بقائی: در حال بررسی متن پیشنویس پیشنهادی روسیه برای تمدید قطعنامه شورای امنیت هستیم
سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی با تاکید بر اینکه دولت پزشکیان درصدد تخفیف اهمیت مکانیسم ماشه نیست، اعلام کرد تهران در حال بررسی متن پیشنویس پیشنهادی روسیه برای تمدید قطعنامه شورای امنیت در رابطه با این موضوع است.
روزنامه شرق در گزارشی با اشاره به صدور احکام پرونده انفجار معدن «معدنجوی طبس»، نوشت بسیاری از خانوادههای قربانیان و مصدومان حادثه حتی از تشکیل جلسه دادگاه خبر نداشتند و از نتایج آن هم در شوک فرو رفتهاند. هممیهن نیز گزارش داد برخی مصدومان دچار آسیبدیدگی حافظه شدهاند.
شرق سهشنبه چهارم شهریور نوشت تنها تعداد انگشتشماری از خانوادهها برای پیگیری حقوق خود وکیل گرفته بودند.
این روزنامه به نقل از همسر ناصر آخوندی، کارگری که سال گذشته زیر آوار معدن جان باخت، نوشت: «برای حضور در دادگاه به ما خبر ندادند. کسی اطلاع نداد جلسه تشکیل شده است.»
او با اشاره به زندگی دشوار خود و دو فرزندش تاکید کرد: «هر حمایتی هم شود جای خالی همسرم را پر نمیکند.»
خانواده مهدی علیزاده نیز که از زمان حادثه در کماست، وضعیتی مشابه دارند.
همسر او گفت: «به ما گفتند دادگاه آنلاین برگزار میشود اما دیگر کسی تماسی نگرفت. از طرف معدن هم فقط همان روزهای اول سراغمان آمدند. الان فقط ماهی ۱۵ میلیون تومان میریزند و تمام.»
بر اساس رای صادر شده از سوی دادگاه بدوی، پنج متهم محکوم شدهاند؛ یکی به پرداخت ۲۰ درصد دیه کامل و هر پنج نفر نیز به سه سال حبس تعزیری از جنبه عمومی جرم.
با این حال دادگاه با توجه به نداشتن سابقه کیفری، بخش بزرگی از مجازاتها را تعلیقی در نظر گرفته است.
اکنون این حکم با اعتراض مواجه شده و در مرحله تجدیدنظر است.
برخی خانوادهها که در دادگاه حاضر بودند، از احکام صادرشده بهشدت ناراضیاند.
همسر محمدجواد بهشتیزاده، کارگری که در انفجار گاز متان جان باخت، به شرق گفت: «متهمان به سه سال زندان محکوم شدند اما این حکم اصلا کافی نیست. نباید برایشان حکم تعلیقی میدادند.»
او افزود: «جان آدمها را گرفتند. این مجازات برای چنین حادثهای کافی نیست.»
معدنجو، یک سال قبل
معدن زغالسنگ معدنجو در طبس شامگاه ۳۱ شهریور سال گذشته منفجر شد و بر اثر آن ۵۳ نفر جان خود را از دست دادند و شمار دیگری در بیمارستان بستری شدند.
علت اصلی این حادثه تجمع گاز متان در معدن و نبود تهویه مناسب بود.
بررسیهای رسمی نشان دادند که استفاده نکردن از تجهیزات گازسنج، فقدان سیستمهای هشداردهنده و حفاریهای غیراصولی، از عوامل مستقیم این انفجار بودند.
علاوه بر مدیریت معدن، سازمان صنعت، معدن و تجارت استان و اداره کار، بهدلیل ضعف نظارت، در وقوع این فاجعه مقصر شناخته شدند.
بر اساس گزارش شرق، با گذشت یک سال از این انفجار، علاوه بر خانواده جانباختگان، برخی مصدومان همچنان با مشکلات جسمی و روانی دستوپنجه نرم میکنند.
مشکلات حافظه در مصدومان
علیرضا کدهای، یکی از کارگران مجروح است که پس از حادثه هوشیاریاش را از دست داده و همین باعث جدایی او از همسرش شده است.
همسرش گفت: «چهار، پنج ماه است اصلا همدیگر را ندیدهایم. خانوادهاش مرا مقصر میدانند و اجازه نمیدهند با هم زندگی کنیم.»
مادر امید سلطانی، دیگر مصدوم حادثه، گفت درمان فرزندش هنوز کامل نشده و او با افسردگی و مشکلات حافظه دست به گریبان است: «هیچ حمایتی از ما نشد. اگر به خواست پسرم باشد، پیگیر دادگاه نمیشود و از حقش میگذرد.»
روزنامه هممیهن نیز چهارم شهریور در گفتوگو با خانواده دو تن از مصدومشدگان نوشت آنها دچار آسیبدیدگی حافظه شدهاند؛ یکی هنوز خانوادهاش را به یاد نمیآورد و دیگری به زوال عقل مبتلا شده است.
بر اساس این گزارش، مهدی علیزاده از یک سال پیش بهدلیل از کار افتادن سلولهای مغزیاش در اثر استنشاق گاز متان در معدن معدنجوی طبس همچنان همسر و سه فرزند نوجوانش را نمیشناسد و داروی آرامبخش مصرف میکند.
این در شرایطی است که برای او هنوز هیچ دیهای تعیین نشده است.
حسن قلینژاد نیز بهدلیل آسیب جسمی نتوانسته به معدن بازگردد و محمد. ب، پس از بازگشت کوتاهمدت به معدن، به علت حقوق پایین و نداشتن روحیه کار، آنجا را برای همیشه ترک کرده است.
در گزارش روزنامه هممیهن آمده که هیچکدام از این چهار مصدوم هنوز دیه نگرفتهاند و وضعیت دیه آنها در انتظار نظر پزشکی قانونی یا رسیدگی قضایی است.
روایت بازماندگان نشان میدهداحکام صادره برای حادثه معدن طبس، نه تنها تسکینی بر درد خانوادههای داغدیده نبوده، بلکه بر رنج و احساس بیعدالتی در آنان افزوده است.
صفدر پناهی، مدیر حوزه علمیه استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: «امکانات تحصیل در حوزه شامل مدرسه، خوابگاه و تغذیه به برکت وجود امام زمان فراهم است.»
او ادامه داد: «نگرانی درباره آینده شغلی در حوزه بیمورد است، چرا که یک طلبه کوشا و موفق میتواند مانند دیگران به مناصب مهم دست یابد.»
دادستانی تهران علیه زینب موسوی، کمدین و فعال فضای مجازی، «اعلام جرم» کرد. این اقدام پس از انتشار بخشی از یک برنامه در فضای مجازی صورت گرفت که در آن، موسوی با عباراتی تند و ادبیاتی جنسیتزده، درباره فردوسی و شاهنامه سخن گفت.
میزان، خبرگزاری قوه قضاییه جمهوری اسلامی، سهشنبه چهارم شهریور گزارش داد انتشار برنامه موسوی در بستر فضای مجازی که با «صحبتهای خلاف عفت عمومی مجری برنامه» در مورد ابوالقاسم فردوسی، از «مفاخر ادبیات و شعر ایران» همراه بود، اعلام جرم دادستانی تهران علیه او را به همراه داشته است.
میزان نوشت با تشکیل پرونده برای این فعال فضای مجازی، دادستانی تهران تحقیقات روی پرونده را آغاز کرد.
دادستانی تهران مهر سال گذشته نیز با اتهام «وارد کردن خدشه به امنیت روانی جامعه»، علیه موسوی اعلام جرم کرده بود.
موسوی چهارم شهریور در واکنش به این موضوع به وبسایت رویداد۲۴ گفت که مدیر برنامه یوتیوبی «قول داده بود» بخش مربوط به صحبتهای او درباره فردوسی از ویدیو حذف شود و از انتشار آن بیخبر بوده است.
او گفت در حال حاضر «اوضاع روحی مناسبی» ندارد و افزود: «روال قضایی تحقیرآمیز است؛ در دادگاه فریاد میزنند، تحقیر میکنند، جریمه میدهند.»
ملیگرا شدن حکومت ایران؟
رویکرد جمهوری اسلامی در جریان جنگ ۱۲ روزه و زیر آتش حملات اسرائیل، ناگهان تغییر کرد و مقامات و حامیان حکومت، پای مفاهیم و نمادهای ملی و میهنی را وسط کشیدند.
این در حالی است که در سرود رسمی جمهوری اسلامی نام ایران تنها یک بار و در انتهای آن به عنوان «جمهوری اسلامی ایران» برده شده و در قانون اساسی نیز نام ایران زیر سایه اسلام قرار دارد.
روحالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷، بهصراحت مخالفت خود را با ملیگرایی اعلام کرده بود.
عمده اعتراضات کاربران رسانههای اجتماعی در دو روز گذشته درباره همراستایی استندآپ کمدی موسوی با مواجهه و مخالفت جمهوری اسلامی با ارزشهای ملی و میهنی بود.
این موضوع، اعتراضهای گسترده کاربران با بازنشر متنها و نامههایی از بزرگان ادبیات معاصر را در پی داشت.
بحثی نیز بر سر مرز میان طنز و آزادی بیان از یکسو و «بیحرمتی به میراث فرهنگی و ملی» از سوی دیگر شکل گرفته است.
محتوای جنجالی طنز موسوی چه بود؟
در ویدیوی منتشرشده، موسوی در بخشی از مونولوگ کمدی خود فردوسی را «بیناموس دلقک» خطاب میکند و با لحنی تمسخرآمیز، داستان شاهنامه را روایت میکند: «واقعا حالم به هم میخوره از این دهنلقیهای فردوسی ... ۳۰ سال نشستی شعر گفتی نخود تو دهنت خیس نمیخوره؟... تهمورث دیوبند؟ کاپ [...] تقدیم به شما.»
این جملات، بهویژه در اشاره به فردوسی که بسیاری او را «پدر زبان فارسی» میدانند، اعتراضات گستردهای را در پی داشت.
حساب اینستاگرام موسوی ساعاتی پس از اوجگیری واکنشها از دسترس خارج شد اما هنوز روشن نیست که این اقدام بهدلیل فشار کاربران بوده یا از سوی خود او یا اینستاگرام صورت گرفته است.
واکنشها در شبکههای اجتماعی
بخش زیادی از کاربران این سخنان را «توهین مستقیم به زبان فارسی و یکی از منجیان آن» توصیف کردند.
شماری نوشتند «هیچکس حق ندارد با شاهنامه شوخی کند» و طنز در این زمینه را معادل «بیحرمتی» دانستند.
برخی نیز به محدودیتهای شوخی در ایران اشاره کردند و نوشتند در کشوری که امکان شوخی با مقدسات دینی وجود ندارد و پیشتر افراد به اتهام شوخی با پیامبران اعدام شدهاند، انتخاب فردوسی بهعنوان سوژه طنز نشاندهنده «عافیتطلبی» است.
کاربری نوشت: «در مملکتی که آزادی بیان فقط وقتی بیخطر است که متوجه هویت ملی شود، طبیعی است که دیوار کوتاهتر از فردوسی پیدا نمیکنند.»
در همین حال، شماری از نویسندگان و پژوهشگران با انتشار یادداشتهایی تلاش کردند این جدل را به سطحی گستردهتر از آزادی بیان ببرند.
موسوی با کاراکتر زن چادری با عنوان «امپراطور کوزکو» با لهجه قمی مشهور شد
ورود نامهای بزرگ به ماجرا
محمدرضا شفیعی کدکنی، استاد برجسته ادبیات فارسی، با بازنشر بخشهایی از یادداشت زندهیاد ابوالفضل خطیبی، نویسنده، شاهنامهشناس و پژوهشگر زبان و ادب فارسی، شاهنامه را «خودآگاه جمعی ایرانیان» خواند.
یکی از صفحات منتسب به بهرام بیضایی، کارگردان و نمایشنامهنویس برجسته نیز بخشی از «دیباچه نوین شاهنامه» را بازنشر کرد؛ متنی که فردوسی را نماد ایستادگی فرهنگی و زبانی ایرانیان میخواند و با بیانی استعاری از تلاش او برای حفظ زبان و هویت ایرانی دفاع میکند.
در بخشی از این فیلمنامه آمده است: «بزنید مرا؛ سنگپاره و تپانچه و تازیانههای شما بر من هیچ نیست.»
جدال میان آزادی بیان و مسئولیت اجتماعی
مهدی تدینی، پژوهشگر و مترجم، در واکنشی نوشت: «اگر زینب موسوی به خود اجازه داده که شاهنامه را مسخره کند، آیا بقیه ارزشها هم قابل شوخیاند؟»
او این کار را «دریوزگی برای چند لایک بیشتر» دانست.
در سوی دیگر، تینوش نظمجو، نویسنده و مدیر انتشارات ناکجا در پاریس، حملات به موسوی را با سرکوب طنز در تاریخ مقایسه کرد.
او یادآور شد که برای اقلیتها و گروههای تحت فشار، طنز ابزاری برای مقاومت بوده است و «آزادی اگر مرز پیدا کند، دیگر آزادی نیست».
او با اشاره به سخنان سلمان رشدی پس از حمله به شارلی ابدو نوشت: «کسی که میگوید آزادی بیان دارم اما شوخی با فردوسی ممنوع است، در واقع مخالف آزادی بیان است.»
این دیدگاه با واکنشهایی انتقادی همراه شد.
سهند ایرانمهر، نویسنده، در پاسخ نوشت: «آزادی بیان همیشه با مسئولیت همراه است. نادیده گرفتن "اما"ها خودش ضد آزادی است. اگر شوخی به نفرت یا خشونت مستقیم منجر شود، نمیتوان آن را مطلقا مجاز دانست.»
«حق اعتراض» در برابر «حق طنز»
ایرانمهر در ادامه از هانا آرنت، فیلسوف سیاسی، نقل قول کرد که گفته است گفتوگو باید حفظکننده امکان همزیستی سیاسی باشد.
او افزود یکی از «اما»های ضروری همین است که گفته شود آزادی بیان وجود دارد اما به شرطی که امکان همزیستی سیاسی و شنیده شدن همگان باقی بماند.
کاربران دیگری نیز تاکید کردند همانطور که موسوی حق دارد طنز اجرا کند، منتقدان هم حق دارند واکنش نشان دهند.
صفحه فلات ایران، برای نظمجو نوشت: «آزادی بیان یکطرفه نیست. ما هم میتوانیم بگوییم این جنس شوخیها بنجل است و آن کمدین لوده.»
این صفحه همچنین مقایسه شاهنامه با ماجرای رشدی یا شارلیابدو را بیربط خواند و افزود: «آنجا بحث ترور و قتل بود، اینجا حرف از واکنش و نقد است. هیچکس دنبال فتوای قتل یا بستن دهان کسی نیست. ما فقط میگوییم حق اعتراض به ابتذال داریم و جوابمان را با واژه میدهیم.»
با وجود اعتراضهای مدنی به موسوی، اعلام جرم دادستانی تهران علیه این طنزپرداز، احتمال برخورد قهرآمیز و کیفری با او را پررنگ کرده است.
عباسعلی محمدیان، فرماندهی انتظامی تهران بزرگ، در نشست خبری گفت: «مصرف گل در تهران اولین مصرف مواد مخدر و بالاتر از شیشه است.»
محمدیان اضافه کرد: «با اتفاقاتی که در کشور همسایه افتاد مواد مخدر وارد شده از آن کشور کاهش پیدا کرده است.»
او درباره جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل افزود: «کمتر از چهار ساعت بعد از حمله به مرکز فوریتهای ۱۱۰ دوباره ارتباط پلیس بار مردم برقرار شد.» عمده شهدای پلیس تهران از مرکز فوریتهای ۱۱۰ بودند.
باراک راوید، خبرنگار اکسیوس، به نقل از تام باراک، نماینده آمریکا در امور سوریه، گزارش داد اسرائیل و سوریه «با حسننیت» درباره یک توافق امنیتی گفتوگو میکنند اما هنوز به نهایی شدن آن نزدیک نیستند.
راوید سهشنبه چهارم شهریور به نقل از باراک نوشت: «آنها نیت و تمایل مشترک دارند اما در حال حاضر، هنوز کار بیشتری باید انجام شود.»
او افزود: «گفتوگوی سازنده میان این کشورها مسیر رسیدن به تفاهمی پایدار است که میتواند مقدمهای برای ثبات و شکوفایی در منطقه باشد.»
احمد الشرع، رییسجمهوری روسیه در دوره انتقال قدرت، دوم شهریور اعلام کرد گفتوگوهای «پیشرفتهای» میان اسرائیل و سوریه برای دستیابی به توافقی امنیتی در جریان است.
الشرع یکشنبه در سخنانی تاکید کرد: «هر توافق احتمالی [با اسرائیل] بر پایه آتشبس سال ۱۹۷۴ خواهد بود.»
توافق سال ۱۹۷۴ میان سوریه و اسرائیل که با میانجیگری سازمان ملل پس از جنگ یومکیپور امضا شد، به «قرارداد جداسازی نیروها» معروف است و بر اساس آن، خطوط آتشبس تعیین، منطقه حائل تحت نظارت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل ایجاد و حضور نظامی دو طرف محدود شد.
این توافق نزدیک به پنج دهه، چارچوب ثبات نسبی در مرز جولان بود اما پس از سقوط حکومت بشار اسد، اسرائیل حضور نظامی خود را فراتر از مفاد توافق گسترش داد.
دغدغه غرب: رابطه دمشق با تهران و بیروت
منع استفاده از خاک سوریه برای ارسال تسلیحات نظامی از جمهوری اسلامی به حزبالله لبنان یا فلسطین یکی از دغدغههای اصلی آمریکا و اسرائیل است.
مایک پمپئو، وزیرخارجه پیشین آمریکا، دوشنبه در تحلیلی نوشت: «ایالات متحده توان اطلاعاتی دارد، اسرائیل شریکی آماده است و اکنون دولت دونالد ترامپ بر دولت جدید سوریه اهرم فشار دارد، چرا که بقای آن به حمایت واشینگتن وابسته است. پس باید روشن شود که عبور تسلیحات ایران از خاک سوریه پیامد خواهد داشت.»
پیشتر، منابع عالیرتبه سوری به «ایندیپندنت عربی» گفتند سوریه و اسرائیل قرار است در ۲۵ سپتامبر (سوم مهر)، با میانجیگری ایالات متحده توافقی امنیتی امضا کنند.
به گفته این منابع، یک روز پیش از آن، یعنی در دوم مهر، الشرع در جریان نشستهای مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، سخنرانی خواهد کرد.
از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، کانالهای رسمی میان این کشور و اسرائیل بهطور کامل مسدود شد.
اسرائیل در سالهای گذشته حملات هوایی و موشکی متعددی به خاک سوریه انجام داده و دلیل آن را مقابله با نفوذ حکومت ایران و متحدانش عنوان کرده است.
در مقابل، دمشق همواره این حملات را «غیرقانونی» و تلاش برای «تحمیل شرایط جدید در میدان» خوانده است.
اسماعیل بقائی سهشنبه چهارم شهریور در نشست خبری هفتگی خود گفت: «ما نسبت به آثار و تبعات نامطلوب چنین اتفاقی (فعال شدن مکانیسم ماشه) آگاه هستیم و همه سناریوها را در صورت فعال شدن سازوکار ماشه در نظر گرفتهایم.»
ایراناینترنشنال پیشنویس قطعنامهای از سوی روسیه را مشاهده کرده که بر اساس آن مسکو، خواستار تمدید شش ماهه قطعنامه ۲۲۳۱ شده است.
قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل در تیر ۱۳۹۴ برای تایید و پشتیبانی از توافق هستهای تهران و غرب (برجام) صادر شد و چارچوب لغو تدریجی تحریمهای بینالمللی علیه ایران را مشخص کرد.
این قطعنامه با پیوست کردن متن برجام به خود، به آن اعتبار حقوقی بینالمللی داد و سازوکاری موسوم به «اسنپبک» در آن گنجانده شد که امکان بازگشت خودکار تحریمها را در صورت نقض توافق، فراهم کرد.
مسکو پیشنویس مورد نظر را پس از گفتوگوی تلفنی ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، روسایجمهوری روسیه و جمهوری اسلامی و در پی تهدید سه کشور اروپایی آلمان، بریتانیا و فرانسه برای فعال کردن مکانیسم ماشه، ارائه کرده است.
دفتر پزشکیان دوشنبه سوم شهریور گزارش داد که پوتین در تماس تلفنی با رییس دولت چهاردهم، ابراز امیدواری کرده تا مذاکرات مربوط به مکانیسم ماشه به «سرانجام مطلوب» برسد.
بقائی تاکید کرد: «وقتی ما میگوییم طرفهای اروپایی به هیچ عنوان از صلاحیت قانونی و اخلاقی برای توسل به این سازوکار برخوردار نیستند یعنی نه تنها تایید نمیکنیم، بلکه نگران تبعات آن هستیم.»
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، پیشتر گزارش داد دور جدید مذاکرات میان حکومت ایران و سه کشور اروپایی بر سر برنامه هستهای تهران، سهشنبه چهارم شهریور در ژنو سوئیس برگزار خواهد شد.
هشدار نفیو: روسیه به دنبال محدود کردن مکانیسم ماشه است
ریچارد نفیو، کارشناس تحریمها و مقام پیشین وزارت خارجه آمریکا، درباره پیشنویس روسیه برای تمدید قطعنامه ۲۲۳۱ هشدار داد که این اقدام میتواند امکان استفاده از مکانیسم ماشه را محدود کند.
نفیو که از مذاکرهکنندگان پیشین آمریکا در امور هستهای است، در واکنش به گزارش لاورنس نورمن، خبرنگار والاستریت ژورنال، نوشت که ممکن است هدف روسیه، «صرفا تعلیق موقت دسترسی به اسنپبک (مکانیسم ماشه) در طول دوره تمدید باشد، نه لغو کامل آن».
نورمن پیشتر گزارش داده بود متن پیشنهادی روسیه شامل بندی است که در صورت تمدید، دسترسی به اسنپبک را در آینده مسدود میکند.
او نوشت چنین بندی با مخالفت سه کشور اروپایی بریتانیا، آلمان و فرانسه مواجه خواهد شد و هرگونه تلاش برای «تمدید با حسننیت» را از بین میبرد.
یک دیپلمات ارشد فرانسوی سوم شهریور هشدار داد نشست چهارم شهریور میان نمایندگان جمهوری اسلامی و کشورهای فرانسه، بریتانیا و آلمان، «آخرین پنجره باز» تهران پیش از فعالسازی مکانیسم ماشه خواهد بود.
این مقام فرانسوی در مصاحبه با العربیه گفت: «هیچ مانعی بر سر راه بازگرداندن تحریمهای بینالمللی علیه ایران وجود ندارد و بازاعمال همه تحریمهایی که ۱۰ سال پیش لغو شده بودند، مستلزم اجماع میان پنج عضو دائم شورای امنیت نیست.»
نفیو با طرح این احتمال که روسیه با طرح تمدید مکانیسم ماشه قصد توقف این فرایند را دارد، نوشت: «واقعبینانه اگر نگاه کنیم، ایران سالهاست برجام را نقض کرده بدون اینکه اسنپبک فعال شود و جهان همچنان [به مماشات] ادامه داده است.»
این مقام پیشین آمریکایی تاکید کرد چنین رویکردی در عمل «چند ماه وقت به ایران برای انجام کارهایی میدهد که نباید»؛ مگر اینکه مذاکرات یا بازرسیهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی از سر گرفته شود.
نفیو با اعلام اینکه «بعید است سه کشور اروپایی در میانه مذاکرات سراغ اسنپبک بروند» گفت: «چرا باید این متن مبهم را پذیرفت، وقتی امکان تمدید مستقیم بدون تغییر در اختیارات وجود دارد؟»