حسن نصرالله: پاسخ جمهوری اسلامی به اسرائیل قطعی است

گاردین در گزارشی نوشت که نواِمی کوهلر برای آزادی خواهرش، ژاک پاریس (شریک زندگی و دوست‌پسر سیسیل) و نیز فریبا عادل‌خواه و بنجامین بریر تلاش کرده است اما خواهرش و ژاک پاریس همچنان زندانی هستند.

چند هفته دیگر، دومین سالگرد ناپدید و زندانی شدن سیسیل کوهلر است. خانواده این معلم فرانسوی که در زمان دستگیری ۳۷ سال داشت به گاردین گفتند شش می ۲۰۲۲ (۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۱)، آخرین روز از سفر سیسیل به همراه ژاک برای گذرندان تعطیلات در ایران بود.

سیسیل در طول سفرش در ایران همیشه با خانواده‌اش در تماس بود و در واتس‌اپ عکس‌ و به ‌روزرسانی‌های سفر خود را برای آن‌ها ارسال می‌کرد اما از دو روز قبل از موعد پروازش برای بازگشت به فرانسه، دیگر هیچ پیامی از او دریافت نکردند.

خانواده او در ابتدا فکر کردند سیسیل پس از سفر طولانی بازگشت به فرانسه آن‌قدر خسته بوده که پیام‌هایش را بررسی نکرده‌ است اما هنگامی که متوجه غیبت او در محل کارش شدند، موضوع را با مقام‌های فرانسوی در میان گذاشتند.

دو روز بعد، نواِمی، خواهر کوچک‌تر سیسیل، در یک جلسه کاری، پیامی از مادرش دریافت کرد.

نواِمی به گاردین گفت مادرم نوشته ‌بود: «آن‌ها به فرانسه برنگشتند. آن‌ها در زندان هستند.»

نواِمی ادامه داد: «در آن لحظه دنیا روی سرم خراب شد.»

مادر نواِمی به او گفت مقام‌های فرانسوی تایید کرده‌اند که سیسیل و ژاک هر دو دستگیر شده‌اند.

گزارش‌های ویدیویی منتشر شده در خبرگزاری‌های دولتی ایران نشان می‌دهند که این زوج در طول سفر خود به ایران، «از سوی سرویس‌های امنیتی تحت نظر بوده‌اند».

خانواده و مقامات فرانسوی به مدت دو ماه از دولت ایران خواستار ارائه اطلاعات در مورد شرایط سیسیل و دوست‌پسرش بودند اما پاسخی از سوی تهران دریافت نکردند.

اواخر تیر ۱۴۰۱، گروه‌های حقوق بشری گزارش دادند دو تبعه فرانسوی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» دستگیر و روانه زندان اوین شده‌اند.

ششم اکتبر ۲۰۲۲ (۱۴ مهر ۱۴۰۱)، خبرگزاری دولتی ایرنا ویدیویی از «اعتراف» سیسیل و ژاک منتشر کرد که گفتند «عوامل سرویس‌های اطلاعاتی فرانسه هستند».

سیسیل در این ویدیو حجاب بر سر دارد.

خواهر او به گاردین گفت که سیسیل در فیلم، لاغر و خسته به نظر می‌رسیده است.

هم خانواده و هم مقامات فرانسوی این اعترافات را «اجباری» خواندند و این زوج را «گروگان‌های دولتی» نامیدند.

وزارت امور خارجه فرانسه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «صحنه‌سازی اعترافات فرضی آن‌ها شرم‌آور، نفرت‌انگیز، غیرقابل قبول و مغایر با قوانین بین‌المللی است.»

نواِمی در این مورد به گاردین گفت: «اولین چیزی که در ویدیو دیدم این بود که خواهرم گفت "من یک جاسوس فرانسوی هستم". آن روز، بدترین روز زندگی‌ام بود. بعد از آن خیلی‌ها به من گفتند که حداقل اکنون می‌دانیم او زنده است اما برای من این اتفاق، ویران‌کننده بود.»

نواِمی افزود: «من از اینکه خواهرم در سلول انفرادی و تحت فشار روانی قرار گرفته ‌باشد بسیار می‌ترسیدم و این ویدیو تمام ترس‌هایم را از آنچه که او قبل از فیلم‌برداری متحمل شده بود، تایید کرد.»

اکنون نزدیک به ۷۰۰ روز از بازداشت سیسیل می‌گذرد. نه خانواده و نه مقامات فرانسوی نتوانسته‌اند به هیچ اطلاعاتی در مورد پرونده یا جزییات بیشتری در مورد آنچه که او به آن متهم شده‌ است، دست پیدا کنند.

از زمان دستگیری، سیسیل فقط دو بار تحت نظر، اجازه ملاقات کنسولی داشته ‌است.

نواِمی گفت که سیسیل توانسته از زندان با خانواده‌اش تماس‌های تلفنی گاه به گاه داشته باشد اما خواهرش نمی‌تواند آزادانه صحبت کند.

او ادامه داد: «تماشای رنج والدینم ویران‌گر است. با وجود سیسیل پشت میله‌های زندان، خانواده ما در هم شکسته شده‌ است. کریسمس ما مانند قبل نیست و هر بار با فکر کردن به او گریه می‌کنیم. ما سعی می‌کنیم به خاطر برادرزاده و خواهرزاده‌مان که سیسیل آن‌ها را بسیار دوست دارد، دورهمی‌های خانوادگی‌مان را عادی بگذرانیم.»

خانواده هنوز نمی‌دانند که چرا سیسیل و ژاک بازداشت شده‌اند.

رسانه‌های دولتی ایران می‌گویند که این زوج با کانون صنفی معلمان ایران ارتباط داشته‌اند که خانواده آن را تکذیب می‌کند.

نواِمی گفت: «او به تعطیلات رفت و دستگیر شد. همین. او کسی را در داخل ایران نمی‌شناخت.»

این زوج از جمله ده‌ها تبعه اروپایی هستند که از سوی جمهوری اسلامی در ایران زندانی شده‌اند.

خانواده در تلاش برای مطلع نگه داشتن افکار عمومی از وضعیت سیسیل، یک کمپین در رسانه‌های اجتماعی به نام «Liberté pour Cécile» (سیسیل را آزاد کنید) راه‌اندازی و اعتراضات عمومی را سازماندهی کرده است.

نواِمی گفت می‌داند که مقامات فرانسه برای بازگرداندن اعضای خانواده‌اش سخت در تلاش هستند اما: «بیش از ۶۹۰ روز است که خواهرم در زندان اوین است. آن‌ها باید کارهای بیشتری برای آزادی او انجام دهند.»

او افزود: «اتحادیه اروپا برای بازگرداندن خواهرم و دیگران به خانه باید اقدامات بیشتری بکند. من هنوز امیدوارم که خواهرم را دوباره در خانه‌ در فرانسه ببینم. من از مقامات ایرانی می‌خواهم خواهرم را آزاد کنند. ما نمی‌دانیم حال او چطور است یا در چه شرایطی زندگی می‌کند. زندگی بدون او فوق‌العاده سخت است.»

بر اساس مصوبه شورای اتحادیه اروپا، تصمیم خارج کردن ابرآروان از فهرست تحریم‌های اتحادیه اروپا، از زمان تصویب لازم‌الاجرا خواهد بود.

شادی صدر، از مدیران سازمان «عدالت برای ایران»، در واکنش به این تصمیم شورای اتحادیه اروپا، با انتشار مطلبی در رسانه اجتماعی ایکس نوشت اتحادیه اروپا با وجود تمامی اعتراض‌ها و تلاش‌ها، ابرآروان را از فهرست تحریم‌های حقوق بشری خارج کرد.

این حقوقدان با اشاره به اینکه برخی به نام دفاع از حقوق بشر و هم‌راستا با تلاش‌های جمهوری اسلامی و سفارت‌خانه‌هایش در اروپا، ابرآروان را قهرمان دور زدن فیلترینگ معرفی کردند، نوشت: «یک روز توام با غم و خشم برای باقی ما.»

سوران منصورنیا، برادر برهان منصورنیا و از اعضای انجمن خانواده‌های دادخواه آبان، با اشاره به این مصوبه شورای اتحادیه اروپا در رسانه اجتماعی ایکس نوشت که این مصوبه به قتل خاموش هزاران نفر در ایران منجر خواهد شد.

منصورنیا این تصمیم را مایه شرمساری اروپا دانست و تاکید کرد: «ما کوتاه نخواهیم آمد و همراه با متخصصان آی‌تی و فعالان حوزه اینترنت این مبارزه را ادامه می‌دهیم.»

روز هفتم فروردین ۱۴۰۳ اطلاعاتی به ایران‌اینترنشنال رسید که حاکی از تصمیم اتحادیه اروپا برای رفع تحریم حقوق بشری ابرآروان بود.

پس از آن وزارت امور خارجه آلمان درباره قصد اتحادیه اروپا برای لغو تحریم‌های ابرآروان به ایران‌اینترنشنال گفت پرونده در دیوان دادگستری اروپا در حال بررسی است.

خبرنگار آلمانی پیگیر موضوع، از لابی اعضای اندیشکده علوم و سیاست آلمان به نفع ابرآروان و جایگاه صنعت فولاد ایران در اقتصاد این کشور گفت.

ابرآروان شرکتی در حوزه فن‌آوری ابری است که کار خود را از سال ۱۳۹۴ آغاز کرد.

این شرکت در آبان سال ۱۴۰۱ از سوی اتحادیه اروپا به دلیل نقش داشتن در توسعه اینترنت ملی و قطع و سانسور اینترنت، به عنوان ناقض حقوق بشر تحریم شد.

به دنبال این اقدام، ابرآروان به دادگاه عدل اروپا (European Court of Justice) شکایت کرد و هم‌زمان، از طریق فشارهای سیاسی و لابی‌گری با دولت‌های اروپایی، پیگیر لغو این تصمیم شد.

بسیاری از ایرانیان به ویژه پس از خیزش انقلابی، به صراحت تاکید کرده‌اند از خطرات راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات و قطع اینترنت آزاد آگاه هستند و می‌دانند که ابرآروان به احتمال زیاد در اعتراضات بعدی، اطلاعات کاربران را در اختیار حکومت قرار خواهد داد.

سرمایه‌گذار اصلی ابرآروان، هلدینگ فناپ، وابسته به گروه مالی پاسارگاد است که زیر نظر سپاه پاسداران کار می‌کند.

ابرآروان مدعی شده قرارداد خود را با وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات جمهوری اسلامی لغو کرده است.

به گفته ناظران، خروج ابرآروان از فناپ و شبکه ارتباطی آن با سپاه پاسداران و دولت جمهوری اسلامی، در این مدت زمان کوتاه پس از تحریم بعید به نظر می‌رسد.

گروه هکری «انانیموس» پیش‌تر اسنادی را از سرور ایمیل‌های کمیته فیلترینگ جمهوری اسلامی افشا کرده بود که نشان می‌دادند شرکت ابرآروان با دستور این کمیته، سایت‌های مختلفی را مسدود کرده است.

در یک مورد، مسئولان ابرآروان فراتر از دستور داده شده، علاوه بر تارنمای یک سایت، آی‌پی سرور آن را هم مسدود کرده بودند.

اسناد منتشر شده از سوی نریمان غریب، پژوهشگر اینترنت در بهمن ۱۴۰۱ نیز نشان می‌داد عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات از ابراهیم رئیسی خواسته بود از طریق وزارت امور خارجه اقداماتی را در تعامل با کشورهای اتحادیه اروپا انجام داد تا ابرآروان از فهرست تحریم‌ها خارج شود.

در همین نامه از رئیسی خواسته شده با این موضوع موافقت کند که دفاتر وکالتی مرتبط با سفارت‌خانه‌های جمهوری اسلامی، پرونده دفاع از ابرآروان را با خرج دولت بر عهده بگیرند.

ابرآروان ۴۹ درصد از بازار فضای ابری ایران را در اختیار دارد و همچنان میزبان بسیاری از مهم‌ترین وب‌سایت‌های جمهوری اسلامی از جمله وب‌سایت دفتر ریاست‌جمهوری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خبرگزاری دولت جمهوری اسلامی (ایرنا) است.

یکی از مراکز اطلاعات این شرکت در فرودگاه پیام نصب شده که متعلق به وزارت ارتباطات است.