وزارت خزانه‌داری آمریکا در اقدامی برای حمایت از خلع سلاح حزب‌الله، چند عضو فعال این گروه در حوزه مالی را تحریم کرده که در سال ۲۰۲۵ ده‌ها میلیون دلار از ایران به حزب‌الله منتقل کرده‌اند.
این پژوهش نقش پیچیده و گاه مخرب مادران در بزه‌دیدگی جنسی دختران را آشکار می‌کند.
این مطالعه که با روش پدیدارشناسی انجام شد، چند الگوی رفتاری مادران را شناسایی کرده است که به قربانی شدن دختران می‌انجامند.
محمد عباس‌زاده و معصومه کاظم‌پور، پژوهشگران دانشگاه تبریز و فاطمه رنجبر، عضو مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز، در این تحقیق دریافتند که «بحران مادری» یک «چرخه خودتکثیرشونده» است.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، مادرانی که به دلایل مختلف خود قربانی ساختارهای خشونت بوده‌اند، در بازتولید آسیب‌ها برای نسل بعدی نقش مهمی ایفا می‌کنند.
نتایج این پژوهش در آخرین شماره مجله «مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران»، وابسته به دانشگاه تهران، منتشر شده است.
گسست و بحران در نقش مادری
برخی مادران با تولد فرزندشان از لحاظ عاطفی ناپدید می‌شوند. این مادران سرد، خودمحور و بی‌توجه به نیازهای عاطفی و گاهی حتی فیزیکی دختران خود هستند.
یکی از مشارکت‌کنندگان در این پژوهش می‌گوید: «۹ ماهه بودم که پدر و مادرم از هم جدا شدند. مادربزرگم من را بزرگ کرد. باور می‌کنید نمی‌دانم مادرم چند کلاس درس خوانده؟»
دلایل این بی‌توجهی شامل عدم آمادگی برای مادر شدن، فشار مسئولیت‌ها، فروپاشی زناشویی، اعتیاد یا بیماری روانی است.
دختر دیگری که قربانی تجاوز جنسی است، روایت می‌کند: «مامانم وقتی کوچیک بودم، طلاق گرفت و رفت. تا وقتی مادرم در روستا بود، می‌دیدمش. الان که شوهر کرده، یک ساله ندیدمش. اگر مادرم بود، این اتفاقات برایم نمی‌افتاد.»
مادران و بازتولید آسیب‌های جنسی و عاطفی
یکی از مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش، نقش برخی مادران در تسهیل سوءاستفاده جنسی از دخترانشان است.
یکی از قربانیان روایت می‌کند: «وقتی هفت سالم بود، داییم به من تجاوز کرد. مامانم می‌گفت تو چیکار کردی که داییت با تو این کارها را کرده.»
در موارد متعدد، مادران به‌جای محافظت از دختران، آنها را مقصر می‌دانند یا حتی رفتار آزارگر را توجیه می‌کنند. این مادران به‌دلیل ترس، بی‌اعتنایی یا خودخواهی، دختر خود را در معرض خطر قرار می‌دهند.
دختر دیگری می‌گوید: «۱۱ سال داشتم که شوهر خواهرم در خانه خودمان به من تجاوز کرد. من از مادرم دلسرد شدم، چون مادرم در آن کار مقصر بود. یکی دو سال این تجاوزها ادامه داشت. مادرم می‌دانست، ولی کاری نمی‌کرد.»
انفعال و فرمانبرداری
یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که در شماری از خانواده‌ها، مادران از قدرت تصمیم‌گیری زیادی برخوردار نیستند.
یکی از مشارکت‌کنندگان توضیح می‌دهد: «مادرم در خانواده ما هیچ نقش و هیچ قدرتی نداشت و همه تصمیمات خانواده را پدرم می‌گرفت.»
این پژوهش به‌ویژه به مادرانی می‌پردازد که در ایفای نقش مادری دچار شکست شده‌اند.
یکی از دختران در همین رابطه می‌گوید: «چند وقت پیش داشتم فکر می‌کردم که چرا مادر من در تمام این اتفاقاتی که از کودکی تا الان برای من افتاده، هیچ حمایتی از من نکرد. من بچه اول بودم، همیشه به من می‌گفتند بابات پسر می‌خواست، تو دختر شدی.»
این انفعال موجب می‌شود که مادران نتوانند از دختران خود در برابر خشونت‌های مختلف محافظت کنند.
در چنین خانواده‌هایی، دختران محبت و توجه را در بیرون از خانه جست‌وجو می‌کنند که این امر آنها را در معرض خطرات بیشتری قرار می‌دهد.
مادری و تبعیض جنسیتی
یکی دیگر از یافته‌های این مطالعه، نقش مادران در بازتولید تبعیض جنسیتی است. برخی مادران پسران را بر دختران ترجیح می‌دهند و حتی در مواردی با پسران همدست می‌شوند تا بر دختران سلطه داشته باشند.
دختری روایت می‌کند: «مامانم که می‌رفت سرکار، من را می‌کرد تو اتاق و در را قفل می‌کرد که داداشم نتواند من را اذیت کند. مامانم حق را به داداشم می‌داد. مامانم و داداشم یک جور با هم همدست شده بودند.»
چرخه معیوب بحران مادری
این پژوهش که با مشارکت ۲۱ زن و دختر قربانی تجاوز جنسی از شهرهای مختلف ایران انجام شد، نشان می‌دهد خشونت جنسی صرفا یک اتفاق ساده نیست، بلکه فرآیندی است که ریشه در بسترهای عمیق اجتماعی دارد.
یافته‌ها حاکی از آن است که بحران مادری یک چرخه خودتکثیرشونده است. این چرخه محصول درهم‌‌تنیدگی عوامل ساختاری نظیر نابرابری جنسیتی، عوامل نهادی مانند ناکارآمدی سیستم‌های حمایتی، و عوامل بین‌فردی نظیر ارتباطات خانوادگی مشوش است.
پژوهشگران تاکید می‌کنند که تغییر این وضعیت نیازمند بازنگری در فرهنگ، گفتمان و قوانین جامعه است تا مادران با آگاهی و توانمندی از چرخه معیوب مردسالاری عبور کنند.
وزارت خزانه‌داری آمریکا روز پنجشنبه ۱۵ آبان اعلام کرد که اسامه جابر، محمد جعفر محمد قصیر و سامر کسبار را به فهرست تحریم‌های خود افزوده است. در این بیانیه آمده که این افراد از طریق صرافی‌ها از ساختار نقدی اقتصاد لبنان سوءاستفاده کرده‌اند.
بر اساس اعلام این وزارتخانه، از روش‌های این افراد فروش نفت و کالاهای ایرانی و انتقال آن به لبنان از راه صرافی‌های مجاز و غیرمجاز بود.
وزارت خزانه‌داری آمریکا هشدار داد صرافی‌هایی که نظارت کافی بر مشتریان خود ندارند، امکان پول‌شویی حزب‌الله را در اقتصاد نقدی لبنان فراهم می‌کنند.
اسامه جابر، از اعضای حزب‌الله است که در جمع‌آوری و تبدیل پول برای این گروه نقش داشته و در فاصله سپتامبر ۲۰۲۴ تا فوریه ۲۰۲۵ ده‌ها میلیون دلار از طریق چند صرافی مرتبط با حزب‌الله جابه‌جا کرده است.
رفاه لبنان تنها با خلع سلاح حزب‌الله ممکن است
جان کی. هرلی، معاون وزیر خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، گفت: «لبنان می‌تواند کشوری آزاد، امن و مرفه باشد، اما تحقق آن تنها در صورتی ممکن است که حزب‌الله خلع سلاح شود و ارتباط مالی و وابستگی‌اش به ایران قطع گردد.»
او افزود: «ما با شرکای لبنانی خود همکاری خواهیم کرد تا اقتصادی مقاوم ایجاد کنیم که منافع همه شهروندان لبنانی در مرکز توجه قرار گیرد.»
تحریم مقام‌های مالی حزب‌الله
این اولین بار نیست که دولت آمریکا پس از بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، تحریمهایی را علیه حزب‌الله وضع می‌کند.
تیرماه سال جاری، وزارت خزانه‌داری آمریکا، هفت مقام ارشد و یک شرکت وابسته به مؤسسه مالی «القرْض الحَسَن» را که تحت کنترل حزب‌الله لبنان است، تحریم کرد.
این افراد از طریق نقشهای مدیریتی در این موسسه، زمینه دور زدن تحریم‌های آمریکا را فراهم کرده و به حزب‌الله امکان دسترسی به نظام مالی رسمی لبنان را دادهاند.
وزارت خزانه‌داری اعلام کرد که این اقدام در حمایت از تلاشهای دولت جدید لبنان برای کاهش نفوذ حزب‌الله انجام شده و با هدف مختلسازی زیرساختهای مالی این گروه صورت گرفته است.
از جمله این افراد میتوان به نهمه احمد جمیل، عیسی حسین قصیر، علی احمد کرشت و محمد سلیمان بدیر اشاره کرد. همچنین شرکت «تسهیلات» که با مشارکت برخی از این افراد اداره می‌شود، به دلیل ایفای نقش در تامین مالی حزب‌الله، در فهرست تحریمها قرار گرفته است.
بر اساس این تحریمها، تمام داراییها و تراکنشهای این افراد و نهادها در حوزه قضایی آمریکا مسدود شده و هرگونه تعامل با آنها برای اتباع آمریکایی ممنوع است.
