دبیرکل حزب اصلاح‌طلب اتحاد ملت: ما در جمهوری اسلامی هستیم، نه بر جمهوری اسلامی

این زندانیان در نامه‌شان که روز دوشنبه ۲۰ دی ماه منتشر شد، نوشتند:‌ «اگر دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی به هر دلیل دیگر نمی‌تواند مانند آن سال‌ها در روز روشن دگراندیشان را خفه کند راه‌های تمیزتری برای بریدن صدای منتقدان پیدا کرده و مورد آبتین نمونه‌ آن.»

در این نامه در توصیف تعلل در رسیدگی به وضع بیماری آبتین آمده است این شاعر منتقد همچون سایر زندانیان جمهوری اسلامی، از یک سو به دلیل شرایط بهداشتی اسفناک زندان محکوم به مرگ تدریجی بود و از سوی دیگر هنگام بروز بیماری کرونا محکوم به مرگ قطعی شد. او که در پی بروز علائم کرونا در تاریخ ۶ آذر ۱۴۰۰ به بهداری اوین مراجعه کرده بود از سوی کادر پزشکی اوین مورد معاینه قرار گرفت. اما به جای رسیدگی قطعی، او را به انواع مسکن‌ها بستند تا مثل همیشه علائم را لاپوشانی کنند. بکتاش در سه روز متوالی در تاریخ‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ آذر نیز باز به بهداری مراجعه کرد که بی‌نتیجه ماند. بیماری سرانجام افسار گسیخت.

آنها افزودند هنوز در زندان‌های جمهوری اسلامی، زندانیان سیاسی وجود دارند که به دلیل شرایط نازل یا وضع غیر‌انسانی‌ترین مجازات‌ها و ایجاد شدیدترین اوضاع روانی، به مرگ‌های مشکوک دچار می‌شوند.

خسرو صادقی بروجنی، کیوان صمیمی، آرش گنجی و کیوان باژن از امضاکنندگان این نامه‌اند.

بکتاش آبتین ۴۷ ساله که به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان در وضعیت کمای مصنوعی قرار داده شده بود، پس از وخامت حالش، روز شنبه درگذشت.