علی خامنه‌ای: کارهای خوبی در زمینه مهار تورم انجام شده اما فاصله زیادی با شرایط مطلوب دارد
نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح و زندانی سیاسی، در پیامی از زندان اوین، ضمن تبریک سال نو، گفت که «ایمان دارم ما مردم ایران با مقاومت و مداومت، گذار از رژیم دینی استبدادی را به سرانجام رسانده و با اتحاد در مسیری دموکراتیک، تغییری زندگی بنیاد و آینده‌ساز را رقم خواهیم زد.»
مجید میراحمدی، معاون امنیتی وزیر کشور با اشاره به فعالیت برخی رستوران‌ها و کافه‌ها در ماه رمضان، گفت: «این مکان‌ها مطلقا اجازه ارائه خدمات تا قبل از افطار را ندارند و مجوز فعالیت با پوشاندن شیشه‌ها، فاقد اعتبار است.» او افزود: «روزه‌خواری در ملاءعام تحت هر شرایطی جرم است.»
ایرانیان فرا رسیدن بهار و نوروز را با امید به تغییر و بهبود شرایط کشور جشن گرفتند. روز چهارشنبه اول فروردین ۱۴۰۳ و هم‌زمان با تحویل سال نو، بسیاری از شهروندان در اماکن تاریخی و فرهنگی یا خیابان‌ها و میدان‌های اصلی شهرشان جمع شدند.
ویدیوهای منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی حضور گسترده مردم را در لحظه تحویل سال نو در حافظیه شیراز در استان فارس نشان می‌دهند.
حاضران ترانه‌هایی همچون «ای ایران» را همخوانی کردند.
چند کیلومتر دورتر از حافظیه، شمار زیادی از ایرانیان هنگام تحویل سال نو در ورودی تخت‌جمشید تجمع کردند.
بر اساس گزارش‌های رسیده، به مردم اجازه داده نشد تا در لحظه آغاز سال ۱۴۰۳ به داخل تخت‌جمشید بروند.
یکی از شهروندان با ارسال ویدیویی گفت نیم ساعت پس از آغاز سال نو، مردم توانستند از ورودی رد شده و خود را به حوالی محوطه کاخ‌ها برسانند.
از سال ۹۵ و پس از تجمعی هزاران نفری در پاسارگاد برای شرکت در مراسم گرامی‌داشت روز کوروش، بارها از حضور مردم در محوطه تاریخی تخت‌جمشید در مناسبت‌هایی چون نوروز، تحویل سال نو و مراسم گرامی‌داشت روز کوروش جلوگیری شده است.
یکی از آخرین نمونه‌های این ممانعت مربوط به روز ۱۳ فروردین سال ۱۴۰۲ است.
سال ۱۴۰۱ نیز وزارت میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد مجموعه تاریخی پاسارگاد و تخت‌جمشید در روزهای پنج تا هفت آبان تعطیل است.
هم‌زمان، خانواده‌های دادخواه قربانیان جمهوری اسلامی با حضور بر سر مزار آنان، ضمن گرامی‌داشت نوروز، در پیام‌هایی از کشته‌شدگان این سال‌ها یاد کردند. مضمون و محتوای بسیاری از این پیام‌ها، مقاومت و ایستادگی برای رسیدن به آزادی و عدالت در ایران است.
علاوه بر مکان‌های تاریخی و فرهنگی، بسیاری از ایرانیان از روزهای گذشته در میادین شهرها و روستاهای خود جمع شده و به جشن و پایکوبی پرداختند.
در شهرهای کُردنشین جشن پیشواز نوروز چند روز قبل از سال نو آغاز شد.
این روزها ویدیوهایی از رقص و پایکوبی زنان و مردان در روستاهای مهاباد، سقز، پیرانشهر، روانسر، بوکان، جوانرود کرمانشاه و شماری دیگر از شهرهای کردنشین منتشر شده است.
شامگاه سه‌شنبه ۲۹ اسفند نیز ویدیوهایی از جشن پیشواز نوروز همراه با رقص و شادی برای عید در بازارهای شهرستان ساری، میدان شهرداری رشت و خیابان‌های ارومیه منتشر شدند.
شمار زیادی از شهروندان نیز با ارسال ویدیوها و پیام‌هایی به ایران‌اینترنشنال از آرزوی لحظه تحویل سال نوی خود برای بهبود و تغییر در سال جدید گفتند.
نوروز علاوه بر ایران در کشورهایی مانند تاجیکستان نیز جشن گرفته می‌شود.
ایران‌اینترنشنال گزارشی از برگزاری مراسم نوروز در شهر دوشنبه تاجیکستان منتشر کرد که در آن عده زیادی از ایرانیان نیز حضور داشتند.
سازمان اطلاعات فرماندهی انتظامی کیش اعلام کرد ماموران مرکز سایبری این سازمان از ابتدای امسال، ۴۲ صفحه اینستاگرامی «هنجارشکن» با بیش از دو میلیون مخاطب را شناسایی و مسدود کرده و با گرداننده آن‌ها نیز برخورد شده است.
سالی که گذشت سال زمین‌خواری و فساد مقام‌های حکومتی بود و به نظر می‌رسد امسال هم این روند ادامه پیدا کند.
این روزها کمتر رسانه فارسی‌زبانی را در داخل و خارج پیدا می‌کنید که به نوعی درگیر انتشار فسادهای موجود در جمهوری اسلامی نباشند. سوءاستفاده از رانت‌های سیاسی و تاسیس شرکت‌های خصولتی برای اختصاص ارزهای دولتی و گرفتن تسهیلات کلان بانکی و پس ندادن آن‌ها، پرتکرارترین اتفاقاتی است که رسانه‌ها از آن‌ها خبر می‌دهند. شرکت‌هایی که وابسته به باندهای حکومتی هستند و با سوءاستفاده از روابط سیاسی، در فعالیت‌های اقتصادی کشور اخلال ایجاد می‌کنند.
کم‌ترین نتیجه این فسادها در زندگی مردم عادی تورم بالای ۴۰ درصد است. هم‌زمان انتشار خبر آزادی، فراری دادن متهمان اقتصادی یا تبرئه شدن آن‌ها پس از سال‌ها، آسیب‌های روانی بسیاری به شهروندان وارد می‌کند. آسیب‌هایی که هشدار انجمن روان‌شناسان درباره افزایش تعداد بیمارانی که دچار اختلال روانی‌اند، از عواقب آن است.
سازمان شفافیت بین‌الملل در آخرین ارزیابی‌های خود، ایران را در رده فاسدترین کشورهای دنیا قرار داده و اعلام کرده که در میان ۱۸۰ کشور جهان در جدول سالانه فساد، ایران در رتبه ۱۴۹ قرار گرفته است.
سازمان شفافیت بین‌الملل فساد را به اختصار «سوءاستفاده از قدرت اعطا شده برای انتفاع شخصی» تعریف می‌کند و فساد نظام‌مند را زمانی می‌داند که «اعمال، روابط و معاوضه‌های فسادآمیز عادی و تبدیل به یک هنجار شوند، به گونه‌ای که کسانی که ملتزم به هنجارهای جدید هستند، تشویق شوند و پاداش بگیرند و آن‌هایی که پابند به هنجارهای سالم هستند و اعتقاد به نامشروع بودن اعمال فسادآمیز دارند، تقبیح و حتی مجازات شوند. در این صورت معاوضه‌های فسادآمیز به صورت منظم و مکرر تثبیت می‌شوند. در این گونه فساد، هزینه‌های ارتکاب جرم به شدت پایین می‌آید و رشوه تبدیل به حقوق پنهان کارمندان به خصوص در برخی موقعیت‌های خاص، مانند نظام مالیاتی و گمرکی می‌شود.»
با این حال جامعه‌شناسی فساد بر روی ظهور یا افول ملت‌ها تمرکز نمی‌کند، بلکه بر روابط اجتماعی متمرکز است و فساد را به‌عنوان یک رفتار منحرف تعریف کرده و با تاکید فراوان، آن را عامل «اختلال در روابط اجتماعی درون یک نظام سیاسی» می‌داند.
در میان ۵۲ ابرمشکل موجود در ایران، فساد در رتبه ششم قرار گرفته است. در چنین شرایطی، بدون شک سال ۱۴۰۳ با چالش‌های جدید و قدیمی در فساد دست به گریبان خواهیم بود.
در سه دوره اعتراضات مردمی از دی ماه ۹۶ که مستقیما مرتبط با فساد صندوق‌های سرمایه‌گذاری و بانک‌ها بود، رخدادهای سال ۹۸ که مرتبط با اعتراضات معیشتی مردم بود و حتی در اعتراضات ۱۴۰۱ که موسوم به جنبش «زن، زندگی، آزادی» است، یکی از کلیدواژه‌هایی که در شعارهای مردم مطرح شده، مبارزه علیه فساد ساختاری نظام جمهوری اسلامی بوده است.
مبارزه با فساد اگر معطوف به خشکاندن ریشه باشد، موفق خواهد شد وگرنه در حد فریب افکار عمومی باقی خواهد ماند و چه بسا آسیب‌های فراوان هم به بار بیاورد. درست مانند نمایشی که در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲ در قوه قضاییه اجرا شد و معاون اول این قوه، محمد مصدق کهنمویی، به دلیل فساد فرزندانش استعفا داد.
این استعفا در ظاهر شاید نوید روزهای روشن سال‌های بعد را بدهد اما در متن استعفانامه هیچ ندامتی از سوی استعفادهنده ابراز نشده است.
مشخص است که سیاستگذار درک درستی از مردم و انتظارات آن‌ها ندارد و بدون آن‌که بفهمد مشکل اصلی چیست و چه راه‌حلی مورد نیاز است، زمینه را برای انواعی از فساد در آینده آماده کرده است. و این دقیقا همان موضوعی است که سال آینده باز هم در ایران شاهد خواهیم بود.
