مطالب مرتبط
اینکه چرا رفتار و خوی غالب در فرهنگ سیاسی ایران در سال‌های گذشته و اکنون توانایی تبدیل شدن به امر جمعی در مقیاسی گسترده را ندارد، پرسشی مهم در زمینه جنبش‌های اجتماعی و اعتراضات است.
ایرانیان در آخرین انتخابات ریاست جمهوری با تحریم ۶۰ درصدی سعی کردند اعتراض خود را به نمایش بگذارند.
با این حال شرکت نکردن و سکوت به تنهایی بازی را بر هم نمی‌زند؛ طرفه اینکه در دور اول رای‌گیری برای انتخاب جانشین ابراهیم رئیسی، عدد قابل توجهی یعنی حدود ۴۰ درصد از واجدین شرایط شرکت کردند.
رای‌گیری در دور دوم فضا را برای دیو و دلبرسازی آماده کرد. همان گزینه دستمالی شده بد و بدتر باز هم به میان آمد، شبه‌مناظره‌ها در تلویزیون حکومت تندتر و سخن از داغ شدن تنور انتخابات گفته شد.
اما ترکیب نسل‌هایی که واجدین شرایط شرکت در انتخابات هستند چه خصوصیاتی دارد که با وجود نارضایتی‌ها و همچنان بدون برهم زدن بازی به آن ادامه می‌‌دهد؟
مشروح این تحلیل را در این‌جا بخوانید.
