تیراندازی با سلاح شکاری در مقابل ساختمان مجلس

ویدیوهای منتشر شده از تجمع بازنشستگان در کرمانشاه نشان می‌دهند آنان شعار «معلم زندانی آزاد باید گردد» و «ایران پر‌درآمد، چه بر سر تو آمد؟» سر دادند.

در خوزستان، تجمع‌کنندگان در شهر اهواز شعار دادند: «رئیسی بی‌عرضه، برگرد برو به حوزه» و «معلم زندانی آزاد باید گردد».

صدور احکام حبس‌های طولانی‌مدت و بازداشت معلمان و فعالان صنفی طی ماه‌های گذشته در ایران شدت گرفته است.

انجمن صنفی معلمان فارس به تازگی بیانیه‌ای در محکومیت بازداشت فعالان صنفی فرهنگی شیراز منتشر کرد و نوشت محمد‌علی زحمتکش، افشین رزمجویی و مژگان باقری در یک اقدام «غیر‌قانونی و ضد‌انسانی» روز ۲۹ آبان در منزل خود بازداشت و روانه زندان شدند.

بر اساس این بیانیه، ۱۳ مهر و مصادف با روز جهانی معلم نیز غلامرضا غلامی کندازی و ایرج رهنما، از فعالان فرهنگی شیراز پیش از اعلام رای دادگاه تجدیدنظر، در اقدامی «خودسرانه» از سوی نهادهای امنیتی دستگیر و زندانی شدند.

احضار و بازداشت اصغر امیرزادگان و اجرای حکم پابند الکترونیکی زهرا اسفندیاری و عبدالرزاق امیری از دیگر موارد اعمال فشار و تلاش برای سرکوب فعالان صنفی فرهنگیان است که به تازگی انجام و اجرا شده است.

در اعتراض به مجموعه این موارد، بازنشستگان تجمعاتی هماهنگ تشکیل داده و علاوه بر طرح مطالبات صنفی و معیشتی خود، خواهان آزادی معلمان زندانی و برداشته شدن فشار از روی فعالان صنفی شدند.

روز سه‌شنبه تجمعی مشابه از سوی بازنشستگان در ممسنی استان فارس و نیز شهر تهران برگزار شد.

پیش‌تر شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان بیانیه‌ای در حمایت از تجمع ۳۰ آبان بازنشستگان سراسر ایران منتشر کرده بود.

بر اساس این بیانیه، اجرای قوانین مربوط به هم‌ترازی و همسان‌سازی حقوق‌ها که سال‌ها از تصویبشان می‌گذرد، هر روز و هر سال با «بهانه و فریبی تازه» به تاخیر می‌افتد.

روز دوشنبه ۲۹ آبان نیز جمعی از بازنشستگان مخابرات مقابل ساختمان‌های این شرکت در کرمانشاه، اصفهان، اردبیل، زاهدان، تبریز، زنجان، رشت، شیراز، ساری، مریوان، بندرعباس، خرم آباد، بیجار، بروجرد، ارومیه و تهران تجمع کردند.

هم‌زمان با این تجمع‌ها، مجلس شورای اسلامی مصوبه «متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان» را در جریان اجرای برنامه هفتم توسعه تصویب کرد.

بر اساس این مصوبه، دولت باید تا پایان سال سوم برنامه هفتم توسعه اقدامات لازم را برای متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان با ۹۰ درصد حقوق و فوق‌العاده‌های مستمر مشمول کسور شاغلان مشابه و هم‌تراز انجام دهد.

از سوی دیگر مجلس روز یک‌شنبه ۲۸ آبان به افزایش سن بازنشستگی رای داد. موضوعی که حواشی فراوانی به دنبال داشته و برخی از آن با عنوان ضدکارگری‌ترین مصوبه ایران معاصر یاد کرده‌اند.

روابط‌ عمومی مجلس در واکنش به انتقادها، افزایش ۱۲ ساله سن بازنشستگی را تکذیب کرد اما منتقدان گفتند دولت بار ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی را روی دوش بازنشسته، کارگر و خانواده‌اش انداخته است.

هدف از این مصوبه، حل مشکل ناترازی و ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی اعلام شده است.

این در حالی‌ است که به گفته اتحادیه آزاد کارگران، پرداخت نکردن بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی به عنوان بزرگ‌ترین صندوق بازنشستگی عمومی و افزایش بیمه‌های تکلیفی برای گروه‌های خاص بدون پرداخت سهم حق بیمه‌شان از سوی دولت، باعث شده است این صندوق با وضعیتی بحرانی روبه‌رو شود.

پیش از این و در خرداد سال جاری، کمیته فنی پیگیری مطالبات صنفی بازنشستگان کشوری و لشکری تاکید کرده بود وضعیت صندوق‌ها ریشه در مشکلات اقتصادی کلان کشور و گردش و توزیع ناعادلانه منابع و ثروت دارد.

بازنشستگان صندوق‌های تامین اجتماعی، حمایت از کارکنان صنعت فولاد، لشکری و کشوری و حتی صندوق‌های خصوصی در سال‌های اخیر به صورت پیوسته به سیاست‌های فقیرسازی خود و تضعیف صندوق‌های بین‌ نسلی اعتراض کرده‌اند.

صفحه اینستاگرام نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳، روز سه‌شنبه اعلام کرد این فعال حقوق بشر زندانی در حالی بدون حجاب اجباری به بیمارستان منتقل شده است که دادستان تهران با صدور دستور کتبی، مانع اعزامش بدون روسری شده بود.

به گفته خانواده محمدی، این اعزام‌ها با حضور پر تعداد نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات، حفاظت زندان و فرمانده و ماموران انتظامی انجام شد.

اینستاگرام او پیش‌ از این و در روز ۲۴ آبان خبر داده بود مسوولان زندان از انتقال این زندانی سیاسی به بیمارستان قلب به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری جلوگیری کرده‌اند.

یک روز بعد و به دنبال پیگیری‌ها، در نهایت دادستانی اجازه اعزام محمدی را به بیمارستان صادر کرد.

بر اساس نتایج آزمایش‌های پزشکی انجام شده، نرگس محمدی دچار «گرفتگی دو رگ قلب، جمع شدن مایع دور قلب و التهاب شدید مری» است.

او روز ۱۷ آبان هم «بدون روسری، با کت و دامن» از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده و ساعاتی بعد به زندان بازگشته بود.

محمدی از صبح ۱۵ آبان در اعتراض به آنچه «سیاست جمهوری اسلامی برای تعلل و عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان بیمار و از دست رفتن سلامتی و جان انسان‌ها» و «سیاست یا مرگ یا حجاب اجباری برای زنان ایران» خواند، اعتصاب غذا کرد.

هفت تن از هم‌بندی‌های این زندانی سیاسی هم از لحظه اعتصاب غذای محمدی لب به غذا نزدند و «علیه ظلم بی‌امان حکومت»، همراه و هم‌صدا با او اعتصاب کردند.

این هفت زندانی سیاسی همراه با محمدی پس از بازگشت او از بیمارستان به بند زنان زندان اوین، به اعتصاب غذای سه روزه‌شان پایان دادند.

یک هفته پس از این اتفاقات، مسوولان زندان بار دیگر از حضور نرگس محمدی در بیمارستان و عمل قلبش جلوگیری کردند.

در یک پست اینستاگرام صفحه محمدی، فایلی صوتی منتشر شد با عنوان «فریاد درخواست حمایت زندانیان بند پنج از مردان محبوس در بندهای چهار و شش» که در آن زندانیان شعار می‌دادند: «برادر زندانی، حمایت، حمایت».

پیش‌تر برخی زندانیان سیاسی مانند سپیده قلیان گفته بودند در صورت عدم رسیدگی پرشکی به وضعیت نرگس محمدی، ممکن است کل بند زنان دست به اعتصاب غذا بزنند.

روز نهم آبان رییس بهداشت و درمان سازمان زندان‌ها، رییس بهداری اوین، معاون سلامت اوین و پزشک متخصص قلب از بیمارستان رجایی برای معاینه محمدی و انجام اکو به داخل بند زنان زندان اوین رفتند اما به دلیل روسری سر نکردن نرگس محمدی، مسوولان زندان حتی حاضر نشدند او را به بهداری زندان منتقل کنند.

محمدی روز هشتم آبان برای دومین‌ بار به‌ دلیل سر نکردن روسری از دسترسی به خدمات درمانی مناسب و اعزام به بیمارستان محروم شده بود.

در روزهای هشتم و نهم آبان، او و تعدادی از هم‌بندی‌هایش در حیاط زندان اوین تحصن کردند. این تحصن در اعتراض به ممانعت از اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان قلب به دلیل سر نکردن روسری بود.

به دنبال آغاز اعتصاب غذای این فعال مدنی زندانی، حمایت‌هایی از او شکل گرفت و واکنش‌هایی از جمله از سوی نهادهای حقوق بشری نشان داده شد.

سازمان گزارشگران بدون مرز محروم ماندن نرگس محمدی از دسترسی پزشکی را شدیدا محکوم کرد و کمیته نوبل درباره سلامتی این برنده جایزه نوبل صلح ابراز نگرانی شدید کرد.

پس از حمایت‌های گسترده از نرگس محمدی، او نهایتا روز ۱۷ آبان از زندان اوین به بیمارستان اعزام شد اما ساعتی بعد به زندان بازگردانده شد.

در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندان‌ها در ایران منتشر شده است.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در اوین، روز ۱۴ مهر برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ شد.

بر اساس اعلام کمیته نوبل، او به دلیل مبارزه‌اش با ظلم علیه زنان ایرانی و تلاش برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه، شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.