هم‌زمان با مراسم خاکسپاری فواد شکر، فرمانده ارشد حزب‌الله، در بیروت، سناتور لیندسی گراهام در قطعنامهای پیشنهادی خواست تا هرگونه تشدید حملات حزب‌الله علیه اسرائیل را به عنوان حمله‌ای از سوی جمهوری اسلامی تلقی شود.
سناتور لیندسی گراهام از کارولینای جنوبی در قطعنامهای پیشنهاد کرده هرگونه تشدید حملات حزب‌الله علیه اسرائیل را به عنوان حمله‌ای از سوی ایران تلقی شود.
این قطعنامه تاکید می‌کند که بهترین راه برای مهار حزب‌الله و ایران این است که رییس‌جمهوری همه گزینه‌ها از جمله نیروی نظامی را در نظر بگیرد.
این قطعنامه همچنین ایران و حزب‌الله را برای هرگونه تاثیرگذاری منفی بر مردم لبنان ناشی از حمله حزب‌الله به اسرائیل مسئول می‌داند و خواستار استفاده از تمام ابزارهای دیپلماتیک و توانایی‌های نمایش قدرت برای پاسخگو کردن ایران و حزب‌الله است.
گراهام همچنین خواستار مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه جمهوری اسلامی شده تا به نیروهای مسلح آمریکا اجازه دهد در صورت تهدید امنیت ملی آمریکا از سوی برنامه هسته‌ای ایران، از نیروی نظامی استفاده کنند.
او معتقد است که اگر آمریکا اقدامات قاطعانه‌ای انجام ندهد، ایران در عرض چند هفته یا ماه صاحب سلاح هسته‌ای خواهد شد.
گراهام تاکید می‌کند که اگر حزب‌الله به اسرائیل حمله کند، آمریکا و اسرائیل باید تاسیسات حیاتی جمهوری اسلامی، مانند پالایشگاه‌های نفت، را هدف قرار دهند تا تهران را تحت فشار قرار داده و جلوی تامین مالی تروریسم را بگیرند.
مرگ شکر، ضربه‌ای جبران ناپذیر برای حزب‌الله
شکر، فرمانده نظامی حزب‌الله، که از سوی اسرائیل در روز سه‌شنبه ۹ مرداد کشته شد، یکی از اعضای موسس این گروه تحت حمایت جمهوری اسلامی بود که به نظارت بر گسترش آن از یک شبه‌نظامی ناشناخته جنگ داخلی لبنان به یک نیروی مهم در خاورمیانه کمک کرد.
کشته شدن او بزرگ‌ترین ضربه به فرماندهی حزب‌الله از زمان ترور عماد مغنیه در سال ۲۰۰۸ محسوب می‌شود و شدت تشدید درگیری‌های این هفته را که از زمان آغاز جنگ غزه در سراسر منطقه شعله‌ور بوده است، نشان می‌دهد.
در حالی که ترور اسماعیل هنیه، رهبر حماس در تهران، یک شکست سیاسی بزرگ برای جمهوری اسلامی و گروه‌های اسلام‌گرای تحت حمایت آن محسوب می‌شود، کشته شدن شُکر، اردوگاه آنها را از یکی از فرماندهان ارشد نظامی خود محروم کرده است.
شکر که به نام حاج محسن نیز شناخته می‌شود، بخشی از نسل مسلمانان شیعه لبنانی بود که در سال ۱۹۸۲ برای مبارزه با نیروهای اسرائیلی که در همان سال به لبنان حمله کرده بودند، بسیج شدند.
او یکی از همکاران نزدیک مغنیه بود که از سوی آمریکا به عنوان تروریستی که متهم به برنامه‌ریزی حملاتی از جمله بمب‌گذاری در پادگان تفنگداران دریایی این کشور در بیروت در سال ۱۹۸۳ بود، شناخته می‌شود.
به گفته دولت آمریکا، شکر نقش مرکزی در بمب‌گذاری داشت که ۲۴۱ پرسنل نظامی آمریکایی را کشت. سایت «پاداش برای عدالت» دولت آمریکا در سال ۲۰۱۷، جایزه‌ای تا ۵ میلیون دلار برای دستگیری شکر تعیین کرد.
اسرائیل گفت شکر مسئول کشتن تعداد زیادی اسرائیلی و اتباع خارجی در طول سال‌ها بود.
مرگ او پاسخی است به حمله موشکی روز ششم تیر که منجر به کشته شدن ۱۲ کودک و نوجوان در یک روستای دروزی در بلندی‌های جولان شد.
حزب‌الله که از فردای حمله هفتم اکتبر در حال تبادل آتش با اسرائیل است، هرگونه نقش در این حمله را رد کرده است.
در سال ۱۹۸۲، شکر به برنامه‌ریزی یک حمله انتحاری با خودروی بمب‌گذاری شده به نیروهای اسرائیلی در پادگان‌های آنها در شهر جنوبی لبنان، صور، همراه با مغنیه و دیگران کمک کرد.
حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، در سال ۲۰۲۲ در مصاحبه با یک شبکه عربی گفت که این حملات توسط گروه‌های کوچک بدون ارتباط با حزب‌الله انجام شده است.
ضیف در حمله سه هفته پیش اسرائیل به جنوب غزه کشته شد.
ارتش اسرائیل روز پنج‌شنبه اعلام کرد: «در ۱۳ ژوییه ۲۰۲۴، جنگنده‌های ارتش اسرائیل به منطقه خان یونس حمله کردند و پس از ارزیابی اطلاعاتی، می‌توان تایید کرد که محمد ضیف در این حمله از بین رفته است».
خبرگزاری رویترز پیش از این در گزارشی به نقش فرمانده پشت پرده حماس در حمله به اسرائیل پرداخت و از او به عنوان مسوول اصلی حمله روز شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲ به اسرائیل یاد کرد.
اسرائیل حمله ویرانگر حماس را «۱۱ سپتامبر» این کشور خواند. حمله‌ای که مغز متفکر و مخفی پشت آن به گفته برخی منابع، یک مبارز فلسطینی و نیروی تحت تعقیب حماس به نام «محمد الضیف» (ضیف) بود.
ضیف روز شنبه در حالی که هزاران راکت از نوار غزه به‌سوی اسرائیل پرتاب می‌شد، در یک نوار صوتی این عملیات را «سیل‌الاقصی» نامید.
استفاده از چنین عبارتی از سوی ضیف، نشان داد که این حمله «پاسخ به حملات اسرائیل به مسجد‌الاقصی در اورشلیم» است.
بر اساس گزارش رویترز، یک منبع آگاه نزدیک به حماس گفت که ضیف در ماه می ۲۰۲۱ و پس از یورش اسرائیل به سومین مکان مقدس مسلمانان، شروع به برنامه‌ریزی برای عملیاتی کرد که در نهایت منجر به کشته و زخمی شدن هزاران نفر شده است.
این منبع به رویترز گفت تصاویر یورش اسرائیل به مسجد‌الاقصی در ماه رمضان، ضرب و جرح نمازگزاران، حمله به آنها و بیرون کشیدن افراد مسن و جوان از مسجد، «خشم مسلمانان را برانگیخت و شعله‌ور کرد».
هجوم به محوطه مسجدی که برای مدت‌‌ها محل درگیری بر سر مسایل مربوط به حاکمیت و مذهب در اورشلیم بوده است، به آغاز جنگ ۱۱ روزه بین اسرائیل و حماس در سال ۲۰۲۱ کمک کرد.
حمله ۱۵ اکتبر حماس بزرگ‌ترین ضعف دفاعی اسرائیل از زمان درگیری اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۷۳ به شمار می‌رود. این حمله، اسرائیل را به اعلان جنگ و انجام حملات هوایی تلافی‌جویانه سوق داد که تاکنون منجر به کشته و زخمی شدن هزاران نفر از فلسطینیان در نوار غزه شده است.
اسرائیل روز ۱۹ مهر ۱۴۰۲ اعلام کرد حداقل هزار مرد مسلح را که از غزه وارد خاک اسرائیل شده بودند، کشته است.
به گزارش رویترز، ضیف (تا پیش از کشته شدنش) دست‌کم از هفت سوءقصد اسرائیل نجات یافته بود که آخرین مورد آن در سال ۲۰۲۱ بود.
ضیف به ندرت صحبت می‌کرد و هرگز در انظار عمومی ظاهر نمی‌شد. بنابراین وقتی شبکه تلویزیونی حماس از سخنرانی او در روز شنبه (هفت اکتبر) خبر داد، فلسطینیها متوجه شدند اتفاق مهمی در حال وقوع است.
ضیف در نوار ضبط شده گفت: «امروز خشم‌الاقصی، خشم مردم و ملت ما در حال انفجار است. مجاهدین (مبارزان) ما! امروز روز شماست تا به این جنایتکار [اسرائیل] بفهمانید زمانش به پایان رسیده است.»
بر اساس گزارش رویترز، تنها سه تصویر از ضیف وجود داشته؛ یکی در ۲۰ سالگی، دیگری با نقاب و سومی تصویری از سایه او که هنگام پخش نوار صوتی استفاده شد.
از محل اختفای ضیف اطلاعی در دست نبود؛ اگرچه او به احتمال زیاد در غزه، در پیچ و خم تونل‌های زیرزمینی مخفی شده بود.
یک منبع امنیتی اسرائیل به رویترز گفته بود ضیف به‌طور مستقیم در برنامه‌ریزی و جنبه‌های عملیاتی حمله هفتم اکتبر دست داشت.
پس از این حمله، منابع فلسطینی گفتند یکی از خانه‌هایی که اسرائیل در غزه هدف حملات هوایی قرار داد، متعلق به پدر ضیف بود که منجر به کشته شدن برادر و دو عضو دیگر خانواده او شد.
دو مغز متفکر حمله، یک استاد
یک منبع نزدیک به حماس گفت که تصمیم برای حمله به اسرائیل، به‌طور مشترک از سوی ضیف به‌عنوان فرمانده گردان‌های القسام حماس و یحیی سنوار، رهبر حماس در غزه گرفته شد اما «معمار این حمله»، شخص ضیف بود.
این منبع در ادامه به رویترز گفت که پنهان‌کاری برای این عملیات به حدی بود که ایران به‌عنوان دشمن قسم‌خورده اسرائیل و منبع مهم مالی، آموزشی و تسلیحاتی حماس، اطلاعاتی کلی از آن داشت.
به گفته او، جمهوری اسلامی تنها می‌دانست این گروه در حال برنامه‌ریزی برای یک عملیات بزرگ است ولی از زمان و جزییاتش خبر نداشت.
در هیچ یک از اتاق‌های عملیات مشترکی که حماس، رهبری فلسطین، شبه‌‌نظامیان تحت حمایت جمهوری اسلامی، حزب‌الله لبنان و ایران حضور داشتند، بحثی درباره این حمله نشد؛ چرا که به گفته این منبع، «دایره افراد مطلع از جزییات حمله، بسیار کوچک بود».
موضوعی که تلویحا از سوی علی خامنه‌‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در روز ۱۸ مهر ۱۴۰۲ تایید شد.
او گفت که تهران در حمله به اسرائیل دخالتی نداشته است اما بر دست و شانه عوامل آن بوسه می‌زند.
به گزارش رویترز، واشینگتن اعتقاد داشته است که تهران در این حمله نقش داشته؛ با این حال هنوز به اطلاعات یا مدرکی دال بر «مشارکت مستقیم جمهوری اسلامی» دست نیافته است.
رویترز در ادامه، عملیات طراحی شده از سوی ضیف را شامل تلاش طولانی‌مدت برای فریب اسرائیل خوانده بود.
پیش از این حمله، اسرائیل به این باور رسیده بود که حماس علاقه‌ای به درگیری جدید ندارد و در عوض، بر توسعه اقتصادی در غزه تمرکز کرده است.
یک منبع نزدیک به حماس گفت: «در حالی که اسرائیل شروع به ارائه مشوق‌های اقتصادی به کارگران غزه می‌کرد، جنگجویان ما اغلب مقابل چشمان ارتش اسرائیل آموزش می‌دیدند و تمرین می‌کردند.»
علی برکه، مسوول روابط خارجی حماس گفت: «ما از دو سال پیش برای این نبرد آماده می‌شدیم.»
ضیف در نوار صوتی خود با صدایی آرام گفت که حماس بارها به اسرائیل هشدار داده تا از جنایت علیه فلسطینیها دست بردارد، زندانیانی را که به گفته او مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند آزاد کند و مانع مالکیت فلسطینیها بر سرزمین خود نشود.
او در این فایل صوتی گفت: «رژیم اشغالی هر روز به روستاها و شهرهای ما در کرانه باختری یورش می‌برد، به خانه‌ها حمله می‌کند، می‌کشد، مجروح، ویران و بازداشت می‌کند. در عین حال، هزاران جریب از زمین‌های ما را مصادره می‌کند.»
به گفته ضیف، اسرائیل فلسطینیها را «از خانه‌هایشان بیرون می‌کند» تا برای خودش شهرک‌سازی کند؛ در حالی که «محاصره جنایتکارانه در غزه» ادامه دارد.
رهبری همیشه در سایه
ناآرامی‌های کرانه باختری از حدود یک سال پیش از حمله هفتم اکتبر آغاز شد.
این منطقه از سال ۱۹۶۷ که به دست اسرائیلی‌ها تصرف شد تاکنون مرکز درگیری اسرائیل و فلسطین بوده است.
ضیف در نوار صوتی‌اش گفت که حماس از جامعه بینالمللی خواسته به «جنایت اشغال» پایان دهد اما در مقابل اسرائیل اقدامات تحریک‌آمیزش را افزایش داده است.
او همچنین گفت که حماس در گذشته خواهان توافقی بشردوستانه برای آزادی اسرای فلسطینی شده ولی این درخواست از سوی اسرائیل رد شده است.
ضیف مدعی شد اسرائیل مشغول «عیاشی، اشغالگری، انکار قوانین و قطعنامه‌های بینالمللی زیر سایه حمایت آمریکا و غرب و سکوت جامعه جهانی» بوده و برای همین آنها تصمیم گرفتند خودشان به همه این‌ها پایان دهند.
ضیف با نام اصلی «محمد مصری» در سال ۱۹۶۵ در اردوگاه آوارگان خان یونس به دنیا آمد؛ اردوگاهی که پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ایجاد شد.
او پس از پیوستن به حماس در جریان انتفاضه اول یا قیام فلسطینیها در سال ۱۹۸۷، به محمد ضیف معروف شد.
یک منبع آگاه در حماس گفت که ضیف سال ۱۹۸۹ از سوی اسرائیل دستگیر و برای حدود ۱۶ ماه زندانی شد.
ضیف مدرک «علوم» را از دانشگاه اسلامی غزه گرفت و به تحصیل در رشته‌های فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی پرداخت.
او به هنر علاقه داشت؛ برای همین ریاست کمیته سرگرمی دانشگاه را بر عهده گرفت و در یک نمایش کمدی هم ایفای نقش کرد.
ضیف صفوف جنگجویان حماس، شبکه تونل‌ها و دانش ساخت بمب این گروه را توسعه داد و مسوول کشته شدن ده‌ها اسرائیلی در بمب‌گذاری‌های انتحاری بود. برای همین هم طی دهه‌‌های گذشته نامش همواره در صدر فهرست افراد تحت تعقیب اسرائیل قرار داشت.
«ماندن در سایه» برای او یک امر حیاتی بود.
منابع حماس گفته بودند که ضیف در یکی از تلاش‌‌های اسرائیل برای ترور او، یک چشم خود را از دست داده است. او از ناحیه یک پا هم آسیب جدی دیده بود.
همسر، دختر سه ساله و پسر هفت ماهه او در سال ۲۰۱۴ در جریان یکی از حمله‌های هوایی اسرائیل کشته شدند.
بقای ضیف در حین اداره شاخه مسلح حماس باعث شده بود از او به‌عنوان یک قهرمان مردمی فلسطین یاد شود.
در فایل‌های ویدیویی پخش شده، او نقاب زده یا فقط سایه‌ای از او دیده می‌شد.
رویترز به نقل از منبعی نزدیک به حماس نوشته بود که او از فن‌آوری‌های دیجیتال و مدرن مانند تلفن‌های هوشمند استفاده نمی‌کرد.
به گفته این منبع، محمد ضیف همیشه در حال فرار بود؛ مردی که سایه شد.
