امضاکنندگان این بیانیه با بیان اینکه «ما مردم "خوشحال از هلاکت این جنایتکار"، با وجود شرایط شدیدا امنیتی در شهرهای مختلف، جشن شبانه و آتشبازی به راه انداخته و بساط رقص و میگساری و پخش شیرینی و شکلات بهپا کردهایم»، تاکید کردند که شرایط در روزهای گذشته «همراه با شادی آمیخته با تمسخر رئیسی» بوده است.
آنها با اشاره به اینکه افراد این اتفاق فرخنده را به هم تبریک میگویند و شبکههای اجتماعی را از فضایی آمیخته به طنز و شادمانی بر سر حکومت خراب کردهاند، به شادمانی ایرانیان خارج از کشور نیز اشاره کردند و نوشتند: «هزاران کیلومتر آنطرفتر، خیابانهای شهرهای مختلف دنیا توسط ایرانیان آزادیخواه به محل جشنهای نمادین رقص بر گور رئیسی و جمهوری اسلامی بدل شده است.»
رییس دولت سیزدهم در جمهوری اسلامی روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت در اثر سقوط بالگرد در ارتفاعات شمال غرب ایران کشته شد.
به دنبال انتشار خبر کشته شدن او و حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجهاش، بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی به دلیل نقش این دو در سرکوبها و نقض حقوق بشر در ایران، به شادی و خوشحالی پرداختند و آن را پیامد سرکوبهای شدید در دوران مسئولیتهای آنان در چهار دهه اخیر دانستند.
تشکلهای دانشجویی در بخش دیگری از بیانیه خود با بیان اینکه «همبستگی سراسری مردم و شادی بیحد و حصر ما فراتر از واکنش قلبی یک جامعه به مرگ ظالمان است»، تاکید کردند: «این صدای هلهله مادران دادخواهی است که از خاوران تا آبان و "زن، زندگی، آزادی" به رقص آمدند.»
آنها این شادی را برآمده از «صدای مادر هومن عبدالهی، از کشتهشدگان اعتراضات در سنندج، زنانی که زندگی روزمرهشان خط مقدم جنگ با حکومت اسلامی شده، جوانانی که با هر صدای اذان صبح منزجر میشوند، اعتراض به فقر، فلاکت، تبعیض، بیحقوقی و جشن عرض اندام قدرتمند انقلاب "زن، زندگی، آزادی"» دانستند که این بار «با سلاح جوک، خنده، رقص و میگساری و انتشار تصاویر عریان برابر حکومت ایستاده است.
ایراناینترنشنال روز ۳۱ اردیبهشت کشتهشدن رئیسی و همراهانش، شادی خانوادههای دادخواه قربانیان جمهوری اسلامی را به همراه داشت و آنها با نوشتن پیامهایی، شادی خود را از شنیدن خبر مرگ او اعلام کردند.