محمد رهبر، تحلیلگر ایران اینترنشنال معتقد است که یک «آشفتگی کامل» در میان حامیان رهبر جمهوری اسلامی رخ داده است.
او گفت: «دیگر هسته سخت قدرت وجود ندارد و آشفتگی کامل میان حامیان علی خامنهای دیده میشود.»
این تحلیلگر سیاسی افزود: «همین موضوع، چشمانداری از دوران پس از مرگ رهبری را میدهد که در آن، هیچکس دیگری را نخواهد پذیرفت و هیچکس هم حرف آخر را نخواهد زد.»
محمدجواد اکبرین، روزنامهنگار به ایران اینترنشنال گفت به نظر میرسد کسانی که به امید تغییر در ساختار جمهوری اسلامی در این انتخابات شرکت کردند در ضرورت خلاصی از نکبت استبداد دینی با کسانی که رای ندادند همنظرند.
اکبرین افزود که فردای انتخابات باز میشود کنار هم قرار گرفت و جبهه مقاومت علیه استبداد دینی را باید بازسازی کرد.
رضا علیجانی تحلیلگر سیاسی به ایران اینترنشنال میگوید که جمهوری اسلامی در عرصه انتخابات صادقانه عمل نکرده است.
او همچنین درباره مشاهدات میدانی از انتخابات افزود که هر دو طرف ستاد انتخاباتی جلیلی و پزشکیان ادعای پیروزی در انتخابات میکنند.
فهیمه خضرحیدری، روزنامهنگار، به ایران اینترنشنال گفت که بر اساس ارزیابی او، میزان مشارکت مردم در انتخابات پایین است.
او گفت: «به نظر میرسد مردم روی این نکته که نمیخواهند به این حکومت رای بدهند، ایستادهاند.»
رایگیری جمهوری اسلامی برای تعیین جانشین ابراهیم رئیسی در حال آغاز شده است که خانوادههای دادخواه، آسیبدیدگان اعتراضات، زندانیان سیاسی و فعالان حقوق بشری، بار دیگر بر لزوم تحریم گسترده انتخابات تاکید کردهاند.
خانوادههای قربانیان سرکوب، مشارکت در «انتصاب» جمهوری اسلامی و رای دادن به نامزدهای مورد تایید شورای نگهبان را به «انگشت زدن در خون کشتهشدگان» تعبیر کردند. موضعی بیپرده که سبب ایجاد موجی فراگیر از جانب کسانی شد که بیشترین هزینه را برای عبور از جمهوری اسلامی دادهاند.
در سالهای اخیر خانوادههای دادخواه به نمادی برای ایجاد حس همبستگی، استقامت و روحیه مبارزه با جمهوری اسلامی تبدیل شدهاند. کسانی که در جستوجو عدالت، در یک مسیر پایدار و جمعی تلاش میکنند.
مشروح تحلیل را در اینجا بخوانید.

کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری در ایران به دنبال ایجاد مشارکت بیشتر مردم در انتخابات هستند و تلاش میکنند با وعدههای مختلف، شهروندان و گروههای بسیاری را که از انتخابات در این نظام سیاسی ناراضی هستند، پای صندوق رای بیاورند، اما هیچکدام مسئولیت گشت ارشاد را نمیپذیرند و آن را از سر خود باز میکنند.
سابقه طرح مساله حجاب در مباحث انتخاباتی ایران به دوره انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۷۶ و شعارهای محمد خاتمی برای افزایش آزادیهای اجتماعی و فرهنگی باز میگردد.
آنچه به عنوان ونهای گشت ارشاد در افکار عمومی شناخته میشود برای اولینبار اواسط دهه ۸۰ از سوی مرتضی طلایی، رییس پلیس تهران، برای ارشاد زنانی که «بدپوشش» میخواندند، وارد خیابانها شد.
نخستینبار در انتخابات ریاستجمهوری نهم بود که نام گشت ارشاد و مساله حجاب به میان آمد و محمود احمدینژاد ضمن مخالفت با آن، گفت مشکل کشور موی بیرونمانده دختران یا آستینهای بالا رفته نیست.
در انتخابات سال ۸۸ نیز کاندیداها با انتقاد از گشت ارشاد قصد داشتند از این طریق آرا را جذب کنند.
مشروح تحلیل را در اینجا بخوانید.
