گلرخ ایرایی از زندان اوین: نبرد ما در جبهه مردمی و در برابر حاکمان و اقتدارطلبان است
شوراهای صنفی دانشجویان، روز ششم آبان در گزارشی نوشت دانشجویان دانشگاه تهران در راستای حق اعتراض خود اقدام به تجمع در مقابل زمین چمن دانشکده علوم اجتماعی کردند.
دانشجویان معترض در جریان این تجمع شعارهایی از جمله «زن، زندگی، آزادی»، «هر کی چشماشو بسته / با این سرکوب همدسته»، «سیاست سلبریتی محور / تضعیف سیاست تشکل محور»، «کارگران باید متولی حقوق خود باشند» و «خیریه یعنی برون‌سپاری وظیفه دولت»، سردادند.
شماری از دانشجویان نیز پلاکاردهای در دفاع از حقوق کارگران از جمله «کارگران معدن طبس به سلبریتی‌ها احتیاجی ندارند، به تشکل‌های مستقل کارگری نیاز دارند»، در دست گرفتند.
«نه به حذف زنان از فضاهای عمومی»، «کارگران باید متولی پیگیری حقوق خودشان باشند»، «نه به دوربین مداربسته و کنترل زیست روزمره دانشجو در فضاهای عمومی» و «دانشگاه امنیتی و کنترلی سرکوب صدای انتقاد است» از دیگر شعارهای نقش بسته بر پلاکاردهای دانشجویان معترض بود.
شوراهای صنفی دانشجویان درباره این تجمع نوشت: «پس از تاخیر در اجرای برنامه [مورد اعتراض دانشجویان]، مشخص شد که تعدادی از سلبریتی‌ها در لحظات آخر از حضور در برنامه منصرف شده و برنامه بدون حضور ایشان آغاز شد.»
طبق این گزارش، در همین حین نیروهای حراست دانشگاه که از ابتدای تحصن در جمعیت حضور داشتند، با قرار گرفتن در مقابل در ورودی زمین چمن دانشکده مانع از خطاب قرار داده شدن میهمانان از سوی «میزبانان معترض منع شده از حقوق بدیهی» و قرائت بیانیه شدند.
به نوشته این تشکل صنفی، دانشجویان در ادامه با سر دادن شعارهای «زن، زندگی، آزادی» و «نه پادگان، نه بنگاه / درود بر دانشگاه»، اعتراض خود را بیان کردند و با خواندن بیانیه، به تجمع خود پایان دادند.
بیانیه دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در بیانیه‌ای با اشاره به برگزاری مسابقه فوتبال با حضور تعدادی از سلبريتی‌ها در زمين چمن دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، این برنامه را «معرکه‌ای ریاکارانه و سلبریتی‌‌گرا» نامیدند.
امضاکنندگان این بیانیه باور دارند که مسئولان دانشگاه این برنامه را با هدف جایگزینی تصویر دانشکده علوم اجتماعی از محل خودکشی، اعتراض و کتک‌خوردن دانشجویان با «فضای پویای موهوم، عقیم و سیاست‌زدوده‌ای که آن‌ها آرزویش را در سر دارند»، برگزار کرده‌اند.
آن‌ها با بیان این که اقدام به خودکشی مساله‌ای اجتماعی است که عواملی چون «فقدان همبستگی اجتماعی، فشارهای حاصل از سرکوب فضای دانشجویی، نادیده‌انگاری آسیب‌های روانی دانشجویان از سوی دانشگاه و وضعیت فاجعه‌بار زیست خوابگاهی» در آن دخیل هستند، این دست نمایش‌های «زرد بازاری» را در ادامه سیاست نامرئی‌سازی اجتماعی بودن مساله خودکشی در فضای دانشجویی دانستند.
امضاکنندگان این بیانیه با طرح این پرسش که «عاملان کتک‌خوردن دانشجویان معترض چه کسانی هستند»، خاطرنشان کردند: «بازسازی چهره دانشکده به این شیوه تنها به سود همان عاملان سرکوب است تا چهره‌هایشان را پنهان کنند. اين بار نيز مجرم در بازگشت خود به صحنه جرم در پی پاک کردن آثار جرم است.»
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره دانشجویان و استادان منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه یا از دانشگاه اخراج کرده است.
برخوردهای امنیتی و محرومیت‌های انضباطی دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر کشور از زمان خیزش انقلابی ایرانیان در دو سال پیش و گسترده شدن دامنه اعتراضات دانشجویی تشدید شده است.
از آن زمان تاکنون گزارش‌های بسیاری درباره برخوردهای قهری با دانشجویان و صدور احکام اخراج، تعلیق یا ممنوعیت از تحصیل برای آنان منتشر شده است.
بر اساس گزارش‌ها، بیش از ۱۲ هزار دانشجو در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی» بازداشت، تعلیق، اخراج، تبعید تحصیلی و لغو اسکان شده‌اند.
