افزایش فشار بر خیریههای غیردولتی با تعطیلی خانه امن «مهر شمسآفرید»
موج فشارها بر نهادهای خیریه غیرحکومتی در ایران ادامه دارد و در جدیدترین نمونه خانه امن «مهر شمسآفرید» که مرکز حمایتی زنان و دختران بود، تعطیل شده است. جمهوری اسلامی پیشتر خیریههای چون «جمعیت امام علی» و «خانه خورشید» را تعطیل کرده است.
فاطمه باباخانی، مدیرعامل خانه مهر شمس آفرید روز یکشنبه نهم اردیبهشت از تعطیلی این خانه امن خبر داد.
او در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «پناهگاه عزیزتر از جانمان، خانه امن غیردولتی مهر شمس آفرید با بدترین شکل ممکن، تعطیل شد!»
باباخانی جزییات بیشتری در این زمینه در این پیام خود ارائه نکرد، اما یک روز قبل از آن در گفتوگو با شبکه شرق هشدار داده بود که بهزیستی استان آذربایجان غربی در تلاش بر برای تعطیلی این موسسه مردمنهاد و خانه امن مربوط به آن است.
مهر شمس آفرید یک موسسه مردمنهاد برای توانمندسازی زنان آسیبدیده است و برای کاهش آسیبهای اجتماعی و خانواده زنان و کودکان فعالیت میکند.
باباخانی به شبکه شرق گفت که روز هشتم اردیبهشت گروهی از ماموران بهزیستی به دفتر این موسسه رفتند و در جلسهای که «شبیه بازجویی» بود، چگونگی تامین مالی موسسه را بررسی کردند.
او افزود همزمان اورژانس اجتماعی با ورود به خانه امن زنان آسیبدیده، همه زنانی را که در این مرکز بودند به محل اورژانس اجتماعی انتقال دادند.
باباخانی گفت که برای این انتقال «نه حکم و نه دستور مکتوبی به من ابلاغ نشد».
به گفته مدیرعامل خانه مهر شمس آفرید، بهانه ماموران بهزیستی برای تعطیل کردن این موسسه مردمنهاد، «کافی نبودن توان مالی اداره خانه امن» بوده است.
اما باباخانی ادامه داد: «این حرفها بهانه است. مدیرکل بهزیستی استان از مدتها قبل تهدید کرده بود که موسسه و خانه امن را تعطیل خواهند کرد.»
باباخانی تاکید کرد فشار حکومت علیه این موسسه مردمنهاد در دو سه سال گذشته وجود داشته و به مرور شدت گرفته، اما در یک سال اخیر وضعیت بدی را تجربه کردهاند.
او گفت که مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی او را تحت فشار بسیاری قرار داده و گفته: «پوشش خوبی نداری، معاند هستی و در فضای مجازی رفتارهای خلاف عرف و شرع انجام دادهای و علیه نظام نوشتهای. یکی از مشکلاتشان این بود که چرا در اینستاگرامت از هشتگ زن، زندگی، آزادی استفاده کردهای.»
بر اساس این گزارش، تا آن سال صرفا مراکز مداخله در بحران بهزیستی برای کمک به زنان در معرض خشونت خانگی به ارائه خدمات میپرداختند و «این دسته از زنان در کنار زنان آسیبدیده و زنان خیابانی مورد پذیرش این مراکز قرار میگرفتند، در حالی که زنان در معرض خشونت خانگی اغلب به همراه فرزندانشان مجبور به ترک منزل شده و نباید با افراد دارای آسیبهای اجتماعی در یک مرکز نگهداری شوند».
فاطمه باباخانی کیست؟
فاطمه باباخانی دارای دکترای حقوق و کنشگر اجتماعی ۳۶ ساله اهل ارومیه است.
او موسسه خانه مهر شمس آفرید را سال ۹۹ تاسیس کرد و پس از یک سال خانه امن این موسسه را نیز راه انداخت.
این خانه دارای یک تیم کمککننده به زنان شامل روانشناس بزرگسالان و کودکان، مسئول فنی، روانپزشک، وکیل و مشاوران حقوقی پروندههای طلاق و دیه برای زنانی است که تحت خشونت خانگی قرار میگیرند.
این موسسه همچنین دورههای آموزشی مهارتهای کاری، زندگی، کنترل خشم، فرزندپروری و نحوه تعامل با خانواده را برگزار میکند.
اما باباخانی پیش از تاسیس این موسسه نیز فعالیتهای مددکارانه داشت.
او درباره سابقه فعالیتهایش گفته است: «من به همراه دوستانم از سال ۱۳۹۲ برای کمک به دانش آموزان بازمانده از تحصیل در مناطق محروم لوازم تحریر، کیف، هزینه ثبت نام مدارس را تهیه میکردیم.»
باباخانی در سال ۱۳۹۴ زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد بود ارائه مشاورههای رایگان حقوقی به زنان تحت خشونت خانگی را آغاز کرد.
با این که خانه امن مهر شمس آفرید تحت نظر سازمان بهزیستی آغاز به کار کرد، اما از حمایت چندان این سازمان برخوردار نشد.
او در این زمینه گفته است: «ارگان ها و نهادهایی که برای کاهش آسیبهای اجتماعی بودجه دارند باید ما را همراهی کنند، ولی متاسفانه این اتفاق نمیافتد و عنوان میشود که بودجهای برای زنان خشونتدیده نداریم.»
سابقه دشمنی جمهوری اسلامی با خیریههای غیردولتی
این اولین بار نیست که جمهوری اسلامی اقدام به تعطیلی خیریههای غیردولتی میکند.
در سال ۱۳۹۹، جمعیت امام علی با دادخواست وزارت کشور و رای قطعی دادگاه منحل شد.
وزارت کشور این خیریه را به «صدور بیانیههای سیاسی در شرایط بحرانی کشور و سیاهنمایی، فعالیتهای ضددینی و عدم شفافیت مالی» متهم کرده بود.
همچنین در آن سال، شارمین میمندینژاد، موسس جمعیت خیریه امام علی، کتایون افرازه و مرتضی کیمنش دو عضو دیگر این سازمان بازداشت شدند.
کیمنش و افرازه چند روز بعد آزاد شدند، اما میمندینژاد پس از ۱۲۹ روز بازداشت با وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شد.
یک سال بعد، خیریه غیردولتی «خانه خورشید» نیز تعطیل شد.
لیلا ارشد و سرور منشیزاده، بنیانگذاران خانه خورشید که از آن به عنوان نخستین مرکز کاهش آسیب اعتیاد زنان نام برده میشد، اسفند ۱۴۰۰ از تعطیلی این مرکز غیر دولتی به دلیل فشارها خبر دادند.
ارشد بدون اشاره به جزییات اعلام کرد که از سال ۱۳۹۷ فشارها به این سازمان افزایش یافته و در نهایت مجبور به توقف فعالیت خود شدند.
بر اساس اعلام خانه خورشید، طی ۱۷ سال، ۲۵۰۰ نفر تحت پوشش این موسسه بودند که ۶۰۰ نفر از آنها بهبود یافتند.
در مردادماه ۱۴۰۱ نیز سپیده علیزاده از فعالان مدنی و مدیر مرکز جامع کاهش آسیب بانوان نور سپید هدایت که در زمینه کمک به زنان آسیب دیده در منطقه شوش در جنوب تهران فعالیت میکرد با انتشار یادداشتی از تعطیلی این موسسه خبر داد.
ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، با بیان اینکه «سپاه، نیروی رسمی نظامی جمهوری اسلامی است»، گفت: «اگر نقش ضدتروریسم سپاه نبود اعضای پارلمان اروپا در پشت درهای پارلمان در معرض تهدید تروریستها قرار میگرفتند.»
حسین نوری همدانی، مرجع تقلید، «طرح نیروی انتظامی برای مقابله با بیحجابی را ضروری دانست» و گفت: «ما نگران اقتصاد و معیشت مردم هستیم و به همان ترتیب هم درباره حجاب به شدت حساسیم.»
او افزود: «نباید از جلوگیری منکر بزرگ بیحجابی دست برداشت.»
بر اساس اطلاعات تازهای که از پرونده مجیدرضا رهنورد به ایراناینترنشنال رسیده، مقامات قضایی برای اجرای حکم اعدام این معترض ۲۳ساله از خانواده شاکیان نظر نخواستند و «حدود ۳۰ دقیقه پیکر بیجان مجیدرضا را روی چوبه دار نگه داشتند و زمانی که بدن او را پایین آوردند، هوا روشن شده بود.»
جمعی از زنان کنشگر نزدیک به جریان ملی-مذهبی در ایران، ضمن مخالفت با ادامه «تحمیل حجاب اجباری به زنان»، تاکید کردند پس از چهار دهه فشار و سرکوب در خصوص حجاب، جامعه زنان از «خواستههای به حق خود» نمیگذرد. زهرا ربانیاملشی، الهه کولایی و فیروزه صابر از امضاکنندگان این بیانیه هستند.
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلامپژوه، در نامهای به کمیته حقیقتیاب سازمان ملل نوشت بیش از ۴۰ روز است به اتهام برداشتن روسری، به طرز «وحشیانه و خشونتباری» به دست ماموران تحت امر رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شده و به علت فقدان بینایی «حبس با شکنجه و اعمال شاقه» را تحمل کرده است.
وسمقی در این نامه با اشاره به تجربه خود در در ایام بازداشت، از کمیته حقیقتیاب سازمان ملل، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر و نهادها و مجامع بینالمللی حقوق بشر خواست از هیچ تلاشی برای «بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم بهویژه به زنان» فروگذار نکنند.
این پژوهشگر دینی تجربههای خود و همبندیهایش را گویای آن دانسته که نهادهای متعددی چون دستگاههای قضایی و امنیتی و سازمان زندانها، از تمامی ابزارها برای اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و واداشتن آنان به تسلیم استفاده میکنند.
او با اشاره به اینکه فاقد بینایی است و با چنین وضعیتی بدون داشتن حق وکیل به اماکنی برای بازجویی و بازپرسی برده شده، تاکید کرد که بدون طی مراحل قانونی از شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین به زندان منتقل شده است.
وسمقی روز ۲۶ اسفند به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
او روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت با تودیع قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد.
این زندانی سیاسی در بخشی از نامهاش نوشت با وجودی این که انجام بسیاری از امور شخصی در زندان برایش دشوار و گاه غیرممکن است، مسوولان زندان به تقاضاش برای تعیین مددکار بیاعتنا بوده و در تمام مدت تحمل حبس به دلیل امتناع از پوشیدن روسری از ملاقات با خانواده محروم بوده است.
ایراناینترنشنال روز ۲۷ اسفندماه در گزارشی خبر داد که وسمقی به دلیل امتناع از حجاب اجباری اجازه ملاقات با خانوادهاش را پیدا نکرد. او روز دوم اردیبهشت هم از حق ملاقات با همسرش محروم ماند.
این دینپژوه درباره وضعیت جسمی خود در زندان خطاب به کمیته حقیقتیاب سازمان ملل نوشت به دلیل تنشهایی که برایش ایجاد کردند، برای سه هفته با نوسان شدید ضربان قلب و فشار خون روبرو بوده و نهایتا با وضعیتی وخیم، تحتالحفظ به بیمارستان اعزام شده و حالش چنان وخیم بوده که در طول درمان برای مدتی از هوش رفته است.
وسمقی تاکید کرده پس از پیگیریهای فراوان برای تایید موضوع فقدان بینایی به بیمارستان فارابی اعزام شده و گواهی عدم تحمل حبس برایش صادر شده است.
این فعال سیاسی و مدنی در ادامه نامهاش با اشاره به ادامه حبس خود با وجود صدور گواهی عدم تحمل حبس نوشته در این شرایط تحمل حبس برایش مصداق بارز حبس با شکنجه و اعمال شاقه است.
وسمقی روز ۲۷ فروردین بدون روسری و همراه با سه مامور زن و مرد، برای معاینه چشمهایش از زندان اوین به بیمارستان فارابی تهران اعزام شد.
این زن پژوهشگر زندانی در ماههای اخیر از منتقدان سرسخت سیاست حجاب اجباری حکومت ایران بوده و علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را دیکتاتور و نظام حاکم را سرکوبگر خوانده است.
وسمقی در فایلی صوتی که اسفند ماه در صفحه اینستاگرامش منتشر شد، با انتقاد از رویکرد خامنهای درباره حجاب اجباری گفت او حق ندارد خط قرمز خود را به زنان تحمیل و برای مردم جرم تعریف کند.