دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا در واکنش به تصمیم امانوئل مکورن رییسجمهوری فرانسه در به رسمیت شناختن کشور فلسطین اعلام کرد موضع مکرون اعتباری ندارد. همزمان عربستان سعودی، دیگر کشورهای عربی شامل قطر، کویت و شورای همکاری خلیج فارس از تصمیم فرانسه حمایت کردند.
دولت تایلند با تاکید بر ضرورت حل و فصل دوجانبه اختلافات مرزی با کامبوج، از کشورهای ثالث خواست در این مناقشه مداخله نکنند.
خبرگزاری رویترز جمعه سوم مردادماه گزارش داد تایلند پیشنهاد میانجیگری کشورهای ثالث برای پایان درگیری مرزی با کامبوج را رد و اعلام کرده تنها از طریق مذاکرات دوجانبه آماده حل اختلاف است.
نیکورندج بالانکورا، سخنگوی وزارت خارجه تایلند، گفت بانکوک پیش از هر مذاکرهای، خواستار توقف حملات کامبوج است.
این اظهارات در شرایطی مطرح میشوند که درگیریهای مرزی میان این دو کشور همسایه آسیای جنوب شرقی برای دومین روز متوالی ادامه دارد و تاکنون دستکم ۱۶ نفر جان خود را از دست دادهاند که اکثر آنها غیرنظامیان تایلندی هستند.
این شدیدترین درگیری میان تایلند و کامبوج طی بیش از یک دهه اخیر به شمار میرود.
ریشه تاریخی اختلافات
اختلاف میان تایلند و کامبوج قدمتی بیش از یک قرن دارد و به زمان ترسیم مرزهای این دو کشور پس از اشغال کامبوج از سوی فرانسه بازمیگردد.
تنشها در سال ۲۰۰۸ زمانی شدت گرفت که کامبوج تلاش کرد یک معبد قرن یازدهمی واقع در منطقه مورد مناقشه را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کند که با اعتراض شدید تایلند روبهرو شد.
آخرین تنشها در ماه مه پس از کشته شدن یک سرباز کامبوجی آغاز شد و روابط دو کشور را به پایینترین سطح طی بیش از یک دهه رساند.
تایلند و کامبوج در هفتههای اخیر حضور نظامی خود در مرز را تقویت کردهاند.
تخلیه شهروندان تایلندی از محل درگیریهای مرزی با کامبوج، سوم مرداد
موضع جامعه بینالمللی
آمریکا و چین به همراه مالزی که ریاست اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آسهآن) را بر عهده دارد، پیشنهاد میانجیگری میان بانکوک و پنومپن را مطرح کردهاند، اما تایلند بر راهحل دوجانبه اصرار دارد.
سخنگوی وزارت خارجه تایلند در مصاحبه با رویترز گفت: «گمان نمیکنم هنوز به میانجیگری کشور ثالثی نیاز داشته باشیم.»
بالانکورا تاکید کرد «ساز و کار دوجانبه بهترین راه حل» است و این اختلاف باید از طریق گفتوگو میان دو کشور حل و فصل شود.
او افزود «درهای مذاکره همچنان باز است»، اما کامبوج ابتدا باید خشونت در مرز را متوقف کند.
در مقابل، هون مانت، نخستوزیر کامبوج، از شورای امنیت سازمان ملل خواست جلسهای درباره درگیریهای اخیر با تایلند تشکیل دهد.
او همچنین «تجاوز نظامی بیدلیل و از پیش طراحیشده» تایلند را محکوم کرد.
شورای امنیت اعلام کرد سوم مرداد جلسهای غیرعلنی درباره این موضوع برگزار خواهد کرد.
تشدید درگیریها
درگیریها پنجشنبه دوم مرداد یک روز پس از آنکه تایلند سفیر خود را از پنومپن فراخواند و نماینده کامبوج را اخراج کرد، شدت گرفت.
این اقدام بانکوک در واکنش به انفجار مینهایی بود که به مجروح شدن سربازان تایلندی انجامید.
مقامات تایلندی اعلام کردهاند این مینها بهتازگی از سوی کامبوج کاشته شدهاند، اتهامی که پنومپن آن را بیاساس خوانده است.
پیشتر انور ابراهیم، نخستوزیر مالزی، با رهبران تایلند و کامبوج گفتوگو کرد و خواستار یافتن راهحلی مسالمتآمیز میان دو کشور شد.
جورج ابراهیم عبدالله، شهروند لبنانی که پیشتر در پرونده قتل دیپلماتهای آمریکایی و اسرائیلی در فرانسه محکوم شده بود، پس از ۴۰ سال از زندان آزاد شد.
خبرگزاری فرانسه گزارش داد عبدالله ۷۴ ساله ساعت ۳:۴۰ (به وقت محلی) بامداد جمعه سوم مردادماه از زندانی در منطقه لانمزان در جنوب غربی فرانسه خارج شد.
ژان لویی شالانسه، وکیل این شهروند لبنانی، دوم تیر برای آخرین بار با عبدالله در زندان دیدار کرد.
شالانسه در همین رابطه به خبرگزاری فرانسه گفت: «او میداند که در شرایطی بسیار دشوار برای مردم فلسطین و لبنان به خاورمیانه بازمیگردد؛ با این وجود، از آزادی قریبالوقوع خود بسیار خوشحال به نظر میرسید.»
در جریان حملاتی در شهر پاریس در سال ۱۹۸۲، چارلز رابرت رِی، وابسته نظامی آمریکا و یاکوف بارسیمانتوف، دیپلمات اسرائیلی، کشته شدند.
عبدالله در سال ۱۹۸۴به اتهام دست داشتن در قتل این دو نفر بازداشت و در سال ۱۹۸۷به حبس ابد محکوم شد.
او همچنین به تلاش برای قتل رابرت هوم، سرکنسول ایالات متحده در استراسبورگ، در سال ۱۹۸۴متهم بود.
پلیس فرانسه در جریان بازرسی یکی از آپارتمانهای او در پاریس در سال ۱۹۸۴، چندین قبضه سلاح نیمهخودکار و دستگاههای ارتباطی بیسیم کشف کرد.
عبدالله بنیانگذار گروه مارکسیستی، ضداسرائیلی و منحلشده «فارل» یا همان «گروههای انقلابی مسلح لبنان» بود.
او هفته گذشته در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه تاکید کرد پس از سپری کردن بیش از چهار دهه در زندان، همچنان خود را «مبارزی پایبند به آرمان» میداند.
تظاهرات برای آزادی جورج ابراهیم عبدالله، پاریس، ۲۵ تیر
انتقال از پاریس به بیروت
به گفته یک منبع آگاه، عبدالله قرار است پس از خروج از زندان، در ابتدا به فرودگاه تارب در جنوب غربی فرانسه و سپس با هواپیمای پلیس به فرودگاه شارل دوگل پاریس منتقل شود.
خبرگزاری فرانسه افزود این شهروند لبنانی در نهایت از پاریس به بیروت انتقال خواهد یافت.
دادگاه تجدیدنظر فرانسه ۲۶ تیر در حکمی اعلام کرد گروهفارلاز سال ۱۹۸۴ تاکنون هیچ اقدام خشونتآمیزی انجام نداده و عبدالله امروز «نمادی از مبارزه فلسطینیان در گذشته» محسوب میشود.
قضات دادگاه تجدیدنظر همچنین مدت طولانی حبس عبدالله را با توجه به سن او و ماهیت جرائمش «نامتناسب» ارزیابی کردند.
دادگاه آزادی عبدالله را مشروط به ترک خاک فرانسه و ممنوعیت بازگشت او به این کشور دانست.
خانواده عبدالله اعلام کردهاند در سالن تشریفات فرودگاه بیروت از او استقبال میکنند و سپس عازم زادگاهش در شهر القبیات واقع در شمال لبنان میشوند.
به گفته آنها، مراسمی برای استقبال از این شهروند لبنانی در القبیات تدارک دیده شده است.
عبدالله با وجود برخورداری از شرایط قانونی آزادی از سال ۱۹۹۹، بهدلیل مخالفتهای مکرر ایالات متحده بهعنوان یکی از شاکیان پرونده، تاکنون در زندان باقی مانده بود.
این در حالی است که در نظام قضایی فرانسه، محکومان به حبس ابد معمولا پس از کمتر از ۳۰ سال زندان آزاد میشوند.
سیانان در گزارشی به قلم جوزف آتامان، تهیهکننده مستقر در پاریس، تصمیم غیرمنتظره امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه، برای شناسایی کشور فلسطین را بررسی کرده است؛ تصمیمی که به باور بسیاری از تحلیلگران، میتواند موازنه دیپلماتیک در قبال بحران خاورمیانه را دگرگون کند.
مکرون در ساعات پایانی شب با انتشار پستی در شبکه اجتماعی ایکس اعلام کرد که فرانسه در سپتامبر آینده، در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، فلسطین را بهعنوان یک کشور مستقل به رسمیت خواهد شناخت. فرانسه نخستین کشور از میان اعضای شورای امنیت و گروه هفت است که چنین تصمیمی اتخاذ میکند.
این اعلامیه با وجود پیشبینیهای قبلی، با توجه به لغو نشست پاریس با عربستان و متحدان اروپایی در پی جنگ کوتاهمدت جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل، غافلگیرکننده بود. به گفته یک مقام ارشد در کاخ الیزه، هدف فرانسه از این اقدام، وارد کردن فشار بر دیگر کشورها برای پیوستن به این روند است.
سیانان مینویسد این تصمیم در زمانی اتخاذ شده که بحران انسانی در غزه به نقطه اوج رسیده است. تصاویر کودکان گرسنه و وضعیت وخیم ساکنان غزه که به گفته رئیس آنروا «شبیه اجساد متحرک شدهاند»، موجی از انزجار در غرب ایجاد کرده است. اما هنوز اقدام ملموسی از سوی قدرتهای جهانی برای توقف این بحران صورت نگرفته است.
هرچند این تصمیم در سرزمینهای فلسطینی، بهویژه از سوی حماس، بهعنوان «گامی مثبت» ارزیابی شده، اما در اسرائیل با واکنش منفی روبهرو شده است. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، این اقدام را «پاداش دادن به تروریسم» توصیف کرده و برخی دیگر از مقامات اسرائیلی آن را دلیلی برای الحاق رسمی کرانه باختری دانستهاند.
سیانان در پایان یادآور میشود که گرچه شناسایی رسمی فلسطین از سوی فرانسه ممکن است در کوتاهمدت تغییر محسوسی در وضعیت ساکنان غزه ایجاد نکند، اما پاریس امیدوار است با این «جهش دیپلماتیک»، کشورهای غربی به دومینوی بهرسمیتشناختن بپیوندند و راه برای احیای راهحل تشکیل دو کشور هموارتر شود.
جورجیا ملونی، نخستوزیر ۴۵ ساله ایتالیا، نخستین زنی است که در تاریخ این کشور به این مقام رسیده است.
او در خانوادهای طبقه متوسط در رم به دنیا آمد و پس از جدایی والدینش، با سختیهای فراوانی بزرگ شد. یک آتشسوزی در کودکی مسیر زندگی او را تغییر داد و باعث شد خانوادهاش به محلهای کارگری نقل مکان کنند.
در ۱۵ سالگی به شاخه جوانان حزب پسا-فاشیستی اماسآی پیوست و بهسرعت در سیاست رشد کرد. ملونی دانشگاه نرفت اما با کار و تلاش توانست در جوانی به پارلمان راه یابد و در ۳۱ سالگی بهعنوان وزیر امور جوانان در دولت برلوسکونی منصوب شود.
او در سال ۲۰۱۲ حزب جدیدی به نام «برادران ایتالیا» تاسیس کرد که با شعارهای ملیگرایانه، ضد مهاجرت و ضد جهانیسازی بهتدریج محبوبیت یافت.
در انتخابات ۲۰۲۲ ائتلاف راستگرای او پیروز شد و او به نخستوزیری رسید.ملونی با وجود پیشینه راست افراطی، در عرصه بینالمللی چهرهای عملگرا و متمایل به غرب نشان داده و توجه رهبران آمریکا و اتحادیه اروپا از اورزولا فون در لاین تا جو بایدن و جیدی ونس و دونالد ترامپ را به خود جلب کرده به حدی که رابطه گرم او با ترامپ مورد توجه ویژه رسانهها قرار گرفته است.
به گزارش جروزالمپست، موساد در ماه ژوئن ۲۰۲۵ (خرداد ۱۴۰۴) نقش کلیدی در ترور ۹ تن از ۱۳ فرمانده ارشد نظامی حکومت ایران و دستکم ۱۲ «دانشمند هستهای» این کشور داشته است.
این گزارش از «عملیاتی بیسابقه» در عمق خاک ایران سخن میگوید که با وجود پاکسازیهای امنیتی گسترده پس از جنگ ۱۲ روزه، همچنان ادامه دارد.
طبق این گزارش، موساد نهتنها در ترورها، بلکه در شناسایی و حمله به تاسیسات موشکی و هستهای ایران نیز مشارکت داشته است، هرچند عملیات فیزیکی توسط نیروی هوایی اسرائیل انجام شده است. دیوید بارنئا، رئیس موساد، در پیامی ویدئویی به نیروهایش گفت: «همچنان آنجا خواهیم بود، همانطور که همیشه بودهایم»، پیامی که از سوی ناظران بهمثابه تهدید مستقیم به تهران تلقی شده است.
جروزالمپست به نقل از منابع امنیتی گزارش میدهد که موساد با استفاده از عوامل نفوذی، ابزارهای سایبری پیشرفته و حتی تکنولوژی هوش مصنوعی توانسته برخی از فرماندهان سپاه را به دام بیندازد. برای مثال، طبق گزارشها، امیرعلی حاجیزاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه، با یک تماس ساختگی به جلسهای کشانده شد که به کشتهشدن او و معاونانش انجامید.
همچنین اعلام شده که بدافزاری در سیستم دوربینهای امنیتی تهران نصب شده بود که محل اختفای علی شادمانی، فرمانده قرارگاه خاتم، را شناسایی کرد. او نیز در حمله پهپادی کشته شد. موساد ابتدا با فناوریهای دیجیتال نمونه دیانای او را شناسایی کرده و با کمک هوش مصنوعی و تشخیص چهره، مکان او را یافت.
به نوشته این روزنامه اسرائیلی در جنگ ۱۲روزه، موساد علاوهبر جاسوسان میدانی، از تسلیحات کنترل از راه دور، پهپادهای مرگبار و خودروهای مجهز به سلاح استفاده کرد.
جروزالمپست مینویسد نکته مهم آنکه با وجود بازداشت یا کشتهشدن برخی عوامل موساد، اسرائیل در میان میلیونها ایرانی مخالف رژیم، همواره ظرفیت جذب نیروهای جدید را دارد. حتی اگر جمهوری اسلامی موفق به سرکوب شود، پر کردن تمام شکافهای امنیتی و فناورانهای که موساد میتواند از آن بهره گیرد، تقریباً غیرممکن بهنظر میرسد.
محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، جمعه سوم مرداد تصمیم فرانسه در به رسمیتشناختن کشور فلسطین را «پیروزی برای آرمان فلسطین» توصیف کرد.
در همین حال، شورای همکاری خلیج فارس، دولت قطر و کویت نیز به جمع کشورهایی پیوستند که از این اقدام پاریس استقبال کردهاند.
گیدئون ساعر، وزیر امور خارجه اسرائیل، در واکنش به تصمیم فرانسه، این اقدام را به رسمیت شناختن یک «کشور مجازی» خواند و گفت: «این تصمیم مواضع حماس را در مذاکرات آتشبس سختتر خواهد کرد.»
یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون اسرائیل، نیز این تصمیم را «خطای اخلاقی و از نظر سیاسی مضر» توصیف کرد.
مایک هاکبی، سفیر آمریکا در اسرائیل نیز با طعنه به تصمیم رییسجمهوری فرانسه، گفت که او نگفته این کشور فلسطینی کجا خواهد بود و به کنایه نوشت: «شاید مکرون منطقه ساحلی ریویرای فرانسه را برای تشکیل کشور فلسطین پیشنهاد کند.»
آمریکا اعلام کرده این کشور در کنفرانس آتی درباره راه حل دوکشوری اسرائیل شرکت نخواهد کرد.
این کنفرانس که اواخر ماه جاری میلادی در سازمان ملل برگزار میشود، قرار است به تاسیس یک کشور فلسطینی در کنار اسرائیل بپردازد.
آنتونیو تاجانی، وزیر امور خارجه ایتالیا، در همین ارتباط گفت: «به رسمیت شناختن کشور فلسطین باید همزمان با به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی این کشور جدید انجام شود» و تاکید کرد که بدون چنین شرطی، مشکلی حل نخواهد شد.
پیتر کایل، وزیر علوم و فناوری بریتانیا اعلام کرد برنامه دولت، به رسمیت شناختن کشور فلسطین در آینده است، اما این اقدام مشروط به برقراری آتشبس در غزه و کاهش رنج مردم این منطقه خواهد بود.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در واکنش به این تصمیم فرانسه، آن را «هدیهای به حماس» خواند و هشدار داد که این اقدام نهتنها تهدیدی برای موجودیت اسرائیل است، بلکه میتواند زمینهساز گسترش نفوذ جمهوری اسلامی از طریق نیروهای نیابتی در منطقه شود.
تصمیم فرانسه
مکرون پنجشنبه در نامهای خطاب به محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، اعلام کرد که فرانسه در مجمع عمومی آتی سازمان ملل کشور فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت.
او در پیامی به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان کشوری مستقل را «تعهد تاریخی فرانسه به صلح منصفانه و پایدار در خاورمیانه» خوانده است.
گروه حماس با صدور بیانیهای از فرانسه، برای بهرسمیت شناختن کشور فلسطین در ماه سپتامبر استقبال کرد و آن را «گامی مثبت در مسیر تحقق عدالت برای مردم مظلوم فلسطین» خواند.
حماس در این بیانیه تاکید کرد که این تصمیم نشاندهنده افزایش باور جهانی به عدالت آرمان فلسطین و شکست تلاشهای اسرائیل برای تحریف واقعیتهاست و از سایر کشورهایی که هنوز فلسطین را به رسمیت نشناختهاند خواست تا از اقدام فرانسه پیروی کنند.