اعاده دادرسی موکلش گفت احتمال می‌دهد دیوان، هشت صفحه اعاده دادرسی‌اش را حتی نخوانده است.
بهزادی‌راد چهارشنبه ۳۰ مهرماه در گفت‌وگو با سایت انصاف‌نیوز، گفت ۲۲ مهرماه درخواست اعاده‌ی دادرسی خود را ثبت کرد و ۲۳ مهر این درخواست به شعبه رفت و ساعت ۱۲:۵۰ رد شد.
این وکیل دادگستری اضافه کرد: «احتمالا هشت صفحه اعاده من را حتی نخوانده‌اند! احتمال می‌دهم برای بالا رفتن آمار آخر ماه بی‌توجه پرونده‌های زیادی را رد می‌کنند که مزایایی شامل حال کارکنان آن شعبه شود.»
او در ادامه گفت اول آبان مجددا به دیوان عالی کشور می‌رود و به این رای اعتراض و تقاضا خواهد کرد تا پرونده به شعبه‌ای جز شعبه ۲۹ برود.
فریدی ۲۶ مهرماه از زندان تبریز به بازداشتگاه اداره اطلاعات تبریز منتقل شد و پس از چند روز بازجویی در ۲۹ مهرماه مجددا به زندان بازگردانده شد.
مادر این زندانی سیاسی محکوم به اعدام، پیش از این در ۲۲ مهرماه با انتشار ویدیویی گفته بود: «احسان هنگام دستگیری کمتر از ٢٠ سال داشت و حالا ١٧ ماه است که پشت میله‌های زندان، با امید و اضطراب و بیم و نوید، زیستن و مرگ را لحظه به لحظه نفس می‌کشد.»
بازداشت و صدور حکم اعدام
فریدی نخستین‌بار ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ به‌دست سازمان اطلاعات نیروی انتظامی بازداشت و پس از نزدیک به یک ماه نگهداری در بازداشتگاه این سازمان، با قرار وثیقه آزاد شد.
او ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ و در جریان مراجعه به شعبه ۱۵ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز که شعبه ویژه رسیدگی به جرایم امنیتی است، بازداشت و به زندان این شهر منتقل شد.
بهزادی‌راد در خصوص چگونگی بازداشت موکلش گفت او ساعت چهار صبح چهارشنبه‌سوری در سال ۱۴۰۲ در سه کیلومتری دادگستری و در جهتی خلاف این ساختمان درحالی‌که دو کوکتل مولوتف همراهش بوده دستگیر شد.
او ادامه داد: «گزارشی که نیروی انتظامی از دستگیری این جوان نوشته عجیب و غریب و شبیه به فیلم‌های هالیوودی است. در گزارش گفته‌اند این جوان "جلیقه‌ی انفجاری" یا سلاح جنگی داشته. حالا منظور از سلاح جنگی چیست؟! ۵۰ گرم باروت!»
این وکیل دادگستری در مورد گزارش نیروی انتظامی گفت: «در گزارش، تخریب عمدی اموال عمومی به فریدی نسبت داده شده و در ادامه همان گزارش مشخص می‌شود که هیچ تخریبی در اموال عمومی صورت نگرفته. ظاهرا گزارش‌دهنده نیت‌خوانی کرده که او قصد داشته دادگستری را به آتش بکشد.»
او با اشاره به آزادی موقت موکلش ۹ روز پس پس از بازداشت در سال ۱۴۰۲، گفت: «در دادگاه اتفاقاتی که در سال‌های گذشته در تبریز رخ داده و معلوم نشده مسبب آن‌ها چه کسی بوده به احسان فریدی نسبت داده شده است.»
تغییر عنوان اتهامی
به‌گفته بهزادی‌راد، قاضی از فریدی خواسته از نهادهای آسیب‌دیده رضایت بگیرد؛ فریدی گفته محل‌ها را نمی‌شناسد و در نتیجه بحث بالا گرفت و قاضی خشمگین شد و آزادی با وثیقه به بازداشت تبدیل و اتهام از «شروع به محاربه» به «محاربه» و «افساد فی‌الارض» تشدید شد.
او اضافه کرد که در پرونده‌های مشابه حداکثر پنج سال حبس داده‌اند و افزود: «پرونده کوکتل مولوتف به شعبه ۱۰۸ دادگاه کیفری رفت و حکم ۱۸ ماه حبس را گرفت! متاسفانه دادگاه انقلاب همین پرونده کوکتل مولوتف را "افساد فی‌الارض" تشخیص داده و بعد هم حکم اعدام صادر کرده است.»
این وکیل دادگستری به بی‌ربط بودن کوکتل مولوتف و سلاح جنگی اشاره کرد و گفت: «در اعتراضات جلیقه زردهای پاریس ممکن است ده‌ها هزار کوکتل مولوتوف پرتاب شود. یعنی ده‌ها هزار نفر باید حکم محاربه می‌گرفتند و اگر ایران بودند اعدام می‌شدند؟!»
او افزود: «چند هزار ماشین پلیس را آتش زدند. بیشترین حکمی که دادند دو ماه حبس بود! آن هم چون چندین مامور پلیس را کتک زده بودند!»
فریدی که در زمان دستگیری دانشجوی مهندسی ساخت و تولید دانشگاه تبریز بود، در بهمن‌ماه ۱۴۰۳ از سوی علی شیخلو، رییس شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز، به اعدام محکوم شد و این حکم تاکنون سه بار در دیوان تایید شده است.
در حال حاضر علاوه بر زندانیان جرایم عمومی که روزانه در زندان‌های ایران به دار آویخته می‌شوند، حدود ۷۰ زندانی در زندان‌های سراسر کشور با اتهامات سیاسی در خطر تایید یا اجرای حکم اعدام قرار دارند و بیش از ۱۰۰ تن نیز با اتهامات مشابه با خطر صدور حکم مرگ روبهرو هستند.
پس از چند روز گمانه‌زنی و سکوت مقام‌های رسمی، وزیر راه و شهرسازی سرانجام تایید کرد در پی بروز برخی «ناهماهنگی‌ها» در روند بازرسی از او در فرودگاه اردبیل، از پرواز صرف‌نظر کرده و تصمیم گرفته از مسیر زمینی راهی تهران شود. ایران‌اینترنشنال پیش‌تر گزارشی در این خصوص منتشر کرده بود.
فرزانه صادق چهارشنبه ۳۰ مهر در مصاحبه با خبرنگاران پس از جلسه هیات دولت، به حواشی فرودگاه اردبیل اشاره کرد و گفت: «به‌دلیل عدم آگاهی تیم بازرسی از پروتکل‌ها و تشریفات مربوط به مقامات سیاسی، وزرا و مسئولان دولتی، ناهماهنگی‌هایی پیش آمد که امکان انجام پرواز را از بین برد.»
او افزود: «این مساله می‌توانست باعث معطلی مسافران داخل هواپیما شود. به همین دلیل، تصمیم گرفتیم به‌صورت زمینی بازگردیم.»
ایران‌اینترنشنال پیش‌تر گزارش داد وزیر راه و شهرسازی ۲۲ مهر پس از تن ندادن به بازرسی در روند اجرای پروتکل‌های امنیتی و مشاجره با ماموران در فرودگاه اردبیل، از پرواز صرف‌نظر کرد.
بر اساس این گزارش، صادق ساعاتی بعد از این حادثه، مدیرکل فرودگاه‌های استان و رییس فرودگاه اردبیل را شبانه عزل کرد.
روابط عمومی شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران ۲۴ مهر با انتشار بیانیه‌ای، تغییر مدیر فرودگاه اردبیل را تایید کرد اما نوشت: «تغییرات مدیریتی در تمامی بخش‌ها امری طبیعی است و بر اساس ارزیابی‌ها و ملاحظات مدیریتی انجام می‌شود.»
شرکت فرودگاه‌ها هرگونه ارتباط میان برکناری مدیر فرودگاه اردبیل و درگیری‌های پیش‌آمده بر سر بازرسی از وزیر راه را تکذیب کرد و آن را «شایعه»، «محتوای حاشیه‌ای» و «برداشت نادرست» خواند.
در ادامه این بیانیه آمده بود: «مطابق قوانین و دستورالعمل‌های رسمی، بازرسی وسایل همراه شخصیت‌های کشوری از جمله اعضای هیئت دولت، وزرا و مقامات عالی‌رتبه، تابع ضوابط مشخص و مصوب مراجع ذی‌صلاح انجام می‌شود.»
پایگاه خبری عصر ایران ۲۶ مهر بیانیه شرکت فرودگاه‌ها را «غیرحرفه‌ای و پرخطا» توصیف کرد و نوشت این اطلاعیه و همچنین سکوت شخص صادق، روابط عمومی وزارت راه و فرودگاه اردبیل مهر تاییدی بر حواشی رخ‌داده به شمار می‌رود.
این رسانه افزود: «اگر اتفاق رخ نداده، چرا وزیر و وزارت راه تکذیب نمی‌کنند؟ اگر اتفاق رخ داده، چرا با تایید خبر از عملکرد خود دفاع نمی‌کنند؟»
با این حال، وزیر راه در مصاحبه ۳۰ مهر خود با خبرنگاران تنها به «ناهماهنگی‌ها» در تشریفات بازرسی اشاره کرد و سخنی از برکناری رییس فرودگاه اردبیل به میان نیاورد.
این نخستین بار نیست که نام وزیر راه و شهرسازی در مرکز یک جنجال رسانه‌ای قرار می‌گیرد. پیش‌تر در خردادماه، افشای هزینه حدود یک میلیارد تومانی سفر او و خانواده‌اش به جزیره کیش از محل بودجه عمومی، واکنش‌های گسترده‌ای را برانگیخته بود.
اسماعیل احمدی‌مقدم، رییس دانشگاه عالی دفاع ملی، گفت: «روند صلح و آتش‌بس در غزه روند شکننده‌ای است. روند صلح غزه با بدعهدی‌هایی روبهرو خواهد بود و اساساً این توافقنامه هم ممکن است ملغی شود. حکاس پابرجا است و به راه خود ادامه می‌دهد.»
اسماعیل احمدی‌مقدم افزود: «نتانیاهو دارای پارادایمی بحران‌زا در سیاست‌ورزی خود است و موجودیت او وابسته به جنگ است؛ لذا اقداماتی که در زمینه آتش‌بس صورت گرفته، اطمینان‌بخش نبوده است و کسی به این روند خوش‌بین نیست.»
او حماس را «پابرجا» خواند و افزود: «اگر به تاریخ فلسطین نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که حماس از ابتدا اسلحه نداشت، بلکه یک جنبش فرهنگی بود و بعدها بر اساس اقتضائات، مسلح شد و حاکمیت غزه را در یک مسیر دموکراتیک به دست آورد. موضوع و مسئله اصلی، فلسطین است و تا این مسئله حل نشود، حتی اگر هم حماس خلع سلاح شود، باز هم اسرائیل کاری از پیش نخواهد برد.»
قاسم ابوطالبی، رییس شورای عالی نظام پرستاری کشور، از کمبود ۱۶۵ هزار پرستار در ایران خبر داد. هم‌زمان عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، تاخیر در پرداخت معوقات پرستاران را ناشی از دو عامل اصلی، تخصیص نیافتن اوراق بودجه و تاخیر بیمه‌ها در پرداخت تعهدات مالی عنوان کرد.
ابوطالبی چهارشنبه ۳۰ مهرماه در مراسم روز پرستار در شیراز گفت: «نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در ایران ۹ دهم است در حالی که قرار بود تا پایان برنامه ششم این رقم به یک و ۸ دهم برسد.»
او متوسط سه پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی را استاندارد دنیا دانست و گفت: «در حال حاضر ۱۶۵ هزار پرستار در کشور مشغول خدمت هستند که با این میزان کمبود، نیاز به جذب همین تعداد پرستار در کشور هستیم تا کمبود پرستار در مراکز درمانی برطرف شود.»
به گفته ابوطالبی، طرح استخدام سالانه ۱۵ هزار پرستار در وزارت بهداشت تدوین و در حال طی مراحل تصویب است.
پیش از این در ۱۴ مهرماه، محمد شریقی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران گفته بود که شرایط دشوار کاری، فشارهای روانی و نابرابری مزدی باعث شده بسیاری از پرستاران از این شغل دل‌زده شوند و به دنبال راهی برای خروج از بیمارستان‌ها باشند.
شریقی‌مقدم وضعیت پرستاری در ایران را بحرانی خواند و گفت در حالی که نظام سلامت با کمبود شدید نیرو روبهرو است، بیش از ۶۰ هزار پرستار در ایران بیکارند و ظرفیت دانشکده‌های پرستاری هم سال به سال افزایش می‌یابد.
تجمع پرستاران در کرمانشاه و خوزستان
خبرگزاری ایلنا، چهارشنبه ۳۰ مهرماه از تجمع پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در اعتراض به عدم پرداخت معوقات و حقوق‌های پایین خبر داد و به نقل از آن‌ها نوشت بیش از ۹ ماه است تعرفه‌های پرستاری‌شان پرداخت نشده و بسیاری حتی حقوقی کمتر از ۲۰ میلیون تومان دریافت می‌کنند.
هم‌زمان پرستاران خوزستان نیز مقابل استانداری این استان تجمع کردند و با تاکید بر ضرورت پرداخت معوقات و اصلاح شرایط کاری، خواستار توجه مسئولان به مشکلات معیشتی و حقوقی خود شدند.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت در گفت‌وگو با ایلنا دلیل معوقات پرستاران در کرمانشاه و خوزستان را تاخیر در پرداخت تعهدات بیمه‌ها و محقق‌نشدن تخصیص اوراق قرضه به مبلغ ۸۰ هزار میلیارد تومان برای وزارت بهداشت در بودجه ۱۴۰۴ عنوان کرد.
پرستاران و اعضای کادر درمان در ایران طی سال‌های گذشته بارها در اعتراض به رسیدگی‌نشدن به خواسته‌ها و مطالبات خود تجمع، تحصن و اعتصاب کرده‌اند.
کمبود شدید پرستار و بی‌پاسخ‌ماندن مطالبات صنفی در ایران در حالی ادامه دارد که بر‌اساس شاخص‌های استاندارد سلامت، یا باید به ازای هر هزار نفر جمعیت سه پرستار در نظام درمان حضور داشته باشد، یا برای هر تخت بیمارستانی دست‌کم دو پرستار به‌کار گرفته شوند.
با این‌همه، بر پایه گزارش‌ها، ایران حداکثر به نیمی از این حداقل‌های توصیه‌شده دست یافته است؛ شکافی که خود را در شیفت‌های طولانی، فرسودگی شغلی و کاهش کیفیت خدمات، به‌ویژه در اورژانس و آی‌سی‌یو، عیان می‌کند.
کاملیا سجادیان، مادر محمدحسن ترکمان، معترض کشته‌شده در اعتراضات ۱۴۰۱ در صفحه اینستاگرام خود از درگذشت علی آرام، پزشک خبر داد و نوشت او در درمان آسیب‌دیدگان نقش مؤثری داشت و از آن‌ها و خانواده‌های دادخواه هیچ هزینه‌ای دریافت نمی‌کرد.
او نوشت یکی از آشنایان علی آرام گفت: «این پزشک همیشه با مهربانی در کنار مردم بود و حتی تا نیمه‌های شب برای مداوای بیماران تلاش می‌کرد.»
سجادیان افزود که دکتر آرام همیشه از او می‌پرسیده چه زمانی مردم ایران به آرامش می‌رسند.
