گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از ۳۶ هزار غیرنظامی سودانی از شهرها و روستاهای منطقه کردفان در شرق دارفور گریخته‌اند. این موج گسترده آوارگی تنها چند روز پس از آن رخ داد که نیروهای شبه‌نظامی کنترل شهر الفاشر دارفور را به دست گرفتند.
پایگاه خبری ساینسدیلی دوشنبه ۱۲ آبان گزارش داد این دستاورد می‌تواند راه را برای تشخیص دقیقتر میلیونها بیمار که سالها با بدفهمی و تشخیصهای نادرست روبهرو بوده‌اند هموار کند و همچنین در شناسایی موارد کووید طولانیمدت نیز کاربرد داشته باشد.
سندرم خستگی مزمن یا همان میالژیک انسفالومیلیت که موجب خستگی شدید، طولانیمدت و گاه ناتوانکننده می‌شود، میلیونها نفر را در سراسر جهان، از جمله بیش از ۴۰۰ هزار نفر در بریتانیا، درگیر کرده است.
اکنون دانشمندان دانشگاه «ایست آنگلیا» و شرکت «آکسفورد بایوداینامیکس» آزمایش خونی با دقت ۹۶ درصد طراحی کردهاند که می‌تواند این سندرم را شناسایی کند.
دیمیتری پشژتسکی، پژوهشگر ارشد دانشکده پزشکی نورویچ در دانشگاه ایست آنگلیا، گفت این سندرم «یک بیماری جدی و اغلب ناتوانکننده همراه با خستگی شدید و مداوم است که با استراحت برطرف نمیشود».
به گفته او، فقدان آزمایش قطعی موجب شده بود بیماران زیادی در سالهای گذشته تشخیص درستی دریافت نکنند و گاه حتی بیماریشان جدی گرفته نشود.
پشژتسکی ادامه داد: «این کشف می‌تواند به طراحی یک آزمایش خونی ساده و دقیق منجر شود که تشخیص بیماری را تایید کند و زمینه را برای حمایت زودهنگامتر از بیماران و مدیریت موثرتر بیماری فراهم آورد.»
پشژتسکی همچنین با اشاره به شباهت میان سندرم خستگی مزمن و کووید طولانیمدت توضیح داد: «سندرم پساکووید، یا همان کووید طولانیمدت، نمونهای از سندرم خستگی است که مجموعهای مشابه از علائم را نشان میدهد، با این تفاوت که در اثر ویروس کرونا ایجاد می‌شود، نه عوامل دیگری مانند تب غدهای.»
او ابراز امیدواری کرد این دستاورد جدید راه را برای طراحی آزمایش مشابهی جهت تشخیص دقیق کووید طولانیمدت هموار کند.
ساینسدیلی نوشت پژوهشگران برای این آزمایش از فناوری پیشرفته «اپیسوئیچ» شرکت آکسفورد بایوداینامیکس بهره گرفتند که ساختار سهبعدی و نحوه «تا شدن» دنانای در سلولهای بدن را بررسی می‌کند.
آن‌ها نمونههای خون ۴۷ بیمار مبتلا به سندرم خستگی مزمن را با ۶۱ فرد سالم مقایسه کردند تا تفاوتهای زیستی میان دو گروه را شناسایی کنند.
به گفته الکساندر آکولیتچف، مدیر علمی شرکت آکسفورد بایوداینامیکس، این بیماری ژنتیکی نیست، بلکه در طول زندگی افراد بروز می‌کند.
او افزود استفاده از نشانگرهای اپیژنتیکی «اپیسوئیچ» که برخلاف کد ژنتیکی ثابت میتوانند در طول زمان تغییر کنند، نقشی اساسی در دستیابی به دقت بالای این آزمایش ایفا کرده است.
منطقه کردفان که به‌عنوان محوری راهبردی بین دارفور و خارطوم شناخته می‌شود، به تازه‌ترین میدان نبرد میان ارتش سودان و شبه‌نظامیان موسوم به «نیروهای پشتیبانی سریع» تبدیل شده است.
رویارویی مرگبار میان نیروهای حکومت و شبه‌نظامیان در سودان از آوریل ۲۰۲۳ تاکنون ادامه دارد.
سازمان بین‌المللی مهاجرت، وابسته به سازمان ملل متحد، شامگاه یک‌شنبه ۱۱ آبان در بیانیه‌ای اعلام کرد از چهارم تا نهم آبان، حدود ۳۶ هزار و ۸۲۵ نفر از پنج ناحیه در شمال کردفان گریخته‌اند.
مردم سودان دوشنبه ۱۲ آبان در روایت‌های خود گفتند حضور نیروهای ارتش و شبه‌نظامیان در شهرها و روستاهای شمال کردفان به‌طور چشمگیری افزایش یافته است.
هر دو طرف می‌کوشند شهر الابیض، پایتخت ایالت کردفان شمالی، را به تصرف خود درآورند.
این شهر به‌عنوان یکی از مراکز اصلی فرماندهی و پشتیبانی، نقشی راهبردی در سودان دارد، زیرا دارفور را به پایتخت، خارطوم، متصل می‌کند و هم‌زمان دارای یک فرودگاه نظامی و غیرنظامی است.
یکی از اعضای نیروهای پشتیبانی سریع شامگاه ۱۱ آبان در ویدیویی گفت: «امروز همه نیروهای ما در محور برا متمرکز شده‌اند.»
شهر برا در شمال الابیض قرار دارد. نیروهای پشتیبانی سریع هفته گذشته گفته بودند کنترل برا را به دست گرفته‌اند.
سلیمان بابیکر، یکی از ساکنان منطقه ام سمیمه در غرب الابیض، در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت: «پس از سقوط الفاشر به دست نیروهای شبه‌نظامی، تعداد خودروهای نیروهای پشتیبانی سریع در اینجا افزایش یافته است. ما دیگر به مزارع خود نمی‌رویم، چون از درگیری می‌ترسیم.»
یکی دیگر از ساکنان که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود، گفت: «در دو هفته گذشته، شاهد افزایش چشمگیر خودروها و سلاحهای ارتش در غرب و جنوب الابیض بودهایم.»
مارتا پوبی، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور آفریقا، هفته گذشته درباره «جنایات گسترده و انتقامجوییهای قومی» از سوی نیروهای پشتیبانی سریع در برا هشدار داد.
او گفت الگوهای مشاهدهشده در این منطقه یادآور وقایع دارفور است؛ جایی که نیروهای پشتیبانی سریع پس از سقوط الفاشر، به کشتار جمعی، خشونت جنسی و ربودن افراد متهم شده‌اند.
این درگیری تاکنون دهها هزار کشته بر جای گذاشته، نزدیک به ۱۲ میلیون نفر را آواره کرده و یکی از بزرگترین بحرانهای آوارگی و گرسنگی جهان را رقم زده است.
