علم در آستانه انقلابی دیگر؛ نیروی پنجم طبیعت چیست؟

کشفی جدید از یک نیروی تازه که میتواند جهان علم را دگرگون و انقلابی در دنیای فیزیک ایجاد کند. دانشمندان نام آن را «نیروی پنجم طبیعت» گذاشتهاند اما این نیرو واقعا چیست؟

کشفی جدید از یک نیروی تازه که میتواند جهان علم را دگرگون و انقلابی در دنیای فیزیک ایجاد کند. دانشمندان نام آن را «نیروی پنجم طبیعت» گذاشتهاند اما این نیرو واقعا چیست؟
دانشمندان در آزمایشگاه فرمیلَب (Fermilab) واقع در نزدیکی شیکاگو ادعا کردهاند یک نیروی جدید یا نیروی پنجم طبیعت را کشف کردهاند. «اکونومیک تایمز» در گزارشی نوشت که اگر صحت این ادعا ثابت شود، ممکن است آغاز یک انقلاب جدید در علم فیزیک باشد و حتی میتواند پس از نظریه نسبیت آلبرت اینشتین، مهمترین کشف علم نامیده شود.
نیروی پنجم طبیعت چیست؟
کل جهان به وسیله چهار نیرو اداره میشود: گرانش، الکترومغناطیس، نیروی هستهای ضعیف و نیروی هستهای قوی.
اکنون اما دانشمندان ادعا میکنند نیروی جدیدی را بهعنوان مورد پنجم یافتهاند.
نیروی پنجم طبیعت چگونه کشف شد؟
در آزمایشی به نام «۲-g» در فرمیلب، محققان ذرات زیر اتمی به نام «میون» را از طریق حلقهای به قطر ۵۰ متر شتاب دادند و این ذرات را هزار بار با سرعت نزدیک به نور به گردش درآوردند.
محققان دریافتند که این ذرات آنطور که باید مطابق با نظریه فعلی به نام مدل استاندارد رفتار نکردند و چگونگی رفتار آنها را نمیتوان توضیح داد زیرا این ذرات تحت تاثیر یک نیروی جدید بودند.

تحتتاثیر نیروی پنجم طبیعت
میونها ذرات زیر اتمی الکترون مانندی هستند که به دور اتمها میچرخند اما ۲۰۰ برابر بزرگتر هستند.
در این آزمایش، محققان با استفاده از آهنرباهای ابر رسانا این ذرات را به لرزش درآوردند اما آنها سریعتر از سرعت پیشبینی شده از سوی مدل استاندارد مرتعش شدند.
به گفته پژوهشگران، این اتفاق ممکن است از سوی یک نیروی جدید یا همان نیروی پنجم ایجاد شده باشد.
اثبات تجربی نیروی پنجم طبیعت
اینها تنها آزمایشهایی نیستند که فرضیه وجود نیروی پنجم را مطرح میکنند.
دانشمندان در برخورد دهنده هیدرونی بزرگ اروپا (Large Hadron Collider) نیز در تلاش هستند تا نقصهایی را در مدل استاندارد بیابند.
دکتر میچ پاتل از امپریال کالج لندن یکی از هزاران دانشمندی است که در LHC کار میکند و در تلاش برای یافتن نتایجی تجربی است که نقصهای مدل استاندارد را نشان میدهد.
آرزوی دستنیافتنی فیزیک ذرات
دکتر پاتل به بیبیسی نیوز میگوید: «ما در مورد نیروی پنجم صحبت میکنیم زیرا لزوما نمیتوانیم این رفتار را بر اساس چهار نیروی موجود توضیح دهیم.»
به گفته او، اندازهگیری رفتاری که با مدل استاندارد مطابقت ندارد شاهکلید فیزیک ذرات است و میتواند انقلابی را در این علم رقم بزند.
این دانشمند همچنین میگوید که تمام آزمایشهای۵۰ سال گذشته با مدلهای استاندارد ثابت شدهاند اما اگر آزمایش جدیدی یک رفتار متفاوت داشته باشد، میتواند درک ما را از فیزیک تغییر دهد.

از بچههایی که در پارک بازی میکنند تا لیگهای حرفهای، فوتبال از جذابترین بازیهای جهان است اما چشمها کمتر به دیدن بازی زنان عادت کرده و انگار عموما آن را فعالیتی مردانه میبینند. این موضوع بر نحوه سازماندهی و تجهیز فوتبال زنان تاثیر گذاشته و موفقیت آن را محدود کرده است.
جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۲۳ احتمالا پرمخاطبترین رقابت فوتبال زنان تاکنون است که دور نیمهنهایی آن روز سهشنبه ۲۴ مرداد بین تیمهای اسپانیا و سوئد در یکطرف و تیمهای انگلیس و استرالیا در طرف دیگر انجام میشود.
بازی ردهبندی هم روز شنبه ۲۸ مرداد و فینال رقابتها یک روز بعد از آن برگزار خواهد شد تا تکلیف قهرمان رقابتهای جام جهانی ۲۰۲۳ فوتبال زنان مشخص شود.
بخشی از شور و هیجان این دوره ممکن است به این دلیل باشد که فوتبال زنان بالاخره به جایگاه خود رسیده است و برای رسیدن به سطح بازی مردان فقط نیاز به زمان دارد. اما مسایلی هم وجود دارد که همچنان رقابتهای زنان را با چالش روبهرو میکند.
با شروع مسابقات جام جهانی، انتظار میرود مردم آن را از منظری آگاهانه تماشا و در موردش صحبت کنند. وبسایت «کانورسیشن» با نگاهی دقیقتر به علل عدم موفقیت این رویداد ورزشی مهم در جذب مخاطب بیشتر به پنج مشکلی پرداخته که فوتبال زنان همچنان در تلاش است بر آنها غلبه کند.
۱- بازیکنان و تیمها باید برای رسیدن به عدالت مبارزه کنند
قبل از شروع مسابقات، بازیکنان کلیدی تیمهای برتر مانند فرانسه، اسپانیا، کانادا و جاماییکا در مورد حمایت ضعیف، منابع و مربیگری اعتراض کردند.
آنها با امتناع از بازی یا انتقاد آشکار از فدراسیونهای خود و درخواست مشاوره از اتحادیه بینالمللی فوتبالیستهای حرفهای (Fifpro) این اعتراض را نشان دادند.
این اعتراضها نشان میدهند همانطور که در چند روز اول جام جهانی دیدیم، بسیاری از داستانهای کلیدی و جذاب مسابقات به جای رقم خوردن در داخل مستطیل سبز، خارج از زمین اتفاق بیفتند و درامها حول محور آنها شکل بگیرند.
۲- صدمات جدی فرصتها را نابود میکنند
بسیاری از بازیکنان در طول جام جهانی به دلیل تعداد بالای مصدومیتهای جدی خود غایباند؛ صدماتی که احتمالا با اولویت قرار دادن تحقیق در زمینه پیشگیری از آسیب ورزشکاران زن، میشد به سادگی از آنها جلوگیری کرد.
دانش فعلی پزشکی ورزشی عمدتا بر پایه فیزیک مردان است و تجهیزات مخصوص هم برای زنان در دسترس نیست.

مروری گذرا بر این تجهیزات نشان میدهند پارگی بدنام رباط صلیبی قدامی و سایر جراحات جدی که باعث فرصتسوزی میشوند، تا حدی مربوط به استوکهای بسیار بلند کفشهایی هستند که در اصل برای مردان طراحی شدهاند.
تحقیقات اخیر همچنین نشان دادهاند ۸۲ درصد از بازیکنان زن، درد و عملکرد ضعیف ناشی از کفشهای موجود را گزارش کردهاند. البته کفشهای فوتبال «زنانه» جدید در دسترس هستند اما مشخص نیست آیا این کفشها فقط مارک زنانه دارند یا تغییرات علمی و اساسی در طراحیشان داده شده است؟
۳- قرارداد پخش تلویزیونی اروپا خیلی دیر انجام شد
حق پخش رسانهای برای پنج کشور اروپایی از جمله انگلیس، تنها کمتر از شش هفته قبل از شروع مسابقات مورد توافق قرار گرفت.
این تاخیر از اشتباه فیفا مبنی بر جدا کردن حق پخش مسابقات مردان و زنان برای نشان دادن اینکه مسابقات زنان نیز «اهمیت یکسان دارد» ناشی شد اما پیشنهادهای کم برای پخش مسابقات ثابت کرد این تصمیم زودهنگام است.
هر چند فیفا آن را «غیرقابل قبول» دانسته اما رسانههای تصویری تحت سلطه مردان متقاعد نشدهاند که فوتبال زنان به خودی خود ارزش کافی دارد.
از طرفی تاخیرها به این معنی بود که رسانهها زمان بسیار کمتری برای تبلیغ و جلب تقاضا و توجه مخاطب نسبت به این رویداد بزرگ ورزشی داشتند.
همچنین در مورد کیفیت پخش مسابقات نیز سوالاتی مطرح است؛ موضوعی که بر درک مخاطبان تاثیر میگذارد.
نحوه پوشش بازیها به ویژه در مقایسه با کیفیت پخش مسابقات مردان، میتواند فوتبال زنان را «عالی» یا «غیراستاندارد» جلوه دهد.
۴- بسیاری از تیمها آمادهسازی و پشیبانی ضعیفی داشتند
بسیاری از فدراسیونهای ملی نتوانستند حمایت، امکانات و سرمایهگذاری کافی را برای آمادهسازی تیمها فراهم کنند و بارها روشهای مربیگری و مدیریت برخی از تیمهای زنان در کنار لغو اردوها و پرداخت نشدن هزینه حضور بازیکنان، مورد انتقاد شدید قرار گرفته است.
تیم ملی انگلیس ناامیدی خود را از اتحادیه فوتبال علنی کرد زیرا بر خلاف آمریکا و استرالیا، این تیم جدای از جایزه فیفا، پاداشهای مورد انتظار را دریافت نخواهد کرد.

فدراسیون بینالمللی فوتبال همچنین اقدامات جدیدی را برای محدود کردن مشارکت بازیکنان در فرصتهای پرسود روابط عمومی و تبلیغات در طول مسابقات ایجاد کرد تا اطمینان حاصل شود آنها به اندازه کافی زمان برای استراحت دارند. نظر فدراسیون اما زمانی تغییر کرد که برای استفاده بازیکنان از این موقعیت خیلی دیر شده بود.
با توجه به اینکه تورنمنتهای بینالمللی بخش بزرگی از درآمد بازیکنان را تشکیل میدهند، آنها باید خیلی زودتر از این بدانند چه شرایطی برای انجام فعالیتهای درآمدزا دارند.
۵- همان استراتژی قدیمی برای بازاریابی
بازاریابی این مسابقات بسیار ضعیف و بیش از حد متکی به مضامین «الهامبخش» مرسوم با هدف قرار دادن دختران جوان بود. استراتژیهایی که دیگر ثابت شده تاثیر کمی بر مشارکت دارند.
برندسازی و تبلیغ جهانی بازی زنان معمولا بر دو ایده متمرکز است: اول اینکه فقط دختران جوان طرفدار این رقابتها هستند و دوم اینکه زنان فوتبالیست باید بهعنوان الگو برای دختران جوان معرفی شوند. در حالی که این استراتژی دقیق نیست زیرا مخاطب بزرگسال، فوتبال زنان را نادیده میگیرد.
از سوی دیگر، این وضعیت مطلوب یا پایدار هم نیست زیرا جذب طیف گستردهتر مخاطبان مانند مردان، پسران و زنان بدون فرزند را در نظر نمیگیرد.
این پنج مشکل اساسی نشان میدهند که چرا نباید پیشرفت در فوتبال زنان را «بدیهی» تلقی کرد.
آگاهی از این مسایل میتواند به ما کمک کند تا از پسِ هیجانات به این رویداد ورزشی نگاه کنیم و توجه داشته باشیم ورزش زنان هنوز در موقعیتی «نامطمئن» است.
دقت به این نکته مهم است که در حین تماشای جام جهانی زنان در مورد آن با دوستان خود صحبت کنیم و در رسانههای اجتماعی درباره آن پست بگذاریم تا به شرکتهای بزرگ رسانهای نشان دهیم بازار برای فوتبال زنان وجود دارد.
در واقع با پیوستن به کمپین «فشار اجتماعی» میتوانیم حمایتی مناسب از ورزش زنان بهدست بیاوریم.
فرصت به دست آمده از رقابت تابستان امسال تنها در صورتی حفظ خواهد شد که بتوان فیفا، نهادهای حاکمیتی و رسانهها را برای حمایت از استانداردهای بالایی که زنان در زمین بازی تولید میکنند، پاسخگو کرد.

ترکیبی از گرمای شدید با رطوبت بسیار بالا .... این توصیف آب و هوای این روزهای خلیج فارس است. منطقهای که به نظر میرسد گرمای تحمل ناشدنی آن در آینده افزایش یافته و «غیر قابل سکونت» شود.
واشینگتنپست در گزارشی به دمای بالای ۳۰ درجه سانتیگراد آبهای منطقه خلیج فارس پرداخت که ترکیبی از گرما و رطوبت غیرقابل تحمل را ایجاد کرده است.
سهشنبه گذشته (۱۷ مرداد) در سواحل ایران، شاخص گرما به ۷۰ درجه سانتیگراد جهش کرد؛ سطحی که میتواند توانایی انسان را برای زنده ماندن خارج از خانه برای بیشتر از چند ساعت به چالش بکشد.
در این منطقه، شاخص گرما در هفتههای اخیر بهطور مرتب از ۶۰ درجه سانتیگراد فراتر رفته. البته شبها اندکی کاهش دما تجربه شده است.

در شهرهای پرجمعیتی مانند ابوظبی در امارات متحده عربی و شهر کویت، پس از تاریکی هوا شاخص گرما فقط تا میزان ۳۷/۸ تا ۴۸/۹ درجه سانتیگراد کاهش یافته است.
گرمای بیش از حد در این منطقه بسیار معمول بوده اما در حال حاضر گرما بسیار شدید است زیرا سیاره زمین به بالاترین دمای خود در تاریخ رسیده.
در روزهای اخیر دمای سطح دریای خلیج فارس تا ۳۶/۴ درجه سانتیگراد افزایش یافته که بر اساس دادههای ماهوارهای، بالاترین میزان در ۲۰ سال گذشته در این زمان از سال است.
تابستان امسال با دورههای طولانی هوای سوزان در خاورمیانه همراه شده است زیرا مناطق پرفشار معروف به گنبدهای گرما، از شمال آفریقا تا جنوب اروپا و جنوب آسیا پخش شدهاند.
ماه اوت با یک تعطیلی دو روزه سراسری در ایران آغاز شد زیرا دمای هوا در استان خوزستان به حداقل ۵۲ درجه سانتیگراد افزایش یافت.
شهر بصره در جنوب عراق نیز به همین میزان گرم بود.
دما همچنین در اهواز که رکورددار بالاترین دمای هوا در آسیا یعنی ۵۴ درجه سانتیگراد در سال ۲۰۱۷ است، از ۵۱ درجه سانتیگراد گذشت.
خلیج فارس جوشان در روزهای اخیر شاخص حرارتی بالایی را نشان داده است.
روز سهشنبه، نقطهای در جزیره قشم در تقاطع خلیج فارس و دریای عمان به شاخص گرمای ۷۰ درجه سانتیگراد رسید.
در ماه ژوییه، همین منطقه تا دمای ۷۳/۹ سانتیگراد را تجربه کرد.
در شمال خلیج فارس، عسلویه، قطب نفت و انرژی ایران، شاخص گرما روز سهشنبه به ۶۳/۳ درجه سانتیگراد و چهارشنبه به ۶۴/۴ درجه سانتیگراد رسید.
اوج گرمای این منطقه ۶۷/۲ درجه سانتیگراد در روز پنجم اوت و پایینترین میانگین شاخص روزانه گرما در مدت مشابه ۴۷/۷ درجه سانتیگراد بود.
تا نهم اوت، میانگین شاخص گرمای ۲۴ ساعته در عسلویه به ۵۲/۲ درجه سانتیگراد رسید.
شهر بندری بوشهر که تقریبا در فاصله ۲۴۱ کیلومتری از ساحل عسلویه است و سایت هستهای بحثبرانگیز ایران در آن قرار دارد، امسال دورههای غیر معمول گستردهای از شاخص گرمای شدید را تجربه کرده است.
دادههای پردازش شده از سوی مزونت زیست محیطی آیووا نشان میدهد شاخص گرمای ۴۷ تا ۵۳ درجه سانتیگراد دو تا سه مرتبه بیشتر از معمول رخ داده است.
در کنار اینها، حرارت آبهای خلیج فارس میزان رطوبت خفهکننده را افزایش دادند.
نقاط شبنم که معیاری برای اندازهگیری میزان رطوبت است، بهطور مداوم در مناطق مجاور به ۳۲/۲ تا ۳۵ درجه سانتیگراد رسید.
این در حالی است که در ایالات متحده، هر نقطهای با دمای بیش از ۲۱/۱ درجه سانتیگراد، دارای هوای ناخوشایند مرطوب در نظر گرفته میشود.
اوج دمای سطح دریا در این منطقه در سالهای اخیر روند صعودی داشته است؛ ترکیبی از گرمای شدیدی که از بیابانهای مجاور منشا میگیرد و رطوبت فوقالعاده از خلیج فارس منجر به ایجاد گرمایی سوزان میشود که در هیچ جای دیگر زمین دیده نمیشود.
با گرم شدن کره زمین، انتظار میرود مناطقی در داخل و اطراف منطقه خلیج فارس به طور فزایندهای غیرقابل سکونت شوند و گرمای غیرقابل تحمل آنها افزایش یابد.

تعداد زیادی از زنان اوکراینی برای خدمت به عنوان نیروهای رزمی علیه تهاجم نظامی روسیه ثبتنام کردند. بیبیسی با چهار نفر از پنج هزار سرباز زن خط مقدم گفتوگو کرده که هم با دشمن و هم با نگرشهای جنسیتی در صفوف خود میجنگند.
۱۸ ماه از تهاجم روسیه به اوکراین میگذرد. بر اساس گزارشها، ۶۰ هزار زن در این مدت در نیروهای مسلح اوکراین در حال خدمت بودهاند.
وزارت دفاع اوکراین به سرویس جهانی بیبیسی گفت که بیش از ۴۲ هزار نفر از این عده، در مواضع نظامی فعالت میکنند؛ از جمله پنج هزار سرباز زن که در خط مقدم حضور دارند.
این وزارتخانه افزود که بر اساس قانون اوکراین، هیچ زنی خلاف میل خود به خدمت سربازی نمیرود؛ هر چند نقشهای رزمی خاصی وجود دارند که برخی معتقدند زنان آنها را بهتر انجام میدهند.
آندریانا آرختا؛ مردهای که به خط مقدم بازگشت
زنی باریک و چشم آبی، با موهای قهوهای در حال تمرین در باشگاه است. زنی که بر اساس گفتههای رسانههای روسیه، اکنون باید مرده باشد.
«آندریانا آرختا»، گروهبان یگان ویژه نیروهای مسلح اوکراین است که بیبیسی او را در یک مرکز توانبخشی پس از مجروح شدن بر اثر انفجار مین در منطقه خرسون در ماه دسامبر پیدا کرده است؛ در حالی که مشغول آماده شدن برای بازگشت به خط مقدم بوده.
پیش از این اما رسانههای روسیه در گزارشهای ویدیویی متعددی «مرگ» این زن را با اعلام جزییاتش، جشن گرفته بودند.

آندریانا میگوید: «روسها شایعاتی منتشر کردند که دست و پای من قطع شده و به دست آنها کشته شدهام. آنها در تبلیغات حرفهای هستند.»
این گزارشها شامل توصیفهای ترسناکی مانند «جلاد» و «نازی حذف شده» است.
آنها بدون ارائه هیچ مدرکی، او را به وحشیگری و سادیسم متهم کردند و این اخبار، اندکی پس از آزادسازی خرسون به دست ارتش اوکراین پخش شد.
آندریا میگوید: «اینها خندهدار است. من زنده هستم و از کشورم محافظت خواهم کرد.»
اوگنیا امرالد؛ از جواهرسازی تا رسیدن به نقطه بیبازگشت
«اوگنیا امرالد» که تا همین اواخر در خط مقدم حاضر بود، از ماجراهای خود در جنگ چنین روایت میکند: «پیش فرمانده رفتم و از او پرسیدم انجام چه کاری برای من بهترین است؟»
فرمانده پاسخ داد: «تو یک تکتیرانداز خواهی شد.»
اوگنیا که اکنون یک نوزاد سه ماهه نیز دارد، قبل از جنگ در کار تولید جواهرات بود.
او میگوید که تکتیراندازهای زن از زمان جنگ جهانی دوم معروف بودهاند و اضافه میکند که دلیل بسیار خوبی برای این شهرت وجود دارد: «شاید یک مرد در شلیک تردید کند اما یک زن هرگز این کار را نخواهد کرد.»
اوگنیا در حالی که دختر سه ماههاش را در آغوش میگیرد، میگوید: «شاید به همین دلیل است که زنان زایمان میکنند نه مردان.»
این زن ۳۱ ساله پس از حمله روسیه به کریمه، آموزشهای نظامی را گذرانده بوده اما در سال ۲۰۲۲ و پس از حمله همهجانبه روسیه به ارتش پیوسته است.
او از تجربه کارآفرینی خود برای ایجاد یک کانال قوی در رسانههای اجتماعی استفاده کرده تا به بالا بردن شهرت سربازان زن اوکراینی کمک کند.
رسانههای روسی درباره اوگنیا هم مانند آندریانا، صدها گزارش ساخته و از نقشآفرینی او در خط مقدم بهعنوان یک تکتیرانداز زن با صفاتی چون «قاتل» و «نازی» یاد کردهاند.
اوگنیا میگوید که کار به عنوان یک تکتیرانداز، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی بسیار سخت است چون شما میتوانید ببینید چه اتفاقی دارد میافتد: «میتوانید ضربه زدن به یک هدف را ببینید و این یک جهنم شخصی برای هر کسی است که به عنوان یک تکتیرانداز آن را تجربه میکند.»
اوگنیا و سایر زنان مبارز در خط مقدم که بیبیسی با آنها صحبت کرده است نمیتوانند تعداد مواردی را که هدف قرار دادهاند فاش کنند.
اوگنیا احساسات شدید خود را به یاد میآورد، زمانی که فهمید احتمالا مجبور خواهد شد کسانی را بکشد : «به مدت ۳۰ ثانیه تمام بدنم میلرزید و نمیتوانستم جلوی آن را بگیرم. فهمیدن اینکه اکنون کاری را انجام خواهی داد که نقطهای بیبازگشت است، وحشتناک بود. اما جنگ را ما آغاز نکردیم. آنها به سرزمین ما حمله کردند.»

جنگ در جنگ
میزان حضور زنان در ارتش اوکراین از زمان اولین حمله روسیه در سال ۲۰۱۴ افزایش یافت و در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۱۵ درصد رسید.
در حالی که بسیاری از نیروهای زن در نقشهای نظامی علیه روسیه مشغول به خدمت هستند، جنگ دیگری نیز علیه نگرشهای جنسیتی درون صفوف آنها وجود دارد.
اوگنیا میگوید قبل از اینکه مهارت و اعتماد به نفس خود را بهعنوان تکتیرانداز خط مقدم نشان دهم، تبعیض جنسیتی را تجربه کرده است: «وقتی تازه به نیروهای ویژه ملحق شده بودم، یکی از رزمندهها به سمت من آمد و گفت دختر، اینجا چه کار میکنی؟ برو بروش (سوپ سنتی اوکراینی) بپز!»
او یادآوری کرد: «در آن لحظه آنقدر احساس ناراحتی کردم که گفتم داری شوخی میکنی؟ من میتوانم در آشپزخانه باشم اما میتوانم تو را هم ناکاوت کنم.»
یک اوگنیای دیگر، بهنام «اوگنیا ولیکا» از موسسه خیریه زنان مسلح که به سربازان زن اوکراینی کمک میکند نیز میگوید: «در جامعه این عقیده قوی وجود دارد که دختران برای یافتن شوهر به ارتش میروند.»
او میگوید که برخی از زنان مواردی از آزار فیزیکی را نیز به او گزارش دادهاند: «ما نمیتوانیم ابعاد مشکل را تخمین بزنیم زیرا همه سربازان زن تمایل ندارند در این مورد صحبت کنند.»
«هانا مالیار»، معاون وزیر دفاع اوکراین به بیبیسی جهانی گفته است این موارد تنها «چند مورد» هستند در میان «صدها هزار» نیرویی که بسیج شدهاند.
اما زنان در ارتش اوکراین، لباس فرم متناسب با جنسیت ندارند. آنها از لباسهای نامناسب مردانه از جمله لباس زیر مردانه و کفشها و جلیقههای ضد گلوله بزرگ استفاده میکنند.
معاون وزیر دفاع میگوید که لباس فرم او برای یک مرد طراحی شده است و او که «قد کوتاهی» دارد مجبور شده لباس فرمش را متناسب با اندام خود تغییر دهد.
مالیار اضافه میکند که لباس تشریفاتی زنان در ارتش، شامل کفشهای پاشنهدار است.
در سال ۲۰۲۱، ارتش اوکراین تصاویری از سربازان زن در حال تمرین برای رژه با کفشهای پاشنهدار منتشر کرد که باعث خشم عمومی شد.

در حال حاضر اگر زنان در ارتش بخواهند لباس فرم زنانه بپوشند، یا باید به صورت آنلاین آن را بخرند یا به کمک خیریهها تکیه کنند. به همین دلیل است که «آندریانا آرختا» که قبلا مشاور سازمان ملل در مورد برابری جنسیتی در وزارت امور کهنه سربازان اوکراین بود، یک موسسه خیریه به نام وترانکا (جنبش زنان کهنه سرباز اوکراین) تاسیس کرده است.
این موسسه برای حقوق برابر میان پرسنل نظامی زن و اصلاح قوانین ارتش اوکراین به منظور منطبق کردن آن با قوانین ناتو، مبارزه میکند.
معاون وزیر دفاع اوکراین میگوید که دولت در این زمینه پیشرفت کرده است و لباس فرم مخصوصی برای زنان ساخته که آزمایش شده و در آینده نزدیک وارد تولید انبوه خواهد شد؛ اگرچه او نمیتواند زمانی برای شروع این کار مشخص کند.
اما تکتیرانداز، اوگنیا امرالد معتقد است که با وجود چنین مسائلی، «جنگ جنسیت ندارد»: «وقتی یک موشک به خانهای اصابت میکند، مهم نیست که زن، مرد یا کودک باشید؛ همه میمیرند. در خط مقدم هم همین طور است. اگر میتوانید موثر باشید و یک زن هستید، چرا از کشور و مردمتان دفاع نمیکنید؟»
ایرینا و آندریانا؛ جنگ برای تضمین آیندهای صلحآمیز
در منطقه دونباس شرقی، یک نیروی تکتیرانداز به نام «ایرینا» درگیر ضد حمله است و بیبیسی در خلال لحظهای آرامش در میدان جنگ، با او ارتباط کوتاهی برقرار کرده است.
ایرینا را میتوان نمونهای از اصلاحاتی دانست که بسیاری از زنان رزمنده برای آن تلاش کردهاند زیرا او بهعنوان یک فرمانده زن، یک واحد کاملا مردانه را هدایت میکند.
ایرینا میگوید: «تصویر یک تکتیرانداز در فیلمها، عاشقانه و زیباست اما در واقعیت، کار سختی است.»
او توضیح میدهد که چگونه تکتیراندازها تا شش ساعت روی زمین میخوابند تا یک گلوله شلیک کنند و میافزاید: «این کار مثل بازی با مرگ است.»

اما هزاران زنی که در حال خدمت در ارتش اوکراین هستند، شغل و همچنین خانوادههای خود را پشت سر گذاشتهاند.
آندریانا آرختا نیز شغل خود را به عنوان مشاور سازمان ملل در مورد برابری جنسیتی در وزارت امور کهنه سربازان اوکراین ترک کرده تا پس از حمله روسیه، به ارتش اوکراین بپیوندد.
این زن ۳۵ ساله میگوید: «آنها بهترین سالهای زندگی من را گرفتند»
او با فکر کردن به دوران قبل از جنگ میافزاید: «من میتوانستم سفر کنم و خوشحال باشم، در کارم پیشرفت کنم و رویایی داشته باشم.»
آندریانا، مادر یک پسر دبستانی است و با گریه میگوید که بیش از هفت ماه است پسرش را ندیده. همانطور که عکسهای او را در گوشی خود نشان میدهد، لبخندی روی صورتش ظاهر میشود که جای اشکهایش را میگیرد.
او با امید به تضمین آیندهای صلحآمیز برای پسرش در کشور مادری، نیرو میگیرد؛ آیندهای که در آن فرزندش مجبور نیست مانند والدینش با «جنگیدن» زندگی خود را به خطر بیندازد.
آندریانا برخلاف اوگنیا امرالد که پس از تهاجم روسیه در سال گذشته به ارتش ملحق شد، تجربه نظامی قبلی دارد.
او زمانیکه روسیه برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ کریمه را اشغال و سپس به دونباس حمله کرد، شغل خود را به عنوان مدیر یک برند ترک کرد و به همراه هزاران اوکراینی دیگر به یکی از اولین گردانهای داوطلب پیوست.
گردان آیدار، جایی که آندریانا در آن خدمت میکرد، از سوی سازمان عفو بینالملل و کرملین به نقض حقوق بشر متهم شد اما ارتش اوکراین به بیبیسی گفت که هیچ مدرک قابل توجهی در حمایت از چنین ادعاهایی ارائه نشده است.
عفو بینالملل همچنین از مقامات اوکراینی خواست تا گردانهای داوطلب را تحت روند موثر فرماندهی و کنترل قرار دهند که آنها نیز چنین کردند.
علیرغم اینکه آندریانا (به گفته خودش) هرگز هیچگونه رفتار نادرستی نداشته و هشت سال پیش از آیدار خارج شده است، رسانههای روسی بدون ارائه هیچ مدرکی مدام او را «سادیست» میخوانند.
آندریانا به دلیل خدماتش یک مدال «شجاعت» و یک مدال «قهرمان مردمی» دریافت کرده است.
او به بیبیسی میگوید که دیگر بخشی از آیدار نیست و خود را موظف دانسته تا در سال ۲۰۲۲ دوباره به ارتش (در خط مقدم) بپیوندد زیرا تجربه جنگی او به شدت مورد نیاز بوده است.
در حالی که وزارت دفاع اوکراین گفت نمیتواند تعداد تلفات جنگی را به دلیل حساسیتشان در زمان جنگ ارائه دهد، بیبیسی اطلاعاتی به دست آورده است که نشان میدهد ۹۳ زن نظامی اوکراینی از زمان تهاجم اخیر روسیه در جنگ کشته شدهاند.
دادههای سازمان خیریه زنان مسلح نیز نشان میدهد بیش از ۵۰۰ زن در این مدت مجروح شدهاند.
دفترچه تلفن آندریانا اما به لیستی از کشتهشدگان تبدیل شده است: «من بیش از ۱۰۰ دوست خود را از دست دادم. حتی نمیدانم چند شماره تلفن دیگر را باید حذف کنم.»
آندریانا در حالی که به تمرینات توانیابی خود باز گشته است، میگوید بهایی که تاکنون پرداخت شده، بسیار زیاد است و برای همین نمیتواند مبارزه را رها کند.


نیکی محجوب- جمعی از خبرنگاران در ایران میگویند حقوقشان کفاف زندگی را نمیدهد و اگر دستمزدها سر وقت پرداخت شود، تنها تا نیمه ماه توان تامین هزینههای کمرشکن را دارند. اما در کنار دستمزدهای پایین، خط قرمزها و محدودیتها هم کار روزنامهنگاران را با بحرانی جدی روبهرو کرده است.
ایراناینترنشنال با بیش از ۲۰ روزنامهنگار در شهرهای مختلف که در روزنامهها یا خبرگزاریها مشغول به کار هستند درباره شرایط کاریشان گفتوگو کرده است.
به گفته مصاحبهشوندگان، میانگین حقوق روزنامهنگاران در استانهایی مانند اصفهان، خراسان رضوی، گیلان، آذربایجان غربی و سیستان و بلوچستان بین چهار تا شش میلیون تومان است. این در حالی است که حداقل حقوق در سال جاری کمی بیش از هفت میلیون تومان در نظر گرفته شده است.
«ذره ذره آب میشویم»
خبرنگاری در خراسان رضوی با تاکید بر مشکلات معیشتی بر قشر روزنامهنگاران گفت: «حقوق در برخی کانالهای تلگرامی مثل اخبار مشهد از ۷۰۰ هزار تومان شروع و در نهایت به چهار میلیون میرسد؛ البته دبیران ممکن است بین ۱۰ تا ۱۲ میلیون حقوق بگیرند.»
بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی که در مرداد ماه منتشر شده، نرخ خط فقر طی یک دهه از ۱۹ درصد به بیش از ۳۰ درصد افزایش یافته است. در واقع بیش از ۳۰ درصد جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند که جمعی از روزنامهنگاران نیز در زمره آنها هستند.
خبرنگاری در اصفهان با تاکید بر اینکه حقوقهایشان در یک سال اخیر با تاخیر پرداخت و در مواردی قسطبندی شده است، گفت: «حقوق پنج میلیون و ۳۰۰ هزار تومانی با توجه به تورم و گرانی روزافزون عملا بیمعناست. نهاد یا سندیکایی هم نیست که به آنها شکایت ببریم. هر اعتراضی هم با توبیخ و اخراج همراه میشود.»
بر اساس برآوردها، نرخ تورم در یک سال گذشته بالای ۴۰ درصد ارزیابی شده است.
خبرنگار یکی از خبرگزاریها در تهران هم گفت: «روی کاغذ حدود هشت میلیون حقوق میگیرم اما با توجه به کسورات مختلف، آخر سر چیزی نزدیک به هفت میلیون و ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان دستم را میگیرد. اینکه چطور ممکن است در تهران با چنین حقوقی زندگی کنم جوابش مشخص است، بر اساس شیفتم قبل یا بعد از کار مسافرکشی میکنم. یک بار هم یکی از مصاحبهشوندههایم را سوار کردم که چندین بار پرسید آیا میخواهم درباره مشکلات رانندگی گزارش بنویسم؟ آخرش هم باور نکرد.»
خبرنگار یکی از روزنامهها در تهران اضافه کرد: «از خانواده جدا شده بودم و آنقدر شرایط سخت شد که دوباره به خانه پدر و مادرم برگشتم. اما مگر چند نفر چنین امکانی دارند؟ ما ذره ذره آب میشویم. حدود ۱۰ میلیون حقوق میگیرم اما باز هم دخل و خرجم با هم جور در نمیآید.»
خط قرمزهای ساعتی
«معیشت» تنها مشکل پیش روی روزنامهنگاران در ایران نیست. به گفته روزنامهنگاران، آنها روزانه با انواع محدودیتهای تازه اعمال شده مواجه میشوند.
یکی از این روزنامهنگاران درباره فشارها و محدودیتهای تازه گفت: «کار خبر هم مثل قیمت دلار شده و ساعتی خط قرمز برایمان تعریف میکنند.»
او همچنین اضافه کرد: «ممکن است روز گذشته با انتشار گزارشی موافقت شده باشد اما فردای همان روز دبیر سرویس، سردبیر یا مدیرمسوول میگوید قرار نیست گزارش کار شود و برای اینکه عذاب وجدان را بیشتر کنند میگویند: تو مسوولیت بریده شدن نان بقیه را قبول میکنی؟»
خبرنگار یکی از خبرگزاریها در تهران عنوان کرد: «محدودیت در نوشتن خبر بسته به وضعیت کشور همیشه بوده. مثلا اعتصاب کارگران هفتتپه را تا مدتی نباید پوشش میدادیم. بعد هم کاملا نوع واژهها ابلاغ میشد اما در جریان اعتراضات سال گذشته همین محدودیتها دوچندان شد.»
این خبرنگار افزود: «بعد از کشته شدن کیان [پیرفلک] شوکه بودم و در صفحه شخصیام استوری گذاشتم. کمتر از ۲۴ ساعت نگذشت که از یک شماره ناشناس با من تماس گرفتند و با لحن تندی گفتند استوری را پاک کن و در صورت تکرار، کت بسته از روزنامه میبریمت.»
یک روزنامهنگار در سیستان و بلوچستان هم با اشاره به جمعه خونین زاهدان گفت: «آن روز شرایط عجیب بود. آن حجم خشونت را هیچوقت ندیده بودم. از همان ابتدا هم به ما گفته شد هیچ خبری درباره کشتهشدگان کار نشود و اگر قرار باشد چیزی بنویسیم این حمله را باید به اشرار و افراد مسلح منطقه مرتبط کنیم.»
روزنامهنگار دیگری که به تازگی از چندین جلسه بازجویی بازگشته است هم عنوان کرد: «قبلا میدانستیم چه کلماتی به کار ببریم و چه کلماتی ممنوع است یا حداقل بر اساس نامه شورای عالی امنیت ملی موازین را رعایت میکردیم اما از بعد کشته شدن مهسا، شرایط به شدت فرق کرده و هر فشاری را برای محدود کردن روزنامهنگاران مستقل اعمال میکنند. آنها میخواهند ما روزنامهنگاران مستقل عملا کار حرفهای نکنیم اما ما همانند نیلوفر [حامدی] و الهه [محمدی] به حرفه روزنامهنگاری خود افتخار میکنیم و تا میتوانیم کنار مردم میایستیم.»

پس از افشاگری ادل در کنسرت لاس وگاس درباره خارش ژوک، خیلیها از خود میپرسند تابستان امسال چطور باید از مبتلا شدن به این عفونت قارچی جلوگیری کنند؟
ادل در کنسرت اخیرش در لاس وگاس فاش کرد که از یک عفونت قارچی در کشاله ران خود به نام «خارش ژوک» (jock itch) رنج برده که به دلیل پوشیدن گن فرمدهی و عرق کردن در طول اجرا بوده است.
روزنامه سان در گزارشی به خارش ژوکیا تینیا کروریس (tinea cruris) پرداخته که یکی از شایعترین عفونتهای قارچی پوست در ناحیه آلت تناسلی، داخل رانها و باسن است و اغلب ورزشکاران به آن مبتلا میشوند.
این عفونت به صورت سطحی و همراه با خارش است و باعث ایجاد جوشهای قرمز رنگ و حلقهای شکل در نقاط گرم و مرطوب بدن میشود.
ادل حین اجرا روی صحنه در سیزار پالاس در لاس وگاس گفت: «میدانید دکترم چه چیزی برایم تجویز کرده؟ خیلی جالب نیست اما من هرگز نمیدانستم که چنین چیزی وجود دارد. من و تیمم در این مورد صحبت میکردیم. بدیهی است که وقتی برنامههایم را اجرا میکنم، گن میپوشم تا همه چیز متناسب باشد. من زیاد عرق میکنم و با وجود گن، عرق خشک نمیشود و باقی میماند، بنابراین عملا در طول اجرا در عرق خودم میمانم، برای همین دکتر برایم کرم ضد خارش ژوک تجویز کرد.»
این امری رایج بین ورزشکاران است که ادل روی صحنه دربارهاش اینطور شوخی میکند: «بنابراین به نظر میرسد که من یک ورزشکار هستم. واقعا نمیدانم چرا این موضوع را به شما گفتم.»
دکتر سارا ولش، متخصص زنان، چگونگی جلوگیری از «خارش ناگهانی» را توضیح میدهد؛ از جمله اینکه از چه لباس زیری استفاده کنید، هر چند وقت یکبار دوش بگیرید و اگر زیاد عرق میکنید باید مراقب علایم آن باشید.

به گفته سلامت لاین، بثورات خارش ژوک در پوستهای روشنتر قرمز، پوسته پوسته یا فلس مانند ظاهر میشود، در حالی که در پوستهای تیره ممکن است خاکستری یا قهوهای به نظر برسد.
ولش توضیح میدهد که چگونه گرمای هوا میتواند سلامت شما را «تضعیف کند»، به خصوص اگر لباسهای تنگ بپوشید.
این پزشک ۳۴ ساله خاطرنشان میکند که تعریق کاملا طبیعی است و نکات مفیدی را در مورد چگونگی جلوگیری از عرق کردن کشاله ران با افزایش دما به اشتراک میگذارد؛ از دفعات شستوشو تا نوع لباسهایی که باید انتخاب کنیم.
۱- چند لایه لباس بپوشید
اولین کاری که بسیاری از مردم با افزایش دما انجام میدهند، خودداری از پوشیدن چند لایه لباس است اما به گفته دکتر ولش، وقتی صحبت از هوای گرم میشود، در واقع بهتر است چند لایه لباس بپوشیم.
او میگوید: «ممکن است قابل قبول به نظر نرسد اما وقتی صحبت از لباس تابستانی به میان میآید، "بیشتر پوشیدن" بهتر است.»
دکتر ولش با تاکید بر اینکه نوع لباسهایی که میپوشیم بسیار مهم است، توصیه میکند که: «به جای اینکه پوست خود را برهنه کنید، لباسهای آزاد با رنگهای روشن انتخاب کنید.»
پارچه کتان به علت قابلیت تنفس بالا بهترین انتخاب خواهد بود. این پارچه پوست ما را در برابر نور مستقیم خورشید محافظت و از سوختن آن جلوگیری میکند.
به گفته این پزشک، «اگر با لباسهای تنگ در قطارهای شهری شلوغ رفت و آمد میکنید یا در خانه تهویه هوای مناسب ندارید، ممکن است متوجه شوید که مانند ادل به خارش ژوک یا عفونت قارچی مبتلا شدهاید».
دکتر ولش خاطرنشان میکند که تعریق، پاسخ طبیعی بدن ما به گرماست زیرا وقتی عرق ما تبخیر میشود، پوست خنک میشود.
۲- از پوشیدن لباسهایی با مواد مصنوعی اجتناب کنید
پنبه، بامبو و کتان دوستان شما در طول موج گرما هستند.
دکتر ولش میگوید: «از پوشیدن لباس زیر با پارچههای دارای الیاف مصنوعی خودداری کنید. در صورت امکان، لباسهای زیر نخی یا بامبوی طبیعی را جایگزین کنید و از پوشیدن لباسهای تنگ نایلونی یا لباسهای فرمدهی تا جایی که میتوانید اجتناب کنید.»
اگر برای جلوگیری از سایش رانها که بسیاری از ما در هوای گرم دچار آن میشویم شلوارک میپوشید، سعی کنید از مرطوبکنندههای ضد سایش استفاده کنید زیرا با این روش امکان جریان یافتن هوا نیز بیشتر میشود.

۳- بهطور منظم بدن خود را بشویید
اگر بیش از حد عرق میکنید، بهتر است گاه گاه بدن خود و به خصوص ناحیه اندام تناسلی را بشویید.
دکتر ولش میگوید: «اگر تعرق شما بیش از حد معمول است، مهم است که بدن خود را بشویید تا از ماندن عرق روی پوستتان جلوگیری کنید. بنابراین حتما هر روز دوش بگیرید یا در پایان روز دستگاه تناسلیتان را با آب بشویید.»
او ادامه میدهد: «دقت کنید! حتی در صورت تعریق زیاد از صابونهای بسیار معطر یا شامپوهای بدن استفاده نکنید زیرا میتوانند سلامت واژن شما را مختل کرده و باعث عفونت قارچی شوند.»
سایر نکات برای خنک ماندن
برخی از روشهای مورد علاقه دکتر ولش برای خنک ماندن بسیار ساده هستند به این ترتیب که تنها چیز مورد نیاز مقداری آب و فریزر است.
او میگوید: «ریختن آب خنک روی مچ دست واقعا میتواند به شما کمک کند تا آرام شوید یا یک پارچه مرطوب و خنک را پشت گردنتان قرار دهید.»
اگر برای خوابیدن مشکل دارید، دوش مختصر با آب «خنک» (نه یخ) میتواند به کاهش دمای بدن شما کمک کند: «ما از دوستان استرالیایی شنیدهایم که مرطوب کردن روبالشی و قرار دادن آن داخل فریزر و برداشتن آن درست قبل از خواب نیز میتواند به تحمل شبهای سوزان تابستانی کمک کند.»
اگر بیش از حد عرق کنید چه اتفاقی میافتد؟
عرق کردن میتواند احساس شرمآور یا ناخوشایندی به همراه داشته باشد. به خصوص در محل کار، افزایش تعریق حتی میتواند باعث چروک شدن رانها یا پوست زیر سینهها شود زیرا پوست مرطوب زمانی که با لباس ساییده میشود بیشتر در معرض آسیب قرار میگیرد.
عرق کردن طبیعی است اما تعریق بیش از حد میتواند باعث ایجاد برخی مشکلات شود به خصوص در «محیطهای مرطوب و تاریک» مانند زیر سینهها یا اطراف کشاله ران.
مراقب این موارد باشید و اگر به چیزی شک کردید، با متخصص پزشکی مشورت کنید.
دکتر ولش میگوید: «عفونتهای مخمری عاشق محیطهای مرطوب و تاریک هستند. به طور معمول قارچها و باکتریها در محیط واژن با تعادلی خاص زندگی میکنند اما زمانی که میزان قارچ افزایش یابد، میتواند باعث بروز عفونت شود.»
اگر در تابستان با لباسهای تنگ ورزش میکنید، ممکن است دچار واژینوس باکتریایی شوید که اغلب با عفونت قارچی اشتباه گرفته میشود. اگر متوجه بوی متمایز «ماهی»، ترشح «خاکستری و آبکی» شدید، به احتمال زیاد عفونت باکتریایی است.
بثورات حرارتی در کشاله ران همچنین میتوانند به دلیل انسداد مجاری عرق ایجاد شوند و باعث قرمزی، تاولهای واضح خارشدار یا احساس سوزش شوند.
