رییس مجلس نمایندگان آمریکا همزمان با تشدید تهدید اتمی ایران به اسرائیل میرود
روزنامه «آلاسرائیلنیوز» با اشاره به تشدید تهدید هستهای جمهوری اسلامی نوشت مایک جانسون، رییس مجلس نمایندگان آمریکا، اواخر ماه جاری به اسرائیل سفر میکند.
رویترز با گزارش این سفر به نقل از جانسون نوشت: «روابط ما فراتر از مشارکتهای نظامی و توافقات تجاری است.»
بر اساس این گزارش، جانسون قرار است روز اول تیرماه سخنرانی مهمی در کنست (پارلمان اسرائیل) انجام دهد و همچنین با بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، دیدار خواهد داشت.
این روزنامه نوشت هنوز مشخص نیست که مایک جانسون در سخنرانیاش در کنست درباره تهدید هستهای ایران، احتمال جنگ، سرنوشت گروگانها یا آینده غزه چه خواهد گفت.
اعدام مجاهد (عباس) کورکور، معترض بازداشتی در جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ در ایذه، با واکنشهای منفی و محکومیت گسترده در رسانههای اجتماعی روبهرو شد. جمهوری اسلامی او را به دست داشتن در قتل کیان پیرفلک متهم کرده بود؛ اتهامی که خانواده پیرفلک رد کردند.
شاهزاده رضا پهلوی در پستی در شبکه ایکس در واکنش به اعدام کورکور نوشت قاتل کیان پیرفلک، مجاهد کورکور و دیگر افراد بیگناه در ایران کسی نیست جز علی خامنهای.
او تاکید کرد: «تا زمانی که پیروز نشویم، او و رژیم ضحاکیاش به این کشتار روزانه ادامه خواهند داد. یکی شویم، پیروز میشویم.»
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح، در واکنش به اعدام کورکور در شبکه ایکس نوشت: «در سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد کورکور به دار آویخته شد. کیان پیرفلک با تیراندازی مستقیم عوامل سرکوبگر جمهوری اسلامی در روزهای جنبش زن، زندگی، آزادی کشته شد.»
او افزود: «علیه سیاست وحشتآفرین اعدامها که توسط حکومت استبدادی و برای ناامید کردن مردم شدت یافته است، راهی جز اتحاد، همبستگی، به پا خواستن و مقاومت وجود ندارد.»
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلامپژوه، با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، اعدام کورکور را «جنایت» خواند و نوشت: «هنگامی که شاکی و قاضی همدست باشند و محاکمه پشت درهای بسته صورت گیرد در حالی که صدای متهم به جایی نمیرسد و دهها شبهه و اشکال بر پرونده وارد باشد، حکم صادره در چنین شرایطی باطل و نامشروع است.»
او اضافه کرد: «اگر حکم صادره اعدام باشد، اجرای آن در چنین شرایطی بر اساس شریعت اسلامی قتل عمد و جنایت محسوب میشود و قاضی و رییس دستگاه قضایی و دیگر عوامل آگاه دستاندرکار، مسئول این جنایتاند. اعدام مجاهد کورکور از این موارد است. جمهوری اسلامی متهم به قتل معترضان و مخالفان سیاسی است.»
نازنین بنیادی، بازیگر و فعال حقوق بشر ایرانی-بریتانیایی، در پیامی در شبکه ایکس، نوشت کورکور بهناحق مقصر شناخته شد، شکنجه شد و ساکت شد. بنیادی افزود: «کشتار بیگناهان ادامه خواهد داشت، تا زمانی که جمهوری اسلامی پابرجاست.»
حسین رونقی، زندانی سیاسی سابق، اعدام کورکور در روز تولد کیان پیرفلک را اقدامی عامدانه توصیف کرد که هدف از آن تلاش برای ایجاد تفرقه میان خانوادهها و طوایف ایذه و جلوگیری از هرگونه گردهمایی یا مراسم یادبود، چه برای تولد کیان، و چه برای سالگرد جانباختن پویا مولاییراد است.
رونقی تاکید کرد: «این حکومت حتی از خاطرهی کشتهشدگان نیز میترسد و با قتل پاسخ میدهد. اما یاد و خشم مردم را نمیتوان اعدام کرد.»
رسانههای حکومتی در ایران بامداد چهارشنبه اعلام کردند که حکم اعدام کورکور در زندان به اجرا درآمده است.
ساعاتی پیش از اعلام این خبر، گزارشهایی در شبکههای اجتماعی درباره فراخوانده شدن خانواده او برای آخرین ملاقات منتشر شده بود.
کورکور ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد. شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دیماه همان سال، از سوی شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
اعدام مجاهد کورکور در روز تولد کیان پیرفلک
تولد کیان پیرفلک ۲۱ خرداد است. مجاهد کورکور ابتدا به قتل او متهم شد و پس از آن که معلوم شد ضارب کیان نبوده، به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» محکوم شد.
کیان پیرفلک که ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ به دنیا آمده بود، امروز میتوانست تولد ۱۲سالگیاش را جشن بگیرد.
ماهمنیر مولاییراد، مادر کیان، با انتشار عکسی که او را در حال دستدادن با مادر مجاهد کورکور نشان میداد، بارها تاکید کرد که حکومت در پی پنهانکردن نقش نیروهایش در مرگ کیان است.
همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی مجروح شد، با انتشار ویدئویی، اتهامات وارده به کورکور را بیاساس خوانده بود.
او در این ویدیو گفت: «دادخواه خون پسرم هستم. من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچههای ایذه نکرده و نخواهم کرد چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
در این سالها فشار حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ادامه یافته است.
پویا مولاییراد، پسرعموی ماهمنیر مولاییراد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نمانده است. نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا پیش از مرگش بهدلیل سرطان برای دادخواهی و اثبات بیگناهی برادرش تلاش کرد.
اعلام خبر اعدام مجاهد کورکور بلافاصله موجی از خشم و ناراحتی را در میان کاربران شبکههای اجتماعی به راه انداخت.
با اعدام مجاهد کورکور، شمار معترضانی که در پی خیزش سراسری ۱۴۰۱ تاکنون به دار آویخته شدهاند، دستکم به ۱۱ تن رسید.
پیش از این نیز، محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهرهوند، محمد قبادلو و رضا رسایی با اتهامات مشابه و در روندهایی که نهادهای حقوق بشری آنها را «ناعادلانه» خواندهاند، اعدام شدند.
در حالی که اعدامها ادامه دارد، دهها زندانی دیگر نیز همچنان در انتظار حکم نهایی هستند؛ احکامی که با توجه به اتهامات سنگین وارد شده، میتواند برای آنها نیز به اعدام منجر شود. نهادهای حقوق بشری بینالمللی بارها نسبت به افزایش سرکوب و استفاده حکومت ایران از مجازات اعدام بهعنوان ابزار انتقام سیاسی هشدار دادهاند.
نماینده آمریکا در حکام آژانس درباره برنامه اتمی تهران اعلام کرد ایران تنها کشور فاقد سلاح هستهای است که اورانیوم با غنای ۶۰ درصد تولید میکند؛ اقدامی که هیچ کاربرد غیرنظامی معتبری ندارد و پیامدهای اشاعهگری جدی دارد و این پیشروی نگرانی درباره نیات واقعی ایران را بیشتر میکند.
در بیانیه نماینده آمریکا اشاره شده که «گزارش مدیرکل بهوضوح نشان میدهد که ایران همچنان با سرعت، فعالیتهای هستهای خود را بدون هیچ توجیه غیرنظامی معتبر افزایش میدهد و اقداماتی انجام میدهد که نگرانیها درباره نیات واقعی این کشور را عمیقتر میکند.»
نماینده آمریکا افزود: «ایران اکنون فرصت روشنی برای اعتمادسازی در اختیار دارد: با فراهم کردن شفافیت بیشتر برای آژانس، نه کاهش آن؛ با اجرای پروتکل الحاقی، نه محدود کردن بازرسیها؛ با توقف تولید اورانیوم با غنای بالا، نه شتاب در تولید آن؛ با پذیرش بازرسان تعیینشده آژانس، نه تضعیف نظام راستیآزمایی آژانس.»
این بیانیه تاکید کرد ادامه مسیر فعلی، ایران را تنها بیشتر از اهداف خود دور خواهد کرد.
شاهزاده رضا پهلوی در واکنش به اعدام مجاهد کورکور، در شبکه ایکس نوشت: «قاتل کیان پیرفلک، مجاهد کورکور و دیگر فرزندان بیگناه ایران یک نفر است: علی خامنهای.»
او افزود: «تا زمانی که پیروز نشویم، او و رژیم ضحاکیش به این کشتار روزانه ادامه خواهند داد. یکی شویم، پیروز میشویم.»
مجاهد کورکور روز ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد. شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دیماه همان سال، توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
مقامهای بوشهر اعلام کردند که آتشسوزی یک کشتی حامل متانول در بندر دیر، سه کشته و ۱۰ مصدوم به جا گذاشت. به گفته کوروش دهقان، مدیرکل دفتر مدیرت بحران استانداری بوشهر، این آتشسوزی مهار شده و نیروهای آتشنشانی عملیات خنکسازی مخزن را انجام دادند.
حسن موسوی، رییس اورژانس پیشبیمارستانی و فوریتهای پزشکی استان بوشهر چهارشنبه ۲۱ خرداد با اشاره به این که آتشسوزی در مخزن متانول شرکت پتروشیمی کاوه رخ داد، گفت: «باتوجه به گسترده بودن حادثه امکان افزایش شمار مصدومان و فوتیها وجود دارد.»
به گفته علیرضا سجادی، فرماندار شهرستان دیر، صبح چهارشنبه هنگام انجام عملیات جوشکاری روی بارج (نوعی شناور)، انفجاری رخ داد که منجر به وقوع آتشسوزی شد.
مقامهای محلی از اعزام مصدومان به بیمارستانهای استان خبر دادند.
افزایش حوادث در مراکز صنعتی ایران
در ماههای اخیر چندین حادثه انفجار و آتشسوزی در تعدادی از شهرکهای صنعتی و پالایشگاه در شهرهای مختلف ایران رخ داده است. جمهوری اسلامی علت بیشتر این حوادث را مواردی چون سهلانگاری و خطای انسانی توصیف کرده است.
حجت رضایی، معاون سیاسی و امنیتی استانداری فارس ۱۰ خرداد اعلام کرد در پی نشتی گاز در یکی از واحدهای پالایشگاه شیراز، سه نفر کشته و ۱۲ نفر مسموم شدند. او «سهلانگاری و قصور در رعایت مسائل فنی» را دلیل نشت گاز سمی عنوان کرد.
جمعه ۱۴ اردیبهشت بر اثر وقوع آتشسوزی در یکی از واحدهای تولید مواد اولیه پتروشیمی در شهرک صنعتی محمودآباد قم، شش کارگر دچار سوختگی شدند.
امیر خلج، بازرس کار اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی قم، با رد برخی شایعات درباره انفجار مخازن یا راکتور گفت: «در این واحد صنعتی که به مدت یک هفته در حالت اُورهال (بازیابی شرایط تولید) قرار داشت، حین عملیات جوشکاری برای تعویض یک لوله بین مخزن و راکتور، آتشسوزی محدودی رخ داد که در کمتر از یک دقیقه مهار شد.»
کارخانه تولید رنگ «تماشا» واقع در شهرک صنعتی شریفآباد پاکدشت ۱۳ اردیبهشت دچار آتشسوزی گسترده شد.
مهار کامل این آتشسوزی ۲۴ ساعت زمان برد و بر اثر آن، کارخانه بهطور کامل تخریب شد، اما این حادثه تلفات جانی نداشت. میزان خسارت مالی اولیه بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان برآورد شد و چهار سوله تولید مواد شیمیایی و رنگ به طور کامل ویران شدهاند.
همزمان با دور سوم مذاکرات تهران و واشینگتن در مسقط، حدود ساعت ۱۲ ظهر شنبه شش اردیبهشت، انفجار شدیدی در بندر رجایی بندرعباس رخ داد که تا شعاع دستکم ۵۰ کیلومتری، زمین را لرزاند و شیشههای ساختمانها را شکست.
این انفجار بر اساس آمار رسمی، دستکم ۵۸ کشته بر جا گذاشت. حکومت ایران هنوز دلیل اصلی این انفجار مرگبار را اعلام نکرده است.
این حادثه نه تنها یک فاجعه انسانی بود، بلکه نمادی از نوعی مدیریت بحرانی بود که به جای شفافیت و پاسخگویی، بر پایه سانسور، تناقضگویی و سرکوب حقیقت بنا شد.
نهم اردیبهشت مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان اعلام کرد که انفجار در سوله شرکتی به نام «آوا نار پارسیان» در بخش میمه اصفهان منجر به کشته شدن دو نفر و سوختگی عدهای دیگر شده است.
آتشسوزی گستردهای در پالایشگاه آبادان در ۳۰ اسفندماه سال ۱۴۰۳ رخ داد. روابط عمومی پالایشگاه آبادان اعلام کرد که آتشسوزی در یکی از مخازن نفت سنگین و به علت برخود صاعقه صورت گرفته و مهار شده است.
پیش از آن در هفتم اسفند آتشسوزی در پالایشگاه شازند اراک گزارش شد و مدیر روابط عمومی پالایشگاه «امامخمینی» شازند گفت که این حادثه هیچگونه خسارت جانی در پی نداشته است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح، در واکنش به اعدام مجاهد کورکور در شبکه ایکس نوشت: «علیه سیاست وحشتآفرین اعدامها که توسط حکومت استبدادی و برای ناامید کردن مردم شدت یافته است، راهی جز اتحاد، همبستگی، به پا خواستن و مقاومت وجود ندارد.»
این فعال حقوق بشر افزود: «در سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد کورکور به دار آویخته شد. کیان پیرفلک با تیراندازی مستقیم عوامل سرکوبگر جمهوری اسلامی در روزهای جنبش زن، زندگی، آزادی کشته شد.»
محمدی اضافه کرد: «هر روز صدای فریاد و رخت عزا بر تن خانوادهای رنج کشیده و بیپناه را به نظاره مینشینیم. این ما بازماندگان این اعدامها هستیم که از انسانیت تهی میشویم.»