در آستانه مذاکرات میان جمهوری اسلامی و آمریکا، یک دیپلمات در خاورمیانه به خبرگزاری رویترز گفت که تهران احتمال گفت‌وگوهای مستقیم با واشینگتن را رد نکرده، اما آغاز چنین مذاکراتی را منوط به اقداماتی ملموس از سوی آمریکا دانسته است.
بروئر، سه‌شنبه ۱۹ فروردین، در مصاحبه با شبکه خبری دویچهوله گفت: «از نگاه روسیه، جنگ یک روند پیوسته است و به همین دلیل از روشهایی بهره می‌گیرد که هرچند جلوهای شبیه به جنگ دارند، اما احتمالا هنوز جنگ محسوب نمیشوند.»
او افزود: «در نتیجه، وضعیتی به وجود میآید که نه کاملا صلحآمیز است و نه کاملا جنگی. و ما نیز در همین منطقه خاکستری فعالیت میکنیم، بهویژه در قبال روسیه.»
روابط روسیه و اکثر کشورهای عضو ناتو پس از آغاز مناقشه اوکراین به سردی گراییده است. روسیه عملیات نظامی خود را علیه اوکراین اسفندماه ۱۴۰۰ کلید زد و از آن زمان تاکنون، درگیریهای مرگبار میان دو کشور ادامه داشته است.
به دنبال افزایش تنش‌ها میان روسیه و ناتو، ارتش آلمان دیماه ۱۴۰۳ از تشکیل یک لشکر جدید خبر داد که بهطور ویژه مسئول دفاع از تمامیت ارضی این کشور خواهد بود.
بیشتر بخوانید: اتحادیه اروپا: خروج نیروهای روسیه از اوکراین شرط لغو تحریمهاست
بروئر: روسیه ممکن است در سال ۲۰۲۹ به قلمروی ناتو حمله کند
رییس ستاد کل نیروهای مسلح آلمان در ادامه مصاحبه خود، به تلاشهای روسیه برای تقویت نیروها و تجهیزات نظامیاش پرداخت و هشدار داد این کشور ممکن است در سال ۲۰۲۹ به قلمروی ناتو حمله کند.
بروئر گفت تحلیلهای فعلی نشان میدهند روسیه بهطور قابلتوجهی در مسیر تقویت توان نظامی خود گام برمیدارد، از جمله با تعمیر تانکهای قدیمی یا تولید تانکهای جدید با نرخ سالانه هزار و ۵۰۰ دستگاه.
او افزود: «این هزار و ۵۰۰ تانک جنگی، همانند حدود چهار میلیون گلوله توپخانه، مستقیما به جبهه اوکراین فرستاده نمیشوند، بلکه در انبارهایی نگهداری یا [برای آینده] آماده میشوند... در عین حال، میبینیم که روسیه قصد دارد شمار نیروهای مسلح خود را تا سال آینده به حدود ۱.۵ میلیون سرباز افزایش دهد.»
این مقام نظامی ارشد آلمان هشدار داد: «اگر این تحولات را با اهدافی که از سخنرانیها و پیامهای ویدیویی پوتین قابل استنباط است، در کنار هم قرار دهیم، بهروشنی میتوان نتیجه گرفت که سال ۲۰۲۹ زمانی است که تجهیزات و نیروی انسانی [روسیه] به اندازهای رشد کردهاند که حمله به قلمرو ناتو امکانپذیر باشد.»
بیشتر بخوانید: آلمان: تلاشهای ترامپ برای آتشبس در اوکراین به بنبست رسیده است
پیشتر در تیرماه ۱۴۰۳، روزنامه اشپیگل گزارش داد آلمان در حال برنامه‌ریزی و فراهم کردن مقدمات لازم برای استقرار ۸۰۰ هزار نیرو در مناطق شرقی این کشور است تا در صورت وقوع جنگ با روسیه وارد عمل شوند.
اظهارات رییس ستاد کل نیروهای مسلح آلمان در حالی مطرح می‌شود که سیاست خارجی دولت دونالد ترامپ، بهویژه در قبال مناقشه اوکراین، به تردیدها در خصوص چشمانداز همکاریهای امنیتی و نظامی اروپا و آمریکا دامن زده است.
شبکه ان‌بی‌سی نیوز ۱۹ فروردین به نقل از شش مقام اروپایی و آمریکایی گزارش داد مقام‌های ارشد وزارت دفاع ایالات متحده در حال بررسی طرحی برای خارج کردن شماری از سربازان خود از اروپای شرقی هستند.
برای بسیاری از ایرانیان، از جمله خود من، «عزیزم» فراتر از یک ترانه، بلکه تجربه‌ای شخصی و بسیار جالب توجه است.
در اولین شنیدن، واژه «عزیزم» فورا توجه را جلب می‌کند چون واژه‌ای است گرم و آشنا. اما آنچه این آهنگ را از یک حرکت فانتزی به اثری صادقانه ارتقا می‌دهد، شیوه‌ای است که شیرن و تیم خلاقش نه فقط از نظر زبانی، بلکه از نظر صوتی، احساسی و ریتمیک، موسیقی پاپ رقصی ایرانی را به آغوش کشیده‌اند.
ادای احترام به پاپ ایرانی یا چیزی فراتر؟
جرقه این تعامل فرهنگی از سوی ایلیا سلمان‌زاده، پرودیوسر سوئدی-ایرانی که پشت بسیاری از آهنگ‌های جهانی بوده، زده شد.
در یک ویدیوی پشت‌صحنه در یوتیوب که فرآیند ساخت «عزیزم» را نشان می‌دهد، ایلیا پیشنهاد می‌دهد که چند فرهنگ موسیقی بیشتر، از جمله فرهنگ‌های ایرانی و عربی را بررسی کنند.
این لحظه، آغازمسیری است که حس ترانه‌سرایی شیرن را به بافت موسیقی پاپ رقصی ایرانی پیوند می‌زند.
چندین نوازنده ایرانی و هندی به پروژه پیوستند و با سازهای سنتی نظیر دف، سنتور، گاتام، دولسیمر چکشی و دیگر سازها نواختند و نتیجه قطعه‌ای شنیدی، غیر‌منتظره و متفاوت از موسیقی پاپ جریان اصلی غربی شد.
الهام یا کپی؟ منطقه خاکستری در موسیقی جهانی
اما پیچشی جالب در این میان وجود دارد: عده‌ای از ایرانیان در فضای مجازی، از جمله خود من، بلافاصله ملودی ریف اصلی آهنگ یا به عبارتی دیگر، موتیف موسیقایی‌ای را که در طول آهنگ نواخته می‌شود، بسیار آشنا یافتیم.
این ملودی شباهت زیادی دارد به قطعه معروف و خاطره‌انگیز «عسل» از داوود بهبودی، منتشرشده در سال ۱۳۶۵. این موضوع سؤالی جالب و مهم را مطرح می‌کند: آیا این یک ادای احترام آگاهانه است؟ یک برداشت ناخودآگاه؟ یا چیزی دیگر؟
بر اساس ویدیوهای مستند منتشرشده از فرآیند ساخت آهنگ، به نظر نمی‌رسد که این شباهت نتیجه نمونه‌برداری مستقیم یا کپی آشکار باشد. در مراحل ابتدایی ساخت آهنگ، شیرن دیده می‌شود که نسخه‌ای ساده از ملودی را زمزمه می‌کند که بعد ایلیا آن را با استفاده از صداهای سنتی خاورمیانه‌ای بلافاصله اجرا می‌کند.
به نظر می‌رسد که به‌مرور، این ملودی تکامل می‌یابد. دیرتر ملودی‌ای تکامل یافته‌تر، در حالی که بر یک لوپ ریتمی ۶/۸ سوار شده، به شکلی بسیار نزدیک به ملودی «عسل» داوود بهبودی به گوش می‌رسد.
این‌که این شباهت عمدی بوده، تصادفی، یا محصول ناخودآگاه، مشخص نیست اما بدون تردید حاصل یک فرآیند گروهی و تدریجی بوده است.
از منظر قانونی، مسائلی چون نقض کپی‌رایت معمولا به نیت و میزان شباهت بستگی دارند. با توجه به ماهیت تکاملی ساخت آهنگ و اصالت در متن و تنظیم، این اثر به احتمال زیاد در منطقه خاکستری «الهام» قرار می‌گیرد تا «تقلید». با این حال، به دلیل شباهت بسیار زیاد و اهمیت این ریف در حس کلی این آهنگ، شایسته است که تیم تولید «عزیزم» برای احترام و شفافیت، با خانواده داوود بهبودی تماس بگیرند یا به او اشاره‌ای داشته باشند.
صعود جهانی ریتم «شیش و هشت»
فراتر از ملودی‌ها و موتیف‌ها، یکی از جذاب‌ترین عناصر «عزیزم» ریتم آن است. این آهنگ بر مبنای میزان ۶/۸ ساخته شده. ساختاری که مدت‌هاست قلب موسیقی رقص پاپ ایرانی است اما به‌ندرت در موسیقی پاپ غربی شنیده شده است.
همان‌طور که ریتم «تِرِسیو» صحنه پاپ دهه ۲۰۱۰ را در آهنگ‌های متنابهی مانند Shape of You و Sorry درنوردید، حالا معرفی ریتم ۶/۸ در «عزیزم»، شاید آغاز موج جدیدی در موسیقی پاپ غربی باشد.
این ریتم پرانرژی، و در تمپو‌های پایین ترهیپنوتیزم کننده و پر از احساس است.
جالب‌تر این‌که در آهنگ «عزیزم» این ریتم نه به‌عنوان طعمی عجیب-غریب و «اگزاتیک»، بلکه به‌عنوان اساس اصلی آهنگ به‌کار گرفته شده است.
این یک قطعه پاپ غربی با چاشنی ایرانی نیست بلکه فضایی موسیقایی است که هر دو دنیا در آن هم‌زیستی دارند و به‌وسیله یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های پاپ جهان خوانده شده است.
لحظه‌ای برای ساختن پل‌های فرهنگی
واکنش ایرانیان به این آهنگ بسیار مثبت بوده است. فضای مجازی پر است از واکنش‌هایی از شگفتی و لذت تا قدردانی عمیق. برای بسیاری از ایرانیان، «عزیزم» مانند لحظه‌ای از دیده شدن در صحنه جهانی احساس می‌شود. در زمانی که اغلب اخبار با تنش همراه هستند، چنین همدلی موسیقایی‌ای، شگفت‌انگیز و التیام‌بخش است.
شیرن می‌توانست صرفا بر همان سبک آشنای خود تکیه کند و همچنان استادیوم‌ها را پر کند اما او به همکارانش گوش کرد؛ به صداهای تازه، به موسیقی ناشناخته و با این کار، میلیون‌ها شنونده را با قابلیت‌های موسیقی پاپ ایرانی آشنا کرد.
این نوع پذیرا بودن، کنجکاوی و احترام، سزاوار تحسین است.
چه ملودی «عزیزم» بازتابی ناخودآگاه از یک قطعه خاطره‌انگیز باشد، چه ادای احترام آگاهانه، یک چیز مسلم است: این آهنگ اهمیت دارد. درها را باز می‌کند. گفت‌وگو ایجاد می‌کند. فرهنگ‌ها را به هم نزدیک می‌کند و شاید راه را برای جریانی تازه در ساختار ریتمیک موسیقی پاپ غربی هموار کند.
ان‌بی‌سی نیوز سه‌شنبه ۱۹ فروردین خبر داد در چارچوب این طرح پنتاگون، حدود ۱۰ هزار نیروی آمریکایی، اروپای شرقی را ترک خواهند کرد.
این گزارش در شرایطی منتشر می‌شود که اقدامات اخیر دولت دونالد ترامپ در عرصه سیاست خارجی، از جمله مشروط کردن کمکهای نظامی به اوکراین و کاهش فشارها بر روسیه، نگرانی جدی کشورهای اروپایی را در پی داشته و به تردیدها در خصوص چشمانداز همکاریهای امنیتی و نظامی اروپا و آمریکا دامن زده است.
بیشتر بخوانید: فرانسه: موضع ترامپ درباره اوکراین پیامی فاجعهبار به ایران، چین و کره شمالی است
پیشتر و در ۱۸ اسفند ۱۴۰۳، روزنامه سوئدی اکسپرسن به نقل از منابع آگاه گزارش داد آمریکا متحدانش در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را از قصد خود برای پایان دادن به مشارکت در برنامه‌ریزی رزمایشهای آتی در اروپا مطلع کرده است.
اکسپرسن نوشت این تصمیم بر رزمایشهای ناتو که برای سال جاری میلادی برنامه‌ریزی شدهاند تاثیری نخواهد داشت اما رزمایشهایی که قرار است پس از سال ۲۰۲۵ برگزار شوند، تحتالشعاع قرار خواهند گرفت.
مارک روته، دبیرکل ناتو، ششم فروردین با اشاره به برخی گمانهزنیها درباره احتمال تضعیف مشارکت آمریکا یا اروپا در این ائتلاف نظامی هشدار داد که اکنون زمان «تکروی» نیست.
روته گفت: «چالشهای امنیتی جهانی گستردهتر از آن هستند که هیچیک از ما بتوانیم بهتنهایی با آنها مقابله کنیم. وقتی صحبت از حفظ امنیت اروپا و آمریکای شمالی است، هیچ جایگزینی برای ناتو وجود ندارد.»
بیشتر بخوانید: شکاف فزاینده اروپا و آمریکا؛ مکرون سران اروپا را به بحث درباره بازدارندگی هستهای فراخواند
خبرگزاری رویترز ۱۳ فروردین به نقل از پنج منبع آگاه گزارش داد با وجود اختلافاتی در خصوص آینده همکاریهای امنیتی آمریکا و اتحادیه اروپا، واشینگتن همچنان خواهان آن است که کشورهای اروپایی تسلیحات مورد نیاز خود را از ایالات متحده خریداری کنند.
در اواسط ماه مارس، کمیسیون اروپا طرحی را برای افزایش بودجه نظامی و یکپارچهسازی منابع در پروژههای دفاعی مشترک ارائه داد؛ اقدامی که در واکنش به احتمال کاهش حضور نظامی آمریکا در اروپا در دوران ریاستجمهوری ترامپ صورت می‌گیرد.
ناظران معتقدند برخی از این تدابیر پیشنهادی ممکن است به کاهش نقش شرکتهای خارج از اتحادیه اروپا، از جمله شرکتهای مستقر در ایالات متحده و بریتانیا، منجر شود.
مارکو روبیو، وزیر خارجه ایالات متحده، در واکنش به این طرح هشدار داد حذف شرکتهای آمریکایی از مناقصههای تسلیحاتی اروپا از دید واشینگتن اقدامی «منفی» و «نامناسب» قلمداد خواهد شد.
پیش از این و در بهمنماه سال گذشته، شبکه خبری ان‌بی‌سی به نقل از دو مقام آمریکایی گزارش داده بود پنتاگون در حال تدوین طرحی برای خارج کردن تمامی نیروهای این کشور از سوریه است.
دولت ترامپ بارها بر تعهد خود به سیاست «اول آمریکا» تاکید کرده است. «اول آمریکا» شعار و گفتمانی است که ترامپ در دوران پیشین حضور خود در کاخ سفید آن را ترویج داد. اهداف این گفتمان «تمرکز بر مسائل داخلی آمریکا، میهنپرستی و عدم مداخله مستقیم در مناقشههای بینالمللی» عنوان شده است.
این دیپلمات که نامش فاش نشده، به رویترز گفت: «ایرانی‌ها به ما گفته‌اند که مذاکرات مستقیم ممکن است، اما باید نشانه‌ای از حسن نیت وجود داشته باشد؛ مثلا برخی تحریم‌ها برداشته شود یا بخشی از پول‌های بلوکه‌شده ایران آزاد شود.»
به گفته این منبع، آمریکا تمایل دارد موضوعات دیگری را نیز وارد مذاکرات کند؛ از جمله نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی و برنامه موشک‌های بالستیک آن.
مقام‌های جمهوری اسلامی نیز به رویترز گفتند که جمهوری اسلامی با احتیاط، اعتماد اندک و با تردیدهای عمیق نسبت به نیت‌های آمریکا در مذاکرات شرکت خواهد کرد.
ترامپ گفته است که مذاکرات روز شنبه در عمان به‌صورت مستقیم برگزار خواهد شد، اما عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی سه‌شنبه، ۱۹ فروردین بار دیگر بر موضع تهران تاکید کرد و گفت این مذاکرات باید غیرمستقیم باشد.
او با اشاره به «فشارها و تهدیدهای آمریکا» به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، گفت:«مذاکرات غیرمستقیم می‌تواند تضمین‌کننده یک گفت‌وگوی واقعی و مؤثر باشد.»
عراقچی افزود که این مذاکرات با حضور خودش و استیو ویتکاف، نماینده ترامپ در امور خاورمیانه و با میانجی‌گری بدر البوسعیدی، وزیر امور خارجه عمان برگزار خواهد شد.
به گفته منابع ایرانی و منطقه‌ای، تهران پیش از هرگونه مذاکره رو در رو با مقامات آمریکایی، خواهان اقدامات ملموس و اعتمادساز از سوی ایالات متحده است.
یکی از دیپلمات‌های منطقه که نامش اعلام نشد، به رویترز گفت: «ایرانی‌ها به ما گفته‌اند که مذاکرات مستقیم ممکن است، اما باید نشانه‌ای از حسن نیت وجود داشته باشد؛ مثل رفع برخی تحریم‌ها یا آزادسازی بخشی از دارایی‌های بلوکه شده.»
روسیه نیز از هر دو گزینه، چه مذاکرات مستقیم و چه غیرمستقیم میان جمهوری اسلامی و آمریکا، حمایت می‌کند و آن را فرصتی برای کاهش تنش‌ها می‌داند. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، سه‌شنبه گفت: «ما می‌دانیم که برخی تماس‌ها، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، در عمان برنامه‌ریزی شده است.»
در همین حال، مجلس دومای روسیه نیز روز سه‌شنبه توافقنامه مشارکت راهبردی بیست‌ساله با ایران را تصویب کرد؛ اقدامی که نشان‌دهنده تعمیق روابط نظامی میان دو کشور است.
با این همه، آندری رودنکو، معاون وزیر امور خارجه روسیه گفت حمله احتمالی آمریکا به ایران، بدترین عواقب را برای منطقه به همراه خواهد داشت.
او تاکید کرد که در صورت وقوع این حمله، روسیه ملزم به ارائه کمک نظامی به تهران نخواهد بود و نباید این کار را انجام دهد، اما تمام اقدامات را برای حل مناقشه و رفع تنش‌ها انجام خواهد داد.
رودنکو همچنین گفت روسیه، چین و جمهوری اسلامی اکنون در مسکو در حال بررسی سناریوهای بعد از رسیدن به توافق میان تهران و واشینگتن هستند.
تلاشها برای حلوفصل اختلافات بر سر برنامه هستهای ایران — که تهران آن را صرفا برای مصارف غیرنظامی می‌داند اما کشورهای غربی آن را مقدمهای برای ساخت بمب اتمی تلقی می‌کنند — بیش از ۲۰ سال است که ادامه دارد و تاکنون به نتیجه نرسیده است.
ترامپ در دوره نخست ریاست جمهوری خود در سال ۲۰۱۷، توافق هستهای سال ۲۰۱۵ میان ایران و شش قدرت جهانی — آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا و آلمان — را کنار گذاشت و مذاکرات از آن زمان به بعد متوقف شد.
افزایش تنش‌ها
با شعلهور شدن آتش جنگ در خاورمیانه از سال ۲۰۲۳ با جنگها در غزه و لبنان، حملات در یمن، تبادل آتش میان جمهوری اسلامی و اسرائیل و تغییر رژیم در سوریه، هشدارهای ترامپ درباره اقدام نظامی، نگرانیها را در سراسر منطقه صادرکننده نفت برانگیخته است.
در تهران، مقامات جمهوری اسلامی هشدارهای ترامپ را تلاشی برای تحت فشار قرار دادن خود جهت پذیرش امتیازات مورد نظر آمریکا یا روبهرو شدن با حملات هوایی تلقی می‌کنند.
سه مقام جمهوری اسلامی به رویترز گفتند که آمریکا به دنبال گنجاندن موضوعات دیگری همچون نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی و برنامه موشکی این کشور در مذاکرات است؛ موضوعاتی که به گفته آنان کاملا مردود است و تهران درباره آنها مذاکره نخواهد کرد.
بهنوشته پریسا حافظی، خبرنگار رویترز، یک مقام ارشد جمهوری اسلامی گفت: «ترامپ به دنبال توافقی جدید است: پایان دادن به نفوذ منطقه‌ای تهران، برچیدن برنامه هستهای و توقف فعالیتهای موشکی. اینها برای تهران غیرقابل قبول است. برنامه هستهای ما قابل برچیدن نیست.»
مقام دیگری افزود: «دفاع ما قابل مذاکره نیست. چگونه تهران می‌تواند خلع سلاح شود، در حالی که اسرائیل سلاحهای هستهای در اختیار دارد؟ اگر اسرائیل یا دیگران به ما حمله کنند، چه کسی از ما محافظت خواهد کرد؟»
اسرائیل که مدت‌هاست جمهوری اسلامی را بزرگ‌ترین تهدید منطقه‌ای خود می‌داند، سال گذشته متحد لبنانی تهران، حزب‌الله، را شکست داد. نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، دوشنبه زمانی که رییسجمهوری آمریکا از مذاکرات شنبه پرده برداشت، در کنار او بود.
نتانیاهو که بارها دولتهای آمریکا را به اقدام نظامی علیه برنامه هستهای ایران تشویق کرده است، گفت که یک راهحل دیپلماتیک خوب است، به شرطی که «بهطور کامل» اجرا شود و به عنوان نمونه به برچیده شدن کامل برنامه هستهای لیبی اشاره کرد.
جمهوری اسلامی نیز در واکنش به هشدارهای ترامپ درباره اقدام نظامی، اعلام کرده که تحت تاثیر تهدیدها قرار نخواهد گرفت.
جمهوری اسلامی طی دهههای گذشته بارها با تحریمهای شدید مواجه شده و در برابر آنها ایستادگی کرده است. فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی نیز تهدید کردهاند که در صورت افزایش فشارها، مانع صادرات نفت منطقه‌ای، که بخش قابلتوجهی از انرژی جهان را تامین می‌کند، خواهند شد.