شبکه ان‌بی‌سی‌نیوز به نقل از پنج منبع مطلع گزارش داد که دولت ترامپ در حال بررسی طرحی برای انتقال دائمی تا یک میلیون فلسطینی از نوار غزه به لیبی است. این شبکه افزود این طرح در مرحله‌ای جدی قرار دارد و مذاکراتی در این‌باره با رهبری لیبی انجام شده است.
نشریه سای‌پست با استناد به مطالعه‌ای که در مجله «سکس ریسرچ» منتشر شده، گزارش داد زنان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی (ADHD)، به‌ویژه کسانی که نشانه‌های بی‌توجهی در آن‌ها غالب است، احتمالا تجربه ارگاسم کمتری در روابط جنسی با شریک خود دارند.
این یافته‌ها بینش جدیدی درباره چالش‌هایی که زنان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی ممکن است در تجربیات جنسی خود با آن روبه‌رو شوند، ارائه می‌کند.
اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی چیست و چرا در زنان متفاوت است
بیش‌فعالی-کم‌توجهی یک اختلال عصبی-رشدی است که حدود دو تا شش درصد بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال معمولا با الگوهایی از بی‌توجهی، تکانشگری یا بیش‌فعالی شناخته می‌شود.
اگرچه اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی به‌طور سنتی بیشتر در مردان مورد مطالعه قرار گرفته، اما امروزه پژوهش‌گران به این نتیجه رسیده‌اند که زنان اغلب علائم متفاوتی را نسبت به مردان تجربه می‌کنند.
زنان به‌طور معمول بیشتر دچار نشانه‌های بی‌توجهی می‌شوند که حالتی درونی دارد و نسبت به بیش‌فعالی کمتر به چشم می‌آید.
این شیوه متفاوت بروز علائم می‌تواند زندگی آن‌ها را در ابعاد مختلف تحت تاثیر قرار دهد، حتی در حوزه‌هایی که کمتر درباره آن صحبت می‌شود، مانند روابط و عملکرد جنسی.
بیشتر بخوانید: در لحظه ارگاسم چه اتفاقاتی در مغز و بدن رخ می‌دهد؟
یافته‌های اصلی پژوهش
تینا جنسن-فگت، پژوهش‌گر دانشگاه پلی‌تکنیک کوانتلن، در این مطالعه ۸۱۵ زن سیسجندر را که در شش ماه گذشته رابطه جنسی با دست‌کم یک شریک داشتند، مورد مطالعه قرار داد.
سیسجندر به افرادی گفته می‌شود که هویت جنسیتی آن‌ها با جنسیت ثبت‌شده هنگام تولدشان یکسان است.
این زنان در گروه سنی ۱۸ تا ۸۴ سال قرار داشتند و از پیشینه‌های اجتماعی، فرهنگی و تحصیلی متنوعی انتخاب شده بودند.
بر اساس یافته‌های این پژوهش، زنانی که بیشتر دچار نشانه‌های کم‌توجهی هستند، کمتر از گروه کنترل و زنان مبتلا به انواع بیش‌فعالی-تکانشگری یا ترکیبی به ارگاسم پایدار می‌رسند.
نکته جالب توجه پژوهش این بود که زنان با علائم غالب بیش‌فعالی-تکانشگری، ارگاسم پایدارتری نسبت به زنان دارای نشانه‌های بی‌توجهی و حتی زنان بدون اختلال ADHD گزارش کردند.
نقش دارو و گرایش جنسی
پژوهش‌گران در این مطالعه تاثیر داروها بر ثبات ارگاسم را نیز بررسی کردند.
زنانی که در زمان انجام پژوهش علائم قابل‌تشخیصی از اختلال بیش‌فعالی - کم‌توجهی نداشتند اما داروهای مربوط به این اختلال را مصرف می‌کردند، در مقایسه با زنانی که نه علائم این اختلال را داشتند و نه دارو مصرف می‌کردند، به ارگاسم پایدارتری می‌رسیدند.
گرایش جنسی نیز در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. در گروه زنان بدون نشانه‌های اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی، اقلیت‌های جنسی مانند لزبین و دو جنس‌گرا نسبت به زنان دگرجنس‌گرا ارگاسم پایدارتری را تجربه می‌کردند.
با این حال، این تفاوت در میان زنان دارای نشانه‌های اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی مشاهده نشد.
محدودیت‌های پژوهش
جنسن-فگت در گفت‌وگو با سای‌پست تاکید کرد: «یافته‌های ما درباره بهبود عملکرد ارگاسمی زنان مصرف‌کننده داروهای ADHD، باید با احتیاط تفسیر شود».
او افزود: «در این پژوهش نوع داروهای مصرفی ثبت نشده و برای بررسی تاثیر دقیق داروهای خاص بر مشکلات ارگاسمی به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.»
پژوهش‌گران امیدوارند نتایج این تحقیق به برنامه‌های آموزشی برای زنان مبتلا به ADHD و افراد دچار مشکل عدم ارگاسم کمک کند.
هدف اصلی این پژوهش پشتیبانی از زنان مبتلا به این اختلال برای داشتن زندگی جنسی سالم‌تر از طریق شناخت دقیق‌تر مشکلات جنسی آن‌ها است.
مطر مردادماه ۱۴۰۱ با حمله به رشدی در جریان یک مراسم ادبی، او را با چاقو هدف قرار داد. در این حمله، هنری ریس، یکی از برگزارکنندگان این مراسم، نیز زخمی شد.
جیسون اشمیت، دادستان منطقه شاتاکوا در میویل نیویورک جمعه ۲۶ اردیبهشت اعلام کرد مطر به‌دلیل مجروح کردن ریس هم به هفت سال زندان و سه سال نظارت پس از آزادی محکوم شده است.
اشمیت افزود این دو حکم بهصورت همزمان به اجرا درخواهند آمد.
مطر ۲۷ ساله که تابعیت لبنانی-آمریکایی دارد، اسفندماه ۱۴۰۳ از سوی دادگاه در این پرونده مجرم شناخته شده بود.
در جریان حمله مطر، رشدی بارها با چاقو از نواحی سر، گردن، بالاتنه و دست چپ هدف قرار گرفت.
این ضربات به نابینایی چشم راست و آسیب جدی به کبد و رودههای او انجامید و موجب شد تحت عمل جراحی اضطراری قرار گیرد و ماهها دوران درمان و نقاهت را پشت سر بگذارد.
بیشتر بخوانید: سلمان رشدی؛ یک چاقو و یک فتوا
دادستان: سلمان رشدی هر شب کابوس میبیند
دادستان شاتاکوا در ادامه اظهارات خود به فتوای روحالله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی، علیه رشدی اشاره کرد و گفت این نویسنده پس از حمله مطر، شرایط سختی را پشت سر میگذراند.
اشمیت افزود: «او بهشدت آسیب روحی دیده و هر شب درباره آنچه تجربه کرده، کابوس میبیند. بیتردید، این حمله ضربهای سنگین به کسی بود که پس از سالها زندگی در خفا به‌دلیل فتوای صادرشده، در واپسین سالهای عمرش تازه داشت به زندگی اجتماعی بازمیگشت.»
مطر پس از دستگیری گفته بود برای خمینی احترام قائل است. او اما با در نظر گرفتن هشدار وکیل خود نگفت این حمله را تحت تاثیر فتوای رهبر پیشین جمهوری اسلامی انجام داده است یا خیر.
مطر همچنین گزارشها درباره ارتباط او با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را رد کرد.
مطر در جریان محاکمهاش از ادای شهادت در دادگاه خودداری کرد.
بیشتر بخوانید: اولین کتاب داستانی سلمان رشدی پس از سوءقصد
وکیل مطر: تقاضای تجدید نظر داریم
ناتانیل براون، وکیل مطر، ۲۶ اردیبهشت گفت او به حکم صادرشده اعتراض خواهد کرد.
براون افزود: «اطمینان دارم که اگر [مطر] فرصت متفاوتی داشت، امروز در این جایگاه نبود. و اگر امکان بازگشت و تغییر داشت، بیتردید از آن استفاده میکرد.»
مطر همچنین با اتهامات فدرالی مواجه است که از سوی دادستانی منطقه غرب نیویورک علیه او مطرح شدهاند. در این پرونده تلاش او برای قتل رشدی به‌عنوان یک اقدام تروریستی در نظر گرفته شده است.
دادستانها همچنین او را به حمایت مادی از حزب‌الله لبنان متهم کردهاند؛ گروهی مورد حمایت جمهوری اسلامی که آمریکا آن را یک سازمان تروریستی میداند.
قرار است مطر برای رسیدگی به این اتهامات در دادگاهی جداگانه در شهر بوفالو محاکمه شود.
به گزارش شبکه ان‌بی‌سی نیوز، در ازای پذیرش اسکان فلسطینیان، آمریکا احتمالا میلیاردها دلار از دارایی‌های بلوکه‌شده لیبی را آزاد خواهد کرد.
این شبکه تاکید کرده است که هرچند هنوز توافق نهایی در این زمینه حاصل نشده، اما این طرح به اندازه‌ای جدی بوده که کاخ سفید آن را با مقامات لیبی در میان گذاشته است.
به گفته دو منبع آگاه و یک مقام پیشین آمریکایی، اسرائیل نیز در جریان این گفت‌وگوها قرار دارد.
با این حال، وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا به پرسش‌های شبکه ان‌بی‌سی نیوز پاسخ ندادند. مقامات دولت اسرائیل نیز از اظهار نظر در این‌باره خودداری کردند.
باسم نعیم، از مقامات ارشد حماس، گروهی که از سوی آمریکا به‌عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود، در واکنش به این گزارش اعلام کرد: «حماس از هیچ‌گونه گفت‌وگویی درباره انتقال فلسطینی‌ها به لیبی اطلاع ندارد.»
او افزود: «فلسطینی‌ها عمیقا به سرزمین خود دلبسته‌اند، آماده‌اند تا آخرین نفس برای دفاع از خاک، خانواده و آینده فرزندان‌شان بجنگند و تنها خودشان حق دارند درباره سرنوشت‌شان تصمیم بگیرند.»
ابهام در جزئیات و چالش‌های اجرایی
در حالی که هنوز مشخص نیست چه تعداد از فلسطینی‌های غزه داوطلبانه حاضر به مهاجرت به لیبی خواهند شد، یکی از گزینه‌های مورد بحث در کاخ سفید ارائه مشوق‌های مالی از جمله مسکن رایگان و کمک‌هزینه زندگی به آوارگان فلسطینی است.
با این حال، جزییات اجرای طرح مبهم است و اسکان دائمی یک میلیون نفر در لیبی با موانع بزرگ اقتصادی، لجستیکی و سیاسی مواجه خواهد شد.
طبق آخرین آمار رسمی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا CIA، جمعیت فعلی لیبی حدود ۷.۳۶ میلیون نفر است و اضافه شدن یک میلیون نفر به این جمعیت مانند آن خواهد بود که ایالات متحده ۴۶ میلیون نفر را در خاک خود بپذیرد.
در حال حاضر لیبی با بی‌ثباتی عمیق سیاسی، درگیری‌های داخلی و حضور دو دولت رقیب، در غرب به رهبری عبدالحمید دُبیبه و در شرق تحت کنترل خلیفه حفتر، دست‌وپنجه نرم می‌کند.
دولت آمریکا نیز شهروندانش را از سفر به لیبی به‌دلیل خطرات امنیتی از جمله تروریسم، مین‌های عمل‌نکرده، ربایش و درگیری‌های مسلحانه منع کرده است.
دولت دُبیبه پاسخی به درخواست اظهار نظر نداده و ارتش ملی لیبی به رهبری حفتر نیز واکنشی به این خبر نشان نداده است.
گزینه‌های حملونقل: هوا، زمین یا دریا؟
منابع مطلع میگویند که مقامات آمریکایی تمامی گزینه‌های ممکن برای انتقال فلسطینی‌ها از غزه به لیبی، شامل راههای هوایی، زمینی و دریایی را در دست بررسی دارند. اما نبود فرودگاه در غزه بدان معناست که ابتدا باید فلسطینی‌ها به نزدیکترین فرودگاه منطقه، یعنی قاهره، منتقل شوند که حدود ۳۲۰ کیلومتر با غزه فاصله دارد.
فاصله غزه تا بنغازی، دومین شهر بزرگ لیبی، حدود ۲۱۰۰ کیلومتر است. در صورت استفاده از اتوبوسهای مسافربری شهری، که معمولا ۵۵ نفر ظرفیت دارند، جابه‌جایی یک میلیون نفر نیازمند هزاران اتوبوس و سفر خواهد بود.
در صورت بهرهگیری از کشتیهای مسافربری که پیشتر در جریان جنگ داخلی لیبی در ۲۰۱۱ برای تخلیه شهروندان بهکار رفته بودند، هر کشتی در حالت ایدهآل می‌تواند تا دو هزار نفر را جابهجا کند. اما انجام چنین ماموریتی مستلزم صدها سفر چندروزه است که با هزینه، تاخیر و پیچیدگیهای بسیاری همراه خواهد بود.
چشمانداز ترامپ برای غزه پس از جنگ
طرح اسکان فلسطینی‌ها در لیبی بخشی از چشمانداز دونالد ترامپ برای دوران پس از جنگ در غزه است. او در ماه فوریه اعلام کرده بود که آمریکا قصد دارد کنترل نوار غزه را بهدست بگیرد و آن را به «ریویرا خاورمیانه» تبدیل کند.
به گفته دو مقام فعلی دولت، یک مقام پیشین آمریکایی و دو منبع مطلع، ترامپ گفته بود: «ما این منطقه را توسعه میدهیم، هزاران شغل ایجاد میکنیم، و آن را به افتخار خاورمیانه تبدیل خواهیم کرد.»
با این حال، ترامپ تاکید کرده که برای اجرای این طرح، فلسطینی‌ها باید به‌طور دائمی به جایی دیگر منتقل شوند: «در حال حاضر نمیتوان در غزه زندگی کرد. باید یک مکان دیگر پیدا کنیم که باعث خوشحالی مردم شود... جایی که در آن کشته نشوند یا مورد اصابت چاقو و گلوله قرار نگیرند.»
او گفته بود: «مردم نباید به غزه بازگردند.»
این اظهارات، حتی برخی از نزدیکترین دستیاران ترامپ مانند مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، را غافلگیر کرد و واکنشهایی منفی از سوی متحدان عرب آمریکا و قانونگذاران هر دو حزب در کنگره بهدنبال داشت.
لیندزی گراهام، سناتور جمهوریخواه و متحد ترامپ، در آن زمان گفت: «باید ببینیم جهان عرب چه میگوید، اما این طرح در سطوح زیادی مسئلهساز خواهد بود.»
در ماه مارس، آمریکا و اسرائیل همچنین پیشنهاد مصر برای بازسازی غزه بدون جابه‌جایی جمعی فلسطینی‌ها را رد کردند.
گزینه‌های جایگزین: سوریه پس از اسد؟
به گفته یک مقام ارشد دولت آمریکا، یک مقام پیشین و یک منبع مطلع، دولت ترامپ کشورهای دیگری از جمله سوریه را نیز به‌عنوان محل احتمالی برای اسکان فلسطینی‌ها بررسی کرده است. یکی از گزینهها انتقال فلسطینی‌ها به سوریهای است که پس از برکناری بشار اسد در دسامبر، اکنون دارای رهبری جدید است.
ترامپ سهشنبه در عربستان سعودی اعلام کرد که تحریمهای آمریکا علیه سوریه لغو خواهد شد. او همچنین چهارشنبه نیز دیداری کوتاه با احمد الشرع، رهبر جدید این کشور داشت، اقدامی که می‌تواند نخستین گام در جهت عادی‌سازی روابط میان دو کشور تلقی شود.
پس از آن وزیران امور خارجه آمریکا و سوریه در ترکیه با یکدیگر دیدار کردند.