آژانس ملی جرم و جنایت بریتانیا تخمین می‌زند تقریبا از هر ۵۰ مرد بالغ در بریتانیا، یک نفر درجاتی از خطر جنسی را برای کودکان نشان میدهد. این در حالی است که هوش مصنوعی نیز تهدیدی برای تشدید تاثیر مخرب اینترنت محسوب میشود.
با وجود تحقیقات بی‌شمار علمی در مورد خطرات ناشی از مصرف سیگار کلاسیک، دهه‌ها طول کشید تا مصرف آن در مکان‌های عمومی اکثر کشورها به صورت قانونی ممنوع و همچنین از نظر پذیرش اجتماعی، سیگار کشیدن در حضور سایرین به ویژه کودکان یک بی‌احتیاطی و بی‌مسوولیتی تلقی شود.
در سال‌های اخیر اما در رویکردی هوشمندانه به کمک تبلیغات، سیگار الکترونیک به عنوان جایگزینی ایمن در میان مصرف‌کنندگان قدیمی سیگار و همچنین جوانان معرفی شد. قیمت پایین، تنوع زیاد و طعم‌های گوناگون هم باعث شد تا این محصولات طرفداران زیادی پیدا کنند.
سیگار الکترونیک امروز به‌عنوان یک جایگزین قابل قبول اجتماعی برای سیگار و راهی برای از بین بردن هوس تنباکو طرفداران زیادی دارد.
بسیاری از مردم وقتی داخل خانه یا در یک جمع «وِیپ» می‌‌کشند، کسی آنها را چپ چپ نگاه نمی‌کند اما سموم موجود در محیط مصرف سیگار الکترونیک ۲۲ برابر بیش از حد مجاز است.
آیا مصرف سیگار الکترونیک، ما را دهه‌ها به عقب باز نگردانده است؟
چقدر زمان می‌برد تا تحقیقات و شواهد علمی موفق به شکست شرکت‌هایی شوند که از طریق فروش محصولات پر خطرشان، سود سرشاری کسب میکنند؟
روزنامه سان در گزارشی به این موضوع پرداخته است.
سم موجود در بخار سیگارهای الکترونیک
با وجود اینکه سیگار الکترونیک بوی نامطلوب سیگار را ندارد، دانشمندان هشدارهای جدیدی در مورد بخار خارج شده از این قلم‌ها میدهند. آنها می‌گویند با هر بار پاف کردن، سموم میکروسکوپی به هوای اطراف شما پرتاب میشوند که میتواند از سوی افراد مجاور هم استنشاق شود.
طبق مشاهدات محققان دانشگاههای ویرجینیا و کارولینای شمالی، وقتی افراد سیگار الکترونیکی را به مدت ۱۰ دقیقه در اتومبیل خود بخار میکنند، هوای اطراف آنها با ذرات سمی که به نام PM2/5 شناخته میشوند، پر میشود.
عددی که در واقع، نشان‌دهنده قطر ۲/۵ میکرومتر یا کمتر این ذرات است.
بر اساس داده‌های دولتی، وجود مقادیر ناسالم این ذرات میکروسکوپی میتواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و تنفسی را افزایش دهد.
طبق این تحقیقات، هنگامی که یک فرد در وسیله نقلیه‌ای با شیشه‌های بسته از سیگار الکترونیکی استفاده میکند، باعث افزایش غلظت ذرات معلق میشود.
طبق گفته محققان، قلم‌های الکترونیکی که به صورت متداول استفاده میشوند، قادر به تولید مقادیر زیادی PM2/5 هستند؛ در نتیجه خطر استنشاق این ذرات سمی به وسیله سایر افراد حاضر در آن محیط نیز افزایش می‌یابد.
این مطالعه که در مجله Drug and Alcohol Dependence منتشر شده است، نشان میدهد کسی که در ماشینی با مصرف‌‌کننده سیگار الکترونیکی می‌‌نشیند، مقادیری «ناخواسته» از این ذرات سمی را استنشاق میکند.
به عبارت دیگر، در معرض «مصرفِ دست‌دوم دود سمی» سیگار قرار می‌گیرد.
آیا این ذرات میتوانند فضاهای گستردهتری را نیز آلوده کنند؟
برای آزمایش اینکه چگونه ذرات سمی ناشی از مصرف سیگارهای الکترونیکی کیفیت هوا را تحت تاثیر قرار میدهند، محققان ۶۰ فرد را که اکثر آنها حداقل به مدت یک سال، روزانه سیگار می‌کشیدند مورد مشاهده قرار دادند.
اکثر شرکت‌کنندگانی که میانگین سنی ۲۰ سال داشتند، دستگاههای یک‌بار مصرفی مانند «پاف بار» را انتخاب کردند اما دستگاههای غلاف‌مانند برند Juul نیز به همان اندازه محبوب هستند.
محققان از آنها خواستند در ماشین خود به مدت ۳۰ دقیقه سیگار الکترونیکی را پُک بزنند و برای نمونه‌برداری از کیفیت هوای خودروها قبل و بعد از مصرف سیگار الکترونیک، از نمایشگر ذرات معلق استفاده کردند.
ابتدا از شرکت‌کنندگان خواسته شد در پنج دقیقه اول، هر ۳۰ ثانیه یک‌بار به سیگار خود پک بزنند.
سپس به آنها اجازه دادند تا ۲۵ دقیقه باقی‌مانده را به دلخواه خود پک بزنند که اکثر شرکت‌کنندگان در این مدت حدود ۱۸ پک زدند.
تیم تحقیقاتی دریافت که تنها هفت دقیقه بعد، ذرات معلق در خودروها به سطح متوسط ۱۰۷/۴ میکروگرم بر متر مکعب رسید که بیش از ۲۲ برابر بیشتر از میزان موجود قبل از شروع مصرف شرکت‌کنندگان بود.
هرچه کاربران به سیگارهای الکترونیکی پک بیشتری زدند، دستگاه وجود مقادیر بالاتری از ذرات PM2/5 را در فضای خودرو نشان داد.
دستگاههای یک‌بار مصرف
محققان خاطرنشان کردند دستگاههای یک‌بار مصرف، غلظت ذرات معلق را بیشتر از دستگاههای غلاف‌دار یا دستگاههای بزرگ‌تر و پیشرفته‌تر که به‌عنوان «باکس مود» شناخته میشوند، افزایش میدهند.
آنها نتیجه گرفتند که استفاده از سیگار الکترونیکی در وسایل نقلیه، بر کیفیت هوا تاثیر منفی می‌گذارد و ممکن است استفاده از این سیگارها افراد حاضر در این محیط‌های بسته را با خطرات سلامتی روبه‌رو کند.
ماه گذشته نیز فردی به نام الکس گیتینز که به‌زودی صاحب فرزند میشود، ادعا کرد یک ماه پس از تغییر مصرف سیگار به ویپینگ، دچار «کلاپس ریه» شده است.
او تحت عمل جراحی سنگینی قرار گرفت تا پزشکان بتوانند غشاء ریه را به دیواره سینه‌‌اش متصل کنند.
یک مطالعه نیز اخیرا هشدار داد مصرف سیگار الکترونیک در دوران بارداری بی‌خطرتر از سیگار کشیدن نیست.
با وجود این هشدارها و خطرات شناخته شده، در ماه آوریل اعلام شد برای کاهش نرخ اعتیاد به دخانیات، شوراها در انگلستان به افراد سیگاری «کیت‌‌های ویپینگ رایگان» ارائه خواهند داد.
جکی آدجی، یک نویسنده و پادکستر پویاست که از صحبت کردن درباره مسایل زنان هراسی ندارد. یکی از این مسایل، عوارض روحی و جسمی داشتن پستانهای بزرگ(تر) است.
او در سال ۲۰۲۳ اولین مستندش را با عنوان «پستانهای بزرگ من» برای برنامه «ناگفته» (UNTOLD) از کانال چهار ساخت. این مستند به بررسی زندگی زنان جوان بریتانیایی می‌‌پردازد که از نظر جسمی و روانی زندگی با پستانهای بزرگ را تجربه میکنند.
مطلب زیر برگرفته از مصاحبه بی‌بی‌سی با جکی و دو زن دیگر درباره تجربیاتشان از داشتن پستانهای بزرگ است.
زندگی کردن با پستانهای بزرگ
جکی فکر میکند احساسی که داشتن پستانهای بزرگ ایجاد میکند، جدی گرفته نمیشود. او میگوید در بریتانیا مردم پستانهای بزرگ را «خنده‌‌دار و احمقانه» می‌‌بینند.
جکی میگوید داشتن پستان‌هایی با سایز «کی۳۶» به این معناست که در زندگی‌اش مواقعی بوده که می‌‌خواسته از نگاه‌ها مخفی شود.
او به بی‌بی‌سی میگوید: «از حدود ۱۱ سالگی خیلی‌ها اندام من را فوق‌‌العاده جنسی می‌دیدند. تجربیات واضحی از رفتن به مدرسه دارم: مردانی را به یاد می‌‌آورم که هنگام رد شدن از کنارم لب‌‌هایشان را می‌‌لیسیدند. همچنین در جلسات کاری بعضی از همکاران با خیره شدن به من باعث شدند احساس کنم یک شیء جنسی هستم.»
جکی این مسایل را در مستند «پستانهای بزرگ من» در برنامه «ناگفته» از کانال چهار مطرح کرده و گفته است با افزایش سن، یاد گرفته بدن خود را همان‌گونه که هست قبول کند.
جکی هنگام ساخت این مستند، با زنان زیادی که از داشتن پستانهای بزرگ رنج می‌برند آشنا شده است.
این نویسنده و پادکستر میگوید: «فکر نمی‌‌کنم مردم بدانند تحمل داشتن پستانهای بزرگ چقدر از نظر ذهنی سخت است.»
او میگوید زنان احساس شرمندگی میکنند زیرا وقتی پستانهای شما بزرگ باشند بسیاری از مردم نسبت به آنها احساس مالکیت دارند: «در چنین شرایطی پستانهای شما به عنوان دارایی عمومی دیده میشوند.»
او فشارهای فرهنگی را نیز تجربه کرده است: جکی در یک خانواده مذهبی بزرگ شده که در آن از او انتظار فروتنی می‌رفته است: «شما قرار است باکلاس باشید و علاوه بر این، به عنوان یک زن سیاه‌پوست، همیشه می‌خواهید به مثبت‌ترین حالت ممکن برخورد کنید. اغلب احساس می‌کردم پستانهای من مانعی برای احساسی است که می‌خواستم نسبت به خودم داشته باشم.»
جراحی کوچک کردن پستان
زنان زیادی هستند که برای داشتن پستانهای کوچک‌تر زیر چاقوی جراحی می‌روند؛ عملی که انجام آن رو به افزایش است.
انجمن جراحان پلاستیک زیبایی بریتانیا (BAAPS) میگوید که جراحی کوچک کردن پستان دومین عمل زیبایی محبوب است.
به گفته این انجمن، در سال ۲۰۲۲ تعداد پنج هزار و ۲۷۰ جراحی کوچک کردن پستان انجام شده است؛ آماری که ۱۲۰ درصد بیشتر از سال قبل و بیشتر از پیشاکووید است.
دست از سرش بردارید
امبر نیز این تجربیات را پشت سر گذاشته است. او ابتدای سال ۲۰۲۲ تصمیم گرفته برای انجام عمل جراحی، هزینه بخش خصوصی را پرداخت کند.
پس از سال‌ها تحمل درد روحی و جسمی به دلیل داشتن پستانهای بزرگ، این زن ۲۶ ساله اهل کورنوال سرانجام تن به عمل جراحی داد.
امبر که به درخواست او از نام خانوادگی‌اش استفاده نمی‌کنیم میگوید: «پس از اتمام دوره دبیرستان همیشه کمردرد داشتم اما پس از شیر دادن به دخترم، درد به حدی رسید که به سختی می‌‌توانستم بدون درد راه بروم.»
او در ابتدا سعی میکند از طریق درمان دولتی NHS جراحی کند اما آنها بارها مورد او را برای انجام این عمل جراحی رد میکنند.
امبر میگوید که احساس میکرد NHS به او اهمیت نداده و همین باعث شده است احساس انزوا کند.
او میگوید: «با شوهرم بارها در این مورد صحبت کردیم و در آخر تصمیم گرفتیم برای انجام عمل وام بگیریم. اگرچه فشار مالی یک کابوس مطلق بود اما انجام این عمل بهترین تصمیمی بود که تا به حال گرفتم.»
فردی که موفق به انجام جراحی در NHS شد
واجد شرایط بودن برای انجام جراحی کوچک کردن پستان در سیستم NHS مانند سایر عمل‌های جراحی بسیار سخت و با مدت زمان انتظار طولانی است.
ریچل ۲۸ ساله که از نام خانوادگی او استفاده نمیشود، ۱۰ سال پس از اولین مراجعه به NHS با وجود کمردرد و اضطراب به دنبال تمسخر به دلیل داشتن پستانهای سایز ۳۴اچ‌اچ، موفق به انجام جراحی کوچک کردن پستان شد.
در ابتدا به ریچل گفته شد که با وجود داشتن شاخص توده بدنی سالم، وزن خود را کاهش دهد.
او احساس میکند تنها زمانی او را جدی گرفتهاند که تشخیص داده شد کمردرد مزمن دارد.
ریچل میگوید وقتی در ۱۶ سالگی به او گفته شد رژیم بگیرد، مشکلات روحی زیادی را تجربه کرده است.
او میگوید: «بعد از اثبات داشتن کمر درد مزمن، شش ماه مسکن و فیزیوتراپی را امتحان کردم تا اینکه به لیست انتظار جراحی اضافه شدم. دو سال دیگر هم طول کشید تا تحت عمل جراحی قرار بگیرم.»
ریچل خود را بسیار خوش شانس میداند و میگوید که کیفیت زندگی او پس از عمل بسیار بهتر است.
قبل از عمل او نمی‌‌توانسته بدون درد شدید، بدود.
او میگوید: «مطمئنا پس از جراحی نسبت به بدنم اعتماد به نفس بیشتری دارم.»
چگونگی انجام این جراحی در بخش دولتی
در مقابل این اظهارات، NHS انگلستان به بی‌بی‌سی میگوید که در حقیقت بخش خصوصی مسوول جراحی کوچک کردن پستان بوده و این شامل چگونگی تصمیم‌گیری درباره اینکه چه کسی شرایط لازم را برای انجام عمل داراست نیز میشود.
این روند با یک قرار ملاقات با پزشک شروع میشود که در آن بیماران از نظر مشکلاتی مانند درد کمر و گردن و همچنین مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی ارزیابی میشوند.
اگر پزشک فکر کند که شما واجد شرایط جراحی هستید، برای معاینه از سوی جراح پستان معرفی خواهید شد؛ هر چند ممکن است مدتی منتظر بمانید تا به وسیله جراح مورد بررسی قرار بگیرید.
تصمیم نهایی نیز از سوی یک تیم در بخش خصوصی مسوول گرفته میشود.
تعداد متقاضیان رو به افزایش است
نورا نوجنت، نایب رییس BAAPS معتقد است محبوبیت این جراحی به این دلیل است که کاهش سایز، یک روش موثر با مزایای عملکردی و زیبایی‌شناختی است.
او به بی‌بی‌سی میگوید: «این کار به مواردی مانند راحت‌تر شدن فعالیت بدنی، تصویر ذهنی از بدن و حتی مواردی مانند تناسب لباس کمک میکند.»
نورا میگوید: «برای مدت طولانی این جراحی خیلی محرمانه انجام می‌شد. اگرچه کوچک کردن پستان جراحی زیبایی نیست اما نگاه‌ها این جراحی را در طبقه‌بندی زیبایی قرار می‌داد و بنابراین مردم در مورد انجام آن صحبت نمی‌کردند. اما اکنون انجام این روش دیگر مانند گذشته تابو نیست.»
همچنان تلاش خواهم کرد
جکی میداند که مستند او زمان انتظار برای جراحی در بخش دولتی را کاهش نمی‌‌دهد اما امیدوار است دست‌کم منجر به هم‌دلی بیشتر مردم شود.
او میگوید: «من دوست دارم نسبت به زنانی که پستانهای بزرگ‌تری دارند هم‌دلی و همراهی بیشتری ببینم. می‌‌خواهم وقتی مردم زنی را دیدند که در خیابان راه می‌‌رود و پستانهای بزرگی دارد، او را به حال خود رها کنند.»
چه چیزی میتواند جوامع را نجات بدهد؟ انسان‌های موفق در طول روز به هیولاهای شبانه تبدیل میشوند! چه چیزی میتواند برای روح یک انسان آرامش‌بخش باشد؟ تحصیلات، موقعیت شغلی مناسب، احترام اجتماعی، درآمد نجومی، داشتن همسر و فرزندان؟ ...
وجود انسان‌های دلسوز و شجاعی که از کنار این اتفاقات به سادگی نمی‌گذرند و تا اجرای عدالت تمام تلاش خود را میکنند ستودنی است.
مطلب زیر ترجمه گزارش وب‌سایت اسکای‌نیوز از رسوایی مجری بی‌بی‌سی است.
هیو ادواردز، مجری بی‌بی‌سی متهم به درخواست عکس‌های برهنه جنسی از یک نوجوان، زیر پا گذاشتن قوانین کووید-۱۹، ارسال پیام‌های تهدیدآمیز به یک نوجوان ۱۷ ساله و رفتار نامناسب در محل کار شده است.
مجری متهم بی‌بی‌سی کیست؟
هیو ادواردز ۶۱ ساله، متاهل و پدر پنج فرزند، یکی از سرشناس‌ترین مجریان بی‌بی‌سی و برترین خبر‌خوان این رسانه است.
ادواردز در ۲۰ سال گذشته اخبار ساعت ۱۰ شب بی‌بی‌سی را ارائه میکرد و در جریان پوشش رویداد‌های مهمی مانند مرگ ملکه الیزابت دوم نقش داشت.
او پیش از این ماجرا در مورد مبارزه خود با مشکلات روانی صحبت کرده بود.
در آخرین آمار منتشر شده، حقوق شش رقمی او بین ۴۳۵ هزار تا ۴۳۹ هزار پوند در سال اعلام شد که بر اساس آن می‌توان او را پردرآمد‌ترین روزنامه‌نگار بی‌بی‌سی دانست.
ادواردز بعد از پنج روز پوشش خبری-رسانه‌ای و گمانه‌زنی‌های جنون‌آمیز آنلاین در مورد هویت او، عصر چهارشنبه ۱۲ ژوییه به عنوان ستاره اصلی اتهامات جنسی معرفی شد.
نام این مجری کهنه‌کار در بیانیه‌ای از سوی همسرش منتشر شد. بر اساس این بیانیه، ادواردز بر اثر وقایع چند روز گذشته، از بحران روانی «جدی» رنج می‌برد و اکنون تحت مراقبتهای بیمارستانی قرار دارد.
همسر ادواردز اضافه کرد که او برای مدتی در بیمارستان خواهد ماند اما افزود زمانی که احساس خوبی برای انجام این کار داشته باشد، «به داستان‌هایی که منتشر شده پاسخ خواهد داد».
قبل از اظهارات همسرش، اطلاعات محدودی در مورد هویت ستاره‌ای که با این اتهامات روبه‌رو بود، وجود داشت.
اتهام‌ها علیه ستاره
- مورد ادعایی اول
روزنامه سان هفته گذشته در پی انتشار داستانی تاسف‌بار، بدون ذکر نام افراد، «شخص مورد نظر» را به عنوان یک مجری مرد توصیف کرد و گفت که در حال حاضر او از پخش تلویزیونی خارج شده است.
طبق گزارش سان، ادواردز در یک دوره سه ساله، بیش از ۳۵ هزار پوند برای دریافت عکس‌های جنسی به یک جوان پرداخت کرده است. این ادعاها به سال ۲۰۲۰ باز می‌گردد؛ زمانی که این جوان ۱۷ ساله بود.
این روزنامه ادعا کرد این مبالغ تا سه سال یعنی تا حال حاضر پرداخت شده‌اند.
- مورد ادعایی دوم
بر اساس گزارش بی‌بی‌سی، ادواردز پیام‌های تهدیدآمیزی برای جوانی ارسال کرده است که در اوایل دهه ۲۰ سالگی‌اش است. این جوان هیچ ارتباطی با آن فرد ندارد که در مرکز داستان روزنامه سان قرار دارد.
به گفته این رسانه، این مجری ستاره، با این فرد جوان در یک برنامه دوست‌یابی ملاقات کرده است.
بی‌بی‌سی میگوید که او سپس هویت خود را فاش کرده و از جوان خواسته است به کسی چیزی نگوید. این فرد جوان بعدا پستی را در فضای مجازی منتشر و اشاره کرد که با یک مجری تماس داشته و ممکن است نام او را فاش کند.
ادواردز پس از این اشاره از سوی جوان، تعدادی «پیام تهدیدآمیز» ارسال کرد.
بی‌بی‌سی میگوید این پیام‌ها را دیده و تایید میکند از شماره تلفنی متعلق به این مجری ارسال شده‌اند.
این رسانه میگوید که فرد جوان از پیام‌ها ترسیده و همچنان احساس «تهدید» میکند.
- مورد ادعایی سوم
سان مدعی است شخص سومی، ۲۳ ساله، مدعی شده است که این مجری، قوانین کووید-۱۹ را زیر پا گذاشته است. ظاهرا این ستاره در طول قرنطینه ملی در فوریه ۲۰۲۱، با قطار در لندن سفر کرده تا به مدت حدود یک ساعت با این فرد در آپارتمان او ملاقات کند.
این روزنامه میگوید پیام‌هایی را دیده است که نشان میدهند مجری مورد نظر به خانه آن شخص رفته، پول نقد ارسال کرده و از او درخواست عکس کرده است. یک عکس نیمه برهنه نیز برای او ارسال شده است.
در زمان این ملاقات ادعایی، قوانین سخت‌گیرانه کووید از جمله دستور ماندن در خانه و محدود بودن ارتباط با حلقه افراد خانواده وجود داشت.
- مورد ادعایی چهارم
روزنامه سان در ادعایی جداگانه، پیام‌هایی را منتشر کرد که ظاهرا مجری بی‌بی‌سی پس از شروع ارتباط و گفت‌وگو در اکتبر ۲۰۱۸ در اینستاگرام برای یک نوجوان ۱۷ساله ارسال کرده است.
این روزنامه میگوید که این پیام‌ها حاوی ایموجی قلب و بوسه هستند.
این جوان که اکنون ۲۲ سال دارد، به سان گفته است: «حالا که به گذشته نگاه میکنم وحشتناک به نظر می‌رسد زیرا زمانی که من هنوز در مدرسه بودم این پیام‌ها را به من می‌فرستاد.»
- مورد ادعایی پنجم
بی‌بی‌سی اعلام کرد که ادواردز با اتهامات دیگری مبنی بر «رفتار نامناسب» با همکارانش مواجه است.
این رفتارها شامل ادعاهایی هستند مبنی بر اینکه او در اوایل سال جاری برای یکی از کارکنان پیام‌های «پیشنهادی» در مورد ظاهر او فرستاده که باعث ناراحتی آن شخص شده است.
اخبار شبانه بی‌بی‌سی اعلام کرد که همچنین برای یکی از کارکنان فعلی و یک کارمند سابق، ظاهرا پیام‌های «نامناسب» ارسال شده که آنها را در اواخر شب دریافت کرده‌اند.
چه کسی این اطلاعات را در اختیار روزنامه سان قرار داد؟
مادر یک فرد جوان ادعا کرد بیش از ۳۵ هزار پوند از سوی ادواردز برای ارسال «تصاویر نامناسب» پرداخت شده است.
مادر این فرد به سان گفته است صورت‌حساب بانکی را دیده که این پرداخت‌ها -از جمله یک مبلغ پنج هزار پوندی- را تایید میکند.
او ادعا کرد که مجری از پسرش درخواست «اجرا» کرده است و فرزند او از پول دریافتی برای تامین هزینه اعتیاد به کوکایین استفاده کرده؛ «اتفاقی که باعث ویران شدن زندگی آنها شده است».
در ادعاهایی که روز یک‌شنبه در روزنامه سان منتشر شد، مادر فرد مورد نظر گفت: «وقتی فرزندش اسکرین‌شات یک چت ویدیویی را به او نشان داد که در آن مجری با شورت روی مبل خانه‌اش نشسته به جلو خم شده و آماده میشود تا فرزندم برای او اجرا کند، شوکه شدم.»
او همچنین گفت که هفته‌ها پس از شکایت خانواده به بی‌بی‌سی در روز ۱۹ ماه می سال جاری، فرزندش به او گفته که در ماه ژوئن هزار پوند از طریق پی‌پل دریافت کرده است.
او گفت: «این نشان میدهد که در هفته‌های پس از شکایت اولیه، بی‌بی‌سی با این مرد صحبت نکرده است.»
فرد جوان درباره ادعاهای اولیه چه میگوید؟
فرد درگیر در این ماجرا که اکنون ۲۰ساله است، با مادر خود قطع ارتباط کرده و اتهامات او را بی‌معنی توصیف کرده است.
وکیل این جوان گفته است گفته‌های مادر او به سان «بیهوده» بوده و «هیچ اتفاق نامناسبی» رخ نداده است.
این وکیل در نامه‌ای به بی‌بی‌سی گفته است: «هیچ اتفاق نامناسب یا غیرقانونی‌ای بین موکل من و شخصیت بی‌بی‌سی اتفاق نیفتاده و اتهامات گزارش شده در روزنامه سان بی‌معنی است.»
در این نامه همچنین آمده است که فرد جوان عصر جمعه یک تکذیبیه برای روزنامه سان ارسال کرده است.
با وجود این، به گفته وکیل این جوان، سان همچنان «مقاله نادرست» را منتشر کرده است.
روزنامه سان چه واکنشی نشان داده است؟
پس از افشای نام ادواردز، این روزنامه در بیانیه جدیدی گفت که قصد ندارد ادعاهای بیشتری درباره او منتشر کند. همچنین اضافه کرد که سان در هیچ نقطه‌ای از داستان اصلی، ادعای انجام عمل مجرمانه مطرح نکرده و همچنین اسمی از آقای ادواردز یا جوانی که در این اتهامات دخیل بوده، نبرده است.
سخنگوی روزنامه سان در پاسخ به ادعای این جوان مبنی بر رد گزارش گفت: «ما داستانی را در مورد نگرانی شدید یک پدر و مادر از رفتار مجری و وضیعت فرزندشان گزارش کردیم که به بی‌بی‌سی شکایت کرده‌اند و بی‌بی‌سی به شکایت آنها رسیدگی نکرده است. اکنون این وظیفه بی‌بی‌سی است که به درستی در این باره تحقیق کند.»
واکنش والدین به اظهارات وکیل فرزندشان چه بوده است؟
پس از اینکه بی‌بی‌سی نامه وکیل را منتشر کرد، مادر این جوان به سان گفت: «این نامه غم‌انگیز است اما ما پای حرف خود ایستاده‌ایم. ما این کار را برای کمک به پسرمان انجام دادیم.»
او همچنین گفت: «هزینه وکیل چگونه تامین شده است؟»
ناپدری این جوان هم گفت: «بی‌بی‌سی در مورد استفاده از لفظ "ادعاهای جدید - این ادعای جدید که جوان زیر ۱۸ سال بوده باعث شد بی‌بی‌سی تحقیقات کاملی از مجری آغاز کند که منجر به تعلیق مجری شده است"، دروغ گفته است.»
او گفت: «آنها حقیقت را نمی‌گویند. من به آنها گفتم که جوان ۲۰ ساله است و سه سال است که این وضعیت ادامه دارد. پس آنها در جریان این موضوع بودند.»
آیا رفتار ادعایی انجام شده به وسیله مجری غیرقانونی بوده است؟
طبق گفته سان، اولین پرداخت‌ها برای عکس‌های غیر‌اخلاقی جنسی زمانی انجام شده که این جوان ۱۷ساله بوده است.
سن قانونی رضایت جنسی در بریتانیا ۱۶ سال است. این در حالی است که ساختن یا داشتن تصاویر جنسی از افراد زیر ۱۸ سال جرم محسوب میشود.
در همین حال، پلیس متروپولیتن لندن و پلیس ولز جنوبی تایید کرده‌اند پس از بررسی اتهامات، کارآگاهان هیچ مدرکی دال بر ارتکاب جرم پیدا نکرده‌اند و اقدام بیشتری صورت نخواهد گرفت.
ادواردز استعفا نداده است اما تا زمانی که بی‌بی‌سی به تحقیق ادامه میدهد به حالت تعلیق درآمده است.
جدای از هزینه مقرون به صرفه و جذابیت بهبودی در کنار استخر هتل، این سوال وجود دارد که آیا هر یک از این کلینیک‌ها واقعا برای بیماران تجربه مثبتی بر جای می‌گذارند؟
جراحی زیبایی سریع و آسان که در پایان تعطیلات انجام میشود، با وجود افزایش محبوبیت فیلترهای تیک‌تاک ممکن است جذاب به نظر برسد اما داستان‌‌های ترسناک درباره عمل‌های ناموفق و حتی مرگ پس از بروز اشتباه در روند جراحی را نیز نباید نادیده گرفت.
چرا این اعداد و ارقام به سرعت در حال افزایش است؟ آیا باید نگران پیامدهای احتمالی آن باشیم؟
مجله کازموپلیتن از نزدیک به بررسی این نگرانی‌ها در مورد ایمنی بیماران و بازدید از کلینیکهای درمانی ترکیه پرداخته است.
بیمارستان یا هتل پنج ستاره؟
با وجود گرمای ۳۰ درجه، وقتی از درهای بیمارستان جدید آجی بادم در آتاشهیر عبور میکنم، تهویه هوا بلافاصله پوستم را خنک میکند. این بیمارستان یکی از ۱۰ سایت متمرکز بر جراحی زیبایی این منطقه از استانبول در کشور ترکیه است.
من اولین زن جوانی نیستم که وارد این بیمارستان میشود و مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در مورد انجام عمل زیبایی در خارج از کشور است. اگر سرهای بانداژ شده و حفاظ‌های بینی را در فرودگاه ببینید، باید بدانید که آخرین نفر هم نخواهم بود.
اکنون ۲۴ سال است گروه آجی بادم ادعا میکند «مراقبتهای بهداشتی ممتاز» ارائه میدهد و مردم را تشویق میکند برای جراحی «مقرون به صرفه» به خارج از کشور خود سفر کنند. آنها تنها یکی از چندین کلینیک خصوصی هستند که بازار رو به رشدی از گردشگری به اصطلاح پزشکی را ارائه میدهند.
آجی بادم که سال گذشته ۱۲۰ میلیون دلار درآمد داشت، یکی از کلینیک‌هایی است که قصد دارد شعبه‌ای در خاک بریتانیا راه‌اندازی کند.
این شرکت با افتخار خود را به‌عنوان ارائه‌دهنده‌ای پیشرو در زمینه جراحی پلاستیک در ترکیه تبلیغ میکند. این در حالی است که تنها چهار مورد از ۱۰ بیمارستان آن با کمیسیون مشترک بین‌المللی که یک مرجع مستقل برای نظارت بر ایمنی بیمار است، همکاری میکنند.
هر یک از چهار سایتی که در تور با راهنما بازدید میکنم بی‌نقص و بیشتر شبیه به هتل‌‌های سطح بالا هستند و هر بخش، از انکولوژی گرفته تا دندان‌پزشکی، تجهیزاتی به روز دارند.
مشاورههای درمانی مجازی و صورت حساب دور از انتظار
در بیمارستان مسلک آجی بادم با اردم گوون، استادیار، متخصص زیبایی و جراحی پلاستیک ملاقات کردم.
به دلیل مانع زبانی جزیی، به شیوه‌‌ای درهم و برهم در مورد تخصص او که بزرگ کردن سینه است صحبت میکنیم.
او اعتقاد دارد ترکیه بهترین مکان در جهان برای گردشگری پزشکی است.
دکتر گوون دلیل این ادعای خود را «آموزش خوب» میداند. او معتقد است پزشکان و جراحان به خوبی از اهمیت یک مشاوره دقیق قبل از عمل برای مدیریت انتظارات شامل توضیح در مورد عوارض احتمالی جراحی فرد مراجعه کننده آگاه هستند.
اما وقتی دکتر گوون میگوید که «زمان کمی برای مشاورههای حضوری» دارد و مشاورههای قبل از عمل آنلاین انجام میشوند، نگران می‌‌شوم.
او توضیح میدهد: «من می‌‌توانم برای بیماری که عکس یا فیلم ارسال میکند توصیه‌هایی ارائه کنم اما اگر آنها بخواهند چیزی بپرسند، برای این کار وقت کافی ندارم. همه می‌خواهند در مورد چیزی بدانند.»
در مقابل، سخنگوی کلینیک به کازموپلیتن میگوید که این یک سوءتفاهم است و منظور گوون صرفا این است که باید از قبل، هماهنگی لازم برای مشاوره حضوری انجام شود.
ممکن است سایر کلینیکهای کوچک‌تر به بیماران قول مشاوره سریع بدهند اما اینجا در عرض چند ساعت و پس از اولین تماس با کلینیک، به‌عنوان یک جراح پرمشغله، نمی‌توان به سرعت برای مشاوره حضوری زمان تعیین کرد.
این عدم اطمینان در مورد ارزیابی‌های حضوری نگران کننده و با انتظارات در مورد مراقبتهای پزشکی خصوصی در تضاد است.
قبل از هر نوع جراحی در انگلستان، مشاوره حضوری یک الزام قانونی است. در واقع، اغلب مشاورههای حضوری متعددی قبل از انجام یک عمل زیبایی در اینجا انجام میشود تا بیماران بتوانند کاملا آگاهانه رضایت دهند.
دیدن بدن شما از نزدیک، به این معنی است که پزشک میتواند تایید کند آیا میتواند عمل جراحی را با خیال راحت انجام دهد یا خیر؟
یکی از پروفسورهای آجی بادم، دکتر محمت ولی کارالتین، میگوید که حتی تحت مراقبتهای ممتاز او، طبیعی است که فرآیند جراحی برای بیمار روند آسانی به نظر نرسد.
او میگوید: «من کمی دیوانه هستم و بنابراین،گاهی اوقات می‌‌توانم همه برنامه‌ها را تغییر دهم که میتواند برای بیمار شوکه کننده باشد. ممکن است چیزی به روند درمان اضافه کنم و امور مالی بگوید دکتر! ما این هزینه‌ها را به بیمار اعلام نکرده‌ایم.»
دکتر سپس می‌خندد: «اما این مشکل من نیست.»
هنگامی که کازموپلیتن برای پیگیری این نظرات با آجی بادم تماس می‌گیرد، سخنگوی کلینیک میگوید که دکتر به وضوح شوخی میکند چرا که هزینه‌ها و برنامه درمانی بدون اطلاع بیمار دچار تغییر نمیشود.
آنها همچنین به جراحی‌های موفق دکتر مهمت ولی کارالتین، از جمله رهبری موفقیت‌آمیز تیمی اشاره کردند که دوقلوهای به هم چسبیده را از هم جدا کرده و یک جراحی پیشگام پیوند چهره است.
آنها همچنین می‌گویند: «بحث مالی در صلاحیت استاد نیست. او توصیه میکند که درمان صحیح و ایمنی بیمار در درجه اول اهمیت قرار گیرد.»
واضح است که از آجی بادم باید انتظار چنین پاسخی را داشت اما نابرابری در آنچه که ما آن را مراقبتهای استاندارد قبل از عمل می‌دانیم، همچنین موانع زبانی موجود میتوانند مشکلاتی را برای بیماران ایجاد کنند.
میخواهیم سیستم درمانی بریتانیا را درک کنیم
در بازدید بعدی، من به دفتر شیک طبقه بالا دعوت می‌‌شوم تا ارائه‌ای درباره برنامه‌های آجی بادم را برای تثبیت بهتر خود در بازارهای بهداشت و درمان غرب تماشا کنم.
سخنگوی کلینیک میگوید: «در سال ۲۰۱۷ اولین بیمارستان غربی ما در آمستردام افتتاح شد.»
راسیم توپوز، مدیر ارشد اجرایی و مدیر کل گروه پزشکی، میافزاید: «ما میخواهیم سیستم درمانی بریتانیا را درک کنیم.»
آنها در طول ارائه توضیح میدهند که در طول سه تا چهار سال گذشته خیلی چیز‌ها از مقررات گرفته تا نیاز‌ها و فرهنگ‌‌های مختلف درباره بازار اروپا یاد گرفتهاند و مناقصه آنها برای ورود به بازار بریتانیا در حال انجام است.
همچنین با افتتاح یک «مرکز تماس» جدید در لندن، بیماران احتمالی میتوانند سوالات خود را در مورد عمل‌های جراحی در خارج از کشور بپرسند.
دیوید رولند، مدیر اندیشکده مستقل و غیرحزبی، مرکز سلامت و منافع عمومی (CHPI) به کازموپلیتن میگوید که هر کلینیک خصوصی جدیدی برای ارائه خدمات در بریتانیا باید مجوز داشته باشد و ثبت شود.
او ادامه میدهد: «این یک الزام قانونی است. آنها نمی‌توانند از آن طفره بروند اما تعداد زیادی خلاء قانونی، به ویژه در مورد مداخلات زیبایی غیر‌جراحی وجود دارد ....»
گردشگری پزشکی و ماشین بازاریابی که به خوبی روغن‌کاری شده
در گذشته ایده جراحی برای داشتن ظاهری زیبا مختص افراد ثروتمند و مشهور بود اما در سال‌های اخیر انجام جراحی زیبایی هم در دسترس‌تر و هم عادی‌تر شده است.
تیک‌تاک مملو از اینفلوئنسرها و افراد مشهوری با باسن‌های بزرگ شده، بینی‌‌های کوچک و شکم‌های صاف است.
هشتگ TurkeyTeeth بیش از ۲۷۳ میلیون بازدید دارد و تفاوت قیمت بین جراحی داخل بریتانیا و جراحی در خارج از کشور واقعا خیره کننده است.
برای مثال عمل بینی در بریتانیا بین چهار تا هفت هزار پوند هزینه دارد اما در ترکیه هزینه این عمل از هزار و ۸۰۰ پوند شروع میشود.
در حالی که قوانین ترکیه از بازاریابی مستقیم به مشتری در بخش مراقبتهای بهداشتی خصوصی جلوگیری میکند، روش غیرمستقیم و از طریق اینفلوئنسرها مجاز است.
بازاریابی جراحی بسیار موذیانه‌تر و مخفیانه‌تر از آنچه ما تصور میکنیم انجام میشود؛ در نتیجه زمانی که شاهد جنبه بد این جراحی‌ها هستیم، مثلا زمانی که جراحی لیفت باسن برزیلی نتیجه بدی به همراه دارد، سوگیری خوش‌بینی طبیعی مغز ما باعث میشود فکر کنیم هرگز چنین اتفاقی برای ما نخواهد افتاد. شرایط کاملا ناامید کننده‌ای که در حال افزایش است.
این پذیرش، همراه با کالایی شدن گردشگری پزشکی به این معنی است که امروزه ما در معرض خطر درمان با روش‌هایی مانند مد سریع هستیم و هر دو تقریبا با یک شیوه به فروش می‌رسند.
گویی تغییر دادن شکل بدنمان به روش ساده‌ای برای بالا بردن اعتماد به نفس تبدیل شده است.
در اصل، گردشگری پزشکی یک ماشین بازاریابی سریع و پرطرفدار است که دقیقا میداند چگونه افراد بالقوه را به مشتری‌های بالفعل تبدیل کند.
برای بسیاری از افراد، روش‌های رزرو آسان و سریع که از طریق پلتفرم‌هایی مانند واتس‌اپ انجام میشود، مزیت محسوب میشود.
در واقع شما حتی نیازی به تماس تلفنی برای رزرو کردن عمل زیبایی سینه ندارید.
تاثیر روانی جراحی‌های ارزان قیمت
استلیوس کیوسس، روان‌درمانگر و مدرس دانشگاه هاروارد، توضیح میدهد که شرایط موجود باعث نگرانی روان‌شناسان شده است.
او به کازموپلیتن میگوید: «درک این نکته ضروری است که جراحی پلاستیک به عنوان جایگزینی برای برخورد با مسایل عاطفی یا روانی اساسی جوابگو نیست. توصیه میکنم اگر با نگرانی‌‌های مربوط به ظاهر بدن خود دست و پنجه نرم می‌‌کنید، به دنبال درمان یا مشاوره باشید.»
کیوسس میافزاید که این نوع جراحی‌های ارزان به ویژه برای مبتلایان به اختلال بد شکلی بدن (BDD) که دو درصد از جمعیت را تحت تاثیر می‌گذارد خطرناک است زیرا قرار گرفتن در معرض این نوع پیام‌ها، آسیب‌پذیری‌ها را تشدید میکند و برای برخی میتواند منجر به اعتیاد به جراحی زیبایی شود.
شارلوت، متخصص اکستنشن مو، ۳۵ ساله از ایر شایر، به خوبی با این احساس آشناست چرا که کلمه «زشت» برای سال‌ها و به لطف اختلال BDD، عزت نفس او را تحت تاثیر قرار داده بود.
شارلوت می‌‌دانست انجام جراحی زیبایی در بریتانیا از نظر مالی امکان‌پذیر نیست اما می‌توانست برای دریافت کارت اعتباری جدید ثبت‌‌نام و به خارج از کشور سفر کند.
شارلوت قبل از اینکه به خود بیاید، عمل جراحی خود را از طریق واتس‌اپ رزرو کرده و در هواپیما در راه ترکیه بود.
رویکرد تکانشی به جراحی‌های ارزان قیمت که او آن را به ADHD یا اختلال کم‌توجهی بزرگسالان نسبت میدهد، شارلوت را به انجام چندین عمل زیبایی در خارج از کشور سوق داد.
او اما زمانی متوجه هزینه واقعی این جراحی‌ها شد که در پی واکنش شدید به مُسکن‌های تجویزی پس از عمل بزرگ کردن سینه، در آشپزخانه خود از حال رفت. خوشبختانه همسایه‌ها او را به اورژانس رساندند.
جالب اینجاست که کمتر از یک سال بعد، شارلوت در هواپیما در راه بازگشت به ترکیه برای انجام جراحی لیفت صورت بود.
او میگوید: «از همان لحظه‌ای که جراح را ملاقات کردم، می‌‌دانستم که چیزی درست نیست اما هنگامی که پول را پرداخت کردم، کار از کار گذشته بود زیرا آنها بازپرداخت ارائه نمی‌دهند.»
حتی زمانی که شارلوت تصمیم گرفت به جای عمل بینی و لیفت صورت، فقط لیفت پوست انجام دهد که نسبت به آنچه رزرو کرده بود هزینه کمتری داشت، برای «نه گفتن» به اندازه کافی احساس قدرت نکرد.
ان‌اچ‌اس نمیتواند تاوان این انتخاب را پرداخت کند
در سال ۲۰۱۸، روزنامه میرر گزارش داد به دلیل عوارض ناشی از جراحی زیبایی در خارج از کشور، یک صورت‌حساب ۳۰ میلیون پوندی برای NHS (سرویس سلامت ملی بریتانیا) باقی مانده است.
یک سال بعد، تحقیقات، نگرانی‌هایی را در مورد فقدان مقررات در مورد عمل‌های زیبایی در خارج از کشور ایجاد کرد و گزارش‌هایی از مرگ افراد بر اثر عمل‌های زیبایی مانند لیفت باسن برزیلی در ترکیه، ارائه شد.
به همین دلیل BAAP (انجمن جراحان پلاستیک زیبایی بریتانیا) نسبت به افزایش ۴۴ درصدی عوارض ناشی از جراحی زیبایی در خارج از کشور هشدار داد و گفت که ۱۰۰ درصد این اختلال‌ها در نتیجه عمل‌های جراحی انجام شده در ترکیه رخ داده است.
رولند به کازموپلیتن میگوید که به دلیل کمبود بودجه در دهه گذشته، سیستم مراقبتهای بهداشتی نابرابر و آسیب‌رسانی در بریتانیا در حال ظهور است.
او توضیح میدهد که کمبود بودجه باعث بی عدالتی در سیستم میشود و این سیستم نابرابر، تاثیر گستردهتری دارد.
رولند میگوید: «این سیستم معیوب به نوعی صنعت گردشگری پزشکی را تغذیه میکند.»
در بسیاری از موارد، NHS به کاهش رنج بیماران به دلیل ناکامی‌های گردشگری پزشکی کمک میکند اما خود این سیستم، مشکلات بی‌سابقه‌ای در زمینه کارمندان، زمان انتظار و بودجه دارد.
بنابراین اگر نتیجه جراحی تهدیدی برای زندگی چه به شکل آسیب جسمی و چه روانی نبوده یا به عفونت منجر نشده باشد، بعید است بیمارستان محلی بتواند خدماتی به شما ارائه کند.
برخی افراد نیز ممکن است به دلیل انتخاب این‌گونه جراحی‌ها، از مراجعه به پزشک خجالت بکشند.
آجی بادم تاکید میکند در صورت بروز عارضه پزشکی برای کسانی که مایل‌اند به جراح اصلی خود مراجعه کنند، همیشه درمان مجدد را تضمین میکند. این در حالی است که پرواز در این شرایط خطر عوارض لخته شدن خون و قرار گرفتن در معرض آلودگی را همراه دارد.
دکتر پل بانول، جراح پلاستیک و زیبایی مستقر در بریتانیا که جراحی‌های اصلاحی متعددی انجام داده است، میگوید: «ارزان بودن در درازمدت میتواند بسیار گران‌تر تمام شود.»
او میگوید: «البته تعداد زیادی از جراحان درجه یک در خارج از کشور وجود دارند که کارشان را عالی انجام میدهند اما موضوع این نیست بلکه مشکل مربوط به دوره نقاهت است. اگر جراحی در خارج از کشور انجام شود، کنترل عوارض احتمالی ناشی از آن سخت خواهد بود.»
تاثیر خروج از اتحادیه اروپا
رولند توضیح میدهد که خروج ما (بریتانیا) از اتحادیه اروپا، افرادی را که به دنبال جراحی در خارج از کشور هستند بیشتر در معرض خطر قرار داده است زیرا ما دیگر از سوی قوانینی که برای کمک به حفظ امنیت افراد طراحی شده است، محافظت نمی‌‌شویم.
با وجود تمام ریسک‌ها، برای برخی از افراد، رفتن به خارج آخرین راه‌حل و تنها امید است.
لورنا، ۳۱ ساله، طراح گرافیک ارشد از سافولک، میگوید که پس از تلاش برای رسیدگی به مشکلات سلامتی مرتبط با اضافه وزن در بریتانیا و پس از آنکه متوجه شده توان پرداخت هزینه بخش خصوصی برای جراحی معده مرتبط با کاهش وزن را ندارد، تصمیم گرفته وام کوچکی بگیرد و برای جراحی آندوسکوپی معده در بیمارستان پارک مدیکال در شهر مرسین آدانا به ترکیه سفر کند.
او توضیح میدهد: «پس از ماه‌‌ها تحقیق با یک بیمارستان تماس گرفتم. آنها اطلاعات تماس من را به یک مشاور مستقر در بریتانیا دادند و او از طریق واتس‌اپ با من تماس گرفت. پس از حدود یک ساعت‌ونیم سوال و جواب، تنها کاری که باید انجام می‌‌دادم برنامه‌ریزی برای پروازهایم بود.»
لورنا علی‌رغم اینکه مجبور است از طریق برنامه ترجمه گوگل با تیم پزشکی خود صحبت کند، میگوید: «با توجه به کیفیت زندگی‌ام قبل از عمل، اگر به عقب برگردم بدون لحظه‌ای تردید دوباره همین تصمیم را می‌گیرم.»
اما لورنا از زمان عمل هیچ کلمه‌ای از جراح خود، یا بیمارستانی که به آن مراجعه کرده، نشنیده است؛ به این معنی که لورنا برای مراقبتهای بعد از عمل باید به پزشک عمومی محلی خود مراجعه کند.
در تماس تصویری‌ای که با شارلوت داشتم، او زخم باز پشت گوشش ناشی از جراحی نادرست لیفت صورت را به من نشان میدهد.
حتی حالا، بعد از تجربه از حال رفتنش در آشپزخانه و این زخم باز، او به من میگوید نمیتواند از این احساس خلاص شود که اگر فقط یک بار دیگر برای آخرین عمل به ترکیه برود، بالاخره از ظاهر خودش راضی خواهد بود.
شنیدنش سخت است و سخت‌تر اینکه شارلوت پس از صحبت در مورد زخم بعد از عملش در تیک‌تاک، با اقدامات قانونی از سوی بیمارستانی که به آن مراجعه کرده بود نیز مواجه است.
شارلوت به دلیل بندهای موجود در قراردادش با بیمارستان نمیتواند در مورد کلینیک در رسانه‌های اجتماعی منفی صحبت کند. همچنین نمیتواند شکایت خود را به صورت قانونی پیگیری کند.
یافته‌‌های OECD (سازمان توسعه و همکاری اقتصادی) روند نگران کننده‌ای را گزارش میدهد: اینکه به لطف بندهای زیرکانه موجود در قرارداد بین مرکز درمانی و بیمار، بیماران نمی‌توانند سهل‌انگاری‌های پیش آمده در روند درمان را مورد پیگرد قانونی قرار دهند.
من به این امید به ترکیه رفتم که در مورد ناکارآمدی روندی که صنعت گردشگری پزشکی بر مردم ناامید تحمیل میکند پاسخی پیدا کنم اما در عوض، حقیقتی نگران‌کننده را یافتم:
پشت روکش پر زرق و برق صنعت توریسم پزشکی ترکیه و آن تصویر عالی «قبل و بعد»، ماشین دریافت پولی است که با وجود کاستی‌‌های اسفناک، افراد آسیب‌پذیر را هدف قرار میدهد و حالا این صنعت به دنبال ورود به خاک انگلستان است.
تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که امیدوار باشیم این اتفاق نیفتد.
حفاظت از کودکان
روزنامه گاردین در گزارشی به نقل از آژانس جنایی بریتانیا هشدار داد که هوش مصنوعی میتواند همه‌گیری سوءاستفاده جنسی از کودکان را بدتر کند.
طبق تخمین آژانس ملی جرم و جنایت (NCA) حدود ۸۳۰ هزار بزرگسال یعنی ۱/۶ درصد از جمعیت بزرگسالان، درجاتی از خطر جنسی را برای کودکان نشان میدهند؛ رقمی که گریم بیگار، مدیرکل آژانس آن را «شگفت‌آور» خوانده است.
او گفته است تصاویر سوءاستفاده جنسی در فضای مجازی اثری «فزاینده» بر انجام این رفتار دارد و چنین رفتاری را «عادیسازی» میکند.
رییس آژانس ملی جرم و جنایت بریتانیا که مبارزه با جرایم جدی و سازمان یافته را رهبری میکند، تاکید کرده است که بر اساس ارزیابی‌های صورت گرفته، مشاهده این تصاویر -چه واقعی و چه ساخته شده به وسیله هوش مصنوعی-، عملا خطر سوءاستفاده جنسی را از کودکان افزایش میدهد: «استفاده از هوش مصنوعی در سوءاستفاده جنسی از کودکان، شناسایی کودکان واقعی را که نیاز به محافظت دارند، برای ما دشوارتر میکند.»
به گفته بیگار بیشترین موارد آزار جنسی کودکان از راه مشاهده تصاویر است و از هر ۱۰ نفری که در ارتباط با چنین جرایمی دستگیر شده‌اند، هشت نفرشان مرد هستند.
بیگار تاکید کرد این بدان معناست که حدود دو درصد از مردان در معرض خطر مشاهده این تصاویر قرار دارند.
آمار آژانس ملی جرم و جنایت از جرایم آزار جنسی کودکان
بیگار با رونمایی از ارزیابی سالانه NCA گفت: «ما تخمین می‌زنیم بین ۶۸۰ تا ۸۳۰ هزار بزرگسال در بریتانیا وجود دارند که درجاتی از خطر جنسی را برای کودکان به همراه دارند که این آمار، تقریبا ۱۰ برابر جمعیت زندانیان کشور است.»
به گفته او این ارقام تا حدی به درک بهتر «تهدیدی که سال‌ها دست‌کم گرفته شده» کمک میکند؛ یعنی تاثیر فراگیری اینترنت را در تسهیل دسترسی به فیلم‌ها و تصاویر کودکانی که مورد آزار و تجاوز قرار می‌گیرند، روشن میکند.
بیگار گفته است: «گروه‌هایی که این تصاویر را به اشتراک می‌گذارند و در مورد آن بحث میکنند، در عادیسازی این گونه رفتارها تاثیر زیادی دارند.»
آژانس ملی جرم و جنایت بریتانیا همچنین نتایج تحقیقات آنلاین در مورد آزار جنسی کودکان را بررسی کرده است.
طبق این بررسی، از هر ۱۰ نفر مجرمی که به صورت آنلاین شناسایی شدند فقط یک نفر به عنوان «مجرم جنسی کودک» ثبت شده بود. این در حالی است که قبل از این تحقیقات، ۹ نفر دیگر شناسایی نشده بودند. بنابراین محققان برای دستیابی به آمار دقیقتر، تعداد مجرمان جنسی ثبت شده را «ضرب در ۱۰» کردند.
این آژانس گفته است: «اطمینان ما از اعتبار این آمار بیشتر از طریق اطلاعات موجود و متخصصان در این امر است.»
بیگار با هشدار به کسانی که در انجمنهای سوءاستفاده آنلاین فعال بودند در مورد آنچه هوش مصنوعی میتواند انجام دهد هم گفته است: «این فقط شروع کار است.»
وجود راهنماهای آنلاین برای تولید تصاویر سوءاستفاده جنسی
بنیاد دیدهبان اینترنت (IWF) اعلام کرد که از هوش مصنوعی و با استفاده از ابزارهای پیچیده، برای تولید تصاویری از کودکان سه تا شش ساله استفاده میشود که «به طرز حیرتآوری واقعی به نظر می‌رسند».
این بنیاد اعلام کرد راهنمای آنلاینی پیدا کرده است که به متخلفان در استفاده از ابزار هوش مصنوعی و اصلاح درخواستهای آنها به منظور ارائه واقعیترین نتایج آموزش میدهد.
سوزی هارگریوز، رییس بنیاد دیدهبان اینترنت از ریشی سوناک، نخستوزیر بریتانیا خواست تا هنگام میزبانی اولین اجلاس جهانی ایمنی هوش مصنوعی در پاییز سال جاری، موارد تولید شده از سوءاستفاده جنسی کودکان به وسیله هوش مصنوعی را به‌عنوان اولویت در نظر بگیرد.
او گفت: «نخستوزیر باید این تهدید جدی را به‌عنوان اولویت اصلی در میزبانی اولین اجلاس جهانی هوش مصنوعی در اواخر امسال در نظر بگیرد.»
وی افزود: «مجرمان اکنون از هوش مصنوعی برای تولید تصاویر کودکانی استفاده میکنند که از آزار جنسی رنج می‌برند و این تصاویر گاه بهطور حیرتآوری واقعی هستند.»
از سوی دیگر، به گفته بنیاد دیدهبان اینترنت در حال حاضر موارد تولید شده به وسیله هوش مصنوعی، به دلیل جدید بودن گسترش این فنآوری، کم است.
این بنیاد بین ۲۴ ماه می تا سیام ماه ژوئن سال جاری (برابر با سوم خرداد تا نهم تیر)، ۲۹ گزارش از صفحات مشکوک ساخته شده به وسیله هوش مصنوعی را بررسی کرد.
این بررسی تایید کرد که هفت مورد از آنها حاوی موارد آزار جنسی کودکان تولید شده به وسیله هوش مصنوعی و برخی نیز حاوی ترکیبی از تصاویر واقعی و تصاویر ارائه شده به وسیله هوش مصنوعی بودند.
برخورد قانون
بر اساس قانون پزشکان قانونی و عدالت سال ۲۰۰۹، تولید تصاویر سوءاستفاده جنسی از کودکان به وسیله هوش مصنوعی در بریتانیا غیرقانونی است.
این قانون حاوی مقرراتی در مورد ساخت و داشتن «عکس‌های شبه ناشایست» از کودکان است. بنیاد دیدهبان اینترنت مایل است این قانون اصلاح شود تا مستقیما تصاویر هوش مصنوعی را هم پوشش دهد.
پیشنهادات موسسه آدا لاولیس به دولت بریتانیا
موسسه آدا لاولیس که یک نهاد تحقیقاتی مستقل داده و هوش مصنوعی است، به تازگی اعلام کرد که بریتانیا باید مقررات خود را در مورد استفاده از این فنآوری تقویت کند.
بر اساس طرح فعلی دولت برای نظارت بر هوش مصنوعی، مقررات نظارتی به تنظیمکنندههای موجود واگذار میشود.
این موسسه توصیه کرد که دولت یک «بازرس هوش مصنوعی» را معرفی کند که از افراد آسیبدیده از این فنآوری حمایت کند.
به تاکید این موسسه، وزیران باید «در صورت لزوم» قوانین جدیدی را برای حمایت بیشتر ارائه کنند.
سخنگوی دولت هم در این زمینه گفت لایحه ایمنی آنلاین که قرار است امسال به قانون تبدیل شود، مقرراتی برای حذف مطالب آزار جنسی کودکان از پلتفرمهای آنلاین دارد.