وزارت حملونقل آمریکا هشدار داد در صورت تداوم تعطیلی دولت ۲۰ درصد پروازها را کاهش میدهد

وزارت حملونقل آمریکا هشدار داد اگر تعطیلی دولت فدرال ادامه یابد، ممکن است شرکتهای هواپیمایی را مجبور کند تا ۲۰ درصد از پروازهای خود را کاهش دهند.

وزارت حملونقل آمریکا هشدار داد اگر تعطیلی دولت فدرال ادامه یابد، ممکن است شرکتهای هواپیمایی را مجبور کند تا ۲۰ درصد از پروازهای خود را کاهش دهند.

نشست اخیر دونالد ترامپ با رهبران پنج کشور آسیای مرکزی در کاخ سفید، نقطه عطفی کمسابقه در سیاست خارجی آمریکا نسبت به منطقهای بود که طی دهههای گذشته عمدتاً در حوزه نفوذ روسیه و سپس چین قرار داشته است.
برای نخستین بار در تاریخ، روسای جمهوری قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ترکمنستان در قالب نشست C5+1 در کاخ سفید گردهم آمدند؛ رویدادی که از نگاه بسیاری از ناظران، نشانهای از تغییر سطح توجه واشینگتن به آسیای مرکزی و بخشی از رقابت گستردهتر قدرتها بر سر انرژی، مواد معدنی کمیاب و خطوط حیاتی حملونقل محسوب میشود.
قالب C5+1 که نخستین بار در سال ۲۰۱۵ در شهر سمرقند ازبکستان میان وزیران امور خارجه شش کشور شکل گرفت، تا سالها بیشتر بر همکاریهای تجاری، حملونقل و انرژی متمرکز بود و بعدتر موضوعات امنیتی، بهویژه جنگ افغانستان، به آن اضافه شد.
در سال ۲۰۲۳ نیز جو بایدن نشست رهبران آسیای مرکزی را در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک برگزار کرد؛ اقدامی که بسیاری آن را نشانه تغییر تدریجی رویکرد واشینگتن نسبت به منطقه میدانستند. اما میزبانی تازه ترامپ در کاخ سفید، نهتنها این رویکرد را تثبیت کرد، بلکه آن را به سطحی بالاتر ارتقا داد؛ سطحی که بهروشنی نشان میدهد رقابت آمریکا با چین و روسیه وارد مرحله جدیدی شده است.
از زمان آغاز جنگ تمامعیار روسیه علیه اوکراین در سال ۲۰۲۲، کشورهای آسیای مرکزی نسبت به پیامدهای امنیتی و اقتصادی وابستگی بیشازحد به مسکو نگران شدهاند. تحریمهای سنگین آمریکا و اروپا علیه روسیه، کاهش ارزش روبل و محدودیتهای تجاری، فشارهایی را بر اقتصادهای آسیای مرکزی وارد کرده است؛ اقتصادهایی که میلیونها نفر از شهروندانشان بهعنوان کارگر مهاجر در روسیه مشغول کارند و بخش مهمی از درآمدشان از انتقال پولهای آنان تامین میشود.
همین نگرانیها سبب شده دولتهای منطقه بهدنبال متنوعسازی روابط اقتصادی و امنیتی خود باشند؛ فرصتی که واشنگتن آن را بلافاصله تشخیص داده و در ماههای گذشته تلاش کرده از آن بهره ببرد.
معاملات ۱۲ میلیارددلاری
ترامپ در ماههای نخست دوره دوم ریاستجمهوری خود، مجموعهای از توافقهای بزرگ تجاری با کشورهای آسیای مرکزی امضا کرده که ارزش مجموع آنها به ۱۲.۴ میلیارد دلار میرسد.
او با بهرهگیری از شبکه اجتماعی خود تروث سوشیال، بهطور مرتب بر این توافقها تاکید کرده و آنها را نشانهای از «بازگشت آمریکا به مرکز رقابت جهانی» دانسته است.
بزرگترین این توافقها خرید ۲۲ فروند بوئینگ ۷۸۷ دریملاینر از سوی ازبکستان به ارزش ۸ میلیارد دلار بود که ترامپ ادعا کرده بیش از ۳۵ هزار شغل در آمریکا ایجاد خواهد کرد.
قزاقستان نیز قراردادی ۴.۲ میلیارد دلاری با شرکت آمریکایی وبتک (Wabtec) امضا کرده که شامل ۳۰۰ کیت لوکوموتیو برای توسعه شبکه ریلی این کشور است.
علاوه بر این، دولت ترامپ در حال مذاکره برای اعطای دسترسی شرکت آمریکایی Cove Capital LLC به یکی از بزرگترین معادن دستنخورده تنگستن جهان در قزاقستان است؛ مادهای که برای صنایع پیشرفته نقشی کلیدی دارد.
با وجود این توافقها، آنچه بیش از هر چیز انگیزه واشینگتن برای نزدیکی به آسیای مرکزی را افزایش داده، رقابت فزاینده بر سر «مواد معدنی کمیاب» است؛ عناصری که در تولید فناوریهای حساس از تلفنهای هوشمند گرفته تا تجهیزات دفاعی، خودروهای برقی و هوش مصنوعی نقشی تعیینکننده دارند.
فرصتی که آمریکا نمیخواهد از دست بدهد
قزاقستان در ماه آوریل اعلام کرد ذخایر بزرگی از عناصر کمیاب مانند سریم، لانتان، نئودیمیم و ایتریم در استان قرهقندی کشف کرده که حجم احتمالی آن بیش از ۲۰ میلیون تن است؛ رقمی که در صورت تایید، تقریباً برابر نیمی از ذخایر چین خواهد بود.
این کشف در زمانی صورت گرفت که چین، با داشتن ۴۴ میلیون تن ذخیره و ۹۰ درصد ظرفیت فرآوری جهانی، صادرات چندین عنصر حیاتی را در چارچوب جنگ تجاری با آمریکا محدود کرده بود.
اگرچه پکن پس از گفتوگوهای ترامپ و شی جینپینگ در کره جنوبی اعلام کرد اجرای محدودیتهای جدید را به تعویق میاندازد، اما برای واشینگتن روشن شده که وابستگی بیش از حد به چین در حوزه مواد معدنی کمیاب میتواند یک تهدید راهبردی باشد؛ تهدیدی که تنها با ایجاد زنجیرههای تامین جایگزین قابل مدیریت است.
در این میان، آسیای مرکزی در حال تبدیلشدن به یکی از مهمترین نقاط این رقابت جهانی است. علاوه بر کشف ذخایر جدید، بانک توسعه قزاقستان اعلام کرده برنامهای یکمیلیارد دلاری برای استخراج و فرآوری این عناصر بین سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ آغاز خواهد کرد.
شرکتهای آمریکایی امیدوارند با سرمایهگذاری در این پروژهها، نه تنها سهم خود را در زنجیره تامین جهانی افزایش دهند، بلکه نفوذ چین را نیز در منطقه کاهش دهند.
در همین حال، ازبکستان نیز مذاکراتی را با شرکتهای آمریکایی آغاز کرده تا با استفاده از فناوریهای پیشرفته، اکتشافات زمینشناسی در مناطق بالقوه معدنی را گسترش دهد.
رقابت نفسگیر با پکن و مسکو
با این همه، رقابت آمریکا در آسیای مرکزی ساده نخواهد بود. روسیه در اکتبر امسال دومین نشست آسیای مرکزی را در تاجیکستان برگزار کرد و ولادیمیر پوتین خواستار گسترش روابط تجاری و امنیتی شد. حجم تجارت روسیه با پنج کشور منطقه در سال گذشته از ۴۵ میلیارد دلار فراتر رفت.
از سوی دیگر، چین نیز با سرعت در حال افزایش روابط اقتصادی با منطقه است. تنها در ماه سپتامبر، چین و قزاقستان ۷۰ توافق تجاری به ارزش حدود ۱۵ میلیارد دلار امضا کردند و حجم تجارت چین با آسیای مرکزی در سال ۲۰۲۴ به ۶۶.۲ میلیارد دلار رسید.
تحلیلگران معتقدند که آمریکا، حتی با وجود توجه تازه ترامپ، بهسختی میتواند با این سطح از وابستگی اقتصادی و جغرافیایی رقابت کند.
موقعیت جغرافیایی آسیای مرکزی و ارتباط تاریخی آن با مسکو و پکن به معنی آن است که دولتهای منطقه نه میتوانند و نه میخواهند جایگزینی برای این دو قدرت پیدا کنند؛ بلکه ترجیح میدهند سیاستی متوازن و چندجانبه در پیش گیرند که به آنها اجازه دهد در عین حفظ روابط سنتی، از فرصتهای تازه اقتصادی نیز بهرهمند شوند.
در نهایت، نشست اخیر در کاخ سفید بیش از آنکه نشانه تغییر جهت کشورهای آسیای مرکزی باشد، نشاندهنده تلاش آمریکا برای آن است که در رقابتی که دیر به آن وارد شده است، حداقل جای پایی برای خود ایجاد کند.
آینده این رقابت احتمالاً نه در سطح بیانیهها و نشستها، بلکه در میزان سرمایهگذاری واقعی، دسترسی به مواد معدنی کمیاب و توانایی آمریکا در ارائه گزینههای اقتصادی و امنیتی معتبر سنجیده خواهد شد.

دونالد ترامپ، رییسجمهوری ایالات متحده، در دیدار با ویکتور اوربان، نخستوزیر مجارستان، اعلام کرد در حال بررسی امکان اعطای معافیت به این کشور از تحریمهای نفت روسیه است. او دلیل این امر را «وابستگی مجارستان به انرژی منطقه» عنوان کرد.
ترامپ در جریان دیداری که جمعه ۱۶ آبان در کاخ سفید برگزار شد، به خبرنگاران گفت: «ما در حال بررسی این موضوع هستیم، چون دریافت نفت و گاز از سایر مناطق برایشان بسیار دشوار است.»
رییسجمهوری آمریکا از نخستوزیر مجارستان به عنوان «رهبری بزرگ» یاد کرد و گفت با اوربان درباره تجارت، انرژی و جنگ اوکراین گفتوگو میکند.
ترامپ گفت نخستوزیر مجارستان در موضوع مهاجرت اشتباهی نکرده و افزود که در حال گفتوگو درباره دیدار با ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه هستند.
رییسجمهوری آمریکا تاکید کرد: «اختلاف اصلی با روسیه این است که آنها نمیخواهند جنگ در اوکراین متوقف شود.»
ترامپ و پوتین ۲۴ مهر با یکدیگر تلفنی صحبت کردند و پس از آن، کاخ سفید این مکالمه را «خوب و سازنده» توصیف کرد. ترامپ پس از این تماس گفت با پوتین توافق کرده که در بوداپست دیدار کنند. این دو پیشتر در مردادماه در آلاسکا با یکدیگر دیدار کردند.
اواخر مهرماه، شبکه تلویزیونی سیانان گزارش داد پس از برگزار نشدن جلسه مقدماتی میان عالیترین مشاوران سیاست خارجی آمریکا و روسیه، احتمال به تعویق افتادن دیدار ترامپ و پوتین در بوداپست وجود دارد.
آغاز فصل جدید در روابط دو کشور
نخستوزیر مجارستان نیز اعلام کرد هدف از حضورش در آمریکا، «آغاز فصل جدیدی در روابط واشینگتن و بوداپست» است.
او گفت: «مجارستان درباره مسئله نفت روسیه مذاکره میکند.»

پنجم آبان، پیتر سیارتو، وزیر خارجه مجارستان، اعلام کرده بود که اوربان در دیدار خود با ترامپ در واشینگتن، در کنار سایر موضوعات درباره تحریمهای آمریکا علیه شرکتهای نفتی روسیه گفتوگو خواهد کرد.
ترامپ که از متحدان نزدیک نخستوزیر مجارستان به شمار میرود، به تازگی تحریمهایی علیه روسیه وضع کرد که شرکتهای لوکاویل و روسنفت را هدف قرار میدهند.
هدف آمریکا از این اقدام، تحت فشار قرار دادن مسکو برای پذیرش آتشبس در اوکراین عنوان شده است.
اقدام ترامپ پرسشهایی را برای مجارستان و اسلواکی، دو خریدار اصلی نفت روسیه در اتحادیه اروپا، ایجاد کرد.
نخستوزیر مجارستان که انتخابات سال ۲۰۲۶ را پیش رو دارد، طی سالهای گذشته رابطهای شخصی و قوی با ترامپ ایجاد کرده است.
مواضع سرسختانه اوربان در قبال مهاجرت، حمایت قابل توجهی را در میان طرفداران ترامپ در ایالات متحده برایش به همراه آورده است.
او اوایل ماه جاری گفته بود در دیدار خود با ترامپ، مسائل اقتصادی را نیز مورد بحث قرار خواهد داد.

پیت هگست، وزیر جنگ ایالات متحده، از کشته شدن سه نفر در حمله ارتش آمریکا به یک شناور مظنون به قاچاق مواد مخدر در دریای کارائیب خبر داد.
هگست شامگاه پنجشنبه ۱۵ آبان در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «به دستور رییسجمهور ترامپ، وزارت جنگ آمریکا امروز حملهای مرگبار به شناوری متعلق به یک سازمان تروریستی انجام داد. این شناور در حال قاچاق مواد مخدر در دریای کارائیب بود و در آبهای بینالمللی هدف قرار گرفت.»
او افزود در جریان این عملیات، هیچیک از نیروهای آمریکایی آسیب ندیدند، اما سه «تروریست مواد مخدر مَرد» کشته شدند.
در هفتههای اخیر، ارتش آمریکا عملیات خود را برای مقابله با شبکههای قاچاق مواد مخدر در آبهای بینالمللی، بهویژه در نزدیکی ونزوئلا، شدت بخشیده است.
این اقدامات در راستای تحقق یکی از وعدههای انتخاباتی دونالد ترامپ صورت میگیرد؛ او در آن زمان بر مقابله با کارتلها و جلوگیری از ورود مواد مخدر به ایالات متحده تاکید کرده بود.
در پی بالا گرفتن انتقادات از حملات به شناورهای مظنون به حمل مواد مخدر در دریای کارائیب و اقیانوس آرام، هگست و مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، ۱۴ آبان در نشستی با رهبران دو حزب دموکرات و جمهوریخواه و همچنین اعضای ارشد کمیته امنیت ملی مجلس نمایندگان و سنا، آنها را در جریان جزییات این عملیات قرار دادند.
۹ آبان، ولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، حملات ایالات متحده به شناورهای مظنون به حمل مواد مخدر را «غیرقابل قبول» خواند.
هگست: اگر میخواهید زنده بمانید، از قاچاق مواد دست بردارید
وزیر جنگ آمریکا در ادامه پیام خود در ایکس نوشت: «همانطور که قبلا گفتیم، حملات دریایی علیه تروریستهای مواد مخدر تا زمانی که آنها دست از مسمومکردن مردم آمریکا بردارند، ادامه خواهد یافت.»
هگست افزود: «خطاب به همه تروریستهای قاچاقچی مواد مخدر که میهن ما را تهدید میکنند: اگر میخواهید زنده بمانید، از قاچاق مواد دست بردارید. اگر به قاچاق مواد مرگبار ادامه دهید، ما شما را خواهیم کشت.»
حملات اخیر موجب افزایش تنش میان واشینگتن و کاراکاس شده است، بهویژه پس از آنکه ترامپ دستور استقرار گسترده نیروهای نظامی در منطقه را صادر کرد و از احتمال انجام حملات علیه اهداف مرتبط با قاچاق مواد مخدر در داخل خاک ونزوئلا خبر داد.
سنای ایالات متحده شامگاه ۱۵ آبان با ۵۱ رای مخالف در برابر ۴۹ رای موافق، مانع از تصویب طرحی شد که آغاز جنگ علیه ونزوئلا را برای دولت ترامپ ممنوع میکرد.
در صورت تصویب این طرح، دولت موظف میشد از هرگونه «استفاده از نیروهای مسلح آمریکا برای انجام عملیات خصمانه در داخل یا علیه ونزوئلا» خودداری کند، مگر آنکه اعلام جنگ رسمی یا مجوز مشخصی از سوی کنگره صادر شده باشد.
تنها دو سناتور جمهوریخواه به همراه دموکراتها از این طرح حمایت کردند. تحلیلگران تصمیم سنا را تازهترین نشانه از تمایل جمهوریخواهان به پشتیبانی از گسترش حضور نظامی آمریکا در دریای کارائیب دانستند.

سنای آمریکا با ۵۱ رای موافق در برابر ۴۹ رای مخالف، طرحی را که ترامپ را از آغاز جنگ علیه ونزوئلا منع میکرد، رد کرد.
این طرح در صورت تصویب، دولت را موظف میکرد که از هرگونه «استفاده از نیروهای مسلح ایالات متحده برای خصومتها در داخل یا علیه ونزوئلا» خودداری کند، مگر آنکه اعلام جنگ رسمی یا مجوز مشخصی از سوی کنگره صادر شده باشد.
تنها دو جمهوریخواه همحزب ترامپ به همراه دموکراتها از این طرح حمایت کردند. این تصمیم تازهترین نشانه از میزان تمایل حزب جمهوریخواه به پشتیبانی از افزایش حضور نظامی آمریکا در دریای کارائیب جنوبی است.
به گفته دولت ترامپ، از اوایل سپتامبر نیروهای آمریکایی دستکم ۱۶ حمله علیه شناورهای حامل مواد مخدر در اقیانوس آرام و کارائیب جنوبی انجام دادهاند که بیش از ۶۵ کشته بر جای گذاشته است.
همزمان با افزایش حضور نیروهای نظامی آمریکا در منطقه کارائیب، ترامپ در مصاحبه با شبکه سیبیاس که شامگاه یکشنبه ۱۱ آبان منتشر شد، گفت روزهای نیکلاس مادورو، رییسجمهوری ونزوئلا، «به شماره افتاده است.»
ترامپ در پاسخ به این پرسش که آیا ایالات متحده قصد دارد با ونزوئلا وارد جنگ شود، گفت: «بعید میدانم. فکر نمیکنم.»
پیش از این نیز سنای آمریکا روز چهارشنبه ۱۶ مهر طرح محدود کردن حملات نظامی دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، به قایقهای مظنون به قاچاق مواد مخدر در دریای کارائیب را رد کرد؛ تصمیمی که نشاندهنده ادامه حمایت جمهوریخواهان از رویکرد نظامی کنونی کاخ سفید است.
به گزارش اکسیوس، لایحه دوحزبی «اصلاح قانون اختیارات جنگی» که از سوی سناتورها تیم کین، آدام شف، و رَند پال، مطرح شده بود، با ۴۸ رأی موافق و ۵۱ رأی مخالف در سنا شکست خورد.
در این رایگیری، رَند پال، سناتور از کنتاکی، و لیزا مرکاوسکی، سناتور از آلاسکا، از دموکراتها حمایت کردند، اما جان فِترمن، سناتور دموکرات از پنسیلوانیا، تنها دموکراتی بود که با طرح مخالفت کرد.
این لایحه در واکنش به افزایش عملیات نظامی دولت ترامپ علیه قایقهای مظنون به حمل مواد مخدر در نزدیکی سواحل ونزوئلا تهیه شده بود.
منتقدان میگویند رییسجمهوری اجازه قانونی انجام چنین عملیاتهایی بدون مجوز صریح کنگره را ندارد، اما جمهوریخواهان از جمله مایک جانسون، رییس مجلس نمایندگان، از ترامپ حمایت کردند و حتی مشروعیت «قانون اختیارات جنگی» را مشکوک به مغایرت با قانون اساسی دانستند.
رَند پال در صفحه اجتماعی خود در ایکس نوشت: «ایالات متحده نباید قایقها را بدون دانستن هویت سرنشینان منفجر کند. در این تصمیمها نام، مدرک و نظارت وجود ندارد.»
در همان روز، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، در جلسهای محرمانه با سناتورهای جمهوریخواه جزئیات راهبرد جدید مقابله با کارتلهای مواد مخدر در نزدیکی ونزوئلا را تشریح کرد و گفت: «این سازمانها تهدید مستقیمی برای امنیت آمریکا هستند و باید نابود شوند.»
سناتور اریک اشمیت نیز به تکیه بر اختیارات رییسجمهوری در قانون اساسی اشاره کرد و گفت: «اگر این قایقها در آبهای آزاد شناسایی شوند، نیروهای آمریکایی مجاز به هدف قرار دادن آنها خواهند بود.»

دونالد ترامپ، رییسجمهوری ایالات متحده، پنجشنبه ۱۵ آبان در کاخ سفید میزبان رهبران پنج کشور آسیای مرکزی خواهد بود؛ این دیدار در چارچوب تلاش واشینگتن برای افزایش نفوذ خود در منطقهای که بهطور سنتی تحت سلطه روسیه بوده و اکنون مورد توجه فزاینده چین قرار گرفته، برگزار میشود.
رهبران قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان، شام پنجشنبه را نیز با ترامپ در کاخ سفید خواهند گذراند.
خبرگزاری رویترز در گزارشی در این زمینه نوشت این نشست در شرایطی برگزار میشود که رقابت جهانی بر سر منابع عظیم معدنی آسیای مرکزی شدت گرفته و کشورهای غربی در پی تنوعبخشی به زنجیرههای تامین خود و کاهش وابستگی به مسکو و پکن هستند.
ایالات متحده بهویژه در تلاش است تا همکاریهای جدیدی برای تامین مواد معدنی حیاتی، انرژی، و مسیرهای زمینی جایگزین انجام دهد؛ مسیرهایی که از نفوذ رقبای ژئوپلیتیکی واشینگتن دور بمانند.
پلتفرم موسوم به سی۵+۱ (C5+1) که در سال ۲۰۱۵ راهاندازی شد، آمریکا را با پنج کشور آسیای مرکزی گرد هم میآورد تا همکاری در زمینههای اقتصادی، انرژی و امنیتی را تقویت کنند.
امضای یادداشت تفاهم درباره مواد معدنی حیاتی
بر اساس گزارش دفتر رییسجمهوری قزاقستان، نمایندگان آمریکا و قزاقستان یادداشت تفاهمی برای همکاری در حوزه مواد معدنی حیاتی امضا کردند. کاخ سفید هنوز درباره جزئیات این توافق اظهار نظر نکرده است.
در میان معاملات تجاری که قرار است اعلام شود، توافقی برای فروش حداکثر ۳۷ فروند هواپیما از سوی شرکت بوئینگ به خطوط هوایی قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان وجود دارد. همچنین شرکت آمریکایی کاو کاپیتال (Cove Capital) با حمایت مالی دولتی، استخراج فلز تنگستن را در قزاقستان آغاز خواهد کرد.
به گفته یک مقام ارشد آمریکایی، قزاقستان همچنین قصد دارد به توافقنامههای ابراهیم بپیوندد؛ مجموعه توافقهایی که روابط میان اسرائیل و کشورهای مسلمان را عادی کردهاند.
گریسلین باسکاران، مدیر مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی (CSIS)، گفت دولت ترامپ علاوه بر تعاملات دولتی، بهدنبال معاملات تجاری هدفمند برای دسترسی به منابع حیاتی است.
او افزود:«در شرایطی که چین و روسیه کنترل خود را بر نظامهای معدنی، فرآوری و زیرساختی منطقه تثبیت کردهاند، واشینگتن میکوشد از طریق پروژههای راهبردی مشخص، جای پایی ملموس در منطقه ایجاد کند.»
منطقهای غنی از اورانیوم، مس و طلا
پنج کشور آسیای مرکزی با وجود منابع غنی معدنی و انرژی، همچنان وابستگی اقتصادی قابلتوجهی به روسیه، قدرت استعماری پیشین خود، دارند؛ در حالی که چین نفوذش را از طریق سرمایهگذاریهای کلان در زیرساختها و معادن گسترش داده است.
در مجموع، این کشورها با جمعیتی حدود ۸۴ میلیون نفر، ذخایر عظیمی از اورانیوم، مس، طلا، عناصر کمیاب خاکی و سایر مواد معدنی راهبردی را در اختیار دارند که برای گذار جهانی به انرژیهای سبز حیاتیاند.
قزاقستان، بزرگترین اقتصاد منطقه، در سال ۲۰۲۴ حدود ۴۰ درصد از تولید جهانی اورانیوم را به خود اختصاص داده و ازبکستان نیز در میان پنج تولیدکننده بزرگ آن قرار دارد. این دو کشور در مجموع بیش از نیمی از اورانیوم جهان را تولید میکنند؛ منبعی حیاتی برای نیروگاههای هستهای آمریکا، که بخش قابل توجهی از برق این کشور را تامین میکنند.
در حال حاضر، روسیه حدود ۲۰ درصد از اورانیوم وارداتی آمریکا را تامین میکند، موضوعی که نیاز واشینگتن به تنوعبخشی و کاهش وابستگی را فوریتر کرده است.
دولت ترامپ راهبردی چندلایه را برای تامین پایدار مواد معدنی حیاتی و کاهش وابستگی به چین دنبال کرده است؛ کشوری که بر زنجیرههای جهانی تولید فلزات استراتژیک مانند اورانیوم، عناصر کمیاب خاکی، مس و تیتانیوم تسلط دارد و گاه از این سلطه بهعنوان ابزار فشار سیاسی و اقتصادی استفاده میکند.
شان دافی، وزیر حملونقل آمریکا، جمعه ۱۶ آبان اعلام کرد در صورت تداوم تعطیلی، دولت آماده است دستور کاهش اجباری پروازها را صادر کند. این تصمیم در حالی مطرح شد که شرکتهای هواپیمایی تلاش میکنند با محدودیتهای بیسابقه ناشی از تعطیلی دولت سازگار شوند.
بهگزارش سازمان هوانوردی فدرال، از روز جمعه خطوط هوایی موظف شدهاند در ۴۰ فرودگاه بزرگ کشور چهار درصد از پروازهای خود را کاهش دهند؛ رقمی که در صورت ادامه تعطیلی دولت تا ۱۴ نوامبر به ۱۰ درصد خواهد رسید.
دافی گفت ممکن است در آینده کاهش پروازها به ۲۰ درصد نیز برسد. او تاکید کرد تصمیمها «بر اساس دادهها و وضعیت فضای هوایی» اتخاذ میشود.
کاهش پروازها که از ساعت ۶ صبح جمعه آغاز شد، شامل حدود ۷۰۰ پرواز از چهار شرکت بزرگ آمریکَن ایرلاینز، دلتا، ساوتوست و یونایتد میشود و در روزهای آینده نیز افزایش خواهد یافت.
این تصمیم پروازهای بینالمللی را در بر نمیگیرد. در همین حال، غیبت گسترده کنترلکنندگان هوایی باعث شد سازمان هوانوردی فدرال صدها پرواز را در شهرهایی مانند آتلانتا، سانفرانسیسکو، واشینگتن و هیوستون با تاخیر روبهرو کند.
تا عصر جمعه بیش از سههزار و ۵۰۰ پرواز با تاخیر ثبت شد.
رابرت آیزوم، مدیرعامل آمریکَن ایرلاینز، گفت انتظار ندارد کاهشهای اولیه موجب اختلال جدی شود اما هشدار داد که افزایش سطح این کاهشها «میتواند مشکلساز باشد».
او اعلام کرد که روز جمعه ۲۲۰ پرواز لغو شد و حدود ۱۲ هزار مسافر تحت تاثیر قرار گرفتند، اما بیشتر آنان ظرف چند ساعت مجدداً رزرو شدند. شرکت یونایتد ایرلاینز نیز از لغو ۱۸۴ پرواز در روز جمعه خبر داد و گفت نیمی از مسافران آسیبدیده در کمتر از چهار ساعت جابهجا شدهاند.
دافی که پیشتر از کاهش ۱۰ درصدی پروازها خبر داده بود، گفت دادههای ایمنی نشان داده است این اقدام ممکن است اختلال بیشتری ایجاد کند و به همین دلیل تصمیم گرفته کاهشها را مرحلهای و از چهار درصد آغاز کند.
او افزود گزارشها از افزایش خستگی و فشار کاری کنترلکنندگان هوایی حکایت دارد و شکایت خلبانان از تاخیر یا پاسخندادن برجهای مراقبت بیشتر شده است.
در طول تعطیلی ۳۸ روزه دولت، حدود ۱۳ هزار کنترلکننده ترافیک هوایی و ۵۰ هزار مامور امنیتی فرودگاهها بدون دریافت حقوق مشغول به کار بودهاند.
سازمان هوانوردی فدرال اعلام کرد علاوه بر تاخیر پروازها، پرتابهای فضایی نیز موقتاً محدود شده است و در صورت تشدید مشکلات، ممکن است تا ۱۰ درصد از پروازهای هواپیمایی عمومی در فرودگاههای پرترافیک کاهش یابد.

