پیام نوروزی کانون‌های صنفی معلمان: حکومت به آزار و زندانی کردن مطالبه‌گران پایان دهد
تشکل‌های صنفی معلمان و فرهنگیان در پیام‌هایی نوروزی به مشکلات معیشتی، صنفی، اجتماعی و سیاسی در سالی که گذشت پرداختند و گفتند در سال ۱۴۰۳ به کنش‌گری و مطالبه‌گری خود ادامه می‌دهند.
انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی در بیانیه‌ای به ادامه‌دار شدن مشکلات اقتصادی و صنفی اشاره کرد و از معلمان و فعالانی نام برد که به دلیل اعتراض با احکام حبس و جریمه مواجه شده‌اند.
حسین رمضان‌پور، محمود صفدری، حسین واحدی، زهرا عوض‌زاده، حسن جوهری و محمدرضا رمضان‌زاده، فعالان فرهنگی‌ای هستند که به دلیل فعالیت اجتماعی، اعتراض و کنش‌های صنفی خود به زندان، جریمه نقدی و بازنشستگی اجباری محکوم شده‌اند.
این انجمن در پایان بیانیه نوروزی خود نوشت به مسیر کنش‌گری و مطالبه‌گری ادامه می‌دهد و اظهار امیدواری کرد که روزگاری شاهد آزادی و عدالت اجتماعی نسبی در جامعه باشد.
انجمن صنفی معلمان فارس در پیامی مشابه، به احکام صادر شده و تشکیل پرونده قضایی برای ۱۲ معلم و فعال صنفی در سال ۱۴۰۲ اشاره کرد.
به گفته نویسندگان بیانیه انجمن صنفی معلمان فارس، پس از تجمع‌های سال‌های ١۴٠٠ و ١۴٠١ برای هشت فعال صنفی معلمان احکامی ناعادلانه صادر کردند که در نهایت به دو سال حبس خانگی تبدیل شد.
برای چهار نفر دیگر از فعالان صنفی نیز پرونده‌هایی با اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به جریان افتاد که این افراد، اکنون با قید وثیقه آزاد هستند.
در سال‌های گذشته ده‌ها معلم و فعال فرهنگی به دلیل حضور در تجمع‌های اعتراضی صنفی و معیشتی با احکام قضایی مواجه شده و شماری از آنان در زندان هستند.
معلمان و بازنشستگان فرهنگی ماه‌هاست هر هفته تجمع‌هایی اعتراضی برای طرح مطالبات صنفی خود و درخواست آزادی همکاران زندانی‌شان برگزار می‌کنند.
یکی از این مطالبات، اجرای احکام رتبه‌بندی است که انجمن صنفی معلمان فارس در پیام نوروزی خود به آن اشاره کرد.
این بیانیه گفت با گذشت دو سال از این اتفاق، هنوز معوقات سال‌های گذشته وصول نشده و برخی از فعالان صنفی در فارس و دیگر استان‌های ایران از حق رتبه‌بندی محروم شده‌اند.
انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کرمانشاه نیز با انتشار پیامی به مشکلات معیشتی مانند فشار تورم و گرانی، دستمزدهای پایین و از سوی دیگر ترک تحصیل دانش‌آموزان اشاره کرد.
کانون صنفی معلمان استان بوشهر با اشاره به رویدادهای ناگوار سال ۱۴۰۲، از بازداشت و زندانی کردن‌های گسترده فعالان صنفی، کارگران، روزنامه‌نگاران و دیگر معترضان به وضع موجود، دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل، کلاس‌های بدون معلم، کودکان کار و جان دادن کولبرها نام برد.
این کانون در پایان پیام خود اظهار امیدواری کرد سال جاری، سال بهبود تمام نابه‌سامانی‌ها به ویژه در زمینه معیشت مردم و آزادی زندانیان سیاسی از تمامی اقشار و اصناف باشد.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در پیامی نوشت: «سال نو را با یاد همه آن‌ها که در تقلای رهایی جان باختند، در جست‌وجوی آزادی به بند کشیده شدند و در تکاپوی زیستن در دایره حقیقت و در یک کلام برای زیستی انسانی، مداومت و مقاومت می‌کنند، آغاز می‌کنیم.»
پیام نوروزی انجمن صنفی معلمان کردستان شامل شهرهای سقز و زیویه، دیواندره، سنندج، مریوان و سروآباد به حملات شیمیایی به مدارس اشاره کرد و از آن با عنوان «سناریوی مستبدانه مبتنی بر آپارتاید جنسیتی مسمومیت دختران دانش‌آموز» نام برد.
اولین خبر از مسموم‌سازی‌ها روز نهم آذر سال ۱۴۰۱ در هنرستان دخترانه نور شهر قم منتشر شد و در آن سال دست‌کم ۱۳۰ دبستان و دبیرستان هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند. این حملات در سال ۱۴۰۲ نیز ادامه یافت.
انجمن صنفی معلمان کردستان علاوه بر این مسموم‌سازی‌ها، به بحران‌های دیگری مانند روند رو به رشد اعدام‌ها، کودکان کار، ترک تحصیل، تورم، گرانی، مشکلات زیست محیطی، نبود آزادی بیان و زندانی شدن معترضان از جمله معلمان و فعالان فرهنگی اشاره کرد.
این بیانیه در پایان به جمهوری اسلامی هشدار داد: «حکومت با کفر می‌ماند، اما با ظلم نه. ظلم و بیدادتان غروب استبدادتان را نوید می‌دهد.»
محمدثابت اقلیدی، مدیرکل گردشگری استان فارس خواستار تاسیس خط اتوبوس گردشگری در مسیر مجموعه تخت جمشید به «حرم شاهچراغ» شد. او افزود این خط اتوبوس «ارتباط معنوی بین دو قطب گردشگری زیارتی و تاریخی» ایجاد می‌کند.
با ادامه واکنش‌ها پس از زمین‌خواری کاظم صدیقی، محمدجواد حاج‌علی‌اکبری، امام جمعه تهران در خطبه‌های نماز جمعه گفت: «تهمت، شایعه، بزرگ کردن عیب‌ها و بازی کردن با آبروی مومنین اینان همگی ترفندهای شیطانی است.» او افزود که مومن باید مراقب باشد به کسی آسیب مالی، جانی و آبرویی نزند.
محمدرضا ناصری، نماینده خامنه‌ای در یزد با بیان اینکه «نباید کسی در راه الهی سست شود»، گفت: «نباید موضوعات معیشتی را با اهداف انقلاب پیوند دهیم بلکه باید استقامت کنیم چرا که خداوند وعده داده آن‌هایی که به خدای خود ایمان آورند و در این راه استقامت کنند، پیروز خواهند بود.»
وضعیت اقتصادی، فقر، بیکاری، گرانی و اجاره خانه، نگرانی مشترک شمار زیادی از ایرانیان است که در پیام‌های خود به ایران‌اینترنشنال از دغدغه‌هایشان برای سال نو گفتند. شهروندان در بیشتر این پیام‌ها تاکید کردند تا وقتی جمهوری اسلامی سر کار است، این دغدغه‌ها هم پا بر جا خواهند بود.
در نخستین روزهای سال، ایران‌اینترنشنال از شهروندان پرسید بزرگ‌ترین دغدغه‌شان در سال ۱۴۰۳ چیست؟
بخش بزرگی از پیام‌ها درباره وضعیت اقتصادی بود اما شماری از مخاطبان در پیام‌های خود درباره افزایش فشار نهادهای امنیتی، قضایی و سرکوب‌ها در سال جدید و نقض بیشتر حقوق شهروندی اظهار نگرانی کردند.
شهروندی گفت: «ما نسبت به دغدغه‌های پرشمارمان بی‌حس شده‌ایم.»
مخاطبی از آرزویش برای دیدن رقص و شادی و پوشش آزاد زنان در خیابان‌ها و حتی روی پرده سینماها گفت و یادآور شد این خواسته‌های ساده تبدیل به دغدغه‌های بزرگی شده‌اند که می‌توانند مجازات‌هایی چون شلاق، زندان و حتی اعدام در پی داشته باشند.
برخی پیام‌ها به موضوع سیاست جمهوری اسلامی در حمایت از گروه‌های نیابتی‌اش در منطقه، دامن زدن به جنگ و تنش در خاورمیانه و تبعات آن مانند ناامنی برای ایرانیان اختصاص داشت.
تعدادی از شهروندان هم دغدغه اصلی خود را مبارزه با استمرار جمهوری اسلامی خوانده و بر ضرورت اتحاد اپوزیسیون و تداوم اعتراض‌های خیابانی تاکید کردند.
دغدغه مسکن و اجاره‌خانه
بخشی از پیام‌های اقتصادی شهروندان به دغدغه تامین مسکن و افزایش اجارهبها اشاره داشت.
شهروندی با اشاره به وعده‌های هر ساله مقامات جمهوری اسلامی گفت: «آب و برق رایگان نشد اما به‌جایش به خاطر فاضلاب هم از ما پول می‌گیرند .... دغدغه ما برای امسال خانه و غذاست.»
یک زن سرپرست خانوار با پنج فرزند، مهم‌ترین دغدغه‌اش را پیدا کردن سقفی بالای سر خواند و گفت نمی‌تواند از پسِ تامین کرایه خانه بربیاید.
یک پدر بزرگ‌ترین دغدغه خود را فرزندان نوجوانش خواند که حکومت، همه آرزوها و امیدهایشان را بر باد داد: «با این وضع اقتصادی دیگر حتی نمی‌توانم به ادامه تحصیل آن‌ها کمک کنم، چه برسد به اینکه برایشان تشکیل خانواده بدهم و خانه‌ای فراهم کنم.»
در هفته‌های گذشته ایران‌اینترنشنال به بررسی پیام‌های شهروندان در رسانه‌های اجتماعی پرداخت که نشان می‌داد کرایه خانه تبدیل به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اقتصادی ایرانیان شده است.
پیش از آن و در اواخر مهر سال گذشته، داده‌های یک نظرسنجی از تهرانی‌ها نشان داد مهم‌ترین مساله شهروندان پایتخت، تامین مسکن است و مشکلاتی چون سطح پایین درآمد و تورم عمومی در رده‌های بعدی مسایل و مشکلات شهروندان تهرانی قرار دارند.
بر اساس یافته‌های این نظرسنجی، میانگین سهم اجارهبها در سبد هزینه خانوارهای تهرانی به بیش از ۵۰ درصد رسیده است و ساکنان پایتخت به‌طور متوسط ماهانه حدود ۱۵ میلیون تومان برای اجاره خانه می‌پردازند.
بیش از ۵۰ درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی، حقوق و دستمزد ماهانه خود را کمتر از ۱۶ میلیون تومان اعلام کرده بودند.
امنیت شغلی، تورم و گرانی کمرشکن
تعداد زیادی از مخاطبان ایران‌اینترنشنال در پیام‌هایشان گفتند دخل و خرجشان با وجود کار زیاد با هم نمی‌خواند و به نیمه ماه نرسیده، حقوق‌شان تمام می‌شود.
شهروندی، تورم و بالا رفتن قیمت اجناس را با حقوق‌های بسیار کم دغدغه‌ای اساسی خواند و گفت این موضوع به خصوص برای طبقه کارگر، وحشتناک است.
شهروندان گفتند دغدغه داشتن کاری ثابت و امنیت شغلی را دارند اما هیچ چشم‌انداز مثبت و امیدی پیش رویشان نیست.
عمده این مخاطبان به‌طور ویژه به مشکلات مالی قشر کارگر به ویژه با قراردادهای ماهانه و فصلی اشاره کردند.
در آخرین روز اسفند سال گذشته، شورای‌عالی کار حداقل حقوق کارگران را در سال ۱۴۰۳ به میزان ۳۵/۳ درصد افزایش داد.
با این افزایش، حداقل میزان دریافتی کارگران در سال جاری به ۱۱ میلیون و ۱۰۷ هزار تومان رسید.
محمدرضا تاجیک، عضو کمیته دستمزد شورای عالی کار روز ۱۸ اسفند اعلام کرده بود دستمزد فعلی کارگران حتی پاسخگوی غذای آنان نیست.
به گفته شهروندان، قشر عظیمی از مردم به خصوص کارگران گرفتار فقرند و با این حقوق‌های ناچیز امیدی به بهبود وضعیتشان ندارند.
یک شهروند گفت که قبلا تولیدکننده بوده اما گرانی‌ها و ناتوانی از تامین مواد اولیه باعث شده راننده تاکسی شود.
شهروندی در همین زمینه گفت: «از ساعت ۶:۳۰ صبح تا ۱۲ شب در مغازه کار می‌کنم. همین که بتوانم قرض‌هایم را بدهم، کلاهم را به هوا می‌اندازم .... دغدغه‌ام شده قسط‌های عقب افتاده.»
مخاطبی دیگر هشدار داد: «امسال گرانی و تورم کمر تعداد بیشتری از مردم را خُرد می‌کند و سفره‌های مردم با سرعتی بیشتر، کوچک‌تر می‌شود.»
چند نفر از مخاطبان با اشاره به بی‌ارزش شدن پول ملی و فقر گسترده یادآوری کردند که حتی توان درست کردن سفره هفت‌سین را هم در سال جدید نداشتند و خرید لباس نو و آجیل برایشان تبدیل به رویایی دست‌نیافتنی شده است.
برخی به کنایه به ماجرای فساد و زمین‌خواری کاظم صدیقی، امام جمعه تهران اشاره کردند و گفتند دغدغه‌های زیادی دارند چون جای خودی‌های نظام نیستند که سند میلیاردی به نامشان زده شود.
شهروندی در پیامی طعنه‌آمیز گفت: «آرزو می‌کنم سالی پر از جعل امضا شاملتان بشود، باغ و ویلا و زمین به نامتان ثبت و یواشکی به حسابتان پول ریخته بشود.»
با بودن جمهوری اسلامی، دغدغه‌ها تمامی ندارند
بسیاری از مخاطبان در پیام‌های خود به ایران‌اینترنشنال ضمن ذکر دغدغه‌های مختلفشان تاکید کردند جمهوری اسلامی، عامل اصلی این نگرانی‌هاست.
شهروندی گفت بزرگ‌ترین دغدغه‌اش این است که باید یک سال دیگر وجود آخوندها را در سیاست تحمل کند که: «هزینه گزاف آن، آزار و اذیت جوانان و مردم و به ویژه زندانیان سیاسی است.»
به گفته شهروندی دیگر، تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار است ایرانیان نه آرامش و آسایش دارند، نه امنیت و نه رفاه اقتصادی.
او تاکید کرد با سرنگونی این حکومت، همه این دغدغه‌ها به تدریج برطرف خواهند شد.
مخاطبی دیگر گفت: «مگر ما جز راحتی و آسودگی و آزادی چه می‌خواهیم؟ برطرف شدن دغدغه اقتصاد سالم، امنیت روانی، اجتماعی و سیاسی جز با رفتن آخوندها امکان‌پذیر نیست.»
پیش از این و در آستانه نوروز، ده‌ها شهروند آرزوی سال نوی خود را در پیام‌هایی صوتی با ایران‌اینترنشنال در میان گذاشته بودند که موضوع محوری اکثرشان سرنگونی جمهوری اسلامی و برقراری ایرانی آزاد و آباد بود.
شهروندی گفت «نگرانی از بدتر شدن اوضاع ایران» باعث به وجود آمدن انواع دغدغه برای مردم شده است.
یکی دیگر از شهروندان هم زندگی در ایران را «سختی و سختی و سختی» توصیف کرد و گفت: «دغدغه من در سال جدید چطور زندگی کردن و چطور زنده ماندن تحت لوای جمهوری اسلامی است.»
مخاطبی دیگر در پیامی مشابه به ایران‌اینترنشنال تاکید کرد دهه شصتی‌ها نه گذشته خوبی داشتند و نه حال خوبی دارند.
او گفت: «ما داریم می‌جنگیم برای زنده ماندن؛ نه برای زندگی کردن.»
