لوفت‌هانزا تعلیق پروازهای خود به تهران و تل‌آویو را تا دو هفته دیگر تمدید کرد
روز جمعه تظاهراتی در شهرهای مدان، ماکاسار و سورابایا برگزار شد و دانشجویان معترض به سمت پلیس سنگ و بطری پرتاب کردند.
به گزارش رویترز، این اعتراضات یک روز پس از تظاهراتی انجام شد که در آن ۳۰۱ نفر بازداشت شدند.
نیروهای امنیتی روز پنج‌شنبه یک شهریور برای متفرق کردن معترضان خشمگین، از مقابل پارلمان این کشور، از گاز اشک‌آور و ماشین‌های آب‌پاش استفاده کردند.
پارلمان اندونزی در این روز اعلام کرد طرح تغییر قانون انتخابات را به تعویق انداخته و آن را در دوره دولت کنونی بررسی و تصویب نمی‌کند.
این اعتراضات گسترده با خشم شدید کاربران رسانه‌های اجتماعی نسبت به ویدودو و تلاش او برای تغییر قانون به نفع خود همراه بود.
این تغییرات امکان نامزدی پسر کوچک رییس‌جمهوری کنونی اندونزی را در پستی سیاسی در جاوه مرکزی فراهم می‌کرد ومانع از کاندیداتوری انیس بسودان، منتقد برجسته دولت برای سمت فرمانداری جاکارتا می‌شد.
فشار مجلس برای تغییر قوانین انتخابات عملا لغو تصمیم اخیر دادگاه قانون اساسی بود که داشتن حداقل سن ۳۰ سال را برای نامزدها تایید و فرایند نامزدی احزاب را آسان‌تر کرده بود.
بر اساس رای دادگاه، بسودان که از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲فرماندار جاکارتا بود همچنان می‌تواند برای به دست آوردن این سمت در انتخابات منطقه‌ای شرکت کند اما پسر ۲۹ ساله ویدودو از حضور در این رقابت‌ها منع می‌شود.
ویدودو روز جمعه در پاسخ به سوالی درباره اعتراضات علیه خود، گفت خوب است که مردم نظرات و آرزوهای خود را ابراز کنند.
او پیش‌تر و در روز چهارشنبه درباره تلاش مجلس برای تغیرر قانون انتخابات، گفته بود که به نهادهای دموکراتیک اندونزی احترام می‌گذارد.
تظاهرات پیوسته و گسترده معترضان در اندونزی هفته‌ای پرتنش را در سیاست این کشور و در شرایطی رقم زد که خشم منتقدان ویدودو، از تلاش او برای تحکیم قدرتش پیش از کناره‌گیری از صندلی ریاست‌جمهوری افزایش یافته است.
جوکو ویدودو که برای دو دوره پیاپی رییس‌جمهوری اندونزی بوده، طبق قانون دیگر نمی‌تواند در انتخابات شرکت کند و باید روز ۲۹ مهر، جای خود را به پرابوو سوبیانتو، رییس‌جمهوری منتخب و جبران راکابومینگ راکا، معاون او و پسر ارشد خود بدهد.
بنا بر گزارش رویترز، قدرت نفوذ و حمایت سیاسی ویدودو از پرابوو، کمک کرد تا او با فاصله زیادی در انتخابات پیروز شود.
ناظران از این پیروزی به‌عنوان معامله‌ای سیاسی از سوی ویدودو با این هدف نام می‌برند که او پس از ترک قدرت، بتواند همچنان سهم قابل توجه خود را در آینده سیاست اندونزی حفظ کند.
