آلودگی هوای خوزستان در یک سال اخیر جان بیش از ۱۶۰۰ نفر را گرفت
مهرداد شریفی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اعلام کرد آلودگی هوا در یک سال گذشته جان هزار و ۶۲۴ نفر را در استان خوزستان گرفته است.
مهرداد شریفی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اعلام کرد آلودگی هوا در یک سال گذشته جان هزار و ۶۲۴ نفر را در استان خوزستان گرفته است.
شریفی ۱۸ آبان گفت آلودگی هوا در این یک سال، بیش از ۴۲۷ میلیون دلار خسارت به بخش سلامت وارد کرده است.
او افزود تنها در مهر امسال دست‌کم ۲۲ هزار نفر بر اثر آلودگی هوا به بیمارستان‌های خوزستان مراجعه کرده‌اند.
مرکز پژوهش‌های مجلس پیش‌تر اعلام کرده بود در سال ۱۴۰۲، آلودگی هوا عامل مرگ زودرس بیش از ۳۰ هزار نفر در ۵۷ شهر با جمعیتی حدود ۴۸ میلیون نفر بوده است.
مردادماه نیز رسانه‌ها در ایران گزارش دادند آلودگی هوای سال گذشته در پایتخت به مرگ شش هزار نفر انجامیده است.
به گفته مقام‌های دولت، استان اصفهان به‌دلیل آلودگی هوا بیشترین تعداد بیماران مبتلا به سرطان و ام‌اس را در کشور دارد.
در خوزستان وضعیت آلودگی هوا بسیار بحرانی است؛ به گونه‌ای که هوای شماری از شهرهای این استان در بسیاری از روزهای سال در وضعیت بنفش و حتی قهوه‌ای قرار دارد.
به گفته شریفی، هوای شهرستان‌های اهواز، دشت آزادگان و هویزه طی چند ماه اخیر تنها دو روز سالم بوده است.
شاخص کیفیت هوا به شش دسته «پاک»، «قابل قبول»، «ناسالم برای گروه‌های حساس»، «ناسالم»، «بسیار ناسالم» و «خطرناک» برای تنفس تقسیم می‌شود که دو رنگ بنفش و قهوه‌ای در انتهای این طیف قرار دارند.
این شاخص بر اساس اندازهگیری آلایندههای مختلف هوا، از جمله مونوکسیدکربن، اُزن، دیاکسید نیتروژن، دیاکسید گوگرد و ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون تعیین می‌شود.
با تداوم آلودگی هوای خوزستان، مدارس دوره ابتدایی و متوسطه اول این استان تا پایان آبان تعطیل خواهند بود.
تاکنون از صنایع، آتشسوزی بخش عراقی هورالعظیم، آتش زدن کاه و کلش مزارع کشاورزی، برنجکاری، نیشکر و آتشسوزی در محل قدیمی پسماند و آلایندههای خودروها به‌عنوان عوامل آلودگی هوای خوزستان یاد شده است.
با این حال، آلودگی هوا منحصر به استان خوزستان نیست و این بحران در دیگر شهرها و استانهای ایران نیز زندگی شهروندان را تحت تاثیر قرار داده است.
آلودگی هوا در سالهای گذشته بارها به سطوح بحرانی رسیده و هجوم ریزگردها بر دامنه بحرانهای زیستمحیطی و تهدیدهای سلامت عمومی افزوده است.
با وجود گسترش این معضل، جمهوری اسلامی تاکنون برنامهای منسجم و پایدار برای مهار و مدیریت این بحران ارائه نکرده است.
