العربیه و الحدث: اسرائیل خان‌یونس در جنوب نوار غزه را هدف حمله‌های توپخانه‌ای قرار داد
این رسانه پنجشنبه ۲۹ آبان نوشت که گسترش جنگ در سودان طی هفته‌های اخیر، به‌ویژه تصرف شهر الفاشر به دست نیروهای پشتیبانی سریع، پای تعدادی از رقبای منطقه‌ای، از جمله «جمهوری اسلامی، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، ترکیه، مصر و اسرائیل» را به یک «رقابت نیابتی» کشانده است.
رقابتی که به نوشته این رسانه نزدیک به جریان‌های سنتی-مذهبی محافظه‌کار در آمریکا، می‌تواند «موازنه قدرت در دریای سرخ را دگرگون کند.»
در بخشی از گزارش واشینگتن‌تایمز آمده است: «امارات متحده عربی، یکی از متحدان کلیدی آمریکا در خاورمیانه، به حمایت مالی و تسلیحاتی از نیروهای پشتیبانی سریع متهم شده است. ارتش سودان نیز هرچه بیشتر به تسلیحاتی که جمهوری اسلامی در اختیار آن می‌گذارد متکی شده و این وضعیت یک نبرد نیابتی پیچیده میان جمهوری اسلامی، آمریکا و متحدانش ایجاد کرده است.»
همزمان با گسترش روابط نظامی ایران با ارتش رسمی سودان، نیروهای پشتیبانی سریع هم به تسلیحات پیشرفته‌تر اروپایی و روسی دست یافته است.
نیروهای پشتیبانی سریع که از آوریل ۲۰۲۳ در حال نبرد با ارتش سودان هستند، چهارم آبان شهر الفاشر را تصرف کردند و پس از محاصره‌ای ۱۸ ماهه، ارتش را از آخرین پایگاهش در منطقه دارفور غربی بیرون راندند.
پس از سقوط شهر، گزارش‌هایی از اعدام‌های میدانی، خشونت جنسی، حمله به نیروهای امدادرسان، غارت و آدم‌ربایی منتشر شده است.
نیروهای پشتیبانی سریع یک گروه شبه‌نظامی است که سال ۲۰۱۳ از باقی‌مانده شبه‌نظامیان جَنجَوید تشکیل شد. شبه‌نظامیان جَنجَوید در جریان نسل‌کُشی دارفور برای حکومت وقت سودان می‌جنگیدند و مسئول مستقیم جنایت‌ها علیه غیرنظامیان شناخته شده‌اند.
دولت سودان در سال ۲۰۱۳ این گروه را برای مقابله را گروه‌های شورشی در منطقه دارفور تشکیل داد اما روند تنش‌ها در این کشور به سمتی رفت که نیروهای پشتیبانی سریع از سال ۲۰۲۳ تا کنون با نیروهای مسلح سودان در جنگ‌اند.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری ایالات متحده، چهارشنبه اعلام کرد که به درخواست محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان، برای پایان دادن به درگیری‌های سودان وارد عمل خواهد شد.
محمدرضا ظفرقندی در توجیه این «ضرورت» گفت: «دیگر نمی‌توان تنها به واردات یا کشفیات قاچاق اکتفا کرد؛ بلکه باید در مناطق مناسب و با حساب و کتاب و کنترل دقیق مسئولان انتظامی و قضایی، امکان کشت قانونی تریاک فراهم شود.»
به گزارش خبرآنلاین، او چهارشنبه ۲۸ آبان در سخنرانی خود با اشاره به این‌که بسیاری از داروهای حیاتی وابسته به مشتقات تریاک هستند، افزود: «اگر کشت کنترل‌شده تریاک نداشته باشیم، مواد اولیه این داروها به کشور وارد نمی‌شود.»
خبرآنلاین نوشت: «در سال‌های اخیر، گزارش‌هایی منتشر شده که نشان می‌دهد کشفیات تریاک در کشور کاهش یافته و از سوی دیگر، واردات رسمی نیز به دلایل سیاسی و امنیتی با دشواری مواجه است. همین شرایط باعث شده برخی نمایندگان مجلس نیز از ایده کشت کنترل‌شده تریاک حمایت کنند و آن را راهکاری برای کاهش هزینه‌های تامین مواد اولیه دارویی بدانند.»
در این ارتباط، روزنامه اعتماد ۱۵ مرداد با استناد به گزارش‌های سالانه پلیس مبارزه با مواد مخدر نوشت: «برای چهارمین سال پیاپی، کشفیات مخدرها (تریاک، مورفین و هرویین) کاهش یافته و از بالای هزار تن در سال ۱۳۹۹ به کمتر از ۳۷۵ تن در سال ۱۴۰۳ رسیده است.»
در این گزارش‌ها به ممنوعیت کشت خشخاش در افغانستان پس از روی کار آمدن دوباره طالبان اشاره شده است.
محمدمهدی شهریاری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، از مدافعان کشت خشخاش است. او دهم مهر صدور مجوز دولتی برای کشت خشخاش را «از نظر علمی» ضروری دانست.
شهریاری به سایت دیده‌بان ایران گفت: «کشت خشخاش از این منظر مطرح می‌شود که اعتیاد به مواد صنعتی زیاد شده. بخش کمی از جمعیت معتادان تریاک مصرف می‌کنند و به دلیل ارزانی مواد مخدر صنعتی، به سمت این مواد رفته‌اند.»
در حال حاضر کشت خشخاش بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ممنوع است.
به نوشته خبرآنلاین، برخی مقامات ستاد مبارزه با مواد مخدر با اشاره به نمونه‌های جایگزین مانند گیاه «شقایق الیفرا» که امکان استخراج ترکیبات مشابه با آلکالوئیدهای دارویی از آن وجود دارد، می‌گویند: «باید از هرگونه انحراف و نشتی احتمالی به بازار قاچاق جلوگیری شود.»
خبرگزاری تسنیم ۲۴ شهریور با اشاره به «استفاده از زمین‌های کشاورزی برای کشت خشخاش و گرایش آرام برخی کشاورزان در استان‌هایِ مستعد و با پتانسیل» به سمت «کشت غیرقانونی خشخاش» نوشت: «بی‌تفاوتی، بی‌توجهی و ضعف در قلع و قمع اراضی کشت غیرقانونی، در درازمدت می‌تواند تولید بیشتر مواد مخدر را کم‌هزینه و کم‌ریسک کند.»
در این گزارش به «تبعات امنیتی و اجتماعی پیچیده» کشت غیرقانونی و «دشوار و پر هزینه شدن کنترل و مبارزه با شبکه‌های تولیدکننده داخلی» اشاره شده است.
رضا ملک‌زاده، معاون پیشین وزیر بهداشت، ۱۳ خرداد، ایران را در صدر فهرست مصرف‌کنندگان تریاک دنیا عنوان کرد و گفت: «حدود ۴۵ درصد از تریاک جهان در ایران مصرف می‌شود و حدود ۱۰ درصد از افراد بالای ۴۰ سال در ایران به روش‌های مختلف تفننی یا اعتیاد از تریاک استفاده می‌کنند.»
تسنیم ۲۴ شهریور با استناد به سخنان رضا سپهوندی، یکی از نمایندگان استان لرستان در مجلس شورای اسلامی، که «داروسازی‌های داخلی برای تولید داروهای موردنظر، نیاز به ۶۰۰ تن تریاک دارد» اضافه کرد: «وقتی بازار داخل (چه نیاز وزارت بهداشت برای تولید دارو و چه نیاز معتادان برای مصرف) اشباع شد، آیا تولیدکنندگان غیرقانونی به فکر صادرات نخواهند افتاد؟»
تسنیم هشدار داد که اگر حکومت برای تولید و قاچاق مواد مخدر از داخل ایران اقدام نکند، «باید خود را در آینده‌ای که شاید چندان دور نباشد، برای هجمه‌های حقوقی و سیاسی و امنیتی بین‌المللی به بهانه تولید مواد مخدر آماده کنیم.»
این هشدار در شرایطی مطرح شده که در سالیان گذشته بارها گزارش‌هایی در مورد دست داشتن سپاه پاسداران در قاچاق مواد مخدر منتشر شده است.
به نوشته تسنیم، در حال حاضر کشت غیرقانونی، بیشتر در استان‌هایی دیده می‌شود که «برخی معضلات و آسیب‌ها ازجمله طلاق و بیکاری و به طور مشخص، اعتیاد در آنها وضعیت قابل تاملی دارد و همین امر می‌تواند در نتیجه همزیستی مردم با مراکز کِشت، ناخواسته و در درازمدت آمار مصرف‌کننده مخدر را هم بالا ببرد.»
تاکنون مقامات جمهوری اسلامی در مورد این‌گونه هشدارها واکنش نشان نداده‌اند و به‌طور رسمی درباره احتمال تغییر قانون برای کشت قانونی خشخاش در مرزهای ایران اظهار نظری نکرده‌اند.
