گردشگری پزشکی زیبایی سال گذشته برای ترکیه سه میلیارد دلار درآمد داشت. جراحی‌هایی محبوب که شماری از کلینیک‌های ترکیه را به صرافت گسترش فعالیتشان در اروپا و بریتانیا انداخته است. خارج از گود اما نگرانی‌هایی درباره ریسک این جراحی‌های کم‌دقت و پر‌خطر وجود دارد.
سران ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا به تازگی در یک اجلاس دو روزه در بروکسل با یکدیگر ملاقات کردند و در مورد مسایل مربوط به سیاست خارجی، از جمله استراتژی این اتحادیه در قبال چین به گفتوگو پرداختند.
چارلز میشل، رییس شورای اتحادیه اروپا، در نامه دعوت خود از رهبران اتحادیه گفته بود که این نشست فرصتی برای تایید مجدد موضع واحد اتحادیه در قبال پکن است.
این در حالی است که اعضای اتحادیه اروپا برای رسیدن به اتفاق نظر در مورد طیف گسترده‌ای از مسایل داخلی مانند مهاجرت و اختصاص یارانه، با چالش مواجه هستند.
این وضعیت در مورد سیاست خارجی هم صدق میکند به طوری که برنامه‌ریزی اتحادیه اروپا برای برخورد متحد و واحد با چین در چند سال گذشته با مشکل روبه‌رو بوده است.
گژرگورز استک، تحلیلگر موسسه مرکاتور برای مطالعات چین (MERICS) در بروکسل، به الجزیره گفته است: «اختلافات در رویکردهای سیاسی در بین کشورهای عضو در مورد چین همچنان ادامه دارد.»
او افزوده است: «برخی امنیت اقتصادی را مساله کلیدی می‌دانند در حالی که برخی دیگر موضع پکن را در مورد تهاجم روسیه به اوکراین محور اصلی اتخاذ تصمیمات ارزیابی میکنند. تفاوت در چنین اولویت‌‌هایی، گاهی به اصطکاک میان اعضا منجر میشود.»
موضع سخت اروپا
طی چند سال گذشته، موضع اتحادیه اروپا در قبال چین به دلایل متعددی سخت‌تر شده است؛ از جمله اختلاف در مورد مدیریت همه‌گیری ویروس کرونا، ظهور چین به‌عنوان یک قدرت فنی و اقتصادی که از سوی برخی کشورهای اتحادیه اروپا به عنوان تهدید تلقی میشود و اقدامات ارتش پکن در تنگه تایوان و عدم محکومیت روسیه از سوی چین در جنگ با اوکراین.
برای برخی دیپلمات‌ها در غرب اینکه چین شورش اخیر نیروهای مزدور واگنر روسیه را کم‌اهمیت جلوه داد، نشان دهنده اتحاد قوی این کشور با ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه است. اتحادی که اروپا را نسبت به پکن محتاط کرده است.
ریسک‌زدایی به‌جای جدایی از چین
در بحبوحه تنش‌‌های ژئوپلیتیکی با چین و روسیه، اورسولا فون در لاین، رییس کمیسیون اروپا، پیش از سفر به پکن در ماه مارس سال جاری گفت که اتحادیه باید در مورد چین به جای «جدایی» روی «ریسک‌زدایی» تمرکز کند.
از سال ۲۰۱۹ اتحادیه اروپا از چین به عنوان «رقیب سیستماتیک» و «رقیب اقتصادی» یاد کرده است.
فون در لاین هفته گذشته ضمن طرح برنامه‌های اتحادیه اروپا برای تقویت امنیت اقتصادی این قاره گفت: «در حالی که یکپارچگی جهانی و اقتصاد باز سیاستهای خوبی بوده‌اند، اتحادیه اروپا باید نگاه روشنی هم در مورد جهانی که بیش از گذشته رقابتی و ژئوپلیتیکی شده است داشته باشد.»
هر چند که طرح او آشکارا از این موضوع به‌عنوان استراتژی اقتصادی در قبال چین نام نبرده اما برخی کارشناسان اتحادیه اروپا-چین گفته‌اند یکی از اهداف اصلی این استراتژی، پکن است.
حقوق بشر و اعمال تحریمها
فو کونگ، سفیر چین در اتحادیه اروپا، به الجزیره گفته است در حالی که چین جاه‌طلبی‌های اتحادیه اروپا را برای یک زنجیره تامین انعطاف‌پذیر درک میکند اما این بلوک نباید امنیت اقتصادی را با امنیت ملی ترکیب کند و به تجارت آزاد آسیب برساند.
هفته گذشته اتحادیه اروپا تحریم‌هایی را به عنوان بخشی از یازدهمین بسته تحریمی علیه مسکو، علیه نهادهای چینی اعمال کرد که گفته میشود از مجتمع نظامی و صنعتی روسیه در جنگ تجاوزکارانه روسیه علیه اوکراین حمایت کرده‌اند.
پیش از اعلام این ممنوعیت، فو گفته بود چین متعهد به جلوگیری از کمک شرکت‌‌ها به روسیه نیست اما او امیدوار است سوء‌تفاهم‌ها از طریق گفتوگو حل شوند.
در ماه مارس ۲۰۲۱، اتحادیه اروپا چهار مقام دولت چین را به دلیل نقض حقوق بشر در استان سین‌کیانگ این کشور تحریم کرد و پکن نیز با تحریم اعضای اتحادیه اروپا، از جمله اعضای پارلمان آن، مقابله به مثل کرد.
اتحادیه اروپا همچنین تصمیم گرفت در ماه فوریه سال جاری، پس از دو سال وقفه و دوره‌ای از تحریم‌‌های تلافی‌جویانه بین اروپا و چین، مذاکرات خود را با چین درباره موضوع «حقوق بشر» از سر بگیرد.
این در حالی است که گروه‌های حقوق بشری معتقدند بحث در مورد حقوق بشر با پکن «بی‌معنی» است.
پکن به دلیل زیر پا گذاشتن حقوق اویغورها و همچنین سرکوب وکلا و فعالان داخل کشور به ویژه در هنگ‌کنگ و تبت، همواره در معرض انتقاد قرار داشته است.
پیش از اجلاس سران اتحادیه اروپا، چندین گروه حقوق بشری نامه‌‌ای به رهبران این اتحادیه نوشتند و از آن‌ها خواستند در تمام روابط اتحادیه با چین، رویکردی فعالانه در زمینه وضعیت حقوق بشر در این کشور اتخاذ کنند.
آن‌ها خواهان اتخاذ یک رویکرد هماهنگ و استراتژیک از سوی اتحادیه اروپا برای به چالش کشیدن سیاست‌ها، رویه‌ها و روایت‌های دولت چین شدند که تضعیف روز افزون وضعیت حقوق بشر را در این کشور در پی داشته است.
تایوان
یکی از انتقادها به اعضای اتحادیه اروپا این است که این کشورها در میان پیشنهاد‌های ممنوعیت فن‌آوری، تحریمها و گفت‌وگوهای حقوق بشری، به‌جای تعهد به استراتژی مشترک در قبال چین، منافع امنیت ملی فردی خود را در اولویت قرار دادهاند.
جوریس تیر، تحلیلگر مسایل اروپا-چین در مرکز مطالعات استراتژیک لاهه، به الجزیره گفته است: «کشورهای اروپای شرقی و مرکزی تمایل بیشتری به حمایت از رویکرد و لحن واشینگتن در قبال چین دارند.»
این رویکرد اما تا حدی به دلیل اتکای این کشورها به آمریکا برای تضمین امنیت خود در برابر روسیه است. در عین حال، دولت‌های اتحادیه اروپا به طور مشترک بر این باورند که قبول نقش مرکزی چین در زنجیره‌‌های ارزش جهانی و توسعه فن‌آوری، با ریسک ژئوپلیتیک بالایی همراه است.
کشورهای حوزه بالتیک و لهستان، از چین به دلیل تجدید «مشارکت بدون محدودیت» با روسیه ناامید شده‌اند و همین امر سبب شده در روابط تجاری خود با پکن تجدیدنظر کنند.
در ماه آگوست سال گذشته، استونی و لتونی اعلام کردند از مجمع ۱+۱۶ خارج می‌شوند. این مجمع اقتصادی ۱۰ سال پیش از سوی چین با مشارکت کشورهای اروپای مرکزی و شرقی برای تقویت روابط تجاری راه‌اندازی شده بود.
لیتوانی نیز در نوامبر سال ۲۰۲۱ از این مجمع خارج شده و همچنین از اعمال تحریمها علیه پکن حمایت کرده بود.
این کشور نه فقط به دلیل اتحاد پکن با مسکو بلکه به دلیل اقدامات چین در تنگه تایوان، خواستار کاهش وابستگی اقتصادی به چین شده است.
از سوی دیگر موضع اتحادیه اروپا در مورد تایوان ثابت و مبتنی بر «سیاست چین واحد» است.
جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در ماه می به خبرنگاران گفته بود: «هر گونه تغییر یک‌جانبه در وضعیت موجود و هر گونه استفاده از زور، پیامدهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی عظیمی خواهد داشت.»
وی همچنین گفت که اتحادیه اروپا باید برای همه سناریوها آماده شود و با چین برای حفظ وضع موجود و تلاش برای کاهش تنش‌ها تعامل کند.
در همین حال کشورهای اروپای غربی مانند آلمان و فرانسه که اغلب سیاستهای داخلی و خارجی اتحادیه اروپا را هدایت میکنند، با امید به حفظ و تقویت روابط تجاری با چین، لفاظی‌های تند این اتحادیه را نسبت به پکن در مورد تایوان کاهش دادهاند.
اخیرا اولاف شولتس، صدراعظم آلمان در برلین گفت که از لی کیانگ، نخست‌وزیر چین خواسته تا در جنگ اوکراین تاثیر بیشتری بر روسیه بگذارد.
همچنین به او اطمینان داده که برلین قصد جدایی از پکن ندارد بلکه به دنبال حفظ روابط تجاری با چین است.
از سوی دیگر امانوئل مکرون، رییس‌جمهوری فرانسه که او نیز اخیرا با نخست‌وزیر چین در پاریس ملاقات کرد، نظر مشابهی داشته است اما پس از اینکه به خاطر اظهاراتش در مورد تایپه در جریان سفرش به چین در ماه آوریل مورد انتقاد قرار گرفت، از بحث در مورد تایوان اجتناب کرد.
مکرون در مصاحبه‌ای با روزنامه پولیتیکو گفته بود اتحادیه اروپا نباید به دلیل «همراهی با آمریکایی‌ها یا واکنش بیش از حد چین» وارد بحران تایوان شود. در عوض، او بر داشتن «استقلال استراتژیک اروپا» تاکید کرده بود.
ماتیو دوشاتل، کارشناس ارشد مقیم و مدیر مطالعات بینالملل در انستیتو مونتاین در پاریس، به الجزیره گفته است: «تایوان به‌عنوان یک موضوع تفرقه‌انگیز جدید در اتحادیه اروپا در حال ظهور است.»
او تاکید کرده است: «بحث بین کسانی مطرح شده که فکر میکنند اتحادیه اروپا باید در برداشتن گام‌هایی که به حفظ وضعیت موجود کمک میکند فعال‌تر باشد و کسانی که معتقدند اتحادیه اروپا باید بی‌تفاوت بماند.»
نتیجه تعامل اروپا با چین چه خواهد بود؟
در حالی که رهبران اتحادیه اروپا در حال بحث و گفتوگو درباره این هستند که «ریسک‌زدایی» چه تاثیری روی روابط آینده با چین دارد و تلاش میکنند با یک «استراتژی متحد در قبال چین» موافقت کنند، بورل در سخنرانی هفته گذشته خود در موسسه مطالعات امنیتی اتحادیه اروپا گفته است: «مرز بین ریسک‌زدایی و جدا شدن از چین را همیشه نمی‌توان به راحتی تفکیک کرد.»
او در ادامه گفته است: «بنابراین ما به یک بحث واقعی در اروپا در این مورد نیاز داریم؛ با در نظر گرفتن اینکه نهاد‌ها می‌توانند پیشنهاد دهند اما این کشورهای عضو هستند که تصمیم نهایی را می‌گیرند.»
بر اساس پیش‌نویس نتیجه‌‌گیری شورای اتحادیه اروپا که از سوی پولیتیکو مشاهده شده است، انتظار میرود رهبران اتحادیه اروپا رویکردی مبنی بر «قصد جدایی یا چرخش به سمت داخل» یا سیاست‌‌هایی برای آسیب رساندن و خنثی کردن پیشرفت اقتصادی چین اتخاذ «نکنند».
دوشاتل گفته است: «ریسک‌زدایی یک نتیجه توافقی است. این به وضوح نشان می‌دهد تنها بخشی از تجارت، سرمایه‌گذاری و روابط مردمی بین اتحادیه اروپا و چین در حال تبدیل شدن به مسایل امنیتی است.»
دوشاتل همچنین گفته است مشارکت ترانس آتلانتیک با آمریکا میتواند به عنوان عامل تعیین کننده ساختار سیاست خارجی اروپا باشد.
او تاکید کرده است: «طبیعی است که اتحادیه اروپا با متحد مهم‌تر خود در مورد سیاست خارجی در قبال چین هماهنگ شود به ویژه که اتحادیه اروپا در ارزیابی خود از روند حاکمیت داخلی چین و جاه‌طلبی‌های بین‌المللی این کشور با آمریکا هم‌راستاست.»
با این حال نیرویی در اروپا وجود دارد که به دنبال جلوگیری از سیاست بیش از حد تهاجمی آمریکا و اتحادیه اروپا علیه چین است.
دوشاتل در این مورد معتقد است: «اروپا هم یک متحد وفادار و هم یک ترمز است.»
وی اضافه کرده است: «البته حمایت چین از روسیه به‌طور جدی وجهه چین را در سراسر اروپا تضعیف کرده و دیپلماسی این کشور در تلاش برای کنترل خسارت، تاکنون شکست خورده است.»
او یادآور شده است: «بنابراین انتظار میرود اختلافات سیاسی بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا همچنان ادامه یابد.»
در سال‌های اخیر ایده‌های گوناگونی در مورد مسدود کردن تشعشعات خورشیدی برای پایین آوردن دمای سیاره کوچکمان مطرح شده است. از جمله بیل گیتس که به پشتیبانی از طرح پیشنهادی دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۲۱ به نام «آزمایش آشفتگی کنترل شده استراتوسفر» (SCoPEx) پرداخت.
اما طرح جدید دانشمندان دانشگاه ییل مورد توجه کاخ سفید و سازمان ملل متحد قرار گرفته است.
هر چند به نظر می‌رسد این طرح چیزی شبیه یک رمان علمی-تخیلی باشد اما برخی محققان می‌خواهند با بازتاب نور خورشید به فضا، زمین را خنک کنند.
یورونیوز در مقاله‌ای نوشت که بر اساس گزارش هفته گذشته کاخ سفید و ابراز علاقه آمریکا به مطالعه طرح اصلاح تشعشعات خورشیدی (اس‌آر‌ام SRM) به‌عنوان یک راه‌حل برای کاهش دمای کره زمین، این ایده عجیب در حال حاضر طرفداران زیادی پیدا کرده است.
طرفداران اس‌آر‌ام می‌گویند این طرح میتواند اثرات مخرب تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد و حتی قطب‌ها را دوباره منجمد کند.
اما علاقه‌مندان این طرح فقط مردم نیستند: اوایل سال جاری چند رسانه خبری از علاقه سازمان ملل نیز برای بررسی این طرح گفتند.
مسدود کردن نور خورشید میتواند تغییرات آب و هوایی را متوقف کند؟
فن‌آوری «مسدود کننده خورشیدی» که به «اصلاح تابش خورشیدی یا اس‌آر‌ام» نیز معروف است، میتواند از نظر تئوری با بازتاب نور خورشید به فضا، زمین را خنک کند.
این ایده شامل پمپاژ ذرات مسدود کننده اشعه خورشید به اتمسفر فوقانی است.
فرآیند «تزریق ذرات معلق استراتوسفری» شامل اسپری کردن ذراتی مانند دی‌اکسید گوگرد به داخل استراتوسفر میشود.
غبار حاصل از این ذرات می‌توانند اشعه خورشید را به سمت بالا منعکس کنند تا زمین در سایه قرار بگیرد.
این روش قبلا به‌طور تصادفی کار کرده است؛ هنگامی که کوه پیناتوبو در فیلیپین در سال ۱۹۹۱ فوران کرد و هزاران تُن دی‌اکسید گوگرد وارد جو زمین شد که در نتیجه، دمای کره زمین به‌طور موقت به میزان ۰.۵ درجه سانتیگراد کاهش یافت.
در سپتامبر سال ۲۰۲۲، محققان دانشگاه ییل استدلال کردند که روش تزریق ذرات معلق میتواند به طور فرضی قطب‌ها را دوباره منجمد کند.
در این گزارش آمده است: «اس‌آر‌ام در یک بازه زمانی چند ساله امکان خنک کردن سیاره زمین را به میزان قابل توجهی پیشنهاد می‌دهد.»
آیا آمریکا و سازمان ملل مشتاق بررسی این فن‌آوری هستند؟
گزارش کاخ سفید که جمعه گذشته منتشر شد، تایید میکند ایالات متحده آماده تحقیق در مورد طرح اس‌آر‌ام است.
این گزارش میگوید: «یک برنامه تحقیقاتی در مورد پیامدهای علمی و اجتماعی اصلاح تشعشعات خورشیدی در اتخاذ تصمیمات آگاهانه‌‌تر در مورد خطرات و مزایای بالقوه این طرح به‌عنوان بخشی از سیاست آب و هوایی، در کنار اصل اساسی کاهش انتشار گازهای گلخانهای کمک خواهد کرد.»
با این حال این گزارش همچنین تصریح میکند در حال حاضر هیچ‌گونه تصمیمی برای «تاسیس یک برنامه تحقیقاتی جامع با تمرکز بر اصلاح تشعشعات خورشیدی» گرفته نشده است.
فن‌آوری ضد تابش تا چه اندازه قابل اجراست؟
در ماه فوریه، چندین رسانه خبری از تمایل سازمان ملل برای بررسی این تکنولوژی گزارش دادند که میتواند این ایده را تقویت کند که سازمان ملل «طرح مسدود کننده خورشیدی» را به عنوان ابزاری مناسب برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی تایید کرده است.
آندریا هینوود، دانشمند ارشد برنامه زیست محیطی سازمان ملل میگوید: «در حال حاضر با توجه به درک علمی محدود و عدم اطمینان در مورد اثرات بالقوه و پیامدهای ناخواسته اس‌آر‌ام، استقرار این طرح در مقیاس بزرگ و عملیاتی، محتاطانه یا به اندازه کافی ایمن نیست.»
پس از بررسی این طرح سازمان ملل نتیجه گرفت که اس‌آر‌ام نمی‌تواند جایگزین برنامه کاهش انتشار گازهای گلخانهای شود.
با وجود این، برنامه زیست محیطی سازمان ملل این روش را به طور کلی رد نمی‌کند و طبق گزارش ارزیابی سازمان ملل، در صورت ناکافی ماندن اقدامات در حال انجام آب و هوایی ممکن است برنامه استفاده از این تکنیک هم تغییر کند.
تحقیقات در مورد مسدود کننده خورشیدی چه می‌گویند؟
تحقیقات در مورد تکنیک اس‌آر‌ام نتایج متفاوتی به همراه داشته است و حتی حامیان پرشور این طرح نیز ابتدا خواستار کاهش انتشار جهانی گازهای گلخانهای هستند.
به گفته طراح اصلی این ایده، ویک اسمیت، گزارش ییل طرحی فرضی را برای «چرخش ترموستات جهانی» ترسیم کرده است.
برای اجرای این طرح، نیاز به ۱۲۵ جت بلند پرواز است تا ذرات معلق را در اتمسفر در عرض‌های جغرافیایی ۶۰ درجه شمالی و جنوبی، تقریبا در اطراف آلاسکای شمالی و نوک جنوبی پاتاگونیا، به جو بپاشند.
در نتیجه، ذرات به آرامی به سمت قطب‌ها می‌روند و زمین تا دو درجه سانتیگراد خنک میشود.
هزینه اجرای این طرح مبلغی حدود ۱۱ میلیارد دلار (۱۱.۳ میلیارد یورو) برآورد شده است.
اسمیت میگوید: «در مورد پاشیدن ذرات معلق در هوا برای خنک کردن سیاره، نگرانی گسترده و معقولی وجود دارد.»
اما اگر قرار بود معادله ریسک-منفعت در جایی جواب دهد، قطعا در قطب‌ها خواهد بود.
مشکلات احتمالی که این طرح به همراه دارد
اجرای این طرح به ۱۷۵هزار پرواز برای ذره‌‌پاشی در سال نیاز دارد؛ پروازهایی که میلیون‌‌ها تُن از گازهای گلخانهای را در هوا آزاد میکنند.
اسمیت هشدار می‌دهد: «برای مقابله با تغییرات آب و هوایی، جهان باید به‌سرعت وابستگی خود را به سوخت‌های فسیلی کاهش دهد.»
او میگوید: «اگرچه ممکن است در زمینی که به سرعت در حال گرم شدن است این طرح تاثیر مثبت داشته باشد اما تزریق ذرات معلق در استراتوسفر فقط علایم تغییرات آب و هوا را درمان میکند نه بیماری اصلی را.»
به این ترتیب و در نتیجه نمی‌توان این طرح را «جایگزینی برای کربن‌زدایی» دانست.
چه در یک رابطه طولانی‌مدت باشید و چه در حال پرورش یک رابطه جدید، وقتی تحت تاثیر استرس‌های روزمره و وظایف خسته کننده قرار می‌گیرید، ممکن است روابط عاشقانه و جنسی کم‌ترین اولویت را در لیست وظایفتان به خود اختصاص دهند.
حتی زمانی که احساس می‌کنید با نشاط‌تر هستید، ممکن است متوجه شوید که شریک زندگی‌تان از لحاظ تمایلات جنسی احساس دیگری دارد.
میل جنسی وجود دارد؛ فقط نه در یک زمان هماهنگ از شب یا روز. به عبارت دیگر، هم‌زمانی جنسی وجود ندارد. درمان‌گران از این شرایط به‌عنوان «عدم همگامی جنسی» یاد میکنند و می‌گویند این اتفاق یکی از رایج‌ترین دلایل مراجعه زوج‌ها به جلسات مشاوره است.
این معضل رایج میتواند به عوامل مختلف جسمی و روانی مربوط باشد.
به طور کلی سطح تستسترون در مردها هنگام صبح به اوج خود می‌رسد و در طول روز چرخه‌هایی را طی میکند در حالی که هورمون‌‌های یک زن بر اساس چرخه قاعدگی او در نوسان است.
همچنین این اختلاف زمانی میتواند به این بستگی داشته باشد که چه کسی رابطه جنسی را آغاز میکند.
تحقیقات نشان می‌دهند مردان دگرجنس‌گرا دو برابر بیشتر از زنان دگرجنس‌گرا اولین حرکت را در بروز تمایل خود به داشتن رابطه جنسی انجام می‌دهند در حالی‌که زنان در مورد شروع رابطه جنسی بیشتر خیال‌پردازی میکنند.
اگر برای انجام اولین حرکت تلاش کرده و موفق نشده‌اید شریک زندگی خود را در حال و هوای مناسب برای داشتن رابطه جنسی قرار دهید، به راحتی احساس طرد شدن خواهید کرد. همین احساس باعث میشود احتمال تکرار چنین اقدامی کمتر شود. در نتیجه یک چرخه توام از عدم رضایت و بدون رابطه جنسی به‌وجود خواهد آمد. چرخه‌ای که در آن هیچ یک از طرفین احساس رضایت کامل و برآورده شدن نیازهایش را نخواهد داشت.
جردن دیکسون، جامعه‌شناس و روان‌درمانگر روابط جنسی از مجموعه خانه تفکر میگوید در این شرایط مهم است که «وحشت نکنید و تصمیمی جدی نگیرید».
او توضیح می‌دهد: «طبق تحقیقات از هر پنج نفری که در یک رابطه هستند، یک نفر میگوید که شریک زندگی‌اش در سال گذشته مشکلات جنسی داشته است و از هر چهار نفر یکی میگوید که دیگر علاقه‌‌ای به داشتن رابطه جنسی با شریکش ندارد.»
اگر این تجربیات در مورد رابطه شما نیز صدق میکند، باید از خود سوال کنید که چگونه می‌توان صمیمیت و نزدیکی را به رابطه خود باز گرداند؟
«ایوینیگ استاندارد» در گزارشی به هشت راهکار تایید شده از سوی متخصصان برای بازگرداندن گرما و صمیمیت به یک رابطه پرداخته است.
۱- ارسال دعوت‌نامه هماهنگ‌شده
در مورد ایده برنامه‌ریزی برای داشتن «قرار ملاقات شبانه» یک تابوی واقعی وجود دارد و به نظر خیلی‌ها، داشتن برنامه‌ریزی چندان جذاب نیست.
نس کوپر، متخصص رفتارشناسی جنسی و درمان‌گر بالینی میگوید: «ما به این باور رسیده‌ایم زمانی که احساس تمایل جنسی داریم، شریکمان باید در دسترس باشد اما واقعیت این است که بسیاری از ما میل جنسی متغیری داریم که در لحظات مختلف در نوسان است.»
به گفته او، برای زوج‌هایی که هم‌زمان در خانه، کار و زندگی اجتماعی درگیر هستند، برنامه‌ریزی برای داشتن رابطه جنسی میتواند تنها راه برای تضمین وقوع آن باشد.
کوپر پیشنهاد میکند: «رابطه جنسی برنامه‌ریزی شده را به‌عنوان بخشی از یک بازی شهوانی ببینید. این کار میتواند به زوج‌ها انگیزه بدهد که به آن هدف برسند. بنابراین در برنامه خود لحظاتی را به پیش‌معاشقه و صحبت‌های هیجان‌انگیز اختصاص دهید.»
۲- قرارهای هیجان‌انگیز داشته باشید
اگر قصد دارید رابطه جنسی را برنامه‌ریزی کنید، منطقی است که برای سایر فعالیت‌های مشترک هم برنامه بریزید تا تحت فشار استرس‌های زندگی روزمره قرار نگیرند.
کوپر میگوید: «بسیاری از زوج‌ها زمان کافی برای لذت بردن از فعالیت‌های غیرجنسی را نیز ندارند.»
او ادامه می‌دهد: «می‌توانید در کنار قرارهای شبانه خود برای رفتن به یک سینما، باشگاه یا فقط برای صرف شام برنامه‌ریزی کنید. این وقت‌گذرانی‌ها میتواند به ایجاد صمیمیتی که به اتاق خواب منتقل میشود، کمک زیادی کند.»
به گفته کوپر، برای بسیاری از افراد داشتن یک قرار قهوه ۱۵ دقیقه‌ای میتواند جلوی هزینه‌های بعدی را به منظور جلسات «رابطه جنسی درمانی» بگیرد.
۳- در مورد نوع رابطه در یک محیط خنثی صحبت کنید
اگر چیزهای دیگری در رابطه شما را آزار می‌دهند، بلافاصله قبل، بعد یا در حین رابطه جنسی در مورد آن‌ها صحبت نکنید. در عوض، زمانی که احساس آرامش دارید این مسایل را مطرح کنید.
کوپر میگوید: «اگر احساس راحتی نمی‌کنید که با شریکتان در مورد مسایل جنسی صحبت کنید، از یک درمان‌گر جنسی، مربی یا دکتری که در زمینه روان-جنسی آموزش دیده وقت مشاوره بگیرید.»
۴- برای داشتن رابطه جنسی در قرارهای شبانه تحت فشار قرار نگیرید
اگر یک شب را برای صرف شام در یک رستوران شیک یا دیدن فیلم و نوشیدن شراب برنامه‌ریزی کرده‌اید و یک یا هر دوی شما حوصله داشتن رابطه جنسی ندارید، ناامید نشوید.
دیکسون میگوید: «مهم است که به خودتان فشار نیاورید زیرا این امر میتواند منجر به ناامیدی در اتاق خواب شود. توصیه نمی‌‌کنم وقتی واقعا در حال و هوای خوبی قرار ندارید، رابطه جنسی برقرار کنید.»
به گفته او، این امر به ویژه اگر در طول هفته زیاد همدیگر را ندیده‌اید صدق میکند زیرا صمیمیت لازم برای رضایت‌‌بخش بودن رابطه جنسی را ایجاد نکرده‌اید.
دیکسون می‌‌افزاید: «اگر با شریک زندگی‌تان مشاجره داشته یا از او جدا بوده‌اید، قرار ملاقات شبانه میتواند بسیار اجباری به نظر برسد.»
در عوض، باید به‌طور مداوم در حال «معاشقه، محبت و طنازی کردن» باشید تا تمایل پاسخ‌گویانه شریک خود را به روشی کاملا غیر دستوری بیرون بکشید.
نتیجه چنین رفتاری ایجاد احساس عشق و علاقه و تمایل به نزدیکی است. کم‌کم می‌توانید شروع به برانگیختن حس نزدیکی در شریک زندگی خود کنید و ببینید که در لحظه مورد انتظار، جرقه‌ها زده می‌شوند و شما دیگر مجبور نخواهید بود برای داشتن رابطه جنسی در تقویم خود، «یادآور» قرار دهید.
۵- کنجکاو باشید
اگر مدتی طولانی با هم باشید، بسیاری از چیزها از ظاهر شما گرفته تا بی‌قراری‌های بدن و ترجیحات جنسی‌تان تغییر خواهند کرد.
کوپر میگوید: «ما ساکن نیستیم و طرح شهوانی ما میتواند در طول زندگی تغییر کند.»
به گفته او بسیار مهم است که «به‌طور منظم و آشکار در مورد خواسته‌های خود» با شریک زندگی‌تان صحبت کنید».
کوپر پیشنهاد میکند: «به‌جای فهرست کردن چیزهایی که دوست ندارید یا دادن پاسخهای دفاعی، در مورد خواسته‌های یکدیگر کنجکاو باشید.»
۶- از «خواب زمستانی جنسی» نیز دوری نکنید
در زمان‌های خاصی از زندگی، رابطه جنسی ممکن است برای یک یا هر دو شریک در اولویت نباشد. باید بدانید این اتفاق دوره‌ای، میتواند کاملا طبیعی باشد.
دیکسون میگوید: «گاهی اوقات باید تشخیص دهیم که در یک دوره خواب زمستانی جنسی هستیم. بنابراین منطقی است که تمایل جنسی نداشته باشیم.»
به گفته او، ممکن است تمایلات جنسی ما در دوره جدیدی از زندگی متفاوت باشد؛ برای مثال پس از بچه‌دار شدن.
اگر این اتفاق به نظرتان آشنا می‌رسد، بپذیرید که رابطه جنسی ممکن است برای مدتی در سکون باشد اما در نهایت دوباره بیدار میشود.
۷- فقط روی ارضا شدن تمرکز نکنید
ما نباید به ارضا شدن به‌عنوان اوج لذت جنسی نگاه کنیم.
کوپر می گوید: «روی صرف کمی زمان برای کشف همدیگر به صورت اروتیک تمرکز کنید. حتی اگر فقط ۱۵ دقیقه وقت دارید با استفاده از تکنیک‌هایی مانند ماساژ، مناطق اروژنیک شریک زندگی خود را ترسیم کنید.»
دیکسون پیشنهاد میکند که زمان با هم بودن را به‌عنوان فهرستی از گزینه‌های بدون برنامه و انتظار ببینیم: «برخوردهای صمیمی ممکن است فقط در آغوش گرفتن روی کاناپه یا بوسیدن گردن و احساس کمی برانگیختگی، تا داشتن یک رابطه کامل باشد.»
۸- ترس را احساس کنید، به هر حال معاشقه کنید
دیکسون میگوید: «سرمایه‌گذاری‌‌های کوچکی از صمیمیت را به‌طور فعال در سرتاسر رابطه خود داشته باشید تا وقتی شریک زندگی‌تان به سمت شما می‌آید احساس غریبگی نکنید.»
این سرمایه‌گذاری‌ها میتواند یک بوسه طولانی قبل از کار یا تعریفی از این باشد که او چقدر جذاب به نظر می‌رسد.
مهم‌ترین چیز این است که قصد خودمان را از این رفتارها به شریکمان منتقل کنیم. به او این پیام را برسانیم که او را می‌خواهیم.
کوپر پیشنهاد میکند: «آنچه را که می‌‌خواهید، واضح‌تر نشان دهید! پیام‌های عاشقانه و شهوانی یا یادداشت‌‌های صوتی برای شریک زندگی‌تان ارسال کنید. ممکن است این همان چیزی بوده باشد که شما برای بازگرداندن صمیمیت در رابطه با شریک خود به آن نیاز داشته‌اید.»
محمدحسین سلطانی‌فر، رییس دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره به تازگی گفته است: «آنچه در حال حاضر در بحث مذاکرات و روابط دوجانبه دو کشور در جریان است، توافق دو کشور بر ارتقای سطح روابط تا سطح سفیر است. در حال حاضر ما دارای سطح روابط سیاسی با مصر در سطح دفاتر حافظ منافع در تهران و قاهره هستیم و تلاش داریم که این سطح روابط سیاسی تا سطح سفیر ارتقاء یابد.»
ترجمه‌ای از گزارش سی‌ان‌ان را در ادامه می‌خوانید.
پیوند دو تمدن باستانی
وقتی ولیعهد وقت ایران، محمدرضا پهلوی در روز ۹ فروردین سال ۱۳۱۸ خورشیدی با شاهزاده فوزیه از مصر ازدواج کرد، خاندان سلطنتی دو کشور برجسته خاورمیانه در یک اتحاد استراتژیک در هم آمیخت.
هزاران نفر برای این مراسم در کاخ عبدین قاهره جمع شده بودند. جایی که مراسم عروسی با آتش‌بازی و رژه‌ای که تمدن‌های دو ملت را به نمایش می‌گذاشت، برگزار شد.
شاهزاده فوزیه، خواهر بزرگ شاه فاروق اول، آخرین پادشاه مصر بود و زمانی که تنها ۱۷ سال داشت، با محمدرضا پهلوی ازدواج کرد که دو سال بعد به سلطنت رسید و شاه ایران شد.
اما این ازدواج پایدار نبود. فوزیه در سال ۱۳۲۴ خورشیدی درخواست طلاق داد و جدایی آن‌ها در سال ۱۳۲۷ از سوی تهران به رسمیت شناخته شد.
۴۰ سال پس از این عروسی، سلسله پهلوی در جریان «انقلاب اسلامی» سرنگون شد و مسیر روابط ایران با کشورهای عربی تغییر یافت؛ به ویژه روابط ایران و مصر که تا همین اواخر در یک سراشیبی قرار داشت.
خصومت ایران با مصر طولانی‌ترین دشمنی دوران معاصر با یک کشور عربی است اما ممکن است به زودی به پایان برسد.
سی‌ان‌ان در گزارش خود با اشاره به عادیسازی روابط جمهوری اسلامی و مصر، تاکید کرد که علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، حدود سه هفته پیش از انتشار این گزارش، علنا عادیسازی روابط با مصر، پرجمعیت‌ترین کشور عربی را تایید کرده است.
در توییتر رهبر جمهوری اسلامی چنین آمد: «ما در این زمینه مشکلی نداریم.»
گزارش‌ها از تنش‌زدایی احتمالی بین دو کشور پس از سفر سلطان هیثم بن طارق، پادشاه عمان در دو ماه گذشته به هر دو کشور ایران و مصر منتشر شدند و رسانه‌ها از سلطان عمان به عنوان میانجی یک آشتی نام بردند.
اظهارات اخیر خامنه‌ای در حالی است که عربستان سعودی نیز پس از نزدیک به هشت سال توقف روابط دیپلماتیک، روابط خود را با ایران از سر گرفته و به تازگی سفارت و کنسولگری ایران نیز در عربستان سعودی بازگشایی شده است.
یک محقق بنیاد کارنگی برای صلح بینالملل در لندن به سی‌ان‌ان گفت: «ایران همیشه به دنبال همکاری بیشتر در منطقه عربی است. عادیسازی روابط با مصر که به‌طور سنتی متحد ایالات متحده بوده، برای تهران مانند یک غنیمت است.»
غنیمتی برای تهران
در حال حاضر «منطقه» شاهد مجموعه‌ای از عادیسازی روابط بین کشورهایی است که زمانی با یکدیگر در تضاد بودند. جدای از عربستان سعودی و ایران، مصر با ترکیه و قطر آشتی کرده است. اتحادیه عرب نیز چند هفته پیش و پس از حدود یک دهه انزوا، از بازگشت سوریه به عنوان عضو استقبال کرد.
تحلیل‌گران می‌گویند اگرچه روند عادیسازی روابط ایران با مصر چندان دشوار به نظر نمی‌رسد اما همچنان ممکن است با پیچیدگی‌هایی همراه باشد زیرا تاریخ هر دو کشور با خاطراتی ناخوشایند همراه است.
روابط مصر و ایران قبل از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ شاهد تنش‌‌هایی بود اما با شروع حکومت روحانیون در تهران، این روابط تغییری ناگهانی پیدا کرد.
جمال عبدالناصر که در سال ۱۳۴۶ شکست سختی را از اسرائیل متحمل شده بود، با یک شاه ایرانی که با دولت یهود دوست بود، اختلاف داشت. روابط بین قاهره و تهران پس از مرگ ناصر بهبود یافت زیرا رییس‌جمهوری، انور سادات، به دنبال ارتباط با شاه بود.
اندکی بعد اما حکومت پهلوی که از سال ۱۳۲۰ خورشیدی بر ایران حاکم بود، در جریان انقلاب اسلامی سرنگون شد و این مصر بود که به شاه پناه داد و باعث خشم حاکمان جدید تهران شد.
شاه تا زمان مرگش در سال ۱۳۵۹ و در ۶۰ سالگی در قاهره زندگی کرد و در کنار ارگ این شهر، در مسجد رفاعی که ملک فاروق نیز در آن مدفون است به خاک سپرده و زیارتگاهی برای او ساخته شد.
سادات یک سال بعد و در تاریخ ۱۴ مهر سال ۱۳۶۰ خورشیدی به دست یکی از افسران ارتش مصر به نام خالد اسلامبولی ترور شد.
اسلامبولی از مخالفان امضای معاهده صلح کمپ دیوید با اسرائیل به وسیله رییس‌جمهوری مصر در سال ۱۳۵۸ بود.
جمهوری اسلامی خیابانی را در پایتخت به نام قاتل سادات نام‌گذاری کرد.
ارزش نمادگرایی تاریخی
با گذشت سال‌ها، مصر و ایران تمایل چندانی برای آشتی با یکدیگر نشان ندادند. روابط تا حدی در زمان حسنی مبارک، رییس‌جمهوری سابق مصر و زمانی که کاردار بین دو کشور رد و بدل شد، بهبود یافت اما هرگز به سطح معرفی سفیر نرسید.
در سال ۱۳۸۳، نام خیابان خالد اسلامبولی تهران به «انتفاضه» تغییر یافت که به قیام فلسطینیان علیه اسرائیل اشاره داشت اما همچنان تلاش‌ها برای عادیسازی روابط با مصر شکست خورد تا زمانی که قیام‌های «بهار عربی» در سال ۱۳۹۰ منجر به سرنگونی مبارک و ایجاد دولتی جدید در مصر تحت رهبری اخوان‌المسلمین شد.
در آن زمان امید جدیدی برای تمایل به اصلاح روابط با ایران به وجود آمد. محمد مرسی، رییس‌جمهوری اسلام‌گرای مصر در سال ۱۳۹۱ برای شرکت در نشست سران جنبش عدم تعهد به تهران سفر کرد اما پس از یک سال در دست داشتن قدرت، در کودتایی به رهبری عبدالفتاح السیسی، رییس‌جمهوری کنونی مصر، سرنگون شد.
مخالفت اسرائیل
یکی از کشورهای منطقه که مصالحه ایران و مصر را به نفع خود نمی‌داند، اسرائیل است.
توافق‌نامه ابراهیم مجموعه‌ای از قراردادهای عادیسازی روابط بین اسرائیل و کشورهای عربی است که در سال ۱۳۹۹ امضا شد.
اسرائیل امیدوار است این توافق‌نامه منجر به یکپارچگی کامل در منطقه شود؛ هر چند اکثر کشورهای عربی همچنان با به رسمیت شناختن اسرائیل مخالفت میکنند.
با این حال به نظر می‌رسد تنش‌زدایی مصری-ایرانی در نهایت تاثیری اندک فراتر از جنبه نمادگرایی آن خواهد داشت.
همان‌طور که هلیر از بنیاد کارنگی گفته است عدم عادیسازی روابط بین ایران و مصر تاثیر مهمی به دنبال نداشته است: «من گمان میکنم از سرگیری مجدد این روابط نیز معنی چندانی نخواهد داشت.»
جدای از هزینه مقرون به صرفه و جذابیت بهبودی در کنار استخر هتل، این سوال وجود دارد که آیا هر یک از این کلینیک‌ها واقعا برای بیماران تجربه مثبتی بر جای می‌گذارند؟
جراحی زیبایی سریع و آسان که در پایان تعطیلات انجام میشود، با وجود افزایش محبوبیت فیلترهای تیک‌تاک ممکن است جذاب به نظر برسد اما داستان‌‌های ترسناک درباره عمل‌های ناموفق و حتی مرگ پس از بروز اشتباه در روند جراحی را نیز نباید نادیده گرفت.
چرا این اعداد و ارقام به سرعت در حال افزایش است؟ آیا باید نگران پیامدهای احتمالی آن باشیم؟
مجله کازموپلیتن از نزدیک به بررسی این نگرانی‌ها در مورد ایمنی بیماران و بازدید از کلینیک‌های درمانی ترکیه پرداخته است.
بیمارستان یا هتل پنج ستاره؟
با وجود گرمای ۳۰ درجه، وقتی از درهای بیمارستان جدید آجی بادم در آتاشهیر عبور میکنم، تهویه هوا بلافاصله پوستم را خنک میکند. این بیمارستان یکی از ۱۰ سایت متمرکز بر جراحی زیبایی این منطقه از استانبول در کشور ترکیه است.
من اولین زن جوانی نیستم که وارد این بیمارستان میشود و مشتاق کسب اطلاعات بیشتر در مورد انجام عمل زیبایی در خارج از کشور است. اگر سرهای بانداژ شده و حفاظ‌های بینی را در فرودگاه ببینید، باید بدانید که آخرین نفر هم نخواهم بود.
اکنون ۲۴ سال است گروه آجی بادم ادعا میکند «مراقبت‌های بهداشتی ممتاز» ارائه می‌دهد و مردم را تشویق میکند برای جراحی «مقرون به صرفه» به خارج از کشور خود سفر کنند. آن‌ها تنها یکی از چندین کلینیک خصوصی هستند که بازار رو به رشدی از گردشگری به اصطلاح پزشکی را ارائه می‌دهند.
آجی بادم که سال گذشته ۱۲۰ میلیون دلار درآمد داشت، یکی از کلینیک‌هایی است که قصد دارد شعبه‌ای در خاک بریتانیا راه‌اندازی کند.
این شرکت با افتخار خود را به‌عنوان ارائه‌دهنده‌ای پیشرو در زمینه جراحی پلاستیک در ترکیه تبلیغ میکند. این در حالی است که تنها چهار مورد از ۱۰ بیمارستان آن با کمیسیون مشترک بین‌المللی که یک مرجع مستقل برای نظارت بر ایمنی بیمار است، همکاری میکنند.
هر یک از چهار سایتی که در تور با راهنما بازدید میکنم بی‌نقص و بیشتر شبیه به هتل‌‌های سطح بالا هستند و هر بخش، از انکولوژی گرفته تا دندان‌پزشکی، تجهیزاتی به روز دارند.
مشاورههای درمانی مجازی و صورت حساب دور از انتظار
در بیمارستان مسلک آجی بادم با اردم گوون، استادیار، متخصص زیبایی و جراحی پلاستیک ملاقات کردم.
به دلیل مانع زبانی جزیی، به شیوهای درهم و برهم در مورد تخصص او که بزرگ کردن سینه است صحبت میکنیم.
او اعتقاد دارد ترکیه بهترین مکان در جهان برای گردشگری پزشکی است.
دکتر گوون دلیل این ادعای خود را «آموزش خوب» میداند. او معتقد است پزشکان و جراحان به خوبی از اهمیت یک مشاوره دقیق قبل از عمل برای مدیریت انتظارات شامل توضیح در مورد عوارض احتمالی جراحی فرد مراجعه کننده آگاه هستند.
اما وقتی دکتر گوون میگوید که «زمان کمی برای مشاورههای حضوری» دارد و مشاورههای قبل از عمل آنلاین انجام می‌شوند، نگران میشوم.
او توضیح می‌دهد: «من میتوانم برای بیماری که عکس یا فیلم ارسال میکند توصیههایی ارائه کنم اما اگر آن‌ها بخواهند چیزی بپرسند، برای این کار وقت کافی ندارم. همه می‌خواهند در مورد چیزی بدانند.»
در مقابل، سخنگوی کلینیک به کازموپلیتن میگوید که این یک سوءتفاهم است و منظور گوون صرفا این است که باید از قبل، هماهنگی لازم برای مشاوره حضوری انجام شود.
ممکن است سایر کلینیک‌های کوچکتر به بیماران قول مشاوره سریع بدهند اما اینجا در عرض چند ساعت و پس از اولین تماس با کلینیک، به‌عنوان یک جراح پرمشغله، نمی‌توان به سرعت برای مشاوره حضوری زمان تعیین کرد.
این عدم اطمینان در مورد ارزیابیهای حضوری نگران کننده و با انتظارات در مورد مراقبت‌های پزشکی خصوصی در تضاد است.
قبل از هر نوع جراحی در انگلستان، مشاوره حضوری یک الزام قانونی است. در واقع، اغلب مشاورههای حضوری متعددی قبل از انجام یک عمل زیبایی در اینجا انجام میشود تا بیماران بتوانند کاملا آگاهانه رضایت دهند.
دیدن بدن شما از نزدیک، به این معنی است که پزشک میتواند تایید کند آیا میتواند عمل جراحی را با خیال راحت انجام دهد یا خیر؟
یکی از پروفسورهای آجی بادم، دکتر محمت ولی کارالتین، میگوید که حتی تحت مراقبت‌های ممتاز او، طبیعی است که فرآیند جراحی برای بیمار روند آسانی به نظر نرسد.
او میگوید: «من کمی دیوانه هستم و بنابراین،گاهی اوقات میتوانم همه برنامهها را تغییر دهم که میتواند برای بیمار شوکه کننده باشد. ممکن است چیزی به روند درمان اضافه کنم و امور مالی بگوید دکتر! ما این هزینهها را به بیمار اعلام نکردهایم.»
دکتر سپس میخندد: «اما این مشکل من نیست.»
هنگامی که کازموپلیتن برای پیگیری این نظرات با آجی بادم تماس میگیرد، سخنگوی کلینیک میگوید که دکتر به وضوح شوخی میکند چرا که هزینهها و برنامه درمانی بدون اطلاع بیمار دچار تغییر نمیشود.
آن‌ها همچنین به جراحی‌های موفق دکتر مهمت ولی کارالتین، از جمله رهبری موفقیتآمیز تیمی اشاره کردند که دوقلوهای به هم چسبیده را از هم جدا کرده و یک جراحی پیشگام پیوند چهره است.
آن‌ها همچنین می‌گویند: «بحث مالی در صلاحیت استاد نیست. او توصیه میکند که درمان صحیح و ایمنی بیمار در درجه اول اهمیت قرار گیرد.»
واضح است که از آجی بادم باید انتظار چنین پاسخی را داشت اما نابرابری در آنچه که ما آن را مراقبت‌های استاندارد قبل از عمل میدانیم، همچنین موانع زبانی موجود می‌توانند مشکلاتی را برای بیماران ایجاد کنند.
می‌خواهیم سیستم درمانی بریتانیا را درک کنیم
در بازدید بعدی، من به دفتر شیک طبقه بالا دعوت میشوم تا ارائهای درباره برنامه‌های آجی بادم را برای تثبیت بهتر خود در بازارهای بهداشت و درمان غرب تماشا کنم.
سخنگوی کلینیک میگوید: «در سال ۲۰۱۷ اولین بیمارستان غربی ما در آمستردام افتتاح شد.»
راسیم توپوز، مدیر ارشد اجرایی و مدیر کل گروه پزشکی، می‌‌افزاید: «ما می‌خواهیم سیستم درمانی بریتانیا را درک کنیم.»
آن‌ها در طول ارائه توضیح می‌دهند که در طول سه تا چهار سال گذشته خیلی چیزها از مقررات گرفته تا نیازها و فرهنگهای مختلف درباره بازار اروپا یاد گرفتهاند و مناقصه آن‌ها برای ورود به بازار بریتانیا در حال انجام است.
همچنین با افتتاح یک «مرکز تماس» جدید در لندن، بیماران احتمالی می‌توانند سوالات خود را در مورد عمل‌های جراحی در خارج از کشور بپرسند.
دیوید رولند، مدیر اندیشکده مستقل و غیرحزبی، مرکز سلامت و منافع عمومی (CHPI) به کازموپلیتن میگوید که هر کلینیک خصوصی جدیدی برای ارائه خدمات در بریتانیا باید مجوز داشته باشد و ثبت شود.
او ادامه می‌دهد: «این یک الزام قانونی است. آن‌ها نمیتوانند از آن طفره بروند اما تعداد زیادی خلاء قانونی، به ویژه در مورد مداخلات زیبایی غیرجراحی وجود دارد ....»
گردشگری پزشکی و ماشین بازاریابی که به خوبی روغنکاری شده
در گذشته ایده جراحی برای داشتن ظاهری زیبا مختص افراد ثروتمند و مشهور بود اما در سال‌های اخیر انجام جراحی زیبایی هم در دسترستر و هم عادیتر شده است.
تیک‌تاک مملو از اینفلوئنسرها و افراد مشهوری با باسنهای بزرگ شده، بینیهای کوچک و شکمهای صاف است.
هشتگ TurkeyTeeth بیش از ۲۷۳ میلیون بازدید دارد و تفاوت قیمت بین جراحی داخل بریتانیا و جراحی در خارج از کشور واقعا خیره کننده است.
برای مثال عمل بینی در بریتانیا بین چهار تا هفت هزار پوند هزینه دارد اما در ترکیه هزینه این عمل از هزار و ۸۰۰ پوند شروع میشود.
در حالی که قوانین ترکیه از بازاریابی مستقیم به مشتری در بخش مراقبت‌های بهداشتی خصوصی جلوگیری میکند، روش غیرمستقیم و از طریق اینفلوئنسرها مجاز است.
بازاریابی جراحی بسیار موذیانهتر و مخفیانهتر از آنچه ما تصور میکنیم انجام میشود؛ در نتیجه زمانی که شاهد جنبه بد این جراحیها هستیم، مثلا زمانی که جراحی لیفت باسن برزیلی نتیجه بدی به همراه دارد، سوگیری خوشبینی طبیعی مغز ما باعث میشود فکر کنیم هرگز چنین اتفاقی برای ما نخواهد افتاد. شرایط کاملا ناامید کنندهای که در حال افزایش است.
این پذیرش، همراه با کالایی شدن گردشگری پزشکی به این معنی است که امروزه ما در معرض خطر درمان با روشهایی مانند مد سریع هستیم و هر دو تقریبا با یک شیوه به فروش میرسند.
گویی تغییر دادن شکل بدنمان به روش سادهای برای بالا بردن اعتماد به نفس تبدیل شده است.
در اصل، گردشگری پزشکی یک ماشین بازاریابی سریع و پرطرفدار است که دقیقا میداند چگونه افراد بالقوه را به مشتریهای بالفعل تبدیل کند.
برای بسیاری از افراد، روشهای رزرو آسان و سریع که از طریق پلتفرمهایی مانند واتساپ انجام میشود، مزیت محسوب میشود.
در واقع شما حتی نیازی به تماس تلفنی برای رزرو کردن عمل زیبایی سینه ندارید.
تاثیر روانی جراحی‌های ارزان قیمت
استلیوس کیوسس، روان‌درمانگر و مدرس دانشگاه هاروارد، توضیح می‌دهد که شرایط موجود باعث نگرانی روانشناسان شده است.
او به کازموپلیتن میگوید: «درک این نکته ضروری است که جراحی پلاستیک به عنوان جایگزینی برای برخورد با مسایل عاطفی یا روانی اساسی جوابگو نیست. توصیه میکنم اگر با نگرانیهای مربوط به ظاهر بدن خود دست و پنجه نرم می‌کنید، به دنبال درمان یا مشاوره باشید.»
کیوسس می‌‌افزاید که این نوع جراحی‌های ارزان به ویژه برای مبتلایان به اختلال بد شکلی بدن (BDD) که دو درصد از جمعیت را تحت تاثیر می‌گذارد خطرناک است زیرا قرار گرفتن در معرض این نوع پیامها، آسیبپذیریها را تشدید میکند و برای برخی میتواند منجر به اعتیاد به جراحی زیبایی شود.
شارلوت، متخصص اکستنشن مو، ۳۵ ساله از ایر شایر، به خوبی با این احساس آشناست چرا که کلمه «زشت» برای سال‌ها و به لطف اختلال BDD، عزت نفس او را تحت تاثیر قرار داده بود.
شارلوت میدانست انجام جراحی زیبایی در بریتانیا از نظر مالی امکانپذیر نیست اما میتوانست برای دریافت کارت اعتباری جدید ثبتنام و به خارج از کشور سفر کند.
شارلوت قبل از اینکه به خود بیاید، عمل جراحی خود را از طریق واتساپ رزرو کرده و در هواپیما در راه ترکیه بود.
رویکرد تکانشی به جراحی‌های ارزان قیمت که او آن را به ADHD یا اختلال کمتوجهی بزرگسالان نسبت می‌دهد، شارلوت را به انجام چندین عمل زیبایی در خارج از کشور سوق داد.
او اما زمانی متوجه هزینه واقعی این جراحیها شد که در پی واکنش شدید به مُسکنهای تجویزی پس از عمل بزرگ کردن سینه، در آشپزخانه خود از حال رفت. خوشبختانه همسایهها او را به اورژانس رساندند.
جالب اینجاست که کمتر از یک سال بعد، شارلوت در هواپیما در راه بازگشت به ترکیه برای انجام جراحی لیفت صورت بود.
او میگوید: «از همان لحظهای که جراح را ملاقات کردم، میدانستم که چیزی درست نیست اما هنگامی که پول را پرداخت کردم، کار از کار گذشته بود زیرا آن‌ها بازپرداخت ارائه نمیدهند.»
حتی زمانی که شارلوت تصمیم گرفت به جای عمل بینی و لیفت صورت، فقط لیفت پوست انجام دهد که نسبت به آنچه رزرو کرده بود هزینه کمتری داشت، برای «نه گفتن» به اندازه کافی احساس قدرت نکرد.
اناچاس نمی‌تواند تاوان این انتخاب را پرداخت کند
در سال ۲۰۱۸، روزنامه میرر گزارش داد به دلیل عوارض ناشی از جراحی زیبایی در خارج از کشور، یک صورتحساب ۳۰ میلیون پوندی برای NHS (سرویس سلامت ملی بریتانیا) باقی مانده است.
یک سال بعد، تحقیقات، نگرانی‌هایی را در مورد فقدان مقررات در مورد عمل‌های زیبایی در خارج از کشور ایجاد کرد و گزارشهایی از مرگ افراد بر اثر عمل‌های زیبایی مانند لیفت باسن برزیلی در ترکیه، ارائه شد.
به همین دلیل BAAP (انجمن جراحان پلاستیک زیبایی بریتانیا) نسبت به افزایش ۴۴ درصدی عوارض ناشی از جراحی زیبایی در خارج از کشور هشدار داد و گفت که ۱۰۰ درصد این اختلالها در نتیجه عمل‌های جراحی انجام شده در ترکیه رخ داده است.
رولند به کازموپلیتن میگوید که به دلیل کمبود بودجه در دهه گذشته، سیستم مراقبت‌های بهداشتی نابرابر و آسیبرسانی در بریتانیا در حال ظهور است.
او توضیح می‌دهد که کمبود بودجه باعث بی عدالتی در سیستم میشود و این سیستم نابرابر، تاثیر گستردهتری دارد.
رولند میگوید: «این سیستم معیوب به نوعی صنعت گردشگری پزشکی را تغذیه میکند.»
در بسیاری از موارد، NHS به کاهش رنج بیماران به دلیل ناکامیهای گردشگری پزشکی کمک میکند اما خود این سیستم، مشکلات بیسابقهای در زمینه کارمندان، زمان انتظار و بودجه دارد.
بنابراین اگر نتیجه جراحی تهدیدی برای زندگی چه به شکل آسیب جسمی و چه روانی نبوده یا به عفونت منجر نشده باشد، بعید است بیمارستان محلی بتواند خدماتی به شما ارائه کند.
برخی افراد نیز ممکن است به دلیل انتخاب اینگونه جراحیها، از مراجعه به پزشک خجالت بکشند.
آجی بادم تاکید میکند در صورت بروز عارضه پزشکی برای کسانی که مایلاند به جراح اصلی خود مراجعه کنند، همیشه درمان مجدد را تضمین میکند. این در حالی است که پرواز در این شرایط خطر عوارض لخته شدن خون و قرار گرفتن در معرض آلودگی را همراه دارد.
دکتر پل بانول، جراح پلاستیک و زیبایی مستقر در بریتانیا که جراحی‌های اصلاحی متعددی انجام داده است، میگوید: «ارزان بودن در درازمدت میتواند بسیار گرانتر تمام شود.»
او میگوید: «البته تعداد زیادی از جراحان درجه یک در خارج از کشور وجود دارند که کارشان را عالی انجام می‌دهند اما موضوع این نیست بلکه مشکل مربوط به دوره نقاهت است. اگر جراحی در خارج از کشور انجام شود، کنترل عوارض احتمالی ناشی از آن سخت خواهد بود.»
تاثیر خروج از اتحادیه اروپا
رولند توضیح می‌دهد که خروج ما (بریتانیا) از اتحادیه اروپا، افرادی را که به دنبال جراحی در خارج از کشور هستند بیشتر در معرض خطر قرار داده است زیرا ما دیگر از سوی قوانینی که برای کمک به حفظ امنیت افراد طراحی شده است، محافظت نمیشویم.
با وجود تمام ریسکها، برای برخی از افراد، رفتن به خارج آخرین راه‌حل و تنها امید است.
لورنا، ۳۱ ساله، طراح گرافیک ارشد از سافولک، میگوید که پس از تلاش برای رسیدگی به مشکلات سلامتی مرتبط با اضافه وزن در بریتانیا و پس از آنکه متوجه شده توان پرداخت هزینه بخش خصوصی برای جراحی معده مرتبط با کاهش وزن را ندارد، تصمیم گرفته وام کوچکی بگیرد و برای جراحی آندوسکوپی معده در بیمارستان پارک مدیکال در شهر مرسین آدانا به ترکیه سفر کند.
او توضیح می‌دهد: «پس از ماهها تحقیق با یک بیمارستان تماس گرفتم. آن‌ها اطلاعات تماس من را به یک مشاور مستقر در بریتانیا دادند و او از طریق واتساپ با من تماس گرفت. پس از حدود یک ساعتونیم سوال و جواب، تنها کاری که باید انجام میدادم برنامه‌ریزی برای پروازهایم بود.»
لورنا علیرغم اینکه مجبور است از طریق برنامه ترجمه گوگل با تیم پزشکی خود صحبت کند، میگوید: «با توجه به کیفیت زندگیام قبل از عمل، اگر به عقب برگردم بدون لحظهای تردید دوباره همین تصمیم را میگیرم.»
اما لورنا از زمان عمل هیچ کلمهای از جراح خود، یا بیمارستانی که به آن مراجعه کرده، نشنیده است؛ به این معنی که لورنا برای مراقبت‌های بعد از عمل باید به پزشک عمومی محلی خود مراجعه کند.
در تماس تصویریای که با شارلوت داشتم، او زخم باز پشت گوشش ناشی از جراحی نادرست لیفت صورت را به من نشان می‌دهد.
حتی حالا، بعد از تجربه از حال رفتنش در آشپزخانه و این زخم باز، او به من میگوید نمی‌تواند از این احساس خلاص شود که اگر فقط یک بار دیگر برای آخرین عمل به ترکیه برود، بالاخره از ظاهر خودش راضی خواهد بود.
شنیدنش سخت است و سخت‌تر اینکه شارلوت پس از صحبت در مورد زخم بعد از عملش در تیک‌تاک، با اقدامات قانونی از سوی بیمارستانی که به آن مراجعه کرده بود نیز مواجه است.
شارلوت به دلیل بندهای موجود در قراردادش با بیمارستان نمی‌تواند در مورد کلینیک در رسانه‌های اجتماعی منفی صحبت کند. همچنین نمی‌تواند شکایت خود را به صورت قانونی پیگیری کند.
یافتههای OECD (سازمان توسعه و همکاری اقتصادی) روند نگران کنندهای را گزارش می‌دهد: اینکه به لطف بندهای زیرکانه موجود در قرارداد بین مرکز درمانی و بیمار، بیماران نمیتوانند سهلانگاریهای پیش آمده در روند درمان را مورد پیگرد قانونی قرار دهند.
من به این امید به ترکیه رفتم که در مورد ناکارآمدی روندی که صنعت گردشگری پزشکی بر مردم ناامید تحمیل میکند پاسخی پیدا کنم اما در عوض، حقیقتی نگرانکننده را یافتم:
پشت روکش پر زرق و برق صنعت توریسم پزشکی ترکیه و آن تصویر عالی «قبل و بعد»، ماشین دریافت پولی است که با وجود کاستیهای اسفناک، افراد آسیبپذیر را هدف قرار می‌دهد و حالا این صنعت به دنبال ورود به خاک انگلستان است.
تنها کاری که میتوانیم انجام دهیم این است که امیدوار باشیم این اتفاق نیفتد.
