علی‌حسین قاضی‌زاده، عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال، گفت: «تهدیدهایی که دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی مطرح کرده، اساس خوش‌بینی او درباره مذاکرات با تهران است. او آن‌قدر به کارآیی این تهدیدها باور دارد که مطمئن است جمهوری اسلامی در نهایت به توافق با آمریکا تن خواهد داد.»
اعتصاب سراسری کامیون‌داران و رانندگان خودروهای سنگین، شنبه ۱۰ خرداد، برای دهمین روز متوالی در بیش از ۱۵۲ شهر کشور ادامه دارد.
میلاد رسایی‌منش، فعال سیاسی در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال گفت: «ما با حکومتی طرف هستیم که بحران‌زاست و توانایی مدیریت بحران‌ها در ایران را ندارد. مقام‌های جمهوری اسلامی بارها نشان دادند با حرف‌هایی که می‌زنند و مواضعی که می‌گیرند نه‌تنها آتش خشم مردم را کم نمی‌کنند، بلکه با عملکردشان باعث می‌شوند مردم بیشتر برای اعتراضات و مبارزه انگیزه بگیرند.»
او در ادامه گفت: «جمهوری اسلامی ید طولایی در به‌وجود آوردن بحران‌ها دارد و با عملکرد و عدم مدیریت خود خود کاری می‌کند که اعتصاب‌ها ادامه پیدا کند و گسترده‌تر شود. دلایلی که منجر به بروز این اعتصاب‌ها شد، همچنان پابرجاست. وقتی جمهوری اسلامی در کلام، ظاهر و عمل، توانایی پاسخ‌گویی به مطالبات مردم را ندارد، اعتصاب‌ها گسترده‌تر می‌شود و گروه‌های مختلف به اعتصاب می‌پیونند.»
رسایی‌منش اضافه کرد: «جمهوری اسلامی تنها راه چاره را در سرکوب می‌بینید. اگر کامیون‌داران بتوانند به اعتصاب خود ادامه دهند و در کنار آن اقشار مختلف مردم و جوامع بین‌المللی از آن حمایت کنند، حکومت شکننده‌تر از هر زمانی است که بتواند به اعتصاب و مطالبات آن‌ها پاسخ بدهد. در صورتی کامیون‌داران با قدرت به اعتصاب‌شان ادامه دهند، می‌توانند به خواسته‌های خود برسند.»
امید معماریان، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، احتمال دستیابی به توافق میان جمهوری اسلامی و آمریکا را ممکن دانست و گفت: «هر دو طرف به دلایل مختلف به رسیدن به چنین توافقی نیاز دارند.»
اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان با اشاره به گسترش اعتصابات سراسری در ۱۵۲ شهر، نسبت به برخورد امنیتی حکومت با رانندگان هشدار داد.
رضا غیبی، عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال در خصوص گسترش اعتصاب کامیون‌داران به ۱۵۲ شهر کشور گفت: «وقتی این اعتصاب‌ها از چند شروع شد و هزاران راننده و کامیون‌دار به آن پیوستند، خود حاکمیت و رسانه‌هایی که در ذیل حاکمیت فعالیت می‌کنند، به عمق این اعتصاب‌ها و خطرات آن پی بردند و سعی دارند فضا را تلطیف کنند.»
او اضافه کرد: «رسانه‌های حکومتی می‌خواهند بر این اعتصابات سرپوش بگذارند و برخی نیز هشدارهایی می‌دهند. مقام‌های دولتی نیز وعده و وعید می‌دهند.»
هوشنگ حسن‌یاری، تحلیلگر مسائل نظامی، در گفت‌وگو با ایران اینترنشنال، با اشاره به تحولات اخیر در مذاکرات میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده گفت: «جمهوری اسلامی بارها در گذشته نشان داده که هر زمان طرف مقابل را جدی دیده، ناچار به عقب‌نشینی شده.»
او افزود: «دو نمونه مشخص این روند را به‌خوبی نشان می‌دهد: اول، زمانی که جمهوری اسلامی قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل را در پایان جنگ با عراق پذیرفت. به‌رغم سال‌ها شعار جنگ جنگ تا پیروزی و آزادی قدس، خمینی دریافت که ادامه جنگ مساوی با پایان جمهوری اسلامی است. نمونه دوم هم امضای برجام در سال ۲۰۱۵ بود. آن زمان، خامنه‌ای به این جمع‌بندی رسید که اگر مقابل فشارهای بین‌المللی کوتاه نیاید، موجودیت نظام به خطر خواهد افتاد.»
حسن‌یاری گفت: «امروز اما شرایط از گذشته هم بحرانی‌تر است. جمهوری اسلامی اکنون در تنگنایی جدی قرار گرفته است. بحرانی که به ماهیت ایدئولوژیک این رژیم بازمی‌گردد. رژیمی که نه بر اساس منافع و منطق جامعه ایران، بلکه با ایدئولوژی‌ای اداره می‌شود که سال‌هاست در تضاد آشکار با ارزش‌های ملی ایرانیان قرار دارد. ایدئولوژی امت در برابر ملت همچنان حاکم است، و نتایج این تضاد را امروز بیش از هر زمان دیگری می‌بینیم.»
این تحلیلگر افزود: «به نظر من، جمهوری اسلامی چاره‌ای ندارد جز عقب‌نشینی از تمام ادعاها و شعارهایش. اما این عقب‌نشینی نه از موضع قدرت، بلکه ناشی از ضعف کامل است. توافق احتمالی، در واقع امضای یک تسلیم‌نامه است و ریزش‌های شدیدی را در درون حاکمیت به دنبال خواهد داشت. این تسلیم، می‌تواند نقطه‌ی آغاز پایان جمهوری اسلامی باشد.»
حسن‌یاری درباره نقش اسرائیل در این معادله نیز گفت: «از نگاه نتانیاهو، مسئله جمهوری اسلامی، مسئله موجودیت اسرائیل است. اگر اسرائیل احساس کند که ضرورت اقدام نظامی وجود دارد، بدون همراهی آمریکا هم دست به حمله خواهد زد. برای اسرائیل، جنگ یک انتخاب نیست، بلکه یک اجبار است؛ چون مسئله بقا در میان است.»
او گفت: «البته در شرایط فعلی، به نظر می‌رسد اسرائیل به توصیه‌های دولت ترامپ پایبند بماند و تا زمانی که امکان موفقیت بدون جنگ وجود داشته باشد، عملیات نظامی را به تعویق بیندازد. اما اگر شرایط تغییر کند و احساس شود که تنها راه حفظ امنیت، اقدام نظامی است، اسرائیل بدون تردید وارد عمل خواهد شد.»
این تحلیلگر ادامه داد: «تجربه روابط راهبردی میان آمریکا و اسرائیل هم به ما می‌گوید که این دو کشور در تصمیمات حساس، هماهنگی نزدیک و تنگاتنگی دارند. بنابراین، حتی اگر اقدام نظامی رخ دهد، نقش و حضور آمریکا در این صحنه قطعی خواهد بود.»
هوشنگ حسن‌یاری در پایان تأکید کرد: «اگر اسرائیل احساس کند که چاره‌ای جز اقدام نظامی ندارد، بدون تردید و بدون نیاز به مجوز آمریکا وارد جنگ خواهد شد. برای اسرائیل، جنگ یک انتخاب نیست—مسئله، موجودیت و بقاست.»
آرام حسامی، استاد علوم سیاسی می‌گوید جمهوری اسلامی از سال ۲۰۰۵ تاکنون می‌داند که در صورت خروج یا فسخ توافق، ناگزیر به مواجهه با تحریم‌های بین‌المللی است.
او همچنین تأکید می‌کند که اگرچه غنی‌سازی اورانیوم می‌تواند به‌عنوان «حق مسلم» ایران مطرح شود، اما پرسش کلیدی اینجاست که این حق تا چه سطحی و تحت چه مکانیزمی قابل اعمال است و چگونه می‌توان سطح غنی‌سازی را در چارچوب قابل قبول بین‌المللی حفظ کرد.