دادگاهی در هلند ۵ نفر را در پرونده حمله به هواداران اسرائیلی فوتبال در آمستردام مجرم شناخت



هر روز شمار افرادی که در سراسر جهان دچار گرسنگی میشوند یا در تلاش رفع گرسنگی هستند، در حال افزایش است و همزمان میزان کمکی که ثروتمندترین کشورهای جهان در این زمینه پرداخت میکنند، در حال کاهش است. این شرایط موجب شده بحران گرسنگی در جهان تشدید شود.
به گزارش رویترز، سازمان ملل متحد سهشنبه ۴ دی اعلام کرده که این سازمان در بهترین حالت، میتواند برای کمک به حدود ۶۰ درصد از ۳۰۷ میلیون نفری که در سال آینده به کمکهای بشردوستانه در زمینه گرسنگی نیاز دارند، پول جمعآوری کند.
این بدان معناست که ۴۰ درصد نیازمندان دریافت غذا، که دستکم ۱۱۷ میلیون نفر هستند در سال ۲۰۲۵ غذا یا کمکهای دیگر دریافت نخواهند کرد.
دادههای سازمان ملل نشان میدهند که این سازمان تا پایان سال ۲۰۲۴، فقط ۴۶ درصد از ۴۹.۶ میلیارد دلاری که قرار بود برای کمکهای بشردوستانه در سراسر جهان جمعآوری کند، به دست خواهد آورد. این دومین سال متوالی است که سازمان ملل کمتر از نیمی از آنچه را که در این زمینه به دنبال آن بود، جمعآوری میکند.
این کمبود، آژانسهای بشردوستانه را مجبور کرده تصمیمات دردناکی، مانند کاهش جیره برای گرسنگان و کاهش تعداد افراد واجد شرایط برای کمک، اتخاذ کند.
عواقب چنین سیاستی در مناطقی مانند سوریه بیش از دیگر نقاط جهان احساس میشود، زیرا در این کشور برنامه جهانی غذا، نهاد اصلی سازمان ملل در زمینه توزیع غذا، به شش میلیون نفر غذا میداد.

رانیا داگاش-کامارا، دستیار مدیر اجرایی سازمان برای مشارکت و بسیج منابع، گفت که برنامه جهانی غذا با توجه به پیشبینیهای خود برای جمعآوری کمکهای مالی در اوایل سال جاری، تعداد افراد مورد نظر خود را به حدود یک میلیون نفر کاهش داد.
داگاش-کامارا در ماه مارس از کارکنان برنامه جهانی غذا در سوریه بازدید کرد و در مصاحبهای گفت سیاست آنها این بود که «در این مرحله از گرسنگان غذا میگیریم تا گرسنهها را سیر کنیم».
مقامات سازمان ملل دلایل کمی برای خوشبینی در زمینه کاهش شمار گرسنگان دارند، زیرا در زمان درگیریهای گسترده، ناآرامیهای سیاسی و تغییرات اقلیمی شدید، به قحطی دامن زده میشود.
تام فلچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه و هماهنگکننده امداد اضطراری، به رویترز گفت: «ما مجبور شدهایم پاسخ به درخواست کسانی که نیاز شدید دارند را کاهش دهیم.»
فشارهای مالی و تغییر سیاستهای داخلی، تصمیمات برخی از کشورهای ثروتمند را در مورد اینکه به چه میزان و به چه نهادی کمک کنند، تغییر داده است.
آلمان، یکی از بزرگترین اهداکنندگان کمک به برنامه غذایی سازمان ملل، در چارچوب سیاست کاهش هزینههای عمومی خود، ۵۰۰ میلیون دلار از کمکهای بشردوستانه خود کم کرد.

کابینه این کشور کاهش یک میلیارد دلاری دیگری در کمکهای بشردوستانه را برای سال ۲۰۲۵ توصیه کرده است. پارلمان جدید آلمان پس از انتخابات فدرال در ماه فوریه در مورد برنامه هزینههای سال آینده تصمیمگیری خواهد کرد.
همچنین سازمانهای بشردوستانه منتظرند ببینند دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب ایالات متحده، پس از آغاز دومین دوره ریاستجمهوری خود در ژانویه چه پیشنهادی در این زمینه ارائه میکند.
مشاوران ترامپ نگفتهاند که او چگونه در مورد کمکهای بشردوستانه تصمیمگیری میکند، اما او در اولین دوره ریاستجمهوری خود به دنبال کاهش بودجه ایالات متحده در این زمینه بود.
ناکامی کشورهای بزرگ در کاهش بودجه برای طرحهای جهانی، شکایت دائمی ترامپ بوده و او اکنون مشاورانی را استخدام کرده که میگویند احتمال کاهش کمکهای خارجی وجود دارد.
این در حالی است که ایالات متحده نقش اصلی را در پیشگیری و مبارزه با گرسنگی در سراسر جهان ایفا میکند و این کشور طی پنج سال گذشته ۶۴.۵ میلیارد دلار کمک بشردوستانه ارائه کرده است.
این میزان دستکم ۳۸ درصد از کل چنین کمکهایی است که سازمان ملل ثبت کرده است.

اکثر کمکهای بشردوستانه به سازمان ملل فقط از طریق سه کمککننده ثروتمند اصلی جهان تامین میشود: ایالات متحده، آلمان و کمیسیون اروپا.
این سه منبع، ۵۸ درصد از ۱۷۰ میلیارد دلار کمک ثبت شده سازمان ملل را در پاسخ به بحرانهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ تامین کردند.
بر اساس بررسی رویترز از دادههای کمکهای سازمان ملل، سه قدرت دیگر، چین، روسیه و هند، در مجموع کمتر از یک درصد از کمکهای بشردوستانه سازمان ملل را در همان دوره به خود اختصاص دادند.
ناتوانی در از بین بردن کمبود بودجه یکی از دلایل عمدهای است که سیستم جهانی برای مقابله با گرسنگی و جلوگیری از قحطی تحت فشار شدید قرار گرفته است.
فقدان بودجه کافی، همراه با موانع لجستیکی ارزیابی نیاز و ارائه کمکهای غذایی در مناطق درگیری، که در آنجا بسیاری از بدترین بحرانهای گرسنگی رخ میدهد، تلاشها برای دریافت کمکهای کافی به گرسنگان را کاهش میدهد.
پیشتر بر اساس آمارها اعلام شده بود نزدیک به ۲۸۲ میلیون نفر در ۵۹ کشور و منطقه از جمله سودان، میانمار، افغانستان در سال ۲۰۲۳ با سطوح بالایی از ناامنی غذایی حاد مواجه بودند.

دولت جدید سوریه با انتشار بیانیهای خبر داد احمد الشرع، رهبر تحریر الشام، با دیگر گروههای مسلح مخالف به توافق رسیده تا تمامی این گروهها خلع سلاح و منحل شده و در ساختار وزارت دفاع ادغام شوند.
سهشنبه ۴ دی، خبرگزاری رسمی سوریه (سانا) که اکنون اخبار را به نقل از اتاق عملیات نظامی حاکمان جدید دمشق منتشر میکند، گزارش داد نشست میان سران گروههای نظامی با احمد الشرع، به توافقی منجر شد که بر اساس آن تمامی گروهها تحت چتر وزارت دفاع یکپارچه میشوند.
سالم ترکی العنطری، فرمانده «ارتش آزاد سوریه»، در گفتگویی به شبکه العربیه گفت هیچ مشکلی با دولت جدید این کشور ندارند و مانعی برای ادغام آنان در وزارت دفاع نیز وجود ندارد.
او با اشاره به اینکه در جلسه با احمد الشرع شرکت نداشته، گفت: «دعوتنامهای برای حضور در نشست جناح با احمد الشراع دریافت نکردیم، اما آماده هستیم با هرکسی که بخواهد با ما گفتگو کند، دیدار و تعامل داشته باشیم.»
العنطری، در ادامه با تاکید بر اینکه عملیات علیه قاچاقچیان و توزیعکنندگان مواد مخدر نیز ادامه خواهد یافت، گفت «ماموریت فعلی و اصلی ما مبارزه با داعش و حفظ امنیت غیرنظامیان در منطقه است.»
شنبه یکم دی، الشرع با رهبران گروههای نظامی دیدار و درباره ساختار نهاد نظامی جدید سوریه بحث کرد.
الشرع اشاره کرد که این گروهها در قالب یک نهاد واحد تحت مدیریت وزارت دفاع در ارتش جدید سوریه ادغام خواهند شد.

محمد البشیر، رییس دولت موقت و انتقالی سوریه نیز در روزهای گذشته اعلام کرده بود که وزارت دفاع این کشور با استفاده از گروههای سابق شورشی و افسرانی که از ارتش بشار اسد جدا شدهاند، بازسازی خواهد شد.
حاکمان جدید سوریه همچنین مرحف ابوقصرا، از چهرههای برجسته گروههای مخالفی که دولت بشار اسد را سرنگون کردند، به عنوان وزیر دفاع دولت موقت منصوب کردند.
الشرع پیشتر تاکید کرده بود که در آینده هیچ سلاحی جز در دست دولت نخواهد بود و از این پس، خدمت اجباری در سوریه وجود نخواهد داشت.
روز ۱۸ آذر و ۱۱ روز پس از آغاز حملات گروههای مسلح مخالف، سرانجام دولت اسد سقوط کرد و شورشیان کنترل دمشق را به دست گرفتند.
از آن زمان تاکنون احمد الشرع دیدارهایی با رهبران و مقامات آمریکایی، کشورهای اروپایی، عربی و برخی کشورهای دیگر منطقه داشته است.
تداوم درگیریها در شمال سوریه و انفجار یک خودروی غیرنظامی
بر اساس گزارشها، الشرع به مقامات غربی که به دیدارش آمدهاند، گفته است که گروه اسلامگرای تحریر الشام که او رهبریاش را بر عهده دارد و پیشتر وابسته به القاعده بود، نه به دنبال انتقامگیری از وابستگان حکومت اسد خواهد بود و نه قصد سرکوب هیچیک از اقلیتهای مذهبی این کشور را دارد.
بزرگترین اقلیتهای قومی و مذهبی سوریه شامل کُردهای مسلمان و شیعیان میشوند. آنها در طول جنگ داخلی نگران بودند که هر شکلی از حکومت اسلامگرای سنی در آینده، سبک زندگی آنها را به خطر بیندازد.
بخش دیگری از این اقلیتها شامل مسیحیان ارتدوکس سریانی، یونانی، ارمنی و جامعه دروزی سوریه میشوند.
شدت درگیریها در شمال سوریه میان ترکیه و نیروهای دموکراتیک سوریه (کُردهای مورد حمایت آمریکا) از زمان سرنگونی دولت اسد افزایش یافته است.
با میانجیگری آمریکا، آتشبس موقتی در این منطقه برقرار شد اما پس از مدتی کوتاه درهم شکست و ترکیه حملاتش را به مواضع یپگ در منطقه منبج از سر گرفت.
در ادامه این درگیریها و حملات ترکیه، سهشنبه یک خودروی بمبگذاریشده غیرنظامی در شهر منبج در شرق حلب منفجر شد که در نتیجه آن دستکم دو نفر کشته و چهار نفر دیگر زخمی شدند.
نیروهای دموکراتیک سوریه به رهبری کُردها روز پنجشنبه متعهد شدند که با ترکیه و گروههای تحت حمایت آن در شهر عینالعرب (کوبانی) در شمال سوریه مبارزه کنند.

بلومبرگ در گزارشی نوشت حسین شمخانی، تاجر بزرگ نفت و فرزند علی شمخانی، از بازیگران اصلی در فروش تسلیحات جمهوری اسلامی به روسیه است و شبکه شرکتهای او، نقشی کلیدی در انتقال تسلیحات میان تهران و مسکو و ارسال موشک، قطعات هواپیماهای بدون سرنشین و کالاهای دو منظوره دارد.
بلومبگر حسین شمخانی را یک میلیاردر نفتی توصیف کرده که توانسته بهصورت مخفیانه خود را در قلب سیستم مالی غرب جای دهد.
اظهارات بیش از ۱۲ مقام آمریکایی، بریتانیایی اروپایی و افراد مطلع نشان میدهند او بهعنوان بازرگان، انتقال تسلیحات از طریق دریای خزر به روسیه را مدیریت و به مسکو در جنگ اوکراین کمک میکند.
از شمخانی عمدتا به نام «هکتور» یا «H» یاد میشود.
بلومبرگ در ماههای اخیر گزارشهای متعددی از فعالیت شرکتهای زیرنظر حسین شمخانی در تجارت غیرقانونی نفت ایران و دور زدن تحریمها منتشر کرده است.
منابع بلومبرگ که نامی از آنها برده نشده است، در گزارشی جدید گفتند حسین شمخانی از طریق شبکهای از شرکتهای تحت مدیریتش مانندکریوس (Crios Shipping LLC) مستقر در دبی، سال گذشته میلادی انتقال موشکها، قطعات پهپاد و کالاهای دومنظوره را از طریق دریای خزر با استفاده از دستکم دو کشتی آغاز کرده است.
به گفته این افراد، مسکو هزینه این کالاها را با محمولههای نفتی پرداخت میکند؛ نوعی تجارت پایاپای که به دلیل تحریمهای آمریکا و اروپا علیه روسیه و جمهوری اسلامی به طور فزایندهای رایج شده است.
به گفته افرادی که معاملات را رصد میکنند، شبکه شرکتهای شمخانی بیش از یکچهارم حجم کل تسلیحات ارسالی ایران به روسیه را برای استفاده در جنگ اوکراین، مدیریت میکند.
امپراتوری او همچنین شامل یک صندوق سرمایهگذاری پوششی با دفاتری در لندن، ژنو و سنگاپور و یک شرکت تجارت کالای مستقر در دبی است که با شرکتهای بزرگ نفتی غربی همکاری دارد.
سفر کشتیهای شمخانی در دریای خزر
بلومبرگ بر اساس دادههای ردیابی کشتی نوشت از اواسط سال ۲۰۲۳ میلادی، چندین کشتی متعلق به کریوس که پیشتر در مسیرهای دریای مدیترانه و دریای سیاه فعالیت میکردند، ناگهان به دریای خزر تغییر مسیر دادند و از آن زمان به طور مداوم بین ایران و روسیه تردد کردهاند.
این کشتیها شامل سی کَسِل (Sea Castle) با نام دیگر «توکا» و سی اَنکر (Sea Anchor) با نام دیگر «روجا» هستند.
هر دو کشتی در سال جاری میلادی دستکم پنج سفر از بنادر ایران به آستراخان روسیه داشتهاند.
ظرفیت حمل سی انکر سه هزار و و سی کسل چهار هزار تُن و در واقع یکصدم کشتیهای کانتینری غولپیکری است که کالاها را در اقیانوسهای جهان جابهجا میکنند.
این ظرفیت برای حمل تسلیحات در سفرهای کوتاه بین ایران و روسیه در دریای خزر کافی به نظر میرسد.
سی کسل و سی انکر حدود ۴۰ سال پیش به ترتیب در شوروی سابق و رومانی ساخته شدند.
دادههای شرکت اطلاعات دریایی پُلاستار گلوبال (Pole Star Global) نشان میدهند که هر دو کشتی از پرچمهای پالائو استفاده کردهاند؛ یک جزیره اقیانوسی که در لیست سیاه بینالمللی ثبت کشتیها قرار دارد.
تجارت تسلیحات در ازای نفت
بلومبرگ نهم آذر امسال از تعطیلی دفتر صندوق سرمایهگذاری مرتبط با حسین شمخانی در لندن به نام اوشن لئونید خبر داده بود.
جدیدترین گزارش این رسانه از جزییات مربوط به فعالیتهای حسین شمخانی، تجارت تسلیحات در ازای نفت است.
مقدار دقیق تسلیحات تحویلی از سوی کشتیهای تحت کنترل شبکه شمخانی یا نحوه استقرار دقیق آنها مشخص نیست.
به گفته منابع بلومبرگ، تسلیحات در فهرستهای محمولهها اعلام نشدهاند تا از ردیابی جلوگیری شود.
به گفته افراد مطلع، امپراتوری مالی شمخانی کنترل یک ناوگان شامل دهها کشتی، از جمله تانکرهای نفتی و کشتیهای باربری را بر عهده دارد.
شرکت کریوس که هسته اصلی محمولههای دریای خزر را تشکیل میدهد، در اکتبر ۲۰۲۰ میلادی در دبی تاسیس شد. کریوس خود را یک شرکت مدیریت کشتی بینالمللی معرفی کرده، اما جزییاتی در مورد مالکیت یا رهبری آن نداده است.
این شرکت یکی از مجموعه نهادهای حملونقل تحت نظارت شمخانی مانند اوشنلینک ماریتایم (Oceanlink Maritime DMCC) و کوبان شیپینگ (Koban Shipping LLC) است.
برخی از کارکنان این شرکتها در کنار کارکنان صندوق پوششی و شرکتهای تجارت نفتی شمخانی مشغول به کارند.
دیوید تاننباوم، مقام سابق دفتر کنترل داراییهای خارجی وزارت خزانهداری آمریکا که متخصص ردیابی محمولههای دریای خزر و تحلیل مالکیت کشتیها در ناوگان «تاریک» است، گفت شرکت کریوس «رابطهای تنگاتنگ» با اوشنلینک و کوبان دارد.
به گفته او، اوشنلینک و کوبان به نمایندگی از وزارت دفاع و لجستیک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی فعالیت میکنند.
آمریکا اواسط فروردین امسال بدون آنکه نامی از شمخانی ببرد، شرکت اوشنلینک و ۱۳ کشتی تحت مدیریت آن را تحریم کرد.
بلومبرگ دوم آذر نیز در گزارشی از تحقیقات وزارت خزانهداری آمریکا درباره ارتباط بانک جیپی مورگان چیس با یک صندوق سرمایهگذاری وابسته به شمخانی خبر داده بود.
بیشتر اقدامات اخیر علیه شبکه شمخانی، بر محمولههای نفتی متمرکز بوده است و تلاشها برای محدود کردن معاملات فرامرزی او چالشهای بیشتری دارد.
بهنام بن طالبلو، کارشناس امنیت ایران در بنیاد دفاع از دموکراسیها به بلومبرگ گفت اجرای تحریمها علیه این شبکههای مبادله کالا به ویژه با در نظر گرفتن تسلط تاریخی روسیه در منطقه، بسیار سختتر است.
او افزود: «هدف کوتاهمدت باید این باشد که این شبکهها را برای شناخت افکار عمومی، زیر نور قرار دهیم.»
جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا نیز گفت شبکه شمخانی با قراردادهای ارسال پهپاد به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین مرتبط است.

کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا، روز ۲۴ دسامبر در ساعت ۱۱:۵۳ به وقت گرینویچ، با سرعت ۶۹۰ هزار کیلومتر بر ساعت از فاصله ۶/۲ میلیون کیلومتری از سطح خورشید عبور کرد و رکورد سریعترین ساخته انسان در سفر به نزدیکترین فاصله از خورشید را آن خود کرد.
به گزارش نشریه نیویورکتایمز، پارکر در این ماموریت بیش از هفت برابر نزدیکتر از تمام ماموریتهای قبلی به خورشید نزدیکتر شده است، به عبارتی اگر فاصله میان زمین و خورشید را به طول یک زمین فوتبال آمریکایی تشبیه کنیم، کاوشگر پارکر در این عبور تنها ۳/۶۵ متر با انتهای زمین فاصله خواهد داشت.
این کاوشگر در حالی از نزدیکی تاج خورشیدی (لایه بیرونی جو خورشید) عبور کرد که با سرعت ۶۹۰ هزار کیلومتر بر ساعت، رکورد سریعترین شیء ساخته دست بشر را شکست. با چنین سرعتی میتوان فاصله واشینگتن دیسی در آمریکا تا توکیو در ژاپن را در کمتر از یک دقیقه پیمود.
عبور امروز پارکر، اولین مورد از سه عبور نزدیک و رکوردشکن پارکر است. دو عبور دیگر در ۲۲ مارچ ۲۰۲۵ و ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۵، بار دیگر پارکر را به فاصلهای مشابه از خورشید خواهد رساند.
سفری به قلمرو ناشناخته
نیکی فاکس، معاون مدیر علوم ناسا، در بیانیهای گفت: «این یک سفر اکتشافی است. ما واقعا وارد قلمرو ناشناختهای میشویم. هیچ وسیلهای تاکنون از جو یک ستاره عبور نکرده و تا مدتها نیز این اتفاق تکرار نخواهد شد.»
از زمان پرتاب در سال ۲۰۱۸، کاوشگر پارکر طی ۲۱ عبور از نزدیک خورشید، به تدریج به قلب منظومه شمسی نزدیکتر شده است.
در عبورهای قبلی، این کاوشگر از سطح آلفون، جایی که بادهای خورشیدی (جریان ذرات منتشر شده از خورشید) به فضا میگریزند، عبور کرده است اما در عبور ۲۲ام، پارکر صدها هزار مایل نزدیکتر خواهد رفت و وارد منطقهای خواهد شد که تاکنون کشف نشده است.
آریک پوسنر، دانشمند برنامه کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا، در بیانیهای گفت: «این یکی از نمونه ماموریتهای جسورانه ناسا است که کارهایی را انجام میدهد که هیچکس قبلا انجام نداده تا به پرسشهای طولانیمدت درباره جهان پاسخ دهد. مشتاقانه منتظریم اولین بهروزرسانی وضعیت از کاوشگر را دریافت کنیم و در هفتههای آینده دادههای علمی را بررسی کنیم.»
ماموریت در اوج فعالیت خورشیدی
خورشید در حال حاضر در اوج فعالیت خود قرار دارد، که به آن «حداکثر خورشیدی» میگویند، و احتمال مشاهده رویدادهای خارقالعاده افزایش یافته است.
تیم ماموریت امیدوار است در این سفر طوفانهای خورشیدی شدیدی را مشاهده کند که میتواند رازهایی درباره شتاب باد خورشیدی و گرمایش تاج خورشیدی آشکار کند.
تماس با کاوشگر پارکر تا جمعه، ۲۷ دسامبر امکان پذیر نخواهد بود، اما پس از آن پارکر، آخرین وضعیت خود را مخابره خواهد کرد. این کاوشگر، که برای چند سال دیگر سوخت کافی دارد، دادههای علمی جدیدی را طی ماههای آینده ارسال خواهد کرد.
سپر حرارتی کاوشگر در این عبور، دمایی حدود ۸۷۰ تا ۹۳۰ درجه سانتیگراد را تحمل خواهد کرد، اما ابزارهای داخلی کاوشگر در دمای نزدیک به دمای اتاق (۲۹ درجه سانتیگراد) باقی میمانند. این کاوشگر به بررسی تاج خورشیدی، بیرونیترین لایه خورشید، خواهد پرداخت.
میراث پارکر
پارکر نتیجه رویایی است که به دوران اولیه عصر فضایی بازمیگردد، اما پیشرفت در این مسیر دههها به دلیل پیچیدگی فنی به تعویق افتاده بود. یکی از موانع اصلی، انرژی عظیمی بود که برای ارسال یک کاوشگر به سوی خورشید مورد نیاز است.
یانپینگ گو، مدیر طراحی ماموریت، در سال ۲۰۰۷ راهحلی ارائه داد که شامل هفت کمک گرانشی از سیاره زهره بود. این ماموریت در نهایت به نام یوجین پارکر، فیزیکدان خورشیدی که وجود باد خورشیدی را پیشبینی کرده بود، نامگذاری شد.
پارکر، که اولین شیء ساخته بشر است که اینقدر به خورشید نزدیک شده، اسرار بسیاری را آشکار کرده، از جمله کشف غیرمنتظره «بازگشتهای مغناطیسی» که به شتاب باد خورشیدی کمک میکنند، و مشاهده منطقهای بدون غبار در نزدیکی خورشید.
این ماموریت، که پنجرههایی جدید به سوی درک خورشید گشوده، میتواند به حفاظت از تمدن ما در برابر آبوهوای خطرناک فضایی کمک کند و احتمال وجود حیات در دیگر منظومههای ستارهای را بررسی کند. اما همچنان بهترین دستاوردهای این ماموریت ممکن است در آینده نزدیک رخ دهند.

خبرگزاری رویترز به نقل از یک منبع مطلع گزارش داد اعضای تیم انتقالی ریاستجمهوری دونالد ترامپ در حال آمادهسازی مقدمات خروج آمریکا از سازمان جهانی بهداشت در نخستین روز از دولت او هستند. به گفته کارشناسان، چنین تصمیمی منجر به افزایش نفوذ چین بر حوزه سلامت جهان خواهد شد.
لارنس گوستین، استاد دانشگاه جورجتاون واشینگتن و از مدیران سازمان جهانی بهداشت گفت: «با اطمینان میتوانم بگویم که ترامپ قصد دارد در روز نخست یا در اوایل دوره دولت جدید خود از این سازمان خارج شود.»
او هشدار داد با این تصمیم، آمریک نفوذ و اعتبار خود را در بهداشت جهانی از دست داده و چین، این خلا را پر خواهد کرد: «من نمیتوانم جهانی را بدون یک سازمان جهانی بهداشت قوی تصور کنم، اما خروج آمریکا به شدت این سازمان را تضعیف خواهد کرد.»
طرح دولت منتخب آمریکا برای خروج از سازمان جهانی بهداشت با انتقادهای دیرینه او از این نهاد سازمان ملل متحد همسو است.
بر اساس گزارش رویترز، این تصمیم نشاندهنده تغییری چشمگیر در سیاست بهداشت جهانی آمریکا بوده و واشینگتن را بیش از پیش، از تلاشهای بینالمللی برای مقابله با پاندمیها منزوی میکند.
سخنگوی سازمان جهانی بهداشت از اظهارنظر مستقیم درباره رویکرد دولت جدید ترامپ در این زمینه خودداری کرد اما به اظهارات تدروس آدهانوم، مدیرکل این سازمان، در نشستی خبری به تاریخ ۲۰ آذر ارجاع داد. در آن نشست، از تدروس پرسیده شد آیا نگران خروج دولت ترامپ از سازمان است؟
تدروس در آن زمان گفت که سازمان جهانی بهداشت باید به آمریکا زمان و فضای کافی برای انتقال قدرت بدهد.
او همچنین ابراز اطمینان کرد که کشورها تا اواسط خرداد سال بعد میتوانند به توافقی برای مقابله با پاندمیها دست یابند.
ترامپ چندین نفر از منتقدان سازمان جهانی بهداشت را برای سمتهای کلیدی دولت جدید خود در حوزه سلامت عمومی معرفی کرده است.
انتخاب رابرت اف. کندی جونیور برای تصدی وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا از جمله این نمونهها به شمار میرود زیرا شک و تردیدهای او نسبت به واکسن معروف است.
این وزارتخانه، نظارت بر تمامی نهادهای مهم بهداشتی آمریکا مانند مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) و سازمان غذا و دارو (FDA) را بر عهده دارد.
ترامپ در سال ۲۰۲۰ میلادی و اواخر دولت قبلی خود، فرآیند خروج یکساله آمریکا از سازمان جهانی بهداشت را آغاز کرد، اما شش ماه بعد جو بایدن با رسیدن به مسند ریاستجمهوری، این تصمیم را لغو کرد.
استدلال ترامپ این است که سازمان جهانی بهداشت نتوانسته کشور چین را در مورد مسئولیت شیوع سریع کووید-۱۹ پاسخگو کند.
او بارها سازمان جهانی بهداشت را «عروسک خیمهشببازی پکن» توصیف کرده و وعده داده است که کمکهای مالی آمریکا را به طرحهای بهداشتی داخلی هدایت کند.
منتقدان هشدار میدهند که خروج آمریکا از سازمان جهانی بهداشت میتواند روند نظارت بینالمللی بر بیماریها و سیستمهای واکنش اضطراری را تضعیف کند.