روزنامه الاخبار، از رسانه‌های حامی و نزدیک حزب‌الله لبنان، با استقبال از پیروزی زهران ممدانی، نامزد مسلمان دموکرات‌ها برای انتخابات شهرداری نیویورک، تصویری از او در صفحه اول خود منتشر کرد و نوشت رسیدن ممدانی به مقام شهرداری رویداد انتخاباتی عادی نیست و تحول به شمار می‌رود.
این رسانه اشاره کرد پیروزی ممدانی نشانه تغییر نگرشی بی‌سابقه در این شهر است که مرکز مالی، رسانه‌ای و فرهنگی آمریکا و کانون اصلی جامعه یهودیان آمریکایی به شمار می‌آید.
الاخبار نوشت پیروزی ممدانی یک تحول است و رویداد انتخاباتی عادی نیست. الاخبار نوشت «علت این تحول آن است که نسل جدید آمریکایی‌ها، از جمله در قلب جامعه یهودی، بر این باورند که عدالت برای فلسطینی‌ها در برابر اسرائیل ضروری است، چرا که این عدالت بخشی جدایی‌ناپذیر از وجدان اخلاقی و انسانی آنان محسوب می‌شود.»
این روزنامه حامی حزب‌الله نوشت: «پیروزی زهران مَمدانی تنها موفقیت یک شخص یا حزب نیست، بلکه نشانه‌ای است از اینکه اسرائیل دیگر آن «گاو مقدس» نیست که زمانی تمام آمریکایی‌ها، فارغ از گرایش سیاسی، بر سرش اجماع داشتند. امروزه، موضوع اسرائیل در جامعه آمریکا به بحثی جدی و حتی اختلاف‌برانگیز تبدیل شده است.»
برای بسیاری از مردان، هویت با جمله‌هایی بسیار ساده اما بسیار تاثیرگذار ساخته می‌شود: «مرد که گریه نمی‌کنه»، «محکم باش» یا «مشکل رو حل کن، غر نزن.»
گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۲۳ تاکید می‌کند که نرخ خودکشی در مردان دو تا سه برابر زنان است و بخشی از این تفاوت به سرکوب احساسی برمی‌گردد.
در ایران، آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد مردان جوان ۲۰ تا ۳۵ ساله، بیشترین گروه خودکشی موفق را تشکیل می‌دهند؛ اغلب به‌دلیل بیان نکردن مشکلات.
در فرهنگ ایرانی، جملاتی مانند «مرد خانه باید نان‌آور و محکم باشد» این فشار را دوچندان می‌کند.
وقتی چنین تربیتی تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند، پیام اصلی درونی می‌شود: «احساسات انسانی، تهدیدی برای هویت مردانه‌اند.»
این هویت ساخته‌شده بر مبنای سکوت، به‌ظاهر قرار است مردان را قوی‌تر نشان دهد؛ اما در واقع آن‌ها را از ابتدایی‌ترین ابزارهای محافظت روانی محروم می‌کند: توانایی بیان، توانایی کمگ خواستن و توانایی توضیح دادن آنچه در درونشان می‌گذرد.
قضاوت در جمع مردانه: بزرگ‌ترین ترس از خود مردان می‌آید
برخلاف تصور عمومی، مردان بیشتر از اینکه نگران قضاوت زنان باشند، از قضاوت مردان دیگر می‌ترسند.
در جمع‌های پسرانه و مردانه، نشانه‌های ضعف معمولا موضوع شوخی یا دست‌انداختن می‌شوند. پسر نوجوانی که اضطرابش را نشان دهد، ممکن است به‌سرعت «حساس»، «احساساتی» یا «کم‌تحمل» خطاب شود. جوانی که درباره افسردگی حرف می‌زند، خطر این را دارد که «بی‌عرضه» یا «ناتوان» دیده شود.
مطالعه طولانی‌مدت دانشگاه هاروارد که از سال ۱۹۳۸ آغاز شده و همچنان ادامه دارد (معروف به Grant Study)، نشان می‌دهد مردان بیشتر از همتایان خود می‌ترسند، زیرا جمع‌های مردانه اغلب بر پایه رقابت و شوخی‌های تحقیرآمیز بنا شده‌اند.
همچنین گزارش انجمن روان‌شناسی آمریکا در سال ۲۰۱۸ می‌گوید درصد بالایی از مردان، ترس از «ضعیف به نظر رسیدن» را مانع کمک جستن می‌دانند.
در فرهنگ ایرانی، این فشار در جمع‌های «دورهمی مردانه» یا ورزش‌های گروهی مشهود است.
این نگاه باعث می‌شود مردان میان دو انتخاب دشوار گیر کنند؛ یا احساساتشان را پنهان کنند و پذیرفته شوند؛ یا حرف بزنند و خطر از دست دادن جایگاه خود را بپذیرند.
به همین دلیل، اغلب ترجیح می‌دهند حرف نزنند. این سکوت، نه فقط از ترس قضاوت، بلکه برای حفظ «عضویت» در جمع مردانه است؛ جمعی که به‌طور پنهان، قوانین سختی برای پذیرفتن آسیب‌پذیری دارد.
سکوت: روندی تدریجی که به بحران ختم می‌شود
سکوت مردان در یک لحظه شکل نمی‌گیرد؛ آرام‌آرام شکل می‌گیرد. مردی که یک‌بار احساساتش را نادیده می‌گیرد، شاید فکر کند این فقط یک انتخاب است اما دفعات بعد، نادیده گرفتن تبدیل به عادت می‌شود. بعد از مدتی، فرد دیگر حتی نمی‌داند چه چیزی را باید توضیح بدهد؛ آن‌قدر احساساتش را در خود نگه داشته که نامگذاری آن سخت شده است.
اینجا همان نقطه‌ای است که چرخه سکوت شکل می‌گیرد. روند معمولا از جایی آغاز می‌شود که مرد احساس ناراحتی، خستگی یا فشار روانی می‌کند اما تصمیم می‌گیرد این احساس را پنهان کند.
این پنهان کردن اگرچه در ابتدا کوچک به نظر می‌رسد، به مرور تبدیل به بخشی از رفتار روزمره می‌شود.
احساسات حل‌نشده در درون انباشته می‌شوند و فرد برای مهار این فشار درونی، ناخودآگاه به سمت خشم‌های ناگهانی، بی‌حوصلگی یا واکنش‌های عصبی پیش می‌رود.
همین وضعیت باعث می‌شود مرد از گفت‌وگو کردن درباره مشکلات فاصله بگیرد، زیرا تصور می‌کند حرف زدن نه تنها کمکی نمی‌کند بلکه او را آسیب‌پذیر نشان می‌دهد.
در نهایت، این روند او را به انزوای بیشتر می‌کشاند؛ انزوایی که معمولا آهسته و بی‌صدا گسترش می‌یابد اما اثر روانی آن عمیق و ماندگار است.
این چرخه معمولا با نشانه‌هایی جزئی شروع می‌شود؛ کم‌خوابی، بی‌علاقگی، شکستن نظم روزانه، بی‌حوصلگی با نزدیکان یا خشم‌های کوچک اما تکرار شونده.
این نشانه‌های اولیه با راهنمای تشخیصی اختلالات روانی (معروف به DSM-5) همخوان است و می‌تواند به اختلالاتی مانند اضطراب عمومی یا افسردگی عمده منجر شود.
در مردان، نرخ اعتیاد به الکل یا مواد به‌عنوان «خوددرمانی» بالاتر است.
افسردگی پنهان مردان: وقتی ناراحتی خودش را در لباس خشم نشان می‌دهد
تصویری که از افسردگی در ذهن بسیاری از مردم وجود دارد، با چهره‌ای غمگین، کم‌انرژی و کناره‌گیر همراه است اما افسردگی در مردان معمولا چنین چهره‌ای ندارد.
در پژوهش‌های مختلف نشان داده شده که مردان افسردگی را بیشتر در قالب خشم، پرخاشگری، بدخلقی و بی‌صبری تجربه می‌کنند.
برای همین، بسیاری از مردان حتی نمی‌دانند افسرده‌اند و اطرافیانشان هم نمی‌دانند که این رفتارها، در واقع تلاش‌های بدن برای اعلام کمک است.
یک مطالعه جامع و ترکیبی منتشر شده در مجله لنست در سال ۲۰۲۱ نشان می‌دهد افسردگی مردانه اغلب «ماسک‌دار» است: خشم، پرخاشگری، ریسک‌پذیری (مثل رانندگی خطرناک).
در ایران، پژوهش‌های دانشگاهی نشان می‌دهد درصد قابل توجهی از مردان افسرده علائم را به «خستگی کاری» نسبت می‌دهند نه افسردگی و در نتیجه نرخ درمان نشدن در مردان ایرانی بالاست.
استانداردهای غیرواقعی بدن مردانه: اضطرابی که دیده نمی‌شود
در دهه اخیر، فشارهای مربوط به «بدن مردانه ایده‌آل» به‌اندازه‌ای شدید شده که بسیاری از متخصصان سلامت روان آن را یکی از عوامل اصلی اضطراب نسل جوان می‌دانند.
شبکه‌های اجتماعی، صنعت بدن‌سازی و سلبریتی‌های تناسب اندام تصویری از بدن مردانه ساخته‌اند که اغلب غیرواقعی است: شکم صاف، عضلات برجسته، قد بلند، خط فک مشخص.
پسران نوجوان و مردان جوان با دیدن این تصاویر مدام خود را مقایسه می‌کنند؛ مقایسه‌ای که اغلب به این نتیجه ختم می‌شود: «به اندازه کافی خوب نیستم.»
این احساس ناکافی بودن می‌تواند منجر به وسواس ورزش، رژیم‌های سخت، مصرف مکمل‌ها یا حتی رفتارهای پرخطر شود و از آنجا که مردان کمتر درباره این فشار صحبت می‌کنند، این اضطراب معمولا پنهان می‌ماند.
تنهایی مردانه: پیوندهای شکننده در جهان مدرن
یکی از واقعیت‌های کمتر گفته‌شده اینکه مردان در بزرگسالی معمولا دوستان صمیمی کمتری دارند.
روابط عمیق مردان اغلب محدود به دوستی‌های دوره نوجوانی است و در بزرگسالی با تغییر محل زندگی، ازدواج، فرزندآوری یا فشار کاری، بسیاری از این دوستی‌ها از بین می‌رود.
در مقابل، زنان معمولا شبکه‌های حمایتی گسترده‌تری دارند؛ شبکه‌هایی که نقش حیاتی در سلامت روان بازی می‌کنند.
مردی که دچار فشار روانی است، اغلب فقط یک نفر برای صحبت دارد: «شریک زندگی و اگر آن رابطه هم دچار مشکل باشد، فرد تقریبا تنها می‌ماند.»
مطالعه انجمن آمریکایی بازنشستگان (AARP) در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد مردان متاهل یا پدران معمولا دوستان صمیمی کمتری دارند و یک پژوهش در سال ۲۰۱۵ تاکید می‌کند تنهایی مزمن ریسک مرگ زودرس را ۲۶ درصد افزایش می‌دهد.
در ایران، تنهایی در مردان مهاجر یا کارگر شایع‌تر است. این تنهایی همیشه به‌صورت آشکار دیده نمی‌شود اما اثرش عمیق است و احساس «بی‌پشتوانه بودن» می‌تواند خود یک محرک بحران روانی باشد.
زبان احساسی محدود: وقتی احساسات نام ندارند، بیان هم ندارند
مشکل اصلی بسیاری از مردان این نیست که نمی‌خواهند حرف بزنند؛ این است که نمی‌دانند چطور حرف بزنند.
در بسیاری از خانواده‌ها و مدارس، آموزش احساسی برای پسران جدی گرفته نمی‌شود و پسرها یاد نمی‌گیرند چطور تفاوت میان غم، ترس، اضطراب، خستگی یا استیصال را تشخیص بدهند.
وقتی احساسات نامگذاری نمی‌شوند، فهمیدنشان دشوار می‌شود و وقتی فهمیده نشوند، بیانشان تقریبا غیرممکن می‌شود.
مطالعه دانشگاه تورنتو در سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد ناتوانی در نامگذاری احساسات (الکسی‌تیمیا) در ۱۰ تا ۱۵ درصد مردان (در مقابل پنج تا هشت درصد زنان) شایع است و تجربه آموزش احساسی در مدارس فنلاند نشان داده این رویکرد نرخ افسردگی مردان را کاهش می‌دهد.
در نتیجه، مرد ممکن است فقط «عصبانی» یا «بی‌حوصله» به نظر برسد؛ در حالی که احساس اصلی او شاید ترس، ناامیدی یا فشار روانی شدید باشد.
باز کردن این چرخه: حرف زدن، شنیدن و بازتعریف مردانگی
شکستن چرخه سکوت مردانه به تغییرات بزرگ اجتماعی نیاز ندارد، بلکه به تغییراتی ظریف اما پایدار در روابط انسانی نیاز دارد.
مهم‌ترین قدم این است که فضایی امن برای گفت‌وگو فراهم شود؛ جایی که مردان احساس نکنند برای حرف زدن باید از هویتشان هزینه بدهند.
گاهی این فضا می‌تواند در رابطه عاطفی باشد، گاهی در دوستی و گاهی در خانواده.
شنیدن بدون قضاوت، سوال‌های ساده و گفت‌وگوهای کوتاه، می‌توانند آغازگر مسیری مهم باشند.
مهم‌تر از هر چیز، تغییر نگاه به مفهوم «مرد بودن» است. مردانگی اگر از تعریف‌های قدیمی فاصله بگیرد، نه تنها به مردان کمک می‌کند احساساتشان را بیان کنند، بلکه به آن‌ها امکان می‌دهد بدون فشار و بدون نقش بازی کردن، خود واقعی‌شان باشند.
از امروز شروع کنید:
نشریه تلگراف پنج‌شنبه ۱۵ آبان در گزارشی نوشت: «در حال حاضر کشورهای قدرتمند، دولت‌های سرکش و شرکت‌های چندملیتی، به‌طور مخفیانه در تلاش هستند تا پاسخ‌هایی را که این چت‌بات‌ها تولید می‌کنند، تحت تاثیر قرار دهند.»
این در حالی است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان برای دریافت اطلاعات به این مدل‌های زبانی بزرگ (LLMs) مانند چت‌جی‌پی‌تی روی آورده‌اند.
طبق یک نظرسنجی که اخیرا انجام شده، یک‌سوم از بزرگسالان بریتانیایی در ماه ژوئن از چت‌بات‌ها استفاده کرده‌اند.
چت‌بات‌ها، مانند چت‌جی‌پی‌تی، حجم زیادی از اطلاعات را از وب‌سایت‌ها جمع‌آوری کرده و به‌محض درخواست، این اطلاعات را به پاسخ‌های متنی تبدیل می‌کنند.
از آنجا که این پاسخ‌ها به‌طور گسترده‌ای به منابع اولیه متکی هستند، این امکان وجود دارد که با دستکاری اطلاعات ورودی، پاسخ‌های چت‌بات‌ها تغییر یابند.
به همین دلیل یک صنعت جدید از «بازاریابان اطلاعات» در حال رشد است که به‌طور مخفیانه در تلاش برای هدایت نتایج چت‌بات‌ها هستند.
اطلاعات چگونه دستکاری می‌شود؟
تلگراف در گزارش خود نوشت که ماه گذشته، اسناد آمریکا نشان داد دولت اسرائیل قراردادی به ارزش شش میلیون دلار با شرکت کلاک تاور ایکس که از سوی برد پارسکال، متحد دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا تاسیس شده، امضا کرده است.
این شرکت، خدماتی مانند «چارچوب‌سازی جی‌پی‌تی» را ارائه می‌دهد که به‌طور خاص برای تاثیرگذاری بر نتایج چت‌بات‌ها طراحی شده است.
این شرکت از طریق انتشار محتوای آنلاین و وب‌سایت‌ها تلاش می‌کند چت‌بات‌ها را تحت‌تاثیر قرار دهد.
در سوی دیگر، کمپین‌های تبلیغاتی روسیه نیز به‌طور فعال وارد چت‌بات‌ها شده‌اند تا اطلاعات نادرستی را درباره جنگ اوکراین منتشر کنند.
تحقیقات اخیر نشان داد که حدود سه میلیون و ۶۰۰ هزار مقاله تبلیغاتی روسی از طریق شبکه‌ای از وب‌سایت‌ها به نام «پراودا» به سیستم‌های چت‌بات غربی منتقل شده‌اند.
این شبکه‌ها که بیشتر برای تاثیرگذاری بر نتایج چت‌بات‌ها طراحی شده‌اند، به‌طور عمده به‌دنبال انتشار مطالب تبلیغاتی از طرف کرملین هستند.
همچنین، برخی از این مقالات به ویکی‌پدیا اضافه شده‌اند تا به نتایج چت‌بات‌ها ظاهری معتبرتر بدهند.
نقش چت‌بات‌ها در جنگهای اطلاعاتی
لکاز اولجنیگ، محقق اطلاعات نادرست در مورد هوش مصنوعی، معتقد است که تاثیرگذاری بر چت‌بات‌ها یک هدف کلیدی است، زیرا کاربران بیشتر به پاسخ‌های چت‌بات‌ها اعتماد می‌کنند تا به منابع ناشناخته.
او این روند را «شست‌وشوی اطلاعات» نامیده و معتقد است کاربران به جای خواندن یک سایت مشکوک، به‌طور مستقیم به پاسخ‌هایی که چت‌بات‌ها ارائه می‌دهند، اعتماد می‌کنند. به‌ویژه در شرایطی که بسیاری از کاربران به‌طور خودکار به چت‌بات‌ها به‌عنوان یک منبع اطلاعاتی اتکا می‌کنند، این تکنیک‌ها به‌شدت تاثیرگذار خواهند بود.
طبق گزارشی از موسسه تحقیقاتی رویترز، ۲۴ درصد از مردم از چت‌بات‌ها برای جست‌وجوی اطلاعات استفاده می‌کنند که نسبت به سال گذشته افزایش قابل توجهی داشته است.
تاثیر مشاوره‌های سیاسی و شرکت‌های روابط عمومی
حالا موجی از شرکت‌های مشاوره سیاسی و شرکت‌های روابط عمومی ایجاد شده که در حال ارائه خدمات برای بهبود اعتبار مشتریان خود در چشم مدل‌های زبانی بزرگ هستند.
این فرآیند که به‌عنوان «بهینه‌سازی موتورهای تولید» شناخته می‌شود، نسخه‌ای از بهینه‌سازی موتور جست‌وجو است که در دهه گذشته محبوب بود.
شرکت‌هایی مانند دی‌دی‌سی پابلیک افاریس در آمریکا که به برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های این کشور مشاوره می‌دهد، خدماتی چون «ممیزی هوش مصنوعی» را به مشتریانش پیشنهاد می‌کند.
این خدمات به آن‌ها کمک می‌کند تا بفهمند چت‌بات‌ها چه دیدگاهی درباره‌شان دارند و سپس با استفاده از اینفلوئنسرها و انجمن‌های آنلاین، نتایج را اصلاح کنند.
مبارزه با این تهدید
در حالی که توسعه‌دهندگان هوش مصنوعی گفته‌اند تمام تلاش خود را برای جلوگیری از تاثیرات غیرمجاز به کار بسته‌اند، همچنان این تهدید وجود دارد که حتی مقدار کمی از داده‌های ورودی به چت‌بات‌ها می‌تواند به‌طور جدی نتایج را تغییر دهد.
طبق تحقیقات اخیر، حتی تغییر ۰.۰۰۰۱۶ درصد از داده‌ها می‌تواند چت‌بات‌ها را «مسموم» کند.
این در حالی است که برخی از بزرگ‌ترین حامیان هوش مصنوعی گفته‌اند این تکنولوژی باید به عنوان یک منبع بی‌طرف و جامع عمل کند اما ممکن است چت‌بات‌ها جبهه جدیدی در جنگهای تبلیغاتی باز کرده باشند.
دفتر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، پنج‌شنبه ۱۵ آبان در بیانیه‌ای اعلام کرد دولت اسرائیل خود را در غم عمیق خانواده مولل و تمامی خانواده‌های گروگان‌های جان‌باخته شریک می‌داند.
بر اساس این بیانیه، اسرائیل «با عزم و تعهد کامل و خستگی‌ناپذیر» برای بازگرداندن پیکر سایر گروگان‌های جان‌باخته به کشور تلاش می‌کند.
دفتر نخست‌وزیری اسرائیل افزود حماس «موظف است به تعهدات خود در قبال میانجی‌ها عمل کند و پیکرها را در چارچوب اجرای توافق بازگرداند».
مولل که ۲۱ ساله و کارآموز کشاورزی در کیبوتص نیر اوز در جنوب اسرائیل بود، در جریان حمله هفتم اکتبر کشته شد و نیروهای حماس پیکر او را به نوار غزه انتقال دادند.
او تنها ۱۹ روز پیش از این واقعه مرگبار وارد اسرائیل شده بود.
پیکر این شهروند تانزانیایی سرانجام شامگاه ۱۴ آبان به صلیب سرخ تحویل داده شد.
پایگاه خبری تایمز اسرائیل ۱۵ آبان گزارش داد پیکر شش گروگان کشته‌شده همچنان در غزه باقی مانده است.
بنا بر این گزارش، پنج تن از آنان شهروند اسرائیل بودند و یک نفر دیگر تبعه تایلند بود.
ملاقات خلیل الحیه با رییس سازمان اطلاعات ترکیه
حماس ۱۵ آبان در بیانیه‌ای خبر داد هیاتی به سرپرستی خلیل الحیه، مذاکره‌کننده ارشد این گروه، روز گذشته در استانبول با ابراهیم کالین، رییس سازمان اطلاعات ترکیه، دیدار کرد.
بر اساس این بیانیه، این نشست بر اجرای توافق آتش‌بس در غزه متمرکز بود و دو طرف درباره «تداوم حملات» در مناطق تحت کنترل نیروهای اسرائیلی، بسته بودن گذرگاه‌ها و ضرورت بازسازی زیرساخت‌های شهری از جمله فاضلاب، جاده‌ها و برق بحث و تبادل نظر کردند.
حماس همچنین در این بیانیه بر ادامه پایبندی خود به توافق آتش‌بس و واگذاری اداره نوار غزه به یک کمیته مستقل فلسطینی تاکید کرد.
هیات حماس ۱۰ آبان نیز با هاكان فیدان، وزیر خارجه ترکیه، دیدار کرده بود.
دیدار محمود عباس و پاپ لئو
واتیکان ۱۵ آبان با انتشار بیانیه‌ای از دیدار و گفت‌وگوی «صمیمانه» پاپ لئو و محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، خبر داد.
در این بیانیه آمده است دو طرف بر ارائه فوری کمک‌های بشردوستانه به غیرنظامیان غزه و پایان دادن به درگیری‌ها از طریق راه‌حل دو کشوری تاکید کردند.
این ملاقات همزمان با دهمین سالگرد شناسایی رسمی دولت فلسطین از سوی واتیکان انجام شد.
عباس پیش‌تر چندین بار با پاپ فرانسیس، رهبر سابق کاتولیک‌های جهان که اردیبهشت‌ماه درگذشت، دیدار کرده بود.
تایمز اسرائیل نوشت پاپ فرانسیس در ماه‌های پایانی عمر خود مواضعی تندتر در قبال عملیات نظامی اسرائیل در غزه اتخاذ کرد اما پاپ لئو تاکنون رویکردی ملایم‌تر در پیش گرفته است.
عباس قرار است جمعه ۱۶ آبان با جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، دیدار و گفت‌وگو کند.
رویترز پنج‌شنبه ۱۵ آبان نوشت طرح استقرار نیروهای آمریکایی در پایتخت سوریه که پیش‌تر گزارش نشده بود، نشانه‌ای از «تغییر راهبردی دمشق» به سمت ایالات متحده پس از سقوط بشار اسد، متحد دیرین جمهوری اسلامی، تلقی می‌شود.
پایگاه در مسیر منطقه حائل میان سوریه و اسرائیل
به گفته منابع مطلع، این پایگاه در ورودی مناطقی از جنوب سوریه واقع شده که انتظار می‌رود به‌عنوان بخشی از «توافق عدم تجاوز» میان سوریه و اسرائیل، به «منطقه حائل غیرنظامی» تبدیل شود.
این توافق در حال حاضر با میانجی‌گری دولت دونالد ترامپ در حال شکل‌گیری است.
شش منبع، از جمله دو مقام غربی و یک مقام دفاعی سوری، در مصاحبه با رویترز تایید کردند ایالات متحده قصد دارد از این پایگاه برای نظارت بر توافق احتمالی میان سوریه و اسرائیل استفاده کند.
قرار است ترامپ دوشنبه ۱۹ آبان در کاخ سفید با احمد الشرع، رییس‌جمهوری دوره انتقالی سوریه، دیدار کند.
این سفر دومین حضور الشرع در آمریکا خواهد بود. او مهرماه نیز برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک رفته بود.
سکوت پنتاگون و دمشق در برابر پرسش‌ها
پنتاگون و دولت سوریه به درخواست‌های رویترز برای توضیح در مورد طرح استقرار نیروهای آمریکایی در پایگاه هوایی دمشق پاسخ ندادند.
یک مقام دولت آمریکا در پاسخ به پرسش رویترز گفت: «ما به‌طور مداوم وضعیت حضور ضروری خود در سوریه را برای مقابله موثر با داعش ارزیابی می‌کنیم و درباره محل یا احتمال استقرار نیروها اظهار نظر نمی‌کنیم.»
این مقام خواست نام و موقعیت دقیق پایگاه برای ملاحظات امنیتی حذف شود. رویترز نیز پذیرفته مکان دقیق این پایگاه را فاش نکند.
یک مقام نظامی غربی نیز گفت پنتاگون طی دو ماه گذشته روند اجرای برنامه‌های خود را سرعت بخشیده و چندین ماموریت شناسایی در این پایگاه انجام داده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد باند طولانی این پایگاه برای بهره‌برداری فوری آماده است.
کارکرد لجستیکی و امدادی پایگاه
دو منبع نظامی سوری اعلام کردند گفت‌وگوهای فنی میان دو طرف بر استفاده از این پایگاه برای مقاصد لجستیکی، نظارتی، سوخت‌رسانی و عملیات بشردوستانه متمرکز بوده و دمشق قرار است حاکمیت کامل خود را بر تاسیسات حفظ کند.
به گفته یک مقام دفاعی سوری، هواپیماهای ترابری نظامی سی-۱۳۰ آمریکا برای آزمایش باند در این پایگاه فرود آمده‌اند.
یکی از نگهبانان ورودی پایگاه نیز به رویترز گفت هواپیماهای آمریکایی در چارچوب «پروازهای آزمایشی» در این مکان فرود می‌آیند.
رویترز افزود هنوز زمان دقیق اعزام نیروهای آمریکایی به این پایگاه مشخص نشده است.
الگویی مشابه حضور نظامی آمریکا در منطقه
رویترز در ادامه گزارش خود نوشت طرح جدید برای استقرار نیروهای آمریکایی در دمشق مشابه دو حضور نظامی دیگر این کشور در منطقه ارزیابی شده است: یکی در لبنان برای نظارت بر آتش‌بس سال گذشته میان حزب‌الله و اسرائیل و دیگری در اسرائیل برای بررسی توافق آتش‌بس غزه.
ایالات متحده هم‌اکنون نیز در شمال شرقی سوریه نیروهایی دارد که در چارچوب همکاری با نیروهای کُرد برای مقابله با داعش فعالیت می‌کنند.
پنتاگون ۲۹ فروردین اعلام کرده بود طی ماه‌های آینده شمار نیروهای خود را در این منطقه به حدود هزار نفر کاهش خواهد داد.
نزدیکی دمشق و واشینگتن پس از سقوط اسد
به نوشته رویترز، الشرع تاکید کرده هرگونه حضور نظامی آمریکا باید با موافقت دولت سوریه انجام شود.
منابع آمریکایی و سوری نیز گفتند دمشق به‌زودی به ائتلاف جهانی ضد داعش به رهبری ایالات متحده خواهد پیوست.
یک منبع آگاه از مذاکرات خبر داد موضوع استقرار در پایگاه دمشق در جریان سفر برد کوپر، فرمانده ستاد مرکزی ایالات متحده (سنتکام)، به سوریه در شهریورماه مطرح شد.
در بیانیه سنتکام پس از آن سفر آمده بود که کوپر و تام باراک، فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه، با الشرع دیدار و از مشارکت او در مبارزه با داعش قدردانی کردند.
فشار واشینگتن برای نهایی‌سازی توافق سوریه و اسرائیل
رویترز در پایان گزارش خود نوشت آمریکا ماه‌هاست برای دستیابی به توافق امنیتی میان سوریه و اسرائیل، دو دشمن دیرینه، تلاش می‌کند.
واشینگتن قصد داشت این توافق را در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر اعلام کند اما مذاکرات در آخرین لحظه با موانعی روبه‌رو شد.
یک منبع سوری آگاه از مذاکرات به رویترز گفت واشینگتن در حال اعمال فشار بر دمشق است تا توافق پیش از پایان سال جاری میلادی و احتمالا پیش از سفر الشرع به واشینگتن نهایی شود.
