بهرام بیضایی عضو جدید آکادمی اسکار میشود

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار از بهرام بیضایی، نویسنده و کارگردان سرشناس سینما و تئاتر و مریم کشاورز، دیگر کارگردان ایرانی برای عضویت در این آکادمی دعوت کرد.

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار از بهرام بیضایی، نویسنده و کارگردان سرشناس سینما و تئاتر و مریم کشاورز، دیگر کارگردان ایرانی برای عضویت در این آکادمی دعوت کرد.
آکادمی اسکار به تازگی اعلام کرد که از ۴۸۷ هنرمند برای عضویت در این آکادمی دعوت کرده است.
در این فهرست نام بهرام بیضایی، کارگردان آثار مطرحی چون «مرگ یزدگرد»، «غریبه و مه» و «باشو غریبه کوچک» و مریم کشاورز، کارگردان فیلم «نسخه ایرانی» دیده میشود.
سینماگرانی که دعوت اسکار را برای عضویت میپذیرند، به شاخه خاصی از آکادمی که آنها را دعوت کرده است، میپیوندند، هرچند هشت نفر از این سینماگران از جمله بهرام بیضایی از سوی بیش از یک شاخه اسکار به آکادمی دعوت شدهاند.
بیضایی از سوی دو شاخه کارگردانان و نویسندگان سینمایی دعوت شده و مانند هفت هنرمند دیگر، تنها میتواند یکی از این دو را انتخاب کند.
او شهریور سال ۱۳۸۹ و در دولت محمود احمدینژاد از کار در ایران ناامید شد و به دعوت عباس میلانی، مورخ، ایرانشناس و مدیر برنامه مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد و برنامه مطالعات ایرانشناسی، به استنفورد آمریکا رفت.
در یک دهه گذشته بسیاری از دوستداران بیضایی آرزو و درخواست بازگشت او را به ایران مطرح کردهاند.
بیضایی سال ۱۴۰۰ در پاسخ به این درخواستها، به بخشی از دستاوردهای حضورش در دانشگاه استنفورد، از جمله اجرای چندین نمایش خود مانند «گزارش ارداویراف»، «طربنامه» و «جانا و بلادور» و برگزاری چند کارگاه بازیگری اشاره کرد.
او اوایل فروردین امسال در واکنش به صحبتهای رییس سازمان سینمایی و درخواست برای بازگشتش به ایران پس از حدود ۱۴ سال مهاجرت گفت دست خودش را میشکند و اجازه نمیدهد او را سانسورچی خودش کنند.
این جملات، بخشی از نامه ۳۰ سال پیش بیضایی به وزارت ارشاد در پی توقیف یکی از آثارش بود.
مدیرعامل و رییس آکادمی اسکار در بخشی از بیانیه خود برای دعوت به عضویت ۴۸۷ سینماگر نوشتند این هنرمندانِ «حرفهای، فوقالعاده و بااستعداد» از سراسر جهان، تاثیر بهسزایی بر صنعت فیلمسازی داشتهاند.
در صورتی که همه این افراد دعوت آکادمی را بپذیرند، شمار اعضای اسکار به ۱۰ هزار و ۹۱۰ تن افزایش مییابد.

شهنام عرشی، رییس مرکز بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، گفت که از ابتدای سال جاری تاکنون بیش از ۱۲۲ مورد مثبت تب دنگی در کشور تشخیص داده شده که اکثرا در امارات متحده عربی به این بیماری مبتلا شدند او افزود: «پشه آئدس در استانهای سیستانوبلوچستان، هرمزگان، بوشهر و گیلان شیوع دارد.»

چهرههای اصلاحطلب در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳ از مسعود پزشکیان حمایت کردند. بخش بزرگی از تبلیغات آنها مربوط به فشار اقتصادی سه سال دولت ابراهیم رئیسی است اما کارنامه اقتصادی آخرین دولت مورد حمایت ایشان چیست؟ به عنوان مثال، قیمت بنزین در کدام دولت سه برابر شد؟
این اعداد را دشمن یا اعضای ستاد رقیب اصلاحطلبان و پزشکیان ارائه نکردهاند بلکه گزارش عملکرد دولت دوم حسن روحانی بین سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ است که از سوی بانک مرکزی و مرکز آمار ثبت و ضبط شدهاند.
فشار اقتصادی در سه سال اخیر و دولت ناکام ابراهیم رئیسی قابل انکار نیست. افزایش قیمت دلار و اینکه تورم نقطه به نقطه در دولت رئیسی رکورد زده، درست است اما تجربه مردم از آخرین دولت تحت حمایت اصلاحطلبان نیز تفاوت چندانی با سه سال دوره رئیسی ندارد. تنها تفاوت این است که از دولت مورد حمایت اصلاحطلبان سه سال گذشته اما دولت رئیسی هنوز تمام نشده است.
افزایش ۵۶۰ درصدی قیمت دلار
قیمت دلار در پایان سال ۱۳۹۵، سه هزار و ۶۴۵ تومان بود. اواخر اسفند ۱۳۹۹ و در پایان عمر دولت دوم روحانی، قیمت هر دلار در بازار آزاد به بیش از ۲۴ هزار تومان رسیده بود. این یعنی رشد ۵۶۰ درصدی قیمت دلار در چهار سال. یعنی به طور میانگین هر سال دولت دوم روحانی، قیمت دلار ۱۴۰ درصد افزایش داشته است.
افزایش چهار و نیم برابری نرخ تورم
نرخ تورم سالانه در سال ۱۳۹۵، برابر با ۶/۹ درصد بود. این عدد در سال ۱۳۹۶ یعنی شروع دولت دوم روحانی به ۸/۲ درصد رسید. سال ۱۳۹۷، نرخ تورم به ۲۶/۹ درصد رسید. در سال ۱۳۹۸، نرخ تورم سالانه ۳۴/۸ درصد بود و در پایان سال ۱۳۹۹، تورم سالانه به ۳۶/۴ درصد رسید.
در واقع نرخ تورم در پایان دولت دوم روحانی حدودا چهار و نیم برابر نرخ تورم در ابتدای کار دولت دوازدهم بود.
مسکن، هفت برابر
در ایران تغییرات قیمت مسکن در شهرستانها معمولا تابعی از تغییرات در تهران است.
بر اساس گزارش بانک مرکزی میانگین قیمت یک متر آپارتمان مسکونی در تهران در فروردین ۱۳۹۶ حدود ۴/۳۷ میلیون تومان بوده است.
این عدد بر اساس همین گزارش در فروردین سال ۱۴۰۰ به ۲۹/۳۲ میلیون تومان رسیده است.
این یعنی قیمت مسکن در چهار سال حدود هفت برابر افزایش یافته است.
نصف شدن میران تفریحات در چهار سال
نتیجه افزایش قیمت مسکن و مواد غذایی، خود را در بودجه خانوارها نشان داد.
طبق گزارش مرکز آمار ایران از بودجه خانوار، در سال ۱۳۹۶ یعنی اولین سال فعالیت دولت دوم روحانی، سهم بخش «تفریحات، سرگرمی و خدمات فرهنگی» از مجموع بودجه یک خانوار شهری ۲/۹ درصد بود که این رقم در سال ۱۴۰۰ و پایان دوره چهار ساله روحانی، به ۱/۶ درصد رسید و در واقع نصف شد.
خودرو شش برابر شد
قیمت یک دستگاه پراید ۱۱۱ صفر در فروردین سال ۱۳۹۶ حدود ۲۲ میلیون تومان بود.
قیمت همین خودرو در فروردین سال ۱۴۰۰ به حدود ۱۲۷ میلیون تومان رسید. یعنی حدودا شش برابر شد.
پژو ۲۰۶ تیپ-۵ در فروردین سال ۱۳۹۶ حدود ۳۹ میلیون تومان بود.
قیمت همین خودرو در فروردین سال ۱۴۰۰ به حدود ۲۵۷ میلیون تومان رسید. یعنی افزایش ششونیم برابری.
بنزین سه برابر شد
۲۴ آبان ۱۳۹۸، قیمت بنزین به شکلی غافلگیر کننده از هر لیتر هزار تومان به هر لیتر سه هزار تومان رسید. این جریان اعتراضاتی سراسری را رقم زد و با سرکوب گسترده معترضان، آبان خونین ۹۸ در تاریخ جمهوری اسلامی ثبت شد.
برخی مقامات دولتی سعی کردند نقش خود را در افزایش قیمت بنزین کتمان کنند.
با وجود این، نظریهپردازان جریان اصلاحات از جمله عباس عبدی که امروز تمام قد از پزشکیان دفاع میکند، در آن زمان دربست از افزایش قیمت بنزین حمایت و حتی به مجلس که طرحی برای بازگرداندن قیمت بنزین ارائه کرده بود حمله کردند.
چاپ پول، روزی ۱۹۰ میلیارد تومان
پایه پولی که بعضا از آن با عنوان چاپ اسکناس هم یاد میشود در واقع هر پولی شامل اسکناس، سکه و اعتباراتی است که یک بانک مرکزی منتشر میکند. رقم پایه پولی در سال ۱۳۹۵ برابر ۱۷۹/۸۳ هزار میلیارد تومان بود. این رقم در سال ۱۳۹۹ و پایان دولت دوم روحانی به ۴۵۸/۸۹ هزار میلیارد تومان رسید.
پایه پولی طی چهار سال دوم دولت روحانی حدود ۱۵۵ درصد افزایش داشت. در واقع دولت روحانی طی چهار سال حدود ۲۸۰ هزار میلیارد تومان پول چاپ کرد؛ هر سال حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان و هر روز حدود ۱۹۱ میلیارد تومان.
نقدینگی افزایش ۱۸۰ درصدی داشت
نقدینگی که در کنار پایه پولی از عوامل موثر افزایش نرخ تورم به شمار میرود در سال ۱۳۹۵ برابر ۱۲۵۳/۳۹ هزار میلیارد تومان بود که در فروردین سال ۱۴۰۰ و پایان دولت دوم روحانی به ۳۴۹۰/۰۷ هزار میلیارد تومان رسید. یعنی حدود ۱۸۰ درصد افزایش یافت.

بر اساس اسناد و اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، یکی از دلایل بازداشت بشیر بیآزار، مدیر پیشین صدا و سیمای جمهوری اسلامی که در فرانسه سکونت دارد، همکاری او با نیروی قدس سپاه پاسداران بوده است.
ایراناینترنشنال پیشتر و در روز ۱۸ خرداد گزارشی از بازداشت بیآزار و صدور حکم ترک خاک (دیپورت) برای او منتشر کرد. افراد مطلع از این پرونده گفتند که او در بازداشت اداری به سر میبرد و مراحل رسمی برای بازگرداندنش به ایران با توجه به صدور حکم دیپورت در جریان است.
همزمان گروهی از زندانیان پیشین فرانسوی-ایرانی و یک انجمن حقوق بشری شکایتی را از بیآزار تنظیم کردند و ضمن ارائه آن به دادستانی عمومی پاریس، خواستار توقف حکم اخراج او شدند.
بنا بر اسناد و اطلاعات وزارت کشور فرانسه، بیآزار «با واحد ۸۴۰ نیروی قدس سپاه پاسداران ارتباط دارد ... که ماموریت آن انجام عملیات مخفی و/یا تروریستی در خارج از ایران است و بسیاری از کشورهای غربی آن را مسئول برنامهریزی، اجرا و فرماندهی عملیات ترور در خاکشان، بهویژه علیه ایرانیان اپوزیسیون میدانند».
در این اسناد، بیآزار به عنوان «تهیهکننده رادیو و تلویزیون دولتی ایران» و فردی «بسیار نزدیک به ایرانیان طرفدار رژیم یا نمایندگان رسمی جمهوری اسلامی» معرفی شده است.
اسناد و اطلاعاتی که به ایراناینترنشنال رسیده حاکی از آن است که این مدیر پیشین صدا و سیما «فعالانه» در فشار جمهوری اسلامی به تلویزیون ایراناینترنشنال، شرکت داشته است.
بر این اساس، بیآزار از دو خبرنگار ایراناینترنشنال که روز ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ در حال تهیه گزارش از آتشسوزی در کنسولگری جمهوری اسلامی در پاریس بودند، فیلمبرداری کرده و یک روز بعد، این ویدئو را در شبکه اجتماعی اینستاگرام به اشتراک گذاشته است.
به نوشته این اسناد، بیآزار مطلع بوده که «همکاران تلویزیون ایراناینترنشنال از سوی تهران "تروریست" محسوب میشوند و بنابراین ممکن است هدف انتقامجویی [حکومت ایران] قرار گیرند».
ایراناینترنشنال درباره این موضوعات و اتهامات مطرحشده با رشید لومودا، وکیل بیآزار، تماس گرفت تا نظر او را درباره این مسائل جویا شود، اما او این تماسها را بیپاسخ گذاشت.
رسانهها در شهریور ماه سال گذشته از حمله به سفارت جمهوری اسلامی در پاریس خبر دادند. بر اثر این رویداد، بخشی از در پشتی سفارت دچار آتشسوزی شد.
در سالهای گذشته و بهویژه پس از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی»، جمهوری اسلامی کوشیده است شبکه ایراناینترنشنال و کارکنان آن را به شیوههای مختلف هدف قرار دهد.
اسماعیل خطیب، وزیر اطلاعات دولت ابراهیم رئیسی، آبان ماه ۱۴۰۱ گفت تهران ایراناینترنشنال را به عنوان سازمانی تروریستی میشناسد.
اسناد و اطلاعاتی که به ایراناینترنشنال رسیده، نشان میدهند بیآزار همچنین در ترویج «پروپاگاندا» در حمایت از حماس و حزبالله و انتشار «مجموعهای از مطالب نفرتبار و توهینآمیز علیه اسرائیل» در شبکه اجتماعی ایکس پس از تهاجم هفتم اکتبر حماس دست داشته است.
اعضای حماس ۱۵ مهر سال گذشته (هفتم اکتبر) با حمله به جنوب اسرائیل حدود هزار و ۲۰۰ نفر را کُشتند و بیش از ۲۵۰ تن را گروگان گرفتند.
بر اساس اسناد وزارت کشور فرانسه، بیآزار که از طریق ویزای «پژوهشگر» همسرش در فرانسه اقامت داشته، «مرتبا در شبکههای اجتماعی مطالب توهینآمیز نسبت به فرانسه منتشر کرده است».
در یکی از این موارد، بیآزار روز ۱۱ تیر ۱۴۰۲، مطلب عطاالله مهاجرانی، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی حکومت ایران را در رابطه با ناآرامیهای فرانسه ریتوییت کرده که «حاوی اطلاعات غلط» در خصوص این رویداد بوده است.
کشته شدن یک نوجوان ۱۷ ساله الجزایری-مراکشیتبار به دست پلیس فرانسه در تیر ماه سال گذشته به اعتراضات گسترده در این کشور منجر شد.
پیگیریهای تهران برای آزادی بیآزار
علی باقریکنی، سرپرست وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی روز ۲۳ خرداد اعلام کرد تهران در حال رایزنی با پاریس درباره پرونده بیآزار است و تلاشها برای آزادی او ادامه دارد.
کاظم غریبآبادی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه هم روز ۲۸ خرداد اخراج این مدیر پیشین صدا و سیما از فرانسه را «غیرقانونی و مغایر حقوق بشر» توصیف کرد و در ایکس نوشت: «با توجه به تهیه بلیت برگشت و عدم منع قانونی خروج، چرا فرانسه همچنان به بازداشت این تبعه ادامه میدهد؟»
لومودا، وکیل بیآزار، در گفتوگو با هفتهنامه لوپوئن بازداشت موکلش را خودسرانه خواند و از پاسخگو نبودن مقامهای فرانسوی در مورد این پرونده انتقاد کرد.
لومودا در پاسخ به سوالی درباره همکاری بیآزار با سرویسهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی گفت: «متهم کردن فردی بدون ارائه کوچکترین دلیل برای چنین ادعایی کافی نیست ... مطلقا هیچ چیزی در پرونده برای توجیه این اتهام وجود ندارد.»
او فیلمبرداری این مدیر پیشین صدا و سیما از خبرنگاران ایراناینترنشنال را تایید و همزمان تاکید کرد: «موکلم با افشای هویت این روزنامهنگاران در فضای خصوصی آنها را به خطر نینداخته. او فقط در خیابان از آنها فیلم گرفته.»
بازداشت و اخراج این چهره نزدیک به حکومت حتی به کارزارهای انتخابات ریاستجمهوری نظام هم کشیده شد.
امیرحسین قاضیزاده هاشمی، یکی از نامزدهای مورد تایید شورای نگهبان، روز ۲۸ خرداد با اشاره به اقدامات پیشین حکومت برای آزادی اسدالله اسدی از بلژیک و حمید نوری از سوئد، تاکید کرد سرنوشت بیآزار را از طریق وزارت امور خارجه تا زمان آزادی او پیگیری میکند.
اسدی، دبیر سوم سفارت جمهوری اسلامی در وین، تیر ماه سال ۱۳۹۷ به اتهام تلاش برای بمبگذاری در گردهمایی سازمان مجاهدین خلق در فرانسه بازداشت و در بهمن ۱۳۹۹ در دادگاه بلژیک به ۲۰ سال زندان محکوم شد.
نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی دهه ۶۰، در آبان ۱۳۹۸ در سوئد بازداشت و پس از محاکمه، به حبس ابد محکوم شد.
دیوان عالی سوئد روز ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ فرجامخواهی نوری را رد کرده بود.
اسدی و نوری در جریان مبادله زندانیان با دو کشور بلژیک و سوئد آزاد شدند.

وبسایت پرستیوی، رسانه انگلیسیزبان جمهوری اسلامی روز ۲۷ خرداد در گزارشی نوشت بازداشت این مقام پیشین صداوسیما «خودسرانه» و «با انگیزههای سیاسی» صورت گرفته است.
به گزارش پرستیوی، نظرات بیآزار در شبکههای مجازی در ارتباط با مناقشه غزه «منصفانه و پرشور» بوده و او از این طریق توانسته دنبالکنندگان بسیاری را در ایکس و اینستاگرام جذب کند
این رسانه وابسته به حکومت ایران افزود اقدام پاریس علیه بیآزار با هدف «مرعوب کردن صداهای طرفدار فلسطین و مخالف صهیونیسم در فرانسه و دیگر کشورهای غربی» انجام گرفته است.
بر اساس این گزارش، پدر او به نام حبیبالله بیآزار به مدت هشت سال مشاور وزارت امور خارجه و حدود هشت سال دیگر سفیر جمهوری اسلامی در کشورهای یونان، آلبانی و بلغارستان بود.
پرستیوی نوشت حبیبالله بیآزار که «یکی از طرفداران اصلی احیای فرهنگ قرآنی در جوامع غربی» به شمار میرفت، در سال ۲۰۰۸ درگذشت.

سازمان بهداشت جهانی در گزارشی، آمار سالانه مرگ و میر ناشی از سومصرف الکل را ۲/۶ میلیون نفر اعلام کرد که ۴/۷ درصد از کل مرگهای سالانه در جهان را شامل میشود. بر اساس این گزارش هر سال هم ۶۰۰ هزار در اثر مصرف روانگردانها و ۴۰۰ هزار در اثر مصرف موادمخدر جانشان را از دست میدهند.
سازمان بهداشت جهانی که در گزارش خود میزان مرگ و میر بر اثر سومصرف الکل در کشورهای پردآمد و کمدرآمد را مقایسه کرده است، میگوید مرگ و میر در کشورهای کم درآمد به ازای هر لیتر الکل مصرفی بیشتر از کشورهای پردرآمد است. در این گزارش ایران به عنوان یک کشور کمدرآمد طبقهبندی شده است.
بر اساس این گزارش، نزدیک به ۴۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان با اختلالات سومصرف الکل و مواد مخدر زندگی میکنند . ۲۰۹ میلیون نفر از این تعداد درگیر سومصرف الکل هستند.
بر اساس برآورد این گزارش، در سال ۲۰۱۹ حدود ۱/۶ میلیون مرگ ناشی از بیماریهای غیرواگیر شامل ۴۷۴ هزار مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و ۴۰۱ هزار مرگ ناشی از سرطان رخ داده و ۷۲۴ هزار مرگ هم به دلیل جراحات، ناشی از تصادفات رانندگی، خود آزاری و درگیری بین افراد اتفاق افتاده و منشاٰ ۲۸۴ هزار مرگ هم بیماریهای واگیردار بوده است.
سازمان بهداشت جهانی میگوید تحقیقات نشان داده که سومصرف الکل خطر انتقال ویروس اچ.آی.وی و ابتلا به بیماری ایدز را افزایش میدهد که ناشی از افزایش خطر انجام رابطه جنسی محافظت نشده است.
بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۱۹، سهم جوانان ۲۰ تا ۳۹ ساله از آمار مرگ و میر ناشی از مصرف الکل ۱۳ درصد بوده است.
در ایران هم اگرچه آمار رسمی از اعتیاد به الکل وجود ندارد، اما مصرف مشروبات الکلی تقلبی از عوامل اصلی مسمویت در ایران است.
پیشتر در ۳۰ آبان ۱۴۰۲، علیرضا زالی رییس دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه بهشتی، با اشاره به اینکه گاز مونوکسید کربن و الکل سمی، مهمترین عوامل مسمومیتها در ایران است، گفته بود: «استفاده از بخاریهای غیراستاندارد و مسمومیت با مشروبات تقلبی حاوی متانول بیشترین دلیل مراجعه مسمومان است.»
مسمومیت، از دست رفتن بینایی، از کار افتادن کلیهها و مرگ، هر سال جان صدها شهروند ایرانی را به دلیل عدم دسترسی به نوشیدنی الکلی استاندارد تهدید میکند.
مهدی فروزش، مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران، تیر ۱۴۰۲ از افزایش آمار «مرگهای ناشی از مسمومیت با الکل» خبر داده و گفته بود در دو ماه نخست سال ۱۴۰۲، آمار مرگ مرتبط با مسمومیت الکل در تهران نسبت به ۱۴۰۱، افزایشی ۸/۳۶ درصدی داشت.
همایون سامهیح نجفآبادی، عضو کمیسیون بهداشت مجلس هم در تیر ۱۴۰۲ روز چهارشنبه، هشدار داده بود که مصرف مشروبات الکلی دستساز «بهطور روزافزونی» افزایش پیدا کرده و مصرف الکل در ایران حتی نسبت به کشورهایی که مصرف در آنها آزاد بوده، بیشتر است.
عباس مسجدی آرانی، رییس سازمان پزشکی قانونی کشور هم پیشتر از مرگ ۶۴۴ نفر در پی مصرف الکل در سال ١۴٠١ خبر داد و گفته بود این آمار نسبت به سال قبل از آن ٣٠ درصد افزایش داشته است.
با این حال سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۸ ایران را در رتبه نهم مصرف مشروبات الکلی معرفی کرده و گفته بود هر فرد الکلی در ایران، سالانه ۲۵ لیتر الکل مینوشد.
به گفته تدروس آدهانوم، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، برای ساختن جامعهای سالمتر و عادلانهتر باید «فورا به اقدامات جسورانه متعهد شویم»، تا پیامدهای منفی سلامتی و اجتماعی مصرف الکل را کاهش داده و درمان اختلالات سومصرف مواد را در دسترس و مقرون به صرفه شود.
در این گزارش بر نیاز فوری به تسریع اقدامات در سطح جهانی برای دستیابی به هدف توسعه پایدار (SDG) یعنی کاهش سومصرف الکل و مواد مخدر تا سال ۱۴۰۹ تاکید شده است.
روند مصرف الکل
کل مصرف سرانه الکل در جمعیت جهان از ۵/۷ لیتر در سال ۲۰۱۰ به ۵/۵ لیتر در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته است و بالاترین میزان مصرف سرانه الکل در سال ۲۰۱۹ در اروپا ۹/۲ لیتر و در آمریکا ۷/۵ لیتر بوده است.
در سطح جهانی، ۲۳/۵ درصد از افراد ۱۵ تا ۱۹ ساله مصرف کننده الکل هستند و نرخ فعلی مصرف الکل در بین جوانان ۱۵ تا ۱۹ ساله در اروپا ۴۵/۹ درصد و در قاره آمریکا ۴۳/۹ درصد است.
سطح مصرف سرانه الکل در میان مصرف کنندگان به طور متوسط به ۲۷ گرم الکل خالص در روز میرسد که تقریبا معادل دو لیوان شراب، دو بطری آبجو (۳۰۰ میلیلیتری) یا دو شات الکل (۴۰ ملیلیتری) است.
شکاف درمانی برای اختلالات سومصرف مواد
بر اساس این گزارش، گزینههای درمانی موثر برای اختلالات مصرف مواد وجود دارد، اما پوشش درمانی به شکل باورنکردنی کم است. در کشورهایی که این دادهها را ارائه دادند، نسبت افرادی که به خدمات درمان مصرف مواد دسترسی داشتند از یک درصد تا بیش از ۳۵ درصد در سال ۲۰۱۹ متغیر است.
گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد که اکثر ۱۴۵ کشوری که دادهها را گزارش کردند، ردیف بودجه یا دادهای در مورد هزینههای دولتی برای درمان اختلالات سومصرف مواد ندارند.
اقدامات برای پیشرفت
به گفته مدیرکل این سازمان مصرف مواد به شدت به سلامت افراد آسیب می رساند، خطر ابتلا به بیماری های مزمن، شرایط سلامت روان را افزایش میدهد و به طور غمانگیزی منجر به میلیونها مرگ قابل پیشگیری در هر سال میشود و بار سنگینی را بر خانوادهها و جوامع وارد میکند و باعث افزایش حوادث، جراحات و خشونت میشود.
سازمان بهداشت جهانی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار در سال ۲۰۳۰ و کاهش بار بهداشتی و اجتماعی ناشی از سومصرف مواد، از دولتها خواسته تا اقداماتشان در هشت حوزه استراتژیک را افزایش دهند.
این حوزهها شامل مواردی چون افزایش آگاهی از طریق یک کمپین جهانی هماهنگ و تقویت ظرفیت پیشگیری تا بسیج منابع، تخصیص و مکانیسم های بودجه نوآورانه است.

روز چهارشنبه ششم تیر اولین جلسه دادگاه ایوان گرشکویچ، خبرنگار آمریکایی روزنامه وال استریت ژورنال در روسیه برگزار شد. او به جاسوسی برای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا از یک شرکت تولید کننده تانک متهم شده است.
جلسه دادگاه در شهر یکاترینبورگ برگزار شد، جایی که افسران سرویس امنیتی اف.اس.بی. FSB، گرشکویچ را در یک رستوران هنگام غذا خوردن در روز ۹ فروردین ۱۴۰۲ دستگیر کردند.
این اولین محاکمه یک خبرنگار آمریکایی در روسیه پس از جنگ سرد است.
او از زمان بازداشت نزدیک به ۱۶ ماه را در زندان لفورتوو مسکو گذرانده است و در صورتی که از سوی دادگاه مجرم شناخته شود، تا ۲۰ سال زندان در انتظارش خواهد بود.
گرشکویچ، روزنامه او و دولت آمریکا همگی این اتهامات را رد کرده و میگویند او فقط وظیفه خود را به عنوان یک گزارشگر تایید شده وزارت امور خارجه روسیه برای کار در آنجا انجام داده است.
سفارت آمریکا در مسکو در بیانیهای خواستار آزادی گرشکویچ شد و گفت پرونده او «بر اساس شواهد، مطابق هنجارهای جاری یا حاکمیت قانون» نیست و روسیه از شهروندان آمریکایی برای دستیابی به اهداف سیاسی خود استفاده میکند.
تیر ماه ۱۴۰۲ کارشناسان سازمان ملل متحد بازداشت گرشکویچ در روسیه را حمله به خبرنگاری آزاد توصیف کرده و خواهان آزادی فوری او شدند.
در جریان محاکمه
به خبرنگاران اجازه داده شد تا قبل از شروع دادگاه از گرشکویچ ۳۲ ساله فیلمبرداری کنند. او با سری تراشیده و یک پیراهن یقه باز، ایستاده در یک جعبه شیشهای، لبخند کمرنگی زد و برای همکارانی که میشناخت، سر تکان داد.
دادستان میکاییل اوزدویف، در شرح اتهامات او به خبرنگاران گفت گرشکویچ به دستور سازمان سی.آی.ای، در مهر ۱۴۰۲ در منطقه سوردلوفسک (Sverdlovsk) اطلاعات محرمانهای در مورد فعالیتهای یک شرکت دفاعی فعال در زمینه تولید و تعمیر تجهیزات نظامی جمعآوری کرده است.
این تاریخ چند ماه پس از دستگیری گرشکویچ بود و دادستان بعدتر به خبرنگاران گفت در صحبتهایش اشتباه کرده و اتهام مطرح شده در واقع در فروردین ۱۴۰۲ و همزمان با دستگیری این خبرنگار رخ داده است.
پشت درهای بسته
پس از چند ساعت محاکمه پشت درهای بسته، دادگاه تاریخ جلسه بعدی را ۲۳ مرداد اعلام کرد؛ تاریخی که نشان میدهد پرونده ماهها به طول میانجامد. دلیل فاصله طولانی تا جلسه بعد مشخص نیست.
محاکمههای پشت درهای بسته، رویهای استاندارد در روسیه برای اتهام خیانت یا جاسوسی است که معمولا میتواند چندین ماه طول بکشد.
کرملین میگوید این پرونده مربوط به دادگاه است و گرشکویچ حین انجام عمل مجرمانه دستگیر شده است.
هنوز شواهدی برای این اتهام ارائه نشده است.
زندانیان آمریکایی در روسیه
آمریکاییهای بازداشت شده در روسیه در شدیدترین بحران بین مسکو و واشینگتن در ۶۰ سال گذشته گرفتار شدهاند که محصول حمله روسیه به اوکراین است.
ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه گفته است این کشور پذیرای ایده مبادله زندانیان با گرشکویچ است و تماسهایی با آمریکاییها برقرار شده است.
آمریکا، مسکو را به استفاده از «دیپلماسی گروگانگیری» متهم کرده و گفته است بازداشت گرشکویچ و پل ویلان، دیگر زندانی آمریکایی، اشتباه بوده و واشینگتن متعهد است آنان را به خانه بازگرداند.
در بیانیه سفارت آمریکا آمده که مقامات روسیه نتوانستهاند شواهدی مبنی بر اثبات اتهامات گرشکویچ ارائه داده یا توضیح دهند که چرا کار او به عنوان یک روزنامهنگار جرم است.
فشار روسیه بر خبرنگاران خارجی
وال استریت ژورنال از اظهار نظر در مورد هدف سفر گرشکویچ به منطقه اورال روسیه یا ادعای دادستان مبنی بر «تلاش برای جمعآوری اطلاعات یک تامینکننده تانک برای جنگ» خودداری کرده است.
این نشریه قبل از محاکمه اعلام کرد که گرشکویچ به عنوان یک روزنامهنگار معتبر آنجا بود و کارش را انجام میداد.
بسیاری از سازمانهای خبری غربی پس از آغاز جنگ اوکراین در زمستان ۱۴۰۱، کارکنان خود را از روسیه خارج کردند.
روسیه آن زمان با تصویب قوانینی، مجازاتهای زندان طولانی برای «بیاعتبار کردن» نیروهای مسلح یا انتشار «اخبار جعلی» در مورد آنها در نظر گرفت.
گرشکویچ یکی از معدود خبرنگاران غربی در کنار خبرنگاران رویترز بود که از داخل روسیه گزارش میدادند.
روزنامهنگار آمریکایی دیگری به نام آلسو کورماشوا سال گذشته دستگیر شد و به اتهام نقض قانون «عامل خارجی» روسیه و «انتشار اطلاعات نادرست در مورد نیروهای مسلح» در انتظار محاکمه است.
او نیز اتهامات خود را رد میکند.
در هفتههای گذشته، یک محقق فرانسوی به نام لوران وینتیه هم دستگیر و متهم شد هنگام جمعآوری اطلاعات در مورد ارتش روسیه، به عنوان یک عامل خارجی ثبتنام نکرده است.