واکنش هانیه توسلی به حکم اعدام توماج: شرایطی که در آن زندگی میکنیم جای اعتراض ندارد؟



سنای آمریکا شامگاه سهشنبه چهارم اردیبهشت، شش طرح را برای اعمال فشار بیشتر به حکومت جمهوری اسلامی به تصویب رساند. این طرحها با ۷۹ رای موافق در برابر ۱۸ رای مخالف به تصویب رسیدند و جو بایدن رییسجمهوری آمریکا روز چهارشنبه پنجم اردیبهشت این قوانین را امضا کرد.
پیشتر مجلس نمایندگان ایالات متحده این شش طرح را مورد تایید قرار داده بود.
این شش طرح تحریمهای سختگیرانه و سایر اقدامات تنبیهی را برای مقابله با نقض حقوق بشر، برنامه هستهای، حمایت از تروریسم، برنامه موشکی و پهپادی، و سایر «رفتارهای مخرب و بیثباتکننده» جمهوری اسلامی در نظر میگیرند.
در صورت اجرایی شدن، این قوانین میتوانند گامی بلند در تغییر سیاست واشینگتن در قبال تهران تلقی شوند و به مردم ایران در مسیر سرنگونی حکومت یاری برسانند.
این شش طرح چه نام دارند و چه اهدافی را دنبال میکنند؟
طرح «منع پهلوگیری نفت ایران» موسم به طرح «SHIP»
این طرح با هدف کاهش درآمدهای نفتی جمهوری اسلامی تهیه شده است.
به گفته طراحان آن، کاهش درآمدهای نفتی میتواند حکومت ایران را از دست زدن به اقدامات بیثباتکننده، حمایت از تروریسم بینالمللی، گسترس و دستیابی به سلاحهای کشتار جمعی، سرکوب مردم ایران و نقض حقوق بشر در این کشور بازدارد.
طرح «مقابله با صادرات گسترده موشکهای ایران»
این طرح توسعه برنامه موشکهای بالستیک و پهپادی حکومت ایران را هدف قرار میدهد.
در این طرح از رییسجمهور ایالات متحده خواسته شده است که از صدور ویزا برای افراد، نهادها و مسوولان کشورهایی که آگاهانه با برنامههای موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی ارتباط دارند، خودداری و اموال آنها را مسدود کند.
بر اساس این طرح، برخی اعضای بالغ خانوادههای افراد مرتبط با برنامههای موشکی و پهپادی تهران نیز تحریم خواهند شد.
طرح «منع بهکارگیری فنآوری برای تروریسم»
این طرح محدودیتهای موجود را بر سر صادرات فنآوریهای ساخت آمریکا که میتواند در برنامههای موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی استفاده شود، دائمی میکند.
بر اساس این طرح، فروش برخی اجزای پهپاد نظیر دوربین، حسگر و مدار، در صورتی که مقصد نهایی آنها ایران باشند، ممنوع است و صادرات، صادرات دوباره و حتی جابهجایی درونمرزی آنها نیاز به اخذ مجوزهای لازم دارد.
طرح «پاسخگو کردن رهبران ایران»
این طرح قصد دارد شفافیت را در خصوص مراودات مالی رهبران جمهوری اسلامی افزایش دهد.
بر اساس این طرح، رییسجمهور ایالات متحده موظف خواهد بود تا برآوردی از سرمایههای برخی رهبران حکومت ایران در داخل و خارج از این کشور ارائه کند.
وزارت خزانهداری آمریکا نیز باید برای بستن حسابهای مرتبط با این افراد در موسسههای مالی خارجی اقدام کند.
طرح «تحریم انرژی ایران-چین در سال ۲۰۲۳»
این طرح میکوشد فروش نفت و محصولات نفتی ایران به چین را کاهش دهد.
بر اساس این طرح رییسجمهور ایالات متحده باید به صورت دورهای درباره نهادهای مالی چینی که در خرید نفت و محصولات نفتی از ایران دخیل هستند، گزارش دهد.
نهادهای مالی آمریکا برای این دسته از موسسات چینی حساب باز نخواهند کرد یا حساب فعلی آنان را خواهند بست.
فایننشالتایمز روز ۳۰ فروردین گزارش داد صادرات نفت ایران به بالاترین میزان خود طی شش سال اخیر رسیده است. مشتری اصلی این محمولهها، چین بوده است.
طرح «حقوق بشر و پاسخگویی امنیتی مهسا امینی» موسوم به «قانون مهسا»
این طرح علی خامنهای، رهبر و ابراهیم رئیسی، رییس دولت جمهوری اسلامی و دفاتر آنها را به دلیل نقض حقوق بشر و حمایت از تروریسم تحت تحریم قرار میدهد.
این طرح رئیسی را ناقض حقوق بشر میخواند و نقش او را در سرکوب معترضان برجسته میکند.
این طرح به عضویت رئیسی در «هیات مرگ» جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۷ اشاره میکند. هیات مرگ کمیتهای برای تصمیمگیری درباره زنده ماندن یا اعدام زندانیان سیاسی در آن سال بود.

ارتش اسرائیل روز چهارشنبه پنجم اردیبهشت اعلام کرد آتش توپخانه و جتهای جنگنده این کشور ۴۰ موضع حزبالله را در جنوب لبنان هدف قرار دادند.
بر اساس این گزارش، این حملات در فاصله زمانی تنها چند دقیقه و در منطقه عیتا الشعب در جنوب لبنان به وقوع پیوست.
انبارهای سلاح و دیگر زیرساختهای متعلق به حزبالله در این رشته حملات هدف قرار گرفتند.
یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل اعلام کرد از زمان آغاز مناقشه کنونی، نیمی از فرماندهان حزبالله در جنوب لبنان کشته شدهاند.
به گفته گالانت، نیمی دیگر از فرماندهان این گروه مورد حمایت جمهوری اسلامی یا مخفی شدهاند یا این منطقه را ترک کردهاند.
این اظهارات یک روز پس از آن مطرح شد که اسرائیل در حملاتی جداگانه دو عضو ارشد سامانه پدافند هوایی حزبالله را از پا درآورد.
گزارش خبرگزاری فرانسه از خروج نیروهای جمهوری اسلامی از جنوب سوریه
خبرگزاری فرانسه به نقل از یک مقام حزبالله نوشت پس از حملات متوالی اسرائیل، حکومت ایران نیروهای خود را از جنوب سوریه خارج کرده است.
به گفته این منبع، جمهوری اسلامی نیروهای خود را از استانهای درعا و قنیطره در جنوب سوریه که در مجاورت بلندیهای جولان قرار دارند، فراخوانده است.
او افزود نظامیان ایرانی هنوز در دیگر نقاط سوریه حضور دارند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، حکومت ایران ممکن است در حال بازنگری نقش خود در سوریه باشد.
پایگاه خبری جروزالمپست در واکنش به این خبر نوشت جمهوری اسلامی، گروههای نیابتی آن و متحدان حکومت سوریه از جمله روسیه، پیشتر نیز چنین «شایعاتی» منتشر کرده بودند.
جروزالمپست افزود باید به این گزارشها با دیده شک و تردید نگریست.
روزنامه فایننشال تایمز روز ۱۶ فروردین نوشت از زمان آغاز جنگ غزه، ۱۸ عضو سپاه پاسداران در سوریه در حملات منتسب به اسرائیل کشته شدند.
در آخرین مورد از این حملات، اسرائیل روز ۱۳ فروردین به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق حمله کرد که در جریان آن، هفت عضو سپاه پاسداران، از جمله محمدرضا زاهدی، فرمانده نیروی قدس سپاه در سوریه و لبنان و محمدهادی حاجی رحیمی، معاون او کشته شدند.
حماس ویدیویی از یکی از گروگانهای خود منتشر کرد
گروه حماس ویدیویی سه دقیقهای از یکی از گروگانهای اسرائیلی خود با نام هِرش گلدبرگ-پولین منتشر کرد.
او که ۲۳ سال سن دارد، در این ویدیو از دولت اسرائیل خواست برای بازگرداندن گروگانها اقدام کند.
این گروگان در حالی جلوی دوربین حماس قرار گرفت که دست چپ او قطع شده بود.
به نظر میرسد این پیام به تازگی ضبط شده باشد زیرا گلدبرگ-پولین در این ویدیو میگوید حدود ۲۰۰ روز از اسارتش در نوار غزه میگذرد.
به گفته او، حدود ۷۰ تن از گروگانهای در بند حماس تا کنون بر اثر بمباران ارتش اسرائیل جان خود را از دست دادهاند.
گلدبرگ-پولین که تابعیت ایالات متحده را نیز دارد، روز هفتم اکتبر از جشنواره موسیقی سوپرنوا در جنوب اسرائیل ربوده شد.

شبهنظامیان فلسطینی روز هفتم اکتبر با حمله به جنوب اسرائیل حدود هزار و ۲۰۰ نفر را کُشتند و بیش از ۲۴۰ نفر را به گروگان گرفتند که از این تعداد تا کنون ۱۱۲ تن آزاد شدهاند.
روزنامه دیلیمیل روز دوم اردیبهشت نوشت پیشبینی میشود تنها ۴۰ تن از گروگانهای باقیمانده در اسارت حماس زنده باشند.

احمدرضا رادان، فرمانده انتظامی کل کشور، با بیان اینکه «۹۰ درصد تذکرگیرندگان حجاب، رفتار و پوشش خود را اصلاح و با پلیس همکاری کردهاند»، گفت: «من با قاطعیت اعلام میکنم که در قلمرو انتظامی، هیچ ماموریتی حساستر از موضوع حجاب وجود ندارد.»

مهدی یراحی، خواننده و زندانی سیاسی پیشین، در خصوص صدور حکم اعدام برای «توماج صالحی» در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خبر حکم اعدام توماج صالحی از فرط بیبنیادی به کمدی سیاه میماند، برادرم را بدون قید و شرط آزاد کنید که دود این آتش چشمانتان را خواهد سوزاند.»

انتشار خبر بیماری ناشناخته ترانه علیدوستی، بازیگر مخالف حجاب اجباری تنها چند ماه پس از آزادی از زندان، واکنشهای گستردهای به دنبال داشته است. در روزهای گذشته نادره حکیمالهی، مادر ترانه علیدوستی، در یک لایو اینستاگرامی از ابتلای دخترش به یک بیماری ناشناخته خبر داد.
او گفت: «حال ترانه خوب است ولی خوب نبوده. بیماری سخت است؛ بهخصوص که منشا آن مشخص نیست. من نگران بودم اما از نگرانی درآمدم. برایش عشق بفرستید و دعا کنید.»
پس از آن، «سینمااعتماد» درباره بیماری این ستاره سرشناس سینمای ایران نوشت: «ترانه علیدوستی حدود شش ماه پس از آزادی خود از زندان دچار بیماریای به نام سندروم (DRESS) شده است. این وضعیت زمانی ایجاد میشود که سیستم ایمنی واکنش بیش از حدی به برخی داروها نشان میدهد. در نتیجه این امر باعث ایجاد علایم متعددی مانند تب، ناهنجاریهای خونی و التهاب اعضا در سراسر بدن میشود.»
ترانه علیدوستی از جمله هنرمندانی است که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ از جنبش «زن، زندگی، آزادی» حمایت کرد، حجاب اجباری خود را از سر برداشت و به همین دلیل بازداشت شد.
او ۲۶ آذر ۱۴۰۱ بازداشت و ۱۴ دی همان سال با تودیع وثیقه از زندان آزاد شد.
برخی کاربران شبکههای اجتماعی، بیماری ترانه را «ترور بیولوژیکی» از سوی حکومت خواندند. برخی نیز از «تزریق دارویی ناشناخته» به او در دوره زندان گفتند و این موضوع را عامل بیماری او برشمردند.
ماجرای بیماریهای مشکوک پس از آزادی از زندان صرفا به ترانه علیدوستی ختم نمیشود.
روز چهارم اردیبهشت، مریم کیانارثی، وکیل دادگستری خبر داد مصطفی آلاحمد، کارگردان سینما نیز «مانند برخی کنشگران دیگر، پس از آزادی از زندان، مدتهاست مبتلا به نوعی بیماری خودایمنی شده» است.
او افزود: «تکرار این دست بیماریها، فعالان حقوق بشر را با پرسشهای جدی و نگرانکننده روبهرو کرده است.»
مصطفی آل احمد روز ۱۷ تیر ۱۴۰۱ و به دلیل انتشار بیانیه تعدادی از سینماگران با عنوان «تفنگت را زمین بگذار» بازداشت و ۱۹ مرداد همان سال با تودیع وثیقه از زندان آزاد شد.
منتشر شدن خبر بیماری مشابه ترانه علیدوستی و مصطفی آل احمد، موضوع بیماریها و مرگهای مشکوک برخی زندانیان سیاسی را مجددا به بحث روز تبدیل کرد.
بهاره هدایت، زندانی سیاسی زن که نزدیک به یک دهه از عمر خود را در زندانهای جمهوری اسلامی سپری کرده، اخیرا گفت که پزشکان به او اعلام کردهاند «در معرض ابتلا به سرطان رحم» قرار دارد.
در سالهای دورتر علیرضا رجایی، روزنامهنگار و فعال سیاسی، پس از آزادی از زندان گفت که به سرطان سینوس مبتلا شده و در نهایت در سال ۱۳۹۶، یک چشم او تخلیه و بخشی از صورت و فک او برداشته شد.
در میان شهروندان بازداشتشده در جریان خیزش انقلابی نیز موارد مشکوکی از بیماری و مرگ مشکوک پس از آزادی از زندان مشاهده شد.
آخرین نمونه این اتفاق، سارا تبریزی، زندانی سیاسی سابق بود که در تعطیلات نوروز ۱۴۰۳ به شکل مشکوکی درگذشت.
مقامات پزشکی قانونی علت مرگ او را «بلعیدن قرص» اعلام کردند.
یک منبع نزدیک به خانواده تبریزی به ایراناینترنشنال گفت: «خانواده هیچ پوکه قرصی کنار پیکر او یا در اتاقش پیدا نکردند و هنوز نمیدانند او از ترس احضار دوباره به وزارت اطلاعات قرص خورده و خودکشی کرده یا سنگکوب کرده یا ماموران او را کشتهاند و قربانی قتل حکومتی شده است.»
مریم آروین، وکیل دادگستری که به زندانیان و خانوادههای آنان مشاوره میداد، دیگر قربانی مرگهای مشکوک پس از آزادی از زندان است.
او در ماه آذر ۱۴۰۱ بازداشت شد و پس از آزادی از زندان سیرجان، در بهمن همان سال به شکل مشکوکی جان سپرد.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی علت مرگ او را خودکشی اعلام کرد اما خانواده آروین ضمن تکذیب این موضوع، گفتند که دلیل مرگ دخترشان «داروهایی بوده که در زندان به او دادهاند».
نامهای بسیاری را میتوان به این فهرست افزود: عرشیا امامقلیزاده، میلاد (آرش) فروزنده، یلدا آقا فضلی و علیرضا خاری، تنها چند تن از این نامها هستند.
برخی زندانیان سیاسی سابق پیش از این در واکنش به مرگهای مشکوک بازداشتیها و زندانیان با یادآوری خاطرات خود گفتهاند در بازداشتگاهها و زندانهای جمهوری اسلامی، آنان را وادار به خوردن داروهای مشکوک، مخرب و روانگردان کردهاند. همچنین آمپولهایی به آنان تزریق میشده است که وضعیت جسمی و روانی زندانیان را مخدوش میکرده است.
اکنون بیماری مشکوک دو سینماگر مطرح، موضوع بیماری با منشا نامشخص، مرگهای مشکوک و خودکشیهای سریالی شهروندان پس از آزادی از زندان را مجددا به مسالهای حساس برای افکار عمومی تبدیل کرده است.
کاربران شبکههای اجتماعی این سوال را مطرح میکنند که در زندانهای جمهوری اسلامی چه میگذرد و برای مقابله با این وضعیت چه باید کرد؟