جو بایدن: حمله به هواداران تیم فوتبال مکابی اسرائیل در آمستردام نفرت‌انگیز بود
پلیس آمریکا از فرار ۴۳ میمون از یک مرکز تحقیقاتی در کارولینای جنوبی به دلیل باز ماندن در قفس آن‌ها از سوی نگهبان خبر داد. این میمون‌ها که از نوع ماکاک ریزوس هستند، از شرکت آلفا جنسیس، که میمون‌ها را برای آزمایشات پزشکی و تحقیقاتی پرورش می‌دهد، فرار کردند.
شهروندان در ایالت نبراسکای آمریکا به قانونی‌سازی استفاده از ماری‌جوانا برای مصارف پزشکی رای دادند، اما طرح قانونی کردن مصرف تفریحی ماری‌جوانا در سه ایالت فلوریدا، داکوتای شمالی و داکوتای جنوبی رای نیاورد.
انتصاب‌های احتمالی دونالد ترامپ در سطوح عالی می‌تواند بیانگر جهت‌گیری سیاست‌های دولت جدید آمریکا در قبال جمهوری اسلامی در آغاز دور دوم ریاست جمهوری او باشد، هرچند ترامپ تاکنون در مورد مقاصد فوری خود صحبتی نکرده‌است.
حضور احتمالی برایان هوک، فرستاده ویژه سابق ترامپ در امور ایران، در تیم انتقالی وزارت امور خارجه، توجه ناظران ایران و ایرانیان آمریکایی را به خود جلب کرده‌است.
این حضور را می‌توان نشانه‌ای از موضع سخت‌تر در قبال تهران پس از چهار سال سیاست‌های ملایم‌تر دولت بایدن دانست. با این حال، هوک تنها «تندرو مخالف جمهوری اسلامی» نیست که برای حضور در تیم ارشد سیاستگذاری ترامپ در نظر گرفته شده‌است.
ریچارد گرنل
ریچارد گرنل، سفیرپیشین ایالات متحده در آلمان که در دوره اول ترامپ خدمت می‌کرد، نقش فعالی در مبارزات انتخاباتی اخیر داشته است.
او در دیدار ترامپ با ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهوری اوکراین در ماه سپتامبر حضور داشت. رسانه‌های آمریکایی از گرنل به‌عنوان یکی از گزینه‌های اصلی برای رهبری وزارت امور خارجه یا مشاور ارشد رییس‌جمهوری نام می‌برند.
گرنل اگرچه از حامیان سرسخت سیاست‌های ترامپ است، اما دیپلمات باتجربه‌ای نیز هست که به‌خوبی با اروپا و روابط آن‌ها با ایران آشناست.
در گفتگوی با شبکه نیوزمکس، گرنل در برابر دیدگاه جنجالی برخی حامیان ترامپ درباره واگذاری بخشی از خاک اوکراین به روسیه، رویکردی سنجیده و محتاطانه در پیش گرفت. هنگامی که مجری از او درباره امکان پایان جنگ از طریق امتیازدهی سرزمینی به روسیه پرسید، گرنل با قاطعیت بر ضرورت حفظ یکپارچگی سرزمینی اوکراین تاکید ورزید.
در بخش دیگری از این مصاحبه، گرنل به موضوع حضور مسعود پزشکیان، رییس دولت در جمهوری اسلامی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل پرداخت و از تصمیم دولت آمریکا برای صدور روادید به وی انتقاد کرد. او همچنین اشاره کرد که در تمام مدت اقامت پزشکیان در نیویورک، معترضان هر روز در مقابل محل اقامت او تجمع می‌کردند.
گرنل، منتقد شدید جمهوری اسلامی، نه تنها به دلیل برنامه هسته‌ای و سیاست‌های نظامی و خارجی، بلکه به‌خاطر سابقه حقوق بشر، به‌ویژه در مورد حقوق دگرباشان جنسی بوده است.
او در آوریل ۲۰۲۲ در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال اظهار داشت: «می‌دانیم که آن‌ها هر روزبه طور سیستماتیک، حقوق اولیه بشر را برای زنان، همجنس‌گرایان و لزبین‌ها و عموم مردم زیر پا می‌گذارند».
به گزارش ایران‌اینترنشنال، در آوریل ۲۰۲۲، جمهوری اسلامی سفیر پیشین آمریکا را به همراه ۲۳ شخصیت دیگر به اتهام «فعالیت‌های تروریستی و نقض حقوق بشر» در فهرست تحریم‌های خود قرار داد.
گرنل در واکنش به این اقدام، اظهار داشت که دلیل عدم تحریم دموکرات‌ها از سوی تهران، نزدیکی آن‌ها به حکومت ایران است.
او در ادامه، دولت بایدن را به ریاکاری متهم کرد و گفت: «آن‌ها تظاهر می‌کنند که مدافع حقوق بشر هستند، اما در عمل، این موضوع برایشان اهمیتی ندارد. از یک سو درباره کمک مالی به حکومت ایران سخن می‌گویند و از سوی دیگر، تحریم‌های اعمال شده علیه این رژیم را لغو می‌کنند.»
رابرت اوبراین مشاور پیشین امنیت ملی
رابرت اوبراین، از دستیاران ارشد پیشین امنیت ملی در دولت ترامپ، که اکنون از او به عنوان گزینه احتمالی وزارت امور خارجه یاد می‌شود، پیش‌تر در سمت‌های مذاکره‌کننده آزادی گروگان‌ها و سپس مشاور امنیت ملی خدمت کرده‌است.
یکی از موفقیت‌های چشمگیر او در سال ۲۰۱۹ رقم خورد، زمانی که نقش کلیدی در آزادسازی ژیو وانگ، دانش‌آموخته دانشگاه پرینستون، ایفا کرد.
وانگ پس از یک محاکمه غیرعلنی و بدون برخورداری از دادرسی عادلانه، به ده سال حبس در ایران محکوم شده‌بود.
نکته قابل توجه این است که آزادی وانگ از طریق تبادل زندانی و بدون پرداخت هرگونه امتیاز مالی صورت گرفت. این در حالی است که دولت بایدن در سال ۲۰۲۳ برای آزادی پنج گروگان، ناگزیر به آزادسازی شش میلیارد دلار از دارایی‌های مسدود شده ایران شد.
رابرت اوبراین، وکیلی با تجربه در عرصه سیاست خارجی، عنصری کلیدی در تقویت و تعمیق تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دولت ترامپ به شمار می‌رفت.
او که تسلط ویژه‌ای بر مسائل ایران دارد، در سخنرانی خود در شورای روابط خارجی در دسامبر ۲۰۲۲، به شدت از موضع منتقدان توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ دولت اوباما حمایت کرد.
اوبراین با اشاره به سخنرانی مشهور اوباما در مراسم تحلیف که گفته‌بود: «اگر مشت خود را باز کنید، ما دست خود را دراز می‌کنیم»، انتقاد تندی را مطرح کرد.
او گفت: «ما دست خود را با ۱۵۰ میلیارد دلار به سوی رژیم ایران دراز کردیم. اما نتیجه چه شد؟ این مبلغ هنگفت صرف تامین مالی گروه‌هایی چون کتائب حزب‌الله، حوثی‌ها، حماس و رژیم اسد شد و جز مرگ و بی‌ثباتی در سراسر خاورمیانه حاصلی نداشت.»
او این اقدام را «هدیه‌ای ۱۵۰ میلیارد دلاری» در ازای یک توافق ضعیف توصیف کرد.
به نظر اوبراین، ماهیت ایدئولوژیک حکومت ایران تغییرناپذیر است.
او با نقد دیدگاه‌های لیبرال غربی که معتقدند تقویت مالی می‌تواند به گشایش سیاسی بینجامد، چنین استدلال می‌کند که این تصور که با گسترش روابط تجاری و اعطای امتیازات، ایران ثروتمندتر شده و به الگوی غربی نزدیک‌تر می‌شود، از اساس اشتباه بود.
برخلاف این انتظار، جمهوری اسلامی نه تنها خودکامه‌تر شد، بلکه به صدور بیشتر تروریسم روی آورد، بی‌ثباتی جهانی را افزایش داد و جان آمریکایی‌ها و دیگر ملت‌ها را گرفت. این رویکرد از همان آغاز محکوم به شکست بود.
اوبراین، مشاور پیشین امنیت ملی، با اشاره به ضرورت دستیابی به توافقی جامع با ایران، بر این باور است که باید فراتر از مسئله هسته‌ای، امتیازات قابل توجهی در زمینه موشک‌های بالستیک و سیاست‌های منطقه‌ای از تهران گرفته شود، همان نکات کلیدی که ترامپ هنگام خروج از برجام بر آن‌ها تاکید داشت.
او با تایید ضرورت رسیدن به یک توافق نهایی با ایران، شروط اصلی را چنین برمی‌شمارد: «برنامه موشک‌های بالستیک که نه تنها اسرائیل، بلکه متحدان اروپایی و در نهایت آمریکا را تهدید می‌کند، باید محدود و متوقف شود. علاوه بر توقف کامل برنامه هسته‌ای، حمایت از تروریسم در منطقه نیز باید پایان‌یابد. همچنین، تلاش‌های ایران برای ترور مقامات پیشین آمریکایی و مخالفان در خاک آمریکا و اروپا باید متوقف شود.»
سناتور بیل هاگرتی
رسانه‌های آمریکایی از سناتور جمهوری‌خواه بیل هاگرتی به عنوان گزینه احتمالی وزارت امور خارجه، خزانه‌داری یا بازرگانی نام می‌برند.
هاگرتی که پیش‌تر سمت سفیر آمریکا در ژاپن در دوره ترامپ و مشاور اقتصادی کاخ سفید در دوران جورج دبلیو بوش را بر عهده داشته، در سنا موضع‌گیری‌های صریحی درباره مسائل ایران دارد.
به گزارش ایران‌اینترنشنال او که هم‌صدا با دیگر جمهوری‌خواهان خواستار اعمال فشار بیشتر بر تهران است، همواره از سیاست‌های دولت بایدن در قبال خاورمیانه انتقاد کرده است.
انتقاد شدید او از دولت در اوایل امسال، به عدم شفافیت درباره پرونده رابرت مالی، نماینده ویژه در امور ایران، مربوط می‌شد که در سال ۲۰۲۳ به اتهام نقض امنیتی از کار تعلیق شد.
هاگرتی در جلسه‌ای با هیات سنا، مالی را متهم کرد که پشت پرده عدم اجرای تحریم‌ها قرار دارد.
او ادعا کرد که نماینده ویژه امور ایران، دولت آمریکا را متقاعد کرده تا در برابر فروش نفت بیشتر ایران به چین، در ازای محدودسازی فعالیت‌های هسته‌ای، چشم‌پوشی کند. به گفته هاگرتی، این اقدام «مایه شرمساری» است.
علاوه بر این، هاگرتی از توافق شش میلیارد دلاری برای آزادی پنج زندانی در ایران به شدت انتقاد کرده و در موارد متعددی نیز نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کرده‌است.
مارکو روبیو
سناتور مارکو روبیو از فلوریدا،یکی دیگر از نام‌های مطرح برای تصدی وزارت امور خارجه است. او که به حمایت قاطع از اسرائیل شهرت دارد، همواره حکومت ایران را عامل اصلی بی‌ثباتی در منطقه معرفی کرده است.
روبیو در مصاحبه‌ای با شبکه سی‌ان‌ان در پی حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل در ماه آوریل، گفت: «حکومت ایران به خوبی می‌داند که در نبرد نظامی قادر به شکست اسرائیل نیست. هدف اصلی تهران این است که اسرائیل را به سرزمینی غیرقابل سکونت تبدیل کند، جایی که حتی گردشگران نیز تمایلی به بازدید از آن نداشته‌باشند».
یون سوک یول، رییس‌جمهوری کره جنوبی اعلام کرد این کشور آماده است تا در چارچوب اتحاد با ایالات متحده در صورت تلاش کره شمالی برای حمله هسته‌ای، پاسخ قاطعانه‌ای به این کشور بدهد.
به گزارش رویتز، او در یک کنفرانس مطبوعاتی تصمیم برای حمله هسته‌ای به جمهوری کره را منطقی ندانست و گفت در صورت انجام چنین حمله‌ای، اتحاد هسته‌ای کره جنوبی و ایالات متحده بلافاصله با استفاده از سلاح هسته‌ای آمریکا به کره شمالی پاسخ خواهد داد.
یول گفت که کره جنوبی می‌تواند به سلاح‌های هسته‌ای آمریکا برای دفاع از کشور تکیه کند.
آزمایش موشکی جدید کره شمالی و نگرانی‌ها
در تاریخ ۹ آبان، کره شمالی یک موشک بالستیک قاره‌پیمای سوخت جامد با نام هواسونگ-۱۹ را آزمایش کرد.
این اقدام در حالی انجام شد که واشینگتن و سئول این کشور را به اعزام نیرو برای حمایت از روسیه در جنگ اوکراین متهم کرده‌اند.
وزارت دفاع کره جنوبی ۱۵ آبان اعلام کرد که بیش از ۱۰ هزار نیروی نظامی کره شمالی در روسیه حضور دارند تا از جنگ مسکو علیه اوکراین حمایت کنند.
حمله با بالن زباله
بالن‌های حامل زباله از کره شمالی برای دومین بار در روز پنج‌شنبه دوم آبان در محوطه کاخ ریاست‌جمهوری کره جنوبی در سئول سقوط کردند. این اقدام نگرانی‌ها درباره آسیب‌پذیری نقاط کلیدی کره جنوبی را افزایش داد.
سرویس امنیتی ریاست‌جمهوری کره جنوبی اعلام کرد که هیچ شیء خطرناکی در میان زباله‌های پراکنده شده از بالن که بر فراز محوطه ریاست‌جمهوری منفجر شد، پیدا نشده است.
این حادثه پس از آن اتفاق افتاد که کره شمالی در روزهای گذشته سئول را به ارسال پهپادهایی برای پخش اعلامیه‌های تبلیغاتی در پایتخت خود متهم کرد.
یول در برابر کره‌شمالی
یول، که رویکرد سختگیرانه‌تری نسبت به پیشینیان خود در برابر کره شمالی دارد، تاکید کرده است که این کشور باید در برابر توسعه تسلیحات هسته‌ای و موشکی کره شمالی مقاومت کند.
او روز پنج‌شنبه، ۲۵ مرداد، در یک سخنرانی به مناسبت «روز آزادی» که در آن پایان اشغال شبه‌جزیره کره از استعمار ژاپن در ۱۵ آگوست ۱۹۴۵ جشن گرفته می‌شود، گفت که اگر پیونگ‌یانگ «گامی به سمت خلع سلاح اتمی بردارد»، آماده است همکاری اقتصادی و سیاسی با کره شمالی را آغاز کند.
این اظهارات در حالی مطرح شده که در ماه‌های اخیر تنش در روابط میان دو کشور بیش از پیش افزایش یافته است.
کره جنوبی به دنبال تقویت روابط خود با ایالات متحده و بهره‌مندی از اتحاد ۷۰ ساله امنیتی با این کشور است؛ اتحادی که با توجه به انتخاب مجدد دونالد ترامپ به‌عنوان رییس‌جمهوری آمریکا، توجه جدیدی را به خود جلب کرده است.
جنگ دو کره در سال ۱۹۵۳ با آتش‌بس خاتمه یافت و معاهده صلحی به امضا نرسید. به‌همین دلیل دو کشور همچنان از لحاظ فنی در جنگ به سر می‌برند.
پیروزی تاریخی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، به احتمال فراوان معادلات سیاسی و اقتصادی جهان را دستخوش تغییرات اساسی خواهد کرد. در این میان، چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان با چشم‌اندازی مبهم و غیرقابل پیش‌بینی روبه‌رو شده است.
بازگشت ترامپ به کاخ سفید می‌تواند هم فرصت‌های بی‌سابقه‌ای برای پکن فراهم کند و هم چالش‌های جدی برای این کشور به همراه داشته باشد.
بر اساس گزارش سی‌ان‌ان، شی جین‌پینگ، رییس‌جمهوری چین، در پیام تبریک خود به ترامپ، بر ضرورت یافتن «راه درست» برای هم‌زیستی در «دوران جدید» تاکید کرده است.
این لحن محتاطانه نشان می‌دهد پکن به خوبی از پیچیدگی‌های پیش روی خود آگاه است.
اگرچه ترامپ در دوره قبلی ریاست جمهوری‌اش بارها از پینگ به عنوان «دوست بسیار خوب» یاد کرده اما سیاست‌های عملی او در قبال چین، روابط دو کشور را به پایین‌ترین سطح در دهه‌های اخیر رسانده است.
بازگشت ترامپ احتمالا با وضع تعرفه‌های سنگین ۶۰ درصدی بر کالاهای چینی همراه خواهد بود که این اقدام می‌تواند به رشد اقتصادی چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان آسیب جدی وارد و تنش‌های موجود میان این دو ابرقدرت را بیش از پیش تشدید کند.
از سوی دیگر، رویکرد معامله‌گرایانه ترامپ در عرصه سیاست خارجی، می‌تواند به تضعیف پیمان‌های آمریکا و جایگاه رهبری این کشور در جهان بینجامد.
این وضعیت می‌تواند فرصتی در اختیار پکن قرار دهد تا خلاء ناشی از عقب‌نشینی آمریکا را پر کرده و نظم جهانی جدیدی را پایه‌گذاری کند.
شن دینگلی، تحلیلگر سیاست خارجی مستقر در شانگهای، در این باره به سی‌ان‌ان می‌گوید: «بازگشت ترامپ به قدرت بی‌تردید هم فرصت‌های بیشتر و هم خطرات بزرگ‌تری را برای چین به همراه خواهد داشت. این که کدام یک از این دو، خطرات یا فرصت‌ها، غالب شود، به چگونگی تعامل دو کشور با یکدیگر بستگی دارد.»
تعرفه‌های سر به فلک کشیده
در دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ، او که وعده «شکوه دوباره آمریکا» را داده بود، جنگ تجاری شدیدی علیه چین به راه انداخت.
ترامپ، هوآوی، غول مخابراتی چینی را به بهانه امنیت ملی تحریم کرد و چین را مسئول همه‌گیری کووید-۱۹ دانست.
در پایان دوره چهار ساله ریاست جمهوری او، روابط دو کشور به پایین‌ترین سطح خود در چند دهه اخیر رسید.
اکنون ترامپ در کارزار انتخاباتی‌اش تهدید کرده تعرفه‌های ۶۰ درصدی بر کالاهای چینی وضع خواهد کرد که این اقدام می‌تواند ضربه سنگینی به اقتصاد چین وارد کند که هم‌اکنون با بحران مسکن، کاهش مصرف، روند نزولی قیمت‌ها و افزایش بدهی‌های دولت‌های محلی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
بانک سرمایه‌گذاری مک‌کواری تخمین می‌زند که تعرفه‌های ۶۰ درصدی، رشد اقتصادی چین را تا دو درصد، چیزی کمتر از نصف نرخ رشد پنج درصدی فعلی این کشور، کاهش خواهد داد.
لری هو، اقتصاددان ارشد چین در مک‌کواری می‌گوید: «جنگ تجاری جدید می‌تواند به الگوی رشد چین که متکی بر صادرات و تولید است، پایان دهد.»
تعرفه‌ها که در واقع نوعی مالیات بر واردات هستند، نه تنها به مصرف‌کنندگان کشور وضع‌کننده آسیب می‌زنند، بلکه به کسب‌وکارهایی که برای تولید محصولات نهایی به مواد اولیه و کالاهای واسطه‌ای وارداتی نیاز دارند نیز ضربه می‌زنند.
تشدید تنش‌های تجاری جهانی فراتر از چین و آمریکا، به همه کشورهای درگیر در زنجیره تامین جهانی، آسیب خواهند رساند.
دانیل راسل، معاون امنیت بین‌الملل و دیپلماسی موسسه سیاست جامعه آسیا می‌گوید: «ترامپ دوره نخست ریاست‌جمهوری خود را با ستایش شی جین پینگ آغاز کرد اما در ادامه به وضع تعرفه‌ها و تحقیر پکن در دوران همه‌گیری پرداخت.»
راسل که پیش‌تر مشاور ارشد باراک اوباما، رییس‌جمهوری اسبق آمریکا در امور آسیا بوده، می‌افزاید: «از این رو، پکن احتمالا با احتیاط به رییس‌جمهوری منتخب [آمریکا] نزدیک خواهد شد تا از خواسته‌های ترامپ و فرصت‌های احتمالی آگاه شود.»
چالش‌ها و فرصت‌ها
با این حال، سیاست خارجی معامله‌محور ترامپ می‌تواند فرصت‌های استراتژیک مهمی را برای پکن فراهم کند.
تانگ ژائو، پژوهشگر ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، معتقد است که اگرچه پکن عمیقا نگران غیرقابل پیش‌بینی بودن سیاست‌های ترامپ است اما این چالش‌ها می‌توانند فرصت‌های جدیدی را نیز به همراه داشته باشند.
به گفته او، با وجود نگرانی از آغاز دوباره جنگ تجاری، پکن بر این باور است که سیاست‌های سخت‌گیرانه تعرفه‌ای ترامپ در اروپا با مخالفت شدید روبه‌رو خواهد شد.
این موقعیتی است برای چین تا روابط اقتصادی خود را با اروپا تقویت کند و با تلاش‌های آمریکا برای محدودسازی فن‌آوری و جداسازی زنجیره تامین بین چین و کشورهای غربی مقابله کند.
موضع منفی ترامپ نسبت به ناتو و نهادهای بین‌المللی نیز می‌تواند به نفع پکن تمام شود.
در شرایطی که جو بایدن، رییس‌جمهوری فعلی، تلاش گسترده‌ای برای تقویت اتحادهای آمریکا در مقابله با چین انجام داده، رویکرد انزواگرایانه ترامپ می‌تواند این دستاوردها را تضعیف کند. این امر برای چین که از استراتژی واشینگتن در ایجاد «ناتوی آسیایی» نگران است، می‌تواند خبر خوشایندی باشد.
مساله تایوان و روابط با روسیه
مساله تایوان نیز یکی از محورهای اصلی روابط چین و آمریکا در دوره جدید خواهد بود. حزب کمونیست چین، با وجود آن که هرگز بر این جزیره حکومت نکرده، آن را بخشی از خاک خود می‌داند.
اظهارات اخیر ترامپ در مورد تایوان، از جمله متهم کردن این جزیره به «دزدیدن» صنعت تراشه از آمریکا و موضع مبهم او در خصوص حمایت نظامی از تایوان، نشان‌دهنده رویکرد معامله‌گرایانه او نسبت به این موضوع است.
ژائو می‌گوید: «با توجه به بی‌میلی نسبی ترامپ به دفاع از تایوان، پکن ممکن است با استفاده از مشوق‌ها و اهرم‌های فشار، به دنبال امتیازگیری از واشینگتن باشد تا حمایت نظامی و سیاسی آمریکا را از تایوان کاهش دهد.»
در عرصه روابط بین‌المللی، بازگشت ترامپ می‌تواند پیچیدگی‌های جدیدی در روابط سه‌جانبه چین، روسیه و آمریکا ایجاد کند.
روابط نزدیک ترامپ با ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه و احتمال پایان جنگ اوکراین می‌تواند معادلات موجود را تغییر دهد.
لیو دونگشو، استادیار امور بین‌الملل در دانشگاه سیتی هنگ‌کنگ، معتقد است که بهبود روابط آمریکا و روسیه می‌تواند به کاهش وابستگی مسکو به پکن و شکاف میان روسیه و چین بینجامد.
از گفته‌های ترامپ پیداست که او چین را دشمن اصلی می‌داند، نه روسیه.
روز پنج‌شنبه ۱۷ آبان، پوتین پیروزی ترامپ را تبریک گفت و برای تعامل با آمریکا، اعلام آمادگی کرد.
او در نشستی سیاسی در سوچی گفت که سخنان ترامپ درباره پایان جنگ اوکراین و بهبود روابط با روسیه «شایان توجه است» و در پاسخ به پرسش مجری درباره تمایل به گفت‌وگو با ترامپ گفت: «بله، این کار را خواهیم کرد. ما آماده‌ایم.»
