وزارت کشور اسپانیا با تصویب طرحی جدید، مجوز تعلیق تمام مسابقات ورزشی در این کشور که در آنها نژادپرستی، بیگانه‌هراسی یا تبعیض قومیتی رخ دهد را برای نیروهای امنیتی حاضر در اماکن ورزشی صادر کرد. این تصمیم پس از توهین‌های نژادپرستانه علیه وینیسیوس جونیور در فصل گذشته لالیگا گرفته شد
در هفته‌های پایانی لالیگا، بلوای نژادپرستی هواداران والنسیا و حمله به وینیسیوس، ستاره برزیلی رئال مادرید جنجالی شد.
کارلو آنچلوتی به شدت به رویه‌ای که در لالیگا پیش آمده، تاخت، پس از این وینیسیوس با خاور تباس، رئیس لالیگا بگومگوی لفظی داشت و در ادامه هم جیانی اینفانتینو با وینیسیوس همدردی کرد و البته مدتی بعد اینفانتینو، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) اعلام کرد وینیسیوس جونیور به‌عنوان رئیس کمیته تازه تأسیس مبارزه با نژادپرستی فیفا انتخاب شده است.
اکنون بر اساس مصوبه وزارت کشور اسپانیا در صورتی که در طول برگزاری یک مسابقه ورزشی اقدامی مصداق نژادپرستی، بیگانه‌هراسی یا تبعیض رخ دهد، مسئولان امنیتی از جمله پلیس می‌توانند از داور مسابقه بخواهند که دستور تعلیق، لغو مسابقه یا تخلیه بخشی یا تمام تماشاگران حاضر در ورزشگاه را صادر کند.
سازمان لیگ اسپانیا اعلام کرده است که طی دو فصل گذشته بازیکن برزیلی، ۹ بار به دلیل توهین‌های نژادپرستانه علیه او شکایت خود را به مقامات مختلف ارائه کرده است.
علاوه بر این رئال مادرید نیز به دادستان کل اسپانیا شکایت کرد و مقامات کشور برزیل نیز مراتب اعتراض خود نسبت به این اتفاق را به دولت اسپانیا اعلام کردند.
مرتضی پورعلی گنجی در این پست مفصل اینستاگرامی نوشته است: «یک ماه پس از بالا بردن دو جام قهرمانی و جشن‌های شیرین به همراه هواداران، شرایط طوری است که انگار قرار است آن روزهای خوب از دماغ همه ما بیرون بیاید! ما احتمالا تنها یا از معدود باشگاه‌هایی هستیم که هنوز تمرینات پیش فصل را آغاز نکرده‌ایم و از تمدید قرارداد و توافق با بازیکنان هیچ خبری نیست.
این حال و روز باشگاهی است که همین چند روز پیش، دو جام قهرمانی را بالای سر برده و کار مسئولان فوتبال ایران را برای برگزار نکردن بازی سوپرجام ساده کرده است؛ باشگاهی که باید امروز با تزریق منابع مالی به واسطه عملکرد درخشان در فصل گذشته، بهتریت شروع را داشته باشد اما از همه جا می‌شویم که امسال، سال سیاست‌های انقباضی و کاهش هزینه‌ها و ... است.
من به عنوان یک بازیکن حق دارم از خودم سوال کنم که چرا پرسپولیس بعد از نمایش فوق‌العاده پارسال که با همت بازیکنان و کادرفنی و البته حمایت مدیران باشگاه حاصل شد، باید در چنین مضیقه‌ای قرار داشته باشد؟ تا کی قرار است قهرمانی‌ها بدون پاداش و بدون جایزه باقی بماند؟ اگر فوتبال منفعت بزرگی به همراه دارد، این منفعت مالی چرا به بازیکنان و مربیان به عنوان مهم‌ترین چرخ‌دنده‌های این بازی بزرگ نمی‌رسد و چرا همیشه وقتی که قرار است اصلاحاتی در اقتصاد فوتبال صورت بگیرد، حتما نظر اولیه روی کاهش دستمزد‌ها است؟
سوال دیگر من این است ما به واسطه عملکرد خوب‌مان در فصل گذشته آیا نباید تفاوتی با بقیه داشته باشیم؟ آیا نباید این زحمت و این تمرکز و این ایجاد شادی با واکنش مناسب (از نظر اقتصادی) مواجه بشود؟ دلخوشی ما البته به تشویق هواداران میلیونی پرسپولیس و خوشحال کردن آنها است اما در دنیای واقعی بعد از اتمام جشن، سعی می‌کنند پاداش برپاکنندگان را هم در نظر بگیرند.
البته صحبت من لزوما مادی و مالی نیست؛ بحث من ایجاد فرهنگی برای قدردانی از کسانی است که برای ما شادی‌آفرین بوده‌اند. از گذشته تا امروز، این مسئله از فوتبالیست‌های ممتاز ایران دریغ شده و امروز هم می‌بینید که ستارگان پرسپولیس بابت قراردادهایی که مبلغ چندانی ندارند و در فوتبال ایران رقم کاملا معقولی به حساب می‌آیند، چه دردسری را پشت سر می‌گذارند.
کاری که علی بیرانوند انجام داده و گره ذهنی که او در آن گیر کرده، واکنشی به این اتفاقات است؛ اینکه پرسپولیس به عنوان پرطرفدارترین باشگاه فوتبال ایران، آنقدر درگیر مشکلات اقتصادی است که توان ایجاد ملزومات لازم برای شروع تمرینات پیش فصل را ندارد. تاکید می‌کنم آن هم بعد از کسب دو جام قهرمانی و در شرایطی که امروز باید خودمان را آماده یک فصل رقابتی جدید و تقویت تیم برای یورش به فتح قهرمانی آسیا کنیم. بسیار عجیب است که آن روزهای خوش، جای خود را به این سردرگمی امروز داده است».
