مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، عصر پنج‌شنبه اول آبان وارد اسرائیل شد. او در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس اعلام کرد که به اسرائیل آمده است تا بر «تعهد تزلزل‌ناپذیر ایالات متحده به امنیت اسرائیل» تاکید کند.
روبیو در ابتدای ورودش به اسرائیل با بنیامین نتانیاهو در دفتر نخست‌وزیری این کشور در اورشلیم دیدار کرد.
او افزود هدف این سفر، همکاری با شرکای منطقه‌ای برای اجرای «طرح صلح تاریخی رییس‌جمهور ترامپ» و تداوم تلاش‌ها برای «صلح پایدار و ادغام منطقه‌ای در خاورمیانه» است.
وزیر خارجه آمریکا پیش از سفر به اسرائیل هشدار داد اقدام اخیر پارلمان این کشور برای پیشبرد طرح الحاق کرانه باختری، تهدیدی جدی علیه طرح دونالد ترامپ برای پایان دادن به جنگ غزه و حفظ آتش‌بس شکننده کنونی است.شورای همکاری خلیج فارس نیز تصویب این طرح در اسرائیل را محکوم کرد.
روبیو پس از جیدی ونس، معاون رییس‌جمهوری آمریکا و استیون ویتکاف، فرستاده ویژه در امور خاورمیانه، سومین مقام ارشد دولت ترامپ است که این هفته به اسرائیل سفر کرده است.
خبرگزاری رویترز به نقل از مقام یک سازمان امدادرسانی نوشت پاک‌سازی سطح نوار غزه از مواد منفجره عمل‌نکرده احتمالاً بین ۲۰ تا ۳۰ سال طول خواهد کشید و این منطقه را «میدان مین وحشتناک و ناشناخته‌ای» توصیف کرد.
طبق داده‌های سازمان ملل، بیش از ۵۳ نفر در اثر باقی‌مانده‌های جنگ دو‌ساله اسرائیل و حماس کشته و صدها نفر زخمی شده‌اند؛ با این حال، گروه‌های امدادی این رقم را بسیار کمتر از واقعیت می‌دانند.
آتش‌بس حاصل از میانجی‌گری آمریکا در ماه جاری امیدها را برای آغاز عملیات پاک‌سازی از میان میلیون‌ها تُن آوار افزایش داده است.
یک کارشناس مواد منفجره در این سازمان گفت: «اگر بخواهیم به پاک‌سازی کامل برسیم، چنین چیزی هرگز اتفاق نمی‌افتد، چون مین‌ها در اعماق زمین‌اند و نسل‌ها طول می‌کشد تا پیدا شوند.»او افزود: «پاک‌سازی سطحی، در یک نسل ممکن است؛ شاید ۲۰ تا ۳۰ سال زمان ببرد. این فقط تراشیدن بخش کوچکی از یک مشکل بسیار بزرگ است.»
در آمریکا، شعار همیشگی سیاستمداران «تغییر» است، اما وقتی پای سن و سال به میان می‌آید، واقعیت چندان تغییر نکرده است.
واشینگتن امروز بیش از هر زمان دیگری به باشگاهی از کهنسالان شباهت دارد؛ مردان و زنانی که در دهه هشتم یا حتی نهم عمرشان هنوز در رأس یکی از جوان‌ترین ملت‌های دنیا تصمیم می‌گیرند.
پیرترین رهبران تاریخ آمریکا
سناتور میچ مک‌کانل، نماینده جمهوری‌خواه ایالت کنتاکی و رهبر پیشین جمهوری‌خواهان در سنا، هفته گذشته هنگام حرکت به‌سوی صحن سنا برای شرکت در یک رأی‌گیری، در زیرزمین ساختمان کنگره زمین خورد. این حادثه تازه‌ترین نشانه از وضعیت جسمی شکننده اوست؛ مک‌کانل ۸۳ سال دارد و به‌علت کهولت سن ضعف شدید شنوایی دارد و به همین دلیل با خبرنگاران صحبت نمی‌کند.
جو بایدن، رییس‌جمهوری قبلی، که در ۸۲ سالگی کاخ سفید را ترک کرد، پیرترین رییس‌جمهوری تاریخ ایالات متحده است.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری ۷۹ ساله فعلی نیز فقط سه سال از بایدن جوان‌تر است. در واقع، در انتخابات اخیر امریکا هر دو گزینه اصلی از نسل کسانی بودند که در دوران جنگ جهانی دوم متولد شده‌اند.
وقتی سیاستمداران جلو دوربین «یخ می‌زنند»
در سال‌های اخیر، چندین ویدیو از سیاستمداران سالخورده در کنگره خبرساز شده است.
میچ مک‌کانل، رهبر پیشین جمهوری‌خواهان در سنا، روی زمین افتاد و یا حتی پیش از ان در دو کنفرانس خبری پشت تریبون «خشک» شد و برای چندین ثانیه بدون هیچ واکنشی به نقطه‌ای خیره ماند. پزشکان بعدها گفتند این وضعیت می‌تواند ناشی از افت فشار یا سکته خفیف باشد.
جان لارسون، نماینده دموکرات ۷۷ساله از کانتیکت، در ماه فوریه امسال هنگام سخنرانی در صحن مجلس ناگهان سکوت کرد و پزشکان اعلام کردند دچار «واکنش دارویی» شده است.
داین فاینستاین، سناتور دموکرات از کالیفرنیا، که در ۹۰سالگی هنوز در سمت خود باقی مانده بود، گاه فراموش می‌کرد در جلسه رأی‌گیری حضور دارد و از همکارانش می‌پرسید: «الان باید بله بگویم یا نه؟»
این صحنه‌ها در شبکه‌های اجتماعی به نماد بحران پیری در سیاست آمریکا تبدیل شده‌اند.
وقتی پیرها برای جوان‌ها قانون می‌نویسند
در سنا، وضعیت حتی چشمگیرتر است: میانگین سن سناتورها ۶۵ سال است، و بیش از یک‌سوم اعضا بالای ۷۰ سال دارند. در مقایسه، میانگین سن مردم آمریکا حدود ۳۹ سال است؛ شکافی نسلی که در تاریخ این کشور بی‌سابقه است.
کاربران آمریکایی در شبکه اجتماعی ایکس گاهی با طنز تلخ می‌نویسند: «کسانی که هنوز بلد نیستند از گوشی هوشمند استفاده کنند، درباره هوش مصنوعی قانون تصویب می‌کنند.»
واقعیت این است که بسیاری از اعضای کنگره از فناوری‌های جدید، تغییرات اقلیمی و حتی ساختار شبکه‌های اجتماعی آگاهی اندکی دارند، اما در مورد آن‌ها تصمیم می‌گیرند.
میانگین سنی تصمیم‌گیرندگان در حوزه فناوری در سنا، ۶۴ سال است.
سیاست آمریکا: دولت مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها؟
در آمریکا، سیاستمداران پیر نه‌تنها بازنشسته نمی‌شوند، بلکه اغلب با قدرت بیشتری می‌مانند. دلیل آن ترکیبی است از شهرت، ثروت، نفوذ حزبی و ترس از خلاء قدرت.
برای مثال، نانسی پلوسی، رهبر پیشین مجلس نمایندگان، تا ۸۳سالگی در رأس حزب دموکرات بود. برنی سندرز، نامزد چپ‌گرای دموکرات‌ها، ۸۳ سال دارد و هنوز یکی از چهره‌های پرطرفدار میان جوانان است. چاک گراسلی، سناتور جمهوری‌خواه آیوا، ۹۱ ساله است و گفته قصد دارد در انتخابات آینده نیز شرکت کند.
در مقایسه، میانگین سن وزیران دولت فرانسه ۴۹ سال، و در بریتانیا ۵۰ سال است.
یک «پیرسالاری دموکراتیک»
تحلیلگران از این پدیده با عنوان gerontocracy یا «پیرسالاری» یاد می‌کنند؛ ساختاری که در آن تصمیم‌گیرندگان اصلی متعلق به نسل‌های بسیار مسن‌تر از اکثریت جامعه هستند.
در کشوری که کمتر از ۲۰ درصد مردم بالای ۶۵ سال دارند، اکثریت اعضای سنا در همین گروه سنی‌اند.
منتقدان می‌گویند این شکاف نسلی، تصمیم‌گیری درباره آینده را برای نسل‌های جوان دشوار می‌کند. به‌ویژه در موضوعاتی مانند بحران مسکن، بدهی دانشجویی و تغییرات اقلیمی، نسل جوان احساس می‌کند صدایش در واشینگتن شنیده نمی‌شود.
فکت‌های جالب از سن در قدرت آمریکا
میانگین سن روسای‌جمهوری آمریکا در زمان ورود به کاخ سفید از ۵۴ سال در قرن بیستم به ۷۲ سال در دهه اخیر رسیده است.
تا امروز، چهار رییس‌جمهوری بالای ۷۰ سال در آمریکا قدرت را در دست داشته‌اند و هر چهار نفر در دو دهه گذشته.
حدود ۴۰ درصد اعضای سنا متولد قبل از سال ۱۹۵۵ هستند؛ یعنی زمانی که تلویزیون هنوز سیاه‌وسفید بود.
سن متوسط اولین ورود به کنگره اکنون ۵۲ سال است، در حالی که در دهه ۱۹۷۰ این عدد فقط ۴۰ بود.
آمریکا با وجود انتخابات آزاد، رسانه‌های مستقل و نظام حزبی قدرتمند، هنوز نتوانسته چرخه نوسازی سیاسی را فعال کند. نسل جدید در حاشیه است، و رأی‌دهندگان به‌دلیل عادت یا بی‌اعتمادی، چهره‌های قدیمی را برمی‌گزینند.
پرسش اصلی منتقدان امروز شاید این باشد: آیا زمان آن نرسیده است که قدرت، به نسل جدید سپرده شود — پیش از آنکه نسل قدیم، ناخواسته روی صحنه بیفتد؟
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، روز پنج‌شنبه به ائتلاف اسرائیل دستور داد تا اطلاع ثانوی هرگونه پیشنهاد مربوط به اعمال حاکمیت بر کرانه باختری را متوقف کند.
دفتر نخست‌وزیری اسرائیل اعلام کرد رای‌گیری کنست درباره طرح الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری اقدامی تحریک‌‌‌آمیز از سوی مخالفان برای ایجاد اختلاف در جریان سفر جیدی ونس، معاون ترامپ، به اسرائیل بوده است.
جیدی ونس در پایان سفر خود به اسرائیل گفت سیاست رییس‌جمهوری آمریکا همچنان بر الحاق نشدن کرانه باختری به اسرائیل استوار است.
همزمان ایتامار بن‌گوئر، وزیر امنیت داخلی اسرائیل، خطاب به دونالد ترامپ نوشت: «اسرائیل یک کشور مستقل و دارای حاکمیت است و اعضای کنست طبق نظر خود رأی می‌دهند.»
عربستان سعودی به همراه بیش از ۱۰ کشور عربی و مسلمان در بیانیه‌ای مشترک، پیشرفت طرح‌های الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری در کنست اسرائیل را محکوم کردند.
دونالد ترامپ در گفت‌وگو با مجله تایم که روز پنج‌شنبه منتشر شد، گفت: «روابط اسرائیل و عربستان سعودی تا پایان سال عادی خواهد شد. فکر می‌کنم بسیار نزدیکیم و عربستان قرار است پیش‌قدم شود. آن‌ها مشکل غزه و ایران را داشتند، حالا دیگر آن دو مشکل را ندارند.»
ترامپ در پاسخ به اینکه آیا عربستان سعودی تا پایان سال به توافق ابراهیم می‌پیوندد، گفت: «بله، فکر می‌کنم چنین شود.» او افزود قصد دارد در آینده از نوار غزه بازدید کند.
دونالد ترامپ در بخشی از این مصاحبه با اشاره به اینکه «محمود عباس را رهبر فلسطینیان نمی‌داند»، گفت: «فلسطینی‌ها در حال حاضر رهبر ندارند و حتی نمی‌خواهند داشته باشند، چون هرکس رهبر شد، کشته شد. این شغل جذابی نیست.»
مسیح علی‌نژاد با انتشار ویدیویی از گروگان‌های سفارت آمریکا در تهران و معصومه ابتکار که گفته بود حاضر است به آن‌ها شلیک کند، در شبکه ایکس نوشت: دهه‌ها بعد، همان رژیم آدمکش‌هایی به بروکلین فرستاد تا مرا بکشند. زمان فرق کرده، اما شر همان است.
او افزود بری روزن (از گروگان‌های سابق سفارت آمریکا در تهران) اعلام کرده که هفته آینده در دادگاه فدرال نیویورک در کنار او خواهد بود تا «شاهد اجرای عدالت در برابر دو تبهکار روسی اجیر شده توسط رژیم ایران باشد».
مسیح علی‌نژاد اضافه کرد: پسر همان گروگان‌گیر امروز در لس‌آنجلس آزادانه زندگی می‌کند و از آزادی لذت می‌برد که مادرش همراه با مقام‌های جمهوری اسلامی آن را از میلیون‌ها ایرانی سلب کردند.
علی‌نژاد در انتها نوشت: از همه دعوت می‌کنم برای توقف حملات رژیم جمهوری اسلامی به فعالان و روزنامه‌نگاران خارج از کشور با من همراهی کنند.
