جوییش اینسایدر:قانونگذاران آمریکا برای آغاز فعالسازی مکانیزم ماشه علیه ایران تلاش میکنند



مراسم خاکسپاری منصوره سگوند روز سهشنبه ۱۶ خرداد در حالی که ماموران جادههای منتهی به این روستا را بسته بودند، در فضایی امنیتی برگزار شد. این معترض ۱۹ ساله که به تازگی با قرار کفالت از بازداشتگاه آبدانان آزاد شده بود، روز ۱۴ خرداد ماه به شکلی شکبرانگیز جان خود را از دست داد.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، مراسم خاکسپاری منصوره سگوند امروز (۱۶ خرداد) در شرایطی در روستای «ریگسفید» از نواحی اطراف خرمآباد برگزار شد که ماموران حکومتی جادههای منتهی به روستا را بسته بودند.
پیشتر شاهزاده رضا پهلوی با انتشار تصویری از منصوره سگوند، از مردم لرستان و استانهای همجوار خواسته بود صبح امروز در مراسم خاکسپاری «دختر ایران» شرکت کنند.
مراسم خاکسپاری این دختر دانشجوی ۱۹ ساله اما در فضایی کاملا امنیتی برگزار و تنها تصویری از مزار او در شبکههای اجتماعی منتشر شد.
منصوره سگوند در حالی روز ۱۴ خرداد ماه به شکلی شکبرانگیز جان خود را از دست داد که بنا بر اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، نهم خرداد از سوی نیروی انتظامی بازداشت و یک روز بعد با قرار کفالت از بازداشتگاه نیروی انتظامی شهرستان آبدانان آزاد شده بود.
به گفته یک منبع نزدیک به خانواده سگوند، او همچنین در طول ماههای گذشته از سوی ماموران امنیتی استان ایلام تحت فشار شدیدی قرار داشت.
در دو روز گذشته، شماری از کاربران به مرگ مشکوک منصوره سگوند واکنش نشان دادند؛ از جمله سونیا شریفی ۱۷ ساله، دختر دانشآموزی که در خیزش انقلابی مردم در آبدانان بازداشت و ۲۵ آذر سال گذشته با استقبال گسترده مردم از زندان آزاد شد، در اینستاگرام خود نوشت: «بنده نه قصد خودکشی دارم، نه بیماری قلبی.»
منصوره سگوند نیز پیشتر در پیامی به دوستش گفته بود از سوی اطلاعات به «مرگ» تهدید میشود و تاکید کرده بود: «اگر بلایی سرم آمد میخواهم همه بدانند من خودکشی نکردم.»
هفته گذشته نیز بامداد سلیمانخانی، دانشجوی ۲۱ ساله اهل آبدانان، پس از آزادی از زندان با علائم مسمومیت در بیمارستان جان خود را از دست داد.
بر اساس گزارشها، سلیمانخانی روز چهارشنبه سوم خرداد پس از آزادی از بازداشتگاه و بازگشت به خانه، نیمهشب حالش بد شد اما پس از انتقال به بیمارستان در روز هفتم خرداد جان باخت.
طبق برخی گزارشهای رسانهای، آثار شکستگی و شکنجه در بدن این معترض مشهود بوده است.
در پی مرگ مشکوک سلیمانخانی، شهر آبدانان روز جمعه عرصه تظاهرات ضد حکومتی شد که در این تظاهرات ۲۰ معترض با شلیک گلولههای ساچمهای زخمی شدند.
این اولین بار نیست که جمهوری اسلامی مسوولیت بدرفتاری و شکنجه بازداشتشدگان را بر عهده نمیگیرد.
در جریان خیزش سراسری علیه جمهوری اسلامی، حکومت علت کشته شدن بسیاری از معترضان را دلایلی چون سقوط از بلندی یا خودکشی اعلام کرد.
در طول ماههای گذشته معترضانی چون یلدا آقافضلی، زن جوان ۱۹ ساله و عرشیا امامقلیزاده، نوجوان ۱۶ ساله، کمی بعد از بازداشت و آزادی از زندان جان باختند و علت مرگ آنها خودکشی اعلام شد.

سونیا شریفی، دختر دانشآموزی که در خیزش انقلابی مردم در آبدانان بازداشت و ۲۵ آذر ۱۴۰۱ با استقبال گسترده مردم از زندان آزاد شد، در اینستاگرام نوشت «بنده نه قصد خودکشی دارم، نه بیماری قلبی» روز ۱۴ خرداد، منصوره سگوند، معترض بازداشت شده ۱۹ساله به شکل مشکوکی در شهر آبدانان درگذشت
وزارت خزانهداری آمریکا شبکهای از متشکل از ۷ شخص و شش نهاد در ایران، چین و هنگکنگ را در ارتباط با برنامه موشکی بالستیک جمهوری اسلامی تحریم کرد. این شبکه با انجام معاملاتی، خرید قطعات و فناوریهای حساس و حیاتی را برای توسعه برنامه موشکی بالستیک جمهوری اسلامی تسهیل کرده است.

حکومت جمهوری اسلامی در روز دوشنبه ۱۵ خرداد (پنجم ژوئن)، موضوع سخنرانیهای زیادی در کنفرانس سالانه جروزالم پست در نیویورک بود. این کنفرانس به نگرانی اسرائیل درباره پیشبرد برنامه هستهای جمهوری اسلامی و نگرانی از مذاکرات واشینگتن و تهران پرداخت.
در این کنفرانس، دولت جو بایدن کوشید تا پیام اطمینانبخشی به یهودیان و مخاطبان حامی اسرائیل بدهد و سخنرانی تندوتیزی درباره جمهوری اسلامی ایراد کرد.
دانا استرول، معاون وزارت دفاع آمریکا در امور خاورمیانه هم گفت که آمریکا اطمینان حاصل میکند در صورت نیاز به گزینه نظامی (در مقابل جمهوری اسلامی)، گزینهای بهروز و قابل اتکا داشته باشد.
این سخنگو افزود که دولت بایدن راه حل دیپلماتیک را ترجیح میدهد اما این راه حل (دیپلماتیک) باید به پشتوانه اراده و ظرفیت برای استفاده از زور، در صورت نیاز به آن، باشد.
ساعاتی پیش از ایراد این سخنرانی، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا نیز گفت: «همانطور که رییسجمهوری ایالات متحده بهکرات مشخص کرده، "تمامی گزینهها روی میز است" تا اطمینان حاصل شود که ایران به سلاح هستهای دست پیدا نمیکند.»
اما وزارت خارجه آمریکا در صفحه توییتر این وزارتخانه، بر بخش دیگری از سخنرانی بلینکن تاکید کرد: «ما همچنان باور داریم دیپلماسی بهترین راه برای بازداشتن موثر، پایدار و قابل اتکای جمهوری اسلامی به منظور جلوگیری از دستیابی آن به سلاح هستهای است.»
پشت پرده چیست؟
با وجود تمام داد سخن دادنهای دولت بایدن درباره گزینه نظامی، به نظر میرسد داستان چیز دیگری است.
به نوشته جروزالم پست، ایالات متحده در حال حاضر و پس از اینکه دو طرف از توافق بر سر بازگشت به موافقتنامه برجام پیشین بازماندند، در حال مذاکره با ایران است تا به توافق هستهای موقتی دست یابد.
این توافق موقت به نقل از منبعی دیپلماتیک در اسرائیل (طی دو هفته گذشته) و همچنین گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد، برنامه هستهای جمهوری اسلامی را متوقف میکند اما با اورانیوم غنیسازیشده یا تاسیسات هستهای جمهوری اسلامی کاری ندارد و با چنین توافقی، سود اقتصادی هم نصیب جمهوری اسلامی میشود.
به نقل از این منابع اسرائیلی، هدف دولت بایدن از این توافق موقت، جمع شدن خاطرش از سمت جمهوری اسلامی، تا برگزاری انتخابات ریاستجمهوری آمریکا در نوامبر سال ۲۰۲۴ است.
اردان با ذکر این نکته که این راه و رسم بازدارندگی ایران نیست، گفت تصور همیشه بر این بوده که یک تهدید نظامی قابل اتکا، راه بازدارندگی رژیمی بیرحم و قانونشکن مثل جمهوری اسلامی است.

خبر توافق هستهای موقت، به هر حال برای اسرائیل خبر بدی است چون با چنین توافقی جمهوری اسلامی همچنان در آستانه تامین سلاح هستهای باقی میماند و میتواند وقتی مهلت چنین توافقی به سر میرسد، کار را از همان جایی که زمین مانده بود، از سر بگیرد.
اما زمان برای این تصمیم دولت بایدن از خود تصمیم هم بدتر است چون در اکتبر ۲۰۲۳ و طبق یکی از بندهای برجام، یک سری دیگر از تحریمها علیه جمهوری اسلامی برداشته میشود.
بنا بر آن بند، یکی از این تحریمها، محدودیت توسعه موشکهای بالیستیک قادر به حمل سلاح هستهای و ممنوعیت واردات و صادرات موشک، از جمله موشک و پهپاد دوربرد با برد ۳۰۰ کیلومتر یا بیشتر است.
در همان بازه اتحادیه اروپا هم باید تحریمهای باقیمانده بر برنامه هستهای ایران را بردارد.
تنها «اسنپبک» است که میتواند جلوی چنین بندی را بگیرد؛ یعنی اگر ایران مفاد توافق هستهای را نقض کند، هر یک از طرفین برجام میتواند تمامی تحریمهای اعمالشده بر جمهوری اسلامی پیش از دستیابی به برجام را بازگراند.
جمهوری اسلامی اکنون با فرستادن پهپاد به روسیه برای استفاده این کشور در جنگ اوکراین، قطعا مفاد برجام را نقض کرده است.
البته که جمهوری اسلامی در گذشته محدودیتها و ممنوعیتهای مرتبط با ساخت موشک بالیستیک را هم نقض کرده اما وقتی ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ کوشید به «اسنپبک» تحریمها متوسل شود، باقی طرفین برجام استدلال کردند چنین چیزی ممکن نیست چون آمریکاست که از برجام خارج شده.
حالا که جمهوری اسلامی به غنیسازی و انبار اورانیوم، بسیار فراتر از محدودیتهای برجام ادامه میدهد، ظاهرا همچنان راهی برای بازگرداندن تحریمها نیست.

اما با قرار گرفتن تهران در کنار مسکو و در برابر کییف، اروپا به موضع اسرائیل در برابر جمهوری اسلامی نزدیک شده و این خود فرصتی برای فرانسه یا بریتانیا به نظر میرسد تا «اسنپبک» را در شورای امنیت سازمان ملل فعال کنند. منتها اگر آمریکا به توافقی موقت با جمهوری اسلامی دست یابد، شانس اتفاق افتادن چنین اتفاقی بسیار کم خواهد شد.
گیلاد اردان گفت تنها تحریمهایی که از آنها سخن گفته میشود تحریمهایی هستند که به سلاح فرستادن جمهوری اسلامی به روسیه برای کشتن شهروندان اوکراینی مربوط میشوند و او نمیبیند هیچ تحریمی که درباره آنها حرف زده شود، به برنامه هستهای جمهوری اسلامی مرتبط باشد.
از زمان انتخاب جو بایدن به عنوان رییسجمهوری آمریکا، دولتهای اسرائیل که بر سر کار آمدهاند منتظر شنیدن این هستند که آیا گزینه نظامیای که بتوان روی آن حساب کرد در برابر جمهوری اسلامی وجود دارد یا نه؟
اگرچه نظر این دولتها در حرف تامین شده اما در عمل، سخنان تند و تیز دولت بایدن علیه جمهوری اسلامی پوششی برای مذاکرات پشت پرده با حکومت ایران است که در تضاد با درخواست اسرائیل برای مقابله با تهدید کنندگی هستهای تهران قرار دارد.

روزنامههای کیهان و ایران در مقالههایی به محمدجواد ظریف حمله کرده و نوشتند وزیر خارجه دولت حسن روحانی برای دفاع از عملکرد خود به «تحسین» قرارداد ترکمنچای پرداخته. ظریف اما در پاسخ، با تاکید بر تحریف سخنش از سوی این روزنامهها نوشت: «امان از سلطه سیاسیکاری حتی بر واژگان فارسی.»
روزنامه کیهان در مقالهای که روز سهشنبه ۱۶ خرداد منتشر کرد به یادداشت اینستاگرامی جواد ظریف پرداخت که در آن جمله معروف «خودمان انتخاب کردیم» را توضیح داده است.
وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی در یادداشت خود گفته برای پیشگیری از ترکمانچایها باید «انتخاب کنیم» که آرزوهایمان را در چارچوب امکانات دنبال کنیم.
کیهان اما با حمله به او، نوشت ظریف که سال ۹۷ از قیاس برجام با عهدنامه ننگین ترکمانچای از سوی منتقدان «برآشفته» بود، پنج سال بعد با این پیشفرض که «برجام در واگذاری امتیازات به دشمن شبیه آن قرارداد بوده» به «تحسین» ترکمانچای پرداخته تا «فجایع برجام را توجیه کند».
در این مقاله آمده است: «وزیر امور خارجه سابق در حالی برای دفاع از عملکرد خود بهطور ضمنی به تمجید از قرارداد نگین ترکمانچای روی آورده است که به موجب این قرارداد، ایالتهای ایروان و نخجوان و بخشهایی از تالش از خاک ایران جدا شد.»
روزنامه وابسته به رهبر جمهوری اسلامی همچنین نوشت ظریف و روحانی در دوره هشت ساله گذشته تمام همت خود را صرف «جلب اعتماد و رضایت آمریکا و اروپا» کردند و در آخر از دستاورد «تقریبا هیچ» در دولت باراک اوباما به «مزایای نزدیک به صفر» در دولت دونالد ترامپ رسیدند.
به گفته کیهان همچنین ظریف و روحانی با «خاماندیشی، ظرفیتهای کشور را هشت سال معطل کردند» و حالا ظریف به جای «عذرخواهی» زبان به «تحسین قرارداد ننگین ترکمانچای» گشوده است چرا که خود نیز با «دستفرمان ترکمانچای پای برجام را امضا کرده است».
روزنامه ایران هم روز سهشنبه در یادداشتی با عنوان «نه آقای ظریف! ما آرزواندیش نیستیم» نوشت ظریف هنوز در «عقده حقارت در برابر محبوبیت سردار [قاسم] سلیمانی دست و پا میزند» و در این یادداشت میخواهد «ما انتخاب کردیم» خود را «توجیه» کند اما در واقع آن را «تحریف» میکند.
در بخشی دیگر از این یادداشت آمده است: «ایده دولت اعتدال این بود که بیایید از آرزوهای خود دست بکشیم و به آنچه کدخدا برای ما پسندیده رضایت دهیم تا از مواهب و نعمتهای این دنیا برخوردار شویم. هشت سال مملکت برای این ایده به فنا رفت اما کدخدا همین که همه امتیازها را گرفت پشت پا زد به همه وعدهها.»
وزیر امور خارجه سابق جمهوری اسلامی در واکنش به این یادداشتها، در توییتر خود، بحثها و نقدها درباره نوشته کوتاه چند روز پیش خود را «امری مبارک» خواند ولی در ادامه اضافه کرد: «اما دیدنی است که چگونه کلمات "نکوهش" ترکمانچای و "جلوگیری" از ترکمانچایها به "توجیه"، "تحسین" و حتی "تقدیس" برگردانده شدهاند.»
ظریف در ادامه به کنایه نوشت: «امان از سلطه سیاسیکاری حتی بر واژگان فارسی.»
او روز ۱۳ خرداد در اینستاگرام خود یادداشتی کوتاه منتشر و در آن تاکید کرد که در ۷۵ سال برنامهریزی توسعه، منابع ملی نابود شده و توسعه نیز حاصل نشده، چون بیشتر برنامهها به جای «ترسیم مسیر جبران عقبماندگیها متناسب با امکانات و فرصتها، حدیث آرزومندی رهبران کشور» بودهاند.
ظریف مدعی شد جامعه از افرادی که برای کاستن گستره خسارات ناشی از حرکات آرزومندانه دست به اقدام میزنند، به عنوان «سازشکار» و حتی «خائن» یاد میکند.
او نوشت که برای پیشگیری از ترکمانچایها باید «انتخاب کنیم» آرزوهایمان را در چارچوب امکانات خود دنبال کنیم.