مادر امیرحسین رحیمی: فرزندم را با نشان تصاویر شکنجه‌اش تهدید می‌کنند
همزمان با ادامه کنار گذاشته شدن و اخراج استادان برخی دانشگاه‌ها، گزارش‌ها حاکی از جایگزین کردن افراد نزدیک به نهادهای امنیتی به جای آنان است. در این میان سعید حدادیان، مداح مشهور نیز در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع کارشناسی ارشد تدریس خواهد کرد.
شوراهای صنفی دانشجویان خبر داد که در دانشگاه «علامه طباطبایی»، پس از حذف مهدی خویی، زمزمه‌هایی از جذب میثم مهدیار شنیده می‌شود. استادی که سابقه بازجویی از دانشجویان و آزار آنها در کلاس و معرفیشان به نیروهای امنیتی را دارد.
در همین حال در دانشگاه تهران، همزمان با حذف حسین مصباحیان، استاد برجسته فلسفه، خبر بازگشت محمود خاتمی به این گروه و تدریس در مقطع ارشد و دکتری مطرح شده است.
خاتمی سابقه سرقت گسترده علمی دارد و سال گذشته انجمن علمی دانشجویان فلسفه در نامه به ریاست دانشگاه تهران خواستار پاسخگویی درباره سرقت گسترده علمی او شده بودند.
در همین حال قرار است سعید حدادیان در مقطع کارشناسی ارشد تدریس کند.
عبدالرضا سیف، رییس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران گفت: «حاج سعید حدادیان از سال ۹۷-۹۶ به صورت حق‌التدریس در دانشکده ادبیات و علوم انسانی و دیگر دانشکده‌های دانشگاه تهران تدریس می‌کند.»
او افزود: «دروس ادبیات پایداری، آشنایی با دفاع مقدس و آشنایی با ادبیات انقلاب اسلامی از دروسی است که توسط وی در مقاطع ارشد و کارشناسی تدریس می‌شود.»
پیش از این و همزمان با اخراج علی شریف‌زارچی، استاد دانشگاه صنعتی شریف نیز کانال «روزنامه شریف» خبر داد این دانشگاه امیرحسین ثابتی، فعال پیشین بسیج و مجری صداوسیما و همچنین عباس موزون، دیگر مجری این رسانه حکومت را برای تدریس به کار گرفته است.
همزمان با حضور افراد وابسته به نهادهای امنیتی در دانشگاه اما اخراج استادان به روش‌ها و شیوه‌های مختلف ادامه دارد.
در یکی از تازه‌ترین این موارد، بهروز چمن‌آرا، عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات کردی دانشگاه کردستان در صفحه مجازی خود از اخراجش با عنوان «رد صلاحیت عمومی» خبر داد.
مقامات دولتی اما در مصاحبه‌های مختلف در روز دوشنبه ۱۳ شهریور این اخراج‌ها را توجیه کرده و «موضوعی طبیعی» خواندند.
از جمله حسن مسلمی نائینی، رییس جهاد دانشگاهی، گفت: «قطع همکاری با دانشگاه مساله‌ای نیست که دیروز و امروز اتفاق افتاده باشد. این روال معمول و طبیعی دانشگاه‌ها است و کسانی که نتوانند پایه و رضایت دانشگاه را بگیرند و دچار رکود علمی شوند، با آنان قطع همکاری می‌شود.»
در همین حال فرهاد دانشجو، رییس دانشگاه تربیت مدرس، درباره اخراج سمیه سیما، استاد گروه مهندسی آب این دانشگاه گفت که او برای تبدیل وضعیت از پیمانی به رسمی آزمایشی، «تلاشی انجام نداده و در حال حاضر نیز بدون اطلاع دانشگاه به خارج از کشور رفته است».
همچنین علی شمسی‌پور، سخنگوی وزارت علوم، در توییتی با اشاره به برخورد دولت روحانی با بورسیه‌های غیرقانونی دولت احمدی نژاد نوشت که «امروز کسانی مدعی دفاع از حقوق اساتید هستند» که در دوره ریاست جمهوری خود، «حق قانونی ۳۰۰۰ نفر از جوانان» را «لگدمال کردند.»
در ادامه واکنش‌ها به اخراج استادان دانشگاه‌ها اما حزب ندای ایرانیان در نامهای به ابراهیم رئیسی نوشت: «آشِ اخراج اساتید غیرخودی چنان شور شد که وزارت علوم حتی نتوانست از لابه‌لای تفاسیرِ دل به خواهانه آیین‌نامه‌ها بهانه‌ای دندان‌گیر پیدا کند و به ناچار در تقسیم کاری ناگفته و حیرت‌انگیز، وزارت کشور در توجیه این اقدامات بیانیه داد.»
قوه قضاییه هشت شهروندی را که آبان سال گذشته در خاکسپاری مهرشاد شهیدی‌نژاد، از کشته‌شدگان خیزش انقلابی، در آرامستان اراک بازداشت شده بودند، به اتهام توهین به مقدسات در مجموع به ۵۴ سال زندان و ۵۹۲ ضربه شلاق در ملاءعام محکوم کرد.
قرار است این احکام شلاق بعد از نماز جمعه در مصلای بیت‌المقدس اراک اجرا شود.
حسین رضایی، یکی از وکلای ۹ شهروندی که به خاطر «حضور بر آرامگاه مهرشاد شهیدی‌نژاد در روز تاسوعا» بازداشت شده‌اند، به کانال خبری امتداد گفت که احکام صادر شده برای هشت نفر از بازداشت‌شدگان «در بردارنده حداکثر مجازات توهین به مقدسات یعنی پنج سال حبس تعزیری و نیز حداکثر مجازات برای اتهام اخلال در نظم و آسایش عمومی یعنی یک سال حبس» است.
رضایی با اشاره به اینکه پیشتر دادگاه انقلاب اراک نیز هر یک از این هشت شهروند را به تحمل «هشت ماه حبس تعزیری» محکوم کرده، گفت هر یک از آنها « به ۶ سال و هشت ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق در ملاءعام» محکوم شده‌اند.
او تاکید کرد که وکلای این شهروندان نسبت به این احکام اعتراض و تقاضای تجدیدنظر خواهند کرد.
رضایی افزود: «صرف حضور بر مزار مهرشاد شهیدی‌نژاد و پخش شربت یا دست زدن برخی از این شهروندان به نشانه سوگواری برای یک جوان تازه کشته شده و برای احترام به سخنان خانواده او، آن هم با چشمانی گریان هرگز دلالت بر توهین به مقدسات» نیست.
به گزارش هرانا، نامهای این هشت شهروند عبارتند از محمد سلطانی، مجید نیک‌عهد، ابوالفضل خوران، وحیدرضا عربی، مهدی نیک‌عهد، رامتین ادریسی، مصطفی کمانی و محمدرضا اسدی.
قاسم شعله سعدی، حقوق‌دان، در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال احکام شلاق و زندان علیه این شهروندان را دارای ایرادهای اساسی خواند و گفت از آنجا که جمهوری اسلامی کلا هیچ مشروعیتی ندارد، قضاتی نیز که این احکام را صادر کرده‌اند «منعزل» بوده و حکم آنها نامعتبر است.
شعله سعدی با اشاره به ایرادهای فنی حقوقی روند این محاکمه‌ها، از جمله اجازه نیافتن وکلای متهمان برای حضور در دادگاه، گفت قوه قضاییه به دلیل ترس حکومت در آستانه خیزش انقلابی، این احکام سنگین را برای ارعاب مردم صادر کرده است.
او گفت: مردم ایران قطعا روزی این قضاتی را که بر خلاف اصول اولیه و الفبای حقوق، چنین احکامی را صادر می‌کنند، محاکمه خواهند کرد.
مهرشاد شهیدی‌نژاد، معترض ۲۰ ساله، روز چهارم آبان ۱۴۰۱، همزمان با «چهلم مهسا امینی»، در جریان اعتراضات مردم شهر اراک بازداشت و در اداره اطلاعات سپاه این شهر بر اثر شدت ضربات باتوم جان باخت.
به گفته نزدیکان مهرشاد شهیدی‌نژاد، نیروهای امنیتی خانواده مهرشاد را تحت فشار گذاشته بودند تا بگویند او به دلیل ترس سکته کرده است.
نیروهای امنیتی همچنین خانواده مهرشاد را برای عدم پیگیری پرونده قتل پسرشان و خودداری از دعوت از مردم برای حضور بر سر مزار او، تحت فشار مداوم قرار داده‌اند.
با گذشت چند روز از قتل حکومتی جواد روحی در زندان نوشهر، قوه قضاییه تاکنون هیچ اطلاعات و سندی درباره آنچه در فاصله ساعت پنج و نیم عصر هشتم شهریور تا سه و نیم بامداد روز بعد بر این زندانی خیزش انقلابی گذشت، منتشر نکرده که این ابهامات بر وقوع قتل حکومتی صحه می‌گذارد.
به گزارش مجتبا پورمحسن، عضو هیات تحریریه ایران‌اینترنشنال، در حالی که قوه قضاییه تلاش می‌کند با انتشار فیلم برخی از دوربین‌های مدار بسته، مرگ جواد روحی را طبیعی جلوه دهد، اما اینکه حال این زندانی معترض ۱۷ ساعت پیش از جان باختن خوب بوده، نه تنها دلیلی بر طبیعی بودن مرگش نیست، بلکه پرونده جان باختن او را مشکوک‌تر نیز می‌کند.
مقام‌های جمهوری اسلامی مانند سایر موارد قتل‌های حکومتی قبلی، علت جان باختن مشکوک جواد روحی را «تشنج» عنوان کرده‌اند.
در این میان، رسانه‌های وابسته به سپاه در گزارش‌های مختلف تلاش کرده‌اند جان باختن این زندانی معترض را مرگ طبیعی جلوه دهند. از جمله خبرگزاری قوه قضاییه، میزان، فیلمی از آنچه دیدار رییس زندان نوشهر با زندانیان، از جمله جواد روحی، حدود ۲۴ ساعت پیش از جان باختن او عنوان کرده، منتشر کرده است.
خبرگزاری قوه قضاییه در گزارش خود گفت که حال جواد روحی در این دیدار خوب بوده و هیچ شکایتی نداشته است.
فیلم دیگری نیز از دیدار جواد روحی با خانواده‌اش در زندان منتشر شده که گفته می‌شود ۲۱ دقیقه پیش از دیدار او با رییس زندان بوده است.
پزشکی قانونی تا کنون گزارشی درباره مرگ جواد روحی منتشر نکرده، ولی قوه قضاییه با انتشار سوابق پزشکی او، مدعی شده که این زندانی قبلا مشکل پزشکی داشته است.
مسئولان زندان نوشهر می‌گویند جواد روحی ساعت پنج و نیم عصر هشتم شهریور ماه به بهداری زندان رفته و پس از گزارش علائم بی‌حالی خود، داروی سرماخوردگی دریافت کرده است.
به گفته مسئولان زندان، روحی ساعت سه و نیم بامداد ۹ شهریور در بند دچار تشنج شد و پس از انتقال به بیمارستان جان سپرد.
مشخص نیست زندان نوشهر که فیلم‌های ملاقات جواد روحی با رییس زندان و خانواده‌اش را منتشر کرده، چرا فیلم‌های پنج و نیم عصر تا سه و نیم بامداد را منتشر نمی‌کند و معلوم نیست در آن بازه برای این زندانی خیزش انقلابی چه اتفاقی افتاده است.
از سوی دیگر، تلویزیون جمهوری اسلامی نیز با پخش گزارشی مدعی شد که جواد روحی به شیشه و دیگر مواد روان‌گردان معتاد بوده و متادون مصرف می‌کرده است.
اما فرض صحت این ادعا نیز تناقض‌گویی‌های مقام‌های قضایی را حل نمی‌کند. بر اساس گفته این مقام‌ها، معلوم نیست که آیا جواد روحی ۱۷ ساعت قبل از مرگ سالم بوده یا معتاد و در آستانه مرگ. همچنین مشخص نیست این دو سناریو چه ارتباطی به مرگ ناگهانی این زندانی معترض دارد.
طبق اعلام عفو بین‌الملل، جواد روحی در زندان به شدت هدف ضرب و شتم قرار گرفته و شلاق خورده بود. مسئولان زندان همچنین به او شوک الکتریکی داده و او را در سرمای بسیار شدید نگه داشته بودند و با قرار دادن یخ بر روی بیضه‌های او به مدت ۴۸ ساعت، او را تحت آزار جنسی قرار داده بودند.
طبق اطلاعات عفو بین‌الملل، ماموران سپاه بارها با تفنگ سر جواد روحی را نشانه گرفته و او را تهدید کرده بودند اگر اعتراف نکند، به او شلیک می‌کنند.
به گفته عفو بین‌الملل، جواد روحی در اثر شکنجه دچار عدم کنترل ادرار، آسیب مفصل شانه، اختلال حرکت و اختلال گفتار شده بود و با وجود این، مسئولان زندان از ارائه خدمات درمانی کافی به او جلوگیری می‌کردند.
عفو بین‌الملل خاطرنشان کرد از ژانویه ۲۰۱۰ موارد متعددی را مستندسازی کرده که نشان می‌دهند مسئولان جمهوری اسلامی از انجام تحقیق و تفحص مناسب درباره ده‌ها مرگ مشکوک زندانیانی که طبق گزارش‌های معتبر، تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته بودند، خودداری کرده است.
جواد روحی شهریور سال گذشته و در جریان تجمع اعتراضی مردم در نوشهر بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب ساری به «سه بار اعدام» محکوم شد، اما خرداد ماه امسال دیوان عالی کشور این حکم را نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض دادگاه انقلاب ساری ارسال کرد.
روحی ۹ شهریور در حالی جان باخت که با گذشت ۱۰۰ روز از نقض حکمش در دیوان عالی کشور، در بی‌خبری از دادرسی دوباره و تعیین زمان دادگاه، در وضعیتی بلاتکلیف در زندان بود.
به جواد روحی اتهام ارتداد از طریق هتک حرمت به قرآن با آتش زدن آن و توهین به مقدسات هم بسته شده بود.
روحی در طول دوران بازداشتش وکیل انتخابی نداشت اما بنا بر اعلام حبیب‌الله قزوینی، وکیل تسخیری‌اش، طبق تصاویر دوربین مدار‌بسته، او تنها در محل تجمع حضور داشته و هیچ مدرکی دال بر اینکه اموال عمومی را آتش زده و تخریب کرده وجود ندارد و موکلش از سوختن قرآن هم خبر ندارد.
مجید کاوه، وکیل انتخابی روحی هم پس از آن اعلام کرده بود موکلش «ایرادات اساسی و حائز اهمیتی نسبت به تحقیقات مقدماتی داشته است».
علیرضا آخوندی، نماینده پارلمان سوئد، به ایران‌اینترنشنال گفت به دلیل اعتراضات گسترده بسیاری از مقام‌ها و کنشگران سیاسی به تصمیم «شرم‌آور» بنیاد نوبل برای دعوت از ایران، روسیه، و بلاروس به مراسم سالانه اهدای جوایز، این بنیاد ناچار شد تصمیم خود را لغو کند.
آخوندی خاطرنشان کرد: لغو تصمیم بنیاد نوبل در دعوت از ایران، روسیه و بلاروس که در نتیجه اعتراض کنشگران صورت گرفت، پیام لازم را به رژیم اسلامی ایران می‌رساند و مجموعه چنین اقدام‌هایی، قسمت‌های مختلف پازل سرنگونی جمهوری اسلامی را به پیش می‌برد.
کارزار دانشجویی مخالفت با اخراج علی شریفی زارچی از دانشگاه صنعتی شریف درحالی از ۱۳ هزار امضا گذشت که روزنامه کیهان، زیر نظر علی خامنه‌ای، خواهان بازداشت و محاکمه این استاد شد. در پی بر پاکسازی دانشگاه‌ها از استادان منتقد، واکنش گسترده دانشجویان معترض به آن ادامه دارد.
جمعی از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف تهران روز هفتم شهریور در واکنش به اخراج علی شریفی زارچی، استاد این دانشگاه کارزاری را به راه انداختند که تا روز شنبه ۱۱ شهریور از مرز ۱۳ هزار امضا فراتر رفته است.
نویسندگان این کارزار، حذف استادهای «خبره و دلسوز» را از جامعه دانشگاهی، علاوه بر آسیب رساندن مستقیم به پایه استادان، موجب «دلسردی دانشجویان و تشویق آنان به مهاجرت» خواندند.
شریفی زارچی که عضو هیات علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف بود، روز پنجم شهریور در حساب خود در شبکه اجتماعی اکس اعلام کرد از دانشگاه شریف اخراج شده است.
او در جریان خیزش انقلابی از سوی نهادهای امنیتی احضار شده و چندی پیش نیز به سندی اشاره کرده بود که نشان می‌داد دولت ابراهیم رئیسی جذب ۱۵ هزار عضو هیات علمی همسو را به صورت «سهمیه‌ای، فوری و خارج از چارچوب علمی» موجود دانشگاه‌ها آغاز کرده است.
باوجود شکل‌گیری کارزار دانشجویان و حمایت صریح حمید ضرابی‌زاده، رییس دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه شریف از شریفی زارچی، روزنامه کیهان که زیرنظر رهبر جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند به اخراج او بسنده نکرده و خواهان «بازداشت و محاکمه» این استاد دانشگاه شد.
کیهان با اشاره به مخالفت ضرابی‌زاده با اخراج شریفی زارچی، آن را «اظهارنظر غیرحرفه‌ای و تامل‌برانگیز» خواند و نوشت: «شریفی زارچی از سوی مراجع ذی‌ربط فاقد صلاحیت علمی برای تدریس در دانشگاه شریف شناخته شده است.»
این روزنامه همچنین از شریفی زارچی با عناوینی چون «حامی اوباش و تروریست‌ها در اغتشاشات سال گذشته» یاد کرد و گفت این استاد دانشگاه «با سوءاستفاده از جایگاه خود، در آتش اغتشاشات دمیده» و به دلیل «فعال بودن» در جریان خیزش انقلابی باید «بازداشت و محاکمه» شود.
کیهان در حالی مدعی شد شریفی زارچی به دلیل «عدم صلاحیت علمی» از مسند استادی دانشگاه کنار گذاشته شده که رییس دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه شریف به تازگی از «نیاز جدی» گروه بیوانفورماتیک و هوش مصنوعی دانشکده به «دانش و تخصص» این استاد اخراج‌شده خبر داده بود.
علاوه بر شریفی زارچی، ده‌ها استاد دیگر نیز به دلیل رویکرد انتقادی خود و حمایت از دانشجویان و مردم معترض در هفته‌ها و ماه‌های گذشته از دانشگاه اخراج شده‌اند و هر روز خبر جدیدی درباره حذف دیگر استادان نیز منتشر می‌شود.
اخراج و ممنوعیت از تحصیل دست‌کم پنج استاد دیگر
اخراج سمیه سیما، استاد گروه مهندسی آب دانشکده عمران از دانشگاه تربیت مدرس یکی از جدیدترین این حذف‌هاست.
سیما روز جمعه دهم شهریور با اعلام این خبر در شبکه اجتماعی خود، نوشت: «شاید بتوان این تصمیم‌های معنی‌دار و مغرضانه را نشانه اثربخش بودن بخشی از تلاش‌ها برای عدم همراهی با مسببان این شرایط دانست.»
شوراهای صنفی دانشجویان کشور نیز از اخراج حمدرضا نظری‌نژاد، استادیار گروه حقوق دانشگاه گیلان و رییس پیشین کانون وکلای استان گیلان با حکم هیات عالی جذب دانشگاه، خبر داد.
این تشکل صنفی همچنین از «ممنوع‌التدریسی» حسن باقری‌نیا، عضو هیات علمی گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه حکیم سبزواری خبر داد و آن را «روش جدید سرکوب» خواند.
بر اساس این گزارش، باقری‌نیا که پیشتر تعلیق و حقوقش قطع شده بود، همچنان بدون هیچ توضیحی و با وجود مختومه شدن پرونده‌اش در دادگاه‌های مشهد و بجنورد، محروم از تدریس است و در نیم‌سال تحصیلی جدید، درسی به او اختصاص نیافته است.
به نوشته شوراهای صنفی دانشجویان کشور، امیر مازیار و مسعود علیا، از اعضای هیات علمی فلسفه هنر دانشگاه هنر نیز با همین فرمول، از تدریس در دانشگاه منع شده‌اند.
این دو استاد درحالی از تدریس در دانشگاه هنر منع شده‌اند که در جریان خیزش انقلابی نسبت به سرکوب دانشجویان واکنش نشان داده و بیانیه‌ای در اعتراض به سرکوب‌ها نیز امضا کرده بودند.
بیانیه دانشجویان دانشگاه هنر: در کلاس‌ها شرکت نمی‌کنیم
تلاش حکومت برای سرکوب دانشگاهیان در حالی ادامه دارد که جمعی از دانشجویان فلسفه هنر دانشگاه هنر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که در اعتراض به اخراج اساتید و ممنوعیت تدریس امیر مازیار و مسعود علیا، در کلاس‌های درس حاضر نمی‌شوند.
در این بیانیه آمده است: «پیش از این هرچه لازم بود را گفته‌ایم. ما، دانشجویان رشته فلسفه هنر دانشگاه هنر، نه شما را به رسمیت می‌شناسیم، نه تصمیم‌هایتان را. مترسک‌های تازه شما، در نظر ما وزنِ کافی را برای به رسمیت شناخته شدن ندارند.»
این دانشجویان در ادامه تاکید کردند: «حرف کوتاه است؛ انتخاب واحد نمی‌کنیم، سر کلاس‌ها شرکت نمی‌کنیم.»
آنها در پایان خاطرنشان کردند: «استادهای جایگزین، توهین به شان کلاس‌ها و دانش و دانشگاه‌اند. ما در این توهین، هم‌دست شما نخواهیم بود. تا بازگشت دکتر علیا و دکتر مازیار به کلاس‌های درس، پاسخ ما، به شما و کلاس‌های خالی‌تان یک کلمه‌ست: نه.»
کلمه «نه» این بیانیه، یادآور کمپین اعتراضی دانشجویان دانشگاه هنر در خرداد امسال در واکنش به اجبار دانشجویان دختر به سر کردن مقنعه است که تحصن و تجمع جمعی از دانشجویان را نیز در پی داشت.
